Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 lutego 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 14 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych wycofania składników majątkowych (terminalu gazowego) wykorzystywanych w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej do majątku prywatnego w związku z planowaną zmianą formy prawnej działalności.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą. Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej oraz jest czynnym podatnikiem VAT. Z uwagi na rozmiar prowadzonej działalności, ryzyko biznesowe jakie wiąże się z prowadzeniem jej w dotychczasowej formie prawnej oraz plany rozwoju, Wnioskodawca planuje dokonać przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialności (dalej również: Spółka z o.o.), w trybie art. 551 § 5 k.s.h. Jedynym udziałowcem Spółki z o.o. bezpośrednio po przekształceniu będzie Wnioskodawca.

Wnioskodawca planuje przed dokonaniem przekształcenia, wycofać z działalności gospodarczej do majątku prywatnego grunty znajdujące się (…) wraz ze znajdującymi się na tych gruntach poniższymi środkami trwałymi:

• budynek administracyjno-socjalny,
• budynek warsztatowo-magazynowy,
• wiata magazynowa,
• chodniki, ogrodzenia oraz place utwardzone,
• zbiorniki paliw oraz gazu,
• rurociągi gazowe z infrastrukturą towarzyszącą,
• waga samochodowa.

Powyższy majątek można określić mianem terminalu gazowego (dalej: terminal).

Wnioskodawca prowadzi działalność w branży obrotu gazem LPG. Posiada wszelkie niezbędne zezwolenia/koncesje, a także skład podatkowy. Osiąga przychody z handlu gazem LPG, ale także zajmuje się produkcją gazu LPG oraz jego sprzedażą w napełnianych samodzielnie butlach.

Celem wycofania ww. majątku (terminala) przed przekształceniem jest reorganizacja prowadzonej działalności w ten sposób, aby oddzielić część majątkową związaną z gruntem oraz znajdującymi się na nim środkach trwałych od części operacyjnej (kapitał obrotowy, środki transportu, zatrudnieni pracownicy, zezwolenia/koncesje). Taki podział funkcji przede wszystkim ogranicza ryzyko prowadzonej działalności, gdyż każda z tych części biznesu będzie miała swój zakres odpowiedzialności wobec wierzycieli. Umożliwi to też stworzenie odrębnej struktury właścicielskiej w poszczególnych częściach - do części operacyjnej w przyszłości mogą być dopuszczeni inni inwestorzy, natomiast Wnioskodawca chciałby pozostawić ww. majątek trwały w rękach rodzinnych.

W trakcie działalności Wnioskodawca odliczył całość podatku naliczonego VAT w związku z poniesionymi nakładami na nabycie lub wytworzenie składników terminala, a także jego późniejsze użytkowanie (w tym dokonywanie niezbędnych remontów i modernizacji). Wymienione we wniosku składniki terminala zostały zaliczone do środków trwałych Wnioskodawcy i podlegają amortyzacji (poza gruntami) w rozumieniu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Po przekształceniu, Wnioskodawca zamierza długoterminowo wynająć lub wydzierżawić Spółce z o.o. powstałej z przekształcenia wszystkie składniki terminala opisanego we wniosku. W związku z chęcią maksymalnego uproszczenia przyszłych rozliczeń Wnioskodawca ma zamiar opodatkować przychody z najmu zryczałtowanym podatkiem od przychodów ewidencjonowanych wg stawek 8,5%/12,5%.

Wnioskodawca rozważa dwa scenariusze wycofania opisywanych składników majątku.

W pierwszym wariancie wycofanie nastąpi przed samym dniem przekształcenia, a więc przed dniem wpisania spółki do rejestru sądowego. Z dniem wpisu spółki do rejestru Wnioskodawca dalej będzie wykonywał czynności opodatkowane związane z wynajmowaniem lub dzierżawieniem terminala i będzie działał jako podatnik VAT.

W drugim scenariuszu, Wnioskodawca rozważa wcześniejsze wycofanie wszystkich składników terminala z ewidencji środków trwałych, ale równoczesne pozostawienie ich dla celów prowadzonej działalności. Tym samym, składniki terminala byłyby już poza ewidencją środków trwałych. Wnioskodawca nie ujmowałby przez ten okres żadnych kosztów podatkowych, w tym amortyzacji, jednakże byłyby wykorzystywane wyłącznie dla celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą do momentu przekształcenia w Spółkę z o.o. Z dniem wpisu spółki do rejestru Wnioskodawca dalej będzie wykonywał czynności opodatkowane związane z wynajmowaniem lub dzierżawieniem terminala i będzie działał jako podatnik VAT.

Pytania

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym:

1)wycofanie do majątku prywatnego składników terminala wykorzystywanych w ramach jednoosobowego przedsiębiorstwa stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, niezależnie od momentu, w którym to nastąpi, jak zostało wskazane w zdarzeniu przyszłym?

2)wycofanie składników terminala z jednoosobowego przedsiębiorstwa do majątku prywatnego Wnioskodawcy z przeznaczeniem na dalszy najem lub dzierżawę będzie rodzić skutki w postaci korekty podatku naliczonego VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy:

1)wycofanie do majątku prywatnego składników terminala wykorzystywanych w ramach jednoosobowego przedsiębiorstwa nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, niezależnie od momentu, w którym to nastąpi, jak zostało wskazane w zdarzeniu przyszłym.

2)wycofanie składników terminala z jednoosobowego przedsiębiorstwa do majątku prywatnego Wnioskodawcy z przeznaczeniem na dalszy najem lub dzierżawę nie będzie rodzić skutków w postaci korekty podatku naliczonego VAT.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że najem oraz dzierżawa wypełniają określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywane są w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu/dzierżawy mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem lub dzierżawa są prowadzone w ramach zarejestrowanej działalności gospodarczej, czy też w ramach tzw. najmu prywatnego.

W związku z tym, „prywatny” najem oraz dzierżawa składników terminala, w tym nieruchomości niemieszkalnych stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie będzie miał tutaj zastosowania art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, gdyż nie nastąpi tutaj dostawa towarów na cele osobiste ponieważ składniki terminala po wycofaniu z jednoosobowego przedsiębiorstwa, przeznaczone będą do dalszego wynajmu lub dzierżawy, więc w dalszym ciągu będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Co za tym idzie takie wycofanie do majątku prywatnego w celu dalszego wynajmu lub dzierżawy, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem w żadnym momencie nie będzie zamiarem Wnioskodawcy wykorzystywanie tego majątku na cele osobiste.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy o VAT w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy o VAT korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Stosownie do art. 91 ust. 4 ustawy o VAT w przypadku, gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Natomiast jak stanowi art. 91 ust. 5 ustawy o VAT w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Na podstawie art. 91 ust. 6 ustawy o VAT w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1)opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2)zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy o VAT przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Jak stanowi art. 91 ust. 7a ustawy o VAT w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Mając na uwadze wskazane przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe należy wskazać, że nie będzie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, w odniesieniu do składników majątku mających być przedmiotem planowanego najmu lub dzierżawy gdyż:

1)ich przekazanie z działalności gospodarczej do majątku prywatnego celem ich późniejszego wynajmu lub dzierżawy nie będzie stanowiło zmiany w sposobie ich wykorzystywania, w szczególności nie będzie stanowiło czynności zwolnionej od podatku;

2)przedmiotowe składniki majątku nadal będą wykorzystywane do działalności gospodarczej Wnioskodawcy - do czynności opodatkowanych VAT tj. wynajmu lub dzierżawy.

Nie nastąpi więc w tym przypadku zmiana przeznaczenia składników majątku, a tylko taka sytuacja rodzi obowiązek korekty.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.

Jeżeli podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane.

Aby natomiast dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika, w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wyjaśnić należy, że na mocy art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zwanej dalej „Kodeksem cywilnym”:

Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Jak wynika z art. 659 § 2 Kodeksu cywilnego:

Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.

Zgodnie z art. 693 § 1 Kodeksu cywilnego:

Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Zgodnie z art. 693 § 2 Kodeksu cywilnego:

Czynsz może być zastrzeżony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju. Może być również oznaczony w ułamkowej części pożytków.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że najem i dzierżawa wypełniają określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywane są w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu i dzierżawy mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tych tytułów są w zasadzie stałe).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje zatem wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:

Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

W świetle art. 91 ust. 3 ustawy:

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Stosownie do art. 91 ust. 4 ustawy:

W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Jak stanowi art. 91 ust. 5 ustawy:

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Na podstawie art. 91 ust. 6 ustawy:

W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1)opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2)zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

W świetle art. 91 ust. 7 ustawy:

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

W myśl art. 91 ust. 7a ustawy:

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Podatnik ma zatem prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie nabycia towarów i usług oraz jest zobowiązany do dokonania ewentualnej korekty tego odliczonego podatku w przypadku późniejszej zmiany przeznaczenia nabytych towarów i usług lub zmiany sposobu wykorzystania.

Ww. przepisy wprowadzają szczególny tryb korekty do wybranych składników majątku. Z uwagi na zazwyczaj wieloletni okres wykorzystania składników majątku zaliczanych do środków trwałych oraz nieruchomości ustawa przyjmuje zasadę dokonywania cząstkowej i równomiernej korekty w dłuższym czasie tj. dla nieruchomości przez 10 lat.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą w branży obrotu gazem LPG i jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Planuje Pan dokonać przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialności, której będzie Pan jedynym udziałowcem. Przed dokonaniem tego przekształcenia, zamierza Pan wycofać z działalności gospodarczej do majątku prywatnego składniki majątkowe (tzw. terminal gazowy), czyli grunty znajdujące się (…) wraz ze znajdującymi się na tych gruntach poniższymi środkami trwałymi:

• budynek administracyjno-socjalny,
• budynek warsztatowo-magazynowy,
• wiata magazynowa,
• chodniki, ogrodzenia oraz place utwardzone,
• zbiorniki paliw oraz gazu,
• rurociągi gazowe z infrastrukturą towarzyszącą,
• waga samochodowa.

Po przekształceniu, zamierza Pan długoterminowo wynająć lub wydzierżawić Spółce z o.o. powstałej z przekształcenia wszystkie składniki terminala opisanego we wniosku.

Celem wycofania ww. majątku (terminala) przed przekształceniem jest reorganizacja prowadzonej działalności w ten sposób, aby oddzielić część majątkową związaną z gruntem oraz znajdującymi się na nim środkach trwałych od części operacyjnej (kapitał obrotowy, środki transportu, zatrudnieni pracownicy, zezwolenia/koncesje). Chciałby Pan pozostawić ww. majątek trwały w rękach rodzinnych.

Pana wątpliwości w dotyczą kwestii, czy wycofanie do majątku prywatnego składników terminala wykorzystywanych w ramach jednoosobowego przedsiębiorstwa stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, niezależnie od momentu, w którym to wycofanie nastąpi oraz kwestii czy wycofanie składników terminala z jednoosobowego przedsiębiorstwa do Pana majątku prywatnego, z przeznaczeniem na dalszy najem lub dzierżawę będzie rodzić skutki w postaci korekty podatku naliczonego VAT.

Rozważa Pan dwa scenariusze wycofania opisywanych składników majątku.

W pierwszym wariancie wycofanie nastąpi przed samym dniem przekształcenia, a więc przed dniem wpisania spółki do rejestru sądowego. Z dniem wpisu spółki do rejestru dalej będzie Pan wykonywał czynności opodatkowane związane z wynajmowaniem lub dzierżawieniem terminala i będzie Pan działał jako podatnik VAT.

W drugim scenariuszu, rozważa Pan wcześniejsze wycofanie wszystkich składników terminala z ewidencji środków trwałych, ale równoczesne pozostawienie ich dla celów prowadzonej działalności. Tym samym, składniki terminala byłyby już poza ewidencją środków trwałych. Nie ujmowałby Pan przez ten okres żadnych kosztów podatkowych, w tym amortyzacji, jednakże byłyby one wykorzystywane wyłącznie dla celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą do momentu przekształcenia w Spółkę z o.o. Z dniem wpisu spółki do rejestru dalej będzie Pan wykonywał czynności opodatkowane związane z wynajmowaniem lub dzierżawieniem terminala i będzie działał jako podatnik VAT.

W przedstawionych okolicznościach sprawy, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, brak jest przede wszystkim czynności przekazania opisanych składników majątkowych przedsiębiorstwa na Pana cele osobiste. Brak jest w obu scenariuszach sytuacji, w której ww. elementy majątku przedsiębiorstwa zaspokajałyby Pana potrzeby własne, prywatne.

Planowana w drugim scenariuszu czynność wykreślenia tych składników majątkowych z ewidencji środków trwałych i dalsze ich pozostawienie do wykorzystywania w prowadzonej przez Pana jednoosobowej działalności gospodarczej, nie wywoła żadnych skutków podatkowych na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym, brak jest w analizowanej sprawie czynności, którą należałoby uznać za podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W pierwszym scenariuszu natomiast, planuje Pan przenieść składniki terminala gazowego do majątku prywatnego z przeznaczeniem ich do najmu bądź dzierżawy Spółce z o.o. Tym samym, sposób wykorzystania tych składników majątkowych przedsiębiorstwa nie ulegnie zmianie, gdyż będą one dalej wykorzystywane do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, tj. najmem/dzierżawą. Zatem w składniki terminala dalej będą wykorzystywane przez Pana do działalności opodatkowanych podatkiem VAT. Nie nastąpi więc w tym przypadku zmiana przeznaczenia opisanych składników majątkowych i art. 91 ust. 7 ustawy nie będzie miał w tym przypadku zastosowania.

Stwierdzić tym samym należy, że w związku z opisanym wycofaniem składników majątkowych terminala gazowego z jednoosobowego przedsiębiorstwa w celu ich dalszego wynajmu/dzierżawy nie będzie Pan miał obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ustawy.

W związku z powyższym, Pana stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.