Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do pełnego odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych na realizację Inwestycji w zakresie budowy stacji ładowania samochodów elektrycznych. Uzupełnili go Państwo pismem z 3 kwietnia 2025 r. (wpływ 3 kwietnia 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.

Zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1465, dalej: „ustawa o samorządzie gminnym”), do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów oraz zadania własne gminy, określone w art. 7 ust. 1, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokojenie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych. Zadania użyteczności publicznej gminy obejmują między innymi sprawy związane z lokalnym transportem zbiorowym, sprawy: gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, ochrony środowiska oraz sprawy utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym).

Gmina zrealizowała projekt pn. (…) (dalej: „Inwestycja”). W ramach Inwestycji Gmina zakupiła autobus szkolny oraz wybudowała stację ładowania dla samochodów elektrycznych. Prace zostały zakończone w roku 2024. Gmina sfinansowała Inwestycję w części ze środków własnych, a w części ze środków pochodzących z Rządowego Funduszu Polski Ład: Program Inwestycji Strategicznych.

W ramach Inwestycji Gmina poniosła wydatki inwestycyjne w szczególności na:

-zakup autobusu szkolnego (...) oraz

-budowę stacji ładowania samochodów elektrycznych wraz z instalacją prowadzącą do punktu ładowania.

Inwestycja w postaci budowy stacji ładowania samochodów elektrycznych obejmuje teren, którego właścicielem jest Gmina i teren ten nie podlega pod kategorię drogi publicznej.

Za korzystanie ze stacji ładowania samochodów elektrycznych, Gmina będzie pobierać opłaty w stosunku do wszystkich korzystających z ww. części Infrastruktury. Opłaty będą podlegały opodatkowaniu VAT i będą wykazywane przez Gminę w Jej rozliczeniach dla celów VAT.

Gmina tym wnioskiem obejmuje wyłącznie wydatki, które zostały poniesione na budowę stacji ładowania samochodów elektrycznych. Pozostałe wydatki ponoszone w ramach realizacji Inwestycji nie stanowią przedmiotu tego wniosku.

Sposób wykorzystania Infrastruktury – Gmina pozostanie właścicielem Infrastruktury i będzie zarządzać Infrastrukturą oraz ponosić koszty związane z jej utrzymaniem.

Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu sprawy

Sprzedaż energii elektrycznej za pośrednictwem stacji ładowania samochodów elektrycznych, będzie wyłącznie odpłatna. Przedmiotowa stacja nie będzie udostępniania na rzecz jednostek organizacyjnych Gminy, w szczególności Gmina nie będzie wykorzystywać jej nieodpłatnie na cele stricte publiczne. W ocenie Gminy, odpłatne udostępnianie stacji ładowania, która powstała w ramach inwestycji, będzie stanowić działalność gospodarczą oraz czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, niekorzystającą ze zwolnienia od tego podatku.

Pytanie

Czy Gminie będzie przysługiwać pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków poniesionych na realizację Inwestycji w zakresie budowy stacji ładowania samochodów elektrycznych?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z pewnymi zastrzeżeniami, które nie mają zastosowania w niniejszej sprawie.

Dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia w każdym przypadku istotne jest ustalenie, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

1)zostały nabyte przez podatnika tego podatku (przesłanka podmiotowa) oraz

2)pozostają w bezspornym związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi (przesłanka przedmiotowa).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Odnosząc się do warunku nabywania towarów i usług przez podatnika, należy wskazać, że kwestia ta została uregulowana w art. 15 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Kolejno, stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast, zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Katalog zadań własnych gminy został określony w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.

W konsekwencji, kryterium uznania jednostki samorządu terytorialnego za podatnika VAT jest charakter wykonywanych przez nią czynności. Dokonywanie czynności o charakterze publicznoprawnym wyłącza, co do zasady, te podmioty z kategorii podatników VAT. Natomiast dokonywanie czynności cywilnoprawnych na podstawie umowy skutkuje zasadniczo uznaniem tych podmiotów za podatników, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu VAT.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Gminy, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej za pośrednictwem stacji ładowania samochodów elektrycznych, będzie ona występować w roli podatnika VAT. Gmina stoi na stanowisku, że w przedmiotowej sprawie sprzedaż energii elektrycznej za pośrednictwem stacji ładowania samochodów elektrycznych wykonywana będzie na podstawie umowy cywilnoprawnej, zawartej w momencie pobrania przez potencjalnego klienta energii elektrycznej za pośrednictwem ww. stacji. Pobranie energii elektrycznej za pośrednictwem stacji oznaczać będzie akceptację cennika i regulaminu dotyczących pobierania energii elektrycznej za pośrednictwem stacji.

Zawierana przez Gminę z pobierającymi energię elektryczną umowa będzie klasyczną umową adhezyjną zawieraną przez pobierającego energię elektryczną za pośrednictwem stacji ładowania. Umowa ta została uregulowana w art. 384 ustawy Kodeks cywilny z dnia 23 kwietnia 1964 r. (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1740).

Zgodnie z tym przepisem ustalony przez jedną ze stron wzorzec umowy, w szczególności ogólne warunki umów, wzór umowy, regulamin, wiąże drugą stronę, gdy druga strona mogła się z łatwością dowiedzieć o jego treści (jeżeli posługiwanie się wzorcem jest w stosunkach danego rodzaju zwyczajowo przyjęte). Przepis ten obejmuje konsumentów w zakresie umów powszechnie zawieranych w drobnych, bieżących sprawach życia codziennego.

Jak wskazano w komentarzu do Kodeksu cywilnego pod redakcją M. Załuckiego: „Wzorce umowy to dokumenty obejmujące klauzule kształtujące prawa i obowiązki w stosunkach dwustronnych, przygotowane z góry przez jedną stronę, zwykle dla nieoznaczonego kontrahenta, na potrzeby nieograniczonej liczby powtarzających się transakcji, umożliwiające zawarcie umowy bez konieczności prowadzenia negocjacji, najczęściej w trybie adhezyjnym (...)”.

Zatem, sprzedając energię elektryczną za pośrednictwem stacji ładowania, Gmina zawierać będzie umowy cywilnoprawne.

Ponadto, w ramach tych czynności, zdaniem Gminy, nie wystąpi Ona jako organ władzy publicznej, bowiem sprzedaż energii elektrycznej za pośrednictwem stacji ładowania nie będzie stanowić zadania nałożonego odrębnymi przepisami prawa.

Występuje związek wydatków na Inwestycję w zakresie dotyczącym budowy stacji ładowania samochodów elektrycznych z działalnością opodatkowaną.

Drugim warunkiem wynikającym z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, niezbędnym do zastosowania prawa do odliczenia VAT naliczonego, jest związek ponoszonych wydatków z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT.

Z literalnej interpretacji art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, bezpośrednio wynika, że odliczyć można podatek naliczony związany z transakcjami, których następstwem jest określenie podatku należnego. Tym samym, zasada ta wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi Istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku w Dyrektywie VAT. Przepisy Rozdziału 1-4 Tytułu X Dyrektywy VAT (art. 167 i nast.), wprowadzają podstawową regułę wspólnego systemu podatku VAT, zgodnie z którą podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną, natomiast prawo takie nie przysługuje w przypadku dokonywania transakcji zwolnionych lub nieopodatkowanych.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jednocześnie, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

Jednocześnie zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z brzmienia powołanych przepisów wynika, iż pojęcia dostawy towarów i świadczenia usług na gruncie ustawy o VAT uzupełniają się w tym sensie, iż co do zasady czynności podejmowane przez podatników należy uznać za świadczenie usług, o ile nie stanowią one dostawy towarów. Takie skonstruowanie zakresu czynności opodatkowanych prowadzi do realizacji zasady powszechności opodatkowania.

W ocenie Gminy, powyższe przepisy wskazują, że sprzedaż energii elektrycznej za pośrednictwem stacji ładowania, stanowić będzie dostawę towarów opodatkowaną VAT, bowiem w ramach tej czynności dojdzie do dostawy energii elektrycznej na rzecz podmiotów pobierających tę energię za pośrednictwem stacji ładowania.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacjach indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 marca 2022 r. o sygn. 0111-KDIB3-2.4012.116.2022.2.AZ, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, w analogicznym stanie faktycznym, uznał stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na budowę punktów ładowania samochodów elektrycznych za prawidłowe, jednocześnie odstępując od uzasadnienia prawnego swojej oceny.

Również w interpretacji z 9 stycznia 2023 r. o sygn. 0111-KDIB3-3.4012.520.2022.1.MPU Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w analogicznym stanie faktycznym, uznał stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na budowę stacji ładowania samochodów elektrycznych za prawidłowe.

Jednocześnie, w ocenie Gminy, czynność ta nie skorzysta ze zwolnienia z VAT, gdyż ani ustawa o VAT, ani też rozporządzenia wykonawcze nie przewidują w takim przypadku zwolnienia z tego podatku.

Mając na uwadze powyższe rozważania, zdaniem Gminy, ponoszenie wydatków na Inwestycję dotyczącą budowy stacji ładowania samochodów elektrycznych będzie mieć bezpośredni związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT.

Gmina podkreśla, że jest w stanie wyodrębnić, jaka część wydatków ponoszonych w ramach Inwestycji przypadnie wyłącznie na budowę stacji ładowania samochodów elektrycznych. W związku z tym będzie Gminie przysługiwać prawo do pełnego odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z budową stacji ładowania samochodów elektrycznych.

Ponadto Gmina wskazuje, że stanowisko odmienne od przestawionego powyżej pozostawałoby w sprzeczności z fundamentalną zasadą opodatkowania VAT, jaką jest zasada neutralności tego podatku, podkreślana wielokrotnie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz polskich sądów administracyjnych. Przykładowo, Gmina pragnie przytoczyć orzeczenie TSUE w sprawie C-37/95 Ghent Coal, w którym Trybunał stwierdził, iż: „Prawo do odliczenia zostało wprowadzone, aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę od kosztów VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w toku jego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej konsekwentnie zapewnia, że każda działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu i efektu, pod warunkiem, że sama podlega VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny”.

Zdaniem Gminy, nie powinna być Ona traktowane inaczej/mniej korzystnie niż inne podmioty gospodarcze, dokonujące sprzedaży opodatkowanej VAT i korzystające w związku z tym z prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów/usług niezbędnych w celu wykonywania czynności opodatkowanych VAT. Skoro bowiem Gmina, jako czynny podatnik VAT, zobowiązana będzie uiszczać VAT należny z tytułu sprzedaży energii elektrycznej za pośrednictwem stacji ładowania, to powinna ona mieć jednocześnie prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków warunkujących możliwość dostarczania energii elektrycznej za pośrednictwem stacji ładowania samochodów elektrycznych.

Mając na uwadze, iż wydatki poniesione na Inwestycję, będą mieć związek wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi VAT, należy uznać, iż Gminie przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki na realizację Inwestycji.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Jak wskazano powyżej, najistotniejszym warunkiem umożliwiającym czynnemu podatnikowi VAT realizację prawa do odliczenia, jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Jednocześnie oceny, czy związek ten istnieje lub będzie istniał w przyszłości, należy dokonać w momencie realizowania zakupów, zgodnie z zasadą niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik – aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego – nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy jednak dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto, ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy:

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy:

Natomiast jak stanowi art. 15 ust. 6 ustawy:

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

·podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

·podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Tylko bowiem w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1465 ze zm.):

Na mocy art. 6 ust. 1 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). W tym tylko zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Oznacza to, że w pozostałym zakresie np. w zakresie zadań własnych nałożonych na gminę na podstawie odrębnych przepisów, jednostki samorządu terytorialnego nie występują jako podatnicy podatku VAT, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki.

Z opis sprawy wynika, że:

·są Państwo zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT,

·zrealizowali Państwo projekt pn. (…),

·w ramach Inwestycji zakupili Państwo autobus szkolny oraz wybudowali Państwo stację ładowania dla samochodów elektrycznych,

·za korzystanie ze stacji ładowania samochodów elektrycznych, będą Państwo pobierać opłaty w stosunku do wszystkich korzystających z ww. części Infrastruktury,

·sprzedaż energii elektrycznej za pośrednictwem stacji ładowania samochodów elektrycznych, będzie wyłącznie odpłatna,

·przedmiotowa stacja nie będzie udostępniania na rzecz jednostek organizacyjnych Gminy, w szczególności Gmina nie będzie wykorzystywać jej nieodpłatnie na cele stricte publiczne,

·odpłatne udostępnianie stacji ładowania, która powstała w ramach inwestycji, będzie stanowić działalność gospodarczą oraz czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, niekorzystającą ze zwolnienia od tego podatku.

Państwa wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą ustalenia, czy będzie przysługiwać Państwu pełne prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych na realizację Inwestycji w zakresie budowy stacji ładowania samochodów elektrycznych.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego zostaną spełnione, ponieważ – jak wskazali Państwo w opisie sprawy – Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, za korzystanie ze stacji ładowania samochodów elektrycznych Gmina będzie pobierać opłaty w stosunku do wszystkich korzystających z ww. części Infrastruktury – sprzedaż energii elektrycznej za pośrednictwem stacji ładowania samochodów elektrycznych, będzie wyłącznie odpłatna. Przedmiotowa stacja nie będzie udostępniania na rzecz jednostek organizacyjnych Gminy, w szczególności Gmina nie będzie wykorzystywać jej nieodpłatnie na cele stricte publiczne. Ponadto, odpłatne udostępnianie stacji ładowania, która powstała w ramach inwestycji, będzie stanowić działalność gospodarczą oraz czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, niekorzystającą ze zwolnienia od tego podatku.

Z powyższego wynika, że stacja ładowania pojazdów będzie wykorzystywana przez Państwa wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem, w analizowanej sprawie, w odniesieniu do przedmiotowej Inwestycji w zakresie budowy stacji ładowania samochodów elektrycznych – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – będzie przysługiwało Państwu prawo do pełnego odliczenia naliczonego podatku VAT.

Podsumowanie

Gminie przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków poniesionych na realizację Inwestycji w zakresie budowy stacji ładowania samochodów elektrycznych, o ile nie wystąpią przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy.

Państwa stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację oparłem się na informacji, że: „Sprzedaż energii elektrycznej za pośrednictwem stacji ładowania samochodów elektrycznych, będzie wyłącznie odpłatna. Przedmiotowa stacja nie będzie udostępniania na rzecz jednostek organizacyjnych Gminy, w szczególności Gmina nie będzie wykorzystywać jej nieodpłatnie na cele stricte publiczne. W ocenie Gminy, odpłatne udostępnianie stacji ładowania, która powstała w ramach inwestycji, będzie stanowić działalność gospodarczą oraz czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, niekorzystającą ze zwolnienia od tego podatku”. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie podkreślam, że ta interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności prawa do odliczenia podatku VAT w zakresie zakupu autobusu szkolnego oraz opodatkowania sprzedaży energii elektrycznej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.