Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe - Interpretacja

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:

-nieprawidłowe w zakresie uznania, że przedstawione w zdarzeniu przyszłym czynności stanowią czynności pośrednictwa w obrocie towarami i, że będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług poza terytorium Polski,

-prawidłowe w zakresie uznania, że transakcja przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego będzie stanowiła dostawę towarów, która nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski, gdyż miejscem opodatkowania przedmiotowych dostaw towarów będzie terytorium państwa trzeciego.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Pana wniosek z 15 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący miejsca opodatkowania opisanych we wniosku czynności dotyczących działalności w modelu dropshipping wpłynął 15 stycznia 2025 r. Wniosek uzupełnił Pan – w odpowiedzi na wezwanie Organu – pismem z 3 marca 2025 r. (data wpływu: 3 marca 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu niezależnie od miejsca osiągania dochodów i osiąga dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zajmuje się pośrednictwem w obrocie handlowym, pochodzącymi z Chin (dalej „Sprzedawca” lub „Sprzedawcy”) w modelu biznesowym znanym powszechnie jako dropshipping. W ramach swojej działalności, Wnioskodawca oferuje potencjalnym klientom rozmaity asortyment, jest to głównie: (...). Wnioskodawca nie wyklucza w przyszłości rozszerzenia swojej oferty o produkty takie jak (…) itp.

W ramach prowadzonego modelu biznesowego, Wnioskodawca zamierza wykorzystać swoją stronę internetową oferując w imieniu zagranicznych sprzedawców z Chin towary z ww. asortymentu. Sprzedawcy spełniają definicję podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT.

Sprzedawcy nie posiadają jednak stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce.

Klientami dokonującymi zakupów za pośrednictwem Wnioskodawcy będą głównie osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej (dalej jako „Klienci”). Klientami będą mogły być również podmioty prowadzące działalność gospodarczą zarówno w formie spółek jak również jednoosobowych działalności gospodarczych. Niemniej jednak przedmiotem wniosku jest sprzedaż wyłącznie na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (konsumenci) zamieszkałych w Polsce.

Model biznesowy Wnioskodawcy będzie się opierał na następujących etapach:

1)Wnioskodawca nawiąże kontakt z zagranicznym Sprzedawcą towarów i zaoferuje mu usługę pośrednictwa handlowego w zamian za prowizję. Kontakt zostanie nawiązany za pośrednictwem komunikacji elektronicznej, np. komunikatorów social media lub poprzez e-mail.

2)W dalszej kolejności, Wnioskodawca zaprezentuje dany towar na prowadzonej przez Niego stronie internetowej stosownie do informacji otrzymanych od zagranicznego Sprzedawcy. Wnioskodawca w ramach dostosowania produktu do lokalnych rynków przetłumaczy nazwę produktu, opis produktu, poprawi grafiki itp. Wnioskodawca na swojej stronie będzie podawał informacje o przybliżonym czasie i warunkach dostawy.

3)Po złożeniu zamówienia i dokonaniu płatności na rachunek bankowy Wnioskodawcy przez Klienta, Wnioskodawca przekaże zamówienie na określony towar do konkretnego Sprzedawcy, podając odpowiednie dane nabywcy (Klienta), w szczególności adres do wysyłki towaru i wybrane towary.

4)Po otrzymaniu zapłaty, towar zostanie wysłany przez konkretnego Sprzedawcę bezpośrednio do danego Klienta, który zamówił towar za pośrednictwem strony internetowej Wnioskodawcy.

5)W momencie zamówienia towaru na adres ostatecznego nabywcy (Klienta) właścicielem towaru będzie podmiot z kraju trzeciego, tj. Sprzedawca.

6)W przyjętym modelu biznesowym, Wnioskodawca nie będzie miał fizycznego kontaktu z towarem zamówionym przez Klienta, gdyż zostanie on wysłany przez Sprzedawcę bezpośrednio do Klienta. Aktywność Wnioskodawcy ograniczy się zatem do zaprezentowania za pośrednictwem swojej strony internetowej towarów będących własnością Sprzedawców.

7)Importerem towaru będzie Klient, który co do zasady będzie zobowiązany do rozliczenia VAT z tytułu ewentualnych należności podatkowych i celnych. Import towarów nastąpi z państwa trzeciego Sprzedawcy do Unii Europejskiej na terytorium Holandii, skąd towary zostaną przemieszczone bezpośrednio do Klientów, tj. z pominięciem Wnioskodawcy.

Tym samym, działalność Wnioskodawcy będzie polegała na zbieraniu zamówień od Klientów poprzez utworzoną stronę internetową i zawieraniu w ich imieniu umów kupna-sprzedaży ze sprzedawcą, obsłudze płatności i przekazywaniu zamówień do Sprzedawców danego towaru wraz z opłatą za zamówienie po wcześniejszym potrąceniu prowizji Wnioskodawcy oraz w razie potrzeby pomoc klientom w przypadku zapytań dotyczących towarów lub w postępowaniu reklamacyjnym z zagranicznym Sprzedawcą.

Po otrzymaniu płatności za towar Sprzedawca zagraniczny zrealizuje jego wysyłkę bezpośrednio do Klienta i dopełnia wszystkich formalności związanych z procesem wysyłki. Zakupiony w ten sposób towar nie trafi do Wnioskodawcy jako pośrednika, lecz zawsze wysyłany będzie bezpośrednio do Klienta. W żadnym momencie Wnioskodawca nie otrzyma fizycznie towaru, a jedynie będzie pośredniczył w sprzedaży towarów będących własnością Sprzedawców zagranicznych. Działalność ta będzie polegała na przeniesieniu procesu wysyłki towaru na dostawcę i jest prowadzona w formie pośrednictwa handlowego na stronie internetowej stworzonej przez Wnioskodawcę. Klient będzie informowany, że nabywa usługę pośrednictwa handlowego, a informacja ta będzie zawarta na stronie Wnioskodawcy i w regulaminie świadczenia usług pośrednictwa handlowego dostępnego na stronie internetowej. Przed złożeniem zamówienia na stronie Wnioskodawcy, zapoznanie się i akceptacja regulaminu będzie obowiązkowa.

Przychód Wnioskodawcy będzie stanowić prowizja, czyli różnica pomiędzy kwotą przelaną przelewem bankowym, płatnościami kartą online lub szybkimi płatnościami internetowymi online od Klienta składającego zamówienie (pomniejszone o ewentualne prowizje serwisów transakcyjnych), a kwotą przekazaną do Sprzedawcy z Chin.

W celu ustalenia przysługującego wynagrodzenia z przedmiotowego rodzaju działalności, będzie prowadzone dokładne zestawienie zrealizowanych zamówień. Stosownie do poczynionych ustaleń, w ewidencji będą do siebie dopasowane odpowiednio transakcje uznaniowe (kwoty odpowiadające wpłatom dokonywanym przez Klientów) oraz transakcje obciążeniowe (kwoty odpowiadające wartości towaru z wysyłką u jego Sprzedawcy), odpowiadające im numery zamówień (numer zamówienia złożonego na stronie internetowej przez Klienta) i numer zamówienia złożonego (przekazanego) do zagranicznego Sprzedawcy przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca będzie prowadzić na bieżąco ewidencję/zestawienie wszystkich dokonanych transakcji i co miesiąc będzie załączać je do dokumentów księgowych. Wynagrodzenie w postaci prowizji, będzie należne Wnioskodawcy jedynie w przypadku sprzedaży danego towaru przez Sprzedawcę do Klienta.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że towary są wysłane bezpośrednio od kontrahenta z Chin do Klienta w Polsce. Sprzedawca z Chin jest odpowiedzialny za przygotowanie zamówienia, wysyłkę i transport. Pakowaniem towarów i ich dostarczeniem do Polski zajmuje się Sprzedawca i to on jest organizatorem transportu. Zakupiony przez Klienta towar nie trafia do Wnioskodawcy, ale bezpośrednio do Klienta zgodnie z przekazanymi w zamówieniu informacjami.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku, na pytanie Organu:

Kto decyduje o tym, które konkretnie towary będą prezentowane na Pana stronie internetowej, kto wybiera towary na tę stronę? Pan czy Sprzedawca/Sprzedawcy z Chin?

Wskazał Pan:

Wnioskodawca, na podstawie bieżącej analizy rynku, popytu na dane towary w danym okresie, kierując się typowaniem do sprzedaży towarów najbardziej „chodliwych”.

Na pytanie Organu:

Kto ustala ostateczną cenę za produktów oferowanych na Pana stronie internetowej? Pan czy Sprzedawca/Sprzedawcy z Chin?

Wskazał Pan:

Wnioskodawca.

Na pytanie Organu:

Czy klienci będą zlecali Panu jakie konkretne towary chcieliby nabyć, czy też klienci będą mogli zakupić towar, który został już zamieszczony na Pana stronie internetowej?

Wskazał Pan:

Klienci nie będą zlecali Wnioskodawcy jakie konkretne towary chcieliby nabyć. Będą dokonywali zakupu towaru, zamieszczonego na stronie internetowej.

Na pytanie Organu:

Czy Sprzedawca/Sprzedawcy z Chin będą mieli prawo dokonywania zmian w opisie towarów na Pana stronie internetowej lub do jakiejkolwiek ingerencji po umieszczeniu towaru na tej stronie?

Wskazał Pan:

Nie.

Na pytanie Organu:

Czy wysokość Pana wynagrodzenia wynika z uzgodnień zawartych ze Sprzedawcą/Sprzedawcami z Chin? Czy podmioty te będą miały jakiś wpływ na wysokość Pana wynagrodzenia?

Wskazał Pan:

Wysokość wynagrodzenia Wnioskodawcy nie jest bezpośrednio ustalana przez Sprzedawców z Chin, jednak w sposób pośredni może być zależna od wielkości obrotu oraz atrakcyjności oferowanych towarów. Im większy popyt na produkty i lepsze warunki handlowe (np. popyt na rynku), tym większe możliwości generowania przychodu, co może mieć wpływ na ostateczną wysokość wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy. Współpraca z dostawcami, negocjacje cen oraz jakość asortymentu to czynniki, które mogą wpływać na wyniki sprzedaży, a tym samym – na wysokość Jego wynagrodzenia.

Na pytanie Organu:

Czy w sytuacji, w której towar nie dotarłby do klienta to czy to Pan zwraca środki za taki towar klientowi czy Chiński Sprzedawca?

Wskazał Pan:

Co do zasady, Wnioskodawca. W przypadku, gdy towar nie dotarłby do klienta, odpowiedzialność za zwrot środków zależy od warunków współpracy ze Sprzedawcą z Chin oraz ustaleń dotyczących realizacji transakcji. Jeśli dostawca zobowiązał się do zapewnienia dostawy i ponosi odpowiedzialność za niedostarczenie towaru, to on powinien dokonać zwrotu środków lub wysłać nową przesyłkę, natomiast – ze względów logistycznych – w sytuacji, gdy Wnioskodawca pośredniczy w sprzedaży i ponosi ryzyko, może być zobowiązany do zwrotu środków klientowi, a następnie dochodzenia ewentualnej rekompensaty od Sprzedawcy.

Na pytanie Organu:

Do kogo następuje zwrot towaru i jaką rolę pełni Pan w tej procedurze? Kto ponosi koszty za zwracany towar?

Wskazał Pan:

Koszty za zwracany towar ponosi klient, natomiast towar podlega zwrotowi do Sprzedawcy z Chin. Wnioskodawca koordynuje ww. proces i obsługuje ww. zwrot do Chin.

Na pytanie Organu:

Na czym będzie polegała wskazana we wniosku „pomoc klientom w przypadku postępowania reklamacyjnego”? Co to konkretnie oznacza, jaką rolę pełni Pan w tym zakresie?

Wskazał Pan:

Powyższe sprowadza się do udzielenia wszelkich niezbędnych wyjaśnień nt. procesu reklamacyjnego, odpowiadaniem na pytania klientów i instruowanie dot. tego w jaki sposób należy zwrócić towar.

Na pytanie Organu:

Czy będzie Pan ponosił odpowiedzialność tytułem rękojmi za wady towaru prezentowanego na Pana stronie internetowej? W jaki konkretnie sposób? Proszę dokładnie opisać Pana rolę w takiej procedurze.

Wskazał Pan:

Rękojmię za wady towaru będzie ponosił Sprzedawca z Chin, gdyż to on jest dostawcą towaru. Wnioskodawca może jedynie ograniczyć swoje działania do zwrotu towaru do Sprzedawcy z Chin.

Na pytanie Organu:

W którym momencie klient uzyskuje prawo do dysponowania zakupionym na Pana stronie towarem jak właściciel?

Wskazał Pan:

Z chwilą dokonania płatności, Klient co do zasady może dysponować zakupionym towarem. Pełne dysponowanie zakupionym towarem będzie jednak możliwe dopiero po jego dostarczeniu klientowi.

Na pytanie Organu

Czy towary, o których mowa we wniosku są towarami o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro?

Wskazał Pan:

Tak.

Pytania

1.Czy w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, czynności pośrednictwa w obrocie towarami wykonywane przez Wnioskodawcę, będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług poza terytorium Polski?

2.W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy odnoszące się do pytania nr 1 za nieprawidłowe, czy transakcja przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego będzie stanowiła dostawę towarów, która nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski, gdyż miejscem opodatkowania przedmiotowych dostaw towarów będzie terytorium państwa trzeciego?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1.

W przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, czynności pośrednictwa w obrocie towarami wykonywane przez Wnioskodawcę, będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług poza terytorium Polski.

Ad. 2.

W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy odnoszącego się do pytania nr 1 za nieprawidłowe, transakcja przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego będzie stanowiła dostawę towarów, która nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski, gdyż miejscem opodatkowania przedmiotowej dostawy towarów będzie terytorium państwa trzeciego.

Uzasadnienie Ad. 1.

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Odnosząc się do powyższego podkreślić należy, że opodatkowaniu podatkiem VAT w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane - na tle przepisów o miejscu świadczenia - za wykonane w tym państwie. Zatem określenie miejsca świadczenia danej transakcji determinuje jej miejsce opodatkowania.

Artykuł 28a ustawy o VAT wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Ogólna zasada dotycząca określania miejsca świadczenia usług na rzecz podatników zawarta została w art. 28b ust. 1 ustawy, zgodnie z którym - miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Z powyższych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy, podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

W analizowanej sprawie miejsce świadczenia przedmiotowych usług pośrednictwa handlowego należy ustalić zgodnie z ogólną zasadą dotyczącą ustalania miejsca świadczenia usług, o której mowa w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, zatem będzie to miejsce, w którym usługobiorca (tj. Sprzedawca) posiada siedzibę działalności gospodarczej. Tym samym, przedmiotowe pośrednictwa w obrocie towarami na rzecz Sprzedawców nie będą podlegać opodatkowaniu w Polsce lecz w kraju, w którym przedsiębiorca zagraniczny posiada siedzibę działalności gospodarczej, zgodnie z przepisami prawa podatkowego obowiązującymi w danym kraju, tj. w Chinach.

Analogiczne stanowisko zostało przedstawione przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej m.in. w: interpretacji indywidualnej z dnia 24 września 2021 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.320.2021.2.KK.

Reasumując, czynności pośrednictwa w obrocie towarami wykonywane przez Wnioskodawcę, będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług poza terytorium Polski.

Uzasadnienie Ad. 2.

W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy odnoszące się do pytania nr 1 za nieprawidłowe, uznając ww. transakcję za dostawę towaru, Wnioskodawca stoi na stanowisku taka dostawa nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski, a miejscem opodatkowania przedmiotowych dostaw towarów będzie terytorium państwa trzeciego, tj. Chin.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Jednocześnie zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Z kolei jak stanowi art. 22 ust. 2-2d ustawy:

2. w przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.

2a. w przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego przez nabywcę, który dokonuje również ich dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport są przyporządkowane dostawie dokonanej do tego nabywcy, chyba że z warunków dostawy wynika, że wysyłkę lub transport towarów należy przyporządkować jego dostawie.

2b. w przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane wyłącznie dostawie dokonanej do podmiotu pośredniczącego.

2c. w przypadku gdy podmiot pośredniczący przekazał swojemu dostawcy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane, wysyłkę lub transport przypisuje się wyłącznie dostawie dokonanej przez ten podmiot.

2d. przez podmiot pośredniczący, o którym mowa w ust. 2b i 2c, rozumie się innego niż pierwszy w kolejności dostawcę towarów, który wysyła lub transportuje towar samodzielnie albo za pośrednictwem osoby trzeciej działającej na jego rzecz.

Z kolei w świetle art. 22 ust. 2e ustawy, w przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego albo z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego przez:

1)pierwszego dostawcę - wysyłkę lub transport przyporządkowuje się jego dostawie;

2)ostatniego nabywcę - wysyłkę lub transport przyporządkowuje się dostawie dokonanej do tego nabywcy.

W myśl art. 22 ust. 3 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 2-2c, dostawę towarów, która:

1)poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;

2)następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

Przy tym stosownie do art. 22 ust. 4 ustawy:

W przypadku gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonywaną przez podatnika lub podatnika podatku od wartości dodanej, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów.

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku tzw. transakcji łańcuchowych, kiedy ten sam towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie przemieszczany tylko od pierwszego dostawcy do finalnego nabywcy, wówczas przyjmuje się, że ma miejsce tylko jedna wysyłka (transport), więc tylko w odniesieniu do jednej z transakcji można ustalić miejsce świadczenia w oparciu o art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy (dostawa ruchoma). W odniesieniu do pozostałych dostaw, którym nie można przypisać wysyłki (transportu), ustalenie miejsca świadczenia odbywa się jak dla towarów niewysyłanych, a więc według miejsca, w którym towary znajdowały się w momencie dostawy (dostawa nieruchoma).

Jednocześnie w myśl art. 26a ust. 1 ustawy miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

Należy wskazać, że w przedmiotowym przypadku - uznając transakcję będącą opisem zdarzenia przyszłego za dostawę towarów - mamy do czynienia z transakcją łańcuchową. W transakcję tą zaangażowane są następujące podmioty: chiński Sprzedawca, Wnioskodawca oraz ostateczny Klient (konsument w Polsce). W ramach omawianej transakcji towar wysyłany jest bezpośrednio z kraju trzeciego na terytorium Unii Europejskiej, tj. do Holandii, skąd w dalszej kolejności zostaną przemieszczone bezpośrednio do Klientów, z pominięciem Wnioskodawcy. W opisanym przypadku mamy do czynienia z transakcją w której można mówić o relacji podmiotu chińskiego (dostawcy) dokonującego sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy (B2B), a Wnioskodawcą dokonującym sprzedaży na rzecz ostatecznego klienta który jest osobą fizyczną (relacja B2C).

Do ustalenia miejsca opodatkowania przedmiotowej transakcji, w której to Wnioskodawca dokonuje - uznając transakcję będącą opisem zdarzenia przyszłego za dostawę towarów - sprzedaży towarów na rzecz klienta ostatecznego istotna jest wskazana przez Wnioskodawcę informacja, że w transakcji tej jako importer towarów rozliczający podatek z tego tytułu będzie występował ostateczny Klient (konsument). W takiej sytuacji transakcja dokonana przez Sprzedawcę z Chin na rzecz Wnioskodawcy podlegać będzie opodatkowaniu w państwie rozpoczęcia wysyłki, a więc poza terytorium UE.

Jak wcześniej wskazano, jeśli Wnioskodawca nie dokonuje zgłoszenia celnego, ani nie występuje jako przedstawiciel klienta (bezpośredni lub pośredni), zatem w sytuacji, gdy importerem nie jest Wnioskodawca, a jak przedstawiono ostateczny Klient, to dostawa między Wnioskodawcą, a Klientem (B2C) jest dostawą niepodlegającą opodatkowaniu w państwie członkowskim UE, ani tym bardziej w Polsce, gdyż jest dostawą następującą przed importem.

W takim przypadku transakcję dostawy towaru na rzecz polskiego Klienta, będącego jednocześnie importerem towaru, należy uznać - stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy - za dokonaną i opodatkowaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki, tj. na terytorium państwa trzeciego, a więc w Chinach, zgodnie z lokalnymi przepisami prawa podatkowego.

Oznacza to, że planowane przez Wnioskodawcę dokonuje - uznając transakcję będącą opisem zdarzenia przyszłego za dostawę towarów - dostawy towarów wysyłanych z terytorium państwa trzeciego do odbiorców w Polsce nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług przez Wnioskodawcę na terytorium kraju, a miejscem opodatkowania przedmiotowych dostaw towarów jest terytorium kraju trzeciego, w tym przypadku terytorium Chin.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest:

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361, ze zm.) – zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Stosownie do art. 2 pkt 3 ustawy:

przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (…).

Jak stanowi art. 2 pkt 5 ustawy:

przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:

przez sprzedaż rozumie odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z kolei art. 2 pkt 7 ustawy stanowi, że:

przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Definicja ustawowa importu towarów kładzie nacisk przede wszystkim na czynność faktyczną, czyli przywóz towaru. Dla zaistnienia importu nie ma znaczenia cel przywozu, czy stosunek prawny w ramach którego dokonano przywozu, gdyż jeżeli towar został faktycznie przywieziony, to ma miejsce import.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy,

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, że nie każde powstrzymanie się od działania czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy.

Stosownie do art. 28a ustawy:

na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1)ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:

a)podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b)osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2)podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Wskazany powyżej art. 28a ustawy, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:

miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Stosownie do art. 28b ust. 2 ustawy:

w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z powyższych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Stosownie do art. 28c ust. 1-3 ustawy:

1.Miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i 3 oraz art. 28h–28n.

2.W przypadku gdy usługi są świadczone ze stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy znajdującego się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

3.W przypadku gdy usługodawca nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Ww. przepis wprowadza regułę, zgodnie z którą w przypadku świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami miejscem świadczenia usługi jest państwo siedziby usługodawcy, ewentualnie kraj stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w sytuacji gdy usługa jest świadczona z takiego miejsca i znajduje się ono w innym państwie niż siedziba usługodawcy. Albo też miejscem świadczenia usługi na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce w którym usługodawca posiada stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w sytuacji gdy nie posiada on siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Na mocy art. 29a ust. 1 ustawy:

podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jak stanowi art. 29a ust. 6 ustawy:

podstawa opodatkowania obejmuje:

1)podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2)koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że jest Pan polskim rezydentem podatkowym, podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu niezależnie od miejsca osiągania dochodów i osiąga Pan dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Jest Pan czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się Pan pośrednictwem w obrocie handlowym, pochodzącymi z Chin produktów w modelu biznesowym znanym powszechnie jako dropshipping.

W ramach prowadzonego modelu biznesowego, zamierza Pan wykorzystać swoją stronę internetową oferując w imieniu zagranicznych sprzedawców z Chin towary z opisanego w zdarzeniu przyszłym asortymentu. Sprzedawcy z Chin spełniają definicję podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT. Sprzedawcy z Chin nie posiadają stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce.

Przedmiotem wniosku jest sprzedaż wyłącznie na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej zamieszkałych w Polsce.

Pana model biznesowy będzie się opierał na następujących etapach:

1)nawiąże Pan kontakt z zagranicznym Sprzedawcą towarów i zaoferuje mu Pan usługę pośrednictwa handlowego w zamian za prowizję. Kontakt zostanie nawiązany za pośrednictwem komunikacji elektronicznej, np. komunikatorów social media lub poprzez e-mail.

2)W dalszej kolejności zaprezentuje Pan dany towar na prowadzonej przez Pana stronie internetowej stosownie do informacji otrzymanych od zagranicznego Sprzedawcy. W ramach dostosowania produktu do lokalnych rynków przetłumaczy Pan nazwę produktu, opis produktu, poprawi Pan grafiki itp. Na Pana stronie internetowej będzie Pan podawał informacje o przybliżonym czasie i warunkach dostawy.

3)Po złożeniu zamówienia i dokonaniu płatności na Pana rachunek bankowy, przekaże Pan zamówienie na określony towar do konkretnego Sprzedawcy z Chin, podając odpowiednie dane nabywcy (Klienta), w szczególności adres do wysyłki towaru i wybrane towary.

4)Po otrzymaniu zapłaty, towar zostanie wysłany przez konkretnego Sprzedawcę z Chin bezpośrednio do danego Klienta, który zamówił towar za pośrednictwem Pana strony internetowej.

5)W momencie zamówienia towaru na adres ostatecznego nabywcy (Klienta) właścicielem towaru będzie podmiot z kraju trzeciego, tj. Sprzedawca.

6)W przyjętym modelu biznesowym, nie będzie miał Pan fizycznego kontaktu z towarem zamówionym przez Klienta, gdyż zostanie on wysłany przez Sprzedawcę bezpośrednio do Klienta. Pana aktywność ograniczy się do zaprezentowania za pośrednictwem Pana strony internetowej towarów będących własnością Sprzedawców z Chin.

Pana działalność będzie polegała na zbieraniu zamówień od Klientów poprzez utworzoną stronę internetową i zawieraniu w ich imieniu umów kupna-sprzedaży ze Sprzedawcą z Chin, obsłudze płatności i przekazywaniu zamówień do Sprzedawców danego towaru wraz z opłatą za zamówienie po wcześniejszym potrąceniu należnej Panu prowizji oraz w razie potrzeby pomoc klientom w przypadku zapytań dotyczących towarów lub w postępowaniu reklamacyjnym z zagranicznym Sprzedawcą.

To Pan decyduje o tym które konkretnie towary będą prezentowane na Pana stronie internetowej, to Pan wybiera te towary na podstawie bieżącej analizy rynku, popytu na dane towary w danym okresie, kierując się typowaniem do sprzedaży towarów najbardziej „chodliwych”. Sprzedawcy z Chin nie mają wpływu na prezentowane na Pana stronie towary.

To Pan ustala ostateczną cenę za produkty oferowane na Pana stronie internetowej.

Klienci nie będą zlecali Panu jakie konkretne towary chcieliby nabyć. Będą dokonywali zakupu towaru, zamieszczonego na Pana stronie internetowej.

Sprzedawcy z Chin nie będą mieli prawa do dokonywania zmian w opisie towarów na Pana stronie internetowej lub do jakiejkolwiek ingerencji po umieszczeniu oferty towaru na tej stronie.

Wysokość Pana wynagrodzenia nie jest bezpośrednio ustalana przez Sprzedawców z Chin, jednak w sposób pośredni może być zależna od wielkości obrotu oraz atrakcyjności oferowanych towarów. Im większy popyt na produkty i lepsze warunki handlowe (np. popyt na rynku), tym większe możliwości generowania przychodu, co może mieć wpływ na ostateczną wysokość należnego Panu wynagrodzenia. Współpraca z dostawcami, negocjacje cen oraz jakość asortymentu to czynniki, które mogą wpływać na wyniki sprzedaży, a tym samym – na wysokość jego wynagrodzenia.

W sytuacji, w której towar nie dotarłby do klienta to Pan zwraca środki za towar klientowi – w sytuacji, gdy pośredniczy Pan w sprzedaży i ponosi Pan ryzyko, może być Pan zobowiązany do zwrotu środków klientowi, a następnie dochodzenia ewentualnej rekompensaty od Sprzedawcy z Chin.

Koszty za zwracany towar ponosi klient, natomiast towar podlega zwrotowi do Sprzedawcy z Chin. Koordynuje Pan ten proces i obsługuje Pan zwrot towaru do Chin.

Udziela Pan pomocy klientom w przypadku postępowania reklamacyjnego, co w praktyce sprowadza się do udzielenia wszelkich niezbędnych wyjaśnień na temat procesu reklamacyjnego, odpowiadaniem na pytania klientów i instruowanie dotyczącym tego w jaki sposób należy zwrócić towar.

Nie ponosi Pan odpowiedzialności z tytułu rękojmi za wady towaru. Ogranicza Pan swoje działanie do zwrotu towaru do Sprzedawcy z Chin.

Przy tak przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, Pana wątpliwości dotyczą w pierwszej kolejności ustalenia czy czynności pośrednictwa w obrocie towarami wykonywane przez Pana, będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług poza terytorium Polski. Przy czym w przypadku uznania pana stanowiska w tym zakresie za nieprawidłowe prosi Pan o ustalenie czy transakcja przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego będzie stanowiła dostawę towarów, która nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski, gdyż miejscem opodatkowania przedmiotowych dostaw towarów będzie terytorium państwa trzeciego.

Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia „pośrednictwo”, a zatem przy określaniu zakresu przedmiotowego tego pojęcia należy odnieść się do wykładni językowej tego określenia. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (Uniwersalny słownik języka polskiego PWN), przez pojęcie „pośrednictwo” należy rozumieć: działalność osoby trzeciej mającą na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron, kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych.

Analogiczną definicję pośrednictwa można znaleźć w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE). Przykładowo, w uzasadnieniu wyroku Volker Ludwig v. Finanzamt Luckenwalde (wyrok z dnia 21 czerwca 2007 r., C-453/05) TSUE wskazał, że „pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści ww. umowy”.

W praktyce, na podstawie orzecznictwa TSUE i polskich sądów administracyjnych ukształtowały się przesłanki jakie powinny zostać spełnione, aby daną usługę zakwalifikować jako usługę pośrednictwa. W tym zakresie, wskazuje się, że usługa pośrednictwa powinna stanowić:

‒usługę świadczoną na rzecz strony transakcji o świadczenie usług, za którą strona ta wypłaca wynagrodzenie,

‒z punktu widzenia strony transakcji usługi świadczone przez pośrednika powinny stanowić element tej transakcji,

‒celem jest dążenie do zawarcia umowy (przy czym pośrednik nie ma żadnego interesu co do treści umowy),

‒usługa pośrednictwa nie może mieć charakteru wyłącznie wykonywania czynności faktycznych związanych z umową (nie może to być np. wyłącznie udostępnianie informacji stronom transakcji o świadczenie usług).

Aby odpowiedzieć na Pana wątpliwości ustalić należy czy w opisanym zdarzeniu transakcje w których będzie Pan uczestniczył będą stanowiły dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, czy też będą one nosiły znamiona świadczenia usług.

Należy zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. Przepis art. 7 ust. 1 ustawy, definiujący pojęcie „dostawa towarów” nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży, czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego. W konsekwencji pojęcie „dostawa towarów” oraz ekonomiczne aspekty transakcji, nie muszą wiązać się ze skutkami powstającymi na gruncie cywilistycznego prawa własności. Pozwala to na uznanie danej czynności za dostawę towarów, nawet w przypadkach nałożenia na nabywcę pewnych ograniczeń we władaniu towarem.

Co więcej, czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, ponieważ „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy.

Transakcja opisana we wniosku wpisuje się w dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy. Czynności, które będą wykonywane przez Pana w ramach prowadzonej działalności będą wypełniały znamiona handlu towarami, a nie znamiona świadczenia usług pośrednictwa.

Należy zauważyć, że przedmiotem nabycia przez klientów będą konkretne towary oferowane na stronie internetowej należącej do Pana, będzie posiadał Pan władztwo ekonomiczne nad tymi towarami i praktyczną możliwość dysponowania nimi jak właściciel. To Pan bowiem decyduje jakie towary i za jaką ostateczną cenę zostaną zaoferowane do sprzedaży na stronie internetowej. Chiński sprzedawca nie będzie miał prawa do zmian w opisach na Pana stronie internetowej. Chiński Sprzedawca nie będzie miał również wpływu na wysokość Pana wynagrodzenia. Należy zgodzić się z Pana twierdzeniem, że współpraca z dostawcami, negocjacje cen oraz jakość asortymentu to czynniki, które mogą wpływać na wyniki sprzedaży, a tym samym – na wysokość Pana wynagrodzenia, nie można jednak pominąć faktu, że są to standardowe działania, którymi generalnie cechuje się prowadzenie jakiejkolwiek działalności gospodarczej, a jednak to Pan decyduje o ostatecznej cenie oferowanych przez Pana i na Pana stronie internetowej produktów. Tym samym ma Pan pełną autonomię w ustaleniu Pana wynagrodzenia, które stanowić będzie prowizję, tj. różnicę pomiędzy kwotą przelaną przelewem bankowym, płatnościami kartą online lub szybkimi płatnościami internetowymi online od Klienta składającego zamówienie (pomniejszone o ewentualne prowizje serwisów transakcyjnych), a kwotą przekazaną do Sprzedawcy z Chin. Podejmuje Pan zatem kluczowe decyzje prowadzące do uzyskania wynagrodzenia. Również decyzje o tym, jakie towary od Chińskich Sprzedawców będą oferowane do sprzedaży na stronie internetowej, należą do Pana. Przeprowadza Pan w tym zakresie analizy rynku i popytu na dane towary w danym okresie, kierując się typowaniem do sprzedaży towarów najbardziej „chodliwych”. Klienci nie będą mogli zlecić Panu jakie konkretne towary chcieliby nabyć. Będą dokonywali zakupu towaru, zamieszczonego na stronie internetowej. Płatności za towar od klientów dokonywane będą na Pana rachunek bankowy. To Pan będzie prezentował dany towar na prowadzonej przez Pana stronie internetowej stosownie do informacji otrzymanych od zagranicznego Sprzedawcy. W ramach dostosowania produktu do lokalnych rynków przetłumaczy Pan nazwę produktu, opis produktu, poprawi Pan grafiki itp. Sprzedawcy z Chin nie będą mieli prawa do dokonywania zmian w opisie towarów na Pana stronie internetowej ani też do jakiejkolwiek ingerencji po umieszczeniu towaru na tej stronie. Dodatkowo to Pan będzie udzielał pomocy klientom w przypadku postępowania reklamacyjnego, co też sprowadzać się będzie do udzielenia wszelkich niezbędnych wyjaśnień dotyczących procesu reklamacyjnego, odpowiadaniem na pytania klientów i instruowanie na temat tego w jaki sposób należy zwrócić towar. W sytuacji, w której towar nie dotarłby do klienta to Pan może być zobowiązany do zwrotu środków klientowi, a następnie dochodzenia ewentualnej rekompensaty od Sprzedawcy. Podkreślono, że rękojmia za wady towaru spoczywa na chińskim dostawcy, ewentualne działania wnioskodawcy ograniczają się do obsługi reklamacji czy zwrotu towaru, co potwierdza, że głównym przedmiotem transakcji jest towar, a nie usługa. Zatem, mając na uwadze przedstawione okoliczności należy uznać, że posiada Pan ekonomiczne władztwo nad sprzedawanymi za pośrednictwem Pana strony internetowej towarami.

Mając na względzie okoliczności niniejszej sprawy w tym fakt, że efektem wykonanych czynności (istotą zamówienia) jest konkretny towar w postaci produktu prezentowanego na Pana stronie internetowej, który w takiej postaci jest dostarczany bezpośrednio klientowi, który w niniejszej sprawie będzie ostatecznym nabywcą, a Pan w ramach transakcji będzie przenosił na klienta prawo do dysponowania towarem jak właściciel, świadczenie stanowić będzie dla celów podatku od towarów i usług dostawę towarów. Opisany zestaw czynności podejmowanych przez Pana w celu zrealizowania zamówienia nie będą stanowiły dla klientów celu samego w sobie, klient będzie bowiem zainteresowany nabyciem konkretnego produktu.

Jak już powyżej wskazano pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Zatem, chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość dysponowania towarem w postaci np. jego sprzedaży, a nie rozporządzania nim w sensie prawnym. Co ważne, istotą dostawy towarów nie jest przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”. Co więcej, czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, ponieważ „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy. Zatem, skoro to Pan będzie decydować jakie towary będą oferowane na stronie internetowej, Pan będzie tworzył ofertę poprzez de facto modyfikację ofert sprzedawcy chińskiego tj. ich tłumaczenie, dostosowanie zdjęć, tworzenie opisów itp., Pan będzie decydował za jaką cenę towary zostaną zaoferowane do sprzedaży na stronie internetowej i zapłata za towar trafi na Pana konto bankowe oraz to Pan będzie nadzorował prawidłowość realizacji zamówienia, udzielał klientowi niezbędnych informacji w zakresie prawa do odstąpienia od umowy sprzedaży, przeprowadzał i rozpoznawał postępowanie reklamacyjne dotyczące towarów prezentowanych na stronie internetowej to realizowane świadczenie należy uznać za dostawę towarów. Bowiem z opisu sprawy wynika, że będzie miał Pan możliwość dysponowania rzeczą pomimo braku fizycznego kontaktu z towarem i dokonywania sprzedaży (przenoszenia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel) na rzecz klienta końcowego.

Należy również wskazać, że w prawodawstwie polskim obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Zasada ta ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego. Oznacza to, że ustawodawca nie ingeruje w sferę podejmowanych przez podatników decyzji w zakresie konstruowania umów cywilnoprawnych, jednakże umowy te nie mogą zmieniać obowiązków jakie wynikają z prawa podatkowego. Kwestia sformułowania umowy (regulaminu) z klientem, rodzaju wykonywanych czynności, ustalenia sposobu wynagrodzenia za wszystkie przewidziane umową (regulaminem) i wykonane czynności, nie może wywoływać skutków na gruncie podatkowym. Zatem fakt, że klient będzie informowany, że nabywa usługę pośrednictwa handlowego, a informacja ta będzie zawarta na Pana stronie internetowej i w regulaminie świadczenia usług pośrednictwa handlowego dostępnego na stronie internetowej, a przed złożeniem zamówienia na stronie zapoznanie się i akceptacja regulaminu będzie obowiązkowa, pozostaje bez znaczenia na gruncie przepisów podatku od towarów i usług. Przepisy dotyczące podatku od towarów i usług nie uzależniają kwalifikacji danej dostawy/nabycia od treści zawartej przez strony umowy (regulaminu), lecz odnoszą się do rzeczywiście zaistniałych zdarzeń gospodarczych.

Tym samym brak jest podstaw do uznania przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego czynności za usługę pośrednictwa. Będą za to stanowiły odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.

Odnosząc się do wątpliwości w zakresie miejsca opodatkowania realizowanych przez Panią transakcji stanowiących dostawę towarów należy wskazać, że zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Jednocześnie zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy:

miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Z kolei jak stanowi art. 22 ust. 2 ustawy:

W przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.

W myśl art. 22 ust. 3 ustawy:

w przypadkach, o których mowa w ust. 2-2c i 2e, dostawę towarów, która:

1)poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;

2)następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

Przy tym stosownie do art. 22 ust. 4 ustawy:

W myśl art. 22 ust. 4 ustawy w przypadku gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonywaną przez podatnika, który również jest podatnikiem z tytułu importu tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium kraju. Powyższe przepisy regulują zasady ustalania miejsca opodatkowania dostaw towarów. Jednocześnie przepis art. 22 ust. 4 ustawy o VAT powinien być interpretowany jako specyficzna zasada ustalania miejsca opodatkowania w odniesieniu do towarów importowanych. W szczególności, powyższy przepis ustanawia zasadę, iż w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru (transakcja łańcuchowa) na terytorium kraju opodatkowana jest transakcja stanowiąca import towarów - to na importerze spoczywa obowiązek rozliczenia cła i VAT.

Jednocześnie w myśl art. 26a ust. 1 ustawy:

miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

Należy wskazać, że w przedmiotowym przypadku mamy do czynienia z transakcją łańcuchową. W transakcję tę zaangażowane będą następujące podmioty: Chiński Sprzedawca, Pan oraz ostateczny klient w Polsce. W ramach omawianej transakcji towar wysyłany jest bezpośrednio z kraju trzeciego na terytorium Unii Europejskiej, tj. do Holandii, a następnie do Polski (ostatecznego klienta) w łańcuchu sprzedaży. W opisanym przypadku mamy do czynienia z transakcją w której można mówić o relacji podmiotu chińskiego (Sprzedawcy) dokonującego sprzedaży na Pana (B2B), a Panem dokonującym sprzedaży na rzecz ostatecznego klienta który jest osobą fizyczną (relacja B2C).

W przedmiotowej sprawie istotne jest, który w kolejności uczestnik transakcji jest podatnikiem z tytułu importu towarów. Do ustalenia miejsca opodatkowania przedmiotowej transakcji, w której to Pan dokonuje sprzedaży towarów na rzecz klienta ostatecznego istotna jest wskazana przez Pana w opisie zdarzenia przyszłego informacja, że w transakcji tej jako importer występował będzie Klient, który co do zasady będzie zobowiązany do rozliczenia podatku VAT z tytułu ewentualnych należności podatkowych i celnych. Zatem wynika z tego, że wypełnienie formalności celnych związanych z importem towaru spoczywać będzie na kliencie (ostatecznym odbiorcy). Tym samym, w sytuacji, gdy w zdarzeniu przyszłym opisanym we wniosku podatnikiem z tytułu importu towarów, jak sam Pan wskazał, będzie Klient czyli de facto ostateczny odbiorca nabywający od Pana towary to miejscem świadczenia dostawy towarów dokonanej przez Pana na rzecz tego klienta zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy będzie miejsce rozpoczęcia wysyłki tj. terytorium kraju trzeciego, w tym przypadku Chin.

Miejsce opodatkowania tej dostawy będzie w miejscu rozpoczęcia transportu, czyli w Chinach i nie będzie podlegało ono opodatkowaniu VAT w Unii Europejskiej. Tym samym dostawa towarów dokonana przez Pana na rzecz klientów nie będzie podlegała opodatkowaniu na terytorium Polski.

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie