Opodatkowanie ryczałtem refaktury wystawionej najemcom za zużycie mediów (energii elektrycznej, ogrzewania, wody, wywozu śmieci).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 października 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 26 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 listopada 2023 r. (wpływ 7 listopada 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W 2023 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą i jest to pierwszy rok gdy rozlicza się w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W latach wcześniejszych odprowadzał Pan podatek liniowy w wysokości 19% dochodu.

Jednym z przedmiotów Pana działalności jest najem lokali użytkowych. Comiesięcznie obciąża Pan najemców fakturą za najem lokali oraz oddzielną refakturą za zużycie tzw. mediów, tj. energii elektrycznej, ogrzewania, wody, wywóz śmieci. Od uzyskanego przychodu – zarówno od najmu, jak i zużytych mediów comiesięcznie odprowadza Pan zaliczkę na podatek od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 12,5% przychodu, a do kwoty 100 000 zł w wysokości 8,5% przychodu, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4 Ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W zawartych z najemcami umowach są zapisy o wysokości czynszu oraz o oddzielnym obciążeniu ich (na podstawie wystawionej przez Pana refaktury) kosztami zużycia energii, wody, gazu, wywozu nieczystości – na podstawie odczytów z liczników, a także umów zawartych z dostawcami tych mediów.

Zgodnie z art. 6 ust. 1a powołanej wyżej ustawy „Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym”. Na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 11 Ustawy o PIT, przychodami z działalności gospodarczej są przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

W piśmie z 7 listopada 2023 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, wskazał Pan:

Działalność gospodarczą prowadzi Pan od (...)2001 r. Jednakże w zakresie najmu lokali użytkowych od 21 lutego 2012 r. Posiada Pan nieograniczony obowiązek podatkowy zgodnie z art. 3 ust. 1 oraz 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647).

Wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej dotyczy roku 2023, gdyż jest to pierwszy rok, w którym rozlicza się Pan w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Pierwszy przychód z tytułu działalności, o którym mowa we wniosku, opodatkowany zryczałtowaną stawką podatku osiągnął Pan 5 stycznia 2023 r.

Zawiadomienie o wyborze opodatkowania przychodów w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych złożył Pan 12 stycznia 2023 r. poprzez dokonanie zmiany we wniosku CEIDG, zgodnie z art. 9a ust. 1 oraz ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r., poz. 2647).

Skorzystał Pan z możliwości opodatkowania przychodów ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, gdyż w roku 2023 spełnił Pan wszystkie warunki określone w art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, tj. w roku poprzedzającym rok podatkowy osiągnął Pan przychód z działalności mniejszy niż 2 000 000 euro (kwota na rok 2023, w przeliczeniu na PLN wynosiła 9 654 400,00 zł).

Działalność prowadził Pan samodzielnie, w 2023 r. nie wystąpiła żadna z negatywnych przesłanek, zgodnie z art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, która uniemożliwiałaby rozliczanie podatku w formie ryczałtu.

Przychody osiągane z tytułu najmu lokali, o których mowa we wniosku, są zaliczane do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pytanie

Czy powinien Pan opodatkowywać ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 12,5%, a do kwoty 100 000 zł przychodu, w wysokości 8,5%, kwoty otrzymane od najemców jako zapłatę za refaktury wystawione na ich rzecz, a dotyczące zapłaty za zużycie energii elektrycznej, gazu, wody, wywozu śmieci w sytuacji, gdy ma Pan podpisaną umowę z dostawcami tych mediów i ponosi Pan wszelkie koszty ich zużycia.

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, nie należy uznawać za przychód z działalności gospodarczej, kwot otrzymanych od najemców z tytułu wystawionych przez niego refaktur za media, gdyż są to kwoty zwrócone na pokrycie wydatków.

Zgodnie bowiem z art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o PIT, do przychodów o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się zwróconych innych wydatków, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z powyższym jeśli zwrot poniesionych wydatków nie może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, to zwrócone wydatki nie mogą być przychodem podatkowym.

Ponadto, kwoty otrzymane z tego tytułu od najemców nie dostarczają Panu przysporzenia majątkowego, w związku z tym nie stanowią Pana przychodu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 pkt 1 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2540 ze zm.):

Ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Przy czym, w myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Użyte w ustawie określenie pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

Według art. 5a pkt 6 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

 a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

 b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

 c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Osoby fizyczne oraz przedsiębiorstwa w spadku osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”. Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a.

W myśl art. 6 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli:

1)w roku poprzedzającym rok podatkowy:

a)uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 2 000 000 euro, lub

b)uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 2 000 000 euro,

2)rozpoczną wykonywanie działalności w roku podatkowym i nie korzystają z opodatkowania w formie karty podatkowej - bez względu na wysokość przychodów.

Art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne stanowi, że:

Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tych tytułów stosuje się przepisy art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest między innymi od niespełnienia przesłanek negatywnych określonych  w art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W artykule tym zawarto wyłączenia z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, jednak – jak Pan oświadczył – w 2023 r. nie wystąpiła żadna z negatywnych przesłanek, która uniemożliwiałaby rozliczenie podatku w formie ryczałtu, zgodnie z art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Jednocześnie należy wskazać, że warunkiem skorzystania ze zryczałtowanej formy opodatkowania jest złożenie oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Sporządzone na piśmie oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku przedsiębiorstwa w spadku – według ostatniego miejsca zamieszkania zmarłego przedsiębiorcy, do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Jak stanowi art. 9 ust. 1c ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Oświadczenia, o których mowa odpowiednio w ust. 1-1b, podatnik może złożyć na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy (Dz.U. z 2022 r. poz. 541), zwanej dalej „ustawą o CEIDG”.

Według art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł z tytułu przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Z kolei zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Podatek zryczałtowany, o którym mowa w ust. 1, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że działalność gospodarczą prowadzi Pan od (...)2001 r. Jednakże w zakresie najmu lokali użytkowych od 21 lutego 2012 r. Wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej dotyczy 2023 r., gdyż jest to pierwszy rok, w którym rozlicza się Pan w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W latach wcześniejszych odprowadzał Pan podatek liniowy w wysokości 19% dochodu. Pierwszy przychód z tytułu najmu lokali użytkowych, opodatkowany zryczałtowaną stawką podatku osiągnął Pan 5 stycznia 2023 r. Zawiadomienie o wyborze opodatkowania przychodów w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych złożył Pan 12 stycznia 2023 r. poprzez dokonanie zmiany we wniosku CEIDG. Skorzystał Pan z możliwości opodatkowania przychodów ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, gdyż w 2023 r. spełnił Pan wszystkie warunki określone w art. 6 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Jednym z przedmiotów Pana działalności jest najem lokali użytkowych. Comiesięcznie obciąża Pan najemców fakturą za najem lokali oraz oddzielną refakturą za zużycie tzw. mediów, tj. energii elektrycznej, ogrzewania, wody, wywóz śmieci. W zawartych z najemcami umowach są zapisy o wysokości czynszu oraz o oddzielnym obciążeniu ich (na podstawie wystawionej przez Pana refaktury) kosztami zużycia energii, wody, gazu, wywozu nieczystości – na podstawie odczytów z liczników, a także umów zawartych z dostawcami tych mediów. Przychody osiągane z tytułu najmu lokali są zaliczane do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym miejscu wskazać należy, że umowa najmu została uregulowana w przepisach art. 659-692 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm).

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy – Kodeks cywilny:

Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

W myśl art. 659 § 2 Kodeksu cywilnego:

Czynsz ten może być oznaczony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju.

W ramach zobowiązania najemcy, strony umowy mogą postanowić, że koszty związane z eksploatacją przedmiotu najmu będą rozliczane odrębnie. Świadczenia takie mogą być rozliczane na podstawie tzw. refaktur, not obciążeniowych, bądź w inny umówiony sposób.

Jak stanowi art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

„Kwoty należne” to te przychody, które wynikają ze źródła przychodów, jakim jest działalność gospodarcza i które w następstwie prowadzenia tej działalności stają się wymagalną wierzytelnością, choćby faktycznie środków z tego tytułu jeszcze nie uzyskano. Termin „kwota należna” jest w tym ujęciu tożsamy z pojęciem „wymagalne świadczenie (wierzytelność)”.

Stosownie natomiast do treści art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Powyższy przepis wyłącza z przychodów z działalności gospodarczej kwoty zwrócone podatnikowi na pokrycie wydatków, które nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów tej działalności.

Odnosząc się szczegółowo do tego unormowania, należy wskazać, że „zwrot” w języku powszechnym oznacza oddanie, zwrócenie czegoś. Użyte w art. 14 ust. 3 pkt 3a omawianej ustawy określenie „inne wydatki” koresponduje natomiast z poprzedzającym go punktem 3 art. 14 ust. 3, dotyczącym zwrotu określonego rodzaju wydatków. Przez inne wydatki należy zatem rozumieć wydatki inne niż wymienione w art. 14 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego, jeżeli zwrot poniesionych wydatków dotyczyć będzie kosztów, które zgodnie z przepisami podatkowymi nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, wówczas zwrócone wydatki nie będą dla podatnika przychodem podatkowym. Takie rozwiązanie wynika literalnie z art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie, posługując się zasadami wnioskowania a contrario, z treści art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mając na względzie art. 14 ust. 1, można wyprowadzić zasadę, że zwrócone wydatki zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, stanowią przychody podatnika.

Tym samym, skutki podatkowe związane ze zwrotem wydatków są generalnie uzależnione od tego, czy wydatki, które będą zwracane mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z przepisami, czy też nie. Jeżeli zwracane wydatki zgodnie z przepisami podatkowymi będą podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, wówczas kwota zwrotu powinna podlegać zaliczeniu do przychodów. Natomiast, jeżeli zwrot poniesionych wydatków dotyczyć będzie kosztów, które zgodnie z przepisami podatkowymi nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, wówczas zwrócone wydatki nie będą dla podatnika przychodem podatkowym.

Powyższa zasada ma zastosowanie również do podatników, którzy jako formę opodatkowania wybrali ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. W takim przypadku, opodatkowaniu podlega przychód, a koszty uzyskania przychodu są tylko hipotetyczne, gdyby podatnik wybrał inną formę opodatkowania.

W świetle omawianych wyżej przepisów, stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy refaktura kosztów opłat za media została poniesiona w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą – wówczas dotyczyć będzie kosztów, które zgodnie z przepisami podatkowymi mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wyłącza takich wydatków z katalogu kosztów uzyskania przychodów. Zatem winny stanowić u Pana przychód podatkowy.

W omawianej sprawie opodatkowaniu podlegają wszelkie wpływy majątkowe powstałe przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Zgodnie z tą zasadą również otrzymany przez Pana zwrot kosztów za zużycie tzw. mediów w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowi dla Pana przychód podlegający opodatkowaniu. Wobec tego, Pan jako osoba prowadząca działalność gospodarczą, otrzymująca ww. należności jest zobowiązana uznać ten wpływ za przychód podatkowy.

Dlatego też w rozpatrywanej sprawie stwierdzam, że opłaty za zużycie mediów (zużycie energii elektrycznej, gazu, wody, wywozu śmieci) – w przypadku ich refakturowania przy najmie opodatkowanym zryczałtowanym podatkiem dochodowym w ramach działalności gospodarczej – stanowią przychód z działalności gospodarczej i winien Pan odprowadzić od tego przychodu ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Reasumując – Pana przychody z tytułu refakturowania najemcom kosztów zużycia przez nich mediów powinny być opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł z tytułu najmu lokali użytkowych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).