Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 grudnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 28 stycznia 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą sklasyfikowaną pod kodem 68.20.Z - Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości zabudowanej położonej w (…), powiat (…), województwo (…).

Na przedmiotowej nieruchomości posadowiony jest budynek o powierzchni 2 500 m². Nieruchomość została przez Wnioskodawcę nabyta wraz z małżonką 1 lipca 2002 r. do majątku wspólnego (akt notarialny Rep. a nr …). 1 lipca 2002 r. nieruchomość została włączona do pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawcy i była przez Niego wykorzystywana jako warsztat stolarski, w którym prowadzona była produkcja mebli. Z końcem 2018 r. Wnioskodawca zakończył swoją dotychczasową działalność polegającą na prowadzeniu zakładu produkcji mebli i od początku 2019 r. rozpoczął wynajem warsztatu dla podmiotu trzeciego. Budynek warsztatu w dalszym ciągu stanowi środek trwały Wnioskodawcy i jest przez Niego wynajmowany, a przychody z tego tytułu Wnioskodawca klasyfikuje do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej i opodatkowuje na zasadach ogólnych.

Obecnie Wnioskodawca posiada trzech najemców zajmujących przedmiotowy budynek:

1) firmę prowadzącą zakład stolarski,

2) sklep spożywczy,

3) firmę świadczącą usługi fryzjerskie.

Wnioskodawca planuje zakończyć działalność gospodarczą i od 1 stycznia 2025 r. przenieść majątek firmowy, w tym przedmiotową nieruchomość do majątku prywatnego. Wynajmowanie lokali usługowych ww. podmiotom będzie kontynuowane, jednak przychody z tego tytułu Wnioskodawca zamierza opodatkować ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w ramach najmu składników majątku prywatnego niezwiązanych z pozarolniczą działalnością gospodarczą. Wynajem przedmiotowych lokali nie wymaga od Wnioskodawcy praktycznie żadnego zaangażowania, poza comiesięcznym wystawianiem trzech faktur vat na rzecz najemców. Jest to w zasadzie jedyna forma zaangażowania Wnioskodawcy w najem budynku najemcom.

Wnioskodawca nie prowadzi żadnej innej działalności poza wynajmowaniem budynku usługowego trzem najemcom i jest to Jego jedyne źródło dochodu.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że prawdopodobnie nie złoży oświadczenia, że będzie sam opodatkowywać całość przychodów z najmu składników majątku stanowiących współwłasność z żoną, jednak nie wyklucza takiej możliwości w przyszłości i może złożyć takie oświadczenie lub może złożyć je jego żona i to ona będzie opodatkowywać całość przychodów. Umowy najmu, które obecnie obowiązują były zawierane przez Wnioskodawcę jako osobę prowadząca działalność gospodarczą i obowiązują nadal. Wnioskodawca poinformował jednak najemców, że od 1 stycznia 2025 r. usługi najmu przedmiotowych lokali usługowych będą świadczone przez Niego poza działalnością gospodarczą.

Pytanie (sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy w tak opisanym zdarzeniu przyszłym, przychód Wnioskodawcy uzyskiwany z tytułu najmu lokali usługowych może być zaliczony do źródła przychodu z najmu prywatnego na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który będzie podlegał opodatkowaniu wg stawki ryczałtu 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad 100 000 zł?

Pana stanowisko w sprawie (przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

W ocenie Wnioskodawcy, może On przychód uzyskiwany z tytułu najmu lokali usługowych zaliczyć do źródła przychodu z najmu prywatnego na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który będzie podlegał opodatkowaniu wg stawki ryczałtu 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad 100 000 zł

W ocenie Wnioskodawcy, świadczone przez Niego usługi nie wymagają zaangażowania typowego dla osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą i tym samym to do Wnioskodawcy należy wyłączna decyzja, czy przedmiotowe składniki majątku „powiązać” z wykonywaniem działalności gospodarczej, czy też zachować je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą.

Zdaniem Wnioskodawcy, podejmowane przez Niego czynności w związku z najmem budynku trzem najemcom mieszczą się w ramach zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, który nie wymaga podejmowania działań charakterystycznych dla prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca podejmuje względem nieruchomości jedynie czynności, które mają na celu zwyczajowe gospodarowanie posiadanym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb osobistych. Działania te należy uznać za zwyczajowo przyjęte w takich warunkach reguł gospodarności i nie należy ich utożsamiać z działalnością gospodarczą.

W odpowiedzi na przeformułowane pytanie, pomocne jest również stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażone w wyroku z 24 maja 2021r. sygn. akt. II FPS 1/21, w którym wskazano, że to podatnik decyduje o tym, czy „powiązać” określone składniki swojego mienia z wykonywaniem działalności gospodarczej, czy też zachować je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą i oddać np. w najem.

Skoro więc Wnioskodawca zakończył ostatecznie prowadzenie działalności gospodarczej, konsekwencją tego jest przeniesienie majątku firmowego, w tym przedmiotowej nieruchomości, do majątku prywatnego. Wówczas przedmiotem najmu są składniki majątku niezwiązane z działalnością gospodarczą.

Przychód uzyskiwany z tytułu najmu lokali usługowych będzie więc można, zdaniem Wnioskodawcy, zaliczyć do źródła przychodu z najmu prywatnego na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który będzie podlegał opodatkowaniu wg stawki ryczałtu 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad 100 000 zł.

Prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy potwierdza również interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 marca 2023 r. Nr 0115-KDIT1.4011.61.2023.1.PSZ, dotycząca analogicznego stanu faktycznego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

·pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

·najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Z powyższych przepisów wynika, że aby dane przychody zostały zaliczone do źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, muszą być łącznie spełnione trzy podstawowe warunki:

·zaistniały przesłanki pozytywne, o których mowa w art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy pozwalające na stwierdzenie, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą,

·nie wystąpiły przesłanki negatywne, o których mowa w art. 5b ust. 1 ustawy, oraz

·wykluczono, że uzyskane przychody są zaliczane do jednego z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy).

Jak wskazano wyżej, aby daną działalność uznać za działalność gospodarczą musi ona być prowadzona we własnym imieniu i łącznie spełniać warunki:

·celu zarobkowego,

·ciągłości,

·zorganizowanego charakteru.

Działalność zarobkowa to działalność taka, która daje możliwość wygenerowania zysku i ma na celu zapewnienie określonego dochodu. Jednak nawet ewentualna strata będąca wynikiem działalności nastawionej na zysk nie pozbawia jej takiego charakteru, gdyż istotny jest tu sam zamiar osiągnięcia dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają natomiast czynności nastawione wyłącznie na zaspokojenie własnych potrzeb osoby, która je podejmuje.

Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Wiąże się z planowym charakterem działań i realizacją w sposób ciągły zamierzeń ukierunkowanych na osiąganie i zwiększanie zysków. Przesłanki ciągłości nie należy rozumieć jako konieczności wykonywania działalności bez przerwy – do jej zachowania wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikała intencja powtarzania określonego zespołu konkretnych czynności w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Prowadzenie działalności w sposób zorganizowany oznacza działanie metodyczne, systematyczne, uporządkowane, przebiegające według planu, przy udziale specjalnie dobranych środków służących uzyskaniu dochodu. O takim zorganizowaniu mogą świadczyć (chociaż nie są decydujące) także niektóre czynności, jak na przykład wyodrębnienie pewnych składników materialnych lub niematerialnych służących danej działalności, dopełnienie obowiązków formalnych w zakresie zarejestrowania przedsiębiorcy, współpraca z podmiotami profesjonalnymi, świadczenie dodatkowych usług.

Wskazane wyżej przesłanki w każdym przypadku należy rozważyć indywidualnie, mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych danej sprawy, a więc wszystkie działania podejmowane przez podatnika, a nie tylko poszczególne czynności, pojedyncze elementy stanu faktycznego.

W tym miejscu wskazać należy na uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego podjętą w składzie siedmiu sędziów z 24 maja 2021 r. sygn. akt II FPS 1/21, w której wskazano:

Biorąc pod uwagę zaprezentowany we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz przepisy prawne w tym zakresie, planowane przez Pana wycofanie nieruchomości z ewidencji środków trwałych wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej i następnie wynajmowanie ich jako osoba fizyczna w ramach majątku prywatnego, spowoduje, że przedmiotem najmu nie będą składniki majątku związane z działalnością gospodarczą. Zatem najem tych nieruchomości będzie stanowić źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zasady opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne uregulowane zostały w przepisach ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 776 ze zm.).

W świetle art. 2 ust. 1a ww. ustawy:

Zgodnie natomiast z art. 6 ust. 1a tej ustawy:

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym:

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą sklasyfikowaną pod kodem 68.20.Z - Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi i jest właścicielem nieruchomości zabudowanej. Na przedmiotowej nieruchomości posadowiony jest budynek o powierzchni 2 500 m². Nieruchomość została przez Wnioskodawcę nabyta wraz z małżonką 1 lipca 2002 r. do majątku wspólnego. 1 lipca 2002 r. nieruchomość została włączona do Pana pozarolniczej działalności gospodarczej i była przez Pana wykorzystywana jako warsztat stolarski, w którym prowadzona była produkcja mebli. Z końcem 2018 r. zakończył Pan swoją dotychczasową działalność polegającą na prowadzeniu zakładu produkcji mebli i od początku 2019 r. rozpoczął wynajem warsztatu dla podmiotu trzeciego. Budynek warsztatu w dalszym ciągu stanowi środek trwały i jest przez Pana wynajmowany, a przychody z tego tytułu klasyfikuje Pan do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej i opodatkowuje na zasadach ogólnych. Planuje Pan zakończyć działalność gospodarczą i od 1 stycznia 2025 r. przenieść majątek firmowy, w tym przedmiotową nieruchomość do majątku prywatnego. Wynajmowanie lokali usługowych ww. podmiotom będzie kontynuowane, jednak przychody z tego tytułu zamierza Pan opodatkować ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w ramach najmu składników majątku prywatnego niezwiązanych z pozarolniczą działalnością gospodarczą. Wynajem przedmiotowych lokali nie wymaga od Pana praktycznie żadnego zaangażowania, poza comiesięcznym wystawianiem trzech faktur vat na rzecz najemców. Jest to w zasadzie jedyna forma zaangażowania Pana w najem budynku najemcom. Nie prowadzi Pan żadnej innej działalności poza wynajmowaniem budynku usługowego trzem najemcom i jest to jedyne źródło dochodu. Prawdopodobnie nie złoży Pan oświadczenia, że będzie sam opodatkowywać całość przychodów z najmu składników majątku stanowiących współwłasność z żoną, jednak nie wyklucza takiej możliwości w przyszłości i może złożyć takie oświadczenia lub może złożyć je Pana żona i to ona będzie opodatkowywać całość przychodów. Umowy najmu, które obecnie obowiązują były zawierane przez Pana jako osobę prowadząca działalność gospodarczą i obowiązują nadal. Poinformował Pan jednak najemców, że od 1 stycznia 2025 r. usługi najmu przedmiotowych lokali usługowych będą świadczone przez Pana poza działalnością gospodarczą.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że, skoro przeniesie Pan nieruchomość z majątku firmy do majątku prywatnego niezwiązanego z działalnością gospodarczą, to przychód uzyskany przez Pana z tytułu najmu będzie stanowił przychód, o którym mowa w art 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który podlega opodatkowaniu wg stawki określonej w art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych dochodów osiąganych przez osoby fizyczne. Zatem, jeśli przychód w danym roku podatkowym nie przekroczy kwoty 100 000 zł, wówczas ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wyniesie 8,5%. Natomiast po przekroczeniu tego limitu odprowadzi Pan od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 12,5% przychodów.

Tym samym, stanowisko Pana jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji będzie pokrywał się ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonaliśmy wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzamy postępowania dowodowego, lecz opieramy się jedynie na opisie zdarzenia przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

W odniesieniu do powołanej interpretacji, zauważam, że została ona wydana w indywidualnej sprawie innego podmiotu i nie ma zastosowania w sprawie będącej przedmiotem Pana wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.