Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 12 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczenia usług subskrypcji wpłynął 19 grudnia 2024 r. Przedmiotowy wniosek – w odpowiedzi na wezwanie Organu – uzupełnili Państwo pismem z 23 stycznia 2025 r. (data wpływu: 29 stycznia 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest spółką kapitałową z siedzibą na terytorium Polski. Wnioskodawca podlega opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (jest rezydentem podatkowym w Polsce). Spółka nie jest częścią Grupy Kapitałowej.

Spółka jest producentem platformy do (...) – (...) ((...)). Swoją działalność biznesową opiera na tworzeniu, rozwoju, wdrażaniu i utrzymywaniu autorskiej platformy „(...)”, a następnie sprzedaży dostępu do platformy. (...) jako platforma low-code do (...). Rewolucyjna technologia (...) radykalnie zmienia proces dostarczania (...), poprzez skrócenie czasu i zmniejszenie ryzyka projektowego do minimum. W ofercie wnioskodawcy znajdują się specjalistyczne aplikacje, wdrożenia usług oraz szkolenia.

Spółka jako jeden ze sposobów dystrybucji zajmuje się również dystrybucją dostępów czasowych do subskrypcji do platformy (...) (dalej „Subskrypcja”). Subskrypcja udzielana jest na podstawie złożonego zamówienia przez klienta, klient akceptuje warunki umowy ramowej subskrypcji. Spółka przyznaje klientowi prawo do dostępu i korzystania z usług w odpowiednim okresie subskrypcji, oraz dostarcza klientowi niezbędny klucz licencyjny, który umożliwia dostęp do usługi. W zamówieniu określony jest okres subskrypcji oraz liczba użytkowników, którą można podwyższyć (dokupić więcej licencji) za pomocą nowego formularza zamówienia. W przypadku zwiększenia liczby uprawnionych użytkowników, dodatkowa opłata jest naliczana proporcjonalnie do końca bieżącego okresu subskrypcji. W przypadku zmniejszenia liczby uprawnionych użytkowników klient może wnioskować o mniejszą ilość użytkowników dopiero z rozpoczęciem kolejnego odnowionego okresu subskrypcji (o takie zmniejszenie powinien wnioskować zanim subskrypcja ulegnie przedłużeniu, o czym dalej). Klient może korzystać z pierwotnie subskrybowanej liczby uprawnionych użytkowników do końca bieżącego okresu subskrypcji i nie ma możliwości jego zmiany w dół (nawet jeśli faktycznie nie wykorzystuje takiej ilości). W podpisywanej umowie klient wyraża wolę i zgodę, aby subskrypcja odnawiała się automatycznie na kolejny okres, przy czym klient ma zapewnioną możliwość rezygnacji z przedłużenia subskrypcji w trakcie trwania obecnej subskrypcji do momentu osiągnięcia progu 30 dni jej ważności (po czym przedłuża się ona automatycznie).

Początkowy okres obowiązywania subskrypcji rozpoczyna się z datą wejścia w życie subskrypcji czyli z pierwszym jej dniem i trwa przez czas Początkowego Okresu Subskrypcji po czym jest automatycznie odnawiany na koniec Początkowego Okresu Subskrypcji (lub dowolnego okresu odnowienia) na okres zgodny z okresem oryginalnym czyli jednego miesiąca (dla miesięcznych planów subskrypcyjnych) lub jednego roku (dla rocznych planów subskrypcyjnych) (każdy z nich nazywany jest „Okresem Odnowienia Subskrypcji” oraz, wraz z Okresem Subskrypcji Początkowej są nazywane „Okresem Subskrypcji”). Subskrypcja nie przedłuża się tylko wtedy gdy Subskrypcja została wypowiedziana na co najmniej trzydzieści 30 dni przed końcem Okresu Subskrypcji Początkowej lub Okresu Odnowienia Subskrypcji. Każde takie odnowienie jest dokonywane na podstawie Cennika obowiązującego w momencie takiego odnowienia.

Opłaty za początkowy okres subskrypcyjny fakturowane są zgodnie z formularzem zamówienia i płatne z określonym w zamówieniu terminem płatności (zazwyczaj 14 dni licząc od dnia wystawienia faktury).

Klient dokonuje opłaty dla Subskrypcji przedłużanej na podstawie prawidłowo wystawionej faktury, gdzie kwota obliczona jest na podstawie cennika i liczby uprawnionych użytkowników określonych we wszystkich formularzach zamówienia (jeśli formularz pierwotny nie jest jedynym formularzem i doszło do dokupienia licencji, przedłuża się cała pula). Liczba licencji dla uprawnionych osób określona w danym formularzu zamówienia nie może ulec zmniejszeniu w trakcie bieżącego okresu subskrypcji, a płatności za FV są bezzwrotne.

Opłaty wynikające z odnowień subskrypcji są fakturowane przez Spółkę najwcześniej 30 dni przed końcem każdego okresu subskrypcyjnego i płatne z terminem 30 dni licząc od dnia wystawienia faktury. Jeżeli faktura została wystawiona z krótszym okresem przed zakończeniem okresu subskrypcji to termin płatności jest automatycznie skracany do momentu zakończenia opłaconego już okresu subskrypcyjnego. W przypadku, jeśli faktura zostanie wystawiona w bardzo krótkim czasie przed zakończeniem (np. 1 dzień przez zakończeniem subskrypcji) to termin płatności może być już po odnowieniu subskrypcji i wynosić np. 14 dni od momentu wystawienia faktury. Jeżeli klient nie opłaci w terminie faktury i płatność jest przeterminowana to Spółka może zawiesić dostęp klienta i jego użytkowników do usługi do momentu uiszczenia pełnej kwoty. W przypadku, gdy zwłoka w płatności przekracza pięć dni, Spółka może usunąć całość Treści Klienta związanych z Usługami. Natomiast gdy doszło do przedłużenia Subskrypcji i została ona opłacona Spółka dokonuje przedłużenia klucza licencyjnego i jest on automatycznie przedłużany na Okres Odnowienia Subskrypcji.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku, na pytanie Organu:

Czy udzielenie subskrypcji jest zależne od wpływu opłaty subskrypcyjnej?

Wskazali Państwo:

Kiedy subskrypcja kupowana jest po raz pierwszy przez klienta, jest to nowy klient Spółki, to subskrypcja zostaje uruchomiona zgodnie z formularzem zamówienia i na tej podstawie zostaje wystawiona faktura z określonym w zamówieniu terminem płatności. Klient może korzystać z subskrypcji od pierwszego dnia uruchomienia wskazanego na zamówieniu i nie jest to zależne od wpływu należności. Jeśli Klient opóźni się z płatnością, dostęp do subskrypcji może być dezaktywowany od razu zgodnie z obowiązująca umową, a w przypadku, gdy zwłoka w płatności przekracza pięć dni, Spółka może usunąć całość Treści Klienta związanych z usługami. W praktyce Spółka zawsze najpierw upomina pierwszorocznego Klienta o możliwości zablokowania subskrypcji w razie braku wpłaty, a dopiero potem podejmuje jakiekolwiek akcje. Natomiast, jeśli subskrypcja jest przedłużana po początkowym okresie subskrypcyjnym to kolejna faktura jest wystawiana maksymalnie 30 dni przed zakończeniem okresu subskrypcyjnego i Klient powinien opłacić fakturę zgodnie z terminem płatności wskazanym w fakturze. Jednocześnie termin ten jest odpowiednio dopasowany w zależności od momentu wystawienia faktury, tak aby wypadał on przed rozpoczęciem kolejnego okresu subskrypcyjnego. Klient powinien zapłacić przed rozpoczęciem przedłużenia subskrypcji, ponieważ dopiero opłacona faktura powoduje systemowe przedłużenie klucza licencyjnego, który w przeciwnym wypadku wygasa.

Na pytanie Organu:

Kiedy udzielana jest subskrypcja, tj. czy np. w dniu dokonania zapłaty czy w innym momencie? Jeśli w innym momencie, to proszę wskazać w jakim?

Wskazali Państwo:

Tak jak opisane powyżej. Subskrypcja dla nowych Klientów, pierwszy raz jest uruchamiana zgodnie z zamówieniem. Na zamówieniu wskazany jest okres subskrypcyjny i jego początek. Kolejne okresy subskrypcyjne, uruchamiają się po zakończeniu inicjalnego okresu subskrypcyjnego, aczkolwiek rezygnacja z subskrypcji możliwa jest tylko przed rozpoczęciem kolejnego okresu subskrypcyjnego. Przedłużenie subskrypcji inicjowane jest tak jak opisane powyżej, 30 dni przed zakończeniem poprzedniej subskrypcji. Jednakże klucz licencyjny jest przedłużany od daty początku okresu przedłużenia tylko jeśli Klient opłaci fakturę za przedłużenie.

Pytanie

Czy dla usług subskrypcji opisanych w stanie faktycznym, prawidłowe jest stanowisko, że subskrypcje można zakwalifikować jako usługi, gdzie obowiązek podatkowy powinien być ustalany na podstawie art. 19a. ust. 3, czyli na koniec okresu subskrypcyjnego, chyba że wcześniej nastąpiła zapłata za usługę to obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 8 czyli w momencie zapłaty?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z wyjątkami które nie będą miały zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Jak stanowi zaś art. 19a ust. 3 ustawy o VAT usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

Na podstawie art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Z treści art. 19a ust. 3 ustawy wynika więc, że ustawodawca uregulował kwestię momentu powstania obowiązku podatkowego w odniesieniu do takiej usługi, która jest zwykle wykonywana w sposób ciągły przez pewien czas, natomiast rozliczenie należności za nią następuje w ramach przyjętego okresu rozliczeniowego. Zatem art. 19a ust. 3 ustawy o VAT ma zastosowanie do czynności, które cechują się niemożliwością wyodrębnienia powtarzających się czynności (mają charakter świadczeń ciągłych).

Mając na uwadze przedstawioną wykładnię przepisu art. 19a ust. 3 ustawy o VAT, w ocenie Wnioskodawcy w odniesieniu do usług opisanych w stanie faktycznym, realizowanych w ramach subskrypcji, które usługi te świadczone są nieprzerwanie przez cały okres subskrypcyjny z możliwością automatycznego przedłużenia, zasadnym jest przyjęcie, iż stanowią one usługi w charakterze ciągłym, a w konsekwencji obowiązek podatkowy dla tych usług powstanie w sposób przewidziany w art. 19a ust. 3 czyli na koniec okresu subskrypcyjnego. Zgodnie z warunkami umowy oraz zamówień faktury za Początkowy Okres Subskrypcji wystawiane są na ogół z 14-dniowym terminem płatności, a faktury za Odnowiony Okres Subskrypcji wystawiane są przed zakończeniem okresu subskrypcyjnego z dostosowanym terminem płatności w zależności w którym momencie wystawiana jest faktura, więc Spółka otrzymuje należności z tytułu usług subskrypcyjnych zazwyczaj przed zakończeniem okresu subskrypcyjnego, zatem zasadne jest przyjęcie stanowiska, że obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 8 czyli w terminie otrzymania należności.

Prawidłowość przedstawionego przez Wnioskodawcę stanowiska potwierdzona została w interpretacjach indywidualnych. Tytułem przykładu wskazać można:

-Interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30.09.2024 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.495.2024.2.EW, w której organ odstępując od uzasadnienia przyjął za prawidłowe stanowisko podatnika, że: „(...) moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczenia usług udzielenia licencji jest zgodny z art. 19a ust. 3 lub w dniu otrzymania płatności na podstawie art. 19a ust.8, jeżeli nastąpi przed ostatnim dniem poprzedzającym termin wystawienia następnej faktury.”;

-Interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 11.10.2018 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.591.2018.l.OS, w której organ uznaje stanowisko podatnika za prawidłowe, że: „(...) dla usług udzielenia licencji, zgodnie z zasadą ogólną, obowiązek podatkowy będzie powstawał z chwilą wykonania usługi. Ponieważ dla ww. usług mogą być ustalane następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, lub też usługi te mogą być świadczone w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok i związku z ich dokonaniem w danym roku mogą nie upływać terminy płatności, dla celów ustalenia ich wykonania, stosowane będą „umowne” zasady uznania danej usługi za wykonaną. Należy zauważyć, że w przypadku, gdy przed wykonaniem usługi uiszczane będą raty, zaliczki, przedpłaty to, zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty.”;

-Interpretację Izby Skarbowej w Warszawie z 17.02.2017 r., sygn. 1462-IPPP1.4512.109.3.2016.1.EK, w której organ wskazuje, że „nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że w przedstawionych okolicznościach moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu usług udzielania licencji to moment wydania oprogramowania kontrahentowi, gdyż w tym momencie prawo do rozporządzania licencją przechodzi na kontrahenta. O momencie obowiązku podatkowego decyduje każdorazowo moment wykonania usługi. Należy zauważyć, że usługę uważa się za wykonaną w sytuacji, gdy usługodawca wykonał wszystkie zobowiązania składające się na określony rodzaj usług wynikający z zawartej umowy. W przypadku udzielenia licencji na określony czas wszystkie świadczenia i zobowiązania licencjodawcy wygasają z upływem okresu objętego licencją, zatem dopiero w tym momencie można uznać usługę za wykonaną. W przypadku usług ciągłych moment wykonania usług wyznacza art. 19a ust. 3 ustawy. W sytuacji natomiast gdy umowy licencji zawierane są na okres rok, dwa lata i Wnioskodawca otrzymuje 100% płatności z góry wówczas, zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy w sytuacji, gdy przed wykonaniem usługi otrzymano całość zapłaty obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty. Tym samym w tym przypadku obowiązek podatkowy powstanie w dniu wpłaty 100% płatności.”;

-Interpretację Izby Skarbowej w Katowicach z 17.05.2016 r., sygn. IBPP1/4512-104/16/AW, w której organ uznaje stanowisko podatnika za prawidłowe, wyjaśniając, że: „(...) Skoro, w przedstawionej sytuacji Wnioskodawca będzie otrzymywał poszczególne płatności, przed wykonaniem usługi (z góry), w rozumieniu art. 19a ust. 3 ustawy o VAT, zastosowanie znajdzie art. 19a ust. 8 tej ustawy. Wnioskodawca winien rozpoznać moment powstania obowiązku podatkowego z chwilą otrzymania płatności w odniesieniu do jej wysokości.”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”, lub „ustawą o VAT”:

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast w świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Pod pojęciem usługi należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów w myśl art. 7 ustawy. Każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi zatem co do zasady usługę w rozumieniu ustawy, niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

-w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, nabywca jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

-świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Przy czym z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy).

Stosownie do art. 19a ust. 1 ustawy:

obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.

Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług.

Przy czym, zgodnie z art. 19a ust. 3 ustawy:

usługa, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

W art. 19a ust. 3 ustawy ustawodawca wprowadził unormowanie w zakresie usługi, która jest wykonywana w sposób ciągły przez pewien czas, natomiast rozliczenie należności za nią następuje w ramach określonego okresu. Przepisy regulujące podatek od towarów i usług nie definiują pojęcia „usługi o charakterze ciągłym”. Wykładnia językowa pojęcia „sprzedaż o charakterze ciągłym” sprowadza się do ustalenia znaczenia przymiotnika „ciągły”.

W Słowniku Języka Polskiego pod red. J. Szymczaka (PWN, Warszawa 1989) słowo to zdefiniowane zostało jako „dziejący się, odbywający nieustannie, trwający stale, nieustannie; bezustanny, ustawiczny, stale się powtarzający, stały” oraz „ciągnący się nieprzerwanie w przestrzeni, nie mający luk, odstępów”. Z powyższego wynika, że za sprzedaż o charakterze ciągłym należy uznać sprzedaż odbywającą się bezustannie, stale, bez przerwy, itd. Pod pojęciem sprzedaży „ciągłej” należy rozumieć wynikające z zobowiązania o charakterze ciągłym świadczenie polegające na stałym i powtarzalnym (trwałym) zachowaniu się strony zobowiązanej do świadczenia.

Dla określenia momentu powstania obowiązku podatkowego należy ustalić moment wykonania usługi. Ustawa nie definiuje tego momentu, ani w żaden sposób nie precyzuje, jakimi kryteriami należy posługiwać się dla jego określenia. Należy jednak wskazać, że o faktycznym wykonaniu usługi decyduje jej charakter. Z kolei o charakterze i o dacie wykonania tej usługi decydują strony umowy cywilnoprawnej, chyba, że moment ten jest określony przez obowiązujący przepis prawa regulujący zasady wykonywania danego rodzaju usług.

Ustawodawca krajowy nie zdefiniował w ustawie o VAT pojęcia tzw. „usługi ciągłej” czy usługi „świadczonej w sposób ciągły”. Nie uczynił tego również prawodawca unijny w Dyrektywie 2006/112/WE Rady.

Zgodnie z orzecznictwem sądowym - sprzedaż o charakterze ciągłym (…) polega na świadczeniach ciągłych podatnika, obejmujących pewne stałe zachowania w czasie trwania stosunku obligacyjnego, zaspokajające interes odbiorcy tych świadczeń, poprzez ich trwały – pod względem czasowym i funkcjonalnym – charakter oraz cechujące się niemożliwością wyodrębnienia powtarzających się czynności podatnika, co jest charakterystyczne dla świadczeń ciągłych (okresowych).

W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 kwietnia 2012 roku, sygn. akt I FSK 935/11, Sąd stwierdził, że: „(…) istotą świadczenia ciągłego jest pewna stałość i trwałe spełnianie świadczenia w czasie, co powoduje niemożność wyróżnienia powtarzających się odrębnych czynności stanowiących samodzielne świadczenia i w konsekwencji określenia dnia dokonania danej czynności, jako dnia spełnienia świadczenia”.

Natomiast w wyroku z 16 maja 2012 roku, sygn. akt II FSK 2086/10 NSA wskazał, że: „(…) cechą usługi świadczonej w sposób ciągły (…) jest to, że świadczenia w ramach tej usługi trwają dłuższy czas i tworzą funkcjonalną całość, a upływ pewnego czasu nie pozwala na uznanie usługi za wykonaną pomimo jej dalszego świadczenia”.

Zatem mając na względzie okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów i orzecznictwa należy stwierdzić, że opisane we wniosku usługi subskrypcji należy zakwalifikować jako usługi „o charakterze ciągłym”, wobec czego obowiązek podatkowy dla tych usług powinien być ustalany w oparciu o art. 19a ust. 3, zdanie pierwsze ustawy o VAT, tj. z upływem ustalonych okresów rozliczeniowych.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Państwa Spółka jest producentem platformy do (...) – (...). Swoją działalność biznesową opiera na tworzeniu, rozwoju, wdrażaniu i utrzymywaniu autorskiej platformy „(...)”, a następnie sprzedaży dostępu do platformy.

Spółka jako jeden ze sposobów dystrybucji zajmuje się również dystrybucją dostępów czasowych do subskrypcji do platformy (...) (Subskrypcja).

Subskrypcja udzielana jest na podstawie złożonego zamówienia przez klienta, klient akceptuje warunki umowy ramowej subskrypcji. Spółka przyznaje klientowi prawo do dostępu i korzystania z usług w odpowiednim okresie subskrypcji, oraz dostarcza klientowi niezbędny klucz licencyjny, który umożliwia dostęp do usługi. W zamówieniu określony jest okres subskrypcji oraz liczba użytkowników, którą można podwyższyć (dokupić więcej licencji) za pomocą nowego formularza zamówienia.

W podpisywanej umowie klient wyraża wolę i zgodę, aby subskrypcja odnawiała się automatycznie na kolejny okres, przy czym klient ma zapewnioną możliwość rezygnacji z przedłużenia subskrypcji w trakcie trwania obecnej subskrypcji do momentu osiągnięcia progu 30 dni jej ważności (po czym przedłuża się ona automatycznie).

Początkowy okres obowiązywania subskrypcji rozpoczyna się z datą wejścia w życie subskrypcji czyli z pierwszym jej dniem i trwa przez czas Początkowego Okresu Subskrypcji po czym jest automatycznie odnawiany na koniec Początkowego Okresu Subskrypcji (lub dowolnego okresu odnowienia) na okres zgodny z okresem oryginalnym czyli jednego miesiąca (dla miesięcznych planów subskrypcyjnych) lub jednego roku (dla rocznych planów subskrypcyjnych).

Opłaty za początkowy okres subskrypcyjny fakturowane są zgodnie z formularzem zamówienia i płatne z określonym w zamówieniu terminem płatności (zazwyczaj 14 dni licząc od dnia wystawienia faktury).

Klient dokonuje opłaty dla Subskrypcji przedłużanej na podstawie prawidłowo wystawionej faktury, gdzie kwota obliczona jest na podstawie cennika i liczby uprawnionych użytkowników określonych we wszystkich formularzach zamówienia.

Opłaty wynikające z odnowień subskrypcji są fakturowane przez Spółkę najwcześniej 30 dni przed końcem każdego okresu subskrypcyjnego i płatne z terminem 30 dni licząc od dnia wystawienia faktury. Gdy doszło do przedłużenia Subskrypcji i została ona opłacona Spółka dokonuje przedłużenia klucza licencyjnego i jest on automatycznie przedłużany na Okres Odnowienia Subskrypcji.

Klient może korzystać z subskrypcji od pierwszego dnia uruchomienia wskazanego na zamówieniu i nie jest to zależne od wpływu należności.

Subskrypcja dla nowych Klientów, pierwszy raz jest uruchamiana zgodnie z zamówieniem. Na zamówieniu wskazany jest okres subskrypcyjny i jego początek.

Z powyższego wynika, że w niniejszej sprawie mamy do czynienia z usługą, która jest wykonywana w sposób ciągły przez określony czas trwania zamówienia. Realizowana usługa w ramach subskrypcji świadczona jest bowiem nieprzerwanie przez cały okres trwania subskrypcji, a możliwość jej przedłużenia jest automatyczna. Opłaty wynikające z odnowień subskrypcji są fakturowane przez Spółkę najwcześniej 30 dni przed końcem każdego okresu subskrypcyjnego i płatne z terminem 30 dni licząc od dnia wystawienia faktury. Zatem obowiązek podatkowy dla opisanych usług powinien być ustalany w oparciu o art. 19a ust. 3, zdanie pierwsze ustawy o VAT, tj. z upływem ustalonych okresów subskrypcyjnych.

Państwa wątpliwości dotyczą również sytuacji, w której zapłata za usługę nastąpiła wcześnie, wobec czego obowiązek podatkowy w tym przypadku powinien być ustalany w oparciu o art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, tj. z chwilą otrzymania zapłaty przez usługodawcę.

Stosownie do art. 19a ust. 8 ustawy:

jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z wyjątkiem:

1)dostaw towarów, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 1b;

2)dostaw towarów i świadczenia usług, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 5 pkt 4.

Zatem w przypadku zapłaty za subskrypcję przed końcem okresu rozliczeniowego, którego dana opłata dotyczy, należy przyjąć, że zapłata została dokonana przed wykonaniem usługi, wobec czego obowiązek podatkowy w tym przypadku powinien być ustalany w oparciu o art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, tj. z chwilą otrzymania zapłaty przez usługodawcę.

Tym samym, Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-  Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

-  Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-  Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.