Temat interpretacji
Z treści przedstawionego wniosku wynika, że od 01.10.2005 r. wynajął Pan lokal handlowy, który zamierza Pan opodatkować w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.
W myśl art. 6 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne ( Dz. U. z 1998 r. Nr 144 poz. 930 z późn. zm.) opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się ar. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.
Zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( t. jedn. Dz. U. Nr 14 z 2000 r. poz. 176 z późn. zm. ) przychodem podatnika, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust.3 są otrzymane lub postawione do jego dyspozycji w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Według art. 11 ust. 2 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania. Przepis ust. 2a tego artykułu stanowi, że wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:
1) jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
2) jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu,
3) jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,
4) w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług i udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu oraz czasu i miejsca udostępnienia.
Ustawodawca posługujących się terminem nieodpłatnego świadczenia, pojęcia tego jednak nie definiuje. Świadczenie zasadniczo z punktu widzenia prawnego funkcjonowania jest pojęciem, które wywodzone jest z unormowań i ze stosowania prawa cywilnego. Zgodnie z art. 353 z § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.) zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może zażądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien to spełniać. Na podstawie art. 353 § 2 Kodeksu cywilnego - świadczenie może polegać na działalniu albo zaniechaniu. Z powyższego wynika zatem, że przez świadczenie należy rozumieć zachowanie się osoby zobowiązanej do świadczenia zgodnie z treścią zobowiązania i polegające na zadośćuczynieniu godnego ochrony interesu wierzyciela. Zaniechanie, które również może stanowić wykonanie świadczenia, winno wynikać ze zobowiązania świadczącego; stanowić wykonanie zobowiązania, jak również realizować ochronę zgodnego z prawem interesu wierzyciela.
Podstawą wygenerowania przychodu z najmu jest zawarcie pomiędzy stronami stosownej umowy. Czynsz stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, a tym samym przychód w rozumieniu podatkowym. w zamian za nie pobranie czynszu w ustalonym między stronami okresie, najemca ponosi koszty związane z remontem, które w innym razie obciążyłyby wynajmującego.
W myśl wyżej przytoczonego stanu faktycznego i przepisów, zwolnienie (zaniechanie) przez wynajmującego najemcy z płacenia czynszu w okresie pierwszych pięciu miesięcy obowiązywania umowy w zamian za wykonanie prac remontowych w wynajmowanym lokalu, stanowi nieodpłatne świadczenie, podlegające opodatkowaniu.
Na podstawie art. 9 ust. 4 w/w ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym... w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące osiadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio jak dla podatników prowadzących działalność gospodarczą.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 w/w ustawy pisemne oświadczenie o wyborze formy opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego, natomiast podatnik rozpoczynający działalność gospodarczą w trakcie roku podatkowego - do dnia poprzedzającego dzień rozpoczecia działalności, nie później jednak, niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli jednak do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.
Ustęp 3 tego artykułu stanowi, iż w przypadku rozpoczęcia działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego i niezłożeniu w określonym terminie oświadczenia (wniosku), o którym mowa w ust. 1 lub w art. 29 ust. 1, podatnik jest zobowiązany do założenia odpowiednich ksiąg i opłacania podatku na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym.
Oświadczenie o wyborze zryczałtowanej formy opodatkowania powinno być zatem złozone przed uzyskaniem pierwszego przychodu, który powstał już w pierwszym miesiącu obowiązywania umowy najmu. Jeżeli takie oświadczenie nie zostało złożone w stosownym terminie, uzyskane dochody z tytułu najmu w 2005 r. powinny być opodatkowane na zasadach ogólnych.