Temat interpretacji
Możliwość opodatkowania w formie zryczałtowanego podatku dochodowego wynajmu budynku mieszkalnego.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2012 r. (data wpływu do Organu 17 sierpnia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 09 października 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie zakwalifikowania przychodu z tytułu najmu prywatnego domu do właściwego źródła przychodu - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 17 sierpnia 2012 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie zakwalifikowania przychodu z tytułu najmu prywatnego domu do właściwego źródła przychodu.
W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z dnia 25 września 2012 r. Znak: IBPB II/2/415-1134/12/HS wezwano wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 09 października 2012 r.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu detalicznego artykułami przemysłowymi w formie kilku kiosków sprzedaży. Jest właścicielką dwóch kiosków oraz wynajmuje jeden lokal od spółdzielni mieszkaniowej. Na chwilę obecną działalność prowadzi w dwóch punktach sprzedaży, natomiast trzeci wynajmuje jako składnik majątku związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wynajem nie jest przedmiotem jej działalności gospodarczej, a jedynie przychód uzyskiwany z wynajmu jednego ze składników majątku, zgodnie z art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, musi zostać zaliczony do źródła przychodu: działalność gospodarcza.
Wnioskodawczyni od miesiąca lipca 2012 r. wynajęła swój prywatny dom mieszkalny. Złożyła do urzędu skarbowego oświadczenie, iż w związku z wynajmem prywatnym wybiera ryczałt od przychodów ewidencjonowanych jako formę opodatkowania.
Wnioskodawczyni ma wątpliwości, czy ma prawo do wyboru ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w zakresie najmu prywatnego, jeśli w ramach prowadzonej działalności także osiąga przychód z najmu składnika majątku związanego z prowadzoną działalnością, bowiem na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą. Wnioskodawczyni zaznacza, że nie prowadzi działalności gospodarczej polegającej na wynajmie lokali i nie zawarła umowy najmu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Dom prywatny nie jest i nigdy nie był składnikiem majątku związanym z prowadzoną działalnością gospodarczą.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy wnioskodawczyni ma prawo do wyboru ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w zakresie najmu prywatnego, jeśli w ramach prowadzonej działalności także osiąga przychód z najmu składnika majątku związanego z prowadzoną działalnością...
Zdaniem wnioskodawczyni, przychód uzyskiwany z wynajmu prywatnego domu, jest odrębnym źródłem przychodów i jako taki nie podlega łączeniu z przychodami osiąganymi z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, a w konsekwencji daje jej możliwość wyboru odrębnej formy opodatkowania. Zgodnie bowiem z art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.
Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej polegającej na wynajmie lokali i nie zawarła umowy najmu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Dom prywatny nie jest i nigdy nie był składnikiem majątku związanym z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Wnioskodawczyni zawarła prywatnie umowę najmu okazjonalnego i przed uzyskaniem przychodu z najmu złożyła we właściwym urzędzie skarbowym oświadczenie o wyborze ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych jako formy opodatkowania przychodu.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 6 tego przepisu:
- pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
- najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).
Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy.
Z treści tego przepisu wynika, że pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach, tzn. że działalność winna być prowadzona:
- w celu osiągnięcia dochodu przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,
- w sposób ciągły jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu. Przy czym o ciągłości, w przypadku najmu, nie przesądza wynajmowanie danej nieruchomości przez kilka lat, lecz powtarzalność podejmowanych działań,
- w sposób zorganizowany co oznacza, iż podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.
Analizowany przepis zawiera ponadto przesłankę negatywną - uzyskiwane przychody nie mogą być zaliczone do innych źródeł przychodów, wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy.
Najem dla celów podatkowych może być zatem traktowany jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 tej ustawy. Co do zasady, możliwość dokonania wyboru w ww. zakresie, a co za tym idzie i sposobu rozliczenia przychodów z najmu, ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzeczy w najem. Jednakże wybór ten jest ograniczony istnieniem związku pomiędzy wynajmowanym składnikiem majątkowym a prowadzoną przez podatnika czy jego współwłaściciela pozarolniczą działalnością gospodarczą. Jeżeli bowiem wynajmowany składnik majątku związany jest z pozarolniczą działalnością gospodarczą, przychód z jego wynajmu zawsze stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.
Stanowi o tym art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawczyni osiąga przychód z wynajmu domu prywatnego, który - jak wynika ze złożonego wniosku ORD-IN - nigdy nie był i nie jest składnikiem majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą. Przed uzyskaniem przychodu z najmu wnioskodawczyni złożyła we właściwym urzędzie skarbowym oświadczenie o wyborze opodatkowania tego przychodu na zasadach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.
Zatem dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy istotną kwestią jest fakt, że przedmiot najmu nigdy nie był i nie jest składnikiem majątku związanym z prowadzoną przez wnioskodawczynię działalnością gospodarczą, a zamiarem wnioskodawczyni nie było prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie najmu, obejmującej dom mieszkalny.
W myśl art. 9a ust. 6 ww. ustawy, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.
Zgodnie z art. 9a ust. 4 ww. ustawy, wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.
Natomiast stosownie do treści art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.
Jednocześnie w myśl art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.
Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a (art. 12 ust. 1 pkt 3 lit a ww. ustawy).
Jednakże warunkiem skorzystania z tej formy opodatkowania jest, zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy, złożenie pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy, które podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.
Przy czym stosownie do treści art. 9 ust. 4 ww. ustawy, w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.
Mając powyższe na względzie, stanowisko wnioskodawczyni można uznać za prawidłowe. Skoro bowiem wynajmowany dom mieszkalny nie stanowił i nie stanowi składnika majątku związanego z działalnością gospodarczą prowadzoną przez jego właścicielkę, to przychód z jego wynajmu może być zaliczony do odrębnego źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowany ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych według stawki 8,5%. Tym samym oznacza to, że nie będzie podlegał łączeniu z przychodami osiąganymi z tytułu prowadzonej przez wnioskodawczynię działalności gospodarczej.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.
Wniosek ORD-IN (PDF)
Treść w pliku PDF 657 kB
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach