Temat interpretacji
Ustalenie podstawy opodatkowania przychodów z dzierżawy.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
9 grudnia 2021 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia podstawy opodatkowania przychodów z dzierżawy. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 marca 2022 r. (wpływ 25 marca 2022 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Jest Pan właścicielem działek o nr ewidencyjnych …, wraz z małżonką na zasadzie wspólnoty majątkowej małżeńskiej. Jako osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej zawarł Pan wspólnie z żoną, z podmiotem (Spółką) prowadzącym działalność gospodarczą, zwanym: „Dzierżawcą”, umowę dzierżawy tego gruntu zwanego w umowie: „Przedmiotem Dzierżawy”.
Na powyższym gruncie Dzierżawca we własnym zakresie wzniósł budowle, na co została wyrażona stosowna zgoda.
Zgodnie z umową Dzierżawca zobowiązany jest do płacenia miesięcznego czynszu tytułem dzierżawy gruntu w określonej kwocie.
Podatek za wyżej wymienioną dzierżawę opłaca Pan na podstawie złożonego oświadczenia w formie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych oraz oświadczenia o opodatkowaniu całości przychodów z prywatnego najmu przez jednego małżonka, wskazując w nim swoją osobę.
W umowie zawarto dodatkowy zapis, że w trakcie obowiązywania umowy podatek od nieruchomości należny od Przedmiotu Dzierżawy (w tym od budowli wzniesionych na Przedmiocie Dzierżawy), podatek rolny i leśny, a także inne opłaty administracyjne związane z Przedmiotem Dzierżawy, w tym opłata z tytułu wyłączenia nieruchomości z produkcji rolnej, będą płacone przez Wydzierżawiających i zwracane im przez Dzierżawcę w zakresie dotyczącym Przedmiotu Dzierżawy. Wysokość podatków oraz opłat związanych z Przedmiotem Dzierżawy będzie obliczana na podstawie otrzymanych przez Wydzierżawiających decyzji określających wysokość podatków oraz opłat w odniesieniu do nieruchomości obejmującej Przedmiot Dzierżawy, przy czym dla uniknięcia wątpliwości strony oświadczają, że Dzierżawca zobowiązany jest do zapłaty należności dotyczących jedynie Przedmiotu Dzierżawy. Wydzierżawiający przedstawi Dzierżawcy w terminie do dnia 10 (dziesięć) każdego miesiąca dowody uiszczenia podatków i opłat ponieważ powyższe kwoty zostaną zwrócone Wydzierżawiającemu. W związku z powyższym, Dzierżawca przekaże Wydzierżawiającemu przy najbliższej należnej racie czynszu, kwotę wymienioną w powołanych dowodach uiszczenia podatków i opłat.
Zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości ciąży na Pana osobie i osobie małżonki, jako właścicielach gruntu, mimo że budowle na Przedmiocie Dzierżawy zostały wzniesione przez Dzierżawcę i zobowiązanie to nie może być w drodze umowy przeniesione na osobę Dzierżawcy ze skutkiem zwalniającym Wydzierżawiających z obowiązku podatkowego. Strony stosunku cywilnoprawnego mogą jednak w ramach swobody w kształtowaniu łączących je stosunków zobowiązaniowych, zawrzeć w umowie postanowienie co do zwrotu Wydzierżawiającemu przez Dzierżawcę należności z tytułu ponoszonych opłat lub kosztów związanych z utrzymaniem nieruchomości, a więc również z tytułu podatku od nieruchomości i innych opłat.
25 marca 2022 r. uzupełnił Pan wniosek, na nasze wezwanie, i wskazał, że 25 października 2010 r. została podpisana notarialnie umowa warunkowa sprzedaży, natomiast 28 grudnia 2010 r. została podpisana umowa przenosząca własność nieruchomości. Nie prowadzi Pan pozarolniczej działalności gospodarczej. Umowa dzierżawy została podpisana 25 października 2018 r. i obowiązuje od dnia jej podpisania na czas oznaczony 30 lat. Na wydzierżawianym gruncie przez Dzierżawcę zostały wzniesione zbiorniki, silosy i budynki magazynowe. Umowa dzierżawy została zawarta przez Pana jako osobę prywatną w formie dzierżawy prywatnego składnika majątku. Przychody uzyskane z tytułu umowy dzierżawy zalicza Pan do źródeł przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oświadczenie do Naczelnika Urzędu Skarbowego o opodatkowaniu przychodów uzyskiwanych z dzierżawy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych oraz oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodów przez jednego małżonka złożył Pan 1 października 2010 r.
Pytania (pytanie Nr 2 zostało ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
- Czy do składników przychodu podlegającego opodatkowaniem zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne powinien Pan zaliczać jako Wydzierżawiający podatek od nieruchomości należny od Przedmiotu Dzierżawy (w tym od budowli wzniesionych przez Dzierżawcę na Przedmiocie Dzierżawy), podatek rolny i leśny, a także inne opłaty administracyjne związane z Przedmiotem Dzierżawy, w tym opłaty z tytułu wyłączenia nieruchomości z produkcji rolnej płacone przez Pana i zwracane Panu przez Dzierżawcę?
- Czy wystawienie na wniosek Dzierżawcy (art. 87 ustawy Ordynacja podatkowa) przez Pana jako Wydzierżawiającego oddzielnego poza dzierżawą gruntu rachunku dokumentującego zwrot kosztów podatku od nieruchomości, podatku rolnego i leśnego, a także innych opłat administracyjnych, w tym opłaty z tytułu wyłączenia nieruchomości z produkcji rolnej należnych od Przedmiotu Dzierżawy (w tym od budowli wzniesionych na Przedmiocie Dzierżawy) wpływa na powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniem zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne?
Pana stanowisko w sprawie (stanowisko do pytania Nr 2 zostało ostatecznie sformułowanie w uzupełnieniu wniosku)
Do składników przychodu osiąganego z dzierżawy przez Pana jako Wydzierżawiającego nie zalicza się zwracanych przez Dzierżawcę wydatków związanych z przedmiotem najmu, czyli opłat takich, jak: podatek od nieruchomości należny od Przedmiotu Dzierżawy (w tym od budowli wzniesionych na Przedmiocie Dzierżawy), podatek rolny i leśny, a także inne opłaty administracyjne związane z Przedmiotem Dzierżawy, w tym opłata z tytułu wyłączenia nieruchomości z produkcji rolnej, o ile w umowie zostało zaznaczone, że Dzierżawca zobowiązany jest do ich ponoszenia. W tym przypadku brak jest możliwości wynikających z odrębnych przepisów do przeniesienia na osobę Dzierżawcy prawa do ich bezpośredniego ponoszenia, pozostaje jedynie możliwość zwrotu tych kosztów Wydzierżawiającemu.
Powyższe zwroty opłat nie podlegają pod świadczenia w naturze i inne nieodpłatne świadczenia, o których mowa jest w art. 6 ust. 1a ustawy, nie powodują one także przysporzenia majątkowego dla Pana jako Wydzierżawiającego.
Odnośnie wystawienia na wniosek Dzierżawcy (art. 87 ustawy Ordynacja podatkowa) oddzielnego poza dzierżawą rachunku dokumentującego zwrot kosztów podatku od nieruchomości należnego od Przedmiotu Dzierżawy (w tym od budowli wzniesionych na przedmiocie dzierżawy), podatku rolnego i leśnego, a także innych opłat administracyjnych związanych z przedmiotem dzierżawy, w tym opłaty z tytułu wyłączenia nieruchomości z produkcji rolnej, uważa Pan, że fakt jego wystawiania pozostaje bez wpływu na powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniem zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią:
opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Natomiast zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy:
źródłami przychodów są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.
Umowa dzierżawy stanowi umowę nazwaną, uregulowaną w ustawie z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, ze zm.). Zgodnie z art. 693 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego:
przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Czynsz może być zastrzeżony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju. Może być również oznaczony w ułamkowej części pożytków.
Zgodnie z art. 1 pkt 1 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2021 r., poz. 1993, ze zm.):
ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.
Według art. 2 ust. 1a powyższej ustawy:
osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.
Zgodnie z art. 6 ust. 1a ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:
opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.
Z powyższych przepisów wynika, że przychodami z dzierżawy zaliczanymi do źródła przychodu wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są przychody uzyskane z określonych umów dzierżawy. Tego rodzaju dzierżawa ma charakter dzierżawy prywatnej. Podstawę do opodatkowania przychodów z dzierżawy prywatnej, czyli przychodów uzyskanych z określonych umów, stanowi art. 2 ust. 1a i art. 6 ust. 1a ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
Dodać należy, że ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, o których mowa w art. 6 ust. 1a ww. ustawy, wynosi 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł, natomiast od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 12,5% przychodów (art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne).
Warunkiem skorzystania z ryczałtowanej formy opodatkowania przychodów z najmu jest, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, złożenie pisemnego oświadczenia o jej wyborze. Przepis ten stanowi, że:
pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku przedsiębiorstwa w spadku - według ostatniego miejsca zamieszkania zmarłego przedsiębiorcy, do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.
W przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, za równoznaczne z dokonaniem wyboru opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy uznaje się pierwszą w roku podatkowym wpłatę na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z tego tytułu, a jeżeli pierwszy taki przychód podatnik osiągnął w grudniu roku podatkowego - złożenie zeznania, o którym mowa w art. 21 ust. 2 pkt 2.
Przychody z najmu uzyskiwane przez małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, co do zasady podlegają odrębnemu opodatkowaniu. Wskazuje na to treść art. 8 ust. 1 i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 12 ust. 5 i ust. 6 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.
W myśl art. 8 ust. 3 ww. ustawy:
zasady, o których mowa w ust. 1 i 2, mają również zastosowanie do małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągających ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 przychody ze wspólnej własności, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy, chyba że złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości dochodu osiągniętego z tego źródła przez jednego z nich.
Stosownie zaś do art. 8 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
wybór zasady opodatkowania całości dochodu przez jednego z małżonków, wyrażony w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 3, obowiązuje przy zapłacie zaliczek przez cały rok podatkowy oraz przy składaniu zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty), chyba że w wyniku rozwodu albo orzeczenia przez sąd separacji nastąpił podział majątku wspólnego małżonków i przedmiot umowy przypadł temu z małżonków, na którym nie ciążył obowiązek zapłaty zaliczek i składania zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) z tego tytułu.
Zgodnie z art. 12 ust. 5 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:
przychody z udziału w spółce w odniesieniu do każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. W razie braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.
Z przepisu art. 12 ust. 6 ww. ustawy wynika, że:
zasada, o której mowa w ust. 5, ma również zastosowanie do małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągających przychody, o których mowa w art. 6 ust. 1a, chyba że złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodu przez jednego z nich.
Stosownie do art. 12 ust. 7 ww. ustawy:
oświadczenie, o którym mowa w ust. 6, składa się właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymany został pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnięty został w grudniu roku podatkowego.
Tak więc przychody małżonków, pomiędzy którymi istnieje wspólność majątkowa, z umowy dzierżawy, stanowią u każdego z nich przychód w wysokości równej połowie uzyskanego przez oboje małżonków przychodu z tego źródła. Jednakże z brzmienia powołanych przepisów art. 8 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 12 ust. 6 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne wynika, że powyższa zasada proporcjonalnego ustalania przychodu nie znajduje zastosowania w przypadku, gdy przedmiot najmu należy do majątku osobistego małżonków; nie występuje wówczas współwłasność.
W myśl art. 195 ustawy Kodeks cywilny:
współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom.
Natomiast w myśl art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego:
współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika.
Stosownie do art. 206 i art. 207 powołanej wyżej ustawy Kodeks cywilny:
każdy ze współwłaścicieli jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli, natomiast pożytki i inne przychody z rzeczy wspólnej przypadają współwłaścicielom w stosunku do wielkości udziałów; w takim samym stosunku współwłaściciele ponoszą wydatki i ciężary związane z rzeczą wspólną.
Wobec powyższego, małżonkowie posiadający prawo do rzeczy na zasadzie współwłasności majątkowej mają równe prawo do korzystania z rzeczy wspólnej oraz obowiązek dbania o nią. Wybór zasady opodatkowania całości przychodu przez jednego z małżonków wyrażony w oświadczeniu, o którym mowa w art. 12 ust. 6 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, obowiązuje przy dokonywaniu wpłat na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych za cały dany rok podatkowy, chyba że w wyniku rozwodu albo orzeczenia przez sąd separacji nastąpił podział majątku wspólnego małżonków i przedmiot umowy przypadł temu z małżonków, na którym nie ciążył obowiązek dokonywania wpłat na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych (art. 12 ust. 8 ww. ustawy).
Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 8a ww. ustawy:
wybór zasady opodatkowania całości przychodu przez jednego z małżonków, wyrażony w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 6, dotyczy również lat następnych, chyba że w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został otrzymany pierwszy w roku podatkowym przychód, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód otrzymany został w grudniu roku podatkowego, małżonkowie zawiadomią w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z opodatkowania całości przychodu przez jednego z małżonków.
Jak już wskazano wyżej, podstawą generowania przychodów z dzierżawy jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wydzierżawiającego, natomiast wszelkie dodatkowe opłaty eksploatacyjne i administracyjne związane z przedmiotem dzierżawy ponoszone przez dzierżawcę, nie są składnikami przychodu osiąganego z tego tytułu, o ile z umowy wynika, że to dzierżawca zobowiązany jest do ich ponoszenia. Opłaty te nie mieszczą się w pojęciu „świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń”, o których mowa w art. 6 ust. 1a ustawy ryczałtowej, jak również nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wydzierżawiającego.
Uwzględniając powyższe, uznać należy, że podstawą uzyskiwania przychodów z tytułu dzierżawy jest umowa, w której strony określają wysokość czynszu. Czynsz stanowi przysporzenie majątkowe wydzierżawiającego, a tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym w przypadku otrzymania lub postawienia go do dyspozycji wydzierżawiającego.
W zależności od różnego skonstruowania stosunku prawnego umowy dzierżawy w zakresie pokrywania przez dzierżawcę pewnych płatności (świadczeń) związanych z przedmiotem dzierżawy, różne będą skutki podatkowe. Jeśli strony umowy dzierżawy określiły wysokość wynagrodzenia z tytułu dzierżawy (czynsz), to otrzymana przez wydzierżawiającego kwota jest jego przychodem.
Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że jest Pan właścicielem działek wraz z małżonką na zasadzie wspólnoty majątkowej małżeńskiej. Jako osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej zawarł Pan wspólnie z żoną, z podmiotem (Spółką) prowadzącym działalność gospodarczą umowę dzierżawy tego gruntu. Zgodnie z umową Dzierżawca zobowiązany jest do płacenia miesięcznego czynszu tytułem dzierżawy gruntu w określonej kwocie. Podatek za wyżej wymienioną dzierżawę opłaca Pan na podstawie złożonego oświadczenia w formie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych oraz oświadczenia o opodatkowaniu całości przychodów z prywatnego najmu przez jednego małżonka, wskazując w nim swoją osobę. W umowie zawarto dodatkowy zapis, że w trakcie obowiązywania umowy podatek od nieruchomości należny od przedmiotu dzierżawy (w tym od budowli wzniesionych na przedmiocie dzierżawy), podatek rolny i leśny, a także inne opłaty administracyjne związane z przedmiotem dzierżawy, w tym opłata z tytułu wyłączenia nieruchomości z produkcji rolnej, będą płacone przez Wydzierżawiających i zwracane im przez dzierżawcę w zakresie dotyczącym przedmiotu dzierżawy.
Zatem, w przedmiotowej sprawie to dzierżawca, zgodnie z zawartą umową dzierżawy, jest zobowiązany do zwrotu wydzierżawiającemu (Panu i żonie) poniesionych kosztów związanych z podatkiem od nieruchomości, podatkiem rolnym i leśnym oraz opłat administracyjnych, w tym opłaty z tytułu wyłączenia nieruchomości z produkcji rolnej.
Mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego, w świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz zawartych uprzednio wyjaśnień należy uznać, że wszelkie opłaty związane z przedmiotem dzierżawy ponoszone przez dzierżawcę, nie są składnikami przychodu osiąganego z tego tytułu, o ile z umowy wynika, że to dzierżawca zobowiązany jest do ich ponoszenia. Tak więc, koszty związane z podatkiem od nieruchomości, podatkiem rolnym i leśnym, a także inne opłaty administracyjnych związane z przedmiotem dzierżawy, w tym opłaty z tytułu wyłączenia nieruchomości z produkcji rolnej, które faktycznie ponosi – zgodnie z postanowieniami umową dzierżawy – dzierżawca, nie stanowią dla Pana przysporzenia majątkowego. Jednocześnie należy zaznaczyć, że w takim przypadku na mocy umowy dzierżawy zostaje przeniesiony na dzierżawcę jedynie ciężar pokrycia kosztu dotyczącego ww. podatków i opłat. Nie następuje natomiast zmiana osoby zobowiązanej do ich zapłaty.
Wobec powyższego stwierdza się, że Pana stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe. Otrzymana od dzierżawcy kwota zwrotu kosztów nie jest Pana przychodem, podlegającym opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
Zatem, do składników przychodu podlegającego opodatkowaniem zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie powinien Pan zaliczać jako wydzierżawiający podatku od nieruchomości należnego od przedmiotu dzierżawy (w tym od budowli wzniesionych przez dzierżawcę na przedmiocie dzierżawy), podatku rolnego i leśnego, a także innych opłat administracyjnych związanych z przedmiotem dzierżawy, w tym opłaty z tytułu wyłączenia nieruchomości z produkcji rolnej, płaconych przez Pana i zwracanych Panu przez dzierżawcę.
Wystawienie na wniosek dzierżawcy przez Pana, jako wydzierżawiającego oddzielnego poza dzierżawą gruntu rachunku dokumentującego zwrot kosztów podatku od nieruchomości, podatku rolnego i leśnego, a także innych opłat administracyjnych, w tym opłaty z tytułu wyłączenia nieruchomości z produkcji rolnej należnych od przedmiotu dzierżawy (w tym od budowli wzniesionych na przedmiocie dzierżawy) nie wpływa na powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniem zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
Dodatkowe informacje
Z uwagi na to, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy o zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z dzierżawy, został złożony przez jednego z małżonków (współwłaścicieli), zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla Pana małżonki.
Końcowo zaznaczyć należy, że tutejszy Organ wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionego przez Pana oraz Pana stanowiskiem, tym samym Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różnić się będzie od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, obowiązującego w dniu złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.
Dodać należy, że z dniem 1 stycznia 2022 r. weszła w życie ustawa z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r., poz. 2105, ze zm.) wprowadzająca zmiany w przepisach, jednak nie mają one wpływu na rozstrzygnięcie przedmiotowej sprawy dotyczącej ustalania przychodów z tytułu najmu/dzierżawy.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyOrdynacja podatkowa. Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi –Dz. U. z 2022 r., poz. 329; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.).