
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
7 lutego 2025 r. wpłynął za pośrednictwem e-Urząd Skarbowy Państwa wniosek z 4 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania stawki 0% dla świadczonej usługi spedycyjnej. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
A. Sp. z o.o. (dalej jako: „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług spedycji i transportu międzynarodowego. Spółka koncentruje się głównie na świadczeniu kompleksowych usług spedycyjnych na trasach z miejsc poza terytorium Unii Europejskiej (UE) do miejsc przeznaczenia w Polsce. Działalność Spółki obejmuje zarówno spedycję morską, jak i lądową, a także pośrednictwo w tych usługach.
Przedmiotem złożonego wniosku jest świadczenie usług spedycji międzynarodowej, związanych z transportem międzynarodowym towarów z terytorium państwa trzeciego do miejsca docelowego na terytorium kraju, tj. z Chin do Polski, na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą z siedzibą na terytorium Polski zarejestrowanych jako czynni podatnicy VAT. Zakup towarów, a także obsługa spedycyjna i celna odbywa się na warunkach dostawy FOB/EXW Port w Chinach co oznacza, że kupujący, a zarazem Zleceniodawca Spółki, organizuje we własnym zakresie odbiór towarów/ kontenerów z portów chińskich drogą morską.
W ramach świadczonej kompleksowej usługi spedycyjnej Spółka organizuje transport towarów przewożonych w kontenerach z kraju trzeciego do miejsca przeznaczenia na terenie Polski. Do obowiązków Spółki należy w szczególności wyszukanie przewoźnika morskiego, który dostarczy towary z kraju trzeciego drogą morską do portu na terytorium Unii Europejskiej (np. w Hamburgu), przeprowadzenie odprawy celnej importowej, a następnie zorganizowanie transportu z portu do miejsca przeznaczenie na terenie Polski. Pomimo, iż towary przewożone są z kraju trzeciego do Polski, odprawa celna odbywa się na terenie innego kraju członkowskiego, np. Niemiec.
W związku z powyższym Spółka mierzy się z wątpliwościami w kontekście rozliczeń z Kontrahentami, którzy wymagają od Spółki dokumentowania świadczenia na ich rzecz usług spedycyjnych z zastosowaniem stawki VAT 0%.
Spółka dla celów udokumentowania świadczonej posiada:
- list przewozowy (CMR) w którym jednoznacznie jest podane miejsce nadania oraz przeznaczenia co wprost potwierdza, że nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim;
- wystawioną przez siebie jako przewoźnika fakturę dokumentującą wykonane usługi;
- jeżeli Spółka skorzysta z usług podwykonawców (przewoźników faktycznie realizujących usługę transportu), dysponuje fakturą wystawioną przez podwykonawcę.
Wnioskodawca dysponuje również numerem systemowym oraz dokumentem urzędowym wydanym przez właściwe organy celne z innych państw członkowskich UE, z którego wynika fakt wliczenia wartości usługi transportowej świadczonej przez Spółkę do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów. Na dokumentach celnych widnieje odniesienie do faktury wystawionej przez Spółkę.
Z uwagi na fakt, iż w momencie odprawy celnej w jednym z państw członkowskich znane jest pierwsze miejsce przeznaczenia na terenie Polski to koszty transportu do tego miejsca wliczone zostają do podstawy opodatkowania importu towarów.
Pytanie
Czy Spółka jest uprawniona do zastosowania stawki VAT 0% do świadczenia opisanych w zaistniałym stanie faktycznym usług spedycji w przypadku, gdy odprawa celna towarów ma miejsce na terenie innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej?
Państwa stanowisko w sprawie
W ocenie Wnioskodawcy przysługuje mu prawo zastosowania stawki VAT 0% do świadczenia opisanych w zaistniałym stanie faktycznym usług spedycji w przypadku, gdy odprawa celna towarów ma miejsce na terenie innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:
Na wstępie wymaga wskazania, iż zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
1.odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2.eksport towarów;
3.import towarów na terytorium kraju;
4.wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5.wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy o VAT - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Stosownie do treści art. 2 pkt 7 ustawy o VAT przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej. Natomiast to, w którym państwie członkowskim podlega on opodatkowaniu - określa przepis art. 26a ustawy o VAT, zgodnie z którym miejscem importu jest terytorium tego państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej. W związku z czym import na terytorium innego kraju członkowskiego nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.
Dokonanie odprawy celnej oraz wprowadzenie zaimportowanych towarów na terytorium innego kraju członkowskiego oznacza, że czynność ta stanowi import towarów, ale taki, który podlega opodatkowaniu na terytorium tego państwa członkowskiego.
Natomiast w odniesieniu do świadczonych przez Wnioskodawcę usług spedycji, zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.
Mając na uwadze powyższe, w przypadku świadczenia usług spedycyjnych na rzecz polskiego podatnika miejscem świadczenia usług spedycji międzynarodowej jest terytorium Polski. Przedmiotowe usługi spedycji podlegają więc opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium kraju (Polska) zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.
W przypadku świadczenia usług transportu międzynarodowego, zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy o VAT stosuje się stawkę podatku VAT w wysokości 0%.
Jak stanowi art. 83 ust. 3 ustawy o VAT przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się:
1.przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:
a)z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej,
b)z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju,
c)z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt),
d)z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju;
2.przewóz lub inny sposób przemieszczania osób środkami transportu morskiego, lotniczego i kolejowego:
a)z miejsca wyjazdu na terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju,
b)z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu na terytorium kraju,
c)z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt);
3.usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, związane z usługami, o których mowa w pkt 1 i 2.
Wnioskodawca pragnie w tym miejscu wskazać, iż świadczone przez Spółkę usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej związane są z transportem międzynarodowym polegającym na przewozie towarów z Chin przez kraje członkowskie Unii Europejskiej do Polski. Miejsce wyjazdu znajduje się poza terytorium Unii Europejskiej, zaś miejsce przeznaczenia na terytorium kraju. W konsekwencji czego świadczone przez Wnioskodawcę usługi spedycyjne jako usługi transportu międzynarodowego zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy o VAT mogą zostać opodatkowane podatkiem VAT według stawki 0%.
Do zastosowania dla usług transportu międzynarodowego stawki 0% konieczne jest dopełnienie określonych warunków związanych przede wszystkim z dokumentowaniem tych usług. Niezbędne jest bowiem posiadanie określonych dokumentów potwierdzających wykonanie i charakter usługi.
I tak, jak stanowi art. 83 ust. 5 ustawy o VAT dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23, są w przypadku transportu:
1.towarów przez przewoźnika lub spedytora - list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora), z zastrzeżeniem pkt 2;
2.towarów importowanych - oprócz dokumentów, o których mowa w pkt 1, dokument potwierdzony przez urząd celno-skarbowy, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów;
3.towarów przez eksportera - dowód wywozu towarów;
4.osób - międzynarodowy bilet lotniczy, promowy, okrętowy lub kolejowy, wystawiony przez przewoźnika na określoną trasę przewozu dla konkretnego pasażera.
Przy transporcie towarów dokonywanych przez spedytora, dokumentem potwierdzającym świadczenie usług transportu międzynarodowego jest, zgodnie z art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy o VAT, list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora).
W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca pragnie ponownie zauważyć, że z punktu widzenia ustawy o VAT miejscem importu towarów jest inne niż Polska państwo członkowskie Unii Europejskiej. Przywóz towarów do innego niż Polska państwa członkowskiego wiąże się z ich dopuszczeniem do obrotu na terytorium Unii Europejskiej z uwagi na zastosowanie w danym kraju członkowskim odpowiedniej procedury celnej.
Przepis art. 86 ust. 1 lit. b Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. z 2006 r. Nr 347, str. 1 ze zm., dalej jako: Dyrektywa VAT), podobnie jak art. 30b ust. 4 ustawy o VAT, nakazuje zaliczać do podstawy opodatkowania towarów importowanych prowizję, opakowania (ich wartość), transport (jego koszty) i koszty ubezpieczenia, które zostały już poniesione albo będą poniesione do miejsca przeznaczenia na terytorium Unii Europejskiej.
Na podstawie art. 30b ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania z tytułu importu towarów jest wartość celna powiększona o należne cło. Jeżeli przedmiotem importu są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o należne cło i podatek akcyzowy.
Stosownie do treści art. 30b ust. 4 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1-3a, obejmuje koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia - o ile nie zostały włączone do wartości celnej - ponoszone do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju, jak również wynikające z transportu do innego miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium Unii Europejskiej, jeżeli miejsce to jest znane w momencie dokonania importu.
Jeżeli chodzi o podstawę opodatkowania dotyczącą importu towarów w innym państwie członkowskim, z art. 85 Dyrektywy VAT wynika, że podstawą opodatkowania jest wartość celna tych towarów określona zgodnie z obowiązującymi przepisami Unii Europejskiej. W art. 86 ust. 1 lit. b Dyrektywy VAT uściślono, że ta podstawa opodatkowania powinna uwzględniać, o ile nie zostały one włączone wcześniej, koszty dodatkowe, wśród których znajdują się koszty transportu do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego importu, jak również koszty transportu do innego miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium Unii, jeżeli miejsce to jest znane w momencie wystąpienia zdarzenia powodującego powstanie obowiązku podatkowego.
W przedstawionym stanie faktycznym z uwagi na fakt, że w momencie odprawy celnej w innym kraju Unii Europejskiej znane jest miejsce przeznaczenia (na terenie Polski) wartość transportu do tego miejsca przeznaczenia wliczona zostaje do podstawy opodatkowania importu na terenie innego państwa członkowskiego zgodnie z art. 86 ust. 1 lit. b Dyrektywy VAT. Wartość usług podlega zatem opodatkowaniu jako składowa ceny towaru importowanego.
Należy przypomnieć, że zgodnie z art. 144 Dyrektywy VAT państwa członkowskie są zobowiązane zwolnić świadczenie usług, które odnoszą się do importu towarów, gdy wartość takich usług jest włączona do podstawy opodatkowania zgodnie z art. 86 ust. 1 lit. b tej dyrektywy. Tym samym w Dyrektywie VAT wyraźnie przewidziane są dwie przesłanki, aby takie świadczenie usług transportowych było zwolnione z VAT (objęte stawką zerową na podstawie polskich przepisów). Po pierwsze, usługa ta powinna być związana z importem danego towaru, a po drugie, wartość tego świadczenia powinna być wliczona do podstawy opodatkowania VAT przywożonego towaru.
Celem tego zwolnienia (z prawem do odliczenia) jest uniknięcie podwójnego opodatkowania. W przypadku włączenia wartości usług do podstawy opodatkowania w imporcie ich opodatkowanie następuje w ramach opodatkowania importu, więc ich odrębne opodatkowanie nie jest wskazane.
W tym miejscu Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę na wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 7.09.2023 r. (C-461/21, Cartrans Preda), w którym TSUE wypowiedział się m.in. na temat wymogów formalnych dla zastosowania zwolnienia z VAT (stawki 0% VAT) do usług transportowych importowanych towarów. Sprawa rozpatrywana przed TSUE dotyczyła rumuńskiej spółki, która świadczyła usługę transportową pomiędzy państwem UE zaimportowania towarów a innym państwem UE (przeznaczenia towarów). Na podstawie posiadanych dokumentów (list przewozowy CMR oraz tranzytowa deklaracja skrócona wraz z numerem MRN pozwalające na powiązanie transportu z importem towarów i potwierdzające włączenie wartości usług do podstawy opodatkowania importu) spółka zastosowała do przedmiotowych usług zwolnienie z VAT. Rumuńskie organy podatkowe zakwestionowały jednak zastosowane zwolnienia z VAT, ze względu na brak posiadania przez spółkę dokumentów wymaganych przez przepisy krajowe.
W przedmiotowym wyroku TSUE wskazał, iż brak posiadania dokumentów wymaganych przepisami krajowymi, w przypadku, gdy spełnione są warunki materialnoprawne zastosowania zwolnienia, nie może powodować automatycznej odmowy zwolnienia z VAT usług transportowych importowanych towarów przez organy podatkowe. Zgodnie ze stanowiskiem TSUE zwolnienie z VAT znajdzie zastosowanie również w sytuacji, gdy podatnik przedstawi inne niż wskazane w przepisach dowody jednoznacznie potwierdzające, iż świadczone usługi transportowe odnoszą się do importu towarów oraz wartość usług transportowych została włączona do podstawy opodatkowania importowanych towarów.
TSUE zaznaczył przy tym, iż przywołane regulacje sprzeciwiają się praktyce podatkowej państwa członkowskiego polegającej na automatycznej odmowie przyznania zwolnienia z VAT przewidzianego dla usług transportowych związanych z importem towarów ze względu na to, że podatnik nie przedstawił szczególnych dokumentów wymaganych przez przepisy krajowe, podczas gdy przedstawia on inne dokumenty, których autentyczność i wiarygodność nie budzą wątpliwości, mogące wykazać, że zostały spełnione przesłanki, od których przepisy te uzależniają prawo do zwolnienia z VAT.
Przy wykonywaniu swoich kompetencji państwa członkowskie powinny przestrzegać bowiem ogólnych zasad prawa, które stanowią część unijnego porządku prawnego, do których należą między innymi zasada pewności prawa oraz zasada proporcjonalności. W przypadku spełnienia przesłanek materialnoprawnych zasada neutralności podatkowej wymaga, aby zwolnienie z VAT było przyznawane, gdy zostały spełnione przesłanki materialnoprawne.
W konsekwencji w celu zbadania, czy w odniesieniu do świadczenia przez Wnioskodawcę usług spedycji zostały spełnione materialnoprawne przesłanki zwolnienia przewidzianego w art. 144 Dyrektywy VAT w związku z art. 86 ust. 1 lit. b Dyrektywy VAT, właściwe organy podatkowe powinny zbadać wszystkie dowody, jakimi mogą dysponować. Natomiast organy te nie mogą wywnioskować, że nie miało to miejsca, z samej tylko okoliczności, że podatnik nie jest w stanie przedstawić jednego dokumentu przewidzianego w przepisach krajowych.
W ocenie Wnioskodawcy autentyczność i wiarygodność dokumentów wydanych przez właściwe organy celne innych państw członkowskich nie budzi wątpliwości. Dokumenty te mogą zostać wykorzystane do wykazania, że zostały spełnione przesłanki, od których przepisy ustawy o VAT uzależniają prawo do zastosowania 0% stawki podatku VAT.
W konsekwencji, w takim przypadku w ocenie Wnioskodawcy uzasadnione jest zastosowanie stawki 0% do świadczonych usług spedycji związanej z transportem międzynarodowym w oparciu o dokumenty potwierdzające wliczenie wartości usług do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów wydane przez urząd celny innego państwa członkowskiego oraz wskazane w art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy o VAT dokumenty potwierdzające, iż w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim wraz z fakturą dokumentującą wykonaną usługę transportu międzynarodowego.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2) eksport towarów;
3) import towarów na terytorium kraju;
4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie, z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.
Przez terytorium kraju, w myśl art. 2 pkt 1 ustawy:
rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Przez terytorium Unii Europejskiej – stosownie do art. 2 pkt 3 ustawy:
rozumie się przez to terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (…).
Przez terytorium państwa trzeciego – zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy:
rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.
Natomiast przez import towarów – zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy – rozumie się:
przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi, od tego bowiem zależy, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu tym podatkiem w Polsce, czy też nie.
Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług regulują przepisy art. 28a do 28o ustawy.
Stosownie do art. 28a ustawy:
Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:
1. ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:
a. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6;
b. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
Powyższy artykuł wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji, jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą.
Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej wynikającej z art. 15 ust. 2 ustawy, w myśl tego artykułu:
działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.
Zgodnie z regułą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:
Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.
Natomiast w myśl art. 28b ust. 2 ustawy:
W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.
Zatem z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika, w rozumieniu art. 28a ustawy, dla których ustawodawca nie przewidział szczególnych zasad ustalania miejsca świadczenia usług jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.
Stosownie do art. 28f ust. 1a ustawy:
Miejscem świadczenia usług transportu towarów na rzecz podatnika:
1. posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego są świadczone te usługi, a w przypadku braku takiej siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, jeżeli transport ten jest wykonywany w całości poza terytorium Unii Europejskiej, jest terytorium znajdujące się poza terytorium Unii Europejskiej;
2. posiadającego na terytorium państwa trzeciego siedzibę działalności gospodarczej, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego są świadczone te usługi, a w przypadku braku takiej siedziby działalności lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej posiadającego na terytorium państwa trzeciego stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, jeżeli transport ten jest wykonywany w całości na terytorium kraju, jest terytorium kraju.
Na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.
Natomiast zgodnie z art. 26a ust. 1 ustawy:
Miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.
Zatem, za import towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 7 ustawy uważa się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej. Natomiast to, w którym państwie członkowskim podlega on opodatkowaniu - określa przepis art. 26a ustawy. Miejscem importu jest bowiem terytorium tego państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej. Zatem tylko import na terytorium kraju stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy.
Powyższy przepis jest implementacją przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347/1 z dnia 11 grudnia 2006 r.) zwanej dalej „Dyrektywą”. W myśl art. 60 Dyrektywy:
miejscem importu towarów jest państwo członkowskie, na którego terytorium znajdują się towary w momencie ich wprowadzenia do Wspólnoty.
Na podstawie art. 30b ust. 1 ustawy:
Podstawą opodatkowania z tytułu importu towarów jest wartość celna powiększona o należne cło. Jeżeli przedmiotem importu są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o należne cło i podatek akcyzowy.
Stosownie do treści art. 30b ust. 4 ustawy:
Podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1-3a, obejmuje koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia – o ile nie zostały włączone do wartości celnej – ponoszone do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju, jak również wynikające z transportu do innego miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium Unii Europejskiej, jeżeli miejsce to jest znane w momencie dokonania importu.
W myśl art. 30b ust. 5 ustawy:
Przez pierwsze miejsce przeznaczenia rozumie się miejsce wymienione w liście przewozowym lub jakimkolwiek innym dokumencie przewozowym, na podstawie którego towary są importowane. W przypadku braku takiej informacji za pierwsze miejsce przeznaczenia uważa się miejsce pierwszego przeładunku na terytorium kraju.
Zgodnie z art. 85 Dyrektywy:
Podstawą opodatkowania jest wartość celna określona zgodnie z obowiązującymi przepisami wspólnotowymi.
Stosownie do art. 86 ust. 1 Dyrektywy:
Podstawa opodatkowania obejmuje następujące elementy, o ile nie zostały one włączone wcześniej:
a. podatki, cła, opłaty i inne należności należne poza państwem członkowskim importu, a także inne należności z tytułu importu, z wyłączeniem VAT do pobrania;
b. koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia, poniesione do pierwszego miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego importu, jak również koszty dodatkowe wynikające z transportu do innego miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium Wspólnoty, jeżeli miejsce to jest znane w momencie wystąpienia zdarzenia powodującego powstanie obowiązku podatkowego.
W myśl art. 86 ust. 2 Dyrektywy:
Do celów ust. 1 lit. b) "pierwsze miejsce przeznaczenia" oznacza miejsce wymienione w liście przewozowym lub jakimkolwiek innym dokumencie przewozowym, na którego podstawie towary są importowane do państwa członkowskiego importu. W przypadku braku takiej informacji za pierwsze miejsce przeznaczenia uważa się miejsce pierwszego przeładunku w państwie członkowskim importu.
Podkreślić należy, że zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.
Zgodnie z art. 83. ust. 1 pkt 23 ustawy:
Stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego.
Natomiast stosownie do art. 83 ust. 3 pkt 1 i pkt 3 ustawy:
Przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się:
1. przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:
a. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej,
b. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju,
c. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt),
d. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju;
3. usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, związane z usługami, o których mowa w pkt 1 i 2.
Jak stanowi art. 83 ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy:
Dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23, są w przypadku transportu:
1. towarów przez przewoźnika lub spedytora – list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora), z zastrzeżeniem pkt 2;
2. towarów importowanych – oprócz dokumentów, o których mowa w pkt 1, dokument potwierdzony przez urząd celno-skarbowy, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów.
Z analizy powyższych przepisów wynika, że usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, o ile są związane z międzynarodowym transportem towarów, korzystają z preferencyjnego opodatkowania stawką 0% podatku.
Przy określaniu z jaką konkretnie usługą mamy do czynienia warto mieć na uwadze specyfikę danego świadczenia i obowiązki ciążące na stronach umowy, w szczególności rodzaj i charakter składających się na daną usługę czynności. Kwestie te, zgodnie z zasadą swobody zawierania umów, regulowane są w zawieranych przez strony umowach cywilnoprawnych, jednakże nie mogą one naruszać obowiązków wynikających z przepisów prawa podatkowego.
Na gruncie prawa cywilnego, zgodnie z art. 794 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.):
Przez umowę spedycji spedytor zobowiązuje się za wynagrodzeniem w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do wysyłania lub odbioru przesyłki albo do dokonania innych usług związanych z jej przewozem. Spedytor może występować w imieniu własnym albo w imieniu dającego zlecenie.
Spedytor oprócz wysłania lub odbioru przesyłki (w myśl art. 797, art. 798, art. 799 Kodeksu cywilnego) zobowiązany jest między innymi do:
1. podejmowania czynności potrzebnych do uzyskania zwrotu nienależnie pobranych sum z tytułu przewoźnego, cła i innych należności związanych z przewozem przesyłki;
2. podjęcia czynności potrzebnych do zabezpieczenia praw dającego zlecenie lub osoby przez niego wskazanej względem przewoźnika albo innego spedytora;
3. ponoszenia odpowiedzialności za przewoźników i dalszych spedytorów, którymi posługuje się przy wykonywaniu zlecenia, chyba, że nie ponosi winy w wyborze.
Z art. 800 Kodeksu cywilnego wynika, że:
Spedytor może sam dokonać przewozu. W tym wypadku spedytor ma jednocześnie prawa i obowiązki przewoźnika.
Zatem, pod pojęciem „spedycja” mieści się znacznie szerszy zakres czynności niż pod pojęciem „transport”. Transport to z reguły umowa o przewóz, natomiast spedycja może obejmować cały szereg czynności: odebranie towaru od nadawcy, dostarczenie do miejsca formowania przesyłki, załadunek, przewóz, wyładunek, dostarczenie do ostatecznego odbiorcy, załatwienie wszelkich formalności i wypełnienie dokumentacji. Nie oznacza to jednak, że spedytor musi sam wykonać wszystkie te czynności. Działalność spedytora może ograniczać się jedynie do znalezienia firmy, która wszystkie te czynności wykona na jego zlecenie.
Z opisu sprawy wynika, że prowadzą Państwo działalność gospodarczą w zakresie kompleksowych usług spedycji i transportu międzynarodowego na trasach z miejsca poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przeznaczenia w Polsce (z Chin do Polski). Państwa działalność obejmuje spedycję morską, spedycję lądową, jak i pośrednictwo w tych usługach. Usługi świadczycie Państwo na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą z siedzibą na terytorium Polski zarejestrowanych jako czynni podatnicy VAT. Zakup towarów, a także obsługa spedycyjna i celna świadczona przez Państwa odbywa się na warunkach dostawy: FOB/EXW Port w Chinach co oznacza, że kupujący, a zarazem Zleceniodawca Pana, organizuje we własnym zakresie odbiór towarów/ kontenerów z portów chińskich drogą morską. W ramach świadczonej kompleksowej usługi spedycyjnej organizujecie Państwo transport towarów przewożonych w kontenerach z Chin do Polski. Do Państwa obowiązków należy w szczególności wyszukanie przewoźnika morskiego (z kraju trzeciego do portu na terytorium UE (np. Hamburgu)), przeprowadzenie odprawy celnej, a następnie zorganizowanie transportu z portu na terytorium UE do miejsca przeznaczenia na terytorium Polski. Odprawa celna odbywa się na terenie innego kraju członkowskiego, np. Niemcy. Dla celów udokumentowania świadczonej usługi spedycji posiadacie Państwo: list przewozowy (CMR), w którym podane jest miejsce nadania oraz przeznaczenia, co potwierdza, że nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, wystawiona faktura dokumentująca wykonanie usługi, faktura wystawiona przez podwykonawców (przewoźników realizujących usługę transportu). Dysponujecie Państwo również numerem systemowym oraz dokumentem urzędowym wydanym przez właściwy organ celny z innych państwa członkowskich UE, z którego wynika fakt wliczenia wartości usługi transportowej świadczonej przez Spółkę do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów. Na dokumentach celnych widnieje odniesienie do faktury wystawionej przez Państwa. Z uwagi na fakt, iż w momencie odprawy celnej w jednym z państw członkowskich znane jest pierwsze miejsce przeznaczenia na terenie Polski to koszty transportu do tego miejsca wliczone zostają do podstawy opodatkowania importu towarów.
Wątpliwości Państwa dotyczą kwestii, zastosowania stawki VAT 0% dla świadczonej usługi spedycji w przypadku, gdy odprawa celna towarów ma miejsce na terenie innego niż Polska państwa członkowskiego UE.
W pierwszej kolejności aby móc odnieść się do Państwa wątpliwości należy określić miejsce świadczenia i opodatkowania świadczonej przez Państwa usługi spedycyjnej. Jak wskazano przedmiotowe usługi spedycji międzynarodowej świadczycie Państwo na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą z siedzibą na terytorium Polski zarejestrowanych jako czynni podatnicy podatku VAT. Jednocześnie, w odniesieniu do świadczonej przez Państwa usługi nie znajdują zastosowania szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia określone w przepisach art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy. W tej sytuacji do świadczonej przez Państwa usługi spedycyjnej znajduje zastosowanie ogólna zasada ustalania miejsca świadczenia wyrażona w art. 28b ustawy. W związku z powyższym miejscem świadczenia i opodatkowania usługi, stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy, jest miejsce w którym kontrahent posiada siedzibę działalności gospodarczej tj. w przedmiotowym przypadku Polska. Zatem świadczona przez Państwa usługa spedycyjna podlega opodatkowaniu w Polsce.
Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że świadczycie Państwo usługę pośrednictwa i spedycji międzynarodowej związanej z transportem międzynarodowym towarów z terytorium państwa trzeciego do miejsca docelowego na terytorium kraju (z Chin do Polski). Należy zatem zauważyć, że wykonywana przez Państwa usługa spedycyjna, wpisuje się w dyspozycję art. 83 ust. 3 pkt 3 ustawy, gdyż jak Państwo wskazaliście, związana jest z transportem międzynarodowym (przewóz towarów z terytorium państwa trzeciego (Chin) do Polski, o którym mowa w art. 83 ust. 3 pkt 1 lit. b) ustawy.
Odnosząc się do Państwa wątpliwości dotyczących ustalenia stawki podatku VAT jaką Spółka powinna opodatkować świadczoną usługę spedycyjną należy zauważyć, że usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej korzystają z preferencyjnej stawki VAT w wysokości 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 23 w zw. z art. 83 ust. 3 pkt 3 ustawy pod warunkiem, że podmiot, który je świadczy posiada w swej dokumentacji dowody wiarygodne i potwierdzające faktyczne świadczenie usług transportu międzynarodowego.
Jak wynika z uregulowań powołanego wyżej art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy, prawo podatnika do zastosowania dla usług międzynarodowego transportu towarów preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0% uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, że w wyniku przewozu towaru z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim. Istotą przywołanego przepisu jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, że towary będące przedmiotem transportu rzeczywiście przekroczyły granicę z państwem trzecim. Podstawowe znaczenie dla udokumentowania międzynarodowego transportu towarów jest list przewozowy stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, który potwierdzałby okoliczność, że nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim. Dopuszczalne są też inne dokumenty, przy czym ustawodawca nie określił jakie to mają być dowody, jednak muszą one jednoznacznie, w sposób niebudzący wątpliwości, potwierdzać spełnienie ww. wymogu.
Przy czym, jeżeli przewożone towary mają charakter towarów importowanych (przewóz towarów z kraju trzeciego na terytorium UE), wówczas dowodem świadczenia usług transportu międzynarodowego, oprócz dokumentów, o których mowa w pkt 1, jest dodatkowo dokument potwierdzony przez urząd celno-skarbowy, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi transportowej do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów. Wynika to wprost z przepisu art. 83 ust. 5 pkt 2 ustawy.
Mając na uwadze powyższe, podkreślić należy, że Państwo w ramach świadczonej usługi spedycyjnej organizujecie obsługę towarów przewożonych w kontenerach z kraju trzeciego do miejsca przeznaczenia na terenie Polski, przy czym co istotne odprawa celna odbywa się na terenie innego kraju członkowskiego, np. Niemiec. Zatem w myśl art. 26a ust. 1 ustawy (art. 60 Dyrektywy) miejscem importu towarów w przedmiotowym przypadku jest terytorium innego kraju członkowskiego (np. Niemiec). Ponadto, jak słusznie Państwo zauważyliście, z uwagi na fakt że w momencie odprawy celnej w jednym z państw członkowskich (np. Niemiec) znane jest miejsce przeznaczenia na terenie Polski to koszty transportu do tego miejsca przeznaczenia wlicza się do podstawy opodatkowania importu zgodnie z art. 30b ust. 4 ustawy (art. 86 ust. 1 lit. b Dyrektywy). Tym samym, w przypadku dokonywania odprawy celnej towarów (dopuszczenia do obrotu) w kraju innym niż Polska (np. Niemcy), nie jest konieczne posiadanie dokumentu, o którym mowa w art. 83 ust. 5 pkt 2 ustawy (dokument potwierdzony przez urząd celno-skarbowy, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi transportowej do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów.)
W konsekwencji, w takim przypadku do zastosowania stawki 0% do świadczonych usług spedycyjnych nie jest konieczny dokument potwierdzający wliczenie wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów, lecz jedynie dokumenty wynikające z art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy tj. dokumenty jednoznacznie potwierdzające, iż w wyniku przewozu z miejsca nadania (Chiny) do miejsca przeznaczenia (Polska) nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura dokumentująca wykonaną usługę spedycyjną. Zatem aby mogli Państwo skorzystać ze stawki 0%, powinni Państwo posiadać w swojej dokumentacji dowody wiarygodne i potwierdzające faktyczne dokonanie usługi spedycyjnej.
W świetle powyższego należy zauważyć, że w swej dokumentacji odnośnie świadczonej usługi spedycyjnej posiadacie Państwo list przewozowy (CMR), w którym podane jest miejsce nadania oraz przeznaczenia, co potwierdza, że nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, wystawiona faktura dokumentująca wykonanie usługi, faktura wystawiona przez podwykonawców (przewoźników realizujących usługę transportu). Dysponujecie Państwo również numerem systemowym oraz dokumentem urzędowym wydanym przez właściwy organ celny z innych państwa członkowskich UE, z którego wynika fakt wliczenia wartości usługi transportowej świadczonej przez Spółkę do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów. Na dokumentach celnych widnieje odniesienie do faktury wystawionej przez Państwa.
W konsekwencji posiadane przez Państwa dokumenty (wymienione w przedstawionym stanie faktycznym) w związku z świadczoną usługą spedycyjną na rzecz podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą siedzibą na terytorium Polski potwierdzają, że w wyniku przewozu z miejsca z terytorium państwa trzeciego (Chiny) do miejsca docelowego (Polski) nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim. W związku z powyższym jesteście Państwo uprawnieni do zastosowania stawki VAT w wysokości 0% do świadczonych, opisanych w zaistniałym stanie faktycznym, usług spedycji międzynarodowej związanej z transportem towarów z Chin do Polski, w przypadku gdy odprawa celna towarów odbywa się na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE (np. Niemcy).
Tym samym Państwa stanowisko należy uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, którą Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Przy tym zastrzegam, że rozstrzygnięcie czy dokumenty, którymi będzie dysponować podatnik rzeczywiście potwierdzają, że usługa transportu towarów stanowi część usługi transportu międzynarodowego, może być stwierdzone ostatecznie jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ podatkowy, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.
W postępowaniu o wydanie interpretacji nie prowadzę postępowania dowodowego, nie badam zatem dokumentów, na posiadanie których powołuje się podmiot wnioskujący.
Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.