Interpretacja indywidualna

  – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 stycznia 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu najmu lokali. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(...) kwietnia 2017 r. zmarł Pana ojciec A. A. W październiku 2024 roku dowiedział się Pan, że przysługuje Panu udział w wysokości 1/12 w kamienicy przy ul. A 1 w B. Rodzina ojca chcąc sprzedać budynek była zmuszona poinformować Pana, że ojciec był jednym ze współwłaścicieli budynku, a po jego śmierci przysługuje Panu część tego budynku. Nie miał Pan kontaktu z ojcem przez ostatnie lata, dlatego też nie był Pan świadomy tej sytuacji. 4 grudnia 2024 r. otrzymał Pan od Pierwszego Urzędu Skarbowego w B zaświadczenie, iż podatek od spadków i darowizn z tytułu dziedziczenia nie wystąpił z powodu przedawnienia.

Rodzina ojca wynajmowała lokale znajdujące się w kamienicy. Budynek administruje D przy ul. C 3 w B. Pieniądze za wynajem lokali wpływają na konto D. Od roku 2017 budynek był remontowany z tych pieniędzy, a w ostatnich latach pozostali współwłaściciele wypłacili sobie nadwyżkę z wynajmu. Pana część pieniędzy pozostaje na koncie D. Od D otrzymał Pan informację, że pieniądze zostaną Panu wypłacone, gdy zostanie Pan wpisany do księgi wieczystej nieruchomości.

Pytanie

Pana intencją jest uzyskanie odpowiedzi na pytanie, z jakim momentem powstanie u Pana obowiązek podatkowy wynikający z wynajmu lokali.

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, obowiązek podatkowy w przypadku wynajmu prywatnego powstanie w momencie otrzymania należności albo postawienia do dyspozycji. Pan natomiast nie otrzymał pieniędzy na konto, ani nie ma ich do dyspozycji.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163) wskazane zostały poszczególne źródła przychodów oraz sposoby opodatkowania dochodów z każdego z tych źródeł.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłami przychodów są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Stosownie do art. 9a ust. 6 ww. ustawy:

Dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zasady opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne uregulowane są w przepisach ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 776 ze zm.).

Jak wynika z art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym:

Osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym, opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do treści art. 6 ust. 1a ww. ustawy:

Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tych tytułów stosuje się przepisy art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a tej ustawy:

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, do kwoty 100 000 zł; od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 12,5% przychodów.

W przypadku opodatkowania przychodów (dochodów) z najmu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ustawodawca przyjął zasadę, że opodatkowaniu podlegają:

-przychody, które zostały otrzymane przez podatnika – tj. takie przychody, które podatnik rzeczywiście „dostał, odebrał, zainkasował, objął w posiadanie”;

-przychody, które zostały postawione do dyspozycji podatnika – tj. takie przychody, które zostały mu faktycznie udostępnione/przekazane do odbioru.

Przykładowo, jeśli należnością podatnika z umowy najmu jest czynsz najmu, to obowiązek podatkowy z tytułu najmu powstaje z momentem, kiedy wynajmujący otrzyma ten czynsz (tj. dostanie fizycznie pieniądze od najemcy albo otrzyma wpłatę od najemcy na rachunek bankowy). A zatem – w omawianym systemie rozliczania podatku – czynsz najmu, którego nie otrzymał wynajmujący, ani którego nie postawiono wynajmującemu do dyspozycji nie jest jego przychodem, nawet jeśli ten czynsz jest mu należny (tj. zgodnie z umową najmu powinien już zostać otrzymany przez wynajmującego).

Reasumując, skoro w opisanej sytuacji należność z najmu nie została przez Pana jeszcze otrzymana ani postawiona Panu do dyspozycji, gdyż znajduje się na koncie D, nie powstał po Pana stronie obowiązek podatkowy z tytułu przychodów z najmu. Obowiązek ten powstanie – jak słusznie Pan twierdzi we własnym stanowisku – w momencie, kiedy otrzyma Pan ww. należność lub gdy zostanie ona Panu postawiona do dyspozycji.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy  z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.