Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zakupu telewizora. - Interpretacja - 0114-KDIP3-1.4011.124.2024.2.AC

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 29 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.124.2024.2.AC

Temat interpretacji

Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zakupu telewizora.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 lutego 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 3 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zakupu telewizora.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie– pismem z 23 marca 2024 r. (wpływ 23 marca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca od 1 marca 2023 prowadzi działalność gospodarczą, opodatkowaną ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, w zakresie: Działalność związana z oprogramowaniem (62.01.Z).

Głównym typem działalności, która przynosi największe przychody, jest działalność związana z oprogramowaniem: projektowanie systemów informatycznych, wdrażanie nowych funkcjonalności, obsługa zgłoszeń dot. awarii.

Praca ta wymaga ciągłego kontaktu audio-wizualnego z użytkownikami systemów informatycznych, programistami, klientami oraz spotkań koncepcyjnych wymagających m.in analizy diagramów architektury oprogramowania. W spotkaniach bierze udział zazwyczaj do kilkunastu osób jednocześnie. Wnioskodawca nie wskazał stałego miejsca wykonywania działalności gospodarczej, jednak aktualnie większość zadań (ponad 50%) wykonywanych jest w miejscu zamieszkania Wnioskodawcy.

W związku z potrzebą ciągłej komunikacji Wnioskodawca planuje zakup telewizora o przekątnej 65 cali, za kwotę poniżej 10 000 zł brutto. Telewizor ten służyć będzie jako duży ekran komputerowy do wideo-konferencji, do prezentowania udostępnionej przez zespół programistyczny zawartości ekranu (tzw. screen-sharing).

W mieszkaniu brak jest wydzielonego pomieszczenia na cele prowadzenia działalności gospodarczej. Telewizor zostanie powieszony na ścianie w salonie, w którym Wnioskodawca wykonuje swoje obowiązki służbowe. Poza czasem pracy pomieszczenie wykorzystywane jest do celów prywatnych. Wnioskodawca nie wyklucza wykorzystywania telewizora na cele prywatne po godzinach pracy. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, więc telewizor będąc własnością działalności gospodarczej jest również własnością Wnioskodawcy. Telewizor będzie stanowił tylko własność Wnioskodawcy. Telewizor będzie użytkowany dłużej niż rok. Wnioskodawca zamierza zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów działalności gospodarczej wydatek poniesiony na zakup telewizora, zamierza w miesiącu dokonanego zakupu. Wydatki na zakup telewizora zostaną poniesione tylko przez Wnioskodawcę i nikt nie zwróci mu kosztów związanych z zakupem. Wnioskodawca otrzyma fakturę VAT od firmy, od której kupuje telewizor, dokumentującą zakup telewizora, a więc wydatek poniesiony na ten zakup.

Uzupełnienie zdarzenia przyszłego

W uzupełnieniu wskazał Pan, że:

  • Telewizor zamierzam nabyć w kwietniu bieżącego roku.
  • Działalność będzie opodatkowana ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych (w związku z tym wliczenie do kosztów uzyskania przychodu nie zmniejszy należności podatku PIT, pozwoli mi odliczyć kwotę należną podatku VAT).
  • Telewizor będzie wykorzystywany w działalności gospodarczej jako sprzęt do prowadzenia wideokonferencji, kontaktu z zespołem programistycznym w ramach którego udzielam usług związanych z produkcją oprogramowania - w tym przeglądu cudzego kodu w trakcie wideokonferencji. Będzie on podłączany do komputera, na którym pracuję. Nie planuję go podłączać do telewizji satelitarnej, naziemnej telewizji cyfrowej, ani też telewizji kablowej - będzie wykorzystywany w czasie pracy jako duży monitor z głośnikami.

Pytanie

Czy planowane wydatki w związku z zakupem ww. sprzętu, tj. telewizora, mogą stanowić koszt uzyskania przychodu w całości, skoro działalność gospodarcza prowadzona jest w miejscu stałego zamieszkania i może zachodzić podejrzenie organów skarbowych, że zakupiony sprzęt będzie mógł również służyć do prywatnych celów domowych.

Pana stanowisko w sprawie

Sprzęt w postaci telewizora zwiekszy efektywność pracy, umozliwi lepszy kontakt z zespołem progamistycznym, klientami oraz interesariuszami oceniającymi wyprodukowane oprogramowanie. Stanie się źródłem uzyskania przychodów.

W ocenie Wnioskodawcy ww. telewizor powinien stanowić koszt uzyskania przychodu w całości, pomimo zachodzących podejrzeń, że może on również służyć prywatnym celom.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Artykuł 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) stanowi, że:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego między poniesieniem kosztu a powstaniem przychodów lub realną szansą powstania przychodów podatkowych bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

A zatem warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

  • został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztów uzyskania przychodów podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  • jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  • został właściwie udokumentowany,
  • nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W myśl art. 22 ust. 4 w/w ustawy:

Koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione, z zastrzeżeniem ust. 5, 6 i 10.

W świetle art. 22 ust. 5 ww. ustawy:

U podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Natomiast według treści art. 22 ust. 6 ww. ustawy:

Zasady określone w ust. 5-5c, z zastrzeżeniem ust. 6b, mają zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, stosownie do art. 22 ust. 6b ww. ustawy:

W przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Zgodnie z postanowieniami art. 1 pkt 1 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2540 ze zm.):

Ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Przy czym w myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Użyte w ustawie określenie pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ww. ustawy:

Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”. Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a.

Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Podatek zryczałtowany, o którym mowa w ust. 1, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.

Ryczałt ewidencjonowany stanowi uproszczoną formę opodatkowania działalności gospodarczej. Przedsiębiorcy korzystający z takiej formy rozliczenia płacą podatek od przychodu, tym samym nie mają możliwości pomniejszania podatku o koszty jego uzyskania.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że:

  • Od 1 marca 2023 r. prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą;
  • Działalność związana jest z oprogramowaniem (62.01.Z);
  • Działalność podatkowana została ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych
  • W kwietniu br. zamierza Pan nabyć telewizor.
  • Zakup telewizora chce Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Oznacza to, że przychód otrzymany (bez pomniejszania go o koszty uzyskania tego przychodu) stanowi podstawę opodatkowania ryczałtem. Opodatkowanie ryczałtem nie pozwala bowiem na rozliczenie kosztów, czyli podatnik nie ma możliwości obniżyć przychodów o koszty jego uzyskania.

A zatem decydując się na zryczałtowaną formę opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej nie ma Pan możliwości zaliczenia poniesionego wydatku na zakup telewizora do kosztów uzyskania prowadzonej działalności gospodarczej.

Wobec powyższego Pana stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).