Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe/w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest

• nieprawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur za usługi najmu mieszkania, które Spółka udostępnia nieodpłatnie swojemu pracownikowi, oraz
• prawidłowe w zakresie braku opodatkowania nieodpłatnego udostępniania mieszkania swojemu pracownikowi.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur za usługi najmu mieszkania, które Spółka udostępnia nieodpłatnie swojemu pracownikowi, oraz braku opodatkowania nieodpłatnego udostępniania mieszkania swojemu pracownikowi.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Przedmiot działalności

1)A. Spółka akcyjna (dalej Spółka), jest czynnym podatnikiem od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT) prowadzącym działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług w zakresie (...) telewizji satelitarnej, ze szczególnym uwzględnieniem formuły kanałów o tematyce (...).

Za pośrednictwem platformy satelitarnej Spółka nadaje własne kanały telewizyjne – głównie o tematyce (...) pod marką A. – a także transmituje kanały telewizyjne innych nadawców telewizyjnych. Świadczone przez Spółkę usługi podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 8% (usługi telewizyjne) lub 23% (pozostałe usługi, (...)).

2)Działalność Spółki opiera się na (...) rozwiązaniach technologicznych w zakresie produkcji i przesyłu sygnału telewizyjnego, a tym samym Spółka w celu prawidłowego prowadzenia działalności i pozostawania konkurencyjną w stosunku do innych podmiotów na rynku musi rozwijać technologiczną stronę świadczonych usług. W tym celu Spółka zatrudnia specjalistów z Polski i z zagranicy, którzy odpowiadają za aspekt technologicznych świadczonych przez Spółkę usług.

Zatrudnienie Pracowników

3)W celu rozwoju swojej działalności i zapewnienia sobie możliwości osiągania wyższych przychodów w przyszłości, Spółka zatrudniła spoza Polski (...) specjalistę w zakresie IT, którego wiedza ekspercka oraz ugruntowane doświadczenie zawodowe są potrzebne dla celów wykonywania określonych funkcji/zadań związanych z działalnością Spółki – osoba ta została zatrudniona na podstawie umowy o pracę. Jednocześnie Pracownik odpowiada w Spółce za całą stronę techniczną świadczonych usług.

4)W celu zachęcenia Pracownika do przyjazdu i rozpoczęcia pracy w Polsce, Spółka zmuszona była zaoferować mu dogodne warunki zatrudnienia, w tym również pokrycie kosztów zakwaterowania w Polsce. Obecnie Pracownik korzysta z mieszkania, które sam wynajmuje, zaś Spółka obok wynagrodzenia wypłaca Pracownikowi kwotę odpowiadającą wysokości czynszu i opłat za media. Usługa najmu (czynsz najmu) jest objęta zwolnieniem od opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, z uwagi na fakt, iż najem jest na cele mieszkaniowe.

Wynagrodzenie i wypłacana przez Spółkę kwota odpowiadająca równowartości czynszu i opłat za media stanowi przychód podatkowy jej Pracownika dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych, a tym samym jest opodatkowana i oskładkowana.

5)Z przyczyn leżących poza Spółką w najbliższym czasie Spółka będzie musiała jednak zawrzeć umowę najmu mieszkania, innymi słowy Spółka wynajmie mieszkanie Pracownikowi i udostępni mu je nieodpłatnie, zaś dotychczasowa umowa najmu pomiędzy Pracownikiem a wynajmującym zostanie rozwiązana. Przedmiotem najmu będzie mieszkanie składające się z kilku pokoju, w którym zatrudniony przez Spółkę Pracownik-specjalista zamieszkuje na czas trwania umowy o pracę. Okres udostępnienia mieszkania będzie ograniczony czasem trwania stosunku pracy.

6)Z uwagi na fakt, iż Pracownik posiada unikatowe doświadczenie w zakresie rozwiązań technologicznych i IT w zakresie prowadzonej przez Spółkę działalności, Spółka jest gotowa wynająć Pracownikowi mieszkanie i udostępnić je nieodpłatnie, przejmując tym samym na siebie obowiązki związane z najmem. W sytuacji gdyby Spółka nie zgodziła się na takie rozwiązanie, istnieje ryzyko, że Pracownik zrezygnowałby z pracy na rzecz Spółki, zaś szansa na znalezienie innego, odpowiednio wykwalifikowanego specjalisty, a co za tym idzie, szansa na zwiększenie przychodów Spółki w przyszłości, zmalałaby.

7)Z uwagi na fakt, iż stroną umowy najmu jako najemca będzie Spółka, usługa najmu nie będzie już traktowana jako usługa najmu na cele mieszkaniowe, a tym samym nie będzie korzystać ze  zwolnienia od opodatkowania – co potwierdził Minister Finansów w interpretacji ogólnej z 8 października 2021 r. (nr PT1.8101.1.2021), w której wskazano, że „usługa wynajmu bądź dzierżawy nieruchomości (lub jej części) o charakterze mieszkalnym (np. lokalu mieszkalnego), świadczona przez czynnego podatnika podatku od towarów i usług na rzecz podmiotu gospodarczego (innego niż społeczna agencja najmu), który wykorzystuje wynajmowaną nieruchomość na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, np. podnajmuje tę nieruchomość innym podmiotom na cele mieszkaniowe, podlega opodatkowaniu z zastosowaniem podstawowej stawki podatku VAT”.

W konsekwencji do kwoty czynszu najmu wynajmujący wystawiając fakturę za najem Spółce doliczy podatek VAT według podstawowej stawki tego podatku w wysokości 23% (wynajmujący jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT). Podobnie, Spółka będzie obciążana bezpośrednio przez wynajmującego wszystkimi kosztami mediów i będzie je regulowała na podstawie odpowiednich faktur wystawionych przez wynajmującego.

8)Z uwagi na fakt, iż Spółka udostępni Pracownikowi mieszkanie bezpłatnie, to wartość czynszu oraz wartość pokrywanych bezpośrednio przez Spółkę kosztów mediów będzie doliczana do przychodu Pracownika, a tym samym będzie opodatkowana.

Umowy najmu

9)W związku z zakwaterowaniem Pracownika Spółka będzie ponosić wszelkie koszty związane z wynajmowanym mieszkaniem. Do wyżej wymienionych kosztów zalicza się w szczególności czynsz, który zostanie ustalony w umowie pomiędzy Spółką a wynajmującym, który będzie opłacany przez Spółkę na podstawie wystawionej faktury.

10)Poza usługą zakwaterowania zawarta przez Spółkę umowa nie będzie przewidywać świadczenia przez właściciela wynajmowanego lokalu dodatkowych usług, takich jak wyżywienie, sprzątanie, zmiana lub zapewnienie pościeli, ani innych szeroko pojętych usług, związanych z obsługą lokalu/najemcy.

Ponadto, w wynajmowanym przez Spółkę mieszkaniu nie będzie recepcji oraz nie są świadczone usługi recepcyjne lub zbliżone do usług recepcyjnych.

Pytania

1)Czy Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur wystawionych za wynajem mieszkania (obejmujących czynsz najmu oraz media), które następnie udostępnia nieodpłatnie swojemu Pracownikowi?

2)Czy Spółka będzie musiała naliczać podatek należny VAT z tytułu udostępnienia nieodpłatnie Pracownikowi mieszkania?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Spółki:

1)Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur wystawionych za wynajem mieszkania (obejmujących czynsz najmu oraz media), które następnie udostępnia nieodpłatnie swojemu Pracownikowi (stanowiska w sprawie pytania nr 1),

2)Spółka nie będzie musiała naliczać podatku należnego VAT z tytułu udostępnienia swojemu Pracownikowi mieszkania (stanowiska w sprawie pytania nr 2).

Stanowisko Spółki dotyczące pytania nr 1

2.Zdaniem Spółki w celu zweryfikowania, czy Spółka ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur za zakupioną przez Spółkę usługę wynajmu lokalu, należy:

1)w pierwszej kolejności sprawdzić, czy Spółce przysługuje prawo od odliczenia podatku VAT naliczonego na podstawie zasad ogólnych wyrażonych w art. 86 ustawy VAT, jeżeli Spółka ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, wówczas należy zweryfikować:

2)czy art. 88 ww. ustawy nie przewiduje żadnych ograniczeń w stosunku do tego prawa jeżeli art. 88 ustawy VAT nie przewiduje żadnych ograniczeń, wówczas Spółka ma prawo od odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur za nabywane przez Spółkę usługi korzystania z lokalu.

3)Zgodnie z art. 86 ustawy VAT „w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi […] przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego” z zastrzeżeniem wyjątków wprost wskazanych w ustawie o VAT (o czym dalej).

4)W związku z powyższym, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik VAT oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

5)Z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT nie wynika jak ścisły musi być związek między nabyciem usługi (wynajmu lokalu mieszkalnego i nabyciem mediów) a czynnościami opodatkowanymi aby odliczenie podatku naliczonego było dopuszczalne. Z tego powodu przyjmuje się, że związek ten może być nie tylko bezpośredni, ale również pośredni. Innymi słowy, wystarczające jest, że zakupione towary lub usług związane są ogólnie z podlegającą opodatkowaniu działalnością Spółki (jako koszty pośrednie) a niekoniecznie muszą być związane z konkretną sprzedażą usług lub towarów przez Spółkę.

6)Przenosząc analizę art. 86 ust. 1 ustawy o VAT na opis powyższego zdarzenia przyszłego należy zwrócić uwagę, że Spółka świadczy usługi w zakresie (...) telewizji satelitarnej, które oparte są o zaawansowane, najbardziej nowoczesne rozwiązania technologiczne, do których wdrożenia, rozwoju i nadzoru potrzebni są wysoko wykwalifikowani specjaliści. W konsekwencji w interesie Spółki jest posiadanie pracowników mogących sprostać wymaganiom stawianym przez Spółkę przy świadczeniu usług telewizyjnych, którzy dzięki posiadanym umiejętnościom i wiedzy są w stanie zabezpieczyć Spółkę od strony technicznej. Zatrudnienie więc przez Spółkę wysoko wykwalifikowanego specjalisty, pozwala Spółce osiągnąć przewagę konkurencyjną i generować większe obroty, dlatego też zapewnienie lokalu zatrudnionemu Pracownikowi, który przyjechał do Polski wyłącznie w celu pracy na rzecz Spółki ma pośredni wpływ na potencjalny wzrost osiąganych przez Spółkę obrotów. W konsekwencji nabywana usługa najmu mieszkania jak również nabywane przez Spółkę media wykorzystywane w tym mieszkaniu, które następnie udostępniane będzie Pracownikowi będzie związana z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT. Tym samym Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie usługi najmu mieszkania i mediów.

7)Powyższe stanowisko potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 12 grudnia 2023 r. sygn. I FSK 281/23, który odnosząc się do nieodpłatnego udostępnienia mieszkań/domów pracownikom obejmującym funkcje kierownicze – pozycje menedżera, kierownika, dyrektora lub członka zarządu wprost wskazał, że:

„Jak wynika z wniosku o interpretację, wynajęte przez skarżącą lokale będą służyć zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych jej pracowników. Spółka, z uwagi na prowadzoną działalność poszukuje pracowników o szczególnych specjalistycznych kwalifikacjach, często mających stałe miejsca zamieszkania za granicą. Zagwarantowanie im mieszkania może stanowić decydujący czynnik (zachętę) zdecydowania się na podjęcie pracy w warunkach czasowego oddelegowania poza miejsce stanowiącym jego centrum życiowe.

Słuszne jest więc stanowisko skarżącej oraz sądu pierwszej instancji, że opisane wydatki na najem lokali co prawda nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych obrotach, ale to ich poniesienie warunkuje uzyskanie obrotu opodatkowanego podatkiem od towarów i usług niejako poprzez zabezpieczenie utrzymania źródła przychodu. Podatnik winien mieć więc prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z tymi wydatkami.”

8)Stanowisko Spółki potwierdza również wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 26 listopada 2024 r . sygn. I SA/Bd 686/24, w którym WSA uznał, że wydatki poniesione przez Spółkę związane z udostępnieniem m.in. pracownikom specjalistycznym czy technikom lokali mieszkalnych stanowią pośredni związek z całokształtem działalności opodatkowanej Spółki, a w konsekwencji Spółka powinna mieć prawo do odliczenia VAT z art. 86 ust. 1 ustawy, w wyroku tym wskazano, że:

„W tym kontekście Sąd stwierdza, że wynajęte lokale przez Spółkę niewątpliwie będą służyć niezakłóconemu prowadzeniu działalności gospodarczej przez Skarżącą, skoro dla zrealizowania tego celu potrzebni są pracownicy o specjalistycznych kwalifikacjach i doświadczeniu. Ich dostępność na lokalnym (dla wykonywanej inwestycji) rynku pracy może być niewielka zatem konieczne może okazać się korzystanie z wykwalifikowanych i doświadczonych pracowników mieszkających w znacznej odległości od miejsca wykonywania prac. Spółka podała we wniosku, iż korzysta z pracy pracowników spoza UE. W tych okolicznościach zagwarantowanie mieszkania przez Spółkę może stanowić decydujący czynnik (zachętę) zdecydowania się przez pracownika na podjęcie pracy dla Skarżącej w oddaleniu od miejsca stanowiącego centrum życiowe pracownika. Jakkolwiek więc opisane wydatki na najem lokali nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych obrotach to ich poniesienie warunkuje uzyskanie obrotu opodatkowanego podatkiem od towarów i usług niejako poprzez zabezpieczenie utrzymania źródła przychodu. Podatnik winien mieć, na podstawie art. 86 ust. 1 VAT, prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z ich poniesieniem”.

9)Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że zgodnie z zasadami ogólnymi regulującymi prawo do odliczenia, Spółka ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur za nabywane przez Spółkę usługi wynajmu lokalu.

10)Jednocześnie zdaniem Spółki w niniejszej sprawie nie będą miały zastosowania ograniczenia prawa do odliczenia VAT naliczonego wynikające z art. 88 ustawy o VAT. Z art. 88 ustawy o VAT wynika bowiem, że Spółce nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup usług najmu mieszkania, które Spółka wykorzysta do zakwaterowania Pracownika, jeżeli usługi te zostaną uznane za:

a)usługi noclegowe – zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT nie podlega odliczeniu podatek VAT naliczony, jeżeli wynika z faktur dokumentujących zakup usług noclegowych, lub

b)usługi polegające na wynajmowaniu nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek – zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT nie podlega odliczeniu VAT naliczony wynikających z faktur dokumentujących usługi zwolnione.

11)W ocenie Spółki usługi nabywane przez Spółkę nie są usługami noclegowymi. Usługi te polegają bowiem wyłącznie na udostępnieniu Spółce lokalu mieszkalnego, bez żadnych dodatkowych świadczeń. W szczególności nie obejmują one czynności dodatkowych, takich jak sprzątanie, zmiana lub zapewnienie pościeli, ani innych szeroko pojętych usług związanych z obsługą lokalu/najemcy oraz nie są świadczone usługi recepcyjne lub zbliżone do usług recepcyjnych, które są charakterystyczne dla usług noclegowych, uznać należy, że usługi nabywane przez Spółkę nie są usługami noclegowymi.

12)Jednocześnie, zdaniem Spółki nabywane przez nią usługi nie są również usługami najmu lokali przeznaczonymi wyłącznie na cele mieszkaniowe. Jak wynika z przedstawionego przez Spółkę zdarzenia przyszłego wynika, że nabywana usługa korzystania z lokalu, polegająca na udostępnieniu Spółce lokalu o charakterze mieszkalnym, które to Spółka następnie nieodpłatne udostępnia swojemu Pracownikowi, przy czym celem zapewnienia Pracownikowi mieszkania nie jest chęć zapewnienia jego potrzeb mieszkaniowych, lecz jedynie chęć zapewnienia Spółce Pracownika, który do Polski przyjechał wyłącznie w celu wykonywania pracy a nie osiedlenia się.

13)W konsekwencji nabywana przez Spółkę usługa nie podlega pod zwolnienie wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy VAT, co potwierdza wspomina powyżej interpretacja ogólna z dnia 8 października 2021 roku (nr PT1.8101.1.2021). Na prawidłowość powyższego stanowiska wskazuje również wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 maja 2018 roku, sygn. I FSK 1182/16, zgodnie z którym:

„zwolnienie najmu lokali mieszkalnych ma charakter zwolnienia celowego, ukierunkowanego na ochronę, w aspekcie ekonomicznym, najemców lokali mieszkalnych faktycznie zaspakajających potrzeby mieszkaniowe poprzez tenże najem. Preferencją tą nie są natomiast objęte usługi wynajmu lokali mieszkalnych, w których bezpośrednim celem nie jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych najemcy, lecz realizacja przez niego celów gospodarczy, w tym zarobkowych”. Jak dalej wskazuje NSA: „lokale te wprawdzie realizują cel mieszkaniowy, ale nie jest to cel wyłączny. W takim przypadku wynajem jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą, choć pośrednio zaspakajane są potrzeby mieszkaniowe zatrudnionych pracowników”.

14)Biorąc pod uwagę powyższe, stwierdzić należy, że nabywana przez Spółkę usługa nie jest również usługą zwolnioną, zatem kolejna przesłanka – wynikająca z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT – ograniczająca prawo od odliczenia VAT naliczonego nie została spełniona.

15)Reasumując powyżej należy stwierdzić, że:

a)występuje związek – o którym mowa w art. 86 ustawy o VAT – pomiędzy prowadzoną przez Spółkę działalnością opodatkowaną VAT a usługami najmu mieszkania i nabyciem mediów, które zamierza nabywać Spółka w celu nieodpłatnego udostępnienia lokalu jej Pracownikowi,

b)nie występują negatywne, wynikające z art. 88 ustawy o VAT, przesłanki braku odliczenia podatku naliczonego VAT,

- w konsekwencji Spółce będzie przysługiwało prawo odliczenia VAT naliczonego z faktur dokumentujący nabycie usług najmu mieszkania (i mediów), które zostanie udostępnione nieodpłatnie Pracownikowi.

Stanowisko spółki dotyczące pytania nr 2

16)Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT dla uznania, że świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług warunkiem koniecznym – co do zasady – jest „odpłatność” za daną usługę. Niemniej jednak w ściśle określonych przypadkach również nieodpłatne świadczenie usług traktowane jest jako czynności podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT nieodpłatne świadczenie usług objęte jest opodatkowaniem VATem w przypadku:

1)użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych,

2)nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

17)Z powyższego wynika, że nieodpłatne świadczenie usług przez Spółkę jako pracodawcę na rzecz pracowników uznawane jest za odpłatne świadczenie usług, jeżeli świadczona jest na cele osobiste Pracownika. A contrario, jeżeli świadczenie usług nie jest związane z celami osobistymi Pracownika i jest związane z działalnością gospodarczą podatnika świadczącego nieodpłatnie usługi, wówczas takie świadczenie nie jest uznane za odpłatne świadczenie usług. W konsekwencji takie świadczenie usług, tj. nie na cele osobiste Pracownika oraz związane z działalnością gospodarczą nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

18)Zatem w celu zweryfikowania czy świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, w pierwszej kolejności należy sprawdzić czy takie świadczenie usług jest dokonywane na cele Pracownika, czy też na cele prowadzonej przez Spółkę jako pracodawcę działalności gospodarczej. Biorąc pod uwagę fakt, że nie ma ustawowej definicji pojęcia „celów osobistych”, w ocenie Spółki, należy posłużyć się wypracowanym na tym tle orzecznictwem.

Zgodnie zatem z orzecznictwem, świadczeniami na cele osobiste pracownika są takie świadczenia, która nie służą celom prowadzonej przez pracodawcę działalności gospodarczej. Potwierdzeniem powyższego jest np. orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 16 października 1997 r., sygn. C-258/95 zgodnie z którym w większości sytuacji usługi transportowe świadczone nieodpłatnie na rzecz pracowników podlegają opodatkowaniu.

W ocenie Trybunału zdarza się jednak, że usługi transportowe świadczone przez pracodawcę są jedyną możliwością dowozu pracowników do miejsca pracy i wówczas takie usługi służą celom prowadzonej przez pracodawcę działalności gospodarczej. Wówczas osobiste korzyści uzyskiwane przez pracowników mają znaczenie drugorzędne w stosunku do korzyści gospodarczych.

19)W związku z powyższym, wskazać należy, że nawet jeżeli Pracownik osiąga pewne korzyści osobiste, lecz stanowią one drugorzędna wartość w stosunku do korzyści gospodarczych, czyli celów działalności gospodarczej, wówczas takie świadczenie nie będzie stanowić odpłatnego świadczenia usług na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

20)Mając na względzie powyższe, stwierdzić należy, że nieodpłatne zapewnienie Pracownikowi – specjaliście, który przyjechał do Polski wyłącznie z uwagi na podjęcie zatrudnienia w Spółce – lokalu mieszkalnego w okresie wykonywania pracy na rzecz Spółki stanowi nieodpłatne świadczenie usług.

      W świetle jednak art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, w analizowanym przypadku czynność ta nie podlega opodatkowaniu VAT, ponieważ nadrzędnym celem świadczonej usługi będzie realizacja celów gospodarczych Wnioskodawcy – zapewnienie wysoko wykwalifikowanego Pracownika, a korzyść osobista uzyskiwana przez tych Pracownika z takiego bezpłatnego świadczenia ma drugorzędne znaczenie w stosunku do potrzeb prowadzonego przez Spółkę przedsiębiorstwa i wykonywania działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

21)W przeciwnym razie, tj. jeżeli Spółka nie zawarłaby umowy najmu lokalu i nie udostępniłaby tego lokalu Pracownikowi, wówczas istniałoby ryzyko utracenia Pracownika, którego wiedza i kompetencje są niezwykle istotne dla Spółki. Dlatego też w ocenie Spółki pierwszorzędnym celem udostępnienia mieszkania Pracownikowi będzie prowadzenie działalności gospodarczej a ewentualnym drugorzędnym celem było zaspokojenie potrzeb osobistych Pracownika.

22)Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy nieodpłatne udostępnienie lokalu mieszkalnego pracownikowi Wnioskodawcy stanowi nieodpłatne świadczenie usług związane z jego działalnością gospodarczą, które na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Uprzejmie proszę o potwierdzenia powyższego stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest:

• prawidłowe w zakresie braku opodatkowania nieodpłatnego udostępniania mieszkania pracownikowi,
• nieprawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur za usługi najmu mieszkania, które Spółka udostępnia nieodpłatnie swojemu pracownikowi.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy wyjaśnić, że celem zachowania spójności wypowiedzi Organ udzielił odpowiedzi w kwestiach objętych zakresem postawionych pytań w innej kolejności niż wynika to z treści wniosku.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361) – zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

a) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

b) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

c) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, dla uznania, że świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę i odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi zostaje wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Wypłacający wynagrodzenie otrzymuje w zamian świadczenie przynoszące mu korzyść.

Podkreślić jednak należy, że w ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

I tak, w art. 8 ust. 2 ustawy postanowiono, że:

Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1) użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2) nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przepisy ustawy formułują zatem zasadę, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega co do zasady odpłatne świadczenie usług, a nieodpłatne ich świadczenie traktuje się jako odpłatne w przypadkach określonych w ww. art. 8 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 710 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), dalej Kodeks cywilny:

Przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Umowa użyczenia nie przenosi własności rzeczy. Powyższe oznacza, że oddanie do bezpłatnego używania na podstawie umowy użyczenia jest nieodpłatnym świadczeniem usług.

Na podstawie art. 659 § 1 Kodeksu cywilnego:

Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Stosownie do treści powyższego przepisu, oddanie rzeczy innej osobie do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony na podstawie umowy najmu związane jest z wzajemnym świadczeniem najemcy polegającym na zapłacie umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej własności i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie rzeczy przez jego najemcę.

Tak więc, najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczeniem najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Z kolei użyczenie lokali mieszkalnych nie stanowi odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Dla stwierdzenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia.

Jeżeli nieodpłatne świadczenie będzie się wpisywało w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.

Zatem, aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, tj. za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika. Opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością.

Przez świadczenie usług niezwiązanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy rozumieć takie świadczenie usług, które odbywa się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności.

Natomiast przez usługi związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, należy rozumieć te usługi, które są wykonywane nieodpłatnie w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podatnika, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa. W tym więc aspekcie winny być rozpatrywane działania podejmowane przez dany podmiot.

Powyższe zagadnienie było także przedmiotem orzeczenia TSUE z 16 października 1997 r., sygn. C-258/95. W przedmiotowym stanie faktycznym Trybunał rozważał, czy bezpłatny przewóz pracowników na teren przedsiębiorstwa stanowi świadczenie usług za wynagrodzeniem w rozumieniu artykułu 6(2)(b) VI Dyrektywy (opodatkowane VAT). Trybunał wskazał, że w większości sytuacji usługi transportowe świadczone nieodpłatnie na rzecz pracowników podlegają opodatkowaniu. Jednak zdarza się, że usługi transportowe świadczone przez pracodawcę są jedyną możliwością dowozu pracowników do miejsca pracy i wówczas takie usługi służą celom prowadzonej przez pracodawcę działalności gospodarczej. Wówczas osobiste korzyści uzyskiwane przez pracowników mają znaczenie drugorzędne w stosunku do korzyści gospodarczych, zaś artykuł 6(2)(b) nie ma zastosowania.

Zauważyć należy, że w normalnych okolicznościach użyczenie lokali mieszkalnych pracownikom służy prywatnym celom pracownika, jednakże w określonych okolicznościach, np.: lokalizacja zakładu pracy w małej miejscowości, gdzie występują trudności w wynajęciu mieszkania, a pracownicy pochodzą z odległych regionów, wymogi prowadzonej działalności (potrzeby przedsiębiorstwa) mogą spowodować konieczność zapewnienia przez pracodawcę lokali mieszkalnych dla pracowników na czas trwania stosunku pracy.

W takich specyficznych okolicznościach służy to działalności gospodarczej podatnika, a korzyść osobista uzyskiwana przez pracowników z takiego bezpłatnego użyczenia ma drugorzędne znaczenie w stosunku do potrzeb prowadzonego przedsiębiorstwa. Zatem, jeśli z obiektywnych okoliczności wynika, że korzyść przedsiębiorstwa wynikająca z danej czynności ma charakter dominujący nad korzyścią osobistą danego pracownika, to do tej czynności nie znajdzie zastosowania obowiązek jej opodatkowania na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy.

Przepis art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy ma zastosowanie tylko do tych spośród usług nieodpłatnych, które nie spełniają warunku w nim wymienionego, tj. dotyczy tych usług nieodpłatnych, które służą celom innym niż działalność gospodarcza podatnika. Jeśli ww. warunek nie jest spełniony, nie może być mowy o potraktowaniu usługi świadczonej nieodpłatnie jako usługi odpłatnej i objęcie jej zakresem opodatkowania VAT.

Z opisu sprawy wynika, że jesteście Państwo czynnym podatnikiem podatku VAT. Prowadzicie działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług w zakresie (...) telewizji satelitarnej, ze szczególnym uwzględnieniem formuły kanałów o tematyce (...). Świadczone przez Państwa usługi podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Państwa działalność opiera się na (...) rozwiązaniach technologicznych w zakresie produkcji i przesyłu sygnału telewizyjnego. W celu rozwoju swojej działalności i zapewnienia sobie możliwości osiągnięcia wyższych przychodów w przyszłości, zatrudniliście Państwo spoza Polski na podstawie umowy o pracę (...) specjalistę w zakresie IT, którego wiedza ekspercka, oraz doświadczenie zawodowe są potrzebne w celu wykonywania określonych funkcji/zadań związanych z działalnością Spółki.

Zgodnie z Państwa wskazaniem w celu zachęcenia Pracownika do przyjazdu i rozpoczęcia pracy w Polsce, zmuszeni byliście zaoferować mu dogodne warunki zatrudnienia, w tym również pokrycie kosztów zakwaterowania w Polsce. Aktualnie Pracownik korzysta z mieszkania, które sam wynajmuje, zaś Spółka obok wynagrodzenia wypłaca mu kwotę odpowiadającą wysokości czynszu i opłat za media. Jednak w najbliższym czasie z przyczyn niezależnych od Spółki będziecie musieli Państwo wynająć mieszkanie Pracownikowi i udostępnić mu je nieodpłatnie. Dotychczasowa umowa pomiędzy Pracownikiem a wynajmującym zostanie rozwiązana. Przedmiotem najmu będzie mieszkanie składające się z kilku pokoi, w którym zatrudniony przez Państwa Pracownik-specjalista - zamieszkuje na czas trwania umowy o pracę. W przypadku gdybyście Państwo nie zgodzili się na takie rozwiązanie, istnieje ryzyko, że Pracownik zrezygnowałby z pracy na rzecz Spółki, zaś szansa na znalezienie innego, odpowiednio wykwalifikowanego specjalisty, a co za tym idzie szansa na zwiększenie przychodów spółki w przyszłości, zmniejszyłaby się.

Z uwagi na fakt, że Spółka udostępni Pracownikowi mieszkanie bezpłatnie, wartość czynszu oraz wartość pokrywanych bezpośrednio przez Spółkę kosztów mediów będzie doliczana do przychodu Pracownika, a tym samym będzie opodatkowana.

Państwa wątpliwości w sprawie dotyczą m.in. ustalenia czy usługa udostępniania nieodpłatnie mieszkania swojemu Pracownikowi będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Analizując wskazane wyżej informacje w kontekście przywołanych przepisów oraz orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdzić należy, że nieodpłatne udostępnianie przez Państwa Pracownikowi mieszkania stanowi nieodpłatne świadczenie usług.

W świetle art. 8 ust. 2 ustawy, w analizowanym przypadku czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ w takich specyficznych okolicznościach nadrzędnym celem świadczonych usług jest realizacja Państwa celów gospodarczych – poprzez zatrudnienie Pracownika – specjalisty (...) w zakresie IT, a korzyść osobista uzyskiwana przez Pracownika z takiego bezpłatnego świadczenia ma drugorzędne znaczenie w stosunku do potrzeb prowadzonego przez Spółkę przedsiębiorstwa.

Jak bowiem Państwo wskazali we wniosku Pracownik posiada unikatowe doświadczenie w zakresie rozwiązań technologicznych i IT w zakresie prowadzonej przez Państwa działalności. Zatrudniony pracownik odpowiada za całą stronę techniczną świadczonych usług. W celu rozwoju swojej działalności i zapewnienia sobie możliwości osiągnięcia wyższych przychodów w przyszłości, zatrudniliście Państwo Pracownika spoza Polski. W celu zachęcenia Pracownika do przyjazdu i rozpoczęcia pracy w Polsce Spółka zmuszona była zaoferować konkurencyjne warunki zatrudnienia, w tym również nieodpłatnego zakwaterowania.

Podsumowując zatem, nieodpłatne udostępnienie przez Państwa mieszkania Pracownikowi stanowi nieodpłatne świadczenie usług związane z Państwa działalnością gospodarczą, które na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 uznaję za prawidłowe.

Przechodząc z kolei do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wynajem mieszkania (czynsz za najem i media), które następnie udostępniają Państwo nieodpłatnie Pracownikowi należy stwierdzić, że warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

W świetle art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usług.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a więc takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy: transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą, np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym.

Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Zaznaczyć należy, że określenie pośredniego związku nabywanych towarów i usług z konkretną działalnością przedsiębiorcy (czynnościami opodatkowanymi bądź nieopodatkowanymi) może mieć miejsce dopiero w sytuacji, gdy niemożliwym jest wykazanie ich bezpośredniego związku z daną działalnością.

Obowiązkiem podatnika - jak podane wyżej - jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju czynności, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku do czynności podlegających opodatkowaniu i czynności niepodlegających opodatkowaniu.

Jak wyżej wskazano, nieodpłatne udostępnienie Pracownikowi mieszkania, jest czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem wydatki dokonywane na te cele przez Państwa służą (bezpośrednio) do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - ich następstwem nie jest powstanie zobowiązania podatkowego (podatku należnego).

Wydatki ponoszone przez Państwa na wynajem mieszkania, które następnie Państwo nieodpłatnie udostępniają Pracownikowi, związane są w sposób bezpośredni z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu VAT. Natomiast nie ma znaczenia pośredni wpływ wydatków na czynności opodatkowane, skoro możliwe jest bezpośrednie przyporządkowanie ich do konkretnych czynności wykonywanych przez Państwa (niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług).

W konsekwencji, w sytuacji nieodpłatnego udostępniania Pracownikowi mieszkania, nie przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z wynajmowanym mieszkaniem tj. z tytułu usług najmu mieszkania (obejmujących czynsz za najem oraz media) ponieważ ww. wydatki nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Państwa stanowisko uznaję więc za nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa wyroków na poparcie własnego stanowiska należy wskazać, że zostały one potraktowane jako element argumentacji, jednakże są to rozstrzygnięcia odnoszące się do indywidualnych sprawy i co do zasady wiążą one strony postępowania w tej konkretnej indywidualnej sprawie, nie rozciągając swojego oddziaływania na inne, choćby podobne lub zbieżne sprawy.

Przy tym, powołany przez Państwa wyrok z 26 listopada 2024 r. sygn. I SA/Bd 686/24 jest orzeczeniem nieprawomocnym, a zatem rozstrzygnięcie w nim zawarte nie może mieć wpływu na ocenę prawną w Państwa sprawie i nie świadczy o ugruntowanej linii orzeczniczej w podobnych stanach faktycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym opisanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),
• albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.