Temat interpretacji

Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie kontynuacji amortyzacji w spółce komandytowej powstałej z przekształcenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z 30 czerwca 2016 r. (data wpływu 13 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kontynuacji amortyzacji w spółce komandytowej powstałej z przekształcenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2016 r. Wnioskodawca złożył do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kontynuacji amortyzacji w spółce komandytowej powstałej z przekształcenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Pismem z 8 lipca 2016 r. nr IBPB-1-1/4511-393/16/MJ Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając na podstawie art. 170 § 1 w związku z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, przekazał wniosek do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu.

Należy bowiem wyjaśnić, że zgodnie z ustawą Ordynacja podatkowa organem właściwym do dokonywania interpretacji przepisów prawa podatkowego został Minister Finansów.

Natomiast, stosownie do art. 14b § 6 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów upoważnił w drodze rozporządzenia dyrektorów pięciu izb skarbowych do wydawania interpretacji indywidualnych w jego imieniu i w ustalonym zakresie, określając jednocześnie właściwość rzeczową i miejscową upoważnionych organów.

W analizowanym przypadku właściwym miejscowo organem podatkowym do wydania interpretacji jest w związku z § 5 pkt 4 ww. rozporządzenia w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Wnioskodawca planuje zostać udziałowcem w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, mającej siedzibę w Polsce (dalej: Sp. z o.o.).

W Sp. z o.o. zostanie dokonane podwyższenie kapitału zakładowego. Udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Sp. z o.o. zostaną objęte przez wspólnika Sp. z o.o. w całości w zamian za wkład niepieniężny (aport) w postaci składników majątkowych, w szczególności wartości niematerialnych i prawnych (dalej: Aktywa).

Aktywa nie będą stanowić przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części. Aktywa spełniać będą definicję wartości niematerialnych i prawnych z art. 16b ust. 1 Ustawy CIT oraz analogicznego art. 22b ust. 1 Ustawy PIT.

Aport zostanie wniesiony do Sp. z o.o. według wartości rynkowej Aktywów, zgodnie ze sporządzoną w tym celu wyceną. Wartość nominalna udziałów Sp. z o.o. wydanych wspólnikowi w zamian za aport Aktywów może być niższa od ich wartości rynkowej. Nadwyżka wartości Aktywów ponad łączną wartość nominalną udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Sp. z o.o. zostanie w takiej sytuacji odniesiona na kapitał zapasowy, zgodnie z art. 154 § 3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (dalej: KSH).

Aktywa będą amortyzowane w Sp. z o.o. Wartość początkowa zostanie ustalona zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 4 Ustawy CIT i w związku z tym będzie równa ich wartości rynkowej na moment wniesienia aportu do Sp. z o.o. Jednocześnie, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d Ustawy CIT, kosztem podatkowym Sp. z o.o. nie będą odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej Aktywów w części, w jakiej nie została ona przekazana na kapitał zakładowy.

Możliwe jest, iż w przyszłości Sp. z o.o. zostanie przekształcona w spółkę osobową spółkę komandytową (dalej: Sp. k.). W takim przypadku Aktywa będą amortyzowane przez wspólników Sp. k. w wartości początkowej przyjętej przez Sp. z o.o., zgodnie z art. 16g ust. 9 Ustawy CIT oraz analogicznym art. 22g ust. 12 Ustawy PIT (tzw. zasada kontynuacji amortyzacji).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy po przekształceniu Sp. z o.o. w Sp. k. Wnioskodawca będzie miał prawo (proporcjonalnie do jego udziału w zysku Sp. k.) zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej Aktywów w pełnej wysokości, także od tej jej części, która w Sp. z o.o. zostanie odniesiona na kapitał zapasowy i z tego względu podlegać będzie ograniczeniom wynikającym z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d Ustawy CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, po przekształceniu Sp. z o.o. w Sp. k. będzie on miał prawo (proporcjonalnie do jego udziału w zysku Sp. k.) zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej Aktywów w pełnej wysokości, także od tej części wartości początkowej Aktywów, która w Sp. z o.o. zostanie odniesiona na kapitał zapasowy i z tego względu podlegać będzie ograniczeniom wynikającym z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d Ustawy CIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 Ustawy PIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 Ustawy PIT.

W myśl art. 22 ust. 8 Ustawy PIT kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o Ustawy PIT, z uwzględnieniem art. 23 Ustawy PIT.

Stosownie do treści art. 22b ust. 1 Ustawy PIT amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c Ustawy PIT, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r., Nr 119, poz. 1117 ze zm.),
7. wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 Ustawy PIT, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Jak stanowi art. 22f ust. 1 Ustawy PIT podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b Ustawy PIT.

Sposób ustalania wartości początkowej, uzależniony jest m.in. od sposobu nabycia danego składnika majątku i określony został w art. 22g Ustawy PIT.

W myśl art. 22g ust. 12 Ustawy PIT, w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego. Zasadę tę stosuje się odpowiednio do spółek niebędących osobami prawnymi.

Przepis art. 22g ust. 12 Ustawy PIT ma zastosowanie, jeżeli z odrębnych przepisów wynika, że podmiot powstały w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia lub podmiot istniejący, do którego przeniesiono w wyniku wydzielenia część majątku podmiotu dzielonego, wstępuje we wszelkie prawa i obowiązki podmiotu o zmienionej formie prawnej, połączonego albo podzielonego (art. 22g ust. 22 Ustawy PIT).

Zgodnie z art. 551 § 1 KSH spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka akcyjna (spółka przekształcana) może być przekształcona w inną spółkę handlową (spółkę przekształconą). Z dniem przekształcenia, tj. z chwilą wpisu spółki przekształconej do rejestru, spółka przekształcana staje się spółką przekształconą, a sąd rejestrowy z urzędu wykreśla spółkę przekształcaną (art. 552 KSH).

Jednocześnie wspólnicy spółki przekształcanej, uczestniczący w przekształceniu stają się wspólnikami spółki przekształconej (art. 553 § 3 KSH). Zgodnie z zasadą wskazaną w art. 553 § 1 KSH spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki spółki przekształcanej (tzw. sukcesja uniwersalna). W ramach tej sukcesji majątek spółki przekształcanej staje się majątkiem spółki przekształconej.

Zasady sukcesji praw i obowiązków wynikających z przepisów prawa podatkowego przy przekształceniach spółek handlowych reguluje art. 93a Ordynacji Podatkowej. Zgodnie z art. 93a § 2 pkt 1 lit. b w związku z art. 93a § 1 Ordynacji Podatkowej, osobowa spółka handlowa zawiązana (powstała) w wyniku przekształcenia spółki kapitałowej wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej spółki.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d Ustawy CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w formie wkładu niepieniężnego, od tej części ich wartości, która nie została przekazana na utworzenie lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki.

Z art. 22h ust. 3 Ustawy PIT wynika natomiast, że podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13 Ustawy PIT, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie prawnej, podzielony albo połączony, z uwzględnieniem art. 22i ust. 2-7 Ustawy PIT. Zatem w przypadku przekształcenia Sp. z o.o. w Sp. k. spółka ta stanie się jej sukcesorem generalnym. W takiej sytuacji Sp. k., na podstawie art. 22g ust. 12 w związku z art. 22g ust. 22 oraz art. 22h ust. 3 Ustawy PIT (analogiczne przepisy w tym zakresie zawiera Ustawa CIT w art. 16g ust. 9 w związku z art. 16g ust. 18 oraz art. 16h ust. 3), uprawniona (i obowiązana) będzie do kontynuowania zasad amortyzacji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, dokonywanej uprzednio przez Sp. z o.o. Przy czym pod pojęciem kontynuacji zasad amortyzacji należy rozumieć obowiązek przyjęcia tej samej wartości początkowej, stosowania tej samej metody amortyzacji, a także uwzględnienia wszystkich odpisów amortyzacyjnych dokonanych przez Sp. z o.o.

Należy przy tym zauważyć, że przepisy Ustawy PIT w żaden sposób nie ograniczają możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną powstałej w wyniku przekształcenia spółki kapitałowej odpisów amortyzacyjnych od wartości środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które w spółce kapitałowej podlegały ograniczeniu wynikającemu z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d Ustawy CIT.

Przekształcana Sp. z o.o. przybierze postać Sp. k., która w przeciwieństwie do spółek kapitałowych nie posiada kapitału zakładowego i zapasowego. Ograniczenie wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d Ustawy CIT dotyczy więc spółki kapitałowej (w przedmiotowej sprawie Sp. z o.o.), do której został wniesiony aport. Tym samym nie może wywoływać skutków podatkowych po stronie Wnioskodawcy będącego wspólnikiem Sp. k., która powstanie w wyniku jej przekształcenia.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca będzie wspólnikiem Sp. k., w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie art. 8 ust. 1 Ustawy PIT. Zgodnie z tym przepisem, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 Ustawy PIT. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w art. 27 ust. 1 Ustawy PIT stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 Ustawy PIT).

Podsumowując, po przekształceniu Sp. z o.o. w Sp. k., Wnioskodawca będzie miał prawo zaliczać do kosztów podatkowych, z uwzględnieniem proporcji, o której mowa w art. 8 ust. 1 Ustawy PIT, pełne odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej Aktywów, także od tej ich części, która w Sp. z o.o. będzie podlegała ograniczeniom opisanym w art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d Ustawy CIT. Przy czym odpisów amortyzacyjnych należy dokonywać mając na uwadze treść art. 22h ust. 3 Ustawy PIT.

W tym miejscu Wnioskodawca wskazuje, iż pogląd, zgodnie z którym wspólnicy spółki osobowej powstałej z przekształcenia spółki kapitałowej lub komandytowo-akcyjnej nie są zobowiązani stosować ograniczenia wynikającego z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d Ustawy CIT, został potwierdzony w szeregu orzeczeń sądowych, jak i interpretacji indywidualnych prawa podatkowego. Przykładowo wskazać można:

• wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 marca 2016 r., sygn. akt II FSK 3541/13, II FSK 3542/13, II FSK 3543/13, II FSK 3544/13, w którego uzasadnieniu wskazano, iż z okoliczności faktycznych związanych z funkcjonowaniem spółki osobowej wynika brak kapitału zapasowego, co skutkuje brakiem faktycznej możliwości ustalenia wartości odpisów amortyzacyjnych od środka trwałego, od którego to odpisy nie mogły stanowić kosztu uzyskania przychodu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d Ustawy CIT. Ograniczenie wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d Ustawy CIT dotyczy wyłącznie spółek kapitałowych i nie może być przeniesione na wspólnika spółki osobowej;
• wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 listopada 2015 r., sygn. akt II FSK 3013/13, II FSK 3014/13, II FSK 3331/13, II FSK 3844/13, II FSK 3330/13, II FSK 172/14, w którego uzasadnieniu wskazano, że ograniczenie ustanowione w art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d Ustawy CIT dotyczy wyłącznie spółek kapitałowych i nie może być przeniesione na wspólnika spółki komandytowej osobowej zatem, po przekształceniu spółki kapitałowej w osobową, skarżąca będzie miała prawo zaliczać do kosztów podatkowych pełne odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, także od tej części wartości środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, która w spółce kapitałowej znajdowała się na kapitale zapasowym i w związku z tym podlegała ograniczeniom opisanym w art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d Ustawy CIT;
• wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 marca 2014 r., sygn. akt III SA/Wa 2524/13, w którym potwierdzono stanowisko podatnika, zgodnie z którym w przywołanym art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d ustawy CIT ustawodawca ograniczył możliwość potrącenia pełnych odpisów amortyzacyjnych jedynie do spółki kapitałowej, a contrario takie ograniczenia nie istnieją w przypadku spółki osobowej. Ten wniosek wynika ponadto z generalnej zasady obowiązującej na gruncie obydwu podatków dochodowych, iż kosztem uzyskania przychodu są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu lub zabezpieczenia albo zachowania ich źródła. Jako że tak szeroko rozumiana definicja kosztów jest regułą, to wyjątki od niej muszą być interpretowane ściśle na gruncie Ustawy CIT wynikają one tylko z art. 16 ust. 1. Nie można tych wyjątków poszukiwać w drodze analogii albo innego rozumowania prawniczego, nie można też ich upatrywać wśród skutków sukcesji prawnej. Skoro wspomniane ograniczenia są aktualne jedynie wtedy, gdy odpisów dokonuje spółka kapitałowa, to odpisy amortyzacyjne dokonywane przez spółkę osobową (wspólników takiej spółki) mogą być w całości zaliczane do kosztów uzyskania przychodów;
• interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 1 kwietnia 2016 r., sygn. IPTPB1/451l-872/15-4/MM, potwierdzającą stanowisko podatnika, iż po przekształceniu spółki kapitałowej w spółkę osobową, będzie miał prawo zaliczać do kosztów uzyskania przychodów (z uwzględnieniem proporcji udziału w zyskach spółki osobowej), pełne odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wniesionych wcześniej aportem do spółki kapitałowej, także od tej wartości przedmiotowych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, która w spółce kapitałowej zwiększać ma kapitał zapasowy i w związku z tym podlegać będzie ograniczeniom opisanym w art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d Ustawy CIT;
• interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 11 marca 2016 r., sygn. 1061-IPTPB1.45l1.12.2016.1.SK, w której za prawidłowe uznał on stanowisko podatnika, zgodnie z którym w związku z przekształceniem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w spółkę komandytową, będzie miał on prawo zaliczać do kosztów uzyskania przychodów (proporcjonalnie do prawa do udziału w zysku spółki komandytowej) pełne odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych oraz środków trwałych wniesionych wcześniej aportem do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością także od tej wartości przedmiotowych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, która w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością zwiększy kapitał zapasowy;
• interpretacje indywidualne przepisów prawa podatkowego wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 23 lutego 2016 r., znak ILPB1/4511-1-1660/15-2/AP oraz ILPB1/4511-1-1663/l5-2/KF, w których potwierdzono stanowisko podatników, iż po przekształceniu spółki komandytowo-akcyjnej w spółkę osobową będą oni mieli prawo (proporcjonalnie do prawa do udziału w zysku spółki osobowej) zaliczać do kosztów podatkowych odpisy amortyzacyjne dokonywane od znaku towarowego w pełnej wysokości, także od tej jego wartości, która w spółce komandytowo-akcyjnej znajdowała się na kapitale zapasowym i z tego względu podlegała ograniczeniom wynikającym z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d Ustawy CIT.

Podsumowując powyższe rozważania, w ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, po przekształceniu Sp. z o.o. w Sp. k., Wnioskodawca będzie miał prawo (proporcjonalnie do jego udziału w zyskach Sp. k.) zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej Aktywów w pełnej wysokości (także od tej części ich wartości, która w Sp. z o.o. zostanie odniesiona na kapitał zapasowy i z tego względu będzie podlegała ograniczeniom wynikającym z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d Ustawy CIT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie należy wskazać, że powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości niniejszej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, że zdaniem Organu tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w tym postępowaniu.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu