Po Pani stronie wystąpi przychód z tytułu najmu nieruchomości odpowiadający posiadanemu przez Panią udziałowi w przedmiotowej nieruchomości z dniem wypłaty lub postawienia do dyspozycji środków pieniężnych po rozliczeniu wpływów i wydatków ze sprawowanego zarządu sądowego.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 października 2022 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek z 14 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów osiąganych z najmu nieruchomości objętej zarządem sądowym.

Uzupełniła go Pani pismem z grudnia 2022 r. (wpływ 29 grudnia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pani rezydentem polskim i posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako: ustawa o PIT). Nie jest Pani zarejestrowana w CEiDG jako przedsiębiorca.

Postanowieniem Sądu Rejonowego w (…) z dnia 25 maja 1995 r. w sprawie prowadzonej pod sygn. akt (…) została Pani ustanowiona zarządcą sądowym nieruchomości przy zbiegu ulic: (…) oraz (…) w (…), dla której Wydział (…) Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego (…) w prowadzi księgę wieczystą o nr KW (…).

W dacie złożenia wniosku jest Pani również współwłaścicielem tej nieruchomości w udziale 5126/12600. Pozostałymi współwłaścicielami są: Skarb Państwa – (…) Miasta (…) w udziale 460/12600, Gmina (…) w udziale 5523/12600, M. P. w udziale 441/12600, a także współwłaściciele nieznani z miejsca pobytu: B.H. w udziale 420/12600, M. P. w udziale 210/12600, J. S. w udziale 140/12600, E. R. w udziale 140/12600, Ł. W. w udziale 140/12600.

Na terenie zarządzanej nieruchomości znajdują się budynki (tj. dziewiętnastowieczne kamienice wpisane częściowo do rejestru zabytków wymagające licznych napraw, remontów, przebudów, modernizacji). W budynkach mieszczą się lokale mieszkalne oraz lokale użytkowe. Lokale mieszkalne wynajmowane są na cele mieszkalne, natomiast lokale użytkowe wynajmowane są na prowadzenie działalności handlowo-usługowej.

Pani jako zarządca składa do Sądu Rejonowego (…) w sprawie sygn. akt: (…) coroczne sprawozdanie z zarządu do dnia 31 marca każdego roku, w którym wykazuje przychód, koszty oraz dochód, jaki nieruchomość przynosi za poszczególne miesiące oraz łącznie za cały rok kalendarzowy. Podstawowym źródłem przychodów, jakie przynosi zarządzana nieruchomość jest najem lokali mieszkalnych i użytkowych. Pani jako zarządca nieruchomości w razie zgłoszenia takiego wniosku przez danego współwłaściciela wypłaca współwłaścicielom nieruchomości (w tym sobie - z tytułu swojego udziału we współwłasności) zaliczki na poczet udziału w nadwyżce dochodów za dany rok w trakcie trwania roku kalendarzowego (comiesięcznie), od których współwłaściciele odprowadzają zaliczki na podatek dochodowy. Pozostałym znanym z miejsca pobytu współwłaścicielom wypłaca Pani ich udział do dnia 31 marca kolejnego roku kalendarzowego.

Za rok 2022 Pani jako współwłaściciel zarządzanej nieruchomości rozlicza swój podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłaconego udziału w dochodzie z tytułu najmu na ogólnych zasadach (podatkowa księga przychodów i rozchodów) przy zastosowaniu podstawy obliczania podatku, o której mowa w art. 26 ustawy o P1T, i skali, o której mowa w art. 27 ustawy o PIT.

Zarząd Nieruchomości posiada odrębny od Pani numer NIP: (…).

Przedmiotowy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy zdarzenia przyszłego tj. rozliczania przychodów z tytułu najmu w zarządzanej przez Panią nieruchomości za 2023 rok, które opodatkowane będą podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W roku 2023 nadal będzie Pani zarządzać nieruchomością jako zarządca sądowy, a także nadal będzie jej współwłaścicielem. Nadal nie będzie Pani prowadzić działalności gospodarczej i nie będzie zarejestrowana jako przedsiębiorca, a w konsekwencji przysługujący Pani udział we współwłasności nie będzie powiązany z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W roku 2023 znajdujące się na terenie zarządzanej nieruchomości lokale mieszkalne oraz lokale użytkowe będą przedmiotem odpłatnych umów najmu. Lokale mieszkalne wynajmowane będą na cele mieszkalne, natomiast lokale użytkowe wynajmowane będą na cele działalności handlowo-usługowej. Umowy najmu zawierane będą z osobami trzecimi przez zarządcę sądowego w imieniu własnym, lecz na rzecz wszystkich współwłaścicieli. Wpłaty najemców z tytułu czynszu najmu gromadzone będą na wyodrębnionym rachunku bankowym, którym dysponować będzie Pani jako zarządca sądowy jedynie do celów sprawowanego zarządu sądowego. Ze środków zgromadzonych na tym rachunku, zarządca regulować będzie wydatki związane z licznymi remontami kamienic, przeglądami, załatwianiem bieżących spraw związanych ze zwykłą eksploatacją rzeczy i utrzymywaniem jej w niepogorszonym stanie, opłaty związane z funkcjonowaniem budynków i zapewnieniem najemcom właściwych mediów, wynagrodzenia pracowników oraz zleceniobiorców. Do dnia 31 marca 2024 roku złoży Pani w Sądzie Rejonowym (…) sprawozdanie, w którym wykaże przychód, koszty i dochód (kwotę nadwyżki dochodów po pokryciu wydatków), jakie nieruchomość przyniesie za 2023 rok. Na żądanie poszczególnych współwłaścicieli Pani jako zarządca wypłacać będzie współwłaścicielom w trakcie roku kalendarzowego zaliczki na poczet nadwyżki dochodów za 2023 rok, które stanowić będą podstawę odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy. Do dnia 31 marca 2024 roku wypłaci Pani współwłaścicielom, w tym sobie, ich całkowity udział w dochodach z nieruchomości za 2023 rok.

Uzupełnienie wniosku

Przedmiotowe nieruchomości w 2023 roku będą wynajmowane w ramach najmu prywatnego. O warunkach najmu nie będą decydować współwłaściciele, a zarządca sądowy. Nie będzie Pani prowadzić działalności gospodarczej. Będzie Pani współwłaścicielem nieruchomości w udziale 5126/12600 i przychód z najmu osiągać będzie w tym udziale jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej. Zarząd sądowy całej nieruchomości sprawować będzie Pani na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego (obecnie Sąd Rejonowy (…) z dnia 25 maja 1995 r., sygn. akt (…).

Ma Pani zamiar wybrać w 2023 roku formę opodatkowania w postaci zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne na podstawie ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (podatek naliczany po otrzymaniu informacji z zarządu nieruchomości).

Do ponoszenia czynszu eksploatacyjnego oraz opłat za media zgodnie z zawartymi umowami zobowiązani będą najemcy oraz częściowo zarząd nieruchomości (dotyczy to pustostanów oraz części wspólnych używanych przez wszystkich najemców).

Wskazać przy tym należy, że nieruchomość nie będzie znajdować się w zarządzie Spółdzielni Mieszkaniowej ani Wspólnoty Mieszkaniowej, natomiast rolę analogiczną do Spółdzielni czy Wspólnoty będzie pełnić w tym wypadku zarządca sądowy (którym ustanowiona została Pani na podstawie postanowienia sądowego i rolę tę będzie pełnić nadal w roku 2023). Na podstawie ww. postanowienia sądowego zarząd sądowy posiada odrębny od Pani numer NIP: (…).

Zgodnie z zawartymi umowami:

a)Najemcy uiszczać będą do zarządcy na rachunek bankowy zarządu nieruchomości czynsz, który pokrywać będzie zarówno koszty utrzymania nieruchomości (w tym eksploatacyjne) oraz zysk z najmu.

b)Najemcy uiszczać będą wraz z czynszem do zarządcy na rachunek bankowy zarządu nieruchomości opłaty za media, tj. zużycie wody i ścieki, wywóz nieczystości.

c)Najemcy samodzielnie zawierać będą umowy z dostawcami prądu, gazu, telewizji i internetu do poszczególnych lokali i będą uiszczać opłaty bezpośrednio do dostawców tych mediów.

d)W kosztach eksploatacyjnych zarządu nieruchomością uiszczanych wraz z czynszem do zarządcy na rachunek bankowy zarządu nieruchomością mieścić się będą opłaty za dostawy prądu, gazu, wody i ścieków, wywóz nieczystości oraz opłaty za monitoring, Internet itp. dla części wspólnych budynków.

Wpływy z czynszu z najmu wraz ze świadczeniami gromadzone będą na wyodrębnionym rachunku bankowym utworzonym dla celu rozliczania zarządu sądowego, którym dysponować będzie Pani jako zarządca sądowy jedynie do celów sprawowanego zarządu sądowego i nie będzie z nich korzystać do celów prywatnych. Wpływy te wykazane zostaną w corocznym sprawozdaniu z zarządu, które złoży Pani w Sądzie celem zatwierdzenia. Z wpływów pokrywać będzie Pani wydatki związane z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości.

W ramach wykonywanego zarządu sądowego przekazywać będzie Pani opłaty za media dotyczące wynajmowanych lokali - zużycie wody i ścieki oraz wywóz nieczystości do dostawców mediów. W zakresie rozliczania kosztów utrzymania nieruchomości wspólnych Pani jako zarządca sądowy będzie odbiorcą końcowym i będzie rozliczać te koszty jako koszty utrzymania i eksploatacji nieruchomości w ramach sprawozdań z zarządu składanych do Sądu.

Wydatki związane z utrzymaniem poszczególnych lokali i nieruchomości wspólnej regulować Pani będzie w ramach sprawowanego zarządu sądowego ze środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach bankowych prowadzonych dla zarządu sądowego, z których Pani nie będzie korzystać do własnych celów, a jedynie do celów sprawowanego zarządu sądowego. Wydatki te wykaże Pani i rozliczy w corocznym sprawozdaniu z zarządu, które złoży do Sądu celem zatwierdzenia.

Będzie Pani zawierać umowy o pracę, umowy zlecenie oraz inne umowy cywilnoprawne na podstawie upoważnienia sądowego jako zarządca sądowy nieruchomości na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego (obecnie Sąd Rejonowy (…) z dnia 25 maja 1995 r. sygn. akt (…).

Na podstawie umów zatrudniać będzie Pani m.in. gospodarza domu (na podstawie umowy o pracę), obsługę administracyjną nieruchomości (na podstawie umowy stałego zlecenia), firmę księgową (na podstawie umowy stałego zlecenia). Ponadto jako zarządca sądowy zawierać będzie Pani umowy zlecenia lub inne umowy cywilnoprawne dotyczące bieżącego administrowania nieruchomością np. umowy o przeglądy budowlane i kominiarskie, umowy z wykonawcami napraw i remontów, umowy z wykonawcami projektów, ekspertyz, ubezpieczenia, obsługi prawnej itp.

Wyżej wymienione wydatki związane z obsługą nieruchomości i wynagrodzeniami pracowników i zleceniobiorców regulować będzie Pani w ramach sprawowanego zarządu sądowego ze środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach bankowych prowadzonych dla celu sprawowania zarządu sądowego, z których Pani nie będzie korzystać do własnych celów, a jedynie do celów sprawowanego zarządu sądowego. Wydatki te wykaże Pani i rozliczy w corocznym sprawozdaniu z zarządu, które złoży do Sądu celem zatwierdzenia.

Pytania

1.Czy w stosunku do opisanego zdarzenia przyszłego przychód uzyskiwany przez Panią jako współwłaścicielkę nieruchomości z najmu nieruchomości, w której sprawuje Pani jednocześnie zarząd sądowy, należy traktować jako pochodzący ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT i podlegać on będzie od 2023 roku obligatoryjnemu opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych zgodnie z art. 2 ust. 1a oraz art. 6 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (dalej jako: ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym)?

2.Czy w stosunku do opisanego zdarzenia przyszłego przychód z tytułu najmu powstawać będzie u Pani po rozliczeniu w ramach wykonywanego zarządu sądowego pożytków z nieruchomości, tj. nadwyżki dochodów po pokryciu wydatków za dany okres rozliczeniowy w momencie wypłaty lub postawienia do Pani dyspozycji środków pieniężnych stanowiących Pani udział w tej nadwyżce, a wysokość przychodu stanowić będzie kwota wypłacona lub postawiona do Pani dyspozycji po rozliczeniu wpływów i wydatków ze sprawowanego zarządu sądowego?

Pani stanowisko w sprawie

Przepisy prawne znajdujące zastosowanie w stosunku do opisanego zdarzenia przyszłego.

Zarząd sądowy ma miejsce wówczas, gdy zarządca zostanie wyznaczony przez sąd na podstawie art. 203 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (dalej jako: k.c.). Podstawę prawną działalności sądowego zarządcy sądowego nieruchomości stanowią przepisy art. 611 - 616 oraz art. 933 - 941 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (dalej jako: k.p.c.).

Zgodnie z art. 612 k.p.c. ustanowienie przez sąd zarządcy powoduje ograniczenia dla współwłaścicieli, gdyż zachowują oni jedynie prawo do używania rzeczy i to o tyle, o ile nie przeszkadza to zarządcy w wykonywaniu powierzonego mu zarządu. Przepis art. 613 k.p.c. stanowi, iż nadwyżkę dochodów po pokryciu wydatków wypłaca się współwłaścicielom w terminach przez sąd określonych. W myśl art. 615 k.p.c. do sprawowania zarządu stosuje się odpowiednio przepisy o zarządzie w toku egzekucji z nieruchomości.

Na podstawie art. 935 § 1-3 k.p.c., zarządca nieruchomości obowiązany jest wykonywać czynności potrzebne do prowadzenia prawidłowej gospodarki. Ma on prawo pobierać wszelkie pożytki z nieruchomości, spieniężać je w granicach zwykłego zarządu oraz prowadzić sprawy, które przy wykonywaniu takiego zarządu okażą się potrzebne. W sprawach wynikających z zarządu nieruchomości zarządca może pozywać i być pozywany. Zarządcy wolno zaciągać tylko takie zobowiązania, które mogą być zaspokojone z dochodów z nieruchomości i są gospodarczo uzasadnione. Czynności przekraczające zakres zwykłego zarządu zarządca może wykonywać tylko za zgodą stron, a w jej braku - za zezwoleniem sądu. Z art. 940 k.p.c. wynika obowiązek zarządcy ponoszenia z uzyskiwanych dochodów wydatków związanych z oddaną do zarządu rzeczą, w tym zaspokojenia wierzytelności publicznych i innych. Zgodnie z art. 937 § 1 k.p.c. zarządca składa sądowi w wyznaczonych terminach co najmniej raz w roku oraz po ukończeniu zarządu sprawozdania ze swych czynności, jak również udokumentowane sprawozdania rachunkowe. Nadwyżka pożytków pozostała po pokryciu wydatków podlega wypłaceniu współwłaścicielom w stosunku do wielkości ich udziałów zgodnie z art. 207 k.c.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o PIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. ustawy o PIT źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o PIT przychodem z działalności gospodarczej są przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

W myśl art. 9a ust. 1 ustawy o PIT dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego sporządzone na piśmie oświadczenie o zastosowaniu opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych określonego w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT źródłami przychodów są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Art. 9a ust. 6 ustawy o PIT stanowi, że dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o PIT przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym osoby fizyczne oraz przedsiębiorstwa w spadku osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych lub karty podatkowej.

Na podstawie natomiast art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym, opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tych tytułów stosuje się przepisy art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 71 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw podatnicy osiągający w 2022 r. przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT, mogą stosować zasady opodatkowania tych przychodów obowiązujące na dzień 31 grudnia 2021 r.

Ad. 1

Stoi Pani na stanowisku, że przychód uzyskiwany przez Panią jako współwłaścicielkę nieruchomości pochodzący z najmu w budynkach w zarządzanej przez Panią jako zarządcę sądowego nieruchomości, na podstawie art. 9a ust. 6 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT w zw. z art. 2 ust. 1a i art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym jest przychodem z najmu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT, niezwiązanym z pozarolniczą działalnością gospodarczą i w związku z powyższym za rok 2023 Pani jako współwłaściciel tej nieruchomości powinna rozliczać i opłacać podatek dochodowy z tego tytułu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Na poparcie swojego stanowiska powołuje się Pani na uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego 7 sędziów z dnia 24 maja 2021 r., II FPS 1/21, w której wskazano, że przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze są zaliczane bez ograniczeń do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, chyba że stanowią składnik majątkowy mienia osoby fizycznej, który został przez nią wprowadzony do majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że to zatem podatnik decyduje o tym, czy powiązać określone składniki swojego mienia z wykonywaniem działalności gospodarczej, czy też zachować je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą i oddać np. w najem. W większości przypadków decydujące znaczenie co do kwalifikacji określonych przychodów wynikających ze stosunku najmu należy przypisać samemu podatnikowi, który może powiązać posiadane i będące przedmiotem najmu składniki majątku z wykonywaniem działalności gospodarczej lub też pozostawić je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą. Zasadą jest zatem kwalifikowanie przychodów do źródła - "najem", a wyjątkiem jest sytuacja, w której podatnik, z uwagi na zakwalifikowanie składników majątku do kategorii "związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą" przychody kwalifikuje do przychodów z działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę, że nie jest Pani zarejestrowana jako przedsiębiorca w CEIDG, a udział w nieruchomości nie jest powiązany z działalnością gospodarczą, stoi Pani na stanowisku jak na wstępie.

Ad. 2

Stoi Pani na stanowisku, że przychód z najmu dla Pani w roku 2023 powstawać będzie po rozliczeniu w ramach wykonywanego zarządu sądowego pożytków z nieruchomości, tj. nadwyżki dochodów po pokryciu wydatków za dany okres rozliczeniowy. Przychód z najmu powstawać będzie w momencie wypłaty do Pani prywatnego majątku lub postawienia do Pani dyspozycji środków pieniężnych stanowiących Pani udział jako współwłaściciela w tej nadwyżce. Wysokość Pani przychodu jako współwłaściciela stanowić będzie kwota wypłacona do Pani prywatnego majątku lub postawiona do Pani dyspozycji po rozliczeniu wpływów i wydatków ze sprawowanego zarządu sądowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych

Źródłami przychodów są:

3.pozarolnicza działalność gospodarcza;

6.najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zgodnie, z którym:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Ponadto, zgodnie z art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczącym źródła przychodów, jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika zatem, że najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 omawianej ustawy podatkowej.

Umowa najmu została zdefiniowana w art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.) zgodnie, z którym :

Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Stronami umowy najmu są wynajmujący oraz najemca. Do zawarcia umowy najmu dochodzi wówczas, gdy strony uzgodnią istotne jej składniki, do jakich należą przedmiot najmu i czynsz. Na podstawie umowy najmu najemca uzyskuje prawo do używania cudzej rzeczy w zamian za zapłatę czynszu.

Najem może być zawarty na czas oznaczony albo na czas nieoznaczony. Zawarcie umowy na czas oznaczony może polegać na wskazaniu daty kalendarzowej zakończenia najmu, określeniu czasu jego trwania w dniach, tygodniach, bądź innym oznaczeniu jego momentu końcowego. Jeśli w umowie czas nie został w ten sposób określony, ani też nie wynika w sposób dostateczny z okoliczności, uważa się, że została ona zawarta na czas nieoznaczony.

Tak więc podatnicy mogą osiągać przychody z najmu niestanowiącego przedmiotu pozarolniczej działalności gospodarczej, jak i z najmu w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. W obydwu przypadkach przychód jest osiągnięty na podstawie tego samego rodzaju stosunku cywilnoprawnego łączącego strony, jakim jest umowa najmu.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzam, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy). W przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą albo najem jest przedmiotem tej działalności, wynajmowanie nieruchomości zaliczane jest do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W tym miejscu wskazać należy na Uchwałę NSA z 24 maja 2021 r., II FPS 1/21, gdzie wskazano:

„To zatem podatnik decyduje o tym czy „powiązać” określone składniki swojego mienia z wykonywaniem działalności gospodarczej, czy też zachować je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą i oddać np. w najem. (...)

Przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze są zaliczane bez ograniczeń do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, chyba że stanowią składnik majątkowy mienia osoby fizycznej, który został przez nią wprowadzony do majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej.

Zasadą jest zatem kwalifikowanie przychodów do źródła - najem, a wyjątkiem sytuacja, w której podatnik, z uwagi na zakwalifikowanie składników majątku do kategorii „związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą” - do przychodów z działalności gospodarczej.”

Pani wątpliwość budzi m.in. możliwość opodatkowania przychodów z najmu nieruchomości, której jest Pani współwłaścicielem oraz zarządcą sądowym, zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W myśl art. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2540) :

Ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne:

1)prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą;

2)osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o podatku dochodowym”.

Według art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne :

Osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym, opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tych tytułów stosuje się przepisy art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Stosownie do art. 71 ust. 1 ustawy z 23 listopada 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw – Dz. U. poz. 2105 ze zm.:

Podatnicy osiągający w 2022 r. przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy zmienianej w art. 1, mogą stosować zasady opodatkowania tych przychodów obowiązujące na dzień 31 grudnia 2021 r., z zastrzeżeniem ust. 2.

Oznacza to, że od 1 stycznia do 31 grudnia 2022 r. podatnicy, którzy osiągają przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze (czyli z tzw. najmu prywatnego), mogą stosować formy opodatkowania obowiązujące na 31 grudnia 2021 r.

Zatem zarówno przychody/dochody z najmu prywatnego podatnika, który takie przychody/dochody osiągał do 31 grudnia 2021 r., jak i podatnika, który pierwszy taki przychód/dochód osiągnie od 1 stycznia 2022 r., mogą podlegać opodatkowaniu w 2022 r.: a) na zasadach ogólnych według skali podatkowej albo b) ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne :

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł z tytułu przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 ww. ustawy:

Podatnicy są obowiązani za każdy miesiąc obliczać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do dnia 20 następnego miesiąca, a za miesiąc grudzień – w terminie do dnia 20 stycznia następnego roku podatkowego.

Według art. 21 ust. 1a ww. ustawy:

Podatnicy mogą obliczać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do dnia 20 następnego miesiąca po upływie kwartału, za który ryczałt ma być opłacony, a za ostatni kwartał roku podatkowego – w terminie do dnia 20 stycznia następnego roku podatkowego.

W myśl natomiast art. 21 ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy są obowiązani złożyć w urzędzie skarbowym:

1)(uchylony)

2)zeznanie według ustalonego wzoru o wysokości uzyskanego przychodu, wysokości dokonanych odliczeń i należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych - w terminie od dnia 15 lutego do końca lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym; zeznanie złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

Przedstawiła Pani informacje, z których wynika, że przedmiotowe nieruchomości w 2023 roku będą wynajmowane w ramach najmu prywatnego. Ma Pani zamiar wybrać w 2023 roku formę opodatkowania w postaci zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne na podstawie ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Nadal nie będzie Pani prowadzić działalności gospodarczej i nie będzie Pani zarejestrowana jako przedsiębiorca, a w konsekwencji przysługujący Pani udział we współwłasności nie będzie powiązany z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Stwierdzić należy, że przychody osiągnięte z tytułu wynajmu nieruchomości opisanych we wniosku, na zasadach najmu prywatnego, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowuje się na zasadach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, stosownie do art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Przychód z tytułu najmu prywatnego nieruchomości, której jest Pani współwłaścicielką oraz w której sprawuje Pani jednocześnie zarząd sądowy, będzie Pani mogła opodatkować zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 8,5% do kwoty 100.000 zł. Natomiast po przekroczeniu tego limitu, odprowadzi Pani, od nadwyżki ponad tę kwotę, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 12,5 % przychodów.

Zatem Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Powzięła Pani również wątpliwość dotyczącą momentu powstania przychodu z tytułu najmu nieruchomości, której jest Pani współwłaścicielem oraz jednocześnie zarządcą sądowym.

Zgodnie z definicją współwłasności wyrażoną w art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny:

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Cechą charakterystyczną współwłasności jest to, że prawo własności całej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku współwłaścicielom. Jeżeli wielkość takiego udziału jest określona, mówi się wówczas o współwłasności w częściach ułamkowych.

Do tego rodzaju współwłasności mają zastosowanie przepisy art. 197 Kodeksu cywilnego zgodnie, z którym:

Domniemywa się, że udziały współwłaścicieli są równe.

Treść stosunku będącego podstawą powstania współwłasności może określać inną wielkość udziałów. W czasie trwania współwłasności w częściach ułamkowych każdy współwłaściciel może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.

Z kolei współposiadanie i korzystanie z rzeczy wspólnej przez współwłaścicieli podlega pewnym ograniczeniom.

Według art. art. 206 ustawy Kodeks cywilny:

Każdy ze współwłaścicieli jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli.

Ponadto według zasady zawartej w art. 207 ww. ustawy:

Pożytki i inne przychody z rzeczy wspólnej przypadają współwłaścicielom w stosunku do wielkości udziałów; w takim samym stosunku współwłaściciele ponoszą wydatki i ciężary związane z rzeczą wspólną.

Z unormowania zawartego w tym przepisie wynika jednoznacznie, że współposiadanie rzeczy i wspólne korzystanie z niej jest regułą, a korzystanie i posiadanie rozdzielne części rzeczy wspólnej – wyjątkiem.

W myśl art. 201 ustawy Kodeks cywilny:

Do czynności zwykłego zarządu rzeczą wspólną potrzebna jest zgoda większości współwłaścicieli. W braku takiej zgody każdy ze współwłaścicieli może żądać upoważnienia sądowego do dokonania czynności.

Zgodnie z art. 203 ustawy Kodeks cywilny:

Każdy ze współwłaścicieli może wystąpić do sądu o wyznaczenie zarządcy, jeżeli nie można uzyskać zgody większości współwłaścicieli w istotnych sprawach dotyczących zwykłego zarządu albo jeżeli większość współwłaścicieli narusza zasady prawidłowego zarządu lub krzywdzi mniejszość.

Szczegółowy zakres uprawnień i obowiązków zarządcy nieruchomością wynika z przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1899 ze zm.).

Zgodnie z art. 184a ww. ustawy:

Zarządca nieruchomości to przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą z zakresu zarządzania nieruchomościami.

W myśl art. 184b ustawy o gospodarce nieruchomościami:

Zarządzanie nieruchomością polega na podejmowaniu decyzji i dokonywaniu czynności mających na celu zapewnienie racjonalnej gospodarki nieruchomością, a w szczególności:

1)właściwej gospodarki ekonomiczno-finansowej nieruchomości;

2)bezpieczeństwa użytkowania i właściwej eksploatacji nieruchomości;

3)właściwej gospodarki energetycznej w rozumieniu przepisów prawa energetycznego;

4)bieżące administrowanie nieruchomością;

5)utrzymanie nieruchomości w stanie niepogorszonym zgodnie z jej przeznaczeniem;

6)uzasadnione inwestowanie w nieruchomość.

Stosownie do art. 185 ust. 2 ww. ustawy:

Zakres zarządzania nieruchomością określa umowa o zarządzanie nieruchomością, zawarta z jej właścicielem, wspólnotą mieszkaniową albo inną osobą lub jednostką organizacyjną, której przysługuje prawo do nieruchomości, ze skutkiem prawnym bezpośrednio dla tej osoby lub jednostki organizacyjnej. Umowa wymaga formy pisemnej lub elektronicznej pod rygorem nieważności.

Według art. 612 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1805 ze zm.):

Od chwili ustanowienia zarządcy współwłaściciele lub użytkownik mogą używać rzeczy tylko o tyle, o ile nie przeszkadza to wykonywaniu zarządu. Na wniosek innego współwłaściciela lub zarządcy współwłaściciel lub użytkownik może być pozbawiony używania rzeczy, jeżeli przeszkadza zarządcy w wykonywaniu czynności.

Natomiast w myśl art. 613 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego:

Nadwyżkę dochodów po pokryciu wydatków wypłaca się współwłaścicielom lub użytkownikom w terminach przez sąd określonych.

Niezależnie od sposobu powołania zarządcy nieruchomości, tj. z woli współwłaścicieli nieruchomości, czy z nakazu sądu, czynność zarządzania nieruchomością polega na podejmowaniu decyzji i dokonywaniu czynności mających na celu zapewnienie właściwej gospodarki ekonomiczno-finansowej nieruchomości oraz zapewnienie bezpieczeństwa użytkownika i właściwej eksploatacji nieruchomości w tym bieżącego administrowania nieruchomością, jak również czynności zmierzających do utrzymania nieruchomości w stanie niepogorszonym zgodnie z jej przeznaczeniem oraz uzasadnionego inwestowania w tę nieruchomość. Ustalenie zarządcy nie ogranicza w żadnym razie praw własności. Zarządca nieruchomości wykonuje te czynności we własnym imieniu, ale na rzecz właściciela/współwłaścicieli nieruchomości, czyli nie na własny rachunek.

Nabyte prawa i obowiązki zarządca obowiązany jest przenieść na właścicieli. Oznacza to, że aczkolwiek zarządca wykonuje czynności związane z wynajmowaniem lokali w zarządzanej nieruchomości, to jednak wykonuje je na rzecz właścicieli, którzy ograniczeni są w swoich prawach do dysponowania majątkiem. Na skutek ustanowienia zarządu właściciele nie tracą prawa własności swego majątku, lecz jedynie są zastępowani przez zarządcę nieruchomości w dotychczasowych czynnościach. Okoliczność ta nie pozbawia właścicieli statusu podatnika podatku dochodowego. Tym samym zarządca nie jest uprawniony do prowadzenia dla właścicieli nieruchomości rozliczeń z tytułu należności podatkowych. Podatnikami podatku powstałego z tytułu dochodów osiąganych z tytułu najmu są bowiem właściciele nieruchomości a nie osoba zarządzająca ich majątkiem.

Powstanie obowiązku podatkowego w podatku dochodowym determinowane jest uzyskaniem przez podatnika przychodu. Moment powstania przychodów z najmu określa zacytowany wyżej art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Analizując ten przepis należy stwierdzić, że przychodami z tytułu najmu, który nie stanowi działalności gospodarczej, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym. Aby zatem powstał przychód po stronie wynajmującego muszą zaistnieć przesłanki określone w wyżej przywołanym art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, czyli czynsz musi zostać otrzymany lub postawiony do dyspozycji wynajmującego.

Oznacza to, że przychód osiągnie zarówno podatnik, który pobrał pieniądze osobiście lub poprzez osobę trzecią działającą w jego imieniu i na jego rachunek, jak i ten, który wprawdzie nie pobrał pieniędzy, ale były one postawione mu do dyspozycji. Przy czym przez sformułowanie „postawione do dyspozycji” należy rozumieć takie postawienie podatnikowi przysługujących mu pieniędzy i wartości pieniężnych, aby mógł on z nich korzystać, w tym również zadecydować o ich wykorzystaniu i przeznaczeniu.

Podsumowując, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym po Pani stronie wystąpi przychód z tytułu najmu nieruchomości odpowiadający posiadanemu przez Panią udziałowi w przedmiotowej nieruchomości z dniem wypłaty lub postawienia do dyspozycji środków pieniężnych po rozliczeniu wpływów i wydatków ze sprawowanego zarządu sądowego.

Zatem Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).