Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

12 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 7 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie skutków podatkowych związanych ze sprzedażą działek. Uzupełnili go Państwo pismami z: 21 marca 2025 r. (wpływ 21 marca 2025 r.) i 24 marca 2025 r. (wpływ 24 marca 2025 r.).

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1. Zainteresowana będąca stroną postępowania:

1.A. A.,

2. Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

2.B. B.

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawcy są współwłaścicielami (udział 50%) nieruchomości położonych w województwie (…), Obręb (…) w skład których wchodzą:

• działka nr 1 powierzchni (…) a,
• działka nr 2 o powierzchni (…) a,
• działka nr 3 o powierzchni (…) a, sprzedana 19 grudnia 2024 r.,
• działka nr 4 o powierzchni (…) a, sprzedana 12 grudnia 2024 r.,
• działka nr 5 o powierzchni (…) a, sprzedana 12 grudnia 2024 r.,
• działka nr 6 o powierzchni (…) a,
• działka nr 7 o powierzchni (…) a,
• działka nr 8 o powierzchni (…) a,
• działka nr 9 o powierzchni (…) a,
• działka nr 10 o powierzchni (…) a,
• działka nr 11 o powierzchni (…) a,
• działka nr 12 o powierzchni (…) a,

dla których prowadzona jest KW (…) przez Sąd Rejonowy w (…).

Na chwilę obecną wg rejestru gruntów :

• działki 1, 2, 3, 4, 5, 9, 10, 11, 12 są klasyfikowane jako grunty orne,
• działki 6, 7, 8 są klasyfikowane jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych.

Wnioskodawcy sprzedali trzy działki o nr 3, 4, 5 na podstawie jednego aktu notarialnego o nr. REP. (…) z 19 grunta 2024 r.

Kupujący, powiązani rodzinnie, mieszkańcy z sąsiadującej miejscowości, sami zgłosili się do wnioskodawców i złożyli ofertę kupna ww. działek, na co Wnioskodawcy przystali.

Działki 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12 powstały w wyniku scalenia i podziału gruntów rolnych na podstawie Uchwały nr (…) Rady Miejskiej w (…) z 31 stycznia 2022 r. Wyżej wymienione działki stanowią majątek osobisty i są wyłączną własnością Wnioskodawców na zasadzie współwłasności (po 50%).

W skład gruntów rolnych podlegających scaleniu i podziałowi weszła działka nr 13 o powierzchni (…) ha ujęta w KW (…) prowadzonej przez Sąd Rejonowy w (…). Jest to majątek osobisty Wnioskodawców będący w rodzinie od 70 lat.

Działka 13 będąca gruntem rolnym stanowiła część rodzinnego gospodarstwa rolnego, którą matka Wnioskodawców otrzymała od swojego ojca, (dziadka Wnioskodawców) w drodze darowizny 13 października 1960 r. Rep. (…). Następnie w drodze darowizny udokumentowanej aktem notarialnym REP. A nr (…) z 11 czerwca 2010 r. Wnioskodawcy jako rodzeństwo stali się jej współwłaścicielami w drodze umowy darowizny dokonanej przez matkę Wnioskodawców na podstawie aktu notarialnego Repertorium A numer (…) z 11 czerwca 2010 roku.

Podstawą prawną zgodnie z aktualnie obowiązującymi przepisami, umożliwiającą dokonanie scalenia i podział gruntów rolnych jest Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego Terenu (…) w (…) (Uchwała (…) z 30 marca 2016 roku opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa (…) 5 kwietnia 2016 roku poz. 1522).

Z kolei podstawą do opracowania Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego jest Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego uchwalony uchwałą nr (…) Rady Miejskiej w (…) z 21 lutego 2001 r. z późniejszymi zmianami.

Według tego studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego sporządzonego przez Urząd Gminy i Miasta (…), teren obejmowany miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (…) położony jest w strefie koncentracji osadnictwa, oznaczonej symbolem MU.

Wg zapisów studium Strefy koncentracji osadnictwa obejmują tereny istniejącej zabudowy zagrodowej i mieszkaniowej jednorodzinnej z obiektami usług publicznych i różnorodnej działalności gospodarczej oraz tereny rolne, na których występuje największe zainteresowanie realizacją budownictwa jednorodzinnego i obiektów dla działalności gospodarczej.

Wnioskodawcy w odniesieniu do przedmiotowych gruntów, w związku z ich sprzedażą (3 działki sprzedane 19 grudnia 2024 r.) i ewentualnie planowaną sprzedażą nie podjęli i planują nie podejmować aktywnych działań o charakterze marketingowym w zakresie sprzedaży nieruchomości polegających np.: na reklamie działek poprzez umieszczanie ogłoszeń w radiu, prasie, a także nie planuję korzystać z usług biura pośrednictwa w obrocie nieruchomościami celem zbycia nieruchomości wskazanych na wstępie.

Wnioskodawcy nie podejmowali i nie będą podejmować również żadnych działań mających na celu zwiększenie ich atrakcyjności dla potencjalnych nabywców, przez co należy rozumieć grodzenie działek czy też uzbrojenie tego terenu. Nie występowali i nie zamierzają występować o pozwolenie na budowę na przedmiotowych działkach .

Jedyne pozwolenia na budowę jakie wchodzą w rachubę mogą dotyczyć tylko rodziny (dzieci, wnuki).

Podsumowanie

1.Podstawą umożliwiającą dokonanie scalenia i podziału gruntów rolnych jest Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego Terenu (…) (Uchwała (…) z 30 marca 2016 r.).

2.Działki powstały w wyniku scalenia i podziału gruntów rolnych na podstawie Uchwały nr (…) Rady Miejskiej w (…) z dnia 31 stycznia 2022 r. Wyżej wymienione działki stanowią majątek osobisty i są wyłączną własnością Wnioskodawców na zasadzie współwłasności (po 50%).

3.W skład gruntów rolnych podlegających scaleniu i podziałowi weszła działka nr 13 o powierzchni (…) ha.

4.Jest to majątek rodzinny, osobisty Wnioskodawców.

5.Działka 13 będąca gruntem rolnym stanowiła część gospodarstwa rolnego, którą matka Wnioskodawców otrzymała od swojego ojca w drodze darowizny 13 października 1960 r.

Następnie w drodze darowizny dokonanej przez matkę Wnioskodawców na podstawie aktu notarialnego 11 czerwca 2010 Wnioskodawcy jako rodzeństwo stali się jej współwłaścicielami

Historia użytkowania.

Był to bardzo długi pas gruntu. Uprawiany był tylko częściowo, gdyż obejmuje on również tereny podmokłe, tereny trawiaste częściowo koszone, ugory.

Ten grunt stanowił część gospodarstwa rodzinnego Państwa matki. Jeździli Państwo i pomagali w uprawie gospodarstwa, również tego pola będącego własnością Państwa mamy, szczególnie w okresie żniw, wykopków, czy sianokosów. Z tego tytułu mieli Państwo np.: własne ziemniaki, warzywa, mąkę.

Podatek rolny przez cały czas był płacony przez Państwa matkę, a po akcie darowizny, przez Państwa.

Inne dane.

• nie są Państwo czynnymi podatnikami VAT,
• Pani A. A. prowadziła kiedyś działalność gospodarczą, ale ta działka nie była w niej wykorzystywana,
• nie posiadają Państwo statusu rolnika ryczałtowego,
• do momentu zbycia przedmiotowe działki nie będą uprawiane (uprawa zakończona około 7 lat temu),
• nie uzyskali Państwo z tego pola płodów rolnych przeznaczonych do dalszej odsprzedaży, jedynie na cele osobiste,
• Wnioskodawcy nie mają w planie sprzedaży wszystkich działek. Sprzedaż może się pojawić w razie potrzeby gdy będą potrzebne środki na potrzeby osobiste, bieżące,
• pieniądze uzyskane ze sprzedaży planują Państwo przeznaczyć np. na remonty domów, pomoc dzieciom, wnukom w spłacie ewentualnych kredytów zaciągniętych na własne mieszkania, czy wspomóc ich w budowie domu na którejś z tych działek, gdyby podjęli taką decyzję. Niesprzedane działki przejdą na nich w spadku,
• do momentu ewentualnej sprzedaży nie zamierzają Państwo wykonywać innych czynności np. uzbrojenie terenu, ogrodzenie w celu zwiększenia ich atrakcyjności.
• nie dokonywali Państwo wcześniej sprzedaży działek,
• sprzedaż następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym,
• dla działek prowadzona jest jedna księga wieczysta,
• kupcami prawdopodobnie będą osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej,
• nie zamierzają Państwo występować o pozwolenia na budowę.

Według Państwa wszystkie te czynności mieszczą się w granicach zwykłego zarządu nieruchomością na potrzeby osobiste.

Działania jakie zostały podjęte ze strony Wnioskodawców to wzmiankowane już scalenie i podział. Warunkiem dokonania scalenia i podziału jest Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego. Natomiast warunkiem niezbędnym i będącym podstawą do sporządzenia Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego jest Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego opracowane przez Urząd Miasta i Gminy (…) - Uchwała nr (…) z 21 lutego 2001 r. W wyżej wymienionej Uchwale tereny będące Państwa własnością (przy drodze (…) na obrzeżach (…)) zostały określone nie jako tereny rolne a tereny budowlane.

Sumując: Gmina zgodziła się i opracowała Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego zgodnie z tym co było w Studium.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

W wyniku sprzedaży działek nie będą udzielane żadne pełnomocnictwa związane z jakąkolwiek czynnością dotyczącą tej sprzedaży. Nie będą Państwo podpisywać żadnych umów przedwstępnych związanych ze sprzedażą działek. Działki nigdy nie były wynajmowane.

Pytania (ostatecznie sprecyzowane w uzupełnieniu do wniosku):

1.  Czy już dokonana sprzedaż (dostawa) działek nr: 3, 4, 5 podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

2.  Czy planowana ewentualna sprzedaż ( dostawa) działek nr: 1, 2, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie

Sprzedaż (dostawa) działek 3, 4, 5 i planowana ewentualna sprzedaż działek pozostałych nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wnioskodawcy są osobami fizycznymi, którzy nie kupowali tego gruntu z myślą o jego odsprzedaży, jest to ich majątek rodzinny osobisty i przekształcony w grunt pod zabudowę na podstawie Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego (opracowany przez gminę). Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego opracowano na wniosek Wnioskodawców i innych właścicieli w grunt przeznaczony pod zabudowę, (zgodnie z tym co było w studium). Wnioskodawcy uważają że nie można uznać ich za podatników podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, kiedy dokonują oni sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym, osobistym Wnioskodawców.

Zdaniem Wnioskodawców, w celu określenia czy czynność wskazana w zdarzeniu obecnym i przyszłym będzie podlegała opodatkowaniu VAT, niezbędne jest ustalenie czy Wnioskodawcy w ramach transakcji zbycia nieruchomości będą działać jako podatnicy VAT.

Zdaniem Wnioskodawców nie będą oni działali w charakterze podatnika VAT, gdyż za takowego zgodnie art. 15 ustawy o VAT uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje zaś, zgodnie z ust. 2 cyt. ww. regulacji wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z relacji powyższych przepisów można zatem wywnioskować, że definicje podatnika oraz działalności gospodarczej zawarte w art. 15 ustawy o VAT wyraźnie wskazują, że w celu uznania określonych działań danego podmiotu - w tym konkretnym przypadku Wnioskodawców - za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Jednocześnie, wynika z nich (definicji), że o działalności gospodarczej na gruncie ustawy o VAT możemy mówić w szczególności, w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W konsekwencji, wobec powyższego, uznać należy, że dana dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu VAT pod warunkiem, że dokonana jest przez podmiot posiadający status podatnika VAT, a ponadto, podmiot ten - w ramach tej konkretnej transakcji - działa w charakterze podatnika VAT.

Z kolei o działaniu w charakterze podatnika VAT, można mówić, gdy w celu dokonania wspomnianej sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców, a zatem wówczas, gdy aktywnie i w sposób ciągły angażuje się w transakcję poprzez podejmowanie dodatkowych działań, np.: ponosi wydatki na reklamę celem zachęcenia potencjalnych nabywców do zakupu nieruchomości lub też wydatki mające na celu zwiększenie atrakcyjności przedmiotu sprzedaży (uzbrojenie terenu, ogrodzenie terenu).

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 roku w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej W Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawców, nie spełniają oni kryteriów ustawowych wspomnianych powyżej, do uznania ich w przypadku dokonanej i ewentualnie przyszłej sprzedaży działek za podmiot działający w charakterze podatnika VAT dokonujący sprzedaży w ramach działalności gospodarczej, gdyż analizując ich sytuację prawnopodatkową, przez pryzmat okoliczności faktycznych nie można nie zauważyć, że nie podejmowali oni dodatkowych działań, które wskazywałyby na ich angażowanie się w sposób aktywny i ciągły w proces sprzedaży działek.

Na wstępie w opisie stanu faktycznego zaznaczono bowiem w sposób nie pozostawiający wątpliwości, że w odniesieniu do przedmiotowych gruntów, w związku z ich planowaną sprzedażą nie podjęto aktywnych działań o charakterze marketingowym w zakresie sprzedaży nieruchomości, ani podlegających na podniesieniu ich atrakcyjności.

W przypadku wnioskodawców, wykonujących czynność dostawy towarów, polegającą na zbyciu części majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego sprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej a zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bez względu na zamiar wykonywania tych czynności w sposób częstotliwy, nie są oni podatnikami podatku VAT.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawców dokonana sprzedaż (dostawa) i planowana sprzedaż (dostawa) nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT i należy ją uznać, za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Towarem jest także udział w prawie własności. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie zarówno gruntu jak też udziału w prawie własności gruntu traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Wskazać jednak należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10).

Z ww. orzeczenia wynika m.in., że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie, nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Z opisu sprawy wynika, że w 2024 r. sprzedali Państwo działki nr: 3, 4, 5 i planują sprzedać kolejne działki. Działki nabyli Państwo w drodze darowizny. Wskazane działki powstały z podziału działki nr 13 będącej gruntem rolnym, który stanowił część rodzinnego gospodarstwa rolnego. Nie podjęli i nie planują Państwo podejmować aktywnych działań o charakterze marketingowym w zakresie sprzedaży nieruchomości polegających np.: na reklamie działek, a także nie planuję Państwo korzystać z usług biura pośrednictwa w obrocie nieruchomościami. Nie podejmowali i nie będą Państwo podejmować działań mających na celu zwiększenie atrakcyjności działek, tj. grodzenie działek czy też uzbrojenie tego terenu. Działania jakie zostały podjęte z Państwa strony to scalenie i podział, które mogły być przeprowadzone po uchwaleniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, o który Państwo wystąpili do Gminy.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy dokonana sprzedaż działek nr: 3, 4, 5 oraz planowana ewentualna sprzedaż działek nr: 1, 2, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, podlegała/będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów, dostawa towarów (w tym działek) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz zamiar z jakim została zrealizowana i okoliczności w jakich ją wykonano.

W kontekście powyższych rozważań, istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że podejmowali/będą Państwo podejmowali działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że z przedstawionych okoliczności sprawy nie wynika taka Państwa aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności w stosunku do działek, które zostały sprzedane i które zamierzacie Państwo sprzedać. Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które przesądzają, że sprzedaż działek wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Nabyli Państwo działkę nr 13, z której powstały przedmiotowe działki – w drodze darowizny. Nie prowadzili Państwo działań marketingowych mających na celu znalezienie nabywcy (nie zamieszczali, ani nie zamierzają zamieszczać ogłoszeń). Nie podejmowali ani nie zamierzają Państwo podejmować działań mających na celu zwiększenie atrakcyjności działek. Nie podpisali Państwo żadnych umów przedwstępnych sprzedaży nieruchomości objętych wnioskiem, nie udzielili również pełnomocnictwa do działania w Państwa imieniu. Działki nigdy nie były przedmiotem dzierżawy. Podział i scalenie działek, jako czynności wykonane przez Państwa w odniesieniu do działek nie przesądzają, o uznaniu Państwa jako handlowców, a tym samym podatników podatku VAT. Państwa działania mieszczą się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Tym samym transakcja sprzedaży działek w 2024 r. jak również przyszła sprzedaż kolejnych działek nie będzie podlegała przepisom ustawy, ponieważ przedmiotem transakcji będzie Państwa majątek osobisty, brak jest bowiem przesłanek świadczących o takiej Państwa aktywności w przedmiocie zbycia tych nieruchomości gruntowych, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

Nie podjęli/nie podejmą Państwo aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podejmowane przez Państwa należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Sprzedając ww. działki skorzystają Państwo z przysługującego Państwu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełnią Państwo przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, i nie wystąpią w roli podatników podatku od towarów i usług prowadzących działalność gospodarczą.

W efekcie stwierdzić należy, że dokonując sprzedaży działek gruntu nr: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12 nie działali/nie będą Państwo działali w charakterze podatników podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a w konsekwencji nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym, Państwa stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Zgodnie z art. 14f § 2b pkt 3 ustawy Ordynacja podatkowa:

W związku z powyższym, nienależna opłata w kwocie 240 zł, uiszczona 6 lutego 2025 r., zostanie zwrócona - stosownie do art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej - na rachunek bankowy, zgodnie z dyspozycją zawartą we wniosku.

Ponadto wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, np. zawarcia umowy przedwstępnej, udzielenia pełnomocnictwa, wydzierżawienie gruntu, wystąpienie o decyzję o warunkach zabudowy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pani A. A. (Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.