Prawo do rozliczania własnej jednoosobowej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych (usługi stomatologiczne). - Interpretacja - null

Shutterstock

Prawo do rozliczania własnej jednoosobowej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych (usługi stomatologiczne). - Interpretacja - 0115-KDST2-2.4011.421.2024.2.PR

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Prawo do rozliczania własnej jednoosobowej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych (usługi stomatologiczne).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 września 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Wniosek został uzupełniony 28 października 2024 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W okresie od 1 października 2023 r. do 30 września 2024 r. pracowała Pani na umowę o pracę jako lekarz dentysta stażysta. Posiada Pani ograniczone prawo wykonywania zawodu, umowa ma charakter szkoleniowy.

Po zakończeniu stażu chce Pani rozpocząć pracę dla tego samego pracodawcy, ale zostanie Pani zatrudniona na tzw. kontrakt – założy Pani własną jednoosobową działalność gospodarczą. Pani stanowisko będzie inne – lekarz dentysta, zatem zakres odpowiedzialności się zwiększy, a obszar wykonywanych przez Panią obowiązków w porównaniu do stażu poszerzy się w związku z uzyskaniem pełnego prawa wykonywania zawodu – będzie wykonywała Pani procedury medyczne samodzielnie, bez nadzoru lekarzy opiekunów.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym prawo do ryczałtu tracą osoby, które świadczą usługi na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy odpowiadające czynnościom wykonywanym w ramach stosunku pracy, a okres karencji wynosi 2 lata.

Uzupełnienie wniosku

Jest Pani lekarzem dentystą, który w okresie od 1 października 2023 r. do 30 września 2024 r. na podstawie umowy o pracę w ramach stażu podyplomowego, pozostawał w stosunku pracy odbywając szkolenie jako lekarz dentysta stażysta. Umowa ta wygasła dnia 30 września 2024 r. – na uwagę zasługuje fakt, iż nie została ona rozwiązana przez żadną ze stron w celu zmiany formy prawnej stosunku. Pani ani podmiot szkolący (pracodawca) nie miał wpływu na czas i termin jej wygaśnięcia. W dniu 9 października 2024 r. uzyskała Pani pełne prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty.

Następnie w dniu (...) 2024 r., po raz pierwszy, założyła Pani jednoosobową działalność gospodarczą (NIP: (...), REGON: (...)), której przedmiotem jest świadczenie usług z zakresu praktyki lekarsko-dentystycznej. Rozpoczęcie działalności gospodarczej planuje Pani na dzień 4 listopada 2024 r., a pierwszy dochód z prowadzenia tej działalności uzyska najprawdopodobniej na początku grudnia 2024 r. Nie złożyła Pani jeszcze Naczelnikowi Urzędu Skarbowego oświadczenia o wyborze formy opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ale planuje to zrobić do końca roku podatkowego (czyli w grudniu 2024 r.) W ramach działalności na podstawie umowy podejmie Pani współpracę z podmiotem, z którym łączył Panią stosunek pracy w ramach stażu podyplomowego.

Czynności, które będą wykonywane przez lekarza na rzecz „byłego pracodawcy”, cechują się odmiennością stosunku prawnego, który wówczas był wykonywany w ramach stażu podyplomowego, który miał na celu przeszkolenie lekarza stażysty i przygotowanie go do wykonywania tego zawodu i nie są w Pani ocenie tożsame. W ciągu ostatnich 60 miesięcy przed dniem rozpoczęcia jednoosobowej działalności gospodarczej nie prowadziła Pani innej pozarolniczej działalności oraz nie uzyskała w poprzednim roku podatkowym przychodów z tej działalności w wysokości przekraczającej 2 000 000 euro.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne: „Jeżeli podatnik prowadzący działalność samodzielnie lub w formie spółki, który wybrał opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, uzyska z tej działalności przychody ze sprzedaży towarów handlowych lub wyrobów lub ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników:

1)wykonywał w roku poprzedzającym rok podatkowy lub

2)wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym

w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i, poczynając od dnia uzyskania tego przychodu do końca roku podatkowego, opłaca podatek dochodowy na ogólnych zasadach.”

Następnie wskazać należy, iż zgodnie z art. 15 ust. 3d ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty „Lekarz, lekarz dentysta odbywa staż podyplomowy na podstawie umowy o pracę, zawartej na czas określony, w celu przygotowania zawodowego obejmującego realizację programu stażu podyplomowego, z zastrzeżeniem ust. 7a”. Z brzmienia przytoczonego przepisu wynika wprost, iż celem stażu podyplomowego jest realizacja programu stażu. Lekarz stażysta w trakcie stażu podejmuje czynności określone w ramowym programie stażu podyplomowego lekarza dentysty stanowiącego załącznik nr 2 do Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 26 września 2012 r. w sprawie stażu podyplomowego lekarza i lekarza dentysty. Zgodnie z wyżej przytoczonym programem, lekarz stażysta ma obowiązek zrealizować program stażu, który składa się z 8 staży cząstkowych, tj. z zakresu: stomatologii zachowawczej, stomatologii dziecięcej, chirurgii stomatologicznej, protetyki stomatologicznej, periodontologii, ortodoncji, ratownictwa medycznego, orzecznictwa lekarskiego, bioetyki oraz prawa medycznego. Ukończenie stażu podyplomowego, o którym mowa powyżej, jest podstawą do uzyskania prawa wykonywania zwodu lekarza dentysty (zgodnie z art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty). Kluczowym, z punktu widzenia opisanej sytuacji, jest pojęcie stosunku pracy oraz odpowiedź na pytanie – co mieści się w jego zakresie.

Zgodnie z art. 22 § 1 Kodeksu pracy, „Przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca – do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem”.

Powyższa definicja oznacza, że stosunek pracy to trwała i dobrowolna więź prawna łącząca pracownika i pracodawcę, której treścią jest obowiązek osobistego wykonywania pracy określonego rodzaju przez pracownika pod kierownictwem, na rzecz i na ryzyko pracodawcy oraz obowiązek pracodawcy zatrudniania pracownika przy umówionej pracy i wypłacania mu wynagrodzenia za pracę. W stosunku tym pracownik jest zobowiązany do świadczenia pracy określonego rodzaju (a więc nie każdej pracy) na rzecz pracodawcy, w sposób podporządkowany kierowniczej roli pracodawcy. Obowiązkiem pracodawcy wynikającym z nawiązania stosunku pracy jest wypłacanie pracownikowi wynagrodzenia za pracę. O ile przedstawiona definicja stosunku pracy i jego cechy nie budzą szczególnych wątpliwości, o tyle istotne problemy pojawiają się w związku z treścią przepisów szczególnych, wynikających z treści ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty, m.in. przytoczony już uprzednio art. 15 ust. 3d. Należy zauważyć, że przepisy ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty wprowadzają inne elementy dla lekarza stażysty, który odbywa staż w ramach stosunku pracy. W pierwszej kolejności podniesienia wymaga fakt, iż lekarz chcący uzyskać „pełne” prawo wykonywania zawodu musi ukończyć staż podyplomowy. Zgodnie z treścią przepisu art. 15 ust. 3d ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty – staż odbywa się na podstawie umowy o pracę. Konstatuje to, iż lekarz chcąc uzyskać prawo wykonywania zawodu, musi zawrzeć umowę o pracę i realizować ramowy program stażu. To powoduje, że nie możemy mówić o swobodzie strony przy zawieraniu umowy – w ścisłym tego znaczeniu. Pracownik chcąc podjąć pracę ma swobodę w dokonaniu wyboru pracodawcy. Natomiast lekarz nie może wybrać innej formy szkolenia stażowego, prócz tej która została określona przez ustawodawcę.

Kolejnym elementem stosunku pracy, który należy poddać analizie pod kątem umowy o pracę w ramach stażu jest wykonywanie pracy na rzecz pracodawcy. W relacji lekarz stażysta, a podmiot szkolący nie występuje również ścisły związek wykonywania pracy na rzecz pracodawcy. Oczywiście lekarz stażysta odbywa staż podyplomowy (szkolenie) w podmiocie szkolącym, przy czym w ramach swojego czasu pracy realizuje on stricte ramowy program stażu. Tym samym to nie pracodawca decyduje jakie czynności będą wykonywane przez lekarza stażystę, a ustawodawca, który zakres ten określił w aktach prawnych. Na potrzeby niniejszego wywodu kolejnym elementem, który należy uwypuklić jest wynagrodzenie przekazywane lekarzowi stażyście.

Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 4 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty, „Organizacja, finansowanie oraz zapewnienie warunków odbywania stażu podyplomowego przez absolwentów studiów lekarskich i lekarsko-dentystycznych będących obywatelami polskimi, zamierzających wykonywać zawód na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, mających stałe miejsce zamieszkania na obszarze województwa, a w przypadku osób będących obywatelami innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej zamierzających odbywać staż podyplomowy na obszarze tego województwa, jest zadaniem marszałka województwa z zakresu administracji rządowej”. Oznacza to, iż de facto środki które otrzymuje lekarz stażysta tytułem wynagrodzenia nie pochodzą bezpośrednio od pracodawcy, a są to środki wyasygnowane z budżetu Państwa.

Na marginesie powyższego wywodu należy również zaznaczyć, że czynności wykonywane przez lekarza stażystę są w większości przypadków dokonywane po konsultacji z opiekunem stażu i nie można mówić o samodzielnym charakterze ich wykonywania, ze względu na ograniczone prawo wykonywania zawodu, które posiada lekarz dentysta stażysta. To również stoi w sprzeczności z podstawowym elementem stosunku pracy jakim jest samodzielność w udzielaniu świadczeń, a która w opisanym przypadku nie występuje. Przykładem mogą być następujące czynności wymienione w art. 15 ust. 3b ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty:

1)przedmiotowe i podmiotowe badania pacjenta oraz udzielanie porad lekarskich po konsultacji z opiekunem,

2)wydawanie, po konsultacji z opiekunem, zleceń lekarskich,

3)wydawanie skierowań na badania laboratoryjne oraz inne badania diagnostyczne, a po uzgodnieniu z lekarzem posiadającym prawo wykonywania zawodu na czas nieokreślony na badania wymagające metod diagnostycznych i leczniczych stwarzających podwyższone ryzyko dla pacjenta,

4)prowadzenie we współpracy z opiekunem historii choroby i innej dokumentacji medycznej,

5)wystawianie recept oraz wydawanie opinii i orzeczeń lekarskich po uzgodnieniu z opiekunem treści zawartych w nich informacji.

Żadna z przytoczonych powyżej czynności nie cechuje się samodzielnością, chociaż wchodzi w podstawowy zakres udzielania świadczenia zdrowotnego. Trudno sobie wyobrazić, żeby lekarz, który jest zatrudniony w ramach stosunku pracy i posiada prawo wykonywania zawodu na czas nieokreślony, nie mógł udzielać samodzielnie porad lekarskich.

Prawidłowa analiza powyższych przepisów doprowadza do wniosku, że lekarz stażysta odbywa szkolenie w ramach stażu podyplomowego na podstawie umowy o pracę, a nie wykonuje pracę na podstawie umowy o pracę na czas określony, tym samym nie możemy utożsamiać pracy lekarza dentysty posiadającego prawo wykonywania zawodu na czas nieokreślony, z lekarzem który dopiero odbywa staż podyplomowy i posiada niepełne, ograniczone prawo wykonywania zawodu. Staż podyplomowy jest przygotowaniem do wykonywania zawodu, a nie wykonywaniem zawodu sensu stricto.

Pytanie

Czy w świetle przepisów ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, przysługuje Pani prawo do rozliczania własnej jednoosobowej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, biorąc pod uwagę wszystkie wyżej wymienione argumenty, art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, który mówi o wyłączeniach z prawa do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych nie może mieć zastosowania w niniejszej sprawie. Czynności, które będzie Pani wykonywała na rzecz byłego pracodawcy w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej, nie są tożsame z czynnościami wykonywanymi w ramach stażu podyplomowego. Ponadto w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej nie prowadziła Pani innej pozarolniczej działalności oraz nie uzyskała w poprzednim roku podatkowym przychodu z działalności w wysokości przekraczającej 2 000 000 euro. Tym samym uznaje Pani, iż przysługuje prawo do opodatkowania własnej jednoosobowej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z postanowieniami art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 776 ze zm):

ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Przy czym w myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

Stosownie do treści art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z kolei, zgodnie z treścią art. 5b ust. 1 tej ustawy:

za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności;

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, użyte w ustawie:

określenie „działalność usługowa” oznacza pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. poz. 1676, z 2017 r. poz. 2453, z 2018 r. poz. 2440, z 2019 r. poz. 2554 oraz z 2020 r. poz. 556), z zastrzeżeniem pkt 2 i 3.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ww. ustawy:

opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”. Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a.

W myśl art. 6 ust. 4 pkt 1 tej ustawy:

podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy:

a)uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 2 000 000 euro, lub

b)uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 2 000 000 euro.

Natomiast zgodnie z treścią art. 6 ust. 4 pkt 2 cytowanej ustawy:

podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli rozpoczną wykonywanie działalności w roku podatkowym i nie korzystają z opodatkowania w formie karty podatkowej – bez względu na wysokość przychodów.

Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne przewiduje również wyłączenia z tej formy opodatkowania.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 tej ustawy:

opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników:

1)opłacających podatek w formie karty podatkowej na zasadach określonych w rozdziale 3;

2)korzystających, na podstawie odrębnych przepisów, z okresowego zwolnienia od podatku dochodowego;

3)osiągających w całości lub w części przychody z tytułu:

a)prowadzenia aptek,

b)(uchylona)

c)działalności w zakresie kupna i sprzedaży wartości dewizowych,

d)(uchylona)

e)(uchylona)

f)działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych;

4)wytwarzających wyroby opodatkowane podatkiem akcyzowym, na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii;

5)podejmujących wykonywanie działalności w roku podatkowym po zmianie działalności wykonywanej:

a)samodzielnie na działalność prowadzoną w formie spółki z małżonkiem,

b)w formie spółki z małżonkiem na działalność prowadzoną samodzielnie przez jednego lub każdego z małżonków,

c)samodzielnie przez małżonka na działalność prowadzoną samodzielnie przez drugiego małżonka

jeżeli małżonek lub małżonkowie przed zmianą opłacali z tytułu prowadzenia tej działalności podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

Ponadto w art. 8 ust. 2 ww. ustawy wskazano:

Jeżeli podatnik prowadzący działalność samodzielnie lub w formie spółki, który wybrał opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, uzyska z tej działalności przychody ze sprzedaży towarów handlowych lub wyrobów lub ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników:

1)wykonywał w roku poprzedzającym rok podatkowy lub

2)wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym

w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i, poczynając od dnia uzyskania tego przychodu do końca roku podatkowego, opłaca podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

Jednocześnie należy wskazać, że warunkiem skorzystania ze zryczałtowanej formy opodatkowania jest złożenie oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

sporządzone na piśmie oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku przedsiębiorstwa w spadku – według ostatniego miejsca zamieszkania zmarłego przedsiębiorcy, do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że jest Pani lekarzem dentystą, który w okresie od 1 października 2023 r. do 30 września 2024 r. na podstawie umowy o pracę w ramach stażu podyplomowego, pozostawał w stosunku pracy odbywając szkolenie jako lekarz dentysta stażysta. Umowa ta wygasła 30 września 2024 r. W dniu 9 października 2024 r. uzyskała Pani pełne prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty. Następnie w dniu (...) 2024 r. założyła jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest świadczenie usług z zakresu praktyki lekarsko-dentystycznej. W ramach działalności, na podstawie umowy, podejmie Pani współpracę z podmiotem, z którym łączył Panią stosunek pracy w ramach stażu podyplomowego.

Należy zaznaczyć, że możliwość opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest wyłączona w stosunku do podatników, którzy uzyskują przychód z działalności gospodarczej z tytułu świadczenia usług na rzecz obecnego lub byłego pracodawcy i usługi te są tożsame z czynnościami, które podatnik lub przynajmniej jeden z jego wspólników (w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki niebędącej osobą prawną) wykonywał w roku poprzedzającym rok podatkowy lub wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy. Zawarty w art. 8 ust. 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne zwrot normatywny „odpowiadających czynnościom” odnosi się do przychodów ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, tożsamych z czynnościami, które podatnik wykonywał (wykonuje) w ramach stosunku pracy.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro, jak wynika z treści wniosku, świadczone przez Panią w ramach prowadzonej działalności gospodarczej usługi na rzecz byłego pracodawcy nie będą tożsame z czynnościami, które wykonywała Pani w ramach zatrudnienia na podstawie umowy o pracę w ramach stażu podyplomowego, to uzyskiwanie przychodów z tytułu udzielania świadczeń zdrowotnych dla podmiotu, z którym łączył Panią stosunek pracy w ramach stażu podyplomowego w ramach kontraktu nie wyłączy możliwości ich opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, przy założeniu, że spełni Pani pozostałe ustawowe warunki przewidziane dla tej formy opodatkowania.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja indywidualna stanowi rozstrzygnięcie tylko i wyłącznie w zakresie objętym pytaniem dotyczącym możliwości opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej zryczałtowanym podatkiem dochodowymod niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, zatem nie odnosi się do innych kwestii zawartych w opisie sprawy, które nie były przedmiotem zapytania.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).