Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 lutego 2025 r. wpłynął za pośrednictwem platformy ePUAP Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania czynności między Centralą a Oddziałem za podlegające opodatkowaniu VAT, wystawiania faktury przez Oddział na rzecz Centrali za wykonywane czynności oraz prawa do odliczenia podatku w związku wykonywaniem tych czynności. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

A. Aktiengesellschaft („Wnioskodawca”) jest osobą prawną (odpowiednikiem polskiej spółki akcyjnej), (…) posiadającym siedzibę w Austrii, austriackim rezydentem podatkowym (podlegającym obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów w Austrii), zarejestrowanym w Polsce dla celów VAT jako podatnik VAT (także na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych).

Wnioskodawca posiada w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w postaci oddziału: B. AG (Spółka Akcyjna) Oddział w Polsce („Oddział”).

Wnioskodawca wykonuje na rzecz Oddziału pewne czynności niezbędne do prowadzenia działalności przez Oddział, w szczególności: czynności w zakresie zarządzania ryzykiem („retail risk management”), wsparcie w raportowaniu, czynności w zakresie kadr i zasobów ludzkich (HR) czy usługi IT związane z utrzymaniem systemów informatycznych.

Oddział również wykonuje na rzecz Wnioskodawcy pewne czynności, przede wszystkim są to usługi IT. Czynności wykonywane przez Oddział nie stanowią usług, do których stosuje się zwolnienie, o którym mowa w art. 113b ust. 1 ustawy o VAT. Oddział posiada dokumenty, z których wynika związek nabywanych/importowanych towarów i usług z tymi czynnościami.

Wynagrodzenie Wnioskodawcy/Oddziału za wykonywane czynności jest ustalane zgodnie z przyjętym modelem rozliczeń opartym o regulacje z zakresu cen transferowych (w szczególności pomiędzy Wnioskodawcą i Oddziałem dokonywana jest stosowna alokacja kosztów i zysków). Z tego tytułu A. Aktiengesellschaft i Oddział dokonują między sobą stosownych rozliczeń. Czynności wykonywane przez A. Aktiengesellschaft i Oddział nie stanowią czynności zwolnionych z VAT, w szczególności na podstawie art. 43 ustawy o VAT.

Pod względem prawnym Oddział nie jest podmiotem odrębnym od Wnioskodawcy oraz sam Oddział nie posiada osobowości prawnej.

Od 1 stycznia 2025 r. A. Aktiengesellschaft w Austrii, razem z innymi podmiotami prawa austriackiego, jest członkiem grupy VAT, tzn. zgodnie z austriackim prawem podatkowym za podatnika VAT nie jest uważany sam Wnioskodawca, ale grupa podmiotów, w skład której wchodzi również Wnioskodawca. Taka grupa podmiotów w Austrii dla celów podatku VAT stanowi jednego podatnika VAT. Zgodnie z austriackimi przepisami o VAT, czynności wykonywane przez Oddział na rzecz A. Aktiengesellschaft (należącego do grupy VAT) nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Pytania

1.Czy czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Oddziału podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce jako import usług?

2.Czy czynności wykonywane przez Oddział na rzecz Wnioskodawcy powinny być dokumentowane fakturami VAT, o których mowa w art. 106e ustawy o VAT?

3.Czy czynności wykonywane przez Oddział na rzecz Wnioskodawcy dają Oddziałowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do towarów i usług, które zostały nabyte w celu wykonywania tych czynności?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1 Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Oddziału podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce jako import usług.

Ad 2 Czynności wykonywane przez Oddział na rzecz Wnioskodawcy powinny być dokumentowane fakturami VAT, o których mowa w art. 106e ustawy o VAT.

Ad 3 Czynności wykonywane przez Oddział na rzecz Wnioskodawcy dają Oddziałowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do towarów i usług, które zostały nabyte w celu wykonywania tych czynności.

Uzasadnienie stanowiska:

Ad 1 i 2

W art. 5, 8 i 15 ustawy o podatku od towarów i usług („VAT”) zdefiniowano przedmiot opodatkowania, świadczenie usług i podatników VAT. Interpretując te przepisy w kontekście czynności dokonywanych pomiędzy oddziałem spółki zlokalizowanym w jednym państwie członkowskim UE a centralą tej spółki zlokalizowaną w innym państwie członkowskim i należącą w państwie swojej siedziby do Grupy VAT należy także uwzględnić wnioski płynące z wyroków TSUE w sprawach:

• C-7/13 (17 września 2014 r.), w którym TSUE stwierdził, że usługi świadczone przez główny zakład spółki położony w państwie trzecim na rzecz oddziału spółki znajdującego się w państwie członkowskim stanowią transakcje podlegające opodatkowaniu, jeżeli oddział jest członkiem grupy osób, które mogą zostać uznane za jednego podatnika podatku od wartości dodanej;
• C-812/19 (11 marca 2021 r.), w którym TSUE stwierdził, że do celów podatku od wartości dodanej zakład główny spółki znajdujący się w danym państwie członkowskim, który należy do utworzonej w tym państwie Grupy VAT, oraz oddział tej spółki, który ma siedzibę w innym państwie członkowskim, należy uznać za odrębnych podatników, gdy ów zakład główny świadczy na rzecz wspomnianego oddziału usługi, których koszty przypisuje temu oddziałowi.

Szczególnie wyrok C-812/19 znajduje bezpośrednie zastosowanie do stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) niniejszego wniosku. Biorąc pod uwagę, że Wnioskodawca jest członkiem Grupy VAT w Austrii, Wnioskodawca i Oddział należy uznać za odrębnych podatników, a czynności dokonywane pomiędzy nimi - za transakcje (usługi) podlegające opodatkowaniu VAT. W szczególności należy uznać, że czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Oddziału podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce (jako import usług), a czynności wykonywane przez Oddział na rzecz Wnioskodawcy powinny być dokumentowane fakturami VAT, o których mowa w art. 106e ustawy o VAT.

Ad 3

Zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT podatnik ma (również) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, innych niż te, do których stosuje się zwolnienie, o którym mowa w art. 113b ust. 1 ustawy o VAT, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Niewątpliwie w przypadku, gdyby Oddział wykonywał swoje czynności (głównie usługi IT) na rzecz podatników VAT mających siedzibę działalności w Polsce, Oddziałowi przysługiwałoby prawo do odliczenia VAT naliczonego w związku z towarami i usługami nabytymi/importowanymi celem wykonywania tych czynności. Dlatego też, na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT Oddział ma prawo do odliczenia VAT naliczonego w związku z nabyciem/importowaniem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności na rzecz Wnioskodawcy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie, z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Przy tym, w myśl art. 2 pkt 1 i pkt 3 ustawy:

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy,

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Z powyższego przepisu wynika, że aby doszło do świadczenia usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

• świadczenie musi być odpłatne,
• miejscem świadczenia musi być terytorium kraju,
• świadczenie musi być wykonane na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
• świadczenie nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Zatem usługą jest każde świadczenie wykonane przez podatnika w ramach działalności gospodarczej, które nie jest dostawą towarów, w tym m.in. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). W przypadku uznania danego świadczenia za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, winien istnieć bezpośredni konsument, beneficjent świadczenia, odnoszący wymierną korzyść.

Dana czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można stwierdzić, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Kwestie dotyczące funkcjonowania oddziału podmiotu zagranicznego działającego w Polsce regulują przepisy ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 89), zwanej dalej ustawą o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych:

Pojęcie „oddział” zdefiniowane zostało w art. 3 pkt 4 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych, jako:

Na podstawie art. 15 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych:

W myśl art. 19 pkt 1 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych:

Oddział posiada więc jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie dysponuje możliwością prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, a prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego.

W świetle powołanych regulacji prawnych, podmiot zagraniczny prowadzący działalność na terytorium Polski w formie oddziału, zarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług, traktowany jest jako jeden podmiot - przedsiębiorca zagraniczny. Rejestracja tego oddziału jest jednoznaczna z rejestracją przedsiębiorcy zagranicznego. Oddział posiada więc jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie posiada możliwości prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, zaś prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego. Zatem podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania oddziału w Polsce, przedsiębiorca zagraniczny. W kontekście posiadanej podmiotowości prawnej należy stwierdzić, że oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz jest jej częścią.

Zatem oddział nie stanowi odrębnego podatnika podatku od towarów i usług. Przedsiębiorstwo zagraniczne rejestrując swój oddział w Polsce nie dokonuje rejestracji odrębnego podatnika, lecz rejestracji własnego przedsiębiorstwa. Mimo, że na terytorium kraju funkcjonuje oddział przedsiębiorcy zagranicznego, to podatnikiem podatku od towarów i usług pozostaje przedsiębiorca zagraniczny prowadzący działalność za pośrednictwem utworzonego w tym celu oddziału.

Pogląd ten jest zgodny z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 23 marca 2006 r. w sprawie FCE Bank, sygn. C-210/04, Trybunał stwierdził, że stały zakład mający siedzibę w innym państwie członkowskim, niebędący pod względem prawnym podmiotem odrębnym od spółki (będącej nierezydentem), do której należy (…) pozbawiony jest niezależności i stanowi jedynie część składową spółki. Tak więc spółkę oraz jej oddział należy uznać za jednego i tego samego podatnika w rozumieniu art. 4 ust. 1 Szóstej Dyrektywy.

Tym samym, czynności wykonywane pomiędzy oddziałem a macierzystym podmiotem zagranicznym bądź innym oddziałem mają charakter tzw. czynności wewnątrzzakładowych, co skutkuje uznaniem tych czynności za niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W świetle art. 8 ustawy, czynności wykonywanych w ramach jednego podmiotu gospodarczego będącego osobą prawną, nie można uznać za świadczenie usług, gdyż nie jest możliwe świadczenie usług „samemu sobie”.

Tezy powyższego wyroku zostały doprecyzowane przez TSUE w wyroku w sprawie C-7/13 Skandia America Corp. wydanym w dniu 17 września 2014 r. Wyrok ten wskazał, że od zasady ogólnej przedstawionej w przytoczonym powyżej wyroku C-210/04, zgodnie z którą świadczenia między centralą podatnika i jego oddziałami pozostają poza zakresem VAT, istnieje wyjątek. Wyjątek ten dotyczy specyficznej sytuacji, gdy oddział jest członkiem tzw. Grupy VAT. Wówczas rozliczenia pomiędzy centralą podatnika z państwa trzeciego i jego oddziałem powinny być objęte opodatkowaniem VAT.

Warto w tym miejscu wskazać również na orzeczenie TSUE z 11 marca 2021 r. C-812/19 Danske Bank dotyczący sposobu klasyfikacji w ramach UE świadczeń pomiędzy centralą firmy należącą do Grupy VAT oraz jej oddziałem. Trybunał uznał, iż obie jednostki organizacyjne to odrębni podatnicy dla potrzeb rozliczeń z tytułu VAT. Tym samym, TSUE podtrzymał tok rozumowania wyrażony w sprawie C-7/13 Skandia America (który dotyczył relacji z podmiotem spoza UE). TSUE m.in. wskazał, że artykuł 9 ust. 1 i art. 11 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że do celów podatku od wartości dodanej (VAT) zakład główny spółki znajdujący się w danym państwie członkowskim, który należy do utworzonej na podstawie owego art. 11 Grupy VAT, oraz oddział tej spółki, który ma siedzibę w innym państwie członkowskim, należy uznać za odrębnych podatników, gdy ów zakład główny świadczy na rzecz wspomnianego oddziału usługi, których koszty przypisuje temu oddziałowi.

W odniesieniu do świadczeń między podmiotami, które należą do Grup VAT należy zauważyć, że na podstawie art. 2 pkt 47 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 48 ustawy:

Na podstawie art. 15a ust. 1 i 2 ustawy:

Grupę VAT mogą utworzyć podmioty, które mają ze sobą jednocześnie powiązania o charakterze finansowym, ekonomicznym i organizacyjnym. Obowiązki związane z rozliczaniem podatku VAT takiej Grupy przejmuje przedstawiciel, a transakcje pomiędzy członkami Grupy nie podlegają opodatkowaniu.

Na podstawie art. 8c ustawy:

W myśl art. 15a ust. 12 ustawy:

Mając na uwadze, że opisane we wniosku świadczenia mają charakter transgraniczny to należy wziąć pod uwagę również przepisy określające miejsce świadczenia, a tym samym opodatkowania tych świadczeń.

Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług regulują przepisy art. 28a do 28o ustawy.

Stosownie do art. 28a ustawy:

Powyższy artykuł wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji, jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej wynikającej z art. 15 ust. 2 ustawy, w myśl tego artykułu:

Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z regułą wyrażoną w art. 28b ust. 1 i ust. 2 ustawy:

Zatem z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika, w rozumieniu art. 28a ustawy, dla których ustawodawca nie przewidział szczególnych zasad ustalania miejsca świadczenia usług jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Jak wynika z art. 17 ust. 1 pkt 4) ustawy

Na podstawie art. 17 ust. 2 ustawy

Natomiast, stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy

Ww. przepisy wprowadzają mechanizm tzw. odwrotnego obciążenia, który polega na opodatkowaniu usług przez usługobiorcę. Powiązanie ww. mechanizmu z regulacjami w zakresie określenia miejsca świadczenia usług ma na celu opodatkowanie usług w miejscu ich konsumpcji.

Aby miała zastosowanie instytucja odwrotnego obciążenia, w przypadku nabycia usług od podmiotów z innych krajów niż Polska, konieczne jest aby usługodawca był podatnikiem nieposiadającym siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Natomiast kwestie dokumentowania transakcji gospodarczych regulują przepisy rozdziału „Faktury” Działu XI.

Zgodnie z art. 2 pkt 31 ustawy:

Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 106a pkt 2 ustawy:

Elementy jakie powinna zawierać faktura zostały wskazane w art. 106e ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca posiada siedzibę w Austrii i jest zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT. Wnioskodawca posiada w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w postaci Oddziału. Wnioskodawca wykonuje na rzecz Oddziału czynności niezbędne do prowadzenia działalności przez Oddział, tj. czynności w zakresie zarządzania ryzkiem, wsparcie w raportowaniu, czynności w zakresie kadr i zasobów ludzkich czy usługi IT związane z utrzymaniem systemów informatycznych. Oddział również wykonuje na rzecz Wnioskodawcy czynności, przede wszystkim są to usługi IT. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę i Oddział nie stanowią czynności zwolnionych. Oddział posiada dokumenty, z których wynika związek nabywanych i importowanych towarów i usług z tymi czynnościami. Wynagrodzenie Wnioskodawcy/Oddziału za wykonywane czynności jest ustalana zgodnie z przyjętym modelem rozliczeń opartym o regulacje z zakresu cen transferowych. Z tego tytułu Wnioskodawca i Oddział dokonują między sobą stosownych rozliczeń. Od 1 stycznia 2025 r. Wnioskodawca w Austrii, razem z innymi podmiotami prawa austriackiego, jest członkiem Grupy VAT, tzn. zgodnie z austriackim prawem podatkowym za podatnika VAT nie jest uważany sam Wnioskodawca, ale grupa podmiotów, w skład której wchodzi również Wnioskodawca. Taka grupa podmiotów w Austrii dla celów podatku VAT stanowi jednego podatnika VAT.

Na tle tak przedstawionych okoliczności sprawy Państwa wątpliwości dotyczą m.in. ustalenia czy czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Oddziału podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce jako import usług (pytanie nr 1) oraz czy czynności wykonywane przez Oddział na rzecz Wnioskodawcy powinny być dokumentowane fakturami VAT (pytanie nr 2).

Analizując powyższe przepisy i wyjaśnienia oraz biorąc pod uwagę okoliczności rozpatrywanej sprawy, należy zauważyć, że Wnioskodawca (Centrala) razem z innymi podmiotami prawa austriackiego jest członkiem Grupy VAT w Austrii. Oddział nie należy do austriackiej Grupy VAT. Ma to istotne znaczenie, w kontekście świadczeń pomiędzy podmiotami wchodzącymi do Grupy VAT i niebędącymi członkami Grupy VAT. Wskazówki, w tym zakresie, dają powołane powyżej orzeczenia TSUE. Wynika z nich, że transakcje pomiędzy Wnioskodawcą (Centralą) a Oddziałem co do zasady nie podlegają opodatkowaniu - są traktowane jako czynności wewnątrzzakładowe. Wyjątkiem jest sytuacja gdy transakcje są dokonywane pomiędzy podmiotami które należą do Grupy VAT i tymi nie należącymi do tej Grupy. Przynależność jednostki do Grupy VAT oznacza, że przestaje ona na potrzeby tego podatku być rozpatrywana jako odrębny podatnik, a w jej miejsce staje się nim grupa podmiotów jako całość. W konsekwencji, w świetle powyższych orzeczeń TSUE, centrala oraz jej oddział, jeżeli jedno z nich należy do takiej Grupy, podczas gdy drugie z nich jest poza tą Grupą, powinni zostać uznani za odrębnych podatników. Ze względu na fakt, że Oddział w Polsce nie jest członkiem Grupy VAT w Austrii to w kontekście powołanych orzeczeń TSUE oraz wprowadzeniu do polskich przepisów nowego rodzaju podatnika jakim jest Grupa VAT należy wskazać, że Oddział dokonując świadczeń na rzecz Wnioskodawcy (Centrali) w istocie świadczy je na rzecz Grupy VAT, której Wnioskodawca (Centrala) jest członkiem. Zaś Wnioskodawca (Centrala) dokonując świadczeń na rzecz Oddziału dokonuje świadczeń jako Grupa VAT na rzecz Oddziału. Pomimo, że Wnioskodawca (Centrala) powiązana jest z Oddziałem, należy ona do Grupy VAT w Austrii, stanowi więc ona z wybranymi innymi jednostkami z grupy kapitałowej innego podatnika w zakresie podatku VAT. Dlatego usługi IT świadczone przez Oddział na rzecz Wnioskodawcy (Centrali) i usługi (czynności w zakresie zarządzania ryzykiem, wsparcie w raportowaniu, czynności w zakresie kadr i zasobów ludzikach czy usługi IT związane z utrzymaniem systemów informatycznych) świadczone przez Wnioskodawcę (Centralę) na rzecz Oddziału, należy uznać za usługi świadczone między dwoma odrębnymi podatnikami podlegające opodatkowaniu.

Przy czym należy mieć na uwadze, że do usług IT świadczonych przez Oddział na rzecz Wnioskodawcy (Centrali) oraz do usług świadczonych przez Wnioskodawca (Centralę) na rzecz Wnioskodawcy nie stosuje się szczególnych zasad ustalania miejsca świadczenia usług, które zostały wymienione w art. 28b ustawy. W konsekwencji usługi IT wykonywane przez Oddział w Polsce na rzecz Wnioskodawcy (Centrali), ściślej rzecz ujmując, na rzecz austriackiej Grupy VAT, której Wnioskodawca (Centrala) jest przedstawicielem, będą w myśl art. 28b ust. 1 ustawy opodatkowane w Austrii, z kolei zaś usługi świadczone przez Wnioskodawcę (Centralę) na rzecz Wnioskodawcy będą opodatkowane w Polsce. Zatem usługi realizowane przez Oddział w Polsce na rzecz Wnioskodawcy (Centrali) (członka Grupy VAT w Austrii) podlegają dokumentowaniu fakturami VAT, o których mowa w art. 106a pkt 2 ustawy. Natomiast czynności wykonywane przez Wnioskodawcę (Centralę) (członka Grupy VAT w Austrii) będą opodatkowane w Polsce jako import usług, o którym mowa w art. 2 pkt 9 ustawy.

Zatem oceniając Państwa stanowisko w zakresie pytań nr 1 i nr 2 należy uznać je za prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług związanych ze świadczeniem usług na rzecz Wnioskodawcy (Centrali).

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy:

Z treści art. 86 ustawy, wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić również należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Co więcej, zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy:

Uprawnienie wynikające z powyższego przepisu odnosi się do podatników, którzy dokonują dostaw towarów bądź świadczenia usług opodatkowanych poza terytorium kraju, a zakupy, jakich dokonują, są związane właśnie z tymi czynnościami. Warunkiem do odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami dokonywanymi poza terytorium kraju jest to, aby - hipotetycznie - w przypadku wykonywania tych samych czynności w kraju podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Powołany przepis wymaga ponadto, aby podatnik posiadał dokumenty, z których wynikać będzie związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju. Powinny to być przede wszystkim dokumenty potwierdzające dokonanie określonych czynności poza terytorium kraju, które będą jednocześnie opisywać te czynności.

Istotne pozostaje również to, że omawiany przepis nie wprowadza odrębnej definicji podatnika. Oznacza to, że za podatnika w rozumieniu tego przepisu uznać należy każdy podmiot prowadzący działalność gospodarczą (w rozumieniu ustawy), niezależnie od tego, gdzie ma on „rezydencję” podatkową. Zatem prawo do odliczenia podatku naliczonego w takiej sytuacji przysługuje zarówno podatnikom z kraju, jak i z innych państw.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy stwierdzić, że w myśl art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy Oddział będzie uprawniony do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupami dokonywanymi przez Oddział w celu świadczenia usług na rzecz Wnioskodawcy (Centrali). Jak już ustalono usługi świadczone przez Oddział na rzecz Wnioskodawcy (Centrali) nie podlegają opodatkowaniu w Polsce. We wniosku wskazali Państwo, że czynności wykonywane przez Oddział nie stanowią usług, do których stosuje się zwolnienie z VAT. Tym samym, w przypadku gdyby czynności były wykonywany na terytorium kraju, mieściłyby się w zakresie czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Ponadto wskazaliście Państwo, że Oddział posiada dokumenty z których wynika związek nabywanych towarów i usług z wykonywanymi czynnościami. Tym samym Oddziałowi, zarejestrowanemu czynnemu podatnikowi podatku VAT w Polsce, będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług związanych ze świadczeniem usług na rzecz Wnioskodawcy (Centrali) będącej członkiem austriackiej Grupy VAT.

W związku z powyższym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego nr 3 należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informujemy, że wydając interpretację nie przeprowadzamy postępowania dowodowego i opieramy się wyłącznie na elementach stanu/zdarzenia przedstawionych we wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.