Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 stycznia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku VAT z faktur korygujących wystawionych przez Kontrahentkę, która w momencie wystawienia tych faktur, nie była zarejestrowana jako podatnik VAT czynny.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Przeważającym przedmiotem działalności Spółki jest działalność związana z oprogramowaniem. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny i składa deklaracje podatkowe za miesięczne okresy rozliczeniowe (pliki JPK_V7M).

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca nawiązał współpracę z osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą (…) (dalej: „Kontrahentka”). Kontrahentka świadczyła na rzecz Wnioskodawcy usługi programistyczne (dalej: „Usługi”). Usługi były świadczone w oparciu o umowę o świadczenie usług z 20 marca 2023 roku (dalej: „Umowa”).

W okresie od marca 2023 roku do marca 2024 roku Kontrahentka wystawiła na rzecz Wnioskodawcy faktury dokumentujące wykonywane Usługi (dalej: „Faktury Pierwotne”). Kontrahentka nie wykazała kwoty VAT na Fakturach Pierwotnych, gdyż uważała, że korzysta ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 oraz ust. 9 ustawy VAT.

Kontrahentka pismem z 5 października 2024 roku poinformowała Spółkę, że w związku z czynnościami sprawdzającymi, przeprowadzonymi przez urząd skarbowy, została poinformowana, że w sierpniu 2022 roku przekroczyła limit (wartości sprzedaży) uprawniający do korzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ustawy VAT. Kontrahentka wskazała również w ww. piśmie, że - jak wynika z punktu 9.9 Umowy - do wynagrodzenia i zwrotu wydatków będzie doliczony podatek od towarów i usług, jeżeli będzie należny. Ponadto Kontrahentka wskazała w ww. piśmie, że na podstawie art. 106j jest zobowiązana do wystawienia faktur korygujących do Faktur Pierwotnych.

Kontrahentka wystawiła faktury korygujące (odnoszące się do Faktur Pierwotnych), na których wskazała, że świadczone usługi podlegają opodatkowaniu stawką VAT 23% i wykazała kwotę VAT skalkulowaną zgodnie z tą stawką (dalej: „Faktury Korygujące”). Na poszczególnych Fakturach Korygujących wskazano datę wystawienia - 5 października 2024 roku oraz datę sprzedaży - odpowiednio ostatni dzień każdego miesiąca w okresie od marca 2023 roku do marca 2024 roku (np. na fakturze korygującej nr (…) wskazano datę wystawienia 5 października 2024 roku oraz datę sprzedaży 31 marca 2023 roku, na fakturze korygującej nr (…) wskazano datę wystawienia 5 października 2024 roku oraz datę sprzedaży 30 kwietnia 2023 roku, itd.)

Kwota netto (stanowiąca podstawę opodatkowania) na Fakturach Korygujących nie uległa zmianie w stosunku do Faktur Pierwotnych, natomiast zwiększeniu w stosunku do Faktur Pierwotnych uległa kwota VAT (z 0 do właściwych kwot wynikających z zastosowania stawki 23% do kwot podstawy opodatkowania).

Na dzień wystawienia Faktur Korygujących Kontrahentka nie była zarejestrowana jako podatnik VAT czynny - zgodnie z informacjami wynikającymi z Wykazu podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy VAT, niezarejestrowanych oraz wykreślonych i przywróconych do rejestru VAT. Natomiast na dzień sporządzenia niniejszego wniosku tj. 28 listopada 2024 roku, zgodnie z informacjami wynikającymi z ww. wykazu, Kontrahentka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny.

Spółka na dzień wystawienia Faktur Pierwotnych, Faktur Korygujących oraz sporządzenia niniejszego wniosku była zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Nabywane przez Wnioskodawcę Usługi (dokumentowane Fakturami Pierwotnymi oraz Fakturami Korygującymi) miały związek z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy VAT. Spółka otrzymała Faktury Korygujące w październiku 2024 r.

Faktury Korygujące zawierają wszystkie dane określone w art. 106e ustawy VAT i zostały wystawione przez podmiot faktycznie istniejący (Kontrahentkę). Nabywane przez Spółkę Usługi nie są zwolnione od VAT na podstawie art. 43 ustawy VAT lub przepisów wykonawczych do ustawy VAT. Faktury Korygujące dokumentują czynności, które zostały faktycznie wykonane, podają kwoty netto (podstawy opodatkowania) zgodne z rzeczywistością oraz potwierdzają czynności, do których nie mają zastosowania przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego. Ponadto Faktury Korygujące nie dokumentują czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze.

Wnioskodawca powziął wątpliwość czy jest uprawniony do skorzystania z prawa do odliczenia w stosunku do kwot VAT wykazanych na Fakturach Korygujących oraz okresu, w którym może zrealizować to prawo.

Pytania

1)Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego z Faktur Korygujących wystawionych przez Kontrahentkę, która na moment wystawienia Faktur Korygujących nie była zarejestrowana jako podatnik VAT czynny - czy nie zaistniały przesłanki wskazane w art. 88 ustawy VAT?

2)Czy jeśli Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego z Faktur Korygujących, to czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca może zrealizować prawo do odliczenia VAT naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 10b pkt 1 z uwzględnieniem art. 86 ust. 11 oraz ust. 13?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego z Faktur Korygujących wystawionych przez Kontrahentkę, która na moment wystawienia Faktur Korygujących nie była zarejestrowana jako podatnik VAT czynny - nie zaistniały przesłanki wskazane w art. 88 ustawy VAT.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy, jeśli Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego z Faktur Korygujących, to w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca może zrealizować prawo do odliczenia VAT naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 10b pkt 1 z uwzględnieniem art. 86 ust. 11 oraz ust. 13.

Uzasadnienie do stanowiska w zakresie pytania nr 1

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego od kwoty podatku VAT naliczonego. Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 2 ustawy VAT kwotę podatku stanowi suma kwot podatku wynikająca z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wskazano w stanie faktycznym, nabywane przez Spółkę Usługi (dokumentowane przez Kontrahentkę Fakturami Pierwotnymi oraz Fakturami Korygującymi) miały związek z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy VAT. W konsekwencji spełniona jest podstawowa przesłanka warunkująca możliwość odliczenia VAT naliczonego.

Następnie należy odnieść się do okoliczności wyłączających możliwość zastosowania prawa do odliczenia, które zostały enumeratywnie wymienione w art. 88 ustawy VAT, w tym w szczególności w ust. 3a oraz ust. 4 tego artykułu. Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 1, 2, 4 oraz 7 ustawy VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy:

• sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi - wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
• transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
• wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
• stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,
• podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
• potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności;
• wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.

Ponadto zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96 (z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7).

Jak wynika z powyższego, w przepisach ustawy VAT - a w szczególności w art. 88 Ustawy VAT - nie przewidziano normy, z której wynikałby zakaz odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez podmiot niezarejestrowany jako podatnik VAT czynny. W konsekwencji faktury wystawione przez podmiot niezarejestrowany jako podatnik VAT czynny na moment ich wystawienia (tu - Faktury Korygujące wystawione przez Kontrahentkę), stanowią podstawę do odliczenia VAT naliczonego.

Odnosząc się do wskazanych powyżej okoliczności wymienionych w art. 88 ustawy VAT wyłączających możliwość odliczenia VAT naliczonego, Spółka wskazuje, że - jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego:

• Faktury Korygujące zostały wystawione przez podmiot faktycznie istniejący (Kontrahentkę) - w konsekwencji art. 88 ust. 3a pkt 1 nie znajdzie zastosowania w odniesieniu do Faktur Korygujących;
• nabywane przez Spółkę Usługi nie są zwolnione od VAT na podstawie art. 43 ustawy VAT lub przepisów wykonawczych do ustawy VAT - w konsekwencji art. 88 ust. 3a pkt 2 nie znajdzie zastosowania w odniesieniu do Faktur Korygujących;
• Faktury Korygujące dokumentują czynności, które zostały faktycznie wykonane, podają kwoty netto (podstawy opodatkowania) zgodne z rzeczywistością oraz potwierdzają czynności, do których nie mają zastosowania przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w konsekwencji art. 88 ust. 3a pkt 4 nie znajdzie zastosowania w odniesieniu do Faktur Korygujących;
• Faktury Korygujące nie dokumentują czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w konsekwencji art. 88 ust. 3a pkt 7 nie znajdzie zastosowania w odniesieniu do Faktur Korygujących.

Ponadto należy wskazać, że art. 88 ust. 3a pkt 5 nie ma zastosowania do analizowanej sytuacji, gdyż Faktury Korygujące nie zostały wystawione przez nabywcę (tj. Spółkę).

Podsumowując, art. 88 ust. 3a ustawy VAT nie będzie miał zastosowania do Faktur Korygujących.

Należy również podkreślić, że odliczeniu VAT naliczonego z Faktur Korygujących nie stoi na przeszkodzie art. 88 ust. 4 ustawy o VAT. Przepis ten stanowi, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96 ustawy o VAT (z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7 ustawy VAT). Z treści tego przepisu wynika, że odnosi się on do nabywców towarów i usług. Spółka na dzień wystawienia Faktur Pierwotnych, Faktur Korygujących oraz sporządzenia niniejszego wniosku była zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. W związku z tym art. 88 ust. 4 Ustawy VAT nie wyłącza prawa do odliczenia VAT naliczonego z Faktur Korygujących w odniesieniu do Wnioskodawcy.

Należy również zauważyć, że wykazanie przez Kontrahentkę kwot podatku VAT na Fakturach Korygujących oznacza, że Kontrahentka faktycznie zachowuje się jak podatnik VAT czynny. Dodatkowo tę okoliczność potwierdza fakt, że na dzień sporządzenia niniejszego wniosku (28 listopada 2024 roku) Kontrahentka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny.

Spółka wskazuje również, że możliwość odliczenia VAT naliczonego z faktur wystawionych przez podmiot niezarejestrowany jako podatnik VAT czynny potwierdza interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 kwietnia 2021 roku, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.86.2021.2.KP.

Podsumowując, jak wykazano powyżej, z perspektywy Spółki nie ma żadnych przeszkód dla skorzystania z prawa do odliczenia VAT naliczonego z Faktur Korygujących.

Uzasadnienie do stanowiska w zakresie pytania nr 2

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy VAT prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. Zgodnie z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy VAT prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Jak wskazuje art. 86 ust. 11 ustawy VAT, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Natomiast z art. 86 ust. 13 ustawy VAT wynika, że jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej:

1)za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, albo

2)za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, po okresie rozliczeniowym, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeśli Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego z Faktur Korygujących, to, jak wynika z powyższych przepisów, Wnioskodawca może zrealizować prawo do odliczenia VAT naliczonego z Faktur Korygujących w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał Faktury Korygujące tj. w październiku 2024 roku. Jeżeli prawo do odliczenia nie zostało zrealizowane w rozliczeniu za październik 2024 roku, to może ono zostać zrealizowane w trzech kolejnych okresach rozliczeniowych (tj. listopad i grudzień 2024 roku oraz styczeń 2025 roku).

Natomiast jeśli prawo do odliczenia nie zostanie zrealizowane w tych trzech kolejnych okresach rozliczeniowych, to Wnioskodawca może zrealizować prawo do odliczenia VAT naliczonego poprzez korektę deklaracji podatkowej (pliku JPK_V7M) za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, albo za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych - nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Według art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do art. 86 ust. 10 ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy:

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Z kolei, stosownie do art. 86 ust. 13 ustawy:

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej:

1) za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, albo

2) za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, po okresie rozliczeniowym, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego

- nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. ust. 13a.

Zgodnie z tymi przepisami, z odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 10 i ust. 10b pkt 1 ustawy można skorzystać dopiero w rozliczeniu za okres, w którym spełnione są łącznie trzy przesłanki:

1)powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług,

2)doszło do faktycznego nabycia tych towarów i usług,

3)podatnik jest w posiadaniu faktury dokumentującej tę transakcję.

Ustawodawca dał zatem podatnikom możliwość do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy towarów i usług udokumentowane fakturami VAT będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz nie zaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W myśl uregulowań art. 88 ust. 3a ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1) sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:

a) wystawionymi przez podmiot nieistniejący,

b) (uchylony);

2) transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;

3) (uchylony);

4) wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:

a) stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,

b) podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,

c) potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności;

5) faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;

6) (uchylony);

7) wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.

Na mocy art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy:

Podmioty, o których mowa w art. 15 i art. 15a, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Jak wskazuje art. 96 ust. 3 ustawy:

Podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Według art. 96 ust. 4 ustawy:

Naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Ponadto w myśl art. 96 ust. 5 ustawy:

Jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni - do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

1)przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 2a i 4-41 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;

2)przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;

3)przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia, z zastrzeżeniem pkt 4;

4)przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9, od pierwszej wykonanej czynności.

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 96 ust. 13 ustawy:

Na wniosek zainteresowanego naczelnik urzędu skarbowego jest obowiązany potwierdzić, czy podatnik jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny lub zwolniony. Zainteresowanym może być zarówno sam podatnik, jak i osoba trzecia mająca interes prawny w złożeniu wniosku.

Jak stanowi art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Z ww. przepisów wynika zatem, że podmiot, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest zobowiązany do wystawienia faktury.

Wskazując, w przywołanym powyżej 106b ust. 1 ustawy, podmioty obowiązane do wystawienia faktur, ustawodawca posłużył się określeniem „podatnik”.

Natomiast, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikiem są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalności gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny i składa deklaracje podatkowe za miesięczne okresy rozliczeniowe. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka nawiązała współpracę z osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą („Kontrahentka”). Kontrahentka świadczyła na rzecz Spółki usługi programistyczne. Usługi były świadczone w oparciu o umowę o świadczenie usług z 20 marca 2023 r. W okresie od marca 2023 roku do marca 2024 roku Kontrahentka wystawiła na rzecz Spółki faktury dokumentujące wykonywane Usługi. Kontrahentka nie wykazała kwoty VAT na Fakturach Pierwotnych, gdyż uważała, że korzysta ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 oraz ust. 9 ustawy VAT. Kontrahentka pismem z 5 października 2024 roku poinformowała Spółkę, że w związku z czynnościami sprawdzającymi, przeprowadzonymi przez urząd skarbowy, została poinformowana, że w sierpniu 2022 roku przekroczyła limit (wartości sprzedaży) uprawniający do korzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ustawy VAT. Kontrahentka wskazała że na podstawie art. 106j jest zobowiązana do wystawienia faktur korygujących do Faktur Pierwotnych. Kontrahentka wystawiła faktury korygujące (odnoszące się do Faktur Pierwotnych), na których wskazała, że świadczone usługi podlegają opodatkowaniu stawką VAT 23% i wykazała kwotę VAT skalkulowaną zgodnie z tą stawką. Na poszczególnych Fakturach Korygujących wskazano datę wystawienia - 5 października 2024 roku oraz datę sprzedaży - odpowiednio ostatni dzień każdego miesiąca w okresie od marca 2023 roku do marca 2024 roku. Faktury Korygujące zostały wystawione przez podmiot faktycznie istniejący (Kontrahentkę). Nabywane przez Spółkę Usługi nie są zwolnione od VAT na podstawie art. 43 ustawy VAT lub przepisów wykonawczych do ustawy VAT. Faktury Korygujące dokumentują czynności, które zostały faktycznie wykonane, podają kwoty netto (podstawy opodatkowania) zgodne z rzeczywistością.

Na dzień wystawienia Faktur Korygujących Kontrahentka nie była zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Natomiast obecnie zgodnie z informacjami wynikającymi z ww. wykazu, Kontrahentka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny.

Nabywane przez Spółkę Usługi (dokumentowane Fakturami Pierwotnymi oraz Fakturami Korygującymi) miały związek z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy VAT. Spółka Faktury Korygujące otrzymała w październiku 2024 r.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy Spółka ma prawo do odliczenia podatku VAT z faktur korygujących wystawionych przez Kontrahentkę niezarejestrowaną jako podatnik VAT czynny w dniu ich wystawienia oraz okresu w którym to prawo można zrealizować.

Odnosząc się do powyższego należy zwrócić uwagę, że prawo do odliczenia podatku naliczonego jest podstawowym i fundamentalnym prawem podatnika, wynikającym z konstrukcji podatku od towarów i usług jako podatku od wartości dodanej. Aby powstało prawo do odliczenia, u wystawcy faktury podatek VAT musi być wymagalny, co oznacza, że powstał obowiązek podatkowy z tytułu czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem oraz powstała także podstawa opodatkowania z tytułu zrealizowania jednej z czynności podlegających opodatkowaniu VAT. Niewystarczającym przy tym dla prawa do odliczenia podatku z danej faktury jest jedynie ustalenie, że dana usługa została wykonana, jeżeli nie zostanie wykazane, że to w wyniku czynności udokumentowanej tą właśnie fakturą rodzącej u sprzedawcy powstanie obowiązku podatkowego, doszło do nabycia tej usługi.

W tej sprawie Spółka nawiązała współpracę z podmiotem, który korzystał ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy. Spółka korzystała z usług Kontrahentki w okresie od marca 2023 r. do marca 2024 r. Po przekroczeniu limitu wartości sprzedaży w sierpniu 2022 r. Kontrahentka zobowiązana była, na podstawie art. 96 ust. 5 ustawy dokonać rejestracji jako podatnik podatku VAT oraz dokonać korekt faktur wystawionych w tym okresie na rzecz Spółki. W październiku 2024 r. Spółka otrzymała od Kontrahentki Faktury Korygujące z naliczonym podatkiem od towarów i usług. Faktury Korygujące zawierają wszystkie dane określone w art. 106e ustawy VAT i zostały wystawione przez podmiot faktycznie istniejący. Obecnie Kontrahentka jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT.

Nabywane przez Wnioskodawcę Usługi (dokumentowane Fakturami Pierwotnymi oraz Fakturami Korygującymi) miały związek z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy VAT.

Wobec powyższego oraz mając na uwadze, że czynności udokumentowane wskazanymi we wniosku Fakturami Korygującymi były opodatkowane podatkiem VAT i Kontrahentka z tytułu przekroczenia limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, była zobowiązana do zarejestrowania się jako podatnik podatku VAT czynny, a Spółka nabyte od Kontrahentki usługi programistyczne wykorzystywała do czynności opodatkowanych, to Spółce stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur korygujących wystawionych przez Kontrahentkę, za okres od marca 2023 r. do marca 2024 r., pomimo tego, że na moment wystawienia faktur korygujących Kontrahentka nie figurowała w rejestrze podatników VAT czynnych.

Z odliczenia podatku Spółka będzie mogła skorzystać w rozliczeniu za poszczególne okresy, w których łącznie spełnione zostały przesłanki z art. 86 ust. 10 i 10b pkt 1 ustawy. Zatem jak wynika z cytowanych przepisów prawo do odliczenia Spółka mogła zrealizować za okres w którym otrzymała faktury korygujące tj. w październiku 2024 r. W sytuacji gdy prawo to nie zostało przez Spółkę zrealizowane w tym okresie (październiku 2024 r.) to Spółka może dokonać odliczenia podatku naliczonego za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych tj. za listopad, grudzień 2024 r. lub styczeń 2025 r. Natomiast gdy Spółka tego prawa nie zrealizowała w tym okresie to może dokonać korekty deklaracji za okres w którym powstało prawo do odliczenia lub za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych - nie później niż w ciągu 5 lat licząc od początku roku w którym to prawo powstało.

Tym samym, Państwa stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.