Temat interpretacji

Zgodnie z zapisem zawartym w art. 4 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.) wolny zawód oznacza pozarolniczą działalność gospodarczą wykonywaną osobiście przez między innymi tłumaczy, jeśli działalność ta nie jest wykonywana na rzecz osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej albo na rzecz osób fizycznych dla potrzeb prowadzonej przez nie pozarolniczej działalności gospodarczej, z tym, że za osobiste wykonywanie wolnego zawodu uważa się wykonywanie działalności bez zatrudnienia na podstawie umów o pracę, umów zlecenia, umów o dzieło oraz innych umów o podobnym charakterze osób, które wykonują czynności związane z istotą danego zawodu.
Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 20% przychodów osiąganych w zakresie wolnych zawodów (art. 12 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy).
Wybrana przez podatnika forma opodatkowania obowiązuje przez cały rok podatkowy. W przypadku jednak, gdy podatnik prowadzący działalność gospodarczą w zakresie wolnych zawodów określonych w art. 4 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy zacznie świadczyć np.: usługi na rzecz osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej albo na rzecz osób fizycznych dla potrzeb prowadzonej przez nie pozarolniczej działalności gospodarczej traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i poczynając od dnia uzyskania tego przychodu do końca roku podatkowego opłaca podatek dochodowy na ogólnych zasadach.
Stosownie do zapisu zawartego w art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły, prowadzoną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Zgodnie z art. 10 ust. 1pkt 2 ustawy źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście. Przepis art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog przychodów osiąganych z działalności wykonywanej osobiście, wśród nich w pkt 6 znajdują się przychody osób, którym organ władzy lub organ administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonywanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym (...).
Wykładnia gramatyczna tego przepisu wskazuje, że ustawodawca z pojęcia działalności gospodarczej wyłączył m. in. działalność wykonywaną na zlecenie sądu, prokuratora czy organu władzy lub organu administracji państwowej albo samorządowej.
W świetle cytowanych przepisów należy stwierdzić, że tłumaczenia przysięgłe, jeżeli są wykonywane na zlecenie sądu, prokuratora czy organu władzy lub organu administracji państwowej albo samorządowej, w oparciu o właściwe przepisy, stanowią przychód z działalności wykonywanej osobiście i podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - tzn. płatnicy pobierają zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 19% należności pomniejszonej o koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9, oraz pomniejszonej o składki potrącone przez płatnika w danym miesiącu na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe.
Powyższe oznacza, że przychody uzyskiwane za tłumaczenia przysięgłe wykonywane na zlecenie sądu, prokuratora czy organu władzy lub organu administracji państwowej albo samorządowej - w oparciu o właściwe przepisy, nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej tym samym nie powodują obowiązku zmiany formy opodatkowania w trakcie roku podatkowego.