
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
3 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 30 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków dotyczących realizacji projektu w sytuacji, w której wyliczony prewspółczynnik (dla Szkoły) wyniesie mniej niż 2% i uznają Państwo, że prewspółczynnik Szkoły wynosi 0%. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Gmina Miejska (…) (dalej jako: „Gmina” lub „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W strukturze organizacyjnej Gminy znajdują się jednostki budżetowe w tym Szkoła Podstawowa nr (…) wchodząca w skład Zespołu (…) (dalej zwana: „Szkołą”). Gmina prowadzi scentralizowane rozliczanie podatku od towarów i usług wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi.
Szkoła prowadzi działalność opodatkowaną i niepodlegającą opodatkowaniu, w ramach której realizuje następujące dochody:
-dochody opodatkowane podatkiem od towarów i usług (wydzielony rachunek dochodów) z tytułu najmu pomieszczeń szkolnych, hali sportowej, sal lekcyjnych (wynajmującymi są podmioty wpisane do CEIDGI osoby fizyczna z którymi jednostka podpisała umowy najmu) oraz z tytułu sprzedaży biletów wstępu na lodowisko, które znajduje się przy szkole (nabywcami są dzieci i osoby dorosłe korzystające z rekreacji),
-dochody niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z tytułu: opłat za korzystanie z wychowania przedszkolnego, opłat za wyżywienie w stołówce szkolnej i przedszkolnej, opłat eksploatacyjnych za wyżywianie naliczanych nauczycielom, opłat za wydawanie duplikatów legitymacji i świadectw szkolnych, opłat za terminową spłatę podatku dochodowego od osób fizycznych (wynagrodzenie płatnika), odsetek bankowych dodatnich.
Szkoła nie prowadzi działalności zwolnionej od podatku.
Szkoła nie ma możliwości przypisania zakupów związanych z funkcjonowaniem szkoły bezpośrednio do prowadzonej sprzedaży opodatkowanej i niepodlegającej opodatkowaniu. Szkoła wylicza więc własny prewskaźnik na podstawie art. 86 ust. 2a i ust. 22 tej ustawy.
Prewskaźnik został obliczony zgodnie z § 3 ust. 3 rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r.
Do wyliczenia prewskaźnika, na podstawie którego możliwe byłoby odliczenie podatku naliczonego przyjęto dane z 2024 r.:
A - Roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez jednostkę wyniósł (…) zł (wartość netto);
D - Dochody uzyskane jednostki zrealizowane lub otrzymane wynikające ze sprawozdania RB-27 kwota (…) zł, ze sprawozdania RB-34 kwota (…) zł powiększone o kwotę stanowiącą równowartość środków na cele realizacji przypisanych zadań oraz pomniejszone o kwotę środków przeznaczonych na wypłatę świadczeń na rzecz osób fizycznych ze sprawozdania RB-28 kwota (…) zł.
Sposób określenia proporcji wg wzoru x - A*100/D tj.
(…) zł*100/((…) zł + (…) zł + (…) zł) = 0,64% w zaokrągleniu 1%. Tym samym obliczony za rok 2024 oraz na rok 2025 prewskaźnik wynosi 1%, w związku z czym uznano, na podstawie art. 86 ust. 2g w powiązaniu z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., że prewskaźnik jest równy 0%.
Gmina jest Beneficjentem projektu nr (…) pn. „(…) dofinansowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach programu Fundusze Europejskie dla ... 2021-2027. W dniu 12 grudnia 2024 r. została zawarta z Instytucją Zarządzającą umowa o dofinansowanie nr (…).
W ramach ww. projektu Gmina uznała cały podatek od towarów i usług jako kwalifikowalny.
W ramach ww. projektu Zespołu (…) - jednostka budżetowa działająca w imieniu Gminy Miejskiej, zamierza wykonać modernizację pomieszczeń Szkoły Podstawowej nr (…) wchodzącej w skład Zespołu oraz placu apelowego położonego przy szkole.
W projekcie realizowane będą standardy zdefiniowane w Modelu Dostępnej Szkoły w obszarze architektonicznym i technicznym. W obszarze architektonicznym wymienione zostaną drzwi wejściowe do hali gimnastycznej, co doprowadzi do likwidacji progu utrudniającego wjazd wózkom osobom niepełnosprawnym. Dodatkowo wjazd dla wózków oraz schody zostaną pokryte płytkami antypoślizgowymi. Zostanie przebudowany plac apelowy, który zostanie pokryty nową kostką z wydzielonymi miejscami dla osób z niepełnosprawnościami. Dostępność poszczególnych pomieszczeń zostanie zrealizowana poprzez wymianę drzwi, które przez to wpiszą się w standardy MDS.
Zostaną wymienione płytki na antypoślizgowe, obniżone zostanie okno do wydawania posiłków w stołówce szkolnej. Zostaną zamontowane 3 podnośniki przyschodowe, które zniwelują różnicę poziomów między korytarzami. Korytarze zostaną pomalowane kontrastowo zgodnie z MDS. Zostanie także zmienione zewnętrze pokrycie schodów i balustrady na klatkach schodowych. Schody zostaną oklejone specjalnymi pasami ostrzegawczymi. Obniżone zostaną włączniki światła. Przeprowadzony zostanie remont posadzek szkolnych polegający na wymianie posadzki cementowej lub lastrykowej na rulonową wykładzinę z tworzywa sztucznego.
Projekt zawiera rozwiązania techniczne i technologiczne zmniejszające oddziaływanie na środowisko. Dotyczy to także nowoczesnych i energooszczędnych rozwiązań technologicznych zmniejszających koszt eksploatacji i wpływ na środowisko. Produkty i roboty budowlane, które będą użyte i wykonywane, będą spełniały najwyższe normy europejskie. Drzwi zewnętrze do hali sportowej poprawią energooszczędność budynku szkoły a wymiana posadzek na ... spowoduje zmniejszenie używanych do czyszczenia środków chemicznych i wody. Farby, kleje, płytki i ... spowodują lepsze wyciszenie obiektów szkoły. W trakcie remontu wszystkie odpady będą odpowiednio segregowane i wywiezione zgodnie z obowiązującymi normami ochrony środowiska.
Zakres prac obejmuje: halę sportową i salę gimnastyczną, bibliotekę szkolną, korytarze i ściany I i II piętra, hall główny i stołówkę szkolną, klasopracownie oraz plac apelowy.
Interesariusze: uczniowie i pracownicy szkoły, rodzice, dziadkowie, opiekunowie prawni, absolwenci, goście, osoby odwiedzające szkołę podczas konkursów i zawodów sportowych, wyborcy - mieszkańcy osiedla, osoby wynajmujący sale na zajęcia i inni.
Zadania:
1.Remont schodów nr 1, 2, 3 i 4.
Remont schodów nie ingeruje w ich konstrukcję. Cały zakres robót dotyczy powierzchni schodów bez ingerencji w oparcie płyt spocznikowych oraz oparcie biegu schodowego, bez ingerencji w układ nośny schodów, w tym ich zbrojenie. Całość prac polega na skuciu starych okładzin schodów, wyrównaniu ich do jednakowej wysokości oraz wykonaniu nowych okładzin wraz z odpowiednim oznakowaniem dla osób z niepełnosprawnością, zgodnie z MDS.
Prace będą polegały na zerwaniu cokolika cementowego, cokołów z płytek z kamieni sztucznych. Po położeniu warstwy wyrównawczej, ułożone będą okładziny schodów i spoczników. W przypadku schodów, forma, wymiary i zastosowane materiały uwzględniają odpowiednie ich dostosowanie do potrzeb uczniów z różnymi niepełnosprawnościami: powierzchnia stopni będzie antypoślizgowa, matowa, bez zbędnych wzorów. Istotne jest natomiast wyróżnienie barwne stopni. Wymagane jest, aby krawędzie pierwszego i ostatniego stopnia w biegu schodowym oznaczone były pasami o szerokości min. 5 cm na całej ich szerokości, w kolorze kontrastującym z ich nawierzchnią. Oznaczenie jest widoczne na stopniu i podstopnicy (część pionowa lub skośna stopnia).
2.Wymiana posadzki na wykładzinę Tarkett
Remont posadzek szkolnych polegający na wymianie posadzki cementowej lub lastrykowej na rulonową wykładzinę z tworzywa sztucznego wykonaną na warstwie wyrównawczej nie jest ingerencją w podłogę czy też strop budynku. Jest to zwykła wymiana okładziny podłogowej. Łączna powierzchnia remontowanych posadzek wraz z cokolikami wynosi 1000,76 m2. Posadzki będą równe, antypoślizgowe oraz odporne na odkształcenia. W przypadku płaszczyzn pionowych niezbędne jest zastosowanie materiałów, które nie zagrażają użytkownikom przy ich dotykaniu, najlepiej takich, które nie są podatne na uszkodzenia. Posadzki i ściany będą ze sobą skontrastowane poprzez zastosowanie odmiennych kolorów (LRV min. 50%). Ma to na celu umożliwienie OzN wzroku określenie granicy między płaszczyznami oraz bezpieczne przemieszczanie się wzdłuż korytarza. W przypadku zastosowania podobnej kolorystyki dwóch elementów mogą zostać wprowadzone na posadzce lub ścianie pasy o szerokości 15 - 30 cm w innej barwie niż obie płaszczyzny.
3.Remont stołówki, dostosowanie okna podawczego w stołówce.
Zakres prac dotyczący stołówki ma na celu dostosowanie okienka podawczego posiłków dla osób z niepełnosprawnością. Jest to wymiana okna wewnętrznego nie ingerująca w konstrukcję ściany - istniejące nadproże nie będzie wykuwane. Zakres robót obejmuje wykucie podokienników, rozebranie ścian z cegieł, obniżenie muru, dostosowanie okna podawczego do osób z niepełnosprawnościami. W stołówce będzie również wymieniona posadzka na Tarkett, opis szczegółowy został przedstawiony w punkcie nr 5 i 14. W pomieszczeniu po remoncie posadzki będą antypoślizgowe, równe, bez uszkodzeń. Między płaszczyzną pionową a poziomą zapewniony jest kontrast barwny na poziomie 50% LRV. Lada w miejscu wydawania posiłku będzie obniżona jest do 90 cm, na szerokości nie mniejszej niż 90 cm.
4.Wywiezienie materiałów z rozbiórki.
Wywiezienie gruzu spryzmowanego samochodami skrzyniowymi z załadowaniem i wyładowaniem w prognozowanej ilości ponad 43 m3. (opis nie dotyczy)
5.Wymiana stolarki drzwiowej (drzwi wejściowe do hali gimnastycznej).
Wymiana stolarki drzwiowej (drzwi wejściowe do sali gimnastycznej) nie ingeruje w konstrukcję ściany, nie wymaga powiększenia otworu drzwiowego. Wymiana ta ma na celu zastąpienie starych drzwi drewnianych, drzwiami aluminiowymi. Wymiana stolarki drewnianej na drzwi aluminiowe dwuskrzydłowe, oszklone. Przed drzwiami zapewniona będzie powierzchnia manewrowania mniejsza niż 150x150 cm. Odległość najbliższej przegrody od strony klamki wynosi nie mniej niż 60 cm, tak aby można było swobodnie podjechać wózkiem i otworzyć drzwi bez konieczności wycofywania się.
6.Przeniesienie wyłączników.
Powyższy dział dotyczy przeniesienia przełączników świecznikowych wraz z doprowadzeniem przewodów elektrycznych, wraz z pracami wykończeniowymi (tynkowanie) oraz sprawdzeniem instalacji. Gniazda elektryczne będą znajdować się na optymalnej wysokości zasięgu ruchu osoby niepełnosprawnej, czyli 30-130 cm od poziomu posadzki. Określenie dokładnej wysokości zależy od wymagań urządzenia i indywidualnych potrzeb.
7.Oznakowanie schodów specjalnymi pasami ostrzegawczymi.
Oznakowanie schodów specjalnymi pasami ostrzegawczymi o długości 32,60 m, zgodnie z MDS. Kolor oznaczenia będzie różnić się od barwy schodów w ten sposób, że zwróci uwagę większości ludzi, a dla osób słabowidzących będzie kluczowy w samodzielnym i swobodnym poruszaniu się (może być to kolor żółty).
8.Malowanie kontrastowe korytarzy.
Malowanie kontrastowe będzie polegało na zeskrobaniu istniejącej farby i przetarciu istniejących tynków, następnie wyrównanie zaprawą wapienno-gipsową, zagruntowanie i pomalowanie farbami emulsyjnymi zgodnie z MDS. Ściany i podłogi będą miały matowe wykończenie tak, aby nie powstawało zjawisko olśnienia czy oślepienia światłem sztucznym i naturalnym. Malowanie kontrastowe klatek schodowych będzie polegało na zeskrobaniu istniejącej farby i przetarciu istniejących tynków, następnie wyrównanie zaprawą wapienno-gipsową, zagruntowanie i pomalowanie farbami emulsyjnymi zgodnie z MDS.
9.Wymiana stolarki drzwiowej drewnianej.
Wymiana stolarki drzwiowej drewnianej w ilości 34 szt. nie ingeruje w konstrukcję ścian, nie wymaga powiększenia otworów drzwiowych. Ponadto wymianie podlegają drzwi wejściowe do stołówki oraz świetlicy szkolnej - z drewnianych na aluminiowe. Wymiana ta ma na celu zastąpienie starych zniszczonych drzwi nowymi. Prace będą polegały na wykuciu z muru ościeżnic stalowych i zamontowaniu nowych, drewnianych zgodnie z MDS. Minimalna szerokość drzwi w świetle ościeżnicy wynosić będzie 90 cm. Zastosowane będą drzwi łatwe do otwierania zarówno przez użytkowników wózków inwalidzkich, osoby słabsze fizycznie, np. dzieci w wieku wczesnoszkolnym i OzN kończyn górnych. Istotnym elementem dostosowania komunikacji poziomej do potrzeb użytkowników z różnymi ograniczeniami psychofizycznymi, są wejścia do pomieszczeń ogólnodostępnych oraz drzwi, które znajdują się na trasach ewakuacyjnych.
10.Wymiana balustrad schodowych.
Demontaż starej i montaż nowej balustrady schodowej. Wzdłuż biegu schodowego umocowane będą poręcza po obu stronach schodów, żeby umożliwić lewo i prawostronne użytkowanie. Poręcz znajdzie się również na spocznikach pośrednich.
11.Pozostałe posadzki.
Wymiana posadzek z płytek na nowe ze względu na znaczny stopień ich zużycia zgodnie z MDS o powierzchni 877,66 m2 oraz o długości cokolików 0,20 mb. Posadzki będą równe, antypoślizgowe oraz odporne na odkształcenia. W przypadku płaszczyzn pionowych niezbędne jest zastosowanie materiałów, które nie zagrażają użytkownikom przy ich dotykaniu, najlepiej takich, które nie są podatne na uszkodzenia. Posadzki i ściany będą ze sobą skontrastowane poprzez zastosowanie odmiennych kolorów (LRV min. 50%). Ma to na celu umożliwienie OzN wzroku określenie granicy między płaszczyznami oraz bezpieczne przemieszczanie się wzdłuż korytarza. W przypadku zastosowania podobnej kolorystyki dwóch elementów mogą zostać wprowadzone na posadzce lub ścianie pasy o szerokości 15 - 30 cm w innej barwie niż obie płaszczyzny.
12.Plac apelowy.
Zakres robót na placu apelowym polega na:
1)rozebraniu podbudowy betonowej gr 12 cm,
2)mechanicznym wykonaniu koryta o głębokości 20 cm,
3)wykonaniu warstwy odsączającej o gr. 10 cm,
4)wykonaniu obrzeży betonowych 30x8 cm na lawie betonowej,
5)wykonaniu nawierzchni z kostki brukowej betonowej o gr. 8 cm na podsypce cementowo-piaskowej,
6)wywiezieniu gruzu z placu budowy.
Plac apelowy szkoły wykonany jest z betonu, o dość znacznym stopniu zniszczenia. Po przebudowie jego powierzchnia będzie wyrównana. Na placu znajdą się oznakowane miejsca dla osób z niepełnosprawnościami. Powierzchnia remontowanego placu apelowego 930,91 m2.
13. Montaż rolet.
Pomieszczenia oświetlone są równomiernie światłem naturalnym sztucznym. Istotne jest, aby w oknach znalazły się np. rolety ograniczające dostęp promieni światła do pomieszczenia (w celu ograniczenia oślepienia światłem dziennym, a także przegrzania w upalne dni). W ten sposób zrealizowane będzie jedno z założeń MDS, czyli obiekty sportowe i biblioteki są dostępne dla uczniów z różnymi ograniczeniami. Montaż rolet umożliwiających regulację natężenia światła zewnętrznego w pomieszczeniach w celu zapewnienia dostępności dla osób niedowidzących.
14.Montaż podnośników przyschodowych.
W przypadku schodów, forma, wymiary i zastosowane materiały uwzględniają odpowiednie ich dostosowanie do potrzeb uczniów z różnymi niepełnosprawnościami. Podnośnik przyschodowy posiada udźwig, który pozwala bez kłopotu przewieźć osobę z wózkiem, gwarantując, że konstrukcja będzie wytrzymała i bezpieczna. Sprzęt napędzany jest prądem elektrycznym, a sterowanie odbywa się za pomocą łatwego w obsłudze panelu wmontowanego w obudowę. Pozwala on osobie na wózku uruchomić podnośnik oraz zablokować barierki, które zabezpieczają przed wypadnięciem w trakcie przejazdu. Podnośniki umożliwią przemieszczanie się osób z niepełnosprawnością ruchową między segmentami szkoły o różnymi poziomie ciągów komunikacyjnych.
Pytania
1.Czy Wnioskodawca prawidłowo przyjął, że prewskaźnik wynosi 0% biorąc pod uwagę, że wartość wyliczonego przez Gminę prewskaźnika była niższa niż 2%?
2.Jeżeli stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego jest prawidłowe, to czy Gmina może przyjąć, że nie przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do wydatków w poniesionych na realizację Projektu?
Państwa stanowisko w sprawie
W ocenie Wnioskodawcy, prewskaźnik dla Szkoły został wyliczony w sposób prawidłowy i Gmina może skorzystać z uprawnienia do przyjęcia, że prewskaźnik wyliczony dla tej jednostki na podstawie art. 86 ust. 2a i 22 w zw. z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. będzie wynosił 0%.
Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina może przyjąć, że nie przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do faktur dotyczących dostosowania i przebudowy infrastruktury Szkoły Podstawowej Nr (…) w Zespole (…), gdyż prewskaźnik będzie wynosił 0%.
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu: nabycia towarów i usług, dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.
Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
W świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2024 r. poz. 1465, dalej jako: „ustawa z dnia 8 marca 1990 r.”), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie edukacji publicznej, utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 8 i 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r.).
Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.
Należy zauważyć, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług a prowadzoną działalnością. Ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć zatem charakter pośredni lub bezpośredni. O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy - bezpośrednio, więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa - mają pośredni związek z działalnością gospodarczą. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. przez ich odsprzedaż, lecz przez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości.
Podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czy to będzie działalność opodatkowana, zwolniona czy może niepodlegająca opodatkowaniu. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości, jeżeli wyodrębnienie nie jest możliwe podatnik ma prawo do odliczenia w części kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, zwolnioną jak i nieopodatkowaną. Brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności nieopodatkowanych tym podatkiem.
Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2 h oraz art. 90 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.
W myśl art. 86 ust. 2a ustawy z dnia 11 marca 2004 r., w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.
Stosownie do treści art. 88 ust. 2b ustawy z dnia 11 marca 2004 r., sposób określenia prewspółczynnika najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:
1)zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2)obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
Zgodnie z ust. 2c analizowanego artykułu, przy wyborze sposobu określenia prewspółczynnika można wykorzystać w szczególności następujące dane:
1)średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
2)średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
3)roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
4)średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.
W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy (art. 86 ust. 2d ustawy z dnia 11 marca 2004 r.), Prewskaźnik określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. stosuje się odpowiednio zgodnie z art. 86 ust. 2g tej ustawy.
W myśl art. 86 ust. 2h ustawy z dnia 11 marca 2004 r. w przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.
Zgodnie z treścią art. 86 ust. 22 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowanie obrotu gospodarczego.
gdzie poszczególne symbole oznaczają:
X - proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,
A - roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez jednostkę budżetową, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,
D - dochody wykonane jednostki budżetowej.
Powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 21 art. 8 ust. 2 tej ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.
Podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określania, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych z opodatkowania. Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 89 ust. 2a ustawy oraz - w przypadku wystąpienia także czynności zwolnionych od podatku - w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy.
Na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy z dnia 11 marca 2004 r., w zakresie prewskaźnika odpowiednio stosuje się przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., dotyczące tzw. współczynnika proporcji, o którym mowa w art. 90 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.
Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.
Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1 to na mocy art. 90 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.
Współczynnik proporcji ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.
Zgodnie z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., w przypadku gdy współczynnik proporcji nie przekroczył 2% - podatnik ma prawo uznać, ze wynosi on 0%.
Na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy z dnia 11 marca 2004 r., regulacja art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. ma także zastosowanie względem prewskaźnika. Jeśli zatem prewskaźnik nie przekracza 2%, podatnik może uznać, że wynosi on 0%.
Szkoła prowadzi działalność opodatkowaną i niepodlegającą opodatkowaniu, w ramach której realizuje następujące dochody:
-dochody opodatkowane podatkiem od towarów i usług (wydzielony rachunek dochodów) z tytułu najmu pomieszczeń szkolnych, hali sportowej, sal lekcyjnych (wynajmującymi są podmioty wpisane do CEiDG i osoby fizyczne, z którymi jednostka podpisała umowy najmu) oraz z tytułu sprzedaży biletów wstępu na lodowisko, które znajduje się przy szkole (nabywcami są dzieci i osoby dorosłe korzystające z rekreacji),
-dochody niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z tytułu; opłat za korzystanie z wychowania przedszkolnego, opłat za wyżywienie w stołówce szkolnej i przedszkolnej, opłat eksploatacyjnych za wyżywienie naliczanych nauczycielom, opłat za wydawanie duplikatów legitymacji i świadectw szkolnych, opłat za terminową spłatę podatku dochodowego od osób fizycznych (wynagrodzenie płatnika), odsetek bankowych dodatnich.
Szkoła nie prowadzi działalności zwolnionej od podatku.
Odnosząc powyższe do przedmiotu niniejszego wniosku Szkoła nie ma możliwości przypisania zakupów związanych z funkcjonowaniem szkoły bezpośrednio do prowadzonej sprzedaży opodatkowanej i niepodlegającej opodatkowaniu. Szkoła wylicza więc własny prewskaźnik na podstawie art. 86 ust. 2a i ust. 22 tej ustawy.
Gmina wyliczyła prewskaźnik na podstawie danych za rok 2024, zgodnie z § 3 ust. 3 rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r., który wyniósł 0,64% (po zaokrągleniu 1%).
A • Roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez jednostkę wyniósł 128 352,11 (wartość netto)
D • Dochody uzyskane jednostki zrealizowane lub otrzymane wynikające ze sprawozdania RB-27 kwota (…) zł, ze sprawozdania R6-34 kwota (…) zł powiększono o kwotę stanowiącą równowartość środków na cele realizacji przypisanych zadań oraz pomniejszone o kwotę środków przeznaczonych na wypłatę świadczeń na rzecz osób fizycznych ze sprawozdania RB-28 kwota (…) zł.
Sposób określenia proporcji wg wzoru x= A*100/D tj.
(…)*100/ ((…) + (…) + (…))* 0,64% w zaokrągleniu 1%.
W ocenie Wnioskodawcy, określenie wartości prewskaźnika zgodnie z § 3 ust. 3 rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r. jest metodą najbardziej odpowiadającą w zakresie działalności wykonywanej przez Szkołę.
Mocą art. 86 ust. 2g w zw. z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. w ocenie Wnioskodawcy prewskaźnik wynosi 0%. Tym samym Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu faktur dotyczących dostosowania i przebudowy infrastruktury Szkoły Podstawowej Nr (…) w Zespole (…).
Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej DKIS z dnia 28 października 2022 r. sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.476.2022.1.JM, w której organ stwierdził, że: (...) przy odliczaniu podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją przedmiotowego projektu w części dotyczącej budynków szkół i przedszkola winni Państwo wydzielić kwotę podatku naliczonego związanego z działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT, zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy oraz przepisami rozporządzenia. Jednakże - jak wskazali Państwo - proporcja odliczenia podatku VAT, w rozumieniu art. 86 ust. 2a ustawy, w żadnej z tych jednostek, nie przekracza poziomu 2%. Z tego względu, działając na podstawie art. 90 ust. 10 pkt 2, w powiązaniu z art. 86 ust. 2g Ustawy, Gmina przyjęła, że dla powyższych jednostek budżetowych, prewspółczynnik VAT wynosi 0%. Stosownie do art. 86 ust. 2g ustawy w związku z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy będą mieli Państwo prawo uznać, że proporcja ta wyniesie 0%, a zatem należy uznać, iż całość wydatków poniesionych w ramach przedmiotowego projektu w części dotyczącej budynków szkoły i przedszkola będzie wykorzystywana do celów innych niż działalność gospodarcza. W związku z powyższym, nie będą mieć Państwo prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych na budynki szkół i przedszkola.
Podobnie stanowisko zajął Dyrektor KIS w interpretacjach indywidualnych: z dnia 9 lipca 2018 r. sygn., 0111-KDIB3-2.4012.390.2018.2.AZ; z dnia 30 listopada 2018 r. sygn. 0111-KDIB3 1.4012.779.2018.1.JP; z dnia 9 czerwca 2020 r. sygn. 0112-KDIL1-1.4012.119.2020.2.AR; z dnia 23 lutego 2024 r. sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.837.2023.1.WL.
W ocenie Wnioskodawcy, prewskaźnik dla Szkoły został wyliczony w sposób prawidłowy i Gmina może skorzystać z uprawnienia do przyjęcia, że prewskaźnik wyliczony dla tej jednostki na podstawie art. 86 ust. 2a i 22 w zw. z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. będzie wynosił 0%.
W związku z powyższym gmina może przyjąć, że nie przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu o faktur dotyczących dostosowania i przebudowy infrastruktury Szkoły Podstawowej nr (…) w Zespole (…), gdyż prewskaźnik będzie wynosił 0%. Reasumując Gmina wnosi o uznanie stanowiska Wnioskodawcy za prawidłowe w całości.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Jak stanowi art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a)nabycia towarów i usług,
b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Art. 87 ust. 1 ustawy stanowi:
W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2 – ust. 6 ustawy.
W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.
Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.
Doprecyzowaniem powołanego wyżej przepisu art. 86 ust. 1 ustawy jest przepis art. 86 ust. 2a ustawy, zgodnie z którym:
W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.
Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy:
Sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:
1)zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2)obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy:
Przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:
1)średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
2)średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
3)roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
4)średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.
Z art. 86 ust. 2d ustawy wynika, że:
W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.
Na mocy art. 86 ust. 2e ustawy:
Podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo. Podatnik jest obowiązany zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego o przyjętych danych wyliczonych szacunkowo w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten sposób określenia proporcji został zastosowany po raz pierwszy, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3.
W myśl art. 86 ust. 2f ustawy:
Przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.
Jak stanowi art. 86 ust. 2g ustawy:
Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a, 10 i 10c-10g stosuje się odpowiednio.
Zgodnie z art. 90 ust. 10 ustawy:
W przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:
1) przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 10 000 zł - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
2) nie przekroczyła 2% - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.
W myśl art. 86 ust. 2h ustawy:
W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.
Natomiast z treści art. 86 ust. 22 ustawy wynika, że:
Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.
Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 999), zwane dalej „rozporządzeniem”.
Zgodnie z § 1 pkt 1 i pkt 2 rozporządzenia:
Rozporządzenie to określa, w przypadku niektórych podatników, sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji” oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji.
W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to: jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.
W świetle zapisów § 2 pkt 8 rozporządzenia:
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostkach organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego – rozumie się przez to:
a)urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego,
b)jednostkę budżetową,
c)zakład budżetowy.
Na mocy § 3 ust. 1 rozporządzenia:
W przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.
Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego, jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jego poszczególnych jednostek organizacyjnych, tj. dla urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, jednostki budżetowej, zakładu budżetowego.
Powyższe rozporządzenie wprowadza wzory, według których wyznaczane są sposoby określenia proporcji, uznane za najbardziej odpowiadające specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć. Metody te mają charakter „obrotowy”, polegający na ustaleniu „udziałów” z tytułu działalności gospodarczej w całkowitym „obrocie” z tytułu działalności gospodarczej oraz działalności pozostającej poza sferą podatku od towarów i usług.
W § 3 ust. 2, ust. 3 i ust. 4 rozporządzenia ustawodawca podał ustalony według wzoru sposób określania proporcji w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, w przypadku jednostki budżetowej oraz zakładu budżetowego.
Według § 3 ust. 3 rozporządzenia:
Jako sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku jednostki budżetowej sposób ustalony według wzoru:
X = A x 100/D
gdzie poszczególne symbole oznaczają:
X – proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,
A – roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez jednostkę budżetową, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,
D – dochody wykonane jednostki budżetowej.
Zgodnie z § 2 pkt 10 rozporządzenia:
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o dochodach wykonanych jednostki budżetowej – rozumie się przez to dochody obejmujące dochody publiczne w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, z wyjątkiem dochodów, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 4 lit. b-d i pkt 5 ustawy o finansach publicznych, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, zrealizowane lub otrzymane przez tę jednostkę, wynikające ze sprawozdania z wykonania:
a)planu finansowego jednostki budżetowej oraz
b)planu dochodów i wydatków zgromadzonych na wydzielonym rachunku, o którym mowa w art. 223 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, jeżeli dana jednostka budżetowa prowadzi taki rachunek
-powiększone o kwotę stanowiącą równowartość środków przeznaczonych na zasilenie tej jednostki celem realizacji przypisanych jej zadań jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem środków przeznaczonych na wypłatę, na podstawie odrębnych przepisów, zasiłków, zapomóg i innych świadczeń o podobnym charakterze na rzecz osób fizycznych.
Stosownie do § 3 ust. 5 rozporządzenia:
Dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, dochody wykonane jednostki budżetowej oraz przychody wykonane zakładu budżetowego nie obejmują odpowiednio dochodów lub przychodów uzyskanych z tytułu:
1)dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane odpowiednio przez jednostkę samorządu terytorialnego lub jednostkę organizacyjną jednostki samorządu terytorialnego do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane odpowiednio do środków trwałych jednostki samorządu terytorialnego lub jednostki organizacyjnej jednostki samorządu terytorialnego – używanych na potrzeby prowadzonej przez te jednostki działalności;
2)transakcji dotyczących:
a)pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych,
b)usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38–41 ustawy, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.
Zauważyć również należy, że w przypadku jednostki samorządu terytorialnego, na którą przepisy nakładają realizację określonych zadań i która realizuje te zadania przy pomocy swoich jednostek organizacyjnych, uzasadnione jest – pomimo że podatnikiem podatku VAT jest Gmina – wyliczenie kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu przez jednostkę samorządu terytorialnego w oparciu o sposoby określania proporcji ustalone odrębnie dla wskazanych jednostek organizacyjnych, które wykorzystują majątek powstały w ramach konkretnej inwestycji.
Należy zauważyć, że powołany wyżej art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.
W przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy.
Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Według art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym:
Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.
Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.
W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.
W świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1645 ze zm.):
Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym:
Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Katalog zadań własnych gminy został określony w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.
Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym:
Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy edukacji publicznej.
Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:
W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).
Z opisu sprawy wynika, że jesteście Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzą Państwo scentralizowane rozliczanie podatku od towarów i usług wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi. W strukturze organizacyjnej Gminy znajdują się jednostki budżetowe w tym Szkoła Podstawowa nr (…) wchodząca w skład Zespołu (…). Szkoła prowadzi działalność opodatkowaną i niepodlegającą opodatkowaniu. Szkoła nie prowadzi działalności zwolnionej od podatku. Szkoła nie ma możliwości przypisania zakupów związanych z funkcjonowaniem szkoły bezpośrednio do prowadzonej sprzedaży opodatkowanej i niepodlegającej opodatkowaniu. Szkoła wylicza własny prewskaźnik na podstawie art. 86 ust. 2a i ust. 22 ustawy. Prewskaźnik został obliczony zgodnie z § 3 ust. 3 rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r. Obliczony za rok 2024 prewskaźnik wynosi 1%, w związku z czym uznano, na podstawie art. 86 ust. 2g w powiązaniu z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy, że prewskaźnik jest równy 0%. W ramach projektu pn. (…) - jednostka budżetowa działająca w Państwa imieniu, zamierza wykonać modernizację pomieszczeń Szkoły Podstawowej nr (..) wchodzącej w skład Zespołu oraz placu apelowego położonego przy szkole.
W celu odniesienia się do kwestii objętej pytaniem należy wskazać, że podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia czyli sprzedażą generującą podatek należny.
Obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a jedną z podstawowych przesłanek pozytywnych jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.
Należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia w całości podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych od podatku.
Natomiast w sytuacji, gdy przyporządkowanie ponoszonych wydatków do poszczególnych rodzajów działalności nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a i następne ustawy.
Jak wynika z treści wniosku, Szkoła prowadzi działalność opodatkowaną i niepodlegającą opodatkowaniu oraz nie prowadzi działalności zwolnionej od podatku. Szkoła nie ma możliwości przypisania zakupów związanych z funkcjonowaniem szkoły bezpośrednio do prowadzonej sprzedaży opodatkowanej i niepodlegającej opodatkowaniu.
W związku z powyższym skoro majątek powstały w ramach inwestycji wykorzystywany będzie zarówno do celów działalności gospodarczej (czynności opodatkowanych) oraz niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie ma możliwości przypisania wydatków do poszczególnych czynności, to wskazać należy, że przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 w związku z art. 86 ust. 2a i następne ustawy, z uwzględnieniem przepisów rozporządzenia. Prawo to przysługuje Państwu pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych wynikających z art. 88 ustawy.
Należy jednak zauważyć, że jak wskazano wyżej, w myśl art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy, jeżeli proporcja nie przekracza 2% podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0% i nie dokonywać odliczeń podatku naliczonego. Zasada ta – z uwagi na treść art. 86 ust. 2g ustawy – ma również zastosowanie do proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy. Nie oznacza to jednak, że wskaźnik poniżej 2% pozbawia podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego z zastosowaniem wyliczonej proporcji. W powyższej sytuacji bowiem podatnik ma prawo wyboru, czy dokona on odliczenia w oparciu o wyliczoną proporcję, czy też zrezygnuje z tego prawa i nie odliczy podatku naliczonego.
Jak wynika z okoliczności rozpatrywanej sprawy, proporcja wyliczona dla Państwa jednostki budżetowej na podstawie art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz § 3 ust. 3 rozporządzenia nie przekracza 2%, na skutek czego możecie Państwo uznać na podstawie art. 86 ust. 2g w zw. z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy, że proporcja ta wynosi 0%. Zatem w takiej sytuacji nie mają Państwo prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z przedmiotową inwestycją.
Podsumowując, należy stwierdzić, że na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy oraz przepisów rozporządzenia – co do zasady – przysługuje Państwu prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego od wydatków na realizację Inwestycji, w części w jakiej zakupione towary i usługi są związane z czynnościami opodatkowanymi VAT. Natomiast z uwagi na fakt, iż wartość pre-współczynnika dla jednostki budżetowej (Szkoły), której dotyczy ww. inwestycja, skalkulowanego zgodnie z Rozporządzeniem nie przekracza 2%, to na podstawie art. 86 ust. 2g w zw. z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy, mogą Państwo przyjąć, iż pre-współczynnik ten wynosi 0%, jak również, że nie przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację ww. inwestycji.
Zatem oceniając Państwa stanowisko całościowo uznałem je za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.
Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem wskazaną przez Państwa okoliczność, że wyliczony prewspółczynnik (dla Szkoły) wynosi mniej niż 2% przyjęto jako element opisu sprawy i nie dokonywano oceny prawidłowości wyliczeń. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swoją aktualność.
Podkreślić należy, iż rolą Organu w postępowaniu interpretacyjnym jest wyłącznie interpretacja przepisów prawa podatkowego, a nie badanie poprawności dokonanych wyliczeń i podanych kwot, zatem w niniejszej interpretacji nie dokonano oceny prawidłowości wyliczenia proporcji.
Jednocześnie podkreślam, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
W odniesieniu do powołanych interpretacji indywidualnej, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.
Pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Państwu przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.