Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0113-KDIPT1-2.4012.191.2025.2.AM

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 2 kwietnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.191.2025.2.AM

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn. „…” w części dotyczącej inwestycji wymienionej w punkcie 1 i 2 opisu sprawy. Uzupełnili go Państwo pismem z 27 marca 2025 r. (wpływ 27 marca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego (z uwzględnieniem uzupełnienia wniosku)

Miasto A jest miastem na prawach powiatu, definiowanym zgodnie z art. 92 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2024r., poz. 107 z późn. zm.) jako gmina wykonująca zadania powiatu na zasadach określonych w tej ustawie. Stosownie do przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2024r., poz. 1465, z późn. zm., dalej: u.s.g.), Miasto A jest jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną, wykonującą zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność (art. 2 ust. 1 i 2).

Miasto A posiada status czynnego podatnika podatku od towarów i usług (dalej: podatek) w odniesieniu do czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. W konsekwencji zawierania takich umów Miasto A wykonuje czynności w ramach działalności gospodarczej definiowanej na gruncie i dla celów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024r., poz. 361, dalej: ustawa), zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy.

Należy zauważyć, że zdecydowana większość zadań realizowanych przez Miasto A jest wykonywana w reżimie publicznoprawnym jako realizacja zadań własnych, o których mowa w art. 7 u.s.g.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 u.s.g. jednym z zadań własnych gminy są sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych. Do realizacji powyższych zadań służy posiadana przez Miasto A infrastruktura sportowo-rekreacyjna, którą Miasto A sukcesywnie buduje i rozbudowuje/modernizuje, ponosząc wydatki związane z realizacją zadań inwestycyjnych.

Miasto A jest właścicielem niezabudowanych nieruchomości gruntowych oznaczonych numerami działek: (…), obręb (…), na których zamierza wybudować kompleks sportowo-rekreacyjny. Inwestycja będzie realizowana w ramach zadania inwestycyjnego pn. „…” w formule zaprojektuj i wybuduj.

Zakres zadania obejmuje: (…).

W skład inwestycji wchodzą:

1.(…).

2.(…).

3.(…).

Szacowana wartość nakładów na realizację przedmiotowego zadania, zgodnie z Uchwałą nr (…) Rady Miasta A z dnia (…) 2024 r. w sprawie uchwalenia (…) Miasta A wraz …, wynosi (…) zł. Miasto A podkreśla, że dokładna wartość nakładów inwestycyjnych będzie znana po zakończeniu inwestycji. Zadanie będzie finansowane środkami własnymi (ok. (…) wartości zadania) oraz środkami pochodzącymi z Rządowego Funduszu Polski Ład: Programu Inwestycji Strategicznych (ok. (…)). Miasto A nie wyklucza pozyskania środków z innych zewnętrznych źródeł na finansowanie przedmiotowej inwestycji. Miasto A podkreśla, że dokładna wysokość wkładu własnego oraz środków pozyskanych z zewnętrznych źródeł będzie znana po zakończeniu inwestycji.

Zakończenie zadania planowane jest w 2027/2028 roku. Faktury dokumentujące zakup towarów i usług w ramach inwestycji będą wystawiane na Miasto A jako nabywcę przedmiotowych towarów i usług.

Bezpośrednio po zakończeniu zadania inwestycyjnego i oddaniu kompleksu do użytku, Miasto A zamierza odpłatnie udostępnić efekty realizacji inwestycji opisane w punktach 1 i 2 powyżej na rzecz spółki (…) Sp. z o.o. (dalej: (...)) lub nowo utworzonej spółki komunalnej (dalej: nowa spółka) na podstawie umowy dzierżawy.

(...) powstała w 1996 r. na podstawie Uchwały Rady Miejskiej w A z dnia (…) 1996 roku Nr (…). (...) jest spółką komunalną, w której 100% udziałów posiada Miasto A. (...) prowadzi działalność gospodarczą oznaczoną kodem PKD: 93.11 Z Działalność obiektów sportowych, 93.19 Z Pozostała działalność związana ze sportem, 93.29 Z Pozostała działalność rozrywkowa i rekreacyjna, 93.13 Z Działalność obiektów służących poprawie kondycji fizycznej, 96.09.Z Pozostała działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, 55.30 Z Pola kempingowe (włączając pola dla pojazdów kempingowych) i pola namiotowe, 56.10 B Ruchome placówki gastronomiczne, 68.20 Z Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi 77.21 Z Wypożyczanie i dzierżawa sprzętu rekreacyjnego i sportowego, 73.12 D Pośrednictwo w sprzedaży miejsca na cele reklamowe w pozostałych mediach, 82.30 Z Działalność związana z organizacją targów, wystaw i kongresów.

Nowa spółka - jeśli Miasto A podejmie decyzję o jej utworzeniu - będzie miała podobny profil działalności.

Zamiarem Miasta A jest, aby przedmiotowa umowa dzierżawy została zawarta na okres 30 lat (po tym okresie Miasto A rozważa przedłużenie ww. umowy na czas nieoznaczony).

Miasto A podkreśla, że przedmiotem dzierżawy na rzecz (...)/nowej spółki nie będzie (…), która również powstanie w wyniku przedmiotowego zadania inwestycyjnego. (…), z której może bezpłatnie korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w ustawie (…) – infrastruktura ta ze względu na swój charakter będzie ogólnodostępna i udostępniona wszystkim użytkownikom nieodpłatnie.

Miasto A podkreśla, iż efekty realizacji zadania inwestycyjnego opisane w punktach 1 i 2 powyżej, będą przez Miasto A wykorzystywane wyłącznie na potrzeby odpłatnego udostępnienia na podstawie umowy dzierżawy na rzecz (...)/nowej spółki.

Innymi słowy, poza planowanym odpłatnym udostępnieniem przedmiotowej infrastruktury na rzecz (...)/ nowej spółki, Miasto nie będzie wykonywało za pomocą tej infrastruktury jakichkolwiek czynności, w tym opodatkowanych podatkiem, zwolnionych od podatku oraz niepodlegających podatkowi.

Wartość czynszu dzierżawnego, który będzie pobierany przez Miasto A za udostępnienie infrastruktury powstałej w ramach inwestycji zostanie skalkulowana w wysokości odpowiadającej wartości inwestycji przemnożonej przez stawkę amortyzacji infrastruktury zrealizowanej w ramach inwestycji.

Z uwagi na fakt, iż w ramach przedmiotowego zadania inwestycyjnego powstanie szereg środków trwałych, wysokość stawki amortyzacji wyniesie dla poszczególnych środków trwałych odpowiednio:

-2,5%: (…) (symbol KŚT: …), (…) (symbol KŚT: …);

-4,5%: (…) (symbol KŚT: …), (…) (symbol KŚT: …), (…) (symbol KŚT: …);

-10%: (…) (symbol KŚT: …), (…) (symbol KŚT: …);

-20%: (…) (KŚT: …).

W opinii Miasta A powyższa metoda kalkulacji pozwoli w sposób obiektywny ustalić wysokość czynszu dzierżawnego w oparciu o długość okresu użytkowania oddanej w dzierżawę infrastruktury oraz z uwzględnieniem realiów rynkowych.

Szacowana wysokość czynszu z tytułu udostępnienia infrastruktury powstałej w ramach przedmiotowej inwestycji wynosić będzie około (…) zł brutto miesięcznie tj. (…) zł brutto rocznie. Jednocześnie Miasto A podkreśla, iż dokładna wysokość czynszu dzierżawnego zostanie ustalona po zakończeniu inwestycji, tj. wówczas, gdy znana będzie wartość nakładów inwestycyjnych (wysokość czynszu dzierżawnego będzie skalkulowana z uwzględnieniem kosztów poniesionych nakładów). Niemniej jednak Miasto A zastosuje metodologię kalkulacji czynszu wskazaną powyżej. tj. biorąc pod uwagę stawkę amortyzacji infrastruktury powstałej w ramach inwestycji. Tak ustalony czynsz zostanie powiększony o podatek w stawce podstawowej (23%).

Kwota czynszu dzierżawnego pobierana przez Miasto A od (...)/nowej spółki będzie stała.

Przy założeniu, że szacowana wartość nakładów inwestycyjnych wyniesie (…) zł, a pobierany czynsz dzierżawny po zakończeniu inwestycji wyniesie około (…) zł, należy przyjąć, iż udział czynszu dzierżawnego w kwocie wydatków na realizację inwestycji wyniesie 3,38%, a zwrot nakładów inwestycyjnych nastąpi tuż przed upływem 30 lat.

Majątek oddany w dzierżawę będzie wykorzystywany przez (...)/nową spółkę do świadczenia odpłatnych usług w zakresie sportu i rekreacji.

Opłaty uiszczane z tytułu przedmiotowych usług będą stanowić dochód (...)/nowej spółki. Jednocześnie koszty utrzymania w odpowiednim stanie technicznym oddanej w dzierżawę infrastruktury będą pokrywane przez (...)/nową spółkę.

Z kolei Miasto A z tytułu dzierżawy będzie pobierało od (...)/nowej spółki określone w umowie dzierżawy wynagrodzenie (czynsz dzierżawny) dokumentowane wystawianymi na (...)/nową spółkę fakturami z wykazanym podatkiem.

Miasto A nie dokonywało dotychczas obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z faktur dokumentujących wydatki związane z realizacją przedmiotowego zadania inwestycyjnego.

W piśmie z 27 marca 2025 r. Wnioskodawca w odpowiedzi na pytania wskazał:

1)Miasto A podkreśla, iż nie podjęło jeszcze decyzji, czy utworzy nową spółkę komunalną, a co za tym idzie – nie podjęło jeszcze żadnych kroków/działań zmierzających do utworzenia nowej spółki, której odda w dzierżawę efekty zadania inwestycyjnego „...”. Niemniej jednak należy przypuszczać, iż jeśli Miasto A zdecyduje się na utworzenie nowego podmiotu będzie on funkcjonował podobnie jak inne, już istniejące spółki komunalne Miasta A, tj. w postaci jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, w której Miasto A będzie posiadało 100% udziałów.

Między Miastem A a nową spółką będą istniały powiązania:

a)kapitałowe – Miasto A obejmie 100% udziałów w kapitale zakładowym spółki,

b)osobowe – funkcję Zgromadzenia Wspólników będzie pełnił Prezydent Miasta A,

c)organizacyjne – Miasto A utworzy spółkę w celu realizacji zadań własnych Miasta z zakresu kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Miasto A jako jedyny udziałowiec spółki będzie mieć realny wpływ na realizację – za jej pośrednictwem – zadań o charakterze użyteczności publicznej. Spółka nie powinna być postrzegana jako zupełnie odrębny podmiot zewnętrzny, lecz przeciwnie – działalność spółki należy uznać za formę bezpośredniego działania Miasta w sferze gospodarki komunalnej.

2)Jeśli Miasto A podejmie decyzję o utworzeniu nowej spółki komunalnej, będzie to – tak jak w przypadku innych spółek komunalnych utworzonych przez Miasto A - jednoosobowa spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, w której Miasto A będzie posiadało 100% udziałów.

Zgodnie z art. 154 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2024 r., poz. 18 ze zm.) minimalny kapitał zakładowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością powinien wynosić co najmniej 5000 zł. Kapitał zakładowy nowo utworzonej spółki będzie zatem wynosił co najmniej 5000 zł. Na chwilę obecną Miasto A nie podjęło jeszcze decyzji ani żadnych działań zmierzających do utworzenia spółki, zatem nie może precyzyjnie wskazać wysokości kapitału zakładowego.

3)Miasto A sprawuje nadzór właścicielski nad (...). (...) jest jednoosobową spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, której podstawowym celem jest realizacja zadań własnych jednostki samorządu terytorialnego z zakresu kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Miasto A posiada 100% udziałów w kapitale zakładowym (...).

Organami (...) są: dwuosobowy Zarząd, Rada Nadzorcza (powoływana przez Zgromadzenie Wspólników) oraz Zgromadzenie Wspólników, którego funkcję pełni Prezydent Miasta A.

Miasto A jako jedyny udziałowiec (...) ma realny wpływ na realizację – za jej pośrednictwem – zadań o charakterze użyteczności publicznej. (...) nie powinna być postrzegana jako zupełnie odrębny podmiot zewnętrzny, lecz przeciwnie – działalność (...) należy uznać za formę bezpośredniego działania Miasta w sferze gospodarki komunalnej. Zatem, Prezydent Miasta A sprawuje nadzór właścicielski nad (...), bowiem do jego wyłącznej kompetencji, zgodnie z § 12 Aktu założycielskiego należy: (…).

Ponadto Wspólnikowi w osobie Prezydenta Miasta A przysługuje nieograniczone prawo do kontroli (...). (...) nie ma też swobody decyzyjnej w zakresie, w którym realizuje uchwały Zgromadzenia Wspólników.

Nadzór właścicielski nad nową powołaną spółką komunalną (jeśli ostatecznie Miasto A ją utworzy) będzie przejawiał się podobnie jak w przypadku (...), tj. w sposób opisany powyżej.

4)Uczestniczenie w zarządzaniu (...)/nowo utworzoną spółką przejawia się/przejawiać się będzie w nadzorze właścicielskim sprawowanym przez Zgromadzenie Wspólników w osobie Prezydenta Miasta A.

5)Miasto A zaznacza, iż w Mieście A istnieje model organizacyjny, zgodnie z którym - w myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 2021 r., poz. 679) – Miasto A prowadzi gospodarkę komunalną w formie spółek prawa handlowego. Zatem, w celu realizacji zadań własnych, o których mowa w ustawie o samorządzie gminnym Miasto A tworzy spółki komunalne, w których posiada 100% udziałów. Wybór konkretnej spółki komunalnej do realizacji określonego zadania uwarunkowany jest zakresem jej działalności, tj. zakres działalności spółki komunalnej musi wpisywać się w cel zadania publicznego.

6)Miasto A ponosi systematycznie wydatki na rozbudowę /budowę/modernizację infrastruktury, przy pomocy której realizuje zadania własne Miasta A z zakresu sportu i rekreacji. Jednocześnie w Mieście A praktykowany jest model organizacyjny, w którym Miasto oddaje w odpłatną dzierżawę utworzonym przez siebie spółkom komunalnym własną infrastrukturę sportowo-rekreacyjną. Miasto A nie ma bowiem zasobów organizacyjnych i osobowych, aby urząd je obsługujący, tj. Urząd Miasta A zarządzał obiektami sportowo-rekreacyjnymi. Zatem nie jest możliwa sytuacja, o której mowa w pytaniu nr 6, tj. nieoddanie infrastruktury wymienionej w poz. 1 i 2 opisu sprawy w odpłatną dzierżawę spółce komunalnej. Niemniej jednak Miasto A podkreśla, iż efekty realizacji zadania inwestycyjnego wymienione w punktach 1 i 2 opisu sprawy, będą przez Miasto A wykorzystywane wyłącznie na potrzeby odpłatnego udostępnienia na podstawie umowy dzierżawy na rzecz (...)/nowej spółki.

7)Miasto A pragnie doprecyzować, iż podana we wniosku ORD-IN wartość nakładów na realizację przedmiotowego zadania, tj. kwota (…) zł jest kwotą brutto (netto (…) zł) i odnosi się do środków zabezpieczonych w budżecie Miasta A, zgodnie z zasadami prowadzenia gospodarki finansowej w jednostkach samorządu terytorialnego (Uchwała nr (…) Rady Miasta A z dnia (…) 2024 r. w sprawie uchwalenia (…) Miasta A wraz z …).

Miasto A w niniejszym uzupełnieniu wniosku ORD-IN urealnia kwotę jaką przeznaczy na przedmiotową inwestycję – uwzględniając wartość podpisanych umów. Szacowana na podstawie umów wartość nakładów inwestycyjnych wynosi (…) zł brutto, tj. netto (…) zł.

Jednocześnie Miasto A podkreśla, że dokładna wartość nakładów inwestycyjnych, w tym wkładu własnego oraz środków pochodzących ze źródeł zewnętrznych będzie znana po zakończeniu inwestycji.

W związku z powyższym Miasto A wyjaśnia, iż przyjmując:

-urealnioną wartość nakładów inwestycyjnych w wysokości (…) zł brutto,

-pobierany czynsz dzierżawny w wysokości (…) zł brutto rocznie,

udział czynszu dzierżawnego w kwocie wydatków na realizację inwestycji wyniesie 3,92%, a zwrot nakładów inwestycyjnych nastąpi przed upływem 26 lat (zmiana w stosunku do wskazanych we wniosku ORD-IN: udziału 3,38% i zwrotu nakładów „tuż przed upływem 30 lat”).

Miasto A podkreśla, że odnosząc się do pytań zawartych w punkcie 7 ppkt a-c, będzie operować urealnioną kwotą nakładów inwestycyjnych (tj. po uwzględnianiu podpisanych umów), tj. kwotą (…) zł brutto; (…) zł netto.

7a. Przyjmując urealnioną - na podstawie podpisanych umów - wartość nakładów na realizację przedmiotowego zadania oraz podtrzymując wyrażone we wniosku ORD-IN założenie, iż około (…) wartości inwestycji stanowić będzie wkład własny, a około (…) środki pochodzące z Rządowego Funduszu Polski Ład: Programu Inwestycji Strategicznych, należy uznać, iż:

-wkład własny wyniesie około (…) zł brutto, (…) zł netto;

-wartość dofinansowania wyniesie około (…) zł brutto, (…) zł netto.

7b. Urealniona (po uwzględnieniu podpisanych umów) kwota nakładów na przedmiotowe zadanie inwestycyjne wyniesie (…) zł brutto, (…) zł netto. Miasto A raz jeszcze zaznacza, że kwota (…) zł jest kwotą brutto (netto (…) zł) i odnosi się do środków zabezpieczonych w budżecie Miasta A, zgodnie z zasadami prowadzenia gospodarki finansowej w jednostkach samorządu terytorialnego.

7c. Urealniona (po uwzględnieniu podpisanych umów) kwota nakładów na przedmiotowe zadanie inwestycyjne, tj. (…) zł brutto, (…) zł netto obejmuje również nakłady na realizację (…), które nie będą przedmiotem planowanej dzierżawy.

Wartość infrastruktury będącej przedmiotem planowanej dzierżawy wynosi (…) zł brutto, (…) zł netto.

7d. Planowane zakończenie zadania inwestycyjnego jak i oddanie w odpłatną dzierżawę efektów inwestycji nastąpi w 2027 r./2028 r. Miasto A nie jest w stanie wskazać wysokości dochodów ogółem jakie zaplanuje/zrealizuje w roku budżetowym, w którym zacznie pobierać czynsz dzierżawny. Odnosząc się jednakże do dochodów ogółem zaplanowanych na rok 2025 r., zgodnie z Uchwałą Nr (…) Rady Miasta A z dnia (…) 2024 r. w sprawie uchwalenia budżetu Miasta A na 2025 r. udział czynszu dzierżawnego należnego Miastu w skali roku, tj. (…) zł w dochodach ogółem, tj. (…) zł wyniesie 0,93%.

7e. Szacowana wysokość czynszu z tytułu udostępnienia infrastruktury powstałej w ramach przedmiotowej inwestycji wynosić będzie około (…) zł netto miesięcznie, tj. (…) zł netto rocznie (brutto: (…) zł miesięcznie, (…) zł rocznie). Jednocześnie Miasto A podkreśla, iż dokładna wysokość czynszu dzierżawnego zostanie ustalona po zakończeniu inwestycji, tj. wówczas, gdy znana będzie dokładna wartość nakładów inwestycyjnych.

7f. Miasto A podkreśla, że każda pozycja po stronie dochodów jest znacząca dla Miasta, w tym dochody (obrót), które Miasto będzie uzyskiwało z tytułu dzierżawy infrastruktury powstałej w ramach przedmiotowej inwestycji. Miasto zwraca przy tym uwagę, że jest to pojęcie niedookreślone i do tego subiektywne, a posługiwanie się takimi określeniami w postępowaniu o wydanie interpretacji wydaje się niewłaściwe.

8)W ramach realizacji przedmiotowej inwestycji powstanie instalacja fotowoltaiczna.

9)9a) Instalacja fotowoltaiczna będzie zamontowana na budynku.

9b) Miasto A będzie w stanie wyodrębnić ponoszone wydatki na realizację inwestycji w ramach, której powstanie infrastruktura oraz wydatki na budowę instalacji fotowoltaicznej.

9c) Przedmiotem dzierżawy na rzecz (...)/nowo utworzonej spółki będzie również instalacja fotowoltaiczna.

9d) Umowa z przedsiębiorstwem będzie zawarta przez (...)/nowo utworzoną spółkę.

9e) Miasto A nie będzie prosumentem w rozumieniu art. 2 pkt 27a ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2023 r., poz. 1436 ze zm.).

9f) Instalacja fotowoltaiczna nie będzie stanowiła mikroinstalacji w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o odnawialnych źródłach energii.

9g) 9h) 9i) 9k) Miasto A nie będzie stroną umowy z przedsiębiorstwem energetycznym dotyczącej zasad rozliczenia energii wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznej.

9j) Instalacja fotowoltaiczna, która powstanie w ramach inwestycji nie będzie mikroinstalacją, a Miasto nie będzie prosumentem, zatem przedmiotowa instalacja nie będzie mieściła się w przepisach określonych w art. 4d ust. 2 ustawy o odnawialnych źródłach energii.

Pytanie

Czy Miastu A przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone na realizację zadania inwestycyjnego pn. „...”, opisane w punkcie 1 i 2 w części G pozycji 82 niniejszego wniosku (tj. wydatki na realizację zadania z wyjątkiem wydatków na realizację …)?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, Miastu A przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone na realizację zadania inwestycyjnego pn. „...”, opisane w punkcie 1 i 2 w części G pozycji 82 niniejszego wniosku (tj. wydatki na realizację zadania z wyjątkiem wydatków na realizację …).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy spełnione zostaną określone warunki tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku oraz gdy towary oraz usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Zdaniem Miasta A w analizowanym przypadku powyższe przesłanki będą spełnione i tym samym stosownie do treści art. 86 ust. 1 ustawy Miastu przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone na realizację zadania inwestycyjnego pn. „...”, opisane w punkcie 1 i 2 w części G pozycji 82 niniejszego wniosku (tj. wydatki na realizację zadania z wyjątkiem wydatków na realizację …).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1 przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Według art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2023 r., poz. 1610 z późn. zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Zatem dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Należy zatem stwierdzić, że dzierżawa stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem.

Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem musi być wykonana przez podatnika, definiowanego zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy jako osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej oraz osoba fizyczna, wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi zatem charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem.

Z uwagi na fakt, że usługi dzierżawy przedmiotowej infrastruktury wytworzonej w ramach inwestycji pn. „...” będą wykonywane przez Miasto Skierniewce odpłatnie w ramach umowy cywilnoprawnej – w odniesieniu do tych usług Miasto A nie będzie działać jako organ władzy publicznej i w konsekwencji nie będzie korzystać z wyłączenia, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy.

W analizowanym przypadku Miasto A wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a ww. czynności oddania w dzierżawę – jako świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy – będą podlegały opodatkowaniu podatkiem.

W związku z powyższym należy uznać, iż spełniony jest warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy umożliwiający czynnemu podatnikowi realizację prawa do odliczenia podatku naliczonego, tj. związek zakupów dokonanych w celu realizacji przedmiotowej inwestycji z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Ponadto w przedmiotowym przypadku nie wystąpi żadna z negatywnych przesłanek prawa do odliczenia, o których mowa w art. 88 ustawy.

Reasumując, Miastu A będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zawartego w fakturach dokumentujących poniesione wydatki na budowę infrastruktury w ramach zadania pn. „...”, opisane w punkcie 1 i 2 w części G pozycji 82 niniejszego wniosku (tj. wydatki na realizację zadania z wyjątkiem wydatków na realizację …), bowiem powstały w efekcie inwestycji obiekt sportowo - rekreacyjny będzie wykorzystywany wyłącznie do świadczenia za odpłatnością usługi dzierżawy na rzecz (...)/nowej spółki, tj. do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

W piśmie z 27 marca 2025 r. Wnioskodawca wskazał, że jego stanowisko nie ulega zmianie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”. W myśl tego przepisu:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy są wyłączone z kręgu podatników podatku od towarów i usług, wyłącznie przy wykonywaniu czynności nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane. Jest to wyłączenie podmiotowo-przedmiotowe. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywania czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału, stanowi więc charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenia usług podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Zatem wyłączenie z opodatkowania podatkiem VAT jednostek samorządu terytorialnego jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych) i tylko w odniesieniu do tych czynności, które nie są wykonywane na podstawie zawartych przez gminę umów cywilnoprawnych.

Realizacja zadań własnych następować może także w drodze dostawy towarów i świadczenia usług, w rozumieniu art. 7 i art. 8 ustawy (w zakresie dostaw towarów i świadczenia usług co do zasady odpłatnych). Gmina w celu wypełnienia nałożonych na nią zadań organizuje warunki dla innych podmiotów bądź bezpośrednio uczestniczy w obrocie gospodarczym.

W celu rozstrzygnięcia kwestii objętej zakresem zadanego pytania w pierwszej kolejności należy dokonać analizy, czy oddanie infrastruktury, wymienionej w punkcie 1 i 2 opisu sprawy, powstałej w ramach Inwestycji na podstawie umowy dzierżawy będzie opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Analiza przywołanego art. 8 ust. 1 ustawy prowadzi do stwierdzenia, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu. Przy czym, do uznania czynności za usługę, konieczne jest istnienie odbiorcy usługi. Tak więc usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść.

Usługa jest czynnością opodatkowaną, co do zasady, w sytuacji, kiedy jest odpłatna. Związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności, musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Pod pojęciem odpłatności rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają zatem wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Umowa dzierżawy jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wydzierżawiającego, jak i dzierżawcę – określone przepisami obowiązki.

W konsekwencji z uwagi na fakt, że dzierżawa jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną), dla zamierzonej czynności Miasto będzie występowało w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W związku z tym dzierżawa stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Należy zauważyć, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia od podatku dla usługi polegającej na udostępnieniu (dzierżawie) infrastruktury, wymienionej w punkcie 1 i 2 opisu sprawy, powstałej w ramach Inwestycji, za którą będą Państwo pobierać wynagrodzenie. W związku z czym usługa ta nie będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT i w konsekwencji będzie opodatkowana według właściwej stawki podatku.

Analiza treści wniosku oraz przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że dla czynności odpłatnego udostępnienia przez Państwa przedmiotowej infrastruktury, wymienionej w punkcie 1 i 2 opisu sprawy, na rzecz (...) Sp. z o.o. lub nowo utworzonej spółki komunalnej w oparciu o umowę dzierżawy, za którą będą Państwo pobierać wynagrodzenie, nie będą Państwo działać jako organ władzy publicznej i w konsekwencji nie będą Państwo korzystać z wyłączenia, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy. W analizowanym przypadku będą Państwo występować w roli podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a ww. czynność – jako usługa zdefiniowana w art. 8 ust. 1 ustawy – będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i jak wynika z powyższego nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

W omawianej sprawie obydwa warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy będą spełnione, ponieważ są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, a wydatki poniesione przez Państwa na realizację Inwestycji w części dotyczącej infrastruktury wymienionej w punkcie 1 i 2 opisu sprawy - jak wskazano wyżej - będą miały związek z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, tj. odpłatnym udostępnieniem Infrastruktury, która powstanie w ramach Inwestycji, na podstawie umowy dzierżawy. Ponadto, jak wskazali Państwo w opisie sprawy, poza planowanym odpłatnym udostępnieniem przedmiotowej infrastruktury na rzecz (...) Sp. z o.o./nowej spółki, nie będą Państwo wykonywali za pomocą tej infrastruktury jakichkolwiek czynności, w tym opodatkowanych podatkiem, zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podsumowując, będzie Państwu przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn. „...” w części dotyczącej inwestycji wymienionej w punkcie 1 i 2 opisu sprawy. Prawo to będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zaznam, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z jego ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Państwa w złożonym wniosku.

Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Państwa.

Wydając niniejszą interpretację, jako element opisu sprawy Organ przyjął wskazane okoliczności, że wysokość czynszu dzierżawnego będzie skalkulowana z uwzględnieniem kosztów poniesionych nakładów oraz realiów rynkowych, a kalkulując wysokość czynszu będą Państwo stosowali stawki amortyzacyjne dla infrastruktury powstałej w ramach inwestycji (poszczególnych środków trwałych w wysokości od 2,5% do 20%). W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

W tym miejscu organ interpretacyjny zastrzega, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie ustalone, że wysokość wynagrodzenia za świadczenie Państwa na rzecz (...) Sp. z o.o. lub nowej spółki będzie odbiegała od realiów rynkowych czy też nie będzie umożliwiała zwrotu poniesionych nakładów inwestycyjnych i będzie skalkulowana na zbyt niskim poziomie lub też, że Infrastruktura nie będzie wykorzystywana wyłącznie do czynności opodatkowanych, interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.