Temat interpretacji
Opodatkowanie przychodów z najmu.
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 października 2020 r. (data wpływu 31 października 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z najmu jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 31 października 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z najmu.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
W dniu 08.10.20xx r. Wnioskodawczyni zawarła umowę najmu okazjonalnego lokalu mieszkalnego, na podstawie której wynajęła osobie prywatnej na cele mieszkalne mieszkanie, którego jest właścicielem wraz z ojcem.
Do Naczelnika Urzędu Skarbowego Wnioskodawczyni zgłosiła 15.10.20xx r. zawarcie umowy, a 20.10.20xx r. oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych przez jednego z współwłaścicieli.
Podatek Wnioskodawczyni będzie płaciła z całości umowy. Opłaty przez Najemcę zostały w umowie określone w punkcie 3. 3.1. Najemca zobowiązuje się do zapłaty Wynajmującemu &‒ czynszu najmu w wysokości X zł miesięcznie &‒ czynszu uiszczanego w Spółdzielni Mieszkaniowej Y zł miesięcznie. Czynsz będzie płatny łącznie z góry w terminie do 10 dnia każdego miesiąca. 3.3. Najemca oprócz czynszu najmu ponosi również koszty eksploatacji lokalu, w szczególności za dostawę gazu, energii elektrycznej. Opłaty te będą wnoszone przez Wynajmującego na konto dostawców mediów w wysokościach i terminach wynikających z faktur. Najemca zobowiązuje się w terminie 7 dni od otrzymania kopi faktur do ich zapłaty Najemcy. Takie rozwiązanie pozwoli Wnioskodawczyni uniknąć zaległości w opłatach wobec Spółdzielni Mieszkaniowej oraz dostawców gazu i energii elektrycznej.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy w związku z wyżej wymienionymi postanowieniami umownymi przychodem z tytułu najmu nieruchomości lokalowej, w rozumieniu art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, będzie wyłącznie kwota uzyskanego przez Wynajmującego czynszu najmu X, czy też, jak twierdzi Urząd Skarbowy oprócz powyższego do podstawy opodatkowania podatkiem zryczałtowanym należy zaliczyć także czynsz uiszczany w Spółdzielni Mieszkaniowej (X+Y zł)? Od tak wyliczonej podstawy aktualnie Wnioskodawczyni opłaca podatek.
Zdaniem Wnioskodawczyni przychodem do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym jest wyłącznie otrzymywana kwota czynszu za najem, rozumianego jako wynagrodzenie za oddanie przedmiotu najmu w użytkowanie.
Zgodnie z umową najmu do opłat za czynsz miesięczny do Spółdzielni Mieszkaniowej oraz zużytą energię elektryczną i gaz zobowiązany jest Najemca. Opłaty te wykonywane są za pośrednictwem Wnioskodawczyni.
Opłaty te nie powodują przysporzenia majątkowego ani przychodu po jej stronie oraz nie mieszczą się w pojęciu świadczenia w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym nie powinny być wliczane do podstawy opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym.
Zatem przychodem Wnioskodawczyni z tytułu najmu okazjonalnego mieszkania &‒ w rozumieniu art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne będzie wyłącznie kwota otrzymanego czynszu za najem X.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.) &‒ jednym ze źródeł przychodów jest najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.
W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy: przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Oznacza to, że określenia wysokości przychodu z najmu zaliczanego do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej, należy dokonywać na podstawie wyżej powołanego art. 11 tejże ustawy.
Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145): przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.
Stosownie do art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy wybiorą opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.
Natomiast w myśl art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2020 r., poz. 1905, z późn. zm.): osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.
Zgodnie z art. 6 ust. 1a ww. ustawy: opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.
Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, że podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Jednak, aby powstał przychód po stronie wynajmującego, muszą zaistnieć przesłanki określone w wyżej powołanym art. 6 ust. 1a ustawy, czyli czynsz musi zostać otrzymany lub postawiony do dyspozycji wynajmującego.
Składnikiem przychodu osiąganego z najmu przez wynajmującego nie będą natomiast ponoszone przez najemcę wydatki (opłaty) związane z przedmiotem najmu (przykładowo czynsz do spółdzielni mieszkaniowej lub wspólnoty mieszkaniowej, opłaty eksploatacyjne za wodę, ogrzewanie, śmieci, fundusz remontowy, utrzymanie części wspólnych oraz za zużytą energię), jeżeli z umowy najmu wynikać będzie, że najemca jest zobowiązany do ich ponoszenia. Dodatkowe opłaty ponoszone przez najemcę w związku z użytkowaniem lokalu mieszkalnego nie mieszczą się w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wynajmującego.
Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Najemca zobowiązuje się do zapłaty Wynajmującemu czynszu najmu oraz czynszu uiszczanego w spółdzielni mieszkaniowej. Ponadto Najemca, ponosi również koszty eksploatacji lokalu, w szczególności za dostawę gazu, energii elektrycznej.
W świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz powołanych przepisów prawa przychodem do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym jest otrzymany przez Wnioskodawczynię przychód stanowiący wynagrodzenie z tytułu najmu. Natomiast czynsz uiszczany do spółdzielni mieszkaniowej oraz pozostałe należności z tytułu opłat eksploatacyjnych (gaz, energia elektryczna) skoro do ich ponoszenia jest zobowiązany Najemca nie będą stanowić przychodu ze źródła, jakim jest najem, i tym samym nie będą podlegać opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Opłaty te nie mieszczą się w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ani też nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wynajmującego.
Reasumując &‒ w związku z wyżej wymienionymi postanowieniami umownymi przychodem z tytułu najmu nieruchomości lokalowej, w rozumieniu art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, będzie kwota uzyskanego przez Wnioskodawczynię czynszu najmu X. Od tak wyliczonej podstawy Wnioskodawczyni powinna opłacać zryczałtowany podatek dochodowy. Kwota czynszu uiszczanego w spółdzielni mieszkaniowej Y oraz pozostałe należności z tytułu opłat eksploatacyjnych (gaz, energia elektryczna) nie będą stanowić przychodu ze źródła, jakim jest najem.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej