Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych/zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest:

-prawidłowe – w odniesieniu do określenia źródła przychodów (pytanie nr 1),

-prawidłowe – w odniesieniu do najmu prowadzonego za pośrednictwem portali (pierwsza część pytania nr 2 – sytuacja nr 1),

-nieprawidłowe – w odniesieniu do najmu z pośrednikiem – operatorem (druga część pytania nr 2 – sytuacja nr 2).

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

W dniu 17 października 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych/zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzeń przyszłych

Wnioskodawczyni jest właścicielką lokalu mieszkalnego położonego (...), dla którego Sąd Rejonowy dla (…) prowadzi księgę wieczystą KW nr (…).

Z uwagi na aktywność zawodową związaną posiadaniem statusu wspólnika (…) i pełnieniem funkcji członka Zarządu tej spółki, Wnioskodawczyni przeprowadziła się, a posiadane mieszkanie ma zamiar przeznaczyć na cele wynajmu krótkoterminowego. W związku z najmem krótkoterminowym Wnioskodawczyni nie będzie świadczyła żadnych dodatkowych usług dla najemców, takich jak np. usługi gastronomiczne lub rozrywkowe.

1.  Wynajem ten będzie prowadzony przez portale (…).Jak wynika z informacji uzyskanych przez Wnioskodawczynię, współpraca z tymi portalami polega na tym, że goście rezerwują pokój przez portal i opłacają go bezpośrednio do operatora portalu, a Wnioskodawczyni kwoty za wynajem krótkoterminowy będzie otrzymywała za pośrednictwem portalu. Przelewy za wynajem krótkoterminowy stanowić będą sumę kwot wpłaconych przez gości, pomniejszonych o prowizję dla portalu. Pośrednik za swoją usługę wystawiać będzie fakturę, na której wskaże kwoty sprzedaży – wynajmu w danym miesiącu, pobraną od tego prowizję i okres, za który jest pobierana. Jako wynajmujący Wnioskodawczyni będzie miała dostęp do raportów z rezerwacji, na których wskazany jest numer rezerwacji, data wyjazdu gościa, data zrealizowania przelewu na jego rachunek oraz kwota prowizji i opłat dodatkowych, którymi obciąży ją portal. Za każdym razem to Wnioskodawczyni będzie stroną transakcji wynajmu krótkoterminowego dla gościa, który rezerwuje nocleg poprzez portal.

2.  Drugi możliwy model wynajmu, to współpraca z pośrednikiem – operatorem, która może opierać się na umowie prowizyjnej. Przedmiotem umowy jest oddanie pośrednikowi – operatorowi w najem lokalu mieszkalnego będącego własnością Wnioskodawczyni, w którym pośrednik – operator prowadzi działalność polegającą na wynajmie krótkoterminowym. Pośrednik – operator dokonuje podnajmu lokalu osobom trzecim we własnym imieniu. Zgodnie z zawartą umową pośrednik – operator zajmuje się obsługą gości, zamieszczaniem ofert na portalach rezerwacyjnych, rozliczaniem pobytów i zarządzaniem cenami. Za wynajem pośrednik – operator wpłaca na konto właściciela mieszkania – Wnioskodawczyni czynsz stanowiący 80 procent przychodu z usług zakwaterowania pomniejszony o koszty prowizji pobieranych przez portale rezerwacyjne. Czynsz rozliczany jest na podstawie przedstawionego przez pośrednika – operatora zestawienia rezerwacji w danym miesiącu. Rezerwacje rozliczane są w okresach rozliczeniowych, w których się kończą. Kwoty za pobyt gości wpływają na konto pośrednika – operatora. Każdorazowo stroną transakcji dla gości wynajmujących krótkoterminowo mieszkania jest pośrednik – operator, który wystawia gościom faktury za pobyt.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku – w części dotyczącej ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku oddania w najem mieszkania pośrednikowi (druga część pytania nr 2 – sytuacja nr 2) – udzieliła Pani odpowiedzi na następujące pytania:

Kto, w sytuacji nr 2, tj. w sytuacji współpracy z pośrednikiem – operatorem, która może opierać się na umowie prowizyjnej, zawiera umowę z portalami pośredniczącymi/rezerwacyjnymi i jest zobowiązany do ponoszenia kosztów prowizji?

W sytuacji nr 2 umowę z portalami zawiera operator w imieniu własnym.

Czy wynagrodzenie za najem – czynsz to kwota 80% przychodu z usług zakwaterowania uzyskanych przez operatora i dodatkowo jest Pani obciążana przez operatora kosztami prowizji pobieranych przez portale rezerwacyjne, czy też 80% przychodu z usług zakwaterowania pomniejszone o koszty prowizji pobieranych przez portale rezerwacyjne, to sposób kalkulacji należnego Pani czynszu?

Wynagrodzenie za najem – czynsz to kwota 80% przychodu z usług zakwaterowania uzyskanych przez operatora, a dodatkowo Pani jest obciążana kosztami prowizji pobieranych przez portale.

Pytania

1.  Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego działalność Wnioskodawczyni związana z wynajmem krótkoterminowym można uznać za wynajem prywatny, a nie działalność gospodarczą?

2.  Czy dochód z najmu krótkoterminowego osiągany przez Wnioskodawczynię może być opodatkowany ryczałtem od przychodów (8,5% dla dochodów do 100.000 zł i 12,5% powyżej), przy czym:

-    w przypadku najmu nawiązywanego za pośrednictwem portali, w których stroną umów z gośćmi jest Wnioskodawczyni, ale przelewy za wynajem krótkoterminowy dokonywane na jej rzecz przez portal (na którego konto wpłacają wynagrodzenie goście) stanowić będą sumę kwot wpłaconych przez gości, pomniejszonych o prowizję dla portalu, podstawę opodatkowania stanowić będzie suma kwot wpłaconych przez gości;

-    w przypadku oddania pośrednikowi w najem mieszkania, podstawę opodatkowania stanowić będzie czynsz faktycznie płacony przez pośrednika na konto Wnioskodawczyni?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni – opisany w stanie faktycznym najem nieruchomości mieści się w zakresie rozporządzania majątkiem prywatnym, dlatego przychód z tego tytułu powinien być zakwalifikowany do źródła przychodów, jakim jest najem, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT.

Na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych ustawodawca w art. 10 ust. 1 ustawy o PIT wymienia enumeratywnie katalog źródeł przychodów. W sytuacji Wnioskodawczyni szczególną uwagę należy zwrócić na pkt 3 oraz 6 powołanego przepisu, zgodnie z którymi źródłami przychodów są

3)  pozarolnicza działalność gospodarcza;

6)  najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Działając w rygorze ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dla określenia pozarolniczej działalności gospodarczej należy posłużyć się definicją zawartą w art. 5a pkt 6 ustawy o PIT, zgodnie z którą będzie to działalność zarobkowa:

a) wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,

b) polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9, czyli między innymi najmu.

Nie ulega wątpliwości, że taka konstrukcja przepisów wskazuje na wykluczający względem siebie nawzajem charakter źródeł przychodów. Oznacza to, że dane przysporzenie majątkowe może zostać zakwalifikowane wyłącznie do jednego z nich, co potwierdziła uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 czerwca 2015 r. (II FSK 1/15). Dylemat w kwestii właściwej kwalifikacji przychodów osoby fizycznej z tytułu najmu składników majątkowych stanowił przedmiot rozważań Naczelnego Sądu Administracyjnego, który dnia 24 maja 2021 r. w składzie siedmiu sędziów podjął uchwałę (II FPS 1/21), gdzie sformułowano tezę, zgodnie z którą przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze są zaliczane bez ograniczeń do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT, chyba że stanowią składnik majątkowy mienia osoby fizycznej, który został przez nią wprowadzony do majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej.

Formułując taką tezę, Naczelny Sąd Administracyjny dodał, że zasadą jest zakwalifikowanie przychodów do źródła, jakim jest najem. Wyjątek stanowi natomiast sytuacja, w której podatnik, z uwagi na zakwalifikowanie wynajmowanych składników majątku do kategorii związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą, osiąga przychody z najmu w ramach źródła przewidzianego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT (przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej).

Linia orzecznicza sądów administracyjnych jasno wskazuje, że kwalifikacja przychodu zależy od tego, czy oddane w najem mienie stanowi majątek prywatny podatnika, czy też wchodzi w skład zorganizowanej masy majątkowej stanowiącej przedsiębiorstwo. Oznacza to zatem, że decydujące znaczenie w tej kwestii ma wola właściciela przedmiotu najmu, co potwierdza się w wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 28 maja 2024 r. (II FSK 1080/21), z dnia 27 października 2023 r. (II FSK 372/21), z dnia 7 czerwca 2023 r. (II FSK 3004/20).

Niemniej jednak Wnioskodawczyni jest świadoma, że na potrzeby podatku dochodowego prowadzenie działalności gospodarczej nie jest uzależnione od jej formalnego zarejestrowania, jeżeli spełnione są przesłanki wynikające z ustawy o PIT. Z powołanego wcześniej przepisu art. 5a pkt 6 ustawy o PIT wynika, że za pozarolniczą działalność gospodarczą uznaje się działalność zarobkową polegającą na m.in. wykorzystaniu rzeczy i praw majątkowych, prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły. Celem właściwego zweryfikowania, czy działania podjęte przez Wnioskodawczynię w związku z wynajmem nieruchomości noszą znamiona działalności gospodarczej, należy zastanowić się, czy rzeczywiście mają one charakter zorganizowany i ciągły.

W przypadku najmu, który definiowany jest przez art. 659 oraz kolejne ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 z późn. zm.), można stwierdzić, że swego rodzaju ciągłość jest wpisana w jego naturę, w szczególności, gdy umowy zawierane są na czas nieokreślony. Czynsz z najmu stanowi najczęściej periodyczny pożytek cywilny z posiadanego mienia, zatem powinien być traktowany jako źródło pasywnego dochodu, co stanowi przeciwieństwo aktywnych działań co do zasady podejmowanych przez przedsiębiorców. Kiedy mowa jest o działalności gospodarczej, zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych, ciągłość należy określić jako szereg planowanych działań, których realizacja przyjmuje względnie stały wymiar oraz nastawione są na osiąganie i zwiększanie zysków. Należy jednak podkreślić, że nie jest tu istotne wykonywanie działań bez przerwy, a zachowanie podatnika, z którego wynika, że ma on zamiar powtarzania określonych czynności w celu osiągnięcia zarobku.

Tak więc, jak wynika z opisu stanu faktycznego, w przedmiotowej sprawie możemy mieć do czynienia z sytuacją opisaną w pkt 1, tj. zawieraniem najmu krótkoterminowego za pośrednictwem portali, przy czym wówczas stroną umów najmu jest Wnioskodawczyni, pomimo tego, iż czynsze wpływają na konto operatora portalu, który przelewa kwoty pomniejszone o swoją prowizję. Jednakże, jako że Wnioskodawczyni nie będzie świadczyła na rzecz najemców żadnych usług dodatkowych, np. gastronomicznych i rozrywkowych, to przychody z najmu lokalu mieszkalnego będącego jej własnością uzyskiwanego za pośrednictwem portali internetowych będą kwalifikowały się do przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, przychody te będą podlegały opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, stosownie do art. 2 ust. 1a w zw. z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów uzyskiwanych przez osoby fizyczne, a podstawę opodatkowania będzie stanowiła cała kwota czynszu płacona przez najemców.

Natomiast, w przypadku zawarcia umowy z pośrednikiem (sytuacja nr 2) działanie Wnioskodawczyni ograniczałoby się do jednorazowego podpisania prowizyjnej umowy z operatorem/pośrednikiem, co skutkuje następnie długookresowymi, jednak biernymi przychodami wynikającymi wyłącznie z tytułu posiadania majątku nieruchomego. Nie można zatem stwierdzić, aby kryterium ciągłości działań zostało spełnione. Takie samo stanowisko zostało przedstawione przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 28 marca 2023 r. (II FSK 2288/20): Przyjęcie stanowiska, zgodnie z którym prowadzenie działalności w celu zarobkowym oraz w sposób zorganizowany i ciągły przesądza o uznaniu tej działalności za działalność gospodarczą (z pominięciem końcowego fragmentu art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f.) prowadziłoby do wniosku, że de facto każda działalność w zakresie najmu nieruchomości powinna być traktowana jako działalność gospodarcza. Skoro czynsz najmu jest pożytkiem cywilnym z posiadanego majątku, to błędne byłoby przyjęcie, że bierne uzyskiwanie przez podatnika pożytków z majątku stanowi prowadzenie działalności gospodarczej. A zatem, również w tym przypadku przychody z najmu uzyskiwane za pośrednictwem operatora/pośrednika będą stanowiły przychód z najmu prywatnego, a podstawą opodatkowania będzie kwota czynszu płacona przez pośrednika bez względu na wysokość czynszów wpłacanych przez najemców krótkoterminowych na konto pośrednika/operatora.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest:

-prawidłowe – w odniesieniu do określenia źródła przychodów (pytanie nr 1),

-prawidłowe – w odniesieniu do najmu prowadzonego za pośrednictwem portali (pierwsza część pytania nr 2 – sytuacja nr 1),

-nieprawidłowe – w odniesieniu do najmu z pośrednikiem – operatorem (druga część pytania nr 2 – sytuacja nr 2).

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że jest Pani właścicielką lokalu mieszkalnego. Z uwagi na aktywność zawodową związaną z posiadaniem statusu wspólnika spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i pełnieniem funkcji członka zarządu tej spółki, przeprowadziła się Pani do innej miejscowości, a posiadane mieszkanie ma Pani zamiar przeznaczyć na cele wynajmu krótkoterminowego. Wynajem może być prowadzony przez Panią w dwojaki sposób: albo będzie to najem prowadzony przez portale internetowe (sytuacja 1), albo możliwym modelem wynajmu będzie Pani współpraca z pośrednikiem – operatorem, która może opierać się na umowie prowizyjnej (sytuacja 2).

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na podstawie tego przepisu:

Ponadto, zgodnie z art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczącym źródła przychodów, jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika zatem, że najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 omawianej ustawy podatkowej.

Umowa najmu została zdefiniowana w art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zgodnie z którym:

Stronami umowy najmu są wynajmujący oraz najemca. Do zawarcia umowy najmu dochodzi wówczas, gdy strony uzgodnią istotne jej składniki, do jakich należą przedmiot najmu i czynsz. Na podstawie umowy najmu najemca uzyskuje prawo do używania cudzej rzeczy w zamian za zapłatę czynszu.

Tak więc podatnicy mogą osiągać przychody z najmu niestanowiącego przedmiotu pozarolniczej działalności gospodarczej, jak i z najmu w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. W obydwu przypadkach przychód jest osiągnięty na podstawie tego samego rodzaju stosunku cywilnoprawnego łączącego strony, jakim jest umowa najmu.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzam, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy). W przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, wynajmowanie nieruchomości zaliczane jest do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W tym miejscu wskazuję na Uchwałę NSA z 24 maja 2021 r., II FPS 1/21:

Jednocześnie podkreślam, że nie ma podstaw, aby kwalifikować do pozarolniczej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podejmowane przez podatnika czynności, które mieszczą się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mają na celu zwyczajowe gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb osobistych podatnika lub jego rodziny. Działań z zachowaniem normalnych, zwyczajowo przyjętych w takich przypadkach reguł gospodarności nie należy utożsamiać z działalnością gospodarczą.

Przychody z najmu są zaliczane zatem bez ograniczeń do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, chyba że przedmiot najmu stanowi składnik majątkowy związany z wykonywaną działalnością gospodarczą.

Stosownie do art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 776 ze zm.):

Według art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Zatem przychody osiągane przez podatników (tu: Panią) ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Podsumowanie: przychody, które będzie Pani uzyskiwać z tytułu krótkoterminowego najmu mieszkania, powinna Pani opodatkować zryczałtowanym podatkiem dochodowym, jako najem prywatny, zgodnie z art. 2 ust. 1a w zw. z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Pani kolejna wątpliwość dotyczy kwestii ustalenia podstawy opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do art. 12 ust. 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Z tego przepisu wynika, że ryczałt od przychodów ewidencjonowanych pobiera się bez pomniejszania przychodów o koszty ich uzyskania.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Zatem przychód powstaje wówczas, gdy zostanie on:

-otrzymany przez podatnika – tj. podatnik musi go rzeczywiście „dostać, odebrać, zainkasować, objąć w posiadanie”, albo

-postawiony do dyspozycji podatnika – tj. zostać mu faktycznie udostępniony lub przekazany do odbioru.

Podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Dlatego też podstawą uzyskiwania przychodów z tytułu tzw. „najmu prywatnego” jest umowa, w której strony określają wysokość czynszu. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, a tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Jednak, aby powstał przychód po stronie wynajmującego, muszą zaistnieć przesłanki określone w art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, czyli czynsz musi zostać otrzymany lub postawiony do dyspozycji wynajmującego.

Zatem cała kwota czynszu tytułem najmu mieszkania będzie stanowić dla Pani przychód do opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Jednocześnie kwoty prowizji dla portalów pośredniczących, które pobierają te portale (czy to w sytuacji 1, czy w sytuacji 2) są dla Pani kosztem, jaki musi Pani ponieść w związku z pośrednictwem portalu w wynajmie mieszkania. Kwota ta stanowi odrębne zdarzenie gospodarcze od faktu najmu mieszkania.

Jak Pani wskazała, prowizje te obciążają Panią. Każdorazowo otrzymuje Pani czynsz za najem, czy to od portali (w sytuacji 1), czy też od pośrednika – operatora (w sytuacji 2), pomniejszony o prowizję portali rezerwacyjnych.

Wskazane przez Panią wydatki w postaci prowizji nie pomniejszą tych przychodów, ponieważ – stosownie do art. 12 ust. 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne – ryczałt pobiera się bez pomniejszania przychodów o koszty ich uzyskania.

Podsumowanie: w sytuacji zawierania najmu krótkoterminowego za pośrednictwem portali – cała kwota czynszu (bez pomniejszenia go o prowizję) stanowi dla Pani – jako wynajmującej przychód do opodatkowania. Również w sytuacji zawierania umów najmu z pośrednikiem – operatorem, za podstawę opodatkowania powinna Pani przyjąć kwotę wynikającą z umowy w wysokości 80% przychodu z usług zakwaterowania bez pomniejszania o koszty prowizji pobierane przez portale rezerwacyjne. Do tak ustalonych przychodów zastosowanie znajdzie stawka 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych, które Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzeń przyszłych i zastosuje się Pani do interpretacji.

·   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.