Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 lutego 2025 r. za pośrednictwem ePUAP wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży niezabudowanych działek wydzielonych z nieruchomości nr 1. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 18 marca 2025 r. (wpływ 18 marca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A.B. (zwany dalej „Wnioskodawca” lub „Podatnik”) jest właścicielem gruntu przeznaczonego pod zabudowę mieszkalną jednorodzinną. Własność gruntu nabył w dniu (...) 2017 roku w drodze aktu darowizny od swoich rodziców. W momencie dokonania darowizny grunt miał charakter rolny, natomiast w wyniku ustalenia miejscowego planu zagospodarowania terenu przez gminę został przeznaczony pod zabudowę mieszkalną jednorodzinną.

Grunt nie był wykorzystywany przez Wnioskodawcę - ani w ramach działalności gospodarczej, ani w jakikolwiek inny sposób. Nie był on również przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Grunt zaliczony jest do majątku prywatnego Wnioskodawcy. Darowizna gruntu przez rodziców miała charakter zabezpieczenia interesów rodzinnych - siostra Wnioskodawcy również została obdarowana gruntem w drodze darowizny.

W styczniu 2025 roku Wnioskodawca rozpoczął działania mające na celu podział gruntu na mniejsze działki. Oprócz podziału, Wnioskodawca nie podejmował i nie planuje podejmować w stosunku do przedmiotowego gruntu żadnych działań mających na celu jego ulepszenie, w tym w szczególności uzbrojenia terenu, przyłączenia mediów, ogradzania nieruchomości ani jakichkolwiek innych inwestycji, których celem byłoby zwiększenie atrakcyjności gruntów na potrzeby późniejszej sprzedaży. Dodatkowo Wnioskodawca nie podejmował również zorganizowanych działań marketingowych. Wnioskodawca nie trudni się profesjonalnym obrotem nieruchomościami.

Planem Wnioskodawcy jest sprzedaż podzielonych działek, ponieważ otrzymał ofertę kupna od znajomego rodziców. Na moment złożenia wniosku nie zawarto jeszcze żadnej umowy dot. sprzedaży przedmiotowych gruntów. Środki ze sprzedaży Wnioskodawca planuje przeznaczyć na cele osobiste - Wnioskodawca chce wybudować lub kupić dom, aby móc w nim zamieszkać wraz z rodziną.

Głównym źródłem dochodów Wnioskodawcy jest prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej z zakresu usług IT, programistycznych. Z tytułu prowadzonej działalności, Wnioskodawca posiada status podatnika VAT czynnego w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 z późn. zm.).

W uzupełnieniu wskazał Pan, że grunt znajduje się w obrębie (...), gminie (...), powiecie (...), województwie (...). Numer ewidencyjny gruntu to (...), numer działki 1, a powierzchnia wynosi 27 232 m².

Wnioskodawca nie planuje zawarcia umowy przedwstępnej sprzedaży. Nie zostało udzielone/nie zostanie udzielone pełnomocnictwo/jakiekolwiek inne umocowanie prawne do działania w imieniu Wnioskodawcy w związku z planowaną transakcją sprzedaży gruntu.

Wnioskodawca w 2023 roku dokonał sprzedaży mieszkania w (...) (numer księgi wieczystej (...)) zakupionego w 2013 roku. Nieruchomość była wykorzystywana i zakupiona tylko w celach mieszkalnych - w latach 2013-2023 Wnioskodawca mieszkał i pracował w (...). W międzyczasie Wnioskodawca zawarł związek małżeński, urodziły mu się również dzieci. Przedmiotowe mieszkanie w (...) zostało sprzedane ze względów powiększenia się rodziny - wraz z żoną i dziećmi Wnioskodawca przeprowadził się do domu pod (...) (okolice (...)), gdzie obecnie Państwo mieszkają. Środki ze sprzedaży zostały przeznaczone na zakup obecnego domu Wnioskodawcy. Z tytułu sprzedaży powyższej nieruchomości Wnioskodawca nie był zobowiązany do rejestracji jako czynny podatnik VAT ani wykazania należnego podatku VAT od tej sprzedaży. Była to jedyna sprzedana nieruchomość - lokal mieszkalny.

Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości, które zamierzałby sprzedać.

Pytanie

Czy dokonując sprzedaży działek z podzielonego gruntu Wnioskodawca działa jako podatnik VAT czynny zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 z późn. zm.) i tym samym sprzedaż podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż podzielonego gruntu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ Wnioskodawca w zakresie tej czynności nie działa jako podatnik VAT.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 z późn. zm., zwana dalej „ustawa o VAT”) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1) przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2) wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3) wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4) wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5) ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6) oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7) zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Towarami, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Jednakże, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z przepisami art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje zaś wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podkreślić w tym miejscu należy, że pojęcie „działalności gospodarczej” zawarte w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT jest pojęciem autonomicznym i właściwym tylko tej ustawy.

Powyższe przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

W związku z tym, przy ocenie możliwości opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży gruntów kluczowe jest ustalenie, czy sprzedawca zbywa majątek związany z działalnością gospodarczą lub podjął działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki finansowe bądź prowadząc działalność charakterystyczną dla producentów, handlowców lub usługodawców. Podstawowymi cechami tak rozumianej działalności gospodarczej będą:

• wszelkie działanie jak producent, sprzedawca, usługodawca,
• prowadzenie działalności samodzielnie, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności,
• prowadzenie działalności w sposób stały (częstotliwy) lub wykonanie czynności w sposób jednorazowy w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy.

Przez zamiar częstotliwości prowadzenia działalności należy tutaj rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego, wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzonej działalności (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 7 maja 2013 r., sygn. akt I SA/Rz 258/13).

Natomiast, w sytuacji w której podmiot dokonuje sprzedaży z majątku prywatnego (nienabytego w celu odsprzedaży, choć z dopuszczeniem takiej możliwości), nie jest podatnikiem VAT w zakresie tych czynności, choćby takich transakcji (sprzedaży gruntów) było kilka lub nawet kilkanaście (wyrok składu siedmiu sędziów NSA z 29 października 2007 r. I FPS 3/07, ONSA WSA 2008, nr 1, poz. 8).

Orzecznictwo wskazuje również, że działalność handlowa (utożsamiana tu z gospodarczą w tym zakresie) nie jest ograniczana w czasie i nie kończy się po sprzedaży z góry określonej ilości towarów. Z tego powodu nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odprzedaży (w celach handlowych). Jeżeli sprzedane działki zostały wydzielone z gruntu stanowiącego majątek osobisty sprzedawcy, który nie został nabyty w celu prowadzenia działalności gospodarczej, sprzedawca nie może być uznany za podatnika w tym zakresie (wyrok NSA z 12 stycznia 2010 r., I FSK 1626/08, LEX nr 558842).

Podsumowując, zasadnicza jest kwestia zamiaru nabycia gruntu (np. cele inwestycyjne, cele czerpania zysków z najmu lub sprzedaży, czy potrzeby osobiste podatnika i jego najbliższej rodziny) oraz podejmowanych czynności w zakresie sprzedaży. Jeżeli celem nabycia gruntu była jego dalsza odprzedaż i dochodzi do aktywności związanych z profesjonalnym obrotem nieruchomościami - podział na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielanie dróg wewnętrznych, działania marketingowe w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru to powyższe działania generalnie uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca planuje dokonać sprzedaży podzielonego wcześniej gruntu, nabytego w drodze darowizny od rodziców w 2017 roku. Nabycie gruntu nie miało charakteru inwestycyjnego czy zarobkowego, a jedynie zabezpieczenie interesów rodziny podatnika. Grunt nie był nigdy wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej Podatnika. Jak wskazano wcześniej, Wnioskodawca nie podejmował ani nie ma zamiaru podejmować dodatkowych czynności związanych ze sprzedażą takich jak uzbrojenie terenu, wydzielanie dróg, przyłączenia mediów, które mogą wskazywać na działania profesjonalnej sprzedaży/cechy działalności gospodarczej. Ponadto, uzyskane środki ze sprzedaży Podatnik planuje przeznaczyć na cele osobiste - zakup lub budowę domu w którym chce mieszkać z rodziną.

Tym samym, nie ma wątpliwości, że Wnioskodawca w zakresie przedmiotowej transakcji nie działa jako podatnik podatku od towarów i usług. Przedmiotowa sprzedaż nie podlega zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Powyższe stanowisko potwierdzają również wydawane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej indywidualne interpretacje przepisów prawa podatkowego:

• „W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności”. (0112-KDIL1-3.4012.691.2021.2.ZW).
• „Zatem należy jeszcze raz powtórzyć, że w kwestii opodatkowania sprzedaży działek istotne jest, czy w danej sprawie w celu dokonania ich sprzedaży podjął Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, co skutkuje koniecznością uznania Pana za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Przejawem takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich”. (0112-KDIL1- 1.4012.223.2024.2.JKU).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Natomiast w myśl art. 2 pkt 22 ustawy:

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy o VAT, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą zbycie majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie posiadania przez dany podmiot.

W tym miejscu należy podkreślić, że wprawdzie pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego powyżej orzeczenia C-291/92 wynika bowiem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości (lub jej części) wyłącznie do celów osobistych.

W niniejszej sprawie należy przywołać orzeczenie z 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, w którym TSUE wskazał, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Jak orzekł Trybunał, zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT. Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Zatem przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi w tym zakresie zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan właścicielem nieruchomości oznaczonej numerem 1, o powierzchni 27 232 m², znajdującej się w obrębie (...), gminie (...), powiecie (...), województwie (...). Własność gruntu nabył Pan w dniu (...) 2017 r. w drodze aktu darowizny od Pana rodziców. W momencie dokonania darowizny grunt miał charakter rolny, natomiast w wyniku ustalenia miejscowego planu zagospodarowania terenu przez gminę został przeznaczony pod zabudowę mieszkalną jednorodzinną. Grunt nie był wykorzystywany przez Pana w ramach działalności gospodarczej, ani w jakikolwiek inny sposób. Nie był on również przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Grunt zaliczony jest do Pana majątku prywatnego. W styczniu 2025 r. rozpoczął Pan działania mające na celu podział gruntu na mniejsze działki. Zamierza Pan sprzedać podzielone działki, ponieważ otrzymał Pan ofertę kupna od znajomego Pana rodziców. Oprócz podziału, nie podejmował Pan i nie planuje podejmować w stosunku do przedmiotowego gruntu żadnych działań mających na celu jego ulepszenie, w tym w szczególności uzbrojenia terenu, przyłączenia mediów, ogradzania nieruchomości ani jakichkolwiek innych inwestycji, których celem byłoby zwiększenie atrakcyjności gruntów na potrzeby późniejszej sprzedaży. Nie podejmował Pan również zorganizowanych działań marketingowych. Nie planuje Pan zawarcia umowy przedwstępnej sprzedaży. Nie zostało udzielone/nie zostanie udzielone pełnomocnictwo/jakiekolwiek inne umocowanie prawne do działania w Pana imieniu w związku z planowaną transakcją sprzedaży gruntu. Nie trudni się Pan profesjonalnym obrotem nieruchomościami. Na moment złożenia wniosku nie zawarto jeszcze żadnej umowy dotyczącej sprzedaży przedmiotowych gruntów. Środki ze sprzedaży planuje Pan przeznaczyć na cele osobiste - chce Pan wybudować lub kupić dom, aby móc w nim zamieszkać wraz z rodziną. Pana głównym źródłem dochodów jest prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej z zakresu usług IT, programistycznych. Z tytułu prowadzonej działalności, posiada Pan status podatnika VAT czynnego w rozumieniu ustawy. W 2023 r. dokonał Pan sprzedaży mieszkania w (...) zakupionego w 2013 roku. Nieruchomość była wykorzystywana i zakupiona tylko w celach mieszkalnych - w latach 2013-2023 mieszkał Pan i pracował w (...). Przedmiotowe mieszkanie w (...) zostało sprzedane ze względów powiększenia się rodziny. Wraz z żoną i dziećmi przeprowadził się Pan do domu pod (...) (okolice (...)), gdzie obecnie mieszka. Środki ze sprzedaży zostały przeznaczone na zakup Pana obecnego domu. Z tytułu sprzedaży powyższej nieruchomości nie był Pan zobowiązany do rejestracji jako czynny podatnik VAT ani wykazania należnego podatku VAT od tej sprzedaży. Była to jedyna sprzedana nieruchomość - lokal mieszkalny. Nie posiada Pan innych nieruchomości, które zamierzałby Pan sprzedać.

Pana wątpliwości dotyczą ustalenia czy sprzedaż niezabudowanych działek wydzielonych z nieruchomości nr 1 będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy, istotne jest czy w celu dokonania sprzedaży działek wydzielonych z nieruchomości nr 1, będzie podejmował Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Analiza przedstawionego opisu sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że sprzedaż przez Pana działek wydzielonych z nieruchomości nr 1 nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). W tej sprawie nie wystąpi ciąg zdarzeń, który przesądza o tym, że sprzedaż nieruchomości będzie wypełniać przesłanki działalności gospodarczej.

Działki nabył Pan w drodze aktu darowizny. Grunt nie był przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Co istotne grunt nie był również wykorzystywany przez Pana w ramach działalności gospodarczej, ani w jakikolwiek inny sposób. Oprócz podziału, nie podejmował Pan i nie planuje podejmować w stosunku do przedmiotowego gruntu żadnych działań mających na celu jego ulepszenie, w tym w szczególności uzbrojenia terenu, przyłączenia mediów, ogradzania nieruchomości ani jakichkolwiek innych inwestycji, których celem byłoby zwiększenie atrakcyjności działek na potrzeby późniejszej sprzedaży. Nie podejmował Pan również zorganizowanych działań marketingowych. Nie planuje Pan zawarcia umowy przedwstępnej sprzedaży. Nie zostało udzielone/nie zostanie udzielone pełnomocnictwo czy jakiekolwiek inne umocowanie prawne do działania w Pana imieniu w związku z planowaną transakcją sprzedaży gruntu.

Tym samym sprzedaż działek wydzielonych z nieruchomości nr 1 uznać należy za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Sprzedając działki będzie Pan korzystać z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem brak jest przesłanek pozwalających uznać, że w związku ze sprzedażą działek wydzielonych z nieruchomości nr 1, będzie występować Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. W związku z tym, transakcja sprzedaży działek wydzielonych z nieruchomości nr 1, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym Pana stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Podkreślam, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.