Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 października 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 10 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych przychodów ze sprzedaży towarów handlowych, takich jak: łożyska, oringi, simeringi, pasy klinowe, obudowy do łożysk. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 listopada 2024 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą X. Działalność gospodarcza prowadzona jest głównie w przedmiocie handlu detalicznego oraz hurtowego artykułami przemysłowymi.

Wśród towarów będących przedmiotem sprzedaży są takie artykuły jak: łożyska, pasy klinowe, elementy uszczelniające – oringi, simeringi, a także artykuły chemii technicznej – kleje, smary, odrdzewiacze. Wszystkie wymienione towary mogą kojarzyć się z częściami i akcesoriami przeznaczonymi wyłącznie do pojazdów mechanicznych.

Pomimo faktu częstego kojarzenia, że są to części wyłącznie przeznaczone do pojazdów mechanicznych, w praktyce wskazane wyżej towary sprzedawane przez Wnioskodawcę są bardzo szerokiego i ogólnego zastosowania. Takim przykładem są łożyska. Sprzedawane przez Wnioskodawcę łożyska to łożyska mechaniczne zarówno tzw. ślizgowe niemające ruchomych elementów pośredniczących, jak również łożyska toczne, ktore wyróżnia to, iż elementy toczne znajdują się pomiędzy pierścieniem wewnętrznym oraz zewnętrznym. Obydwa rodzaje łożysk mają swoje oznaczenia symbolami literowo-cyfrowymi.

Łożyska, co bardzo istotne, mogą być wykorzystane między innymi jako części zamienne do różnego rodzaju maszyn, urządzeń, mogą być również wykorzystywane w naprawach różnego rodzaju urządzeń i maszyn. Według posiadanej wiedzy są więc one wszechstronnie wykorzystywane przez nabywców tego towaru. Wnioskodawca w momencie dokonywania dostawy towarów nie ma wiedzy do jakich celów, do jakiego wykorzystania są nabywane.

Możliwość ogólnego zastosowania sprzedawanych łożysk, powoduje iż Wnioskodawca nie jest w stanie stwierdzić, czy dokonywana sprzedaż jest z wyłącznym przeznaczeniem do pojazdów mechanicznych. Sprzedający nie zna też powodów zakupu, jakie występują u nabywcy.

Wnioskodawca, w momencie sprzedaży kieruje się wyłącznie właściwością i rodzajem wyrobu, a nie jego zastosowaniem u nabywcy towaru.

Fakt ogólnego zastosowania powoduje, że Wnioskodawca nie stosuje dla dostawy tych towarów oznaczenia GTU_07. Na wystawianych przez Wnioskodawcę fakturach sprzedaży, ale również na fakturach zakupu tych towarów znajduje się wyłącznie opis łożyska w postaci wymiaru łożyska, jego budowy (np. kulkowe, stożkowe, wałeczkowe czy igiełkowe), czasami również znajdują się oznaczenia producenta. Nie ma na fakturach oznaczenia, opisu do czego ma łożysko służyć.

Bardzo podobna sytuacja jak opisana w przypadku sprzedaży łożysk dotyczy oringów, czyli towaru mającego z kolei cechy uszczelniające. To również artykuł wszechstronnego zastosowania. Większość urządzeń mechanicznych korzysta bowiem z elementów, które wymagają dodatkowego uszczelnienia. Dodatkowo wykorzystanie tego towaru wynika ze specyfiki urządzenia, maszyny oraz pojazdu. Prawidłowe uszczelnienie techniczne jest koniecznym warunkiem bezpiecznego użytkowania wszelkich urządzeń, a do tego służą oringi. Nie jest to więc towar wąskiego zastosowania, na przykład wyłącznie do pojazdów mechanicznych.

Elementami uszczelniającymi są również tzw. simeringi. Uszczelnienia promieniowe wału, zwane potocznie simeringami, zakłada się między obracającymi się elementami maszyn i urządzeń w celu utrzymywania środka smarnego i zapobiegania przedostawania się zanieczyszczeń. W tym przypadku nie ma jednoznacznego wskazania końcowego przeznaczenia i wykorzystania tego towaru. Simering to również artykuł ogólnego zastosowania.

Sprzedawane łożyska, oringi, simeringi, ale również paski klinowe oraz towary z zakresu chemii technicznej nie są identyfikowane jako przystosowane do użycia wyłącznie lub zasadniczo do pojazdów samochodowych. Według klasyfikacji CN oraz PKWiU, a także informacji uzyskanych od dostawców towary te są sklasyfikowane w pozycjach CN 8482, 8483, 4016, 4010. Powyższe skutkuje, co wskazano już wyżej, brakiem obowiązku oznaczania ich kodem GTU_07 w ewidencji VAT.

Uzupełnienie wniosku

W roku 2024, a więc w roku poprzedzającym rok, w którym Wnioskodawca zamierza zastosować formę opodatkowania podatkiem zryczałtowanym od przychodów ewidencjonowanych, dochody uzyskiwane z prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowuje podatkiem dochodowym liniowym. W latach 2022-2023 Wnioskodawca również wybrał opodatkowanie podatkiem liniowym – dla dochodów uzyskiwanych z prowadzonej działalności gospodarczej.

Aktualnie Wnioskodawca prowadzi dokumentację podatkową w formie książki przychodów i rozchodów. Jeżeli dokona zmiany formy opodatkowania, będzie prowadził ewidencję przychodów.

Wnioskodawca wskazał, że nie złożył sporządzonego na piśmie oświadczenia naczelnikowi urzędu skarbowego, o wyborze opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W roku 2024 wybrał formę opodatkowania podatkiem liniowym, a oświadczenie w zakresie wyboru tejże formy opodatkowania zostało złożone Naczelnikowi Urzędu Skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania Wnioskodawcy.

W 2024 r. Wnioskodawca uzyskał przychody wyłącznie z działalności prowadzonej samodzielnie w wysokości nieprzekraczającej 2 000 000 euro i na pewno do końca roku obrachunkowego (2024) nie przekroczy kwoty przychodów w wysokości 2 000 000 euro. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą wyłącznie samodzielnie, nie jest wspólnikiem żadnej Spółki.

Do wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności nie będą mieć zastosowania wyłączenia zawarte w art. 8 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2020 r., poz. 1905, ze zm.), poza wątpliwością będącą przedmiotem zapytania, tj. wskazaną w art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f ww. ustawy.

Wnioskodawca doprecyzował, że poza dochodami z jednoosobowej działalności gospodarczej aktualnie uzyskuje również dochody z emerytury.

Pytanie

Czy Wnioskodawca, jako osoba prowadząca działalność gospodarczą, dokonując sprzedaży następujących towarów handlowych: łożyska, oringi, simeringi, pasy klinowe, obudowy do łożysk, które nie są zidentyfikowane jako przystosowane do użycia wyłącznie lub zasadniczo do pojazdów mechanicznych, będzie miał prawo do wyboru formy opodatkowania zryczałtowanym podatkiem od przychodów ewidencjonowanych?

Pana stanowisko w sprawie

Według Wnioskodawcy, jeżeli sprzedawane łożyska, oringi, simeringi, smary do maszyn oraz towary chemii technicznej, nie są identyfikowane jako przystosowane do użycia wyłącznie lub zasadniczo do pojazdów samochodowych oraz nie są objęte obowiązkiem oznaczania ich GTU_07 w ewidencji VAT, to ich sprzedaż w roku 2025 w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie wyłączy Wnioskodawcy z możliwości wyboru opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, ponieważ nie jest to działalność w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f ustawy z 20 listopada1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz.U. z 2024 r., poz. 776), wyłączeni z opodatkowania ryczałtem od przychód w ewidencjonowanych są podatnicy osiągających w całości lub w części przychody z tytułu działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych. Powołany przepis wskazuje zarówno na przedmiot prowadzonej działalności, ale także na przeznaczenie i zastosowanie sprzedawanego towaru. Prowadzenie handlu towarami mającymi zastosowanie do pojazdów mechanicznych pozbawia możliwości wyboru opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Istotne jest stwierdzenie „do pojazdów mechanicznych”. Wprost wskazane zastosowanie i tylko takie przeznaczenie, wskazuje przesłankę wyłączającą z tej formy opodatkowania.

Jeżeli jednak cechy, konstrukcja, przeznaczenie danego towaru (części lub akcesoria) są takie, iż dany towar nie ma wyłącznego zastosowania w pojazdach mechanicznych i tylko w pojazdach, to wówczas nie występuje negatywna przesłanka wyłączająca z prawa do zastosowania opodatkowania przychodów ryczałtem.

Ustawa o zryczałtowanym podatku od przychodów ewidencjonowanych nie definiuje pojęcia części i akcesoriów samochodowych, nie zawierają definicji również inne przepisy podatkowe. Legalną definicję pojazdu mechanicznego zawiera z kolei przepis art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym oraz Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 473). Zgodnie z tą ustawą pojazdem mechanicznym jest pojazd samochodowy, ciągnik rolniczy, motorower i przyczepę określone w przepisach ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz pojazd wolnobieżny w rozumieniu przepisów ustawy – Prawo o ruchu drogowym, z wyłączeniem pojazdów wolnobieżnych będących w posiadaniu rolników posiadających gospodarstwo rolne i użytkowanych w związku z posiadaniem tego gospodarstwa.

Pojazdy mechaniczne ze względu na swoją bardzo złożoną budowę, składają się z bardzo wielu elementów i części. Są to zarówno elementy typowe i wyłącznie znajdujące swoje zastosowanie w pojazdach mechanicznych. Wówczas ich konstrukcja oraz zastosowanie uniemożliwiają inne przeznaczenie tychże części. Mamy wówczas do czynienia z elementami do pojazdów mechanicznych w pełnym tego słowa znaczeniu. Takich części jest wiele, na przykład: zderzaki, szyby samochodowe, koła, kierownica, szyby samochodowe itd. Istnieją też elementy, które mają przeznaczenie ogólne, które mogą być wykorzystane do pojazdu mechanicznego, ale mogą też znaleźć zastosowanie w innych urządzeniach niebędących pojazdami mechanicznymi. Ich budowa i konstrukcja, a także specyfika, nie wskazuje na jednoznaczne przeznaczenie do wykorzystania wyłącznie do pojazdu mechanicznego. Takimi elementami są na przykład właśnie: łożyska, oringi, simeringi, smary do maszyn, a także towary zaliczane do chemii technicznej. Można je określić artykułami ogólnego zastosowania.

Nie możemy więc w przypadku takich artykułów będących przedmiotem handlu mówić, iż mamy do czynienia z wystąpieniem przesłanki negatywnej do możliwości wyboru formy opodatkowania ryczałem od przychodów ewidencjonowanych.

Do obowiązku wskazania towarów zidentyfikowanych jako przystosowane wyłącznie do użycia do pojazdów mechanicznych, odnosi się ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez konieczność oznaczenia sprzedaży części samochodowych kodem GTU_07.

Zgodnie z §10 ust. 3 pkt 1 lit. g rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 r. poz. 1988 ze zm.), w ewidencji VAT należy oznaczyć kodem GTU_07 dostawę pojazdów oraz części samochodowych o kodach z zakresu CN od 8701 do 8708 oraz CN 8708 10. Rozporządzenie wskazuje więc na zamknięty zakres kodów CN. Oznacza to, iż określeniem sprzedaż części samochodowych, możemy mówić tylko wówczas, gdy podatnik dokonywałby sprzedaży towarów określonych symbolem CN ze wskazanego zakresu od 8701 do 8708 oraz CN 8708 10.

Będące w sprzedaży Wnioskodawcy łożyska, obudowy do łożysk, oringi czy simeringi są sklasyfikowane głównie w grupie CN 8482, 8483, 8487, 4016. Dla przykładu : łożyska toczne CN 8482 50 00, łożyska wałeczkowe CN 8482 20 00, łożyska stożkowe CN 8482 00 00, tuleje łożyskowe CN 8482 99 00, simeringi CN 8487 90 90, oringi CN 4016 93 00, simeringi CN 8487 90 90. Żaden ze sprzedawanych przez Wnioskodawcę towarów nie jest objęty oznaczeniem CN 8701-8708.

Powyższe oznaczenia wyłączają konieczność oznaczenia sprzedawanych towarów z oznaczeniem w ewidencji VAT jako GTU_07. W przedstawionym stanie faktycznym mamy więc do czynienia z handlem przez Wnioskodawcę towarami ogólnego zastosowania, z możliwie różnym przeznaczeniem towaru. Sprzedający w momencie zakupu nie zna motywów zakupu nabywcy i ostatecznego zastosowania sprzedawanego towaru, potocznie utożsamianego z pojazdami mechanicznymi. Wskazane towary są ogólnego zastosowania bez wąskiego przeznaczenia wyłącznie do pojazdów mechanicznych. Wobec powyższego, handel wskazanymi towarami nie wyłącza z możliwości wyboru formy opodatkowania zryczałtowanym podatkiem od przychodów ewidencjonowanych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 776 ze zm.):

Ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Osoby fizyczne oraz przedsiębiorstwa w spadku osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Przy czym w myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Użyte w ustawie określenia oznaczają:

pozarolnicza działalność gospodarcza – pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym

Stosownie do treści art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z kolei, zgodnie z treścią art. 5b ust. 1 tej ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Podkreślić należy, że u osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest od spełnienia warunków wymienionych w art. 6 ww. ustawy oraz od niewystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 8 tej ustawy.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ww. ustawy:

Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”. Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 pkt 1 tej ustawy:

Podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy:

a)uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 2 000 000 euro, lub

b)uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 2 000 000 euro.

Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne przewiduje przy tym ograniczenia w zakresie możliwości opodatkowania przychodów ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy:

Opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników:

1)opłacających podatek w formie karty podatkowej na zasadach określonych w rozdziale 3;

2)korzystających, na podstawie odrębnych przepisów, z okresowego zwolnienia od podatku dochodowego;

3)osiągających w całości lub w części przychody z tytułu:

a)prowadzenia aptek,

b)(uchylona)

c)działalności w zakresie kupna i sprzedaży wartości dewizowych,

d)(uchylona)

e)(uchylona)

f)działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych;

4)wytwarzających wyroby opodatkowane podatkiem akcyzowym, na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii;

5)podejmujących wykonywanie działalności w roku podatkowym po zmianie działalności wykonywanej:

a)samodzielnie na działalność prowadzoną w formie spółki z małżonkiem,

b)w formie spółki z małżonkiem na działalność prowadzoną samodzielnie przez jednego lub każdego z małżonków,

c)samodzielnie przez małżonka na działalność prowadzoną samodzielnie przez drugiego małżonka

– jeżeli małżonek lub małżonkowie przed zmianą opłacali z tytułu prowadzenia tej działalności podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

Jak wynika z treści przepisu art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f tej ustawy wyłączone z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych są przychody osiągane z działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych.

Przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie definiują użytych w przepisie art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f pojęć „części” , „akcesoria do pojazdów mechanicznych” i „pojazd mechaniczny”. Jednakże brak podatkowej definicji tych pojęć nie oznacza dowolności co do ich zakresu znaczeniowego. Dlatego zasadne jest powołanie się na znaczenie słownikowe tych pojęć.

Zgodnie z internetową wersją encyklopedii PWN:

·pojazd mechaniczny – jest to pojazd wyposażony w silnik, zdolny do samodzielnego poruszania się po trasach lądowych (np. po torach kol., drogach publicznych); rozróżnia się pojazdy mechaniczne szynowe oraz bezszynowe pojazdy drogowe; do pojazdów mechanicznych bezszynowych należą: samochody (w tym autobusy), trolejbusy, ciągniki, motocykle i pojazdy specjalne (np. czołgi, działa samobieżne, ratraki).

Na podstawie znaczeń przypisywanych w „Słowniku języka polskiego PWN” pod redakcją prof. Mieczysława Szymczaka, wydanie I, Warszawa 1996 r., poniżej podane słowa oznaczają:

·„pojazd” – urządzenie do transportu lądowego, przystosowane do poruszania się na kołach, gąsienicach, płozach, po szynach, po drodze, bezpośrednio po gruncie;

·„mechaniczny” – będący mechanizmem, związany z mechanizmem, powstały na zasadzie prawa mechaniki;

·„mechanizm” – zespół współpracujących ze sobą części składowych maszyny lub przyrządu spełniających określone zadania, np. przenoszenie ruchu.

Zgodnie z treścią Współczesnego słownika języka polskiego pod redakcją Bogusława Dunaja, Wydawnictwo Langenscheidt, Warszawa 2007:

·część – to element jakiejś całości, fragment czegoś dający się wydzielić lub wydzielony, jakaś ilość spośród takich samych elementów tworzących całość, odcinek, kawałek czegoś, ułamek, cząstka, samodzielny przedmiot mogący (wraz z innymi) wejść w skład większej całości;

·akcesoria – to dodatkowe, uzupełniające, mniej ważne części czegoś, dodatkowe składniki, wyposażenie potrzebne do wykorzystania czegoś.

Słownik języka polskiego PWN pod redakcją prof. Mieczysława Szymczaka tłumaczy, iż pojęcie „część”, oznacza przedmiot stanowiący jakiś dający się samodzielnie wyodrębnić element większej całości; część zapasowa, zamienna, element, którym można w maszynie zastąpić element zepsuty, zużyty.

Natomiast Uniwersalny słownik wyrazów obcych i trudnych pod redakcją prof. dr hab. Andrzeja Markowskiego Wydawnictwo WILGA, Warszawa 2003 r. definiuje, iż pojęcie „akcesoria” oznacza dodatkowe składniki wyposażenia czegoś; rzeczy albo szczegóły czegoś niepodstawowe, choć ważne; dodatki do czegoś.

Pana wątpliwości przedstawione w treści wniosku dotyczą rozstrzygnięcia, czy sprzedaż towarów handlowych, które mają bardzo szerokie i ogólne zastosowanie, nie pozbawi możliwości opodatkowania przychodów w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Sprzedawane łożyska, oringi, simeringi, paski klinowe oraz towary z zakresu chemii technicznej nie są identyfikowane jako przystosowane do użycia wyłącznie lub zasadniczo do pojazdów samochodowych. Towary te mają bardzo szerokie i ogólne zastosowanie.

Biorąc powyższe pod uwagę, skoro – jak wynika z opisu sprawy – będące przedmiotem wniosku towary handlowe mają bardzo szerokie i ogólne zastosowanie, tj. nie są przeznaczone wyłącznie lub głównie do pojazdów mechanicznych, to będzie Pan mógł przychody z tytułu ich sprzedaży opodatkować ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, pod warunkiem złożenia stosownego oświadczenia, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Opisana działalność nie będzie bowiem stanowiła działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana zapytania w kontekście ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, natomiast nie dotyczy innych kwestii zawartych we wniosku, nieobjętych pytaniem interpretacyjnym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na opisie sprawy przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).