Zryczałtowany podatek dochodowy od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania uzyskiwanych przychodów z tytułu działalności wytwórczej podatkiem ryczałtowym od przychodów ewidencjonowanych.

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

25 kwietnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania uzyskiwanych przychodów z tytułu działalności wytwórczej podatkiem ryczałtowym od przychodów ewidencjonowanych. Wniosek uzupełnili Państwo pismem w dniu 7 lipca 2022 r. (data wpływu).

Treść wniosku wspólnego oraz uzupełnienia jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

Pan A. W.

ul. B.

(…) A.

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

Pan M. W.

ul. B.

(…) A.

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawcy prowadzą działalność gospodarczą w formie spółki jawnej zarejestrowanej pod nazwą: „X. Spółka Jawna” (dalej: „Spółka”) NIP: (…), KRS: (…). Wnioskodawcy posiadają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej „Ustawa PIT”) i od 1 stycznia 2022 r. z tytułu dochodów osiąganych w ramach Spółki rozliczają się na podstawie prowadzonej ewidencji przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy z dnia 20 listopada 1998 roku o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (dalej „Ustawa”).

Spółka nie spełnia przesłanek negatywnych wymienionych w art. 6 ust. 4 pkt 1 oraz 8 ust. 1 Ustawy, tj. w poprzednim roku podatkowym uzyskała przychody ze swojej działalności, w wysokości nieprzekraczającej 2.000.000,00 euro. Spółka nie opłaca podatku w formie karty podatkowej oraz nie korzysta, na podstawie odrębnych przepisów, z okresowego zwolnienia od podatku dochodowego. Spółka nie osiąga, ani w części, ani w całości przychodów z tytułu prowadzenia aptek, działalności w zakresie kupna i sprzedaży wartości dewizowych, działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych oraz nie wytwarza wyrobów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, na podstawie odrębnych przepisów. Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT.

Wnioskodawcy w ramach Spółki jawnej prowadzą działalność, z której przychody są opodatkowane są różnymi stawkami. Wspólnicy prowadzą ewidencję przychodów w sposób umożliwiający określenie przychodów z każdego rodzaju działalności. Na wystawianych fakturach podany jest kod produktu. Kody są używane tylko dla produktów wytworzonych.

Wskazane kody są jedynie kodami porządkowymi ustalonymi pomiędzy Wnioskodawcą, a jego kontrahentem i mają na celu jedynie ułatwienie identyfikacji konkretnych produktów.

Jeżeli przedmiotem faktury jest sprzedaż złomu, to na fakturze jest to napisane. Wnioskodawca w oparciu o fakturę oraz towarzyszącą jej dokumentację, w tym dokumentację mailową, jest w stanie przyporządkować konkretne faktury do konkretnego zamówienia oraz wskazać czy przedmiot faktury pochodził z handlu czy został wyprodukowany przez Wnioskodawców.

1)

Wspólnicy uzyskują przychody z tytułu działalności wytwórczej. Działalność ta polega przede wszystkim na wytwarzaniu powtarzalnych i średnioseryjnych części metalowych (na przykład różnego typu elementy złączne) według rysunku technicznego dostarczanego przez klienta. Rysunki są udostępniane Wnioskodawcom, jednakże mają oni prawo wyprodukowane towary na podstawie takiego projektu sprzedać osobie trzeciej. Produkowane części są powtarzalne w skali roku. Poprzez wyrażenie „powtarzalne” Wnioskodawca ma na myśli, że produkt wytwarzany jest w sposób cykliczny, w zależności od przewidywanego przez Wnioskodawcę zapotrzebowania ze strony klienta. Spośród setek dostarczonych przez różnych kontrahentów rysunków technicznych Wnioskodawca w oparciu o swoje prognozy produkuje od kilkuset, kilku tysięcy lub kilkuset tysięcy sztuk produktu każdego rodzaju. Poprzez wyrażenie „średnioseryjne” Wnioskodawca ma na myśli subiektywne określenie wielkości serii produkcyjnej oraz wolumen sprzedażowy przypadający na ten sam wyrób. Przykładowo jeżeli produkt jest małoseryjny, to jest on produkowany w ilości kilkuset sztuk rocznie, natomiast produkty, które są produkowane w ilościach kilka-kilkadziesiąt tysięcy rocznie są produktami średnioseryjnymi.

Części produkowane przez Wnioskodawców są elementami, które później wchodzą w skład finalnych produktów. Wnioskodawcy nie mają wpływu na to w jaki sposób i do czego zostaną wykorzystane wyprodukowane przez niego części. Wytwarzane części zawsze są produkowane poprzez obróbkę skrawaniem na maszynach (…). Czasami produkowane elementy poddawane są obróbkom dodatkowym, jak np. anodowanie, cynkowanie itp. Te dodatkowe procesy są wykonywane przez podmioty trzecie. Koszt takiego dodatkowego procesu ponoszą w całości Wnioskodawcy. Poddawanie wytwarzanych części metalowych procesom dodatkowym jest wykonywane wtedy, kiedy wynika to z wymagań technicznych określonych na rysunku technicznym wyrobu, który jest dostarczany przez klienta.

Realizacja zamówienia odbywa się na podstawie dyspozycji złożonej przez Klienta, w której podawany jest przedmiot wytwórstwa (jego oznaczenie), nazwa kodowa przyporządkowana do produktu oraz ilość zamówionych części. Wnioskodawcy wytwarzają określoną ilość przedmiotów, które następnie trafiają do magazynu należącego do Wnioskodawców w oczekiwaniu na złożenie zamówienia przez klienta. Części oczekujące na sprzedaż są składowane na magazynie, gdzie oczekują na kolejne zamówienie. Koszty składowania i magazynu ponoszą Wnioskodawcy i nie jest on przerzucany w żaden sposób na Klienta.

Z racji tego, że produkty są produkowane na maszynach (…), to konkurencja ma na pewno produkty podobne do tych wytwarzanych przez Wnioskodawców. Wnioskodawcy nie posiadają informacji czy dokładnie takie same produkty są wytwarzane przez konkurencję, natomiast jeśli się różnią to tylko kształtem lub rozmiarem. Każdy inny podmiot może produkować takie produkty posiadając tego typu maszyny (tokarki czy automaty tokarskie), które to maszyny są powszechnie dostępne na rynku. Zdaniem Wnioskodawców, jego kontrahenci mogliby korzystać z usług konkurencji w celu otrzymania pożądanego produktu. W działalności Wnioskodawców zdarzały się przypadki, że identyczny produkt kontrahent produkował u konkurenta, natomiast później zaczął ten sam produkt kupować u Wnioskodawców.

Wnioskodawcy odpowiadają za cały proces produkcyjny, w którym zawiera się między innymi zakup materiałów, maszyn i narzędzi oraz sam etap produkcji i obróbki materiałów. Dodatkowo, Wnioskodawcy odpowiadają również za zaprojektowanie procesu produkcyjnego, kontrolę jakości produktów, koszty pracowników itp. Zakupione materiały (surowce), które są przeznaczone do wykonania zlecenia, są własnością Wnioskodawców i to oni ponoszą koszty związane z ich zakupem.

Wnioskodawcy nie oferują publicznie swoich produktów. Produkty są wytwarzane według wytycznych kontrahenta, natomiast Wnioskodawcy mogą je sprzedać innym podmiotom, albowiem w poczynionych ustaleniach nie ma żadnych zakazów co do sprzedaży produktów wytworzonych z dostarczonego rysunku technicznego, gdyż jak wspomniano we wniosku, towary są produkowane w ilościach opartych na szacunkach, a w związku z tym może się zdarzyć, że dokonano przeszacowania potrzebnej ilości produktu i w konsekwencji nie zostają one sprzedane docelowemu kontrahentowi, więc mogą zostać sprzedane innym podmiotom. W praktyce większa część wyprodukowanej partii jest sprzedawana klientowi, który dostarczył projekt, natomiast jak wspomniano niesprzedana część może być sprzedana innym podmiotom.

W ocenie Wnioskodawców, wykonywane przez nich w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wyroby mogą zostać zakwalifikowane jako śruby, wkręty i pozostałe elementy złączne, z żeliwa lub stali, niegwintowane, gdzie indziej niesklasyfikowane (PKWiU 25.94.12.0). Wnioskodawcy nie są w stanie jednoznacznie wskazać konkretnego PKWiU, albowiem konkretne rodzaje wyrobów mogą się od siebie różnić (np. mogą być niegwintowane lub gwintowane, bądź produkowane z mosiądzu, aluminium lub innych materiałów metalowych w zależności od zapotrzebowania kontrahentów, co wpływa na klasyfikację według PKWiU). Należy jednak zaznaczyć, że odpowiedź na wskazane pytanie nie jest dla Organu zobowiązująca. Organ w oparciu o przedstawiony stan faktyczny powinien sam przyporządkować opisane usługi do odpowiedniego kodu PKWiU. W związku z powyższym odpowiedź na to pytanie Organ winien traktować jako uzupełnienie stanu prawnego, a nie faktycznego. Opisane powyżej stanowisko potwierdza m.in. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 grudnia 2020 roku. sygn. I FSK 358/19, w którym wskazane zostało, że użyte w treści art. 14b § 3 O.p. zwroty "zaistniały stan faktyczny" czy "zdarzenie przyszłe" należy rozumieć, jako wyczerpujące przedstawienie przez wnioskodawcę danego zdarzenia, faktu lub czynności, które mają istotne znaczenie dla oceny możliwości zastosowania prawa podatkowego. Od przedstawienia tych zdarzeń, faktów lub czynności odróżnić trzeba ich kwalifikację prawną. Taką kwalifikacją (oceną) jest także ich zaklasyfikowanie z punktu widzenia PKWiU. Dlatego nie jest uprawnione stanowisko, że taka klasyfikacja powinna zostać przedstawiona we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie jako stanowisko własne wnioskodawcy, lecz wyłącznie w opisie zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Dodatkowo, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 12 marca 2021 roku. sygn. I FSK 134/19 wskazał, iż przyjęcie, że symbol PKWiU stanowi element jedynie stanu faktycznego wniosku o interpretację (...) skutkowałoby związaniem organu interpretacyjnego wskazaniem wnioskodawcy w tym zakresie, co w istocie przekreślałoby w niektórych przypadkach sens interpretacji, bowiem organ interpretacyjny, nie mogąc wskazać prawidłowej klasyfikacji statystycznej opisanej we wniosku usługi (towaru), musiałby podzielić stanowisko wnioskodawcy w tej kwestii, a co zatem idzie - w kwestii sposobu opodatkowania oraz stawki podatku, a także, że zakwalifikowanie towaru albo usługi do konkretnego grupowania PKWiU może być przedmiotem indywidualnej interpretacji podatkowej. Zbieżny pogląd miał również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 28 kwietnia 2021 roku, sygn. I FSK 1489/18, gdyż wskazał w nim, że nie ma uzasadnionych podstaw prawnych, aby także klasyfikacja statystyczna, przez którą identyfikowany jest obowiązek podatkowy wyłączona była z przedmiotu interpretacji wydawanej na podstawie art. 14b O.p. Zakwalifikowanie towaru albo usługi do konkretnego grupowania PKWiU może być w związku z tym przedmiotem indywidualnej interpretacji podatkowej. Ponadto, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 24 lutego 2021 roku, sygn. II FSK 2986/20 wyraźnie zaznaczył, że uzależnianie wydania interpretacji od podania symbolu PKWiU nie znajduje oparcia w przepisach prawa. Wskazane pytanie Organu dotyczy zatem stanu prawnego, a nie faktycznego, w związku z powyższym odpowiedź na te pytanie powinna zostać potraktowana przez Organ jako uzupełnienie stanu prawnego.

2)

Wspólnicy uzyskują również przychód z tytułu sprzedaży odpadów poprodukcyjnych. W trakcie obróbki materiału część materiału ulega odłączeniu w postaci wiórów metalowych lub innych metalowych odpadów produkcyjnych. Materiał w tej formie nie znajduje ponownego zastosowania i stanowi złom poprodukcyjny. Pozostałości po obróbce materiału, służącego do wytworzenia części są następnie sprzedawane w nieprzetworzonej formie, jednakże są one przed sprzedażą oczyszczane z materiałów obróbkowych, np. chłodziwa.

Proces oczyszczania polega na tym, że maszyny obróbcze posiadają wyrzutniki wiórów, które w pierwszym kroku grawitacyjnie wstępnie odsączają wióry z chłodziwa. Następnie wióry w specjalnych koszach są transportowane do wirówki, gdzie na zasadzie siły odśrodkowej są finalnie oczyszczane z pozostałego chłodziwa. Następnie są przesypywane, w zależności od gatunku obrabianego materiału, do odpowiednich pojemników/kontenera, po czym są sprzedawane do odbiorcy wiórów.

Pytania

1.Czy przychody uzyskiwane przez Wnioskodawców opisane w stanie faktycznym z tytułu wytwórstwa metalowych części będą opodatkowane 5,5% stawką ryczałtu?

2.Czy przychody uzyskiwane przez Wnioskodawców opisane w stanie faktycznym z tytułu sprzedaży odpadów poprodukcyjnych będą opodatkowane 3% stawką ryczałtu?

3.Jeżeli odpowiedź na pytania 1-2 będzie negatywna, to jaka jest prawidłowa stawka ryczałtu dla opisanych przychodów?

Stanowisko Zainteresowanych w sprawie

Zgodnie z art. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, reguluje ona opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, osoby fizyczne oraz przedsiębiorstwa w spadku osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Stosownie do treści art. 6 ust. 1 ww. ustawy opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej "spółką". Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a. W myśl art. 6 ust. 4 pkt 1 Ustawy, podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 2 000 000 euro, lub uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 2 000 000 euro. Natomiast zgodnie z treścią art. 6 ust. 4 pkt 2 Ustawy, podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1 (tj. pozarolniczej działalności gospodarczej), jeżeli rozpoczną wykonywanie działalności w roku podatkowym i nie korzystają z opodatkowania w formie karty podatkowej - bez względu na wysokość przychodów. Należy wskazać, że u osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest od niewystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 8 Ustawy. Zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy, opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1 b, nie stosuje się do podatników: 1) opłacających podatek w formie karty podatkowej na zasadach określonych w rozdziale 3; 2) korzystających, na podstawie odrębnych przepisów, z okresowego zwolnienia od podatku dochodowego; 3) osiągających w całości lub w części przychody z tytułu: a) prowadzenia aptek, c) działalności w zakresie kupna i sprzedaży wartości dewizowych, f) działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych; 4) wytwarzających wyroby opodatkowane podatkiem akcyzowym, na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii; 5) podejmujących wykonywanie działalności w roku podatkowym po zmianie działalności wykonywanej: a) samodzielnie na działalność prowadzoną w formie spółki z małżonkiem, b) w formie spółki z małżonkiem na działalność prowadzoną samodzielnie przez jednego lub każdego z małżonków, c) samodzielnie przez małżonka na działalność prowadzoną samodzielnie przez drugiego małżonka - jeżeli małżonek lub małżonkowie przed zmianą opłacali z tytułu prowadzenia tej działalności podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

Ponadto, należy zauważyć, że zgodnie z art. 9 ust. 1 Ustawy, pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku przedsiębiorstwa w spadku - według ostatniego miejsca zamieszkania zmarłego przedsiębiorcy, do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że do działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawców nie mają zastosowania wyłączenia znajdujące się w art. 8 Ustawy.

Ad. 1.

W świetle art. 12 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 5,5% przychodów z działalności wytwórczej, robót budowlanych lub w zakresie przewozów ładunków taborem samochodowym o ładowności powyżej 2 ton. Przez działalność wytwórczą, stosownie do art. 4 ust. 1 pkt 4 powoływanej ustawy podatkowej, należy rozumieć działalność, w wyniku której powstają nowe wyroby, w tym również sprzedaż wyrobów własnej produkcji, prowadzoną przez podatnika.

Działalność Wnioskodawców polega na wytwarzaniu nowych wyrobów z uprzednio zakupionych surowców. Następuje to poprzez zmianę właściwości fizycznych materiałów, sprowadzającą się przede wszystkim do obróbki mechanicznej i chemicznej materiałów, co prowadzi do nadania im całkowicie nowych, odmiennych cech. Należy również podkreślić, że surowiec, stanowiący podstawę wytwarzanych części i elementów stanowi własność Wnioskodawców. Mając na względzie przedstawiony opis stanu faktycznego należy wskazać, że działalność prowadzona przez Wnioskodawców stanowi działalność wytwórczą w rozumieniu ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Wnioskodawcy wytwarzają nowe towary poprzez przetworzenie uprzednio zakupionych surowców. W ten sposób następuje zmiana właściwości fizycznych materiałów, co prowadzi do powstania wyrobów, posiadających nowe, odmienne cechy. Należy również podkreślić, że w oparciu o powyższe regulacje prawne oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego należy wskazać, że Ustawa nie zawiera wyłączenia z tej formy opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu wytwórstwa metalowych części i elementów. Należy przyjąć, że w rozumieniu ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, usługi te należy przyporządkować do stawki przewidzianej w art. 12 pkt 6 lit. a) Ustawy.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 22 marca 2017 roku sygn. akt 3063-ILPB1-3.4511.21.2017.2.MC oraz w interpretacji indywidualnej z dnia 3 stycznia 2018 roku sygn. akt 0113-KDIPT2-1.4011.402.2017.2.MD. W związku z powyższym, stawką właściwą dla opodatkowania przychodów ze wskazanego w opisie stanu faktycznego zakresu działalności gospodarczej będzie, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 6 lit. a Ustawy, stawka wynosząca 5,5% przychodu.

Ad. 2.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 lit. b ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 3,0% przychodów z działalności usługowej w zakresie handlu, z zastrzeżeniem pkt 2 i 3. Powstanie odpadów poprodukcyjnych w postaci złomu jest efektem ubocznym działalności wytwórczej. Należy jednak podkreślić, że opisany złom nie różni się pod kątem fizykochemicznym od surowca pierwotnego, z którego następuje wytworzenie określonych części i elementów. Odpady stanowią jedynie rozdrobniony surowiec pierwotny i w takiej postaci dostarczane są do końcowego odbiorcy. Pokrewny stan faktyczny zaistniał w interpretacji indywidualnej z dnia 29 maja 2015 roku Izby Skarbowej w Poznaniu sygn. sprawy ILPB1/4511-1-327/15-4/AG, w której Organ stwierdził, że w wyniku przekształcenia formy (przemiału odpadów tworzyw sztucznych) nie dochodzi do przerobienia rzeczy, czyli do zmiany składu fizykochemicznego, a jedynie do zmiany objętości. Mając na uwadze przytoczone argumenty oraz fakt, że działalność Wnioskodawców nie jest ukierunkowana na wytwarzanie złomu należałoby uznać, że sprzedaż surowca we wskazanej formie stanowić będzie działalność usługową w zakresie handlu w rozumieniu ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. W oparciu o powyższe regulacje prawne oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego należy wskazać, że Ustawa nie zawiera wyłączenia z tej formy opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu sprzedaży odpadów, powstałych po obróbce metalu. Należy przyjąć, że w rozumieniu ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, usługi te należy przyporządkować do stawki przewidzianej w art. 12 ust. 1 pkt 7 lit. b Ustawy.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 lipca 2021 r. sygn. akt 0112- KDIL2-2.4011.379.2021.3.KP. W związku z powyższym, stawką właściwą dla opodatkowania przychodów ze wskazanego w opisie stanu faktycznego zakresu działalności gospodarczej będzie, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 lit. b Ustawy, stawka wynosząca 3,0% przychodu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z postanowieniami art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 1993 ze zm.):

Ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Stosownie do treści art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

‒prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z kolei, zgodnie z treścią art. 5b ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Stosownie do art. 6 ust. 1 o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”. Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a.

Na podstawie art. 6 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy:

podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy:

a)uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 2 000 000 euro, lub

b)uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 2 000 000 euro.

Zgodnie natomiast z treścią art. 6 ust. 4 pkt 2 powyższej ustawy:

Podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli rozpoczną wykonywanie działalności w roku podatkowym i nie korzystają z opodatkowania w formie karty podatkowej – bez względu na wysokość przychodów.

Zauważyć należy, że u osób prowadzących działalność gospodarczą możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest od niewystąpienia przesłanek negatywnych, tj. wyłączeń, o których mowa w art. 8 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z ww. art. 8 ust. 1 cytowanej ustawy:

Opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników:

1)opłacających podatek w formie karty podatkowej na zasadach określonych w rozdziale 3;

2)korzystających, na podstawie odrębnych przepisów, z okresowego zwolnienia od podatku dochodowego;

3)osiągających w całości lub w części przychody z tytułu:

a) prowadzenia aptek,

b) uchylony

c) działalności w zakresie kupna i sprzedaży wartości dewizowych,

d) – e) uchylony

f) działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych;

4)wytwarzających wyroby opodatkowane podatkiem akcyzowym, na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii;

5)podejmujących wykonywanie działalności w roku podatkowym po zmianie działalności wykonywanej:

a)samodzielnie na działalność prowadzoną w formie spółki z małżonkiem,

b)w formie spółki z małżonkiem na działalność prowadzoną samodzielnie przez jednego lub każdego z małżonków,

c)samodzielnie przez małżonka na działalność prowadzoną samodzielnie przez drugiego małżonka

‒jeżeli małżonek lub małżonkowie przed zmianą opłacali z tytułu prowadzenia tej działalności podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

6)(uchylony)

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Jeżeli podatnik prowadzący działalność samodzielnie lub w formie spółki, który wybrał opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, uzyska z tej działalności przychody ze sprzedaży towarów handlowych lub wyrobów lub ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników:

1)wykonywał w roku poprzedzającym rok podatkowy lub

2)wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym

‒w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i, poczynając od dnia uzyskania tego przychodu do końca roku podatkowego, opłaca podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

Zgodnie art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Użyte w ustawie określenie „działalność usługowa” oznacza pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. poz. 1676, z 2017 r. poz. 2453, z 2018 r. poz. 2440, z 2019 r. poz. 2554 oraz z 2020 r. poz. 556), z zastrzeżeniem pkt 2 i 3.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:

Użyte w ustawie określenie „działalność usługowa w zakresie handlu” oznacza sprzedaż, w stanie nieprzetworzonym, nabytych uprzednio produktów (wyrobów) i towarów, w tym również takich, które zostały przez sprzedawcę zapakowane lub rozważone do mniejszych opakowań albo rozlane do butelek, puszek lub mniejszych pojemników.

W art. 4 ust. 1 pkt 4 powyższej ustawy określono, że:

Użyte w ustawie określenie „działalność wytwórcza” oznacza działalność, w wyniku której powstają nowe wyroby, w tym również sprzedaż wyrobów własnej produkcji, prowadzoną przez podatnika.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy:

Użyte w ustawie określenia oznaczają: towary – towary handlowe, surowce i materiały podstawowe, z tym że:

a)towarami handlowymi są towary (wyroby) zakupione w celu dalszej odprzedaży, w stanie nieprzetworzonym,

b)surowcami i materiałami podstawowymi są materiały, które w procesie produkcji lub przy świadczeniu usług stają się główną substancją gotowego wyrobu; do materiałów podstawowych zalicza się również materiały stanowiące część składową (montażową) wyrobu lub ściśle z wyrobem złączone, z tym że za surowce i materiały podstawowe nie uważa się paliw i olejów zużywanych w transporcie.

Ponieważ ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie zawiera definicji „wytwarzania”, należy posłużyć się definicją słownikową, zgodnie z którą „wytwarzać” to „produkować coś; tworząc wydzielać coś; powodować powstanie czegoś” (Słownik języka polskiego PWN, Warszawa 2002 r.).

Z kolei użyte w treści art. 4 ust. 1 pkt 3 ustawy sformułowanie „sprzedaż uprzednio nabytych towarów w stanie nieprzetworzonym” należy rozumieć jako sprzedaż produktów (towarów) bez zmiany ich substancji, czy wyglądu, tj. bez ingerencji sprzedającego we właściwości fabryczne produktu, ponieważ zgodnie z definicją słownikową „przetwarzać” to „przerabiać, zmieniać coś nadając inny kształt, wygląd, inną postać, formę; przekształcać, przeobrażać” (Słownik języka polskiego PWN, Warszawa 2002 r.).

Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym nie precyzuje znaczenia słowa „przetworzone”, zatem aby je zdefiniować należy ustalić, jaki zakres znaczeniowy ma ten zwrot w języku potocznym. I tak według internetowego Słownika języka polskiego, przetwarzać to „zmieniać coś, nadając inny kształt, wygląd”.

Należy zgodzić się ze wskazaniem A. Bartosiewicza i R. Kubackiego w Komentarzu do art. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (lex 8474), że: „ (...) w wielu przypadkach granica pomiędzy przetwarzaniem a prostymi czynnościami, których nie można uznać za przetwarzanie, jest płynna i trudno uchwytna. Przykładowo - zapewne nie ma wątpliwości, że sprzedaż porcjowanego w plasterkach żółtego sera zakupionego w gomółce nie będzie działalnością wytwórczą, lecz handlową. Ocena może być diametralnie inna w przypadku sprzedaży pociętego drewna kominkowego. W obu przypadkach czynności podatnika są podobne, jednakże przy sprzedaży drewna kominkowego ocena tego, czy są to przychody z działalności wytwórczej, czy handlowej, nie jest już tak jednoznaczna”.

Również w komentarzu do art. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, A. Bartosiewicz i R. Kubacki wskazują: „Nieprzetworzony to taki, który nie został poddany przetworzeniu. W myśl słownika języka polskiego „przetwarzać” znaczy tyle, co „przekształcić coś twórczo” albo „zmienić coś, nadając inny kształt, wygląd” (http://sjp.pwn.pl). W związku z tym, przez towar nieprzetworzony należy rozumieć taki, którego cech nie zmieniono. Jeśli towar został poddany jakimś pracom (czynnościom), w następstwie których cechy towaru (kształt, wygląd, kolor, funkcja) zostały zmienione, to wówczas towar ten nie jest towarem w stanie nieprzetworzonym. Jego sprzedaż nie będzie już działalnością handlową. Takie czynności zwykle trzeba będzie zakwalifikować do działalności wytwórczej”.

Z kolei w odniesieniu do art. 4 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ww. autorzy zaznaczają że: „W myśl słownika języka polskiego „wyrób” to „przedmiot stanowiący końcowy produkt pracy rzemieślnika lub wynik procesu produkcyjnego zakładu” (http://sjp.pwn.pl). Natomiast określenie „wyrobić” (wyrabiać) znaczy m.in. tyle, co „produkować coś”.

Można zatem uznać, że wyrobem jest rzecz, która została wytworzona bądź wyprodukowana.

Przepisy nie zawierają definicji wytwarzania (w wyniku czego mają powstawać nowe wyroby).

Zgodnie z definicją słownikową „wytwarzać” to „produkować coś, tworząc wydzielać coś, powodować powstanie czegoś”. O zakwalifikowaniu działalności gospodarczej do działalności wytwórczej decyduje więc przede wszystkim końcowy efekt tej działalności, tj. powstanie z zakupionych czy wytworzonych materiałów nowego wyrobu.

Słownik języka polskiego definiuje przymiotnik „nowy” m.in. jako „niedawno zrobiony, nabyty lub właśnie powstały, założony”. Uznać zatem należy, że cecha nowości ma się odnosić do tego, że przedmiot ten wcześniej nie istniał, zaś powstał właśnie w wyniku działań podatnika (polegających na wytworzeniu, wyprodukowaniu czegoś)” (A. Bartosiewicz, R. Kubacki, Komentarz do art. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, lex 8474).

Z kolei A. Bartosiewicz w komentarzu praktycznym „Stawki podatkowe w ryczałcie od przychodów ewidencjonowanych” (lex 70591) wskazuje, że: „Uznać trzeba, że wytworzony wyrób powinien w sposób istotny różnić się od materiału, z którego powstał. Nie można uznać za działalność wytwórczą czynności polegających na konfekcjonowaniu zakupywanych produktów, czy też dzieleniu zakupywanych towarów na mniejsze części. Jest to bowiem w istocie – w zależności od okoliczności – albo działalność usługowa (opodatkowana stawką 8,5%), albo działalność handlowa (dla której stawka właściwa wynosi 3%). Efektem działalności wytwórczej powinno być powstanie całkiem nowego – co do cech jakościowych i charakteru – wyrobu. Szerokie różnice, które powinny wystąpić, aby zakwalifikować daną czynność do działalności usługowej w zakresie handlu lub działalności wytwórczej omówił NSA w wyroku z dnia 23 stycznia 2013 r., sygn. akt II FSK 1104/11. Wskazał tam m.in., że: „Poddanie zakupionych towarów jakimś procesom, czynnościom, w wyniku czego zmieniają one swoje cechy, właściwości i powstaje wyrób nowy (mający nowe, niewystępujące wcześniej cechy), jest wytwarzaniem towarów”.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że jeżeli w wyniku podjętych czynności nie dochodzi do przetworzenia nabytych uprzednio rzeczy (towarów), to rzeczy te (towary) przeznaczone do dalszej odsprzedaży traktowane będą jako towary handlowe – odpowiadające definicji zawartej w art. 4 ust. 1 pkt 5 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Działalność polegającą na sprzedaży ww. towarów należy w tym przypadku zaliczyć do działalności usługowej w zakresie handlu.

Natomiast jeśli z wyniku podjętych czynności nabyte uprzednio rzeczy (towary) zmieniają swój charakter, formę, kształt, cechy, przeznaczenie, itp., oznacza to, że doszło do wytworzenia nowych rzeczy. Działalność powodująca powstanie nowych rzeczy stanowi wówczas działalność wytwórczą określoną w art. 4 ust. 1 pkt 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.), ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi:

pkt 5 lit. a) – 8,5% przychodów z działalności usługowej, w tym przychodów z działalności gastronomicznej w zakresie sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, z zastrzeżeniem pkt 1-4 oraz 6-8;

pkt 6 lit. a) – 5,5% przychodów z działalności wytwórczej, robót budowlanych lub w zakresie przewozów ładunków taborem samochodowym o ładowności powyżej 2 ton;

pkt 7 lit. b) – 3,0% przychodów z działalności usługowej w zakresie handlu, z zastrzeżeniem pkt 2 i 3.

We wniosku przedstawili Państwo informacje, z których wynika, że:

‒W poprzednim roku podatkowym przychody Spółki jawnej nie przekroczyły 2.000.000,00 euro;

‒Nie opłacają Państwo podatku w formie karty podatkowej oraz nie korzystają na podstawie odrębnych przepisów z okresowego zwolnienia od podatku dochodowego;

‒Nie osiągają Państwo (Spółka), ani w części, ani w całości przychodów z tytułu prowadzenia aptek, działalności w zakresie kupna i sprzedaży wartości dewizowych, działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych oraz nie wytwarzają wyrobów opodatkowanych podatkiem akcyzowym;

‒W ramach działalności gospodarczej prowadzonej w formie Spółki jawnej uzyskują Państwo przychody z tytułu działalności wytwórczej, która polega na wytwarzaniu powtarzalnych i średnioseryjnych części metalowych (na przykład różnego typu elementów złącznych) z materiału zakupionego przez Spółkę. Wyroby te w Państwa ocenie objęte są klasyfikacją PKWiU 25.94.12.0 (śruby, wkręty i pozostałe elementy złączne, z żeliwa lub stali, niegwintowane, gdzie indziej niesklasyfikowane). Elementy te są wytwarzane na maszynach (…) według rysunku technicznego dostarczanego przez klienta. Czasami, jeśli klient zgłasza takie zapotrzebowanie, produkowane elementy poddawane są obróbkom dodatkowym, jak np. anodowanie, cynkowanie. Wyroby są wytwarzane w ilościach od kilku do kilkuset tysięcy sztuk – zależnie od przewidywanego zapotrzebowania klienta. Wytworzone wyroby mogą być sprzedawane przez Spółkę podmiotom trzecim (innym niż zleceniodawca).

‒W wyniku wytwarzania ww. elementów metalowych powstaje odpad poprodukcyjny (wióry metalowe powstałe po obróbce skrawaniem), który Państwo sprzedają po uprzednim oczyszczeniu poprzez „odsączenie” grawitacyjne i odwirowanie na zasadzie siły odśrodkowej z materiałów obróbkowych, np. chłodziwa.

W świetle powołanych wyżej przepisów, przy uwzględnieniu definicji ustawowych oraz słownikowych, jak również cytowanego orzecznictwa sądowego, analiza stanu faktycznego prowadzi do wniosku, że przychody z działalności wytwórczej polegającej na wytwarzaniu poprzez obróbkę skrawaniem części metalowych, opodatkowane są stawką 5,5% podatku – zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W procesie wytwarzania powstają nowe wyroby, posiadające określony kształt, wygląd, funkcję, cechy fizyczne i chemiczne.

W powyższym zakresie Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dla przychodów uzyskiwanych ze sprzedaży odpadów poprodukcyjnych w postaci wiórów metalowych właściwą stawką podatku jest również stawka 5,5%, gdyż przychody z tego tytułu należy uznać za działalność wytwórczą, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 6 lit. a ww. ustawy.

Co prawda działalność Państwa nie ma na celu produkowania odpadów i powstają one „przy okazji” w wyniku procesu mającego na celu wytworzenie innych wyrobów. Nie można jednak uznać, że sprzedaż ww. odpadów to sprzedaż w stanie nieprzetworzonym nabytych uprzednio produktów/wyrobów/towarów, gdyż:

1.celem Państwa działalności nie jest handel odpadami (tu: złomem metalowym) – nie kupują Państwo złomu metalowego w celu jego dalszej odsprzedaży po pocięciu na wióry,

2.wióry powstają w procesie przetworzenia innych „surowców”, w wyniku czego całkowicie zmienia się funkcja pierwotnych „surowców”, a wióry stanowiąc odpad (procentowo jedynie jakąś cząstkę użytych „surowców”) posiadają nowy kształt, wygląd, cechy i przeznaczenie. Produkcja części metalowych powoduje powstanie wiórów metalowych (tu: nowych rzeczy), a zatem spełniona zostaje przesłanka wynikająca z definicji opisującej słowo „wytwarzanie”.

Powyższe przesłanki jednoznacznie wskazują, że sprzedaży opisanych odpadów metalowych nie można uznać za działalność usługową w zakresie handlu, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 7 lit. b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W konsekwencji, Państwa stanowisko w odniesieniu do stawki podatku ryczałtowego dla przychodów uzyskiwanych ze sprzedaży ww. odpadów jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Zainteresowany będący stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).