Zmiana interpretacji indywidualnej

Szanowni Państwo,

w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z 17 maja 2022 r. nr 0114-KDIP1-2.4012.101.2022.1.JO, wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej^[1], Szef Krajowej Administracji Skarbowej^[2] zmienia z urzędu^[3] wymienioną interpretację stwierdzając, że Państwa stanowisko przedstawione we wniosku z 24 lutego 2022 r. (data wpływu 7 marca 2022 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 marca 2022 r. wpłynął wniosek z 24 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy momentu uwzględnienia skonta w podstawie opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w związku z udzielonym skontem.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca^[4] jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka posiada również ważny numer VAT-UE na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych.

W zakresie transakcji zakupów Spółka dokonuje m.in. wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów. W przypadku wybranych dostawców z UE Spółce przysługuje możliwość skorzystania ze skonta, jeśli zobowiązanie zostanie zapłacone we wcześniejszym (wskazanym przez dostawcę) terminie. Informacja o prawie do skonta czasami zamieszczona jest na fakturach na zakupiony towar, a czasami nawet tylko wynika z wzajemnych uzgodnień (bez wzmianki na fakturach). Faktury potwierdzające dokonanie zakupów WNT otrzymane od kontrahentów unijnych opiewają na pełną wartość transakcji, jedynie w warunkach płatności może być obok określonego terminu płatności również wskazanie, że przy zapłacie w określonym krótszym terminie przysługuje określone procentowo skonto (ale nie wszyscy dostawcy zamieszczają taką wzmiankę na fakturach).

Od unijnych dostawców po dokonaniu zapłaty w terminie uprawniającym do skonta Spółka nie otrzymuje już żadnych dokumentów. Zapłata za faktury dostawców unijnych dokonywana jest z reguły w tym samym miesiącu, w którym faktura dostawcy była wystawiona lub w miesiącu następnym po miesiącu wystawienia (przy dostawach otrzymanych pod koniec miesiąca), ale przed złożeniem rozliczenia VAT za miesiąc wystawienia faktury pierwotnej.

Skonta otrzymane w ramach WNT Spółka rozlicza/będzie rozliczać w miesiącu dokonania zapłaty uprawniającej do skorzystania ze skonta, tj. w miesiącu wystawienia faktury przez dostawcę unijnego Spółka wykazuje pełną wartość zakupu z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, natomiast korektę o skonto (zmniejszenie podstawy opodatkowania) Spółka wykazuje w miesiącu dokonania zapłaty za fakturę.

W JPK_V7M Spółka korektę dotyczącą zmniejszenia podstawy opodatkowania z tytułu skonta wykaże powołując się na numer faktury pierwotnej otrzymanej od dostawcy. Spółka w tym samym okresie wykaże korektę zarówno VAT należnego, jak i VAT naliczonego. Zapis taki nie będzie oznaczony WEW.

Wnioskodawca nadmienia, iż w zakresie skont w ramach WNT posiadała indywidualną interpretację z 26 października 2015 r., sygn. (...).

Wnioskodawca uważa, że w aktualnym brzmieniu przepisów - zmienił się moment ujmowania skont w transakcjach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Pytanie

W którym miesiącu Wnioskodawca winien ujmować zmniejszenie podstawy opodatkowania WNT oraz podatku VAT od skonta przysługującego Spółce z tytułu wcześniejszej spłaty oraz czy Spółka prawidłowo wykazuje/będzie wykazywać opisane skonta w pliku JPK_V7M?

Stanowisko Wnioskodawcy w sprawie

Spółka uważa, że jest zobowiązana do pomniejszenia podstawy opodatkowania WNT o otrzymane skonto bez względu na otrzymanie dokumentów korygujących od dostawców unijnych. Nawet pomimo braku korekt faktur przez unijnych dostawców, Spółka w deklaracji VAT i informacji podsumowującej VAT-UE wykaże podstawę opodatkowania po udzielonym skoncie, tj. w rzeczywistej wysokości, jaka zostanie zapłacona za dostarczony towar. Zostało to potwierdzone w poprzedniej interpretacji indywidualnej i zdaniem Spółki nie uległo zmianie.

Zmianie natomiast uległ moment ujęcia zmniejszenia podstawy opodatkowania WNT. Zgodnie z art. 30a ust. 1a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, gdy podstawa opodatkowania uległa obniżeniu, korekty tej podstawy dokonuje się w rozliczeniu za okres, w którym zaistniała przyczyna obniżenia podstawy opodatkowania.

Na podstawie otrzymanej faktury dokumentującej WNT (lub uzgodnień z dostawcą) mechanizm transakcji przewiduje możliwość obniżenia podstawy opodatkowania. Jednak nastąpi to pod warunkiem, że Spółka faktycznie dokona zapłaty za fakturę w wyznaczonym terminie, tj. spełni się wyznaczony warunek.

Zatem Spółka koryguje podstawę opodatkowania w rozliczeniu za okres, w którym dokona zapłaty uprawniającej do skonta.

Spółka w tym samym okresie wykaże zmniejszenie podstawy WNT i VAT należnego, jak i również zmniejszenie VAT naliczonego.

Taką korektę – pomimo, że kontrahent nie wystawia faktury korygującej, w pliku JPK_VAT7M Spółka nie oznacza jako WEW (zgodnie z odpowiedziami na najczęściej zadawane pytania na podatki.gov.pl) tylko wykaże podając numer pierwotnej faktury otrzymanej od dostawcy unijnego.

Ocena stanowiska dokonana przez Dyrektora KIS

Dyrektor KISw interpretacji indywidualnej z 17 maja 2022 r. nr 0114-KDIP1-2.4012.101.2022.1.JO uznał stanowisko Wnioskodawcy we wniosku za prawidłowe.

Uzasadnienie zmiany interpretacji indywidualnej

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Szef KAS stwierdza, że interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora KIS jest nieprawidłowa.

Zasady opodatkowania podatkiem od towarów i usług^[5] określają przepisy ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług^[6].

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT:

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Przepis art. 20 ust. 5 ustawy stanowi, że:

W wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnik podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, posiada również ważny numer VAT-UE na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. W zakresie transakcji zakupów Wnioskodawca dokonuje m.in. wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów. W przypadku wybranych dostawców z UE Wnioskodawcy przysługuje możliwość skorzystania ze skonta, jeśli zobowiązanie zostanie zapłacone we wcześniejszym (wskazanym przez dostawcę) terminie. Informacja o prawie do skonta czasami zamieszczona jest na fakturach za zakupiony towar, a czasami nawet tylko wynika z wzajemnych uzgodnień (bez wzmianki na fakturach). Faktury potwierdzające dokonanie zakupów WNT otrzymane od kontrahentów unijnych opiewają na pełną wartość transakcji, jedynie w warunkach płatności może być obok określonego terminu płatności również wskazanie, że przy zapłacie w określonym krótszym terminie przysługuje określone procentowo skonto (ale nie wszyscy dostawcy zamieszczają taką wzmiankę na fakturach). Od unijnych dostawców po dokonaniu zapłaty w terminie uprawniającym do skonta Spółka nie otrzymuje już żadnych dokumentów. Zapłata za faktury dostawców unijnych dokonywana jest z reguły w tym samym miesiącu, w którym faktura dostawcy była wystawiona lub w miesiącu następnym po miesiącu wystawienia (przy dostawach otrzymanych pod koniec miesiąca), ale przed złożeniem rozliczenia VAT za miesiąc wystawienia faktury pierwotnej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą:

–momentu rozliczenia skonta w transakcji zakupu WNT, tj. w którym miesiącu Spółka winna ujmować zmniejszenie podstawy opodatkowania WNT oraz podatku VAT od skonta przysługującego z tytułu wcześniejszej zapłaty

–prawidłowości wykazania/wykazywania skonta w pliku JPK_V7M.

Stosownie do art. 30a ust. 1 ustawy:

Do ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów stosuje się odpowiednio przepisy art. 29a ust. 1-1b, 6, 7, 10, 11 i 17.

Według art. 30a ust. 1a ustawy:

W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, gdy podstawa opodatkowania uległa obniżeniu, korekty tej podstawy dokonuje się w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym zaistniała przyczyna obniżenia podstawy opodatkowania.

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy o VAT:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Natomiast art. 29a ust.7 ustawy stanowi, że:

Podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1)stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty:

2)udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;

3)otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Dla określenia podstawy opodatkowania wyróżnia się dwa rodzaje rabatów: przyznane przed ustaleniem cen i dokonaniem zapłaty, które nie mają wpływu na podstawę opodatkowania i przyznane np. po dostawie towarów. Skonto zaś stanowi procentowe zmniejszenie należności za dokonane czynności, w sytuacji gdy zapłata należności przez odbiorcę ma miejsce przed terminem płatności. Zgodnie z definicją słownikową tego pojęcia zawartą w „Małym Słowniku Języka Polskiego” (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997 r.), skonto to „procentowe zmniejszenie sumy należności, przyznawane nabywcy towaru na warunkach kredytowych, w razie zapłaty należności gotówką przed umówionym terminem”.

Mając na uwadze art. 29a ust. 7 pkt 1 ustawy o VAT należy wskazać, że podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty (skonto).

Podatnik nabywa prawo do zmniejszenia podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów z tytułu zapłaty należności za nabyty towar z uwzględnieniem skonta, z chwilą spełnienia warunków do jego zastosowania określonych przez sprzedawcę w fakturze lub w umowie, a więc jeżeli nastąpiła zapłata w określonym terminie.

Powołane przepisy ustalają pewną ogólną zasadę, że podstawa opodatkowania dla wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów obejmuje tylko kwotę ostatecznie należną sprzedawcy (tzn. jaką nabywający jest obowiązany zapłacić) po uwzględnieniu określonych okoliczności, w tym przypadku skonta.

Kwestię wystawienia dokumentu korygującego z tytułu przyznanego skonta przez kontrahenta unijnego regulują przepisy danego państwa członkowskiego. Należy jednak zauważyć, że nawet jeśli podatnik nie otrzyma od dostawcy unijnego dokumentu korygującego, nabywa prawo do zmniejszenia obrotu z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów z tytułu zapłaty należności za fakturę z uwzględnieniem skonta z chwilą spełnienia warunków do jego zastosowania określonych przez sprzedawcę w fakturze lub umowie, a więc jeżeli nastąpiła zapłata w określonym terminie.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o VAT:

Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. Dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art.. 138g ust. 2.

W myśl art. 99 ust. 7c ww. ustawy:

Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierające dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika.

Podatek VAT jest podatkiem opartym na zasadzie samoobliczania, co oznacza, że wysokość ewentualnego zobowiązania podatkowego deklaruje pierwotnie sam podatnik. Zobowiązania podatkowe w podatku VAT powstają bowiem na mocy zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania, bez potrzeby wydawania decyzji przez organy podatkowe.

Zatem podatnik dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju musi z tego tytułu rozliczyć podatek VAT w Polsce. Wobec czego, ma on obowiązek dokonania samoobliczenia podatku należnego VAT z tego tytułu i wykazania go w deklaracji podatkowej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Na podstawie art. 99 ust. 11b ustawy o VAT:

Deklaracje, o których mowa w ust. 1-3, 3c-6, 8-9 i 11a, składa się wyłącznie za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

Od 1 października 2020 r. dotychczasowe deklaracje VAT-7 i VAT-7K i informacja o ewidencji zostały zastąpione przez przesyłany łącznie jeden dokument elektroniczny JPK_VAT, w formie JPK_V7M lub JPK_V7K. Elementy nowego JPK_VAT określa rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2019 r., poz. 1988 ze zm.).

Zgodnie z pkt 4.1 Objaśnień co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji oraz sposobu wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z art. 109 ust. 3b i 3c ustawy, zwanych dalej: „Objaśnieniami”, będących załącznikiem do rozporządzenia w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

W części deklaracji dotyczącej obliczenia wysokości podatku należnego wykazuje się wszystkie czynności podlegające opodatkowaniu (wysokość podstawy opodatkowania oraz wysokość podatku należnego), dla których obowiązek podatkowy powstał w okresie rozliczeniowym, za który jest składana deklaracja, po uwzględnieniu korekt wynikających z przepisów o podatku, jeżeli mają wpływ na rozliczenie w tym okresie. Dotyczy to również dostaw towarów i świadczenia usług, dla których miejsce świadczenia znajduje się poza terytorium kraju i w stosunku do których na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 lub ust. 9 ustawy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, z wyłączeniem czynności objętych procedurami szczególnymi, o których mowa w dziale XII w rozdziale 6a, 7 lub 9 ustawy.

W obowiązującej od 1 października 2020 r. deklaracji elektronicznej JPK_VAT, w formie JPK_V7M wykazuje się wszystkie czynności podlegające opodatkowaniu, dla których obowiązek podatkowy powstał w okresie rozliczeniowym, za który składana jest deklaracja, po uwzględnieniu korekt wynikających z przepisów o podatku jeżeli mają wpływ na rozliczenie w tym okresie, w tym również czynności wykonywanych poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego lub zwrotu podatku naliczonego.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy przedstawionych w pytaniu, wskazać w tym miejscu należy, że przepis art. 30a ust. 1a ustawy o VAT, wskazuje wprost okres, w którym podatnik powinien rozliczyć korektę obniżającą podstawę opodatkowania w przypadku WNT, tj. okres, w którym zaistniała przyczyna obniżenia podstawy opodatkowania. Korekta spowodowana przyczynami powstałymi już na etapie zawarcia danej transakcji (np. błędnie określona cena, ilość) będzie musiała zostać rozliczona w deklaracji podatkowej za okres, w którym wykazano pierwotną transakcję. Natomiast korekta spowodowana przyczynami zaistniałymi już po dokonaniu transakcji (np. udzielenie dodatkowego rabatu czy skonta) będzie rozliczana na bieżąco, w deklaracji za okres zaistnienia przyczyny korekty.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że od unijnych dostawców po dokonaniu zapłaty w terminie uprawniającym do skonta Spółka nie otrzymuje już żadnych dokumentów. Zapłata za faktury dostawców unijnych dokonywana jest z reguły w tym samym miesiącu, w którym faktura dostawcy była wystawiona lub w miesiącu następnym po miesiącu wystawienia (przy dostawach otrzymanych pod koniec miesiąca), ale przed złożeniem rozliczenia VAT za miesiąc wystawienia faktury pierwotnej.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy (stan faktyczny/zdarzenie przyszłe) Wnioskodawca powziął wątpliwość w którym miesiącu winien ujmować zmniejszenie podstawy opodatkowania WNT oraz podatku VAT od skonta przysługującego mu z tytułu wcześniejszej zapłaty oraz, czy prawidłowo wykazuje/wykazywać będzie opisane skonta w pliku JPK_V7M.

Odnosząc się do powyższego Szef KAS wskazuje, że w sytuacji, gdy podatnik nie otrzyma od kontrahenta dokumentu korygującego, to zasadniczo skonto winien uwzględnić w okresie rozliczeniowym, w którym spełnił warunki uprawniające do zastosowania skonta (tj. dokonał zapłaty w ustalonym terminie). Wyjątkiem od tej zasady jest sytuacja, gdy warunki do zastosowania skonta zostały spełnione przez podatnika w następnym okresie rozliczeniowym, ale przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w WNT. W takim przypadku dopuszczalne jest zmniejszenie podstawy opodatkowania WNT o skonto w rozliczeniu za miesiąc powstania obowiązku podatkowego, tj. podatnik może wykazać od razu rzeczywistą wartość, jaka została zapłacona za towar.

Skoro bowiem przed terminem do złożenia deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym powstał obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów podatnik wie, że spełnił warunki do zastosowania skonta (zapłata nastąpiła już w mniejszej wysokości), to tym samym podatnik może zmniejszyć podstawę opodatkowania danego WNT o przysługujące mu skonto w rozliczeniu za okres powstania obowiązku podatkowego z tytułu WNT.

Odpowiadając zatem na pytanie Wnioskodawcy, Szef KAS wskazuje, że zgodnie z art. 30a ust. 1a ustawy o VAT, w sytuacji, gdy Spółka nie otrzyma od kontrahenta dokumentu korygującego, co do zasady, skonto winna uwzględnić w okresie rozliczeniowym, w którym spełniła warunki uprawniające do zastosowania skonta (tj. dokonała zapłaty w ustalonym terminie).

Natomiast w sytuacji w której Spółka nie otrzyma od kontrahenta dokumentu korygującego, gdy zapłata za faktury dostawców unijnych dokonywana jest w miesiącu następnym po miesiącu wystawienia faktury dostawcy (przy dostawach otrzymanych pod koniec miesiąca), ale przed złożeniem rozliczenia VAT za miesiąc wystawienia faktury pierwotnej – dopuszczalne jest zmniejszenie podstawy opodatkowania WNT oraz podatku VAT o skonto w rozliczeniu za miesiąc powstania obowiązku podatkowego, tj. Wnioskodawca może wykazać od razu rzeczywistą wartość, jaka została zapłacona za towar.

Jednocześnie w przypadku, gdy po rozliczeniu WNT spełniono warunki do skonta, ale nie otrzymano faktury korygującej dotyczącej skonta, należy w pliku JPK_VAT wykazać to skonto na podstawie faktury pierwotnej, z której te warunki wynikają. Zapis dotyczący skonta nie podlega bowiem oznaczeniu „WEW”.

Zatem, w przypadku braku korekty faktur od dostawcy unijnego, Wnioskodawca w swoim pliku JPK_V7M rozliczenie podatku należnego z tytułu otrzymanego skonta prezentuje w oparciu o otrzymaną fakturę pierwotną od tego dostawcy dotyczącą WNT, które nie podlega oznaczeniu „WEW”.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy, że Spółka koryguje podstawę opodatkowania w rozliczeniu za okres, w którym dokona zapłaty uprawniającej do skonta oraz, że taką korektę – pomimo, że kontrahent nie wystawia faktury korygującej, w pliku JPK_V7M Spółka nie oznacza jako WEW tylko wykaże podając numer pierwotnej faktury otrzymanej od dostawcy unijnego – oceniając je w całości, należało uznać za nieprawidłowe.

W konsekwencji Szef KAS dokonuje z urzędu zmiany pisemnej interpretacji indywidualnejz 17 maja 2022 r. nr 0114-KDIP1-2.4012.101.2022.1.JO wydanej przez Dyrektora KIS, gdyż stwierdza jej nieprawidłowość.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Zmieniona interpretacja dotyczy:

–stanu faktycznego, który został przedstawiony we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, oraz

–zdarzenia przyszłego, które przedstawione zostało we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania zmienionej interpretacji indywidualnej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Szef Krajowej Administracji Skarbowej zgodnie z art. 14e § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej:

może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może, z urzędu, zmienić ją w dowolnym czasie.

•Na podstawie art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego).

•Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcęw złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

•Szef Krajowej Administracji Skarbowej wskazuje, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych przez Wnioskodawcę we wniosku stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie ustalony odmienny stan faktyczny, to interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

•Stosownie do art. 14k § 1 Ordynacji podatkowej:

zastosowanie się przez wnioskodawcę do otrzymanej interpretacji indywidualnej przed jej zmianą, stwierdzeniem jej wygaśnięcia lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną nie może szkodzić wnioskodawcy, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej.

Przepis ustanawia tzw. zasadę nieszkodzenia, która pełni funkcję gwarancyjną (ochronną) interpretacji indywidualnej i której szczegółowa treść została uregulowana w art. 14k-14n Ordynacji podatkowej.

•Skorzystanie z mocy ochronnej interpretacji indywidualnej oznacza: brak odpowiedzialności z kodeksu karnego skarbowego, brak naliczania odsetek za zwłokę, oraz w przypadku, gdy zobowiązanie nie zostało prawidłowo wykonane w wyniku zastosowania się Wnioskodawcy do interpretacji oraz skutki podatkowe związane ze zdarzeniem, któremu odpowiada zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji, miały miejsce po doręczeniu interpretacji indywidualnej - zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku w zakresie wynikającym ze zdarzenia będącego przedmiotem interpretacji.

•Z mocy ochronnej interpretacji indywidualnej, która została zmieniona, Wnioskodawca może nadal korzystać w odniesieniu do rozliczeń podatkowych dokonywanych za okres do końca roku, kwartału następującego po kwartale lub miesiąca następującego po miesiącu (w zależności od okresu rozliczenia podatku), w którym doręczono Wnioskodawcy zmienioną interpretację indywidualną lub stwierdzono jej wygaśnięcie albo doręczono organowi podatkowemu odpis orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną ze stwierdzeniem jego prawomocności (por. art. 14m § 2 Ordynacja podatkowa).

•Warunkiem skorzystania z ww. ochrony jest zastosowanie się Wnioskodawcy do interpretacji (art. 14k § 1 i art. 14m § 1 Ordynacji podatkowej) oraz złożenie przez Wnioskodawcę wniosku, o którym mowa w art. 14m § 3 Ordynacji podatkowej, w trakcie trwania postępowania podatkowego. Organy podatkowe bowiem nie uwzględniają z urzędu interpretacji prawa podatkowego.

•Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej:

przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się przez Wnioskodawcę do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacja podatkowa).

•Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw^[7] wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na zmianę interpretacji indywidualnej

Wnioskodawca maprawo do zaskarżenia tej zmiany interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia (art. 3 § 2 pkt 4a, art. 13 § 1 i § 2 i art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi^[8]).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Szefa Krajowej Administracji Skarbowej (którego działanie jest przedmiotem skargi):

•w dwóch egzemplarzach, na adres: Ministerstwo Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00‑916 Warszawa (art. 47 § 1 i art. 54 § 1 ww. ustawy)

lub

•w formie dokumentu elektronicznego bez dołączania odpisów, zawierającą adres elektroniczny oraz podpisaną kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym, na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Ministerstwa Finansów na platformie ePUAP: /bx1qpt265q/SkrytkaESP (art. 46 § 2a, art. 47 § 3 i art. 54 § 1a ww. ustawy). Datą wniesienia skargi w formie dokumentu elektronicznego jest określona w urzędowym poświadczeniu odbioru data jej wprowadzenia do systemu teleinformatycznego Ministerstwa Finansów (art. 83 § 5 ww. ustawy).

Skarga na pisemnąinterpretacji indywidualnej może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

^[1] Dalej: Dyrektor KIS

^[2] Dalej: Szef KAS

^[3] art. 13 § 2 pkt 4 oraz art. 14e § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2025 r. poz. 111), dalej: „Ordynacja podatkowa”.

^[4] Dalej również: Spółka

^[5] Dalej: „podatek VAT”

^[6] t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361 - w brzmieniu obowiązującym w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym; w brzmieniu obowiązującym na dzień wydania interpretacji indywidualnej; dalej: „ustawa o VAT”

^[7] Dz. U. poz. 2193.

^[8] Dz. U. z 2022 r. poz. 329, ze zm.