Najem lokali.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 25 lutego 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 17 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczynią jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej (dalej: „Wnioskodawczyni” bądź „Wynajmujący”). Wnioskodawczyni jest właścicielem lokalu mieszkalnego oraz jednego miejsca postojowego naziemnego – zwane łącznie „Lokalem mieszkalnym” oraz lokalu usługowego, zwanego dalej „Lokalem usługowym” (oba Lokale stanowią jej majątek prywatny).

Wnioskodawczyni zdecydowała się na najem prywatny ww. Lokali. W związku z tym zawarła na czas nieokreślony umowy z Najemcami.

Zgodnie z zawartymi umowami Lokale są wykorzystywane zgodnie z ich przeznaczeniem. W swych treściach umowy zawierają również wskazanie wysokości czynszu płatnego miesięcznie, z góry, do 10. dnia każdego miesiąca, na podstawie faktury VAT wystawianej przez Wynajmującego na jej numer rachunku bankowego.

Oprócz ww. czynszu w umowach najmu zostały odrębnie ustalone warunki ponoszenia przez Najemców opłat eksploatacyjnych związanych z utrzymaniem Lokali i korzystaniem z nich. Zaliczki na poczet opłat mediów i opłat eksploatacyjnych, w tym: na utrzymanie nieruchomości wspólnej, dostarczenie wody i odprowadzania ścieków, odpadów stałych, podgrzanie wody (stała i zmienna), C.O. (opłata stała i zmienna), fundusz remontowy i modernizacje Najemcy uiszczają Wynajmującemu do 10. dnia każdego miesiąca na podstawie faktury wg prognozowanej wysokości opłat określonej na podstawie informacji Wynajmującego lub administratora budynku, w którym znajduje się Lokal, na rachunek bankowy Wynajmującego.

Rozliczenie okresowe zużycia mediów następuje na podstawie rozliczenia dokonanego przez wspólnotę i w tych okresach. W przypadku gdy wysokość opłat eksploatacyjnych i opłat za media będzie niższa od sumy wpłaconych przez Najemców zaliczek, Wynajmujący zaliczy różnicę pomiędzy sumą zaliczek a wysokością opłat na poczet opłat za rok następny, a w przypadku ostatniego roku obowiązywania Umowy, zwróci ją Najemcom. W przypadku gdy wysokość opłat eksploatacyjnych i opłat za media będzie wyższa od sumy wpłaconych przez Najemców zaliczek, Najemcy w terminie 7 dni od dnia przedstawienia rocznego rozliczenia wpłacą różnicę pomiędzy wysokością opłat a sumą zaliczek na konto wskazane przez Wynajmującego.

Rozliczenie za dostawę energii elektrycznej odbywa się na podstawie refaktury od dostawcy energii, według zużycia energii elektrycznej wskazanego na fakturze.

Wysokość wszystkich powyższych opłat jest zmienna i uzależniona jest od stopnia eksploatacji Lokali przez Najemców.

Wnioskodawczyni nie wyklucza, iż w przyszłości – jeżeli jej sytuacja majątkowa na to pozwoli – zdecyduje się na zabezpieczenie przyszłości swojej i swojej rodziny w postaci zakupu i tymczasowego wynajmu innego lokalu/lokali, niż te, o których mowa powyżej. W takim przypadku zasady rozliczania kosztów eksploatacyjnych będą tożsame, jak te przedstawione w niniejszym stanie faktycznym. Wnioskodawczyni zastrzega przy tym, iż nie prowadzi i nie zamierza prowadzić działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a ust. 6 ustawy o PIT w postaci wynajmu zarówno lokali mieszkalnych, jak i lokali usługowych.

Pytania

1.Czy Wnioskodawczyni w podstawie opodatkowania podatkiem dochodowym powinna uwzględniać kwoty, jakie Najemcy opłacają (za jej pośrednictwem) tytułem opłat eksploatacyjnych, opłat za media oraz opłat za dostawę energii elektrycznej?

2.Czy w przypadku wynajęcia kolejnych lokali Wnioskodawczyni będzie mogła nadal korzystać z ryczałtowego opodatkowania przychodów z najmu na podstawie art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni – w odniesieniu do pytania nr 1 – w podstawie opodatkowania podatkiem dochodowym nie powinna ona uwzględniać kwot, jakie Najemcy opłacają (za jej pośrednictwem) tytułem opłat eksploatacyjnych, opłat za media oraz opłat za dostawę energii elektrycznej.

Zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej i nie zamierza jej prowadzić, w związku z tym Lokal jest wynajmowany w ramach najmu prywatnego, a Wnioskodawczyni obowiązana jest uiszczać należny podatek w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Na mocy art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT (przychód z najmu).

Przez pojęcie „otrzymane” – zgodnie ze słownikiem języka polskiego – należy rozumieć takie pieniądze i wartości pieniężne, które zostały podatnikowi dane. Natomiast „pozostawione do dyspozycji” są takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik ma możliwość włączyć do swojego władztwa. Postawienie środków do dyspozycji podatnika to przysporzenie majątkowe (zob. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 października 2015 r., sygn. akt II FSK 1960/13).

Jak potwierdza Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 stycznia 2021 r., „Przychód z najmu powstaje zatem z momentem uzyskania przysporzenia majątkowego przez podatnika, z wejściem nowych wartości do jego majątku” (nr 0115-KDIT1.4011.905. 2020.1.MT).

W niniejszym stanie faktycznym Najemcy zobowiązani są do uiszczania opłat z tytułu korzystania i utrzymania Lokali, które wynajmują. Wysokość tych opłat jest zmienna i uzależniona jest od stopnia eksploatacji Lokali przez Najemców. Swoboda kontraktowania umożliwiła Wnioskodawczyni na ułożenie takiego stosunku prawnego, który „usprawnił” jedynie proces dokonywania przez Najemców opłat. W wyniku tego uniknęła ona niepotrzebnych formalności, w tym udzielenia Najemcom upoważnienia do indywidualnego regulowania opłat związanych z eksploatacją Lokalu. W konsekwencji w niniejszym stanie faktycznym Wnioskodawczyni jest de facto pośrednikiem wpłat dokonywanych przez Najemców na rzecz wspólnoty (opłaty eksploatacyjne oraz opłaty za media) oraz dostawcy energii elektrycznej (opłaty za dostawę energii elektrycznej).

Oznacza to, że środki pieniężne są przez Najemców przekazywane Wnioskodawczyni w celu zrealizowania obowiązku, który ciąży na nich, nie na Wnioskodawczyni. Nie ma mowy o żadnym definitywnym przysporzeniu majątkowym Wnioskodawczyni, z którym wiąże się pojęcie przychodu. Cała kwota z wystawionych przez nią faktur jest przekazywana wspólnocie oraz dostawcy energii elektrycznej. Wnioskodawczyni nie pozostawia sobie żadnego „wynagrodzenia” za pośrednictwo w zapłacie. Jak podkreśla Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 lipca 2021 r. „(...) jedynie określona w umowie kwota czynszu stanowi przysporzenie majątkowe Wnioskodawczyni jako wynajmującego, a tym samym generuje przychód do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Natomiast wymienione przez Wnioskodawczynię opłaty eksploatacyjne za wodę, prąd i inne media związane z użytkowaniem lokalu, do których zapłaty zobowiązany jest zgodnie z zawartą umową najmu najemca, nie stanowią dla Wnioskodawczyni przysporzenia majątkowego” (nr 0112-KDIL2-2.4011.363.2021.1.MM).

Mając powyższe na względzie w podstawie opodatkowania podatkiem dochodowym Wnioskodawczyni nie powinna uwzględniać kwot, jakie Najemcy opłacają (za jej pośrednictwem) tytułem opłat eksploatacyjnych, opłat za media oraz opłat za dostawę energii elektrycznej.

Zdaniem Wnioskodawczyni – w odniesieniu do pytania nr 2 – w przypadku wynajęcia kolejnych lokali będzie ona mogła nadal korzystać z ryczałtowego opodatkowania przychodów z najmu na podstawie art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku.

Wnioskodawczyni nie prowadzi i nie zamierza prowadzić pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów art. 5a ust. 6 ustawy o PIT. Zgodnie z tym przepisem za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o PIT opiera się m.in. na trzech przesłankach: „zarobkowym celu działalności”, „wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły”, „prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek”.

Ponadto konieczne jest również, by był to jeden z rodzajów działalności wymienionych w lit. a-c ww. przepisu.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu.

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy PIT, dotyczącym źródła przychodu, jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą. Powyższe regulacje prowadzą do wniosku, iż najem albo stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów albo jest najmem prowadzonym w ramach takiej działalności. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej, kolejne lokale będą również, tak jak wynajmowane obecnie dwa lokale, o których mowa w pytaniu nr 1, składnikami majątku prywatnego Wnioskodawczyni.

Kwalifikacja i sposób rozliczania przychodów z najmu jest każdorazowo wybierana przez samego podatnika, chyba że przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą albo najem stanowi przedmiot tej działalności. Utrwalona linia interpretacyjna potwierdza, iż nie zmienia tego faktu ani czas osiągania przychodów z tego tytułu, ani ich wielkość, ani także ilość zawartych w tym zakresie umów najmu lub dzierżawy. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 22 sierpnia 2014 r. potwierdził, iż „Wnioskodawca, jako osoba nieprowadząca obecnie i w przyszłości jakiejkolwiek działalności gospodarczej w rozumieniu przepisu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, planując osiągać z tytułu najmu kilku nieruchomości regularne dochody w wysokości co najmniej kilkunastu tysięcy złotych miesięcznie, będzie mógł opodatkowywać przychód z tego tytułu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na podstawie art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne” (nr ILPB1/415-583/14-2/AP). Powyższe stanowisko jest potwierdzane również przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (zob. interpretacja indywidualna z dnia 19 grudnia 2018 r. nr 0115-KDIT3.4011.497.2018.2.PSZ).

Mając powyższe na względzie, w przypadku wynajęcia kolejnych lokali Wnioskodawczyni będzie mogła nadal korzystać z ryczałtowego opodatkowania przychodów z najmu na podstawie art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Oznacza to, że określenia wysokości przychodu z najmu zaliczanego do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej, należy dokonywać na podstawie wyżej powołanego art. 11 tejże ustawy.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm):

Stosownie do treści art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zasady opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne uregulowane są w przepisach ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 1993 ze zm.).

Jak stanowi art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Stosownie do zapisu art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, że podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Jednak, aby powstał przychód po stronie wynajmującego, muszą zaistnieć przesłanki określone w wyżej powołanym art. 6 ust. 1a ustawy, czyli czynsz musi zostać otrzymany lub postawiony do dyspozycji wynajmującego.

Składnikiem przychodu osiąganego z najmu przez wynajmującego nie będą natomiast ponoszone przez najemcę wydatki (opłaty) związane z przedmiotem najmu (przykładowo opłaty związane z lokalem, takie jak: czynsz uiszczany w spółdzielni lub wspólnocie mieszkaniowej, opłaty za wodę, energię, gaz, śmieci, internet itp.), jeżeli z umowy najmu wynikać będzie, że najemca jest zobowiązany do ich ponoszenia. Dodatkowe opłaty ponoszone przez najemcę w związku z użytkowaniem lokalu nie mieszczą się w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wynajmującego.

Z treści złożonego wniosku wynika, że jest Pani właścicielem lokalu mieszkalnego oraz jednego miejsca postojowego naziemnego oraz lokalu usługowego. Oba lokale stanowią Pani majątek prywatny. Zdecydowała się Pani na najem prywatny ww. lokali. Oprócz czynszu za najem, najemcy w umowach zobowiązali się do ponoszenia opłat eksploatacyjnych, opłat za media oraz opłat za dostawę energii elektrycznej. Co więcej, w umowach wskazano sposób rozliczenia tych opłat.

Na podstawie przedstawionego opisu sposobu i powołanych przepisów wskazujemy, że przychodem do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym są otrzymywane przez Panią kwoty czynszu. Natomiast pozostałe należności z tytułu opłat eksploatacyjnych, opłat za media oraz opłat za dostawę energii elektrycznej – skoro do ich ponoszenia są zobowiązani najemcy – nie stanowią przychodu ze źródła, jakim jest najem, i tym samym nie podlegają opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Opłaty te bowiem nie mieszczą się w pojęciu „świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń”, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ani też nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wynajmującego.

Reasumując – kwoty, jakie najemcy opłacają za Pani pośrednictwem tytułem opłat eksploatacyjnych, opłat za media oraz opłat za dostawę energii elektrycznej, nie stanowią u Pani przysporzenia majątkowego, a w konsekwencji nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

W niniejszej sprawie powzięła Pani również wątpliwość, czy w przypadku wynajęcia kolejnych lokali będzie Pani mogła nadal korzystać z opodatkowania przychodów z najmu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na podstawie art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Wskazała Pani bowiem, że nie wyklucza, iż w celu zabezpieczenia przyszłości swojej i swojej rodziny, zakupi Pani i tymczasowo wynajmie inny lokal lub lokale niż te, które wskazano we wniosku. Co istotne, nie prowadzi i nie zamierza prowadzić Pani działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w postaci wynajmu zarówno lokali mieszkalnych, jak i lokali usługowych.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Natomiast zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z treści tego przepisu wynika, że pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach, tj. działalność winna być prowadzona:

·w celu osiągnięcia dochodu – przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, ponieważ istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu;

·w sposób ciągły – jednak przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczności wykonywania działalności bez przerwy; istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności, celem osiągnięcia dochodu;

·w sposób zorganizowany – co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.

Ponadto zgodnie z art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzamy, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

Mając na uwadze powyższe, wskazujemy, że w sytuacji najmu kolejnych lokali wchodzących w skład Pani majątku prywatnego, który to najem – zgodnie z Pani wskazaniem – nie będzie następował w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem będzie skutkował powstaniem przychodów ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie Pani mogła nadal korzystać z opodatkowania w formie ryczałtu na podstawie art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Zwracamy przy tym uwagę, że z przytoczonych przepisów (znowelizowanych ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw – Dz. U. z 2021 r. poz. 2105) wynika, że od 1 stycznia 2022 r. podatnik uzyskujący przychody z tzw. „najmu prywatnego” nie ma już możliwości wyboru formy opodatkowania tych przychodów. W zakresie tego źródła przychodów ustawodawca nakazał ich opodatkowanie ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, co wynika z powoływanego art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Reasumując – w przypadku uzyskiwania przychodów z wynajmu kolejnych lokali na warunkach wskazanych w opisie sprawy, będzie Pani mogła nadal korzystać z opodatkowania tych przychodów na podstawie art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy :

-stanu faktycznego, który Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,

-zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).