Interpretacja indywidualna z dnia 30 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.885.2023.2.MJ
Temat interpretacji
Skutki podatkowe nieodpłatnego otrzymania nieruchomości oraz opodatkowania przychodów z najmu ryczałtem.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych i zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
16 października 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 29 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego otrzymania nieruchomości w związku z rozwiązaniem spółki jawnej oraz zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z wynajmu nieruchomości.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzeń przyszłych
Jest Pani osobą fizyczną będącą polskim rezydentem podatkowym, opodatkowanym w Polsce od całości swoich przychodów. Jest Pani wspólnikiem w spółce (…) Spółka Jawna (dalej jako „Spółka Jawna"). Drugim wspólnikiem Spółki Jawnej jest Pan D. K. (dalej wspólnie jako „Wspólnicy”). Prywatnie Wspólnicy Spółki Jawnej są małżonkami, pozostają w ustroju rozdzielności majątkowej małżeńskiej.
Spółka Jawna jest jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej. Spółka Jawna nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (jest transparentna podatkowo). Spółka Jawna jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Głównym przedmiotem działalności Spółki Jawnej jest PKD 68.20.Z - wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Przychody z działalności gospodarczej polegającej na profesjonalnym wynajmie, osiągane przez Spółkę Jawną, są opodatkowywane przez Panią (z powodu transparentności podatkowej Spółki Jawnej) ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Posiada Pani prawo do udziału w zyskach i stratach Spółki Jawnej w wysokości 50%, a Pan D. K. także posiada prawo do udziału w zyskach i stratach Spółki Jawnej w wysokości 50%.
Spółka Jawna powstała 8 marca 2004 r. z przekształcenia spółki cywilnej pod nazwą (…) spółka cywilna (dalej jako „Spółka Cywilna”), w której wspólnikami także byli wyłącznie Pan D. K. i Pani M. K.
Dodatkowo jest Pani właścicielem nieruchomości, które znajdują się w Pani majątku prywatnym. Wynajmuje je Pani prywatnie, osiąga przychody z najmu prywatnego, które są opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Wynajem nie następuje na cele mieszkaniowe. Z tytułu wynajmu prywatnego jest Pani podatnikiem podatku VAT, ze względu na przekroczenie limitu kwotowego wskazanego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.
Spółka Jawna jest:
a)Użytkownikiem wieczystym gruntu i właścicielem budynku i garażu stanowiących odrębne nieruchomości, położonych w (…) przy ulicy (…) (dalej jako „Nieruchomość 1").
Spółka Cywilna nabyła Nieruchomość 1 dnia 16 stycznia 2004 r. Spółce Cywilnej nie przysługiwało, w całości ani w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia Nieruchomości 1 (transakcja była zwolniona z VAT). Dnia 8 marca 2004 r. cały majątek Spółki Cywilnej (w tym Nieruchomość 1) stał się własnością Spółki Jawnej.
Nieruchomość 1 składa się z jednej działki gruntu, która jest zabudowana budynkiem niemieszkalnym oraz garażem murowanym. Składowe Nieruchomości 1 stanowią w Spółce Jawnej środki trwałe.
Budynek i garaż zostały ulepszone w rozumieniu przepisów o podatkach dochodowych, a wydatki poniesione na ulepszenie przekraczały 30% wartości początkowej zarówno budynku, jak i garażu. Budynek i garaż w stanie ulepszonym zostały oddane do używania w dniu 30 czerwca 2006 roku. Od dnia 30 czerwca 2006 roku do dnia dzisiejszego nieruchomości w stanie ulepszonym wykorzystywane są do działalności opodatkowanej podatkiem VAT.
Od wydatków na ulepszenie Spółce Jawnej przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego VAT.
b)Właścicielem gruntu i właścicielem budynku stanowiącego odrębną nieruchomość, położonego w (…) przy ulicy (…) (dalej jako „Nieruchomość 2”).
Nieruchomość 2 stanowiła własność prywatną Wspólników, następnie została wniesiona jako wkład do Spółki Cywilnej, a dnia 8 marca 2004 r. stała się własnością Spółki Jawnej na skutek ww. przekształcenia. Spółce Cywilnej nie przysługiwało w całości ani w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia Nieruchomości 2 (wkład do Spółki Cywilnej przez Wspólników nie podlegał podatkowi VAT).
Nieruchomość 2 składa się z jednej działki gruntu, która jest zabudowana budynkiem niemieszkalnym. Składowe Nieruchomości 2 stanowią w Spółce Jawnej środki trwałe.
Budynek został ulepszony w rozumieniu przepisów o podatkach dochodowych, a wydatki poniesione na ulepszenie przekraczały 30% wartości początkowej budynku. Budynek w stanie ulepszonym został oddany do używania w dniu 30 kwietnia 2001 roku. Od dnia 30 kwietnia 2001 r. do dnia dzisiejszego nieruchomość w stanie ulepszonym wykorzystywana jest do działalności opodatkowanej podatkiem VAT.
Od wydatków na ulepszenie Spółce Cywilnej przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego VAT.
Wspólnicy planują dokonać rozwiązania Spółki Jawnej bez przeprowadzenia likwidacji. W wyniku rozwiązania Spółki Jawnej, Nieruchomość 1 i Nieruchomość 2 nieodpłatnie przejmą Wspólnicy do swych majątków prywatnych (niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą), tj.:
a)będzie Pani współwłaścicielem 50% Nieruchomości 1 oraz współwłaścicielem 50% Nieruchomości 2;
b)Pan D. K. będzie współwłaścicielem 50% Nieruchomości 1 oraz współwłaścicielem 50% Nieruchomości 2.
W następnej kolejności Pani i Pan D. K. będziecie wynajmowali Nieruchomość 1 i Nieruchomość 2 ze swych majątków prywatnych na rzecz podmiotów trzecich. Wynajem nie będzie następował na cele mieszkaniowe. Z tytułu wynajmu prywatnego będzie Pani podatnikiem podatku VAT, ze względu na przekroczenie limitu kwotowego wskazanego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.
Po upływie 6 lat, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym Nieruchomość 1 i Nieruchomość 2 zostały przejęte do Pani majątku prywatnego - dokona Pani sprzedaży Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2. Od momentu przejęcia Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 do majątku prywatnego, do momentu ich sprzedaży, nie będzie Pani dokonywała wydatków na te Nieruchomości, które przekraczałyby 30% ich wartości.
W momencie sprzedaży Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2, nadal będzie Pani podatnikiem podatku VAT, ze względu na fakt, że wynajem Pani nieruchomości prywatnych (w tym Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 będzie przekraczał limit kwotowy wskazany w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.
Pytania
1.Czy nieodpłatne otrzymanie Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 przez Panią do Pani majątku prywatnego, w związku z rozwiązaniem Spółki Jawnej, spowoduje powstanie przychodu po Pani stronie, który podlegałby opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
2.Czy będzie Pani zobowiązana opodatkować przychody uzyskane z wynajmu Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 - ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne?
3.Czy sprzedaż Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 przez Panią - będzie podlegać podatkowi VAT, lecz będzie z tego podatku zwolniona na zasadzie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?
Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi odpowiedź na pytanie Nr 1 dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych oraz Nr 2 dotyczące zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Odpowiedź na pytanie Nr 3 w zakresie podatku od towarówi usług udzielona zostanie odrębnie.
Pani stanowisko
Ad. 1
Pani zdaniem, nieodpłatne otrzymanie Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 przez Panią do Pani majątku prywatnego, w związku z rozwiązaniem Spółki Jawnej, nie spowoduje powstania przychodu po Pani stronie, który podlegałby opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 14 ust. 1 PIT, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
W myśl art. 14 ust. 2 pkt 17 PIT, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku:
a)pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, prowadzonych samodzielnie,
b)otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną, wystąpieniem wspólnika z takiej spółki lub zmniejszeniem udziału kapitałowegotakiej spółce, z wyjątkiem składników majątku stanowiących udziały (akcje), papiery wartościowe, tytuły uczestnictwa w funduszach kapitałowych, pochodne instrumenty finansowe oraz składniki majątku, w wyniku otrzymania których Rzeczpospolita Polska traci prawo do opodatkowania dochodów z ich odpłatnego zbycia.
Ponadto w myśl art. 14 ust. 3 pkt 12 PIT, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się: przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku:
a)pozostałych na dzień likwidacji prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej lub prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej,
b)otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną, wystąpieniem wspólnika z takiej spółki lub zmniejszeniem udziału kapitałowego w takiej spółce, z wyjątkiem składników majątku stanowiących udziały (akcje), papiery wartościowe, tytuły uczestnictwa w funduszach kapitałowych, pochodne instrumenty finansowe oraz składników majątku, w wyniku otrzymania których Rzeczpospolita Polska traci prawo do opodatkowania dochodów z ich odpłatnego zbycia
- jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja: prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej, spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki albo zmniejszenie udziału kapitałowego w takiej spółce, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.
Powyższe przepisy wskazują, że samo wydanie majątku po rozwiązaniu Spółki Jawnej jej Wspólnikom - nie skutkuje powstaniem po ich stronie przychodu. Przychód ten powstaje bowiem dopiero z momentem zbycia otrzymanych składników (a przy spełnieniu określonych warunków, przychód nie powstanie nawet wtedy). Oznacza to, że samo otrzymanie składników niepieniężnych w postaci majątku Spółki Jawnej, nie rodzi po stronie wspólników obowiązku zapłaty podatku dochodowego.
W związku z powyższym, nieodpłatne otrzymanie Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 przez Panią do Pani majątku prywatnego, w związku z rozwiązaniem Spółki Jawnej, nie spowoduje powstania przychodu po Pani stronie, który podlegałby opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Ad. 2
Pani zdaniem, będzie Pani zobowiązana opodatkować przychody uzyskane z wynajmu Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 - ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT, źródłami przychodów są (...) najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.
Zgodnie z art. 9a ust. 6 ustawy o PIT, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.
W myśl art. 1 pkt 2 ustawy o ryczałcie, ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne (...) osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1128, ze zm.), zwanej dalej "ustawą o podatku dochodowym".
Zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy o ryczałcie, osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym, opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.
W myśl art. 6 ust. 1a ustawy o ryczałcie, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tych tytułów stosuje się przepisy art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.
Z powyższych przepisów wynika, że przychody uzyskiwane przez podatników z tytułu wynajmu składników majątku, które należą do ich majątku prywatnego i nie są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą - podatnicy są zobowiązani opodatkować ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Nie jest możliwe opodatkowanie tych przychodów na zasadach określonych w ustawie o PIT.
W związku z powyższym, będzie Pani zobowiązana opodatkować przychody uzyskane z wynajmu Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 - ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 ze zm.):
Spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, prosta spółka akcyjna i spółka akcyjna.
Stosownie do przepisu art. 4 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych:
Użyte w ustawie określenia oznaczają: spółka osobowa – spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną.
W myśl art. 58 § 1 ustawy Kodeksu spółek handlowych:
Rozwiązanie spółki powodują:
1) przyczyny przewidziane w umowie spółki;
2) jednomyślna uchwała wszystkich wspólników;
3) ogłoszenie upadłości spółki;
4) śmierć wspólnika lub ogłoszenie jego upadłości;
5) wypowiedzenie umowy spółki przez wspólnika lub wierzyciela wspólnika;
6) prawomocne orzeczenie sądu.
Zgodnie z art. 67 § 1 ustawy Kodeksu spółek handlowych:
W przypadkach określonych w art. 58 należy przeprowadzić likwidację spółki, chyba że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności spółki.
W konsekwencji, wskazane w Kodeksie spółek handlowych rozwiązanie spółki osobowej skutkuje zakończeniem działalności gospodarczej, o której mowa w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym, w przypadku rozwiązania spółki osobowej przeprowadzanie likwidacji nie jest obligatoryjne. Tym samym, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odnoszące się do likwidacji działalności gospodarczej należy interpretować w związku z przepisami Kodeksu spółek handlowych odnoszącymi się do rozwiązania spółki, a nie do samego procesu jej likwidacji.
Zatem, w przypadku rozwiązania spółki osobowej – zarówno w sytuacji przeprowadzenia likwidacji, jak i bez przeprowadzania procesu likwidacji – na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rozpoznać należy zdarzenie likwidacji działalności gospodarczej. W związku z tym, należy uznać, że zarówno likwidacja, jak i rozwiązanie spółki osobowej, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wywołują te same konsekwencje podatkowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 5a pkt 26 ww. ustawy:
Ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną, oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28.
Natomiast zgodnie z art. 5a pkt 28 ww. ustawy:
Ilekroć w ustawie jest mowa o spółce, oznacza to:
a) spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz.Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
b) spółkę kapitałową w organizacji,
c) spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
d) spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania,
e) spółkę jawną będącą podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (art. 5a pkt 28 ww. ustawy podatkowej).
Dochody spółek niebędących osobami prawnymi nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników takiej spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce niebędącej osobą prawną jest uzależniony od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki niebędącej osobą prawną jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 5b ust. 2 cyt. ustawy:
Jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.
Stosownie do art. 8 ust. 2 pkt 1 i 2 ww. ustawy:
Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat oraz ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarczą.
W myśl art. 14 ust. 1 cyt. ustawy:
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Co do zasady, do kategorii przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej są zaliczane wszystkie przychody osiągane w związku z tą działalnością. Wyjątki od tej zasady wprowadza art. 14 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazujący na przysporzenia uzyskiwane w związku z tą działalnością, które nie są uważane za przychody podatkowe.
Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku:
a) pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, prowadzonych samodzielnie,
b) otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną, wystąpieniem wspólnika z takiej spółki lub zmniejszeniem udziału kapitałowego w takiej spółce, z wyjątkiem składników majątku stanowiących udziały (akcje), papiery wartościowe, tytuły uczestnictwa w funduszach kapitałowych, pochodne instrumenty finansowe oraz składników majątku, w wyniku otrzymania których Rzeczpospolita Polska traci prawo do opodatkowania dochodów z ich odpłatnego zbycia;
Natomiast przepis art. 14 ust. 3 pkt 12 ww. ustawy stanowi, że:
Do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku:
a) pozostałych na dzień likwidacji prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej lub prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej,
b) otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną, wystąpieniem wspólnika z takiej spółki lub zmniejszeniem udziału kapitałowego w takiej spółce, z wyjątkiem składników majątku stanowiących udziały (akcje), papiery wartościowe, tytuły uczestnictwa w funduszach kapitałowych, pochodne instrumenty finansowe oraz składników majątku, w wyniku otrzymania których Rzeczpospolita Polska traci prawo do opodatkowania dochodów z ich odpłatnego zbycia
- jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja: prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej, spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki albo zmniejszenie udziału kapitałowego w takiej spółce, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.
Na podstawie powyższego stwierdzam, że w przypadku gdy w wyniku rozwiązania spółki niebędącej osobą prawną podatnik otrzyma określone składniki majątku, na moment rozwiązania tej spółki nie powstanie przychód z działalności gospodarczej. Przychód ten powstanie dopiero w momencie odpłatnego zbycia tych składników, z zastrzeżeniem warunków, o których mowa w art. 14 ust. 3 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że jest Pani wspólnikiem spółki jawnej (dalej: Spółka), drugim wspólnikiem Spółki jest Pani mąż (dalej: Wspólnicy). Małżonkowie pozostają w ustroju rozdzielności majątkowej małżeńskiej. Spółka nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Przychody z działalności gospodarczej polegającej na profesjonalnym wynajmie, osiągane przez Spółkę są opodatkowywane przez Panią ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Posiada Pani prawo do udziału w zyskach i stratach Spółki w wysokości 50%. Taki sam udział w Spółce ma Pani mąż. Spółka jest użytkownikiem wieczystym gruntu i właścicielem budynku i garażu stanowiących odrębne nieruchomości (dalej Nieruchomość 1). Nieruchomość 1 składa się z jednej działki gruntu, która jest zabudowana budynkiem niemieszkalnym oraz garażem murowanym. Składowe Nieruchomości 1 stanowią w Spółce środki trwałe. Ponadto Spółka jest właścicielem gruntu i właścicielem budynku stanowiącego odrębną nieruchomość (dalej Nieruchomość 2). Nieruchomość 2 składa się z jednej działki gruntu, która jest zabudowana budynkiem niemieszkalnym. Składowe Nieruchomości 2 stanowią w Spółce środki trwałe. Wspólnicy planują dokonać rozwiązania Spółki bez przeprowadzenia likwidacji. W wyniku rozwiązania Spółki, Nieruchomość 1 i Nieruchomość 2 nieodpłatnie przejmą Wspólnicy do swych majątków prywatnych (niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą), tj.: będzie Pani współwłaścicielem 50% Nieruchomości 1 oraz współwłaścicielem 50% Nieruchomości 2, Pani mąż będzie współwłaścicielem 50% Nieruchomości 1 oraz współwłaścicielem 50% Nieruchomości 2. W następnej kolejności Pani i Pani mąż będziecie wynajmowali Nieruchomość 1 i Nieruchomość 2 ze swych majątków prywatnych na rzecz podmiotów trzecich. Wynajem nie będzie następował na cele mieszkaniowe. Po upływie 6 lat, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym Nieruchomość 1 i Nieruchomość 2 zostały przejęte do Pani majątku prywatnego – dokona Pani sprzedaży Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2.
Na podstawie powyższych przepisów prawa podatkowego oraz przedstawionego opisu sprawy stwierdzam, że jeśli otrzyma Pani nieodpłatnie Nieruchomości 1 i Nieruchomość 2 w związku z rozwiązaniem Spółki, nie spowoduje to powstania przychodu po Pani stronie, który podlegałby opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Reasumując – nieodpłatne otrzymanie Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 przez Panią do Pani majątku prywatnego, w związku z rozwiązaniem Spółki, nie spowoduje powstania przychodu po Pani stronie, który podlegałby opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
W odniesieniu do opodatkowania przychodów z wynajmu Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, stwierdzam, co następuje.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.
W tym miejscu wskazać należy na Uchwałę NSA z 24 maja 2021 r., II FPS 1/21, gdzie wskazano:
To zatem podatnik decyduje o tym czy „powiązać” określone składniki swojego mienia z wykonywaniem działalności gospodarczej, czy też zachować je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą i oddać np. w najem. (...)
Przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze są zaliczane bez ograniczeń do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, chyba że stanowią składnik majątkowy mienia osoby fizycznej, który został przez nią wprowadzony do majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej.
Zasadą jest zatem kwalifikowanie przychodów do źródła - najem, a wyjątkiem sytuacja, w której podatnik, z uwagi na zakwalifikowanie składników majątku do kategorii „związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą” - do przychodów z działalności gospodarczej.
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłami przychodów są: najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.
Stosownie do art. 9a ust. 6 ww. ustawy:
Dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.
Zasady opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne są uregulowane w przepisach ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2540 ze zm.).
Jak stanowi art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:
Osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym, opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.
Stosownie do zapisu art. 6 ust. 1a ww. ustawy:
Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tych tytułów stosuje się przepisy art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.
Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) cyt. ustawy:
Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł z tytułu przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a.
Z wniosku wynika, że zamierza Pani wraz z mężem wynajmować Nieruchomość 1 i Nieruchomość 2 ze swych majątków prywatnych na rzecz podmiotów trzecich w ramach najmu prywatnego.
Na podstawie przedstawionego opisu sprawy i powołanych przepisów stwierdzam, że wskazane Nieruchomość 1 i Nieruchomość 2 nie będą składnikami majątku związanymi z Pani działalnością gospodarczą oraz nie będzie Pani prowadziła działalności gospodarczej w zakresie najmu nieruchomościami. Dlatego też jest Pani zobowiązana do opodatkowania uzyskanych przychodów z tytułu najmu nieruchomości ryczałtem 8,5% do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
Reasumując – będzie Pani zobowiązana opodatkować przychody uzyskane z wynajmu Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 (w części przypadającej na Panią) – ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
Pani stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Ponieważ interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa, ta interpretacja dotyczy wyłącznie Pani i nie wywołuje skutków prawnych wobec Pani męża.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634, dalej jako: „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).