Interpretacja indywidualna w zakresie prawidłowości opodatkowania tzw. odstępnego otrzymanego tytułem cesji umowy leasingu operacyjnego maszyny: - jako przychodu z działalności gospodarczej; - tą samą stawką podatkową stosowaną wobec przychodów osiąganych z działalności gospodarczej, w której wykorzystywano przedmiotową maszynę.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w zryczałtowanym podatku dochodowym od od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 października wpłynął Pana wniosek z 14 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie prawidłowości opodatkowania tzw. odstępnego otrzymanego tytułem cesji umowy leasingu operacyjnego maszyny:

•jako przychodu z działalności gospodarczej;

•tą samą stawką podatkową stosowaną wobec przychodów osiąganych z działalności gospodarczej, w której wykorzystywał Pan przedmiotową maszynę.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pan działalność gospodarczą od 2019 r. Do końca 2021 r. opodatkowany był Pan podatkiem dochodowym od osób fizycznych i rozliczał się podatkiem liniowym 19%.

Od 1 stycznia 2022 r. zmienił Pan formę opodatkowania na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, składając stosowne oświadczenie do 28 lutego 2022 r. elektronicznie w CEIDG.

W kwietniu 2022 r. zawarł Pan odpłatnie (z tzw. odstępnym) umowę przeniesienia praw i obowiązków do umowy leasingu operacyjnego (cesja) maszyny (optymalizerka (...)). Nowy podmiot (sp. z o.o.) przejął wszystkie zobowiązania z tytułu umowy leasingu i wstąpił we wszystkie prawa i obowiązki (dług) dotychczasowego Korzystającego (Pana).

Maszyna będąca przedmiotem leasingu operacyjnego była wykorzystywana w Pana działalności gospodarczej od 2021 r.

W związku z powyższym sprzedaż powyższego prawa majątkowego związana jest z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W uzupełnieniu wniosku z 13 grudnia 2022 r. nadmienił Pan, że przedmiot leasingu wykorzystywany był tylko w działalności gospodarczej - PRODUKCJA WYROBÓW TARTACZNYCH - PKD 16.10.Z. Obecnie zmienia Pan profil działalności gospodarczej (w związku z tym odstępuje Pan – dokonuje cesji umowy leasingu maszyny na podmiot trzeci). W okresie (miesiącu rozliczeniowym) w którym zawarł Pan umowę cesji brak było przychodów z produkcji wyrobów tartacznych. Z uwagi na planowaną zmianę profilu i przedmiotu Pana działalności brak w tym miesiącu było jakichkolwiek przychodów. W miesiącach poprzedzających (od stycznia do marca 2022 r. sprzedawał Pan towar z magazynu).

Zdaniem Pana jest to działalność wytwórcza opodatkowania stawką 5,5%. Symbole PKWiU odpowiadające wykonywanym usługom zdaniem Pana to 16.10.1, 16.10.2, 16.10.3, 16.10.9.

Przedmiot leasingu wykorzystywany był dla osiągnięcia przychodów z jednego rodzaju działalności, nie mniej potwierdził Pan, że prowadzi Pan ewidencję przychodów w sposób umożliwiający określenie przychodów z każdego rodzaju działalności.

Pytanie (doprecyzowano w uzupełnieniu wniosku)

Przedmiotem pytania jest możliwość opodatkowania tzw. odstępnego ze sprzedaży praw do leasingu operacyjnego (cesji leasingu maszyny) według stawki ryczałtu obowiązującej dla prowadzonej przez Pana działalności, w której przedmiot leasingu był wykorzystywany.

Wątpliwości, tak jak wskazano we wniosku budzi fakt, czy przychód z tzw. odstępnego powinien być opodatkowany jako przychód z działalności gospodarczej, czy jako przychód z praw majątkowych. Ponadto według jakiej stawki powinien być opodatkowany. Czy według stawki związanej z przedmiotem działalności w której był wykorzystywany, czy też może według stawki, w której w danym okresie rozliczeniowym (np. miesięcznym) uzyskuje Pan przychody. Jak Pan wskazuje, może być sytuacja, że maszyny już nie będzie Pan wykorzystywał i nie będzie w związku z tym uzyskiwał z tego tytułu przychodów, a w okresie w którym dokona cesji będzie Pan uzyskiwał przychody z innych tytułów (w związku ze zmianą profilu działalności gospodarczej). W analizowanym natomiast stanie faktycznym w okresie, w którym dokonano cesji (w kwietniu 2022 ) brak było przychodów z działalności gospodarczej.

Pana stanowisko w sprawie

Zgodnie z postanowieniami art. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (dalej: „ustawa o ryczałcie”), ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność. W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, osoby fizyczne osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Przy czym w myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 tej ustawy, przez pozarolniczą działalność gospodarczą należy rozumieć pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2021 r., poz. 1128 ze zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o ryczałcie, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”. Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a.

Według art. 6 ust. 4 ustawy o ryczałcie, podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy: uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 2 000 000 euro, lub uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 2 000 000 euro, rozpoczną wykonywanie działalności w roku podatkowym i nie korzystają z opodatkowania w formie karty podatkowej bez względu na wysokość przychodów.

Jednocześnie wskazać należy, że u osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest od niewystąpienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 8 ustawy o ryczałcie.

W myśl art. 8 ustawy o ryczałcie, opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych nie stosuje się do podatników: opłacających podatek w formie karty podatkowej; korzystających, na podstawie odrębnych przepisów, z okresowego zwolnienia od podatku dochodowego; osiągających w całości lub w części przychody z tytułu: prowadzenia aptek, działalności w zakresie kupna i sprzedaży wartości dewizowych, działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych; wytwarzających wyroby opodatkowane podatkiem akcyzowym, na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii; podejmujących wykonywanie działalności w roku podatkowym po zmianie działalności wykonywanej: samodzielnie na działalność prowadzoną w formie spółki z małżonkiem, w formie spółki z małżonkiem na działalność prowadzoną samodzielnie przez jednego lub każdego z małżonków, samodzielnie przez małżonka na działalność prowadzoną samodzielnie przez drugiego małżonka jeżeli małżonek lub małżonkowie przed zmianą opłacali z tytułu prowadzenia tej działalności podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

W Pana przypadku żadne z wyłączeń unormowanych w art. 8 ustawy o ryczałcie nie ma zastosowania. W związku z powyższym ma Pan prawo do opodatkowania przychodów ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Ponadto w odniesieniu do Pana są zachowane warunki określone w art. 6 ust. 4 ustawy o ryczałcie.

Zgodnie z art. 23a pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej u.p.d.o.f.), przez umowę leasingu rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron (finansujący), oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie (korzystającemu), podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów. Z kolei w myśl art. 23a pkt 2 u.p.d.o.f. używany w ustawie zwrot "podstawowy okres umowy leasingu, to czas oznaczony, na jaki została zawarta ta umowa, z wyłączeniem czasu, na który może być przedłużona lub skrócona. W przypadku zmiany strony lub stron tej umowy podstawowy okres umowy uważa się za zachowany, jeżeli inne postanowienia umowy nie uległy zmianie.

W myśl art. 23b ust. 1 u.p.d.o.f. opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, jeżeli:

1)umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie jest osoba wymieniona w pkt 2, została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 5 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości;

2)umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, została zawarta na czas oznaczony;

3)suma ustalonych opłat w umowie leasingu, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a w przypadku zawarcia przez finansującego następnej umowy leasingu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będących uprzednio przedmiotem takiej umowy odpowiada co najmniej jego wartości rynkowej z dnia zawarcia następnej umowy leasingu.

W związku z powyższym powyższa definicja odpowiada analizowanej sprawie, a w konsekwencji należy stwierdzić, że mamy bez wątpienia do czynienia z leasingiem operacyjnym oraz jego cesją.

W przypadku osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej lub prowadzącej działalność gospodarczą, ale zbywającej prawo majątkowe niewykorzystywane w działalności gospodarczej wysokość odstępnego stanowi przychód z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 u.p.d.o.f.

Wątpliwości powstają w przypadku opodatkowania przychodu z takiego prawa jakim jest cesja w ramach działalności gospodarczej i to opodatkowanej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Pana zdaniem takie odpłatne zbycie w analizowanym stanie faktycznym powinno być opodatkowane jako przychód z działalności gospodarczej, a nie jako przychód z praw majątkowych. W związku z tym powinno być opodatkowane w analizowanym stanie faktycznym na zasadach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, tak jak działalność gospodarcza Wnioskodawcy.

Potwierdzeniem powyższego jest postanowienie z dnia 21 lutego 2006 r. sygn. I US.PB 2/415/4/06 wydane przez Pierwszy Urząd Skarbowy w Szczecinie, w którym stwierdzono, iż przychód uzyskany przez wspólników spółki w związku z przeniesieniem opłaty wstępnej umowy leasingu na nowego użytkownika, stanowi przychód z działalności gospodarczej, z której dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W art. 12 ustawy o ryczałcie enumeratywnie wymieniono stawki ryczałtu, które odpowiadają właściwym przychodom uzyskiwanym w ramach wykonywanej działalności gospodarczej podatnika. Brak jest natomiast wprost wskazania jaką stawkę należy zastosować w przypadku odpłatnej cesji, np. leasingu operacyjnego (z tzw. odstępnym).

Wprawdzie zgodnie z art. 12 ust. 2 pkt 7 ustawy o ryczałcie, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 3% przychodów z odpłatnego zbycia ruchomych składników majątku wykorzystywanych w pozarolniczej działalności gospodarczej, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z tej działalności gospodarczej, a pomiędzy pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składnik majątku został wycofany z działalności, i dniem jego zbycia nie upłynęło sześć lat, będących:

•środkami trwałymi podlegającymi ujęciu w wykazie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

•składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa, ustalona zgodnie z art. 22g ustawy o podatku dochodowym, nie przekracza 1500 zł,

•składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy rokowi lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

– to umowa cesji leasingu operacyjnego nie może być traktowana na zasadzie analogii do odpłatnego zbycia ruchomych składników majątku, gdyż przedmiot leasingu operacyjnego takim majątkiem zdaniem Pana nie jest.

Zdaniem Pana w takiej sytuacji należy taki przychód przyporządkować proporcjonalnie do rodzaju przychodu uzyskanego w danym okresie rozliczeniowym (miesięcznym lub kwartalnym), w którym to odpłatnie dokonano cesji lub proporcjonalnie do poprzedzającego okresu rozliczeniowego w sytuacji braku uzyskania przychodu w okresie w którym dokonano cesji, który podatnik otrzymuje z podstawowej działalności operacyjnej, a więc ustalić procentowy współczynnik uzyskiwanych przychodów w danym okresie rozliczeniowym lub poprzedzającym w sytuacji braku przychodów w tym okresie i zgodnie z takim współczynnikiem stosownie rozliczyć przychód z tzw. odstępnego ze cesję leasingu operacyjnego.

W uzupełnieniu wniosku z 13 grudnia 2022 r. doprecyzował Pan jednak stanowisko wskazując, że Pana zdaniem przychód z tytułu tzw. odstępnego ze sprzedaży praw do leasingu operacyjnego (cesji leasingu maszyny) powinien być opodatkowany jako przychód z działalności gospodarczej, a nie jako przychód z praw majątkowych (podobnie jak w powołanej we wniosku interpretacji podatkowej). Natomiast jeżeli chodzi o stawkę podatku, powinien być opodatkowany taką stawką podatku, którą był opodatkowany przychód uzyskany przy wykorzystaniu tej maszyny (w analizowanym stanie faktycznym był przychód z jednego rodzaju działalności), a więc według stawki 5,5% odpowiadającej działalności wytwórczej.

Dodatkowo wprowadził Pan dygresję [jedynie wtrącenie od głównego tematu Pana narracji]: Na marginesie należy wspomnieć, że istnieje także pogląd, iż przychód z cesji leasingu powinien być opodatkowany stawką podatkową, co do której w danym okresie rozliczeniowym (np. miesięcznym) podatnik uzyskiwał stosowne przychody. Tytułem przykładu można wskazać, iż w okresie miesięcznym podatnik wykonywał usługi opodatkowane stawką 5,5 % (działalność wytwórcza) oraz np. 3% z tytułu odpłatnego zbycia ruchomych składników majątku wykorzystywanych w pozarolniczej działalności gospodarczej. W takiej sytuacji według tego poglądu powinno się obliczyć proporcje całościowej sprzedaży i opodatkować tzw. odstępne według tej proporcji.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z postanowieniami art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 1993 ze zm.) ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ww. ustawy:

Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”. Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a.

Przy czym w myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne użyte w ustawie określenie pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

„Kwoty należne” to te przychody, które wynikają ze źródła przychodów, jakim jest działalność gospodarcza i które w następstwie prowadzenia tej działalności stają się wymagalną wierzytelnością, choćby faktycznie środków z tego tytułu jeszcze nie uzyskano. Termin „kwota należna” jest w tym ujęciu tożsamy z pojęciem „wymagalne świadczenie (wierzytelność)”.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy:

a)uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 2.000.000 euro, lub

b)uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 2.000.000 euro.

Możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest między innymi od niespełnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W artykule tym zawarto wyłączenia z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, jednak jak wynika z treści Pana wniosku, jego przedmiotem nie są kwestie możliwości samego stosowania zryczałtowanego podatku dochodowego.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ww. ustawy:

Sporządzone na piśmie oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku przedsiębiorstwa w spadku - według ostatniego miejsca zamieszkania zmarłego przedsiębiorcy, do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Jak wynika z treści Pana wniosku stosowne oświadczenie złożył Pan do 28 lutego 2022 r. w formie elektronicznej.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 6 lit. a) ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym:

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 5,5% przychodów z działalności wytwórczej, robót budowlanych lub w zakresie przewozów ładunków taborem samochodowym o ładowności powyżej 2 ton.

Zgodnie natomiast z art. 4 ust. 1 pkt 4 omawianej ustawy:

działalność wytwórcza - działalność, w wyniku której powstają nowe wyroby, w tym również sprzedaż wyrobów własnej produkcji, prowadzoną przez podatnika;

Jak wskazał Pan we wniosku przedmiot leasingu wykorzystywany był tylko w działalności gospodarczej - PRODUKCJA WYROBÓW TARTACZNYCH - PKD 16.10.Z., nadmieniając, że Pana zdaniem jest to działalność wytwórcza opodatkowania stawką 5,5%. Symbole PKWiU odpowiadające wykonywanym usługom zdaniem Pana to 16.10.1, 16.10.2, 16.10.3, 16.10.9.

Jak stanowi natomiast art. 12 ust. 1 pkt 7 lit. f ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym:

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 3,0% przychodów z odpłatnego zbycia ruchomych składników majątku wykorzystywanych w pozarolniczej działalności gospodarczej, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z tej działalności gospodarczej, a pomiędzy pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składnik majątku został wycofany z działalności, i dniem jego zbycia nie upłynęło sześć lat, będących:

•środkami trwałymi podlegającymi ujęciu w wykazie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

•składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa, ustalona zgodnie z art. 22g ustawy o podatku dochodowym, nie przekracza 1500 zł,

•składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy rokowi lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych.

Przepis ten odnosi się do pojęć uregulowanych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

I tak, o tym, co jest „środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w wykazie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych” rozstrzyga art. 22d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z tym przepisem:

Składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

Obowiązkowi wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (czyli ujęciu w tej ewidencji) podlegają „składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c”. Do tej kategorii należą:

•środki trwałe podlegające amortyzacji – wskazane w art. 22a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

•wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji – wskazane w art. 22b tej ustawy;

•środki trwałe niepodlegające amortyzacji oraz wartości niematerialne i prawne niepodlegające amortyzacji – wskazane w art. 22c ustawy.

Według art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1)budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2)maszyny, urządzenia i środki transportu,

3)inne przedmioty

–o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zatem, aby dany składnik majątku był uznany za środek trwały musi:

•stanowić własność lub współwłasność podatnika,

•zostać nabyty lub wytworzony we własnym zakresie przez podatnika,

•być kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania,

•przewidywany okres jego używania być dłuższy niż rok,

•być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością albo oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym uznaje się, że składnik majątku spełnia kryterium kompletności, jeżeli jest wyposażony we wszystkie elementy umożliwiające jego funkcjonowanie zgodnie z przeznaczeniem. Natomiast sformułowanie „zdatny do użytku” należy rozumieć jako możliwość faktycznego oraz prawnego użytkowania.

W świetle powyższych regulacji ujęciu w ewidencji (wykazie) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegają składniki spełniające ustawowe przesłanki środka trwałego.

Z kolei art. 23a pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi:

Ilekroć w rozdziale jest mowa o umowie leasingu - rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów.

Na gruncie podatkowym zasadniczo można wyodrębnić dwie formy leasingu:

•leasing finansowy, w którym amortyzującym przedmiot leasingu jest korzystający (art. 23f ustawy) oraz

•leasing operacyjny, w którym to finansujący amortyzuje przedmiot leasingu, a korzystający opłaca raty leasingowe (art. 23b ustawy).

Maszyna użytkowana na zasadach leasingu operacyjnego – w odniesieniu do podmiotu jej użytkującego – nie wypełnia ustawowych przesłanek uznania jej za środek trwały podlegający ujęciu w wykazie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Natomiast cesja leasingu oznacza przeniesienie na podmiot trzeci, przez jedną ze stron tej umowy, wynikających z niej praw i obowiązków. Podstawę cesji stanowi art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.).

Odstępne z tytułu cesji umowy leasingu to kwota, którą wypłaca dotychczasowemu korzystającemu przejmujący przedmiot leasingu. Pozwala to korzystającemu na odzyskanie części środków finansowych włożonych w przedmiot leasingu. Co do zasady wysokość odstępnego jest „wyrównaniem” do wartości rynkowej przedmiotu leasingu. Dzieje się tak przeważnie w sytuacji, kiedy pozostałe do końca raty przejmowanej umowy leasingowej są niższe niż wartość rynkowa samochodu.

Ocena skutków podatkowych Pana sytuacji

Odnosząc powyższe do tej sprawy, odstępne z tytułu cesji umowy leasingu stanowi określoną sumę pieniężną, zapłaconą na rzecz Pana przez nabywcę w zamian za możliwość wstąpienia w miejsce Pana jako dotychczasowego leasingobiorcy (korzystającego). W konsekwencji wartość odstępnego stanowi przychód z Pana pozarolniczej działalności gospodarczej podlegający opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z Pana stanowiskiem do opodatkowania tego przychodu nie znajdzie zastosowania stawka 3%, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 7 lit. f ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. W rozpatrywanym przypadku nie dojdzie bowiem do zbycia przez Pana ruchomego składnika majątku – środka trwałego podlegającego ujęciu w wykazie. Przedmiot umowy cesji nie stanowi Pana własności.

Odstępne z tytułu umowy cesji leasingu jest przychodem, dla którego nie ma wprost uregulowania w art. 12 ww. ustawy. Właściwą stawką będzie wobec tego stawka mająca zastosowanie do opodatkowania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, z którą jest związany przedmiot leasingu. Skoro wskazał Pan, że prowadzi działalność wytwórczą (PRODUKCJA WYROBÓW TARTACZNYCH - PKD 16.10.Z.) i na potrzeby tej działalności wykorzystywał Pan leasingowaną maszynę, co do zasady znajdzie więc zastosowanie stawka 5,5% przewidziana w art. 12 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Wobec tego stanowisko Pana, w świetle którego:

•Pana zdaniem takie odpłatne zbycie w analizowanym stanie faktycznym powinno być opodatkowane jako przychód z działalności gospodarczej, a nie jako przychód z praw majątkowych. W związku z tym powinno być opodatkowane w analizowanym stanie faktycznym na zasadach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, tak jak działalność gospodarcza Wnioskodawcy;

•Natomiast jeżeli chodzi o stawkę podatku powinien być opodatkowany stawką podatku, którą był opodatkowany przychód uzyskany przy wykorzystaniu tej maszyny (w analizowanym stanie faktycznym był przychód z jednego rodzaju działalności), a więc według stawki 5,5% odpowiadającej działalności wytwórczej.

- jest co do zasady prawidłowe.

Końcowo, wobec Pana opinii zawartych w treści stanu faktycznego, w świetle których Pana zdaniem jest to działalność wytwórcza opodatkowania stawką 5,5%, a symbole PKWiU odpowiadające wykonywanym usługom zdaniem Pana to 16.10.1, 16.10.2, 16.10.3, 16.10.9, zastrzec trzeba jednak w tym miejscu, że zgodnie z Pana intencjami przedmiotem Pana wniosku nie była ocena co do prawidłowości określenia właściwej stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych wobec rodzaju działalności, którą Pan prowadził, a w której wykorzystywał Pan leasingowaną maszynę, lecz wyłącznie ustalenie, czy może Pan wobec odstępnego z cesji umowy leasingu zastosować stawkę ryczałtu stosowaną w działalności, w której tą maszynę Pan wykorzystywał.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna jest wydana przy założeniu, że poprawnie zakwalifikował Pan prowadzoną działalność do odpowiedniego klasyfikowania PKWiU. Interpretacja nie rozstrzyga o prawidłowości tej klasyfikacji (zasady formalnego przyporządkowania towaru lub usługi do grupowania statystycznego nie są przepisami prawa podatkowego).

Jednocześnie organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

•Zgodnie z art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej:

Interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. J. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. J. Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).