
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej
23 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 18 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:
-podlegania opodatkowaniu sprzedaży działki nr ...stanowiącej współwłasność małżeńską oraz autorskiego prawa majątkowego do projektu budowlanego budynku handlowo-usługowego z infrastrukturą techniczną,
-prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem działki nr ... oraz autorskiego prawa majątkowego do projektu budowlanego budynku handlowo-usługowego z infrastrukturą techniczną.
Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 24 lutego 2025 r. (data wpływu 4 marca 2025). Treść wniosku jest następująca:
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
1.Zainteresowana będąca stroną postępowania:
...
ul. ...
...
2.Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:
...
ul. ...
...
3.Zainteresowany niebędący stroną postępowania:
...
ul. ...
...
Opis zdarzenia przyszłego
Zainteresowanym będącym stroną postępowania jest osoba fizyczna (dalej jako: „Kupująca” lub „Wnioskodawca”), która w momencie transakcji będzie zarejestrowana na potrzeby podatku do towarów i usług.
Zainteresowanymi niebędącymi stronami postępowania są osoby fizyczne (dalej jako: „Sprzedający”), które planują zarejestrować się jako czynni podatnicy podatku do towarów i usług przed sfinalizowaniem transakcji, której dotyczy opis zdarzenia przyszłego.
W dalszej części niniejszego wniosku Kupująca wraz ze Sprzedającymi będą łącznie zwani „Zainteresowanymi” lub „Stronami”.
Kupująca zamierza nabyć prawo własności nieruchomości położonej ... składającej się z działku gruntu numer ..., stanowiącej grunty orne, obręb ..., dla której Sąd Rejonowy dla ... ..., IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą numer ....
Przedmiotowa działka powstała w wyniku podziału działku gruntu nr ... dokonanego na podstawie Decyzji nr ... Dyrektora Zarządu (...) z dnia ... roku.
Na jej podstawie powstały działku gruntu o numerach ... o powierzchni ... ha oraz ... o powierzchni ... ha, a następnie zgodnie z zawiadomieniem o zmianach Prezydenta ... z dnia ... roku działka gruntu numer ... uległa podziałki na działki gruntu: ... o powierzchni ... ha (stanowiącą własność Województwa ... - oznaczoną jako dr - Drogi) oraz ... o powierzchni ... ha.
Opisaną wyżej nieruchomość Sprzedający nabyli na podstawie umowy sprzedaży z dnia 4 lipca 1996 roku do majątku wspólnego.
Przedmiotowa działka gruntu jest oznaczona w ewidencji gruntów jako RH i Rl - grunty orne. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego uchwalonego Uchwałą Rady Miejskiej opisana działka gruntu leży na obszarze oznaczonym symbolem 9UG - zabudowa usługowa oraz symbolem ZU - strefa zieleni wysokiej z zakazem zabudowy.
Sprzedający oprócz opisanej nieruchomości planują sprzedać Kupującej autorskie prawa majątkowe do projektu budowlanego, kategoria obiektu budowlanego XVI, XVII, którego Inwestorem jest jeden ze Sprzedających, a którego tematem jest budowa budynku handlowo-usługowego z infrastrukturą techniczną.
Prezydent ... na mocy ostatecznej decyzji nr ... z dnia 2 września 2022 roku zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na budowę budynku handlowo-usługowego z infrastrukturą techniczną na nieruchomości stanowiącej przedmiot planowanej sprzedaży.
Dnia 25 października 2024 roku Strony zawarły przedwstępną umowę sprzedaży nieruchomości oraz autorskich praw majątkowych.
Na dzień zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży Nieruchomość będzie niezabudowana tj. nie będą znajdować się na niej żadne naniesienia. Obecnie nie znajdują się na niej jakiekolwiek budynki, budowle lub urządzenia budowlane w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - prawo budowlane.
Nieruchomość należy do majątku wspólnego Sprzedających i nie była przy jej wykorzystaniu prowadzona jakakolwiek działalność gospodarcza.
Kupująca planuje nabyć grunt oraz wybudować obiekt usługowy zgodnie z zatwierdzonym projektem budowlanym, który to obiekt ma być przeznaczony na wynajem spółce chcącej prowadzić w nim działalność gospodarczą. Sprzedająca na dzień zaplanowanej transakcji planuje być czynnym podatnikiem VAT.
W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo:
a)Działka nr ..., z której w wyniku podziału powstała działka nr ... stanowiąca przedmiot planowanej sprzedaży została nabyta przez sprzedających w celu prowadzenia upraw rolnych.
b)Uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nastąpiło z inicjatywy własnej organów Urzędu Miejskiego ....
c)O podział działki nr ... wystąpił ... Urząd Wojewódzki .... Na podstawie decyzji wywłaszczeniowej na własność Państwa przeszła wyodrębniona z działki nr ..., działka przeznaczona pod drogę publiczną.
d)Zawarta przez strony przedwstępna umowa sprzedaży zawiera następujące zapisy odnośnie sprzedaży nieruchomości będącej przedmiotem wniosku:
- „Małżonkowie ... i ... ... zobowiązują się sprzedać ..., nieruchomość stanowiącą niezabudowaną działkę gruntu numer ..., o powierzchni ... ha, położoną ..., obręb ..., dla której Sąd Rejonowy dla ... ..., IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgą wieczystą numer ..., a ... powyższą nieruchomość zobowiązuje się kupić i oświadcza, że zobowiązanie zaciąga, będąc w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój rozdzielności majątkowej małżeńskiej ustanowiony aktem notarialnym - Umową małżeńską majątkową z dnia 30 grudnia 2013 roku zawartą przed ..., notariuszem ... (Repertorium A numer ...).’’
- „Małżonkowie ... i ... ... zobowiązuje się przenieść na rzecz ... autorskie prawa majątkowe do projektu budowlanego (I. Projekt zagospodarowania terenu, II. Projekt architektoniczno - budowlany) kategoria obiektu budowlanego XVI, XVII, a którego tematem jest budowa budynku handlowo-usługowego z infrastrukturą techniczną zlokalizowanego: ul. ..., ..., działka ..., ...obręb ..., opracowanego: luty 2021 r. a ... na powyższe przeniesienie prawa zobowiązuje się wyrazić zgodę."
-„Stawający oświadczają, że wartość rynkową oraz cenę przedmiotów umowy ustalili na łączną kwotę ... zł (... złotych), w tym niezabudowanej działki gruntu numer ..., szczegółowo opisanej w § 1. ust. 1 tego aktu na kwotę ... zł(...), a autorskich praw majątkowych wynikających z projektu budowlanego, szczegółowo opisanego w § 1. ust. 2 tego aktu na kwotę ... zł (... złotych), którą to kwotę Strona Kupująca zobowiązuje się zapłacić Stronie Sprzedającej, ze środków własnych, przelewami na rachunki bankowe wskazane przez Stronę Sprzedającą w następujący sposób:
1) kwota ...zł (... złotych) tytułem zadatku zostanie zapłacona przez Stronę Kupującą na rzecz Strony Sprzedającej w terminie do 2 (dwóch) dni roboczych od dnia podpisania niniejszej umowy (...),
2) reszta ceny w kwocie ... zł (... złotych) zostanie zapłacona przelewem na konto depozytowe tutejszej Kancelarii Notarialnej prowadzonej przez notariusza ... oraz notariusza ... - numer rachunku bankowego: ..., z poleceniem, aby notariusz przelała kwotę ... zł (... złotych) na rachunki bankowe wskazane przez Stronę Sprzedającą numer: ... należący do ... oraz ... należący do ... ... niezwłocznie po zawarciu przyrzeczonej umowy sprzedaży, jednak nie później niż w terminie 2 (dwóch) dnia roboczych od jej zawarcia.”
„Strony postanawiają, że zawarcie przyrzeczonej umowy sprzedaży nastąpi najpóźniej w terminie do dnia 30 czerwca 2025 roku.”
e)W związku ze sprzedażą działki będącej przedmiotem wniosku sprzedający udzielili pełnomocnictwa pełnomocnikowi wskazanemu przez Kupującą. Kwestia ta została opisana w przedwstępnej umowie sprzedaży. Zgodnie ze wskazanym zapisem - „Sprzedający zobowiązują się wystąpić wspólnie z Kupującą ze wspólnym wnioskiem o indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, z której wynikać będzie czy sprzedaż przez stronę sprzedającą stronie kupującej nieruchomości opisanej w § 1 tego aktu będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług czy też nie i czy w konsekwencji z tego tytułu Kupującej przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego na fakturze wystawionej przez Sprzedających. Sprzedający zobowiązują się współdziałać z Kupującą w celu uzyskania tej interpretacji oraz składać w tym celu wszelkie niezbędne dokumenty i oświadczeni, w tym udzielić pełnomocnictwa wskazanemu przez Kupującą pełnomocnikowi. Koszty uzyskania wspólnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego ponosi Kupująca.”
f)Kupująca będzie wykorzystywała działkę nr ... do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług - wynajem nieruchomości na rzecz spółki na cele prowadzenia działalności gospodarczej.
Pytania
1.Czy planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu VAT?
2.W razie udzielenia twierdzącej odpowiedzi na pytanie nr 1, czy Kupującej będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem Nieruchomości na zasadach ogólnych tj. na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad. 1)
W ocenie Wnioskodawcy planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT, podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Przywołane wyżej regulacje obrazują, że w świetle ustawy o VAT, zbycie nieruchomości gruntowej, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów.
Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Przepis art. 15 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Ustęp 2 wskazanego artykułu zakłada, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z przywołanego przepisu jasno wynika, że dla uznania określonych zachowań podmiotu za działalność gospodarczą istotne jest, aby miały one zorganizowany charakter. Jednocześnie działalnością w myśl ustawy o VAT będzie także wykorzystywanie towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Na tej podstawie należy uznać, że dostawa towarów (w opisywanym przypadku gruntu) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika VAT.
Działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością gospodarczą zbycie majątku osobistego, który nie został nabyty w celu dalszej odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w art. 9 ust. 1 zawiera definicję działalności gospodarczej. Zgodnie z nią obejmuje ona wszelką działalność producentów, handlowców, usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.
Z przywołanego przepisu dyrektywy oraz art. 15 ust. 2 ustawy o VAT wynika, że dostawa podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w sytuacji, gdy czynności podmiotu dokonującego tej dostawy wykażą znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, w sposób wystarczająco stały i zorganizowany. Dlatego też, aby uznać, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku VAT należy ustalić, czy działa on jako producent, handlowiec lub usługodawca.
Wskazania dotyczące możliwości uznania danego podmiotu za producenta, handlowca czy usługodawcę można odnaleźć w bogatym orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
Dla przykładu w orzeczeniu z dnia 15 września 2011 r. wydanych w sprawach C-180/10 i C-181/10 wskazano, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Inaczej jest natomiast w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Za podatnika należy więc uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. podejmuje działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Jako przykład Trybunał Sprawiedliwości wskazuje na takie działania jak nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru. Przy czym na tego rodzaju działalność handlową wskazywać musi ciąg okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie wystąpienia pojedynczych z nich.
Odnosząc powyższe rozważania na grunt rozpatrywanej sprawy, należy stwierdzić, że rodzaj podjętych przez Sprzedających działań świadczy o zorganizowanym charakterze sprzedaży i obrotu nieruchomościami. Działania Sprzedających wykraczają poza zakres zarządu majątkiem prywatnym i należy je uznać za działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami.
Sprzedający w niniejszej sprawie zainicjowali podział działki gruntu w celu zwiększenia wartości nieruchomości, uchwalono miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru. Sprzedający, uzyskali także autorskie prawa majątkowe do projektu budowlanego, którego tematem jest budowa budynku handlowo- usługowego z infrastrukturą techniczną w celu ich dalszej odsprzedaży oraz zwiększenia wartości sprzedawanego gruntu. W związku z planowaną sprzedażą Sprzedający wystąpili również o zatwierdzenie projektu budowlanego i udzielenie pozwolenia na budowę budynku handlowo- usługowego z infrastrukturą techniczną na nieruchomości stanowiącej przedmiot planowanej sprzedaży.
W ocenie Kupującego zaangażowanie Sprzedających w czynności związane z planowaną transakcją zbycia Nieruchomości jest zbliżone do działań typowych dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami, wykonywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. Opisane okoliczności powodują, że dokonywanych czynności nie można uznać za czynności związane z rozporządzaniem majątkiem prywatnym, lecz jako świadome działania zmierzające do osiągnięcia korzyści materialnych z tytułu jego sprzedaży.
Mając na uwadze powyższe, Sprzedający przy analizowanej transakcji będą działać jako podatnicy podatku od towarów i usług, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT wykonujących działalność gospodarczą, opisaną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. W konsekwencji sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.
Ad. 2)
W związku z dokonaną sprzedażą, Kupującej będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem Nieruchomości na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.
Przepis art. 86 ust. 1 zakłada, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Przywołany przepis reguluje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Prawo to przysługuje zasadniczo wtedy, gdy nabyte towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Aby można było mówić o prawie do odliczenia, musi wystąpić podatek naliczony.
Przy założeniu, że transakcja zakupu nieruchomości zostanie opodatkowana według stawki VAT według właściwej stawki, po stronie Kupującej wystąpi podatek naliczony w wysokości wynikającej z faktury otrzymanej od Sprzedających. Taki stan rzeczy wynika wprost w regulacji zawartej w art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, zgodnie z którym kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Kupująca nabywa przedmiotową nieruchomość, aby wybudować na niej budynek handlowo- usługowy, który z założenia ma być przeznaczony na wynajem podmiotowi trzeciemu chcącemu prowadzić w budynku działalność gospodarczą.
Kupująca będzie prowadzić działalność polegającą na profesjonalnym wynajmie nieruchomości o charakterze użytkowym. Kupująca nie planuje prowadzić działalności zwolnionej z VAT.
Mając na uwadze powyższe podatek naliczony wynikający z zakupu Nieruchomości będzie związany ze sprzedażą opodatkowaną VAT.
Na tej podstawie Kupującej będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach ogólnych
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt (działka) spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Natomiast w myśl art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r. sygn. akt I FPS 2/11.
Należy w tym miejscu zauważyć, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).
Stosownie do art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.
Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).
W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.
W myśl art. 36 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny.
Przepis art. 36 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi, że:
Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.
Według art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.
Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.
Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.
Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy lub świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.
Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, że status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy podmiot dokonujący transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W kontekście powyższego, uwzględniając definicję działalności gospodarczej należy stwierdzić, że dostawa towarów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko w sytuacji, gdy dokonana zostanie przez podmiot o statusie podatnika, który działa w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnie czynności. Natomiast dla stwierdzenia, że dla danej transakcji podmiot jest podatnikiem podatku od towarów i usług, konieczne jest prowadzenie przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy.
Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.
W związku z powyższym zaznacza się, że każdy kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym, wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości, jest ustalenie m.in. czy majątek został nabyty i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.
Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.
Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.
Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy. Jednakże jak wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.
Kwestie dotyczące stosunków cywilnoprawnych między podmiotami, w tym kwestie dotyczące przeniesienia własności nieruchomości, reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.).
Zgodnie z ogólnymi zasadami dotyczącymi sprzedaży – art. 535 ustawy Kodeks cywilny:
Przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.
Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 ustawy Kodeks cywilny, w myśl którego:
Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.
Z kolei umowa przedwstępna została uregulowana w art. 389-396 ustawy Kodeks cywilny.
Według art. 389 § 1 ustawy Kodeks cywilny:
Umowa, przez którą jedna ze stron lub obie zobowiązują się do zawarcia oznaczonej umowy (umowa przedwstępna), powinna określać istotne postanowienia umowy przyrzeczonej.
Zgodnie z art. 389 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:
Umowa, przez którą jedna ze stron lub obie zobowiązują się do zawarcia oznaczonej umowy (umowa przedwstępna), powinna określać istotne postanowienia umowy przyrzeczonej.
Jeżeli termin, w ciągu którego ma być zawarta umowa przyrzeczona, nie został oznaczony, powinna ona być zawarta w odpowiednim terminie wyznaczonym przez stronę uprawnioną do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej. Jeżeli obie strony są uprawnione do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej i każda z nich wyznaczyła inny termin, strony wiąże termin wyznaczony przez stronę, która wcześniej złożyła stosowne oświadczenie. Jeżeli w ciągu roku od dnia zawarcia umowy przedwstępnej nie został wyznaczony termin do zawarcia umowy przyrzeczonej, nie można żądać jej zawarcia.
Umowa przedwstępna jest więc jedynie zobowiązaniem do przeniesienia własności, lecz własności nie przenosi. Kupujący nie otrzymuje na mocy tej umowy żadnych uprawnień właścicielskich. Właścicielem zostaje dopiero dzięki zawarciu umowy przyrzeczonej.
Tym samym, zgodnie z powyższymi normami prawa cywilnego – umowa przedwstępna, będąca przyrzeczeniem zawarcia właściwej umowy sprzedaży, nawet jeśli sporządzona została w formie aktu notarialnego, nie powoduje przeniesienia prawa własności nieruchomości.
Z opisu sprawy wynika, że Zainteresowana będąca stroną postępowania zamierza nabyć prawo własności nieruchomości położonej ... składającej się z działku gruntu numer ..., stanowiącej grunty orne, obręb ..., dla której Sąd Rejonowy dla ... ..., IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą numer .... Przedmiotowa działka powstała w wyniku podziału działku gruntu nr ... dokonanego na podstawie Decyzji nr ... Dyrektora Zarządu (...) z dnia ... roku. Na jej podstawie powstały działku gruntu o numerach ... o powierzchni ... ha oraz ... o powierzchni ... ha, a następnie zgodnie z zawiadomieniem o zmianach Prezydenta ... z dnia ... roku działka gruntu numer ... uległa podziałki na działki gruntu: ... o powierzchni ... ha (stanowiącą własność Województwa ... - oznaczoną jako dr - Drogi) oraz ... o powierzchni ... ha. Opisaną wyżej nieruchomość Sprzedający nabyli na podstawie umowy sprzedaży z dnia 4 lipca 1996 roku do majątku wspólnego. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego uchwalonego Uchwałą Rady Miejskiej opisana działka gruntu leży na obszarze oznaczonym symbolem 9UG - zabudowa usługowa oraz symbolem ZU - strefa zieleni wysokiej z zakazem zabudowy. Sprzedający oprócz opisanej nieruchomości planują sprzedać Kupującej autorskie prawa majątkowe do projektu budowlanego. Prezydent ... na mocy ostatecznej decyzji nr ... z dnia 2 września 2022 roku zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na budowę budynku handlowo-usługowego z infrastrukturą techniczną na nieruchomości stanowiącej przedmiot planowanej sprzedaży. Dnia 25 października 2024 roku Strony zawarły przedwstępną umowę sprzedaży nieruchomości oraz autorskich praw majątkowych. Na dzień zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży Nieruchomość będzie niezabudowana tj. nie będą znajdować się na niej żadne naniesienia. Obecnie nie znajdują się na niej jakiekolwiek budynki, budowle lub urządzenia budowlane w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - prawo budowlane. Nieruchomość należy do majątku wspólnego Sprzedających i nie była przy jej wykorzystaniu prowadzona jakakolwiek działalność gospodarcza. Kupująca planuje nabyć grunt oraz wybudować obiekt usługowy zgodnie z zatwierdzonym projektem budowlanym, który to obiekt ma być przeznaczony na wynajem spółce chcącej prowadzić w nim działalność gospodarczą. Sprzedający planują zarejestrować się jako czynni podatnicy podatku do towarów i usług przed sfinalizowaniem transakcji.
W przedmiotowej sprawie przedmiotem sprzedaży będzie działka niezabudowana nr ... stanowiąca współwłasność małżeńską oraz autorskie prawo majątkowe do projektu budowlanego budynku handlowo-usługowego z infrastrukturą techniczną. Kupująca planuje nabyć ww. grunt oraz wybudować obiekt usługowy zgodnie z zatwierdzonym projektem budowlanym, który to obiekt ma być przeznaczony na wynajem spółce chcącej prowadzić w nim działalność gospodarczą. Zatem w przedmiotowej sprawie Sprzedający przygotowując nieruchomość pod konkretną inwestycję, którą zrealizuje Kupująca i będzie wykorzystywać do prowadzenia działalności gospodarczej zaangażowali środki podobne do tych, jakie wykorzystują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, o których mowa we wskazanych orzeczeniach w sprawach C-180/10 i C-181/10, tj. Sprzedający wykazali aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Jak wynika z wniosku Sprzedający, uzyskali autorskie prawa majątkowe do projektu budowlanego, którego tematem jest budowa budynku handlowo- usługowego z infrastrukturą techniczną w celu ich dalszej odsprzedaży oraz zwiększenia wartości sprzedawanego gruntu. W związku z planowaną sprzedażą Sprzedający wystąpili również o zatwierdzenie projektu budowlanego i udzielenie pozwolenia na budowę budynku handlowo- usługowego z infrastrukturą techniczną na nieruchomości stanowiącej przedmiot planowanej sprzedaży.
W świetle powyższego uznać należy, że w sprawie wystąpią przesłanki stanowiące podstawę uznania Sprzedających za podatników w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzących działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. W przedmiotowej sprawie, Sprzedający dokonując sprzedaży działki nr ... stanowiącej współwłasność małżeńską oraz autorskiego prawa majątkowego do projektu budowlanego budynku handlowo-usługowego z infrastrukturą techniczną nie będą korzystali z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem prywatnym, nie jest to bowiem typowe (zwykłe) rozporządzanie prawem własności.
Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy stwierdzam, że sprzedaż działki nr ... stanowiącej współwłasność małżeńską będzie dokonana w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i Sprzedający będą występowali w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Zatem czynność sprzedaży ww. działki będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.
Z kolei przeniesienie praw autorskich do różnego rodzaju dokumentacji, co do zasady, nie stanowi dostawy towarów, lecz świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.
Jednocześnie, na gruncie przepisów ustawy o VAT, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem VAT jest łączne spełnienie dwóch podstawowych przesłanek: (i) czynność ta musi mieścić się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT oraz (ii) czynność ta musi zostać dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku VAT.
Podkreślenia wymaga, iż w sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku warunki te będą spełnione. W szczególności, w związku ze sprzedażą Nieruchomości oraz przeniesieniem autorskiego prawa majątkowego do projektu budowlanego budynku handlowo-usługowego z infrastrukturą techniczną, Sprzedający będą występowali w charakterze podatników podatku VAT w ramach realizowanej przez nich działalności gospodarczej, a ponadto sprzedaż Nieruchomości oraz przeniesienie praw autorskich do Dokumentacji stanowić będzie – odpowiednio – czynność odpłatnej dostawy towarów oraz czynność odpłatnego świadczenia usług w myśli art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.
Dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
Przez tereny budowlane – w świetle art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się:
Grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu ww. art. 2 pkt 33 ustawy, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane – są zwolnione od podatku.
Według art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1130 ze zm.):
Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.
Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:
Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:
W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:
1)lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2)sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.
W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.
W konsekwencji, generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy – są zwolnione od podatku VAT. Ustawa o podatku od towarów i usług w kontekście zastosowania zwolnienia przy sprzedaży gruntu nakazuje oceniać przeznaczenie tego gruntu wyłącznie na podstawie istniejącego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wydanych decyzji o warunkach zabudowy.
W tym miejscu należy wskazać, że jeżeli przy zbyciu nieruchomości wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy to należy przeanalizować możliwość zwolnienia dostawy w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.
W celu zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:
- towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
- przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Mając na uwadze opis sprawy oraz ww. przepisy, należy stwierdzić, że skoro przedmiotem sprzedaży jest niezabudowana działka nr ..., która zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego leży na obszarze oznaczonym symbolem 9UG - zabudowa usługowa oraz symbolem ZU - strefa zieleni wysokiej z zakazem zabudowy oraz dla ww. działki udzielono pozwolenia na budowę budynku handlowo-usługowego z infrastrukturą techniczną to ww. działka stanowi tereny budowlane, o których mowa w art. 2 pkt 33 ustawy.
Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, to należy przeanalizować czy zaistnieją przesłanki dające prawo do zastosowania zwolnienia wynikającego z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Wskazali Państwo, że działka nr ... nie była w żaden sposób wykorzystywane przez Sprzedających do działalności gospodarczej. Zatem nie była wykorzystywana wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.
Reasumując, sprzedaż działki nr ... stanowiącej współwłasność małżeńską oraz autorskiego prawa majątkowego do projektu budowlanego budynku handlowo-usługowego z infrastrukturą techniczną będą stanowiły czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Jednocześnie do sprzedaży działki nr ... oraz autorskiego prawa majątkowego do projektu budowlanego budynku handlowo-usługowego z infrastrukturą techniczną nie znajdzie zastosowania żadne ze zwolnień wynikające z przepisów ustawy o VAT.
Tym samym sprzedaż działki nr ... stanowiącej współwłasność małżeńską oraz autorskiego prawa majątkowego do projektu budowlanego budynku handlowo-usługowego z infrastrukturą techniczną będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT z zastosowaniem właściwej stawki podatku VAT.
Kolejne Państwa wątpliwości sprowadzają się do kwestii czy Kupującej będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem Nieruchomości na zasadach ogólnych tj. na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a) nabycia towarów i usług,
b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Według art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Zgodnie z powyższymi przepisami, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, a transakcja udokumentowana fakturą podlega opodatkowaniu i nie jest zwolniona od podatku.
Jak wyżej wskazałem sprzedaż działki nr ... stanowiącej współwłasność małżeńską oraz autorskiego prawa majątkowego do projektu budowlanego budynku handlowo-usługowego z infrastrukturą techniczną będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT z zastosowaniem właściwej stawki podatku VAT. Z wniosku wynika, że Kupująca w momencie transakcji będzie zarejestrowana na potrzeby podatku do towarów i usług oraz że działka nr ... wraz z autorskim prawem majątkowym do projektu budowlanego budynku handlowo-usługowego z infrastrukturą techniczną będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług - wynajem nieruchomości na rzecz spółki na cele prowadzenia działalności gospodarczej.
Mając zatem na uwadze okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, stwierdzam, że Kupującej będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem działki nr ... wraz z autorskim prawem majątkowym do projektu budowlanego budynku handlowo-usługowego z infrastrukturą techniczną. Wynika to z faktu, że w analizowanym przypadku zostały spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. nabywca będzie czynnym podatnikiem podatku VAT i nabędzie prawo własności działki nr ... wraz z autorskim prawem majątkowym do projektu budowlanego budynku handlowo-usługowego z infrastrukturą techniczną z zamiarem wykorzystania do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Tym samy Państwa stanowisko uznałem za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zaznaczam, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że ta interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania
Pani ... (Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.