
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
21 stycznia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 15 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy wskazania, czy sprzedaż działek nr 1, 2, 3 i 4 będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Uzupełniła go Pani pismem z 19 marca 2025 r. (wpływ 21 marca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
W październiku 2020 r. nabyła Pani wraz z mężem działkę nr 5 o powierzchni 270 arów na powiększenie gospodarstwa rolnego, ze względu na Pani chorobę w kwietniu 2023 r. złożyła Pani wniosek do (…) o zgodę na zbycie tej nieruchomości i w listopadzie uzyskała Pani taką zgodę.
W październiku 2024 r. dokonała Pani podziału rolnego działki na działki, z których część została podarowana dzieciom, działki 6, 7, 8, 9, 10, 11 zostaną przekazane bezpłatnie Gminie (...). na poszerzenie drogi gminnej, a pozostałe wydzielone działki o numerach 1, 2, 3, 4 o łącznej powierzchni 120 arów planuje Pani sprzedać.
W sierpniu 2024 r. wystąpiła Pani do Gminy (...) o warunki zabudowy na te działki, które zamierza Pani sprzedać i do dnia złożenia wniosku nie otrzymała Pani decyzji w tej sprawie. Przychód ze sprzedaży wymienionych działek przeznaczy Pani wraz z mężem częściowo na zakup mniejszego mieszkania, a pozostałą kwotę wydadzą Państwo na Pani leczenie i rehabilitację. Dodaje Pani, że ani Pani, ani Pani mąż nie prowadzi działalności gospodarczej.
Doprecyzowanie opisu sprawy
1.Działka nr 5, z której zostały wydzielone działki: 1, 2, 3, 4 od momentu nabycia nie była przez Panią i Pani męża uprawiana ponieważ była zarośnięta tarniną i samosiejkami. Mąż w chwilach wolnych wycinał i karczował drzewa. Na części działki była łąka, na której wraz z dziećmi i wnukami puszczali Państwo latawce i samoloty.
2.Mąż prowadził działalność gospodarczą w latach 1994-2001 – był to (...) (sprzedaż detaliczna prasy, artykuły chemiczne, artykuły szkolne, sprzedaż artykułów tytoniowych). Nie była to działalność deweloperska. W tym okresie nie posiadali Państwo tej działki więc nie była ona używana do działalności gospodarczej męża. Pani prowadziła działalność gospodarczą w latach 20 października 2013 r. – 20 maja 2024 r. (w lutym kiedy przyznano Pani rentę chorobową, zawiesiła Pani działalność do maja 2024 r., po czym 20 maja 2024 r. zamknęła Pani działalność). Działalność ta obejmowała prace naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie nauk społecznych i humanistycznych (badania archeologiczne). Nigdy nie prowadziła Pani działalności deweloperskiej ani usług o zbliżonym charakterze. Działka nigdy nie była przez Panią używana w Pani działalności gospodarczej.
3.Działka nigdy nie była wykorzystywana przez Panią i Pani męża na cele działalności rolniczej, o której mowa art. 2 pkt 15 ustawy.
4.Z ww. działek nie były sprzedawane żadne płody rolne. Działka nie była uprawiana przez Panią i Pani męża, stała odłogiem.
5.W momencie zakupu działki przez Panią i Pani męża, była posiana na niej pszenica. Dokonał tego przez pomyłkę (przekroczenie granicy własnej działki) właściciel sąsiedniego pola. Pozwolili Państwo sąsiadowi zostawić ją do żniw, a następnie zebrać i zabrać. Nie domagali się Państwo żadnego wynagrodzenia z tego tytułu – ani pieniężnego ani w postaci plonów. Od tego czasu nic tam nie było siane. Jeździli Państwo na działkę w celach rekreacyjnych, dodatkowo mąż wycinał i usuwał chaszcze.
6.Działki nigdy nie były nikomu udostępniane ani dzierżawione i nie były zawierane żadne umowy najmu.
7.W odniesieniu do działek nie będą Państwo podejmować żadnych działań i nie będą Państwo angażować środków finansowych celem podniesienia wartości tych działek. Nie składali Państwo żadnych wniosków o dokonanie przyłączy instalacji (wodnych, kanalizacyjnej, gazowej, energetycznej). Z informacji jakie Państwo otrzymali, będzie rozbudowa gminnej sieci wodnej do ujęcia studni głębinowej, która znajduje się niedaleko Państwa działek. Ma to nastąpić do 2026 r. i będzie wtedy szansa na uzyskanie przyłącza. Gmina zwróciła się z prośbą o umożliwienie dobrowolnego poszerzenia drogi. Ponieśli Państwo koszt podziału rolnego działki i nieodpłatnie przekażą Państwo Gminie część gruntu na poszerzenie drogi gminnej. Działki nie posiadają ogrodzenia.
8.Z potencjalnym nabywcą zawarli Państwo umowy przedwstępne, z których wynika, że potencjalny nabywca zobowiązuje się nabyć działki. Została ustalona cena i data 30 kwietnia 2025 r. Nabywca wpłacił zadatek. Umowa zostanie zawarta pod warunkiem uzyskania prawomocnej decyzji zatwierdzającej podział nieruchomości (w chwili podpisywania był wstępny projekt podziału i zgoda Gminy na podział) oraz zgody na zbycie nieruchomości. W chwili pogorszenia Pani zdrowia wystąpiła Pani o wyrażenie zgody na zbycie nieruchomości. Po przesłaniu dokumentacji medycznej KOWR wydał Państwu zgodę na zbycie, ale była ona ważna przez 1 rok. W chwili obecnej nie jest już wymagana zgoda na zbycie z KOWR. Koszty podziału pokryli Państwo z mężem z własnych pieniędzy. Kupujący nie ponosił żadnych kosztów. Nigdy z mężem nie udzielali Państwo pełnomocnictwa dla kupującego. Po zawarciu umowy przedwstępnej strona kupująca nie ponosiła żadnych kosztów oprócz kosztów umowy notarialnej. Nie posiada Pani informacji, czy będzie inwestować i dokonywać przyłączy.
9.Nie udzielali Państwo, ani nie będą udzielać, żadnego pełnomocnictwa przyszłym nabywcom. Będą Państwo osobiście u notariusza sprzedawać działki.
10.Działki nr 1, 2, 3, 4 nie znajdują się w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W chwili obecnej Gmina jest na etapie przystąpienia do planów ogólnych (termin 30 czerwca 2026 r.). Nie jest Pani w stanie udzielić informacji, czy działki będą ujęte pod zabudowę.
11.W chwili obecnej działki nie posiadają warunków zabudowy.
12.W chwili nabycia działka nr 5, z której zostały wydzielone działki nr 1, 2, 3, 4, nie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego.
Pytanie
Czy sprzedaż działek o nr 1, 2, 3, 4, o łącznej powierzchni 120 arów, będzie opodatkowana podatkiem VAT?
Pani stanowisko w sprawie
Pani zdaniem, z uwagi na to że działkę nabyła Pani w październiku 2020 r. z zamiarem powiększenia gospodarstwa rolnego, w 2023 r. stwierdzono u Pani chorobę nowotworową oraz związane z tym długotrwałe i kosztowne leczenie, wobec tego została Pani zmuszona względami finansowymi oraz brakiem sił na prowadzenie gospodarstwa rolnego, nabytą działkę podzielić, część podarować Gminie na poszerzenie dwóch dróg gminnych, część podarować dzieciom, a pozostałą część o powierzchni 120 arów sprzedać jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej. Na dzień złożenia wniosku jest to użytek rolny, co prawda wystąpiła Pani do Gminy (...) o wydanie warunków zabudowy na działki, ale takiej decyzji do dnia złożenia wniosku Pani nie otrzymała.
Pani zdaniem, sprzedaż wydzielonych działek rolnych w ramach gospodarstwa rolnego nie będzie wykonana w ramach działalności gospodarczej i tym samym nie podlega podatkowi VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:
Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Zgodnie z powołanymi przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.
Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.
Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.
Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
W myśl art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347 str. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE Rady”:
„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.
„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.
Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:
Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego.
W myśl art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:
Do celów ust. 1 lit. b) „teren budowlany” oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.
Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady:
Opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.
Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te powinny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.
Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.
W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.
Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży działek istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży gruntów podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.
Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.
Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku prywatnego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.
Co istotne – jak wskazał TSUE – dla uznania, że czynność sprzedaży działek następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym nie ma znaczenia fakt, że podmiot dokonujący dostawy jest „rolnikiem ryczałtowym”. Według TSUE sprzedaż działek przekształconych z rolnych na budowlane nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli następuje w ramach zarządzania majątkiem prywatnym. Trybunał orzekł, że „osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu prawa UE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby”.
Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywnie działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.
W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.
Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.
Należy zatem ustalić, czy w analizowanej sprawie w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży działek nr 1, 2, 3 i 4 będzie Pani spełniać przesłanki do uznania za podatnika podatku od towarów i usług.
Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.
W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.
W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że podejmowała Pani działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.
Z treści złożonego wniosku wynika, że w październiku 2020 r. nabyła Pani wraz z mężem działkę nr 5 o powierzchni 270 arów na powiększenie gospodarstwa rolnego. Ze względu na Pani chorobę w kwietniu 2023 r. złożyła Pani wniosek o zgodę na zbycie tej nieruchomości i w listopadzie uzyskała Pani taką zgodę.
W październiku 2024 r. dokonała Pani podziału rolnego działki na działki, z których część została podarowana dzieciom, działki 6, 7, 8, 9, 10, 11 zostaną przekazane bezpłatnie Gminie na poszerzenie drogi gminnej, a pozostałe wydzielone działki o numerach 1, 2, 3, 4 o łącznej powierzchni 120 arów planuje Pani sprzedać.
W sierpniu 2024 r. wystąpiła Pani do Gminy (...) o warunki zabudowy na te działki, które zamierza Pani sprzedać i do dnia złożenia wniosku nie otrzymała Pani decyzji w tej sprawie. Przychód ze sprzedaży wymienionych działek przeznaczy Pani wraz z mężem częściowo na zakup mniejszego mieszkania, a pozostałą kwotę wydadzą Państwo na Pani leczenie i rehabilitację. Działka nr 5, z której zostały wydzielone działki: 1, 2, 3, 4 od momentu nabycia nie była przez Panią i Pani męża uprawiana ponieważ była zarośnięta tarniną i samosiejkami. Mąż w chwilach wolnych wycinał i karczował drzewa. Na części działki była łąka, na której wraz z dziećmi i wnukami puszczali Państwo latawce i samoloty. Działka nigdy nie była przez Panią, ani Pani męża używana w działalności gospodarczej, ani na cele działalności rolniczej, o której mowa art. 2 pkt 15 ustawy. Z ww. działek nie były sprzedawane żadne płody rolne. Działka nie była uprawiana przez Panią i Pani męża, stała odłogiem. Jeździli Państwo na działkę w celach rekreacyjnych, dodatkowo mąż wycinał i usuwał chaszcze. Działki nigdy nie były nikomu udostępniane ani dzierżawione i nie były zawierane żadne umowy najmu. W odniesieniu do działek nie będą Państwo podejmować żadnych działań i nie będą Państwo angażować środków finansowych celem podniesienia wartości tych działek. Nie składali Państwo żadnych wniosków o dokonanie przyłączy instalacji (wodnych, kanalizacyjnej, gazowej, energetycznej). Z informacji jakie Państwo otrzymali, będzie rozbudowa gminnej sieci wodnej do ujęcia studni głębinowej, która znajduje się niedaleko Państwa działek. Ma to nastąpić do 2026 r. i będzie wtedy szansa na uzyskanie przyłącza. Gmina zwróciła się z prośbą o umożliwienie dobrowolnego poszerzenia drogi. Ponieśli Państwo koszt podziału rolnego działki i nieodpłatnie przekażą Państwo Gminie część gruntu na poszerzenie drogi gminnej. Działki nie posiadają ogrodzenia. Z potencjalnym nabywcą zawarli Państwo umowy przedwstępne, z których wynika, że potencjalny nabywca zobowiązuje się nabyć działki. Została ustalona cena i data 30 kwietnia 2025 r. Nabywca wpłacił zadatek. Umowa zostanie zawarta pod warunkiem uzyskania prawomocnej decyzji zatwierdzającej podział nieruchomości (w chwili podpisywania był wstępny projekt podziału i zgoda Gminy na podział) oraz zgody na zbycie nieruchomości. W chwili pogorszenia Pani zdrowia wystąpiła Pani do o wyrażenie zgody na zbycie nieruchomości. Po przesłaniu dokumentacji medycznej wydał Państwu zgodę na zbycie, ale była ona ważna przez 1 rok. W chwili obecnej nie jest już wymagana zgoda na zbycie z KOWR. Koszty podziału pokryli Państwo z mężem z własnych pieniędzy. Kupujący nie ponosił żadnych kosztów. Nigdy z mężem nie udzielali Państwo pełnomocnictwa dla kupującego. Po zawarciu umowy przedwstępnej strona kupująca nie ponosiła żadnych kosztów oprócz kosztów umowy notarialnej. Nie posiada Pani informacji, czy będzie inwestować i dokonywać przyłączy.
Nie udzielali Państwo, ani nie będą udzielać, żadnego pełnomocnictwa przyszłym nabywcom.
Pani wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą ustalenia, czy sprzedaż działek nr 1, 2, 3, 4 będzie opodatkowana podatkiem VAT.
Uwzględniając powyższą analizę przepisów oraz przedstawione okoliczności sprawy wskazać należy, że w odniesieniu do planowanej sprzedaży działek nr 1, 2, 3, 4 brak jest na ten moment przesłanek pozwalających uznać, że dokonując ww. dostawy wystąpi Pani w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.
Jak wynika bowiem z przedstawionych okoliczności sprawy, działka nr 5, z której powstały działki będące przedmiotem planowanej sprzedaży, nie była wykorzystywana do celów prowadzonej działalności gospodarczej. Nie była też wykorzystywana na cele działalności rolniczej. Działka była wykorzystywana w celach rekreacyjnych. W październiku 2024 r. dokonała Pani podziału rolnego działki, z którego powstały m.in. działki nr 1, 2, 3, 4, będące przedmiotem planowanej sprzedaży. W sierpniu 2024 r. wystąpiła Pani do Gminy (...) o warunki zabudowy na te działki które zamierza Pani sprzedać i do dnia złożenia wniosku nie otrzymała Pani decyzji w tej sprawie. Działki nigdy nie były nikomu udostępniane ani dzierżawione i nie były zawierane żadne umowy najmu. W odniesieniu do działek nie będzie Pani, ani Pani mąż podejmować żadnych działań i nie będą Państwo angażować środków finansowych celem podniesienia wartości tych działek. Z potencjalnym nabywcą zawarli Państwo umowy przedwstępne, z których wynika, że potencjalny nabywca zobowiązuje się nabyć działki. Została ustalona cena i data 30 kwietnia 2025 r. Nabywca wpłacił zadatek. Umowa zostanie zawarta pod warunkiem uzyskania prawomocnej decyzji zatwierdzającej podział nieruchomości (w chwili podpisywania był wstępny projekt podziału i zgoda Gminy na podział) oraz zgody na zbycie nieruchomości. Nie udzielali Państwo, ani nie będą udzielać, żadnego pełnomocnictwa przyszłym nabywcom.
W analizowanej sprawie brak jest zatem przesłanek świadczących o takiej Pani aktywności w przedmiocie sprzedaży działek, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że planowana sprzedaż działek nr 1, 2, 3, 4 będzie wypełniać przesłanki działalności gospodarczej. Nie podejmie Pani takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podejmowane przez Panią należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Sprzedając działki nr 1, 2, 3, 4 będzie Pani korzystała z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni Pani przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, i nie wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą – w stosunku do tej transakcji.
Wobec powyższego, dokonując sprzedaży nr 1, 2, 3, 4 będzie korzystać Pani z przysługującego Jej prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Panią cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży ww. działek, a ich dostawę cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
W konsekwencji, sprzedaż działek nr 1, 2, 3, 4 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Podsumowując, sprzedaż działek o nr 1, 2, 3, 4, o łącznej powierzchni 120 arów, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.
Tym samym, Pani stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:
Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pani ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Panią w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno -skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.