Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, w zakresie podatku od towarów i usług, który dotyczy uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań stanowiących Dział Nieruchomości za zorganizowaną część przedsiębiorstwa oraz braku obowiązku naliczenia podatku należnego od składników majątkowych Działu Nieruchomości przeniesionych w ramach podziału wpłynął 5 stycznia 2025 r. Uzupełnili go Państwo pismem 19 lutego 2025 r. oraz pismem z 3 marca 2025 r. (wpływ na elektroniczną skrzynkę podawczą Organu tego samego dnia) stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu.

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce, podlegającą w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka Dzielona jest również czynnym podatnikiem VAT. Jedynym udziałowcem Wnioskodawcy jest Y. (dalej jako: „Spółka Przejmująca”).

Głównym obszarem działalności Wnioskodawcy jest świadczenie usług wsparcia technicznego z zakresu sprzedaży ubezpieczeń on-line, wdrażania rozwiązań dotyczących zapewniania standardów bezpieczeństwa sieci. W tym zakresie, Spółka Dzielona zajmuje się szeroko rozumianym outsourcingiem IT, w tym bieżącą obsługą (helpdesk), administracją siecią i serwerami, doradztwem w zakresie IT oraz rozwojem i wdrożeniem autorskiego projektu – aplikacji (...).

Dodatkowo, Spółka Dzielona zajmuje się zarządzeniem nieruchomością, której jest właścicielem, w tym obsługą najemców, kwestami administracyjnymi i technicznymi związanymi z utrzymaniem infrastruktury budynku.

Z uwagi na powyższe w Spółce Dzielonej funkcjonują dwa odrębne działy, tj. dział IT (dalej: „Dział IT”) oraz dział nieruchomości (dalej: „Dział Nieruchomości”), które wyodrębnione zostały w strukturze Spółki Dzielonej uchwałą Zarządu Spółki Dzielonej.

Dział IT

Dział IT został powołany w celu wykonywania usług w zakresie szeroko rozumianego outsourcingu IT, wspierania procesów IT, doradztwa w zakresie IT, jak również rozwoju i wdrożenia autorskiego projektu – aplikacji (...).

Do Działu Inwestycji [winno być „Działu IT” – przypis Organu w oparciu o uzupełnienie wniosku] przypisani zostali pracownicy na podstawie umowy o pracę oraz współpracownicy na umowach B2B. Pracami Działu IT kieruje wyznaczony Członek Zarządu Spółki Dzielonej.

Do Działu IT przypisane zostały umowy związane ze świadczeniem usług wsparcia technicznego z zakresu sprzedaży ubezpieczeń on-line, wdrażania rozwiązań dotyczących zapewniania standardów bezpieczeństwa sieci, oraz z drugiej strony – zobowiązania z nimi powiązane, w tym przykładowo umowy o pracę, umowy licencyjne oraz kontakty B2B.

Do Działu IT przypisane są również aktywa rzeczowe oraz wartości niematerialne i prawne (WNiP).

Do Działu IT przypisane są konta księgowe, w tym konta wynikowe, jak również konta rozrachunkowe, na których księgowane są należności i zobowiązania stricte związane z działalnością Działu IT. Tym samym, możliwe jest stworzenie odrębnego rachunku zysków i strat (na wewnętrzne potrzeby) dla Działu IT.

Dział IT osiąga przychody przede wszystkim z tytułu świadczenia wskazanych powyżej usług w obszarze IT. Z kolei koszty ponoszone przez Dział IT stanowią wydatki przede wszystkim na wynagrodzenie pracowników oraz kontraktorów IT, jak również wydatki licencyjne. Dodatkowo, do Działu IT Spółka Dzielona przypisuje – zgodnie z przyjętym kluczem alokacji – wydatki wspólne, związane z ogólnym zarządem Spółki Dzielonej.

Do Działu IT przypisane zostały również odpowiednie należności i zobowiązania stricte z nim związane.

Do Działu IT przypisany został również odrębny rachunek bankowy i w konsekwencji, zasilenia i wypływy związane z działalnością Działu IT obywają się z zastosowaniem dedykowanego rachunku bankowego, w tym przykładowo, z tego rachunku wypłacane są wynagrodzenie pracowników, czy też regulowane są faktur z tytułu nabywanych usług związanych ze świadczonymi przez Dział IT usługami.

Z dniem 1 stycznia 2025 r., obsługa księgowa, administracyjna oraz płacowo-kadrowa dla Spółki Dzielonej będzie prowadzona przez podmiot trzeci (na zasadzie outsourcingu), tj. przez Spółkę Przejmującą (przy czym przedmiotowa obsługa prowadzona będzie dla wszystkich podmiotów z Grupy (...)). Tym samym, wskazane usługi dla Działu IT prowadzone będą przez podmiot trzeci (na zasadzie outsourcingu).

Dział Nieruchomości

Do Działu Nieruchomości przypisany został pracownik, który zajmuje się zarządzeniem nieruchomością, w tym obsługą najemców będących podmiotami powiązanymi (na podstawie długoterminowych umów najmu), kwestiami administracyjnymi i technicznymi związanymi z utrzymaniem infrastruktury budynku itp. Dodatkowo, pracami Działu Nieruchomości kieruje wyznaczony Członek Zarządu Spółki Dzielonej.

Do Działu Nieruchomości przypisane są umowy związane z wykonywaniem czynności zarządzania nieruchomością, której Wnioskodawca jest właścicielem, najmu powierzchni oraz obsługą najemców, na które to czynności składają się:

- rozliczanie najemców z kosztów eksploatacyjnych budynku zgodnie z obowiązującymi umowami z dostawcami mediów, oraz

- wykonywanie czynności o charakterze administracyjnym i technicznym związanych z utrzymaniem infrastruktury budynku (w tym m.in. organizację i koordynację sprzątania i napraw nieruchomości, organizacje i uczestnictwo w przeglądach technicznych).

Do Działu Nieruchomości przypisane są również aktywa rzeczowe – przede wszystkim nieruchomość oraz inny aktywa rzeczowe związane z stricte z działalnością Działu Nieruchomości, w tym m.in. meble biurowe i wyposażenie sal konferencyjnych, serwerownia i sieć komputerowa, system sterowania szlabanami, obiekty inżynierii lądowej obejmujące oświetlenie, ciepłociągi, ogrodzenie, jak również centrala telefoniczna, klimatyzacja i wentylacja oraz system monitoringu.

Do Działu Nieruchomości przypisane są konta księgowe, w tym konta wynikowe, jak również konta rozrachunkowe, na których księgowane są należności i zobowiązania stricte związane z działalnością Działu Nieruchomości. Tym samym, możliwe jest stworzenie odrębnego rachunku zysków i strat (na wewnętrzne potrzeby) dla Działu Nieruchomości.

Dział Nieruchomości osiąga przychody przede wszystkim z tytułu świadczenia wskazanych powyżej usług najmu, ewentualnie refaktury mediów. Z kolei koszty Działu Nieruchomości stanowią wydatki związane z utrzymaniem technicznym i administracyjnym budynku. Dodatkowo, do pionu działalność Nieruchomości przypisane są zgodnie z przyjętym kluczem alokacji wydatki wspólne, związane z ogólnym zarządem Spółki Dzielonej.

Do Działu Nieruchomości przypisany został odrębny rachunek bankowy, w wyniku czego zasilenia i wypływy związane z działalnością Działu Nieruchomości odbywają się z zastosowaniem dedykowanego rachunku bankowego, w tym przykładowo w tego rachunku wypłacane są wynagrodzenia pracownika, czy też regulowane są faktury za nabywane usługi związane z utrzymaniem technicznym i administracyjnym budynku.

Z dniem 1 stycznia 2025 r., obsługa księgowa, administracyjna oraz płacowo-kadrowa dla Spółki Dzielonej będzie prowadzona przez podmiot trzeci (na zasadzie outsourcingu), tj. Spółkę Przejmującą (przy czym przedmiotowa obsługa prowadzona będzie dla wszystkich podmiotów z Grupy (...)). Tym samym, wskazane usługi dla Działu Nieruchomości prowadzone będą przez podmiot trzeci (na zasadzie outsourcingu).

Planowany jest podział Spółki Dzielonej, który przeprowadzony zostanie w sposób przewidziany w art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych, tj. podział przez wydzielenie (dalej: „Podział”). Podział ten będzie polegał na przeniesieniu Działu Nieruchomości na Spółkę Przejmującą. Z kolei Dział IT pozostanie w Spółce Dzielonej. Co ważne, z uwagi, iż Spółką Przejmującą oraz wspólnikiem spółki dzielonej będzie ten sam podmiot – Y., w wyniku Podziału nie dojdzie do emisji nowych udziałów.

W związku z planowanym podziałem pomiędzy zarządem Wnioskodawcy oraz zarządem Spółki Przejmującej uzgodniony zostanie plan podziału.

Końcowo, w wyniku przeprowadzonego Podziału, zarówno Dział Nieruchomości, jak i Dział IT będą funkcjonowały w sposób nieprzerwany w dotychczasowym zakresie działalności w ramach odpowiednio Spółki Przejmującej, jak i Spółki Dzielonej, tj. Spółka Przejmująca jako nabywca ZCP zamierza kontynuować działalność w zakresie najmu prowadzonej dotychczas przez Spółkę Dzieloną (na podstawie umów, które przejdą w ramach z ZCP, jak również nowych umów, w tym ze Spółką Dzieloną), zaś Spółka Dzielona będzie dalej prowadzić działalność w zakresie wsparcia IT.

W uzupełnieniu wniosku z 19 lutego 2025 r. wskazali Państwo ponadto, że:

Począwszy od 2025 r. Członek Zarządu X. odpowiedzialny za Dział Nieruchomości został odwołany z pełnienia funkcji członka zarządu (na skutek rezygnacji). Tym samym, w chwili obecnej, pracami obu Działów kieruje jedyny Członek Zarządu.

W uzupełnieniu wniosku z 3 marca 2025 r., odpowiadając na pytania Organu wskazali Państwo ponadto, że:

1.Na dzień poprzedzający podział przez wydzielenie Spółki Dzielonej, zarówno zespół składników materialnych i niematerialnych mających być przedmiotem przeniesienia ze Spółki Dzielonej do Spółki Przejmującej (tj. Dział Nieruchomości), jak i zespół składników materialnych i niematerialnych, który po podziale zostanie w Spółce Dzielonej (tj. Dział IT), będą wyodrębnione funkcjonalnie, tj. będą stanowiły odrębną całość, będą obejmowały elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych i będą posiadały zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy, a co za tym idzie umożliwiały zarówno Spółce Dzielonej, jak Spółce Przejmującej podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Dział Nieruchomości

Do Działu Nieruchomości przypisany został pracownik, który zajmuje się zarządzeniem nieruchomością, w tym obsługą najemców, kwestiami administracyjnymi i technicznymi związanymi z utrzymaniem infrastruktury budynku itp.

Do Działu Nieruchomości przypisane są umowy najmu, jak również umowy związane z wykonywaniem czynności zarządzania nieruchomością, której jest właścicielem, oraz obsługą najemców, kwestiami administracyjnymi i technicznymi związanymi z utrzymaniem infrastruktury budynku, w tym m.in. umowy z dostawcami mediów.

Do Działu Nieruchomości przypisane również zostały należności i zobowiązania stricte z nim związane.

Do Działu Nieruchomości przypisane są również aktywa rzeczowe – przede wszystkim nieruchomość oraz inne aktywa rzeczowe związane z stricte z działalnością Działu Nieruchomości, w tym m.in. meble biurowe, wyposażenie sal konferencyjnych, serwerownia i sieć komputerowa, system sterowania szlabanami, obiekty inżynierii lądowej obejmujące oświetlenie, ciepłociągi, ogrodzenie, jak również centrala telefoniczna, klimatyzacja i wentylacja oraz system monitoringu.

Z perspektywy działalności prowadzonej przez Dział Nieruchomości, przypisane składniki majątkowe, zasoby osobowe, prawa i obowiązki wynikające z przypisanych umów z kontrahentami i dostawcami, umożliwiają prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. W tym zakresie nie jest wymagane przypisanie jakichkolwiek dodatkowych składników, aby Dział Nieruchomości mógł prowadzić działalność w zakresie najmu i zarządzania nieruchomością i osiągał przychody z tego tytułu.

Dział IT

Do Działu IT przypisanych zostało 5 pracowników na podstawie umowy o pracę oraz czterech współpracowników na umowie B2B.

Do Działu IT przypisane są umowy związane z wykonywaniem usług w zakresie szeroko rozumianego outsourcingu IT, wspierania procesów IT, doradztwa w zakresie IT, jak również rozwoju i wdrożenia autorskiego projektu – aplikacji (...). Do Działu IT przypisane zostały również aktywa rzeczowe oraz wartości niematerialne i prawne (WNiP), a także należności i zobowiązania stricte z nim związane.

Do Działu IT przypisane również zostały należności i zobowiązania stricte z nim związane.

Z perspektywy działalności prowadzonej przez Dział IT, przypisane składniki majątkowe, zasoby osobowe, prawa i obowiązki wynikające z przypisanych umów z kontrahentami i dostawcami, umożliwiają prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. W tym zakresie nie jest wymagane przypisanie jakichkolwiek dodatkowych składników, aby Dział IT mógł prowadzić działalność w dotychczasowym kształcie.

Powyższego nie zmienia okoliczność, że po podziale przez wydzielenie, Spółka Dzielona, w ramach której pozostanie Dział IT zawrze ze Spółką Przejmującą umowę na najem powierzchni nieruchomości, jak również obsługę administracyjno-księgową (usługi typu back-office) – na co również wskazuje Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydawanych interpretacjach indywidualnych (przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 24 stycznia 2024 r., nr 0111-KDIB3-3.4012.395.2023.1.AW – w odniesieniu do nieruchomości, czy też interpretacji indywidualnej z dnia 11 kwietnia 2023 r., nr 0113- KDIPT1-2.4012.70.2023.4.PRP – w odniesieniu do funkcji typu back-office).

2.    Spółka Przejmująca nie będzie musiała angażować dodatkowych środków w celu kontynuacji działalności z wykorzystaniem otrzymanych składników, jak również innych składników majątku (niebędących przedmiotem przeniesienia). Nie będzie również konieczne podejmowanie przez Spółkę Przejmującą dodatkowych działań faktycznych lub prawnych niezbędnych do prowadzenia działalności w tożsamym zakresie w oparciu o przejęte składniki, tj. w zakresie najmu i zarządzania nieruchomościami (jak wskazano powyżej – przypisane do Działu Nieruchomości składniki majątkowe, zasoby osobowe, prawa i obowiązki wynikające z przypisanych umów z kontrahentami i dostawcami, w pełni umożliwią Spółce Przejmującej prowadzenie działalności gospodarczej w sposób nieprzerwany w dotychczasowym zakresie w ramach działalności Spółki Dzielonej).

3.    Na podstawie składników majątkowych, które zostaną w Spółce Dzielonej jako Dział IT, Spółka będzie mogła prowadzić ten rodzaj działalności w takim zakresie jak przed podziałem.

Powyższego nie zmienia okoliczność, że po podziale przez wydzielenie, Spółka Dzielona, w ramach której pozostanie Dział IT zawrze ze Spółką Przejmującą umowę na najem powierzchni nieruchomości, jak również obsługę administracyjno-księgową (usługi typu back-office) – na co również wskazuje Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydawanych interpretacjach indywidualnych (przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 24 stycznia 2024 r., nr 0111-KDIB3- 3.4012.395.2023.1.AW – w odniesieniu do nieruchomości, czy też interpretacji indywidualnej z dnia 11 kwietnia 2023 r., nr 0113-KDIPT1-2.4012.70.2023.4.PRP – w odniesieniu do funkcji typu back-office).

4.    Dział Nieruchomości, który ma zostać przeniesiony do Spółki Przejmującej, może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania, które wykonuje obecnie w Spółce Dzielonej.

5.    W związku z wydzieleniem ze Spółki Dzielonej Działu Nieruchomości i przeniesieniem go do Spółki Przejmującej na Spółkę Przejmującą zostanie przeniesione posiadana przez Spółkę Dzieloną nieruchomość (jedyna).

Co ważne, przedmiotowa nieruchomość jest obecnie – na podstawie uchwały Zarządu Spółki Dzielonej – przypisana do Działu Nieruchomości. Tym samym, w ramach obecnej struktury organizacyjnej Spółki Dzielonej żadna nieruchomość (lub jej część) nie jest obecnie przypisana do Działu IT. Dział IT oczywiście korzysta z przedmiotowej nieruchomości, jak cała Spółka Dzielona.

Po planowanym podziale przez wydzielenie, Spółka Dzielona (Dział IT) będzie nadal prowadzić działalność we wspomnianej nieruchomości (która po podziale przez wydzielenie będzie własnością Spółki Przejmującej) na podstawie umowy najmu powierzchni biurowej, która zostanie zawarta równocześnie z przeprowadzeniem podziału przez wydzielenie.

6.    W wyniku podziału przez wydzielenie w postaci Działu Nieruchomości Spółka Przejmująca przejmie zakład pracy w rozumieniu art. 23¹ ustawy Kodeks pracy z dnia 26 czerwca 1974 r.

7.    Do Działu IT przypisani zostali zarówno pracownicy, którzy wykonują pracę na podstawie umowy o pracę, jak również współpracownicy na umowach B2B. Z kolei do Działu Nieruchomości został przypisany pracownik, który wykonuje pracę na podstawie umowy o pracę. Do Działu Nieruchomości nie zostali przypisani współpracownicy na umowach B2B.

Sformułowanie „Dział Inwestycji” zostało użyte przez pomyłkę (chodziło o Dział IT).

8.    W ramach Podziału na Spółkę Przejmującą zostaną przeniesione:

a.  prawa i obowiązki z umowy, na podstawie której udzielono Spółce Dzielonej finansowania dłużnego na nabycie przenoszonej nieruchomości;

b.  umowy najmu;

c.   umowy związane z wykonywaniem przez Spółkę Dzieloną czynności zarządzania nieruchomością, której jest właścicielem, oraz obsługą najemców, kwestiami administracyjnymi i technicznymi związanymi z utrzymaniem infrastruktury budynku, w tym m.in. umowy z dostawcami mediów, umowy z dostawcami usług konserwacji i sprzątania nieruchomości; oraz

d.  należności o charakterze pieniężnym związane z przenoszonym majątkiem.

Spółka Dzielona nie zawarła jakiejkolwiek „umowy zarządzania aktywami”, tj. Spółka Dzielona samodzielnie zarządza swoimi aktywami, w tym nieruchomością (i będzie nią zarządzać do dnia Podziału, po którym właścicielem nieruchomości stanie się Spółka Przejmująca).

Pytanie

Czy zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań stanowiący Dział Nieruchomości, który zostanie wydzielony w wyniku podziału przez wydzielenie do Spółki Przejmującej, stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT, w związku z czym do Podziału nie znajdą zastosowania przepisy ustawy VAT i tym samym, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy VAT i Spółka Dzielona nie będzie zobowiązana do naliczenia podatku należnego VAT od składników majątkowych Działu Nieruchomości przeniesionych w ramach podziału na Spółkę Przejmującą oraz nie będzie zobowiązana do zapłaty VAT w związku z Podziałem?

Państwa stanowisko

Opisany zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań stanowiący Dział Nieruchomości, który zostanie wydzielony w wyniku podziału przez wydzielenie do Spółki Przejmującej, stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT, w związku z czym do Podziału nie znajdą zastosowania przepisy ustawy VAT i tym samym, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy VAT i Spółka Dzielona nie będzie zobowiązana do naliczenia podatku należnego VAT od składników majątkowych Działu Nieruchomości przeniesionych w ramach podziału na Spółkę Przejmującą oraz nie będzie zobowiązana do zapłaty VAT w związku z Podziałem.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy VAT, przepisów ustawy VAT nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Z kolei, zgodnie art. 2 pkt 27e ustawy VAT przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”) rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Wskazać ponadto należy, iż ustawodawca wprowadził identyczną definicję ZCP na gruncie regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w związku z czym – w ocenie Wnioskodawcy – wykładnia definicji ZCP może być dokonywana łącznie w odniesieniu do obydwu wskazanych podatków. Wyniki tej wykładni, w odniesieniu do definicji ZCP zarówno na gruncie CIT, jak i VAT, nie powinny się różnić.

Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w zasadzie racjonalności ustawodawcy oraz zaufania do państwa i stanowionego przez nie prawa. Potwierdzeniem takiego podejścia jest przykładowo interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 marca 2018 r. (nr 0111-KDIB2-1.4510.20.2018.1.JP), w której organ podatkowy odstępując od uzasadnienia, podzielił stanowisko podatnika, zgodnie z którym „Na podstawie powyższych definicji, z art. 4a pkt 4 ustawy o PDOP i art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, w doktrynie prawa podatkowego, jak i orzecznictwie sądów administracyjnych wskazuje się zespół przesłanek, których łączne spełnienie implikuje uznanie danych składników majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa zarówno na gruncie przepisów o podatkach dochodowych, jak i podatku od wartości dodanej”.

W świetle powołanych przepisów należy wyodrębnić następujące przesłanki, po spełnieniu których określony zespół składników stanowi ZCP:

- istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań;

- zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

- składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych; oraz

- zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

ZCP stanowi zatem pewien zespół (kompleks) przedmiotów materialnych i niematerialnych, powiązanych ze sobą funkcjonalnie, o określonym stopniu organizacji i służący prowadzeniu działalności gospodarczej.

Zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w wydawanych interpretacjach (potwierdzonym również ugruntowanym orzecznictwem sądów administracyjnych), dla określenia czy dany zespół składników tworzy ZCP szczególną uwagę trzeba zwrócić na trzy zasadnicze kryteria, które formułują warunki wyodrębnienia organizacyjnego, finansowego i funkcjonalnego ZCP, przesądzając o wyodrębnieniu zespołu składników majątkowych w istniejącym przedsiębiorstwie.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że ZCP nie jest sumą poszczególnych „niepowiązanych ze sobą” składników, przy pomocy których w przyszłości można będzie prowadzić działalność, lecz jest zorganizowanym zespołem tych składników, które pozostają wobec siebie w ścisłej organizacyjnej relacji. Ponadto, wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że ZCP ma swoje faktyczne/rzeczywiste miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika, jako np. dział, wydział, oddział, pion czy departament. Dla celów dowodowych istotne jest również, czy wyodrębnienie organizacyjne jest uzewnętrznione w istniejących w danym podmiocie dokumentach, np. regulaminie, uchwale zarządu, wewnętrznych dokumentach IT/HR etc.

W zakresie wyodrębnienia finansowego, w orzecznictwie i doktrynie przyjmuje się, iż nie oznacza ono koniecznie samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do ZCP. Ponadto, pomocniczym kryterium świadczącym o wyodrębnieniu finansowym jest możliwość sporządzenia bilansu oraz rachunków i strat w odniesieniu do działalności danego zespołu składników materialnych i niematerialnych.

Ponadto, w świetle przytoczonych kryteriów stanowiących o istnieniu ZCP, zespół majątkowy stanowiący ZCP winien być wyodrębniony funkcjonalnie. Oznacza to, że musi tworzyć zespół składników przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące te zadania, w sposób samodzielny (niezależny). Kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego ZCP sprowadza się zatem w praktyce do ustalenia, czy jako odrębna całość jest ona w stanie samodzielnie funkcjonować na rynku, już od momentu jej wyodrębnienia – przy czym przyjmuje się, że nie wszystkie funkcje wsparcia finansowego, administracyjnego, kadrowego (stanowiącego tzw. back-office) muszą znaleźć się w ramach ZCP. W praktyce przedsiębiorstw bowiem, powszechnym jest tzw. outsourcing funkcji wewnętrznych do wyspecjalizowanych zewnętrznych podmiotów zajmujących się poszczególnymi funkcjami typu back‑office i tym samym, w przypadku ZCP przedmiotowe rozwiązanie jest również dopuszczalne.

a.Istnienie składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań

Zgodnie z utrwalonym podejściem organów podatkowych i sądów administracyjnych, składniki materialne i niematerialne tworzą ZCP wówczas, gdy pozostają w takich relacjach, które pozwalają stwierdzić, że nie mamy do czynienia z przypadkowym zbiorem składników. W tym zakresie za ZCP nie może zostać uznany dowolny zbiór składników majątkowych wchodzących w skład przedsiębiorstwa, ale zbiór ten musi stanowić wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespół tych składników, który będzie zdolny do bycia samodzielnym przedsiębiorstwem.

Takie podejście znajduje potwierdzenie m.in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 26 stycznia 2016 r. (sygn. akt I SA/Wr 1823/15), w którym Sąd uznał, że: „(..) aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako ZCP, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole [wyszczególnienie Wnioskodawcy], a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego”.

Powyższe znajduje także potwierdzenie w praktyce organów podatkowych, w tym m.in. w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 stycznia 2024 r. (nr 0114-KDIP1-1.4012.725.2023.1.AWY), z dnia 8 września 2023 r. (nr 0114-KDIP1‑1.4012.390.2023.5.AKA), czy też z dnia 9 czerwca 2022 r. (nr 0113-KDIPT1‑2.4012.227.2022.1.KT).

Co istotne i często podkreślane w orzecznictwie sądów administracyjnych, ZCP rozumiana jako zespół składników materialnych i niematerialnych powinna istnieć w ramach już istniejącego przedsiębiorstwa, a nie kształtować się dopiero po wyodrębnieniu zespołu składników materialnych i niematerialnych z tego przedsiębiorstwa. Przykładowo Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 10 stycznia 2017 r. (sygn. akt II FSK 2991/15) dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych uznał, że: „Zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest więc dowolnym zbiorem składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) wchodzących w skład przedsiębiorstwa, ale wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem tych składników, zdolnym do bycia oddzielnym przedsiębiorstwem, samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze. Podkreślić należy, że z art. 5a pkt 4 Ustawy o PIT wynika, wyodrębnienie musi istnieć już w ramach istniejącego przedsiębiorstwa, a nie dopiero kształtować się po »wyprowadzeniu« w jakikolwiek sposób zespołu składników materialnych i niematerialnych z tego przedsiębiorstwa”.

Stanowisko to jest akceptowane także w praktyce organów podatkowych (tak przykładowo m.in.: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 8 września 2023 r., nr 0114-KDIP1-1.4012.390.2023.5.AKA czy z dnia 6 czerwca 2017 r., nr 0114-KDIP2‑1.4010.29.2017.1.JF).

Oprócz istnienia określonych relacji pomiędzy składnikami materialnymi i niematerialnymi, definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w części odnoszącej się do zakresu elementów tworzących ZCP, wymaga, aby w skład tego zbioru elementów wchodziły również zobowiązania.

Zgodnie, z orzecznictwem sądów administracyjnych przedmiotem transferu nie muszą być wszystkie zobowiązania związane z wydzielanym ZCP, ale przynajmniej niektóre z nich. Stanowisko takie zaprezentował przykładowo Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 12 maja 2011 r. (sygn. akt II FSK 2222/09), w którym Sąd uznał, że definicja ZCP zawarta w ustawie o CIT nie wymaga, aby dla uznania zespołu składników za ZCP, w jego skład musiały wchodzić wszystkie zobowiązania związane z wydzielaną częścią przedsiębiorstwa. Podobnie uznał m.in.: Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 26 stycznia 2016 r. (sygn. I SA/Wr 1823/15), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 26 marca 2015 r. (sygn. III SA/Wa 2743/14).

Stanowisko tożsame z powyższym prezentują także organy podatkowe – tak m.in.: interpretacja indywidualna z dnia 6 lipca 2018 r. (nr 0111-KDIB1-2.4010.171.2018.2.AK).

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego Dział Nieruchomości spełnia definicję uznania za ZCP w zakresie pierwszej przesłanki, tj. istnienia zespołu składników materialnych i niematerialnych.

Do Działu Nieruchomości przypisany został pracownik, który zajmuje się zarządzeniem nieruchomością, w tym obsługą najemców, kwestiami administracyjnymi i technicznymi związanymi z utrzymaniem infrastruktury budynku itp. Dodatkowo, pracami Działu Nieruchomości kieruje wyznaczony Członek Zarządu Spółki Dzielonej.

Do Działu Nieruchomości przypisane są umowy związane z wykonywaniem czynności zarządzania nieruchomością, której jest właścicielem, oraz obsługą najemców, kwestami administracyjnymi i technicznymi związanymi z utrzymaniem infrastruktury budynku. Do Działu Nieruchomości przypisane również zostały należności i zobowiązania stricte z nim związane.

Do Działu Nieruchomości przypisane są również aktywa rzeczowe – przede wszystkim nieruchomość oraz inny aktywa rzeczowe związane z stricte z działalnością Działu Nieruchomości.

Co istotne Dział Nieruchomości jako zespół składników materialnych i niematerialnych funkcjonuje obecnie w ramach istniejącego przedsiębiorstwa Spółki.

Dlatego też, biorąc pod uwagę powyższe – w ocenie Wnioskodawcy – Dział Nieruchomości spełnia przewidziane w przepisach ustawy VAT uznania go za ZCP w zakresie istnienia zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań w rozumieniu tych przepisów.

b.Wyodrębnienie organizacyjne

Dla możliwości uznania zespołu składników majątkowych za ZCP istotne jest również, aby zespół ten pozostawał wyodrębniony w ramach dotychczasowego przedsiębiorstwa podatnika.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika, przy czym ocena ta musi być dokonywana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

W świetle powyższego, wyodrębnienie organizacyjne powinno przejawiać się w tym, że zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna mieć określone miejsce w strukturze organizacyjnej danego przedsiębiorstwa, co nie musi być równoznaczne z wyodrębnieniem prawnym. Takie stanowisko zaprezentował m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 10 marca 2016 r. (sygn. akt III SA/Wa 456/15), w którym Sąd stwierdził, że: „Wyodrębnienie organizacyjne oznacza zazwyczaj wyodrębnienie części majątku przedsiębiorstwa (wraz ze składnikami niematerialnymi) w strukturze organizacyjnej całego podmiotu. Takie wyodrębnienie może przybrać formę np. oddziału, biura, zakładu, wydziału, departamentu, działu [wyszczególnienie Wnioskodawcy]. Jednocześnie należy uznać, że nawet w przypadku, gdy fakt wyodrębnienia składników nie wynika z żadnych zapisów zawartych w dokumentach konstytuujących dany podmiot lub też regulujących jego funkcjonowanie, a takie wyodrębnienie w praktyce jest dostrzegalne i ono, chociaż nie ma oparcia w dokumentach podatnika, faktycznie istnieje – możemy mieć do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa”.

Analogiczne stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 26 października 2020 r. (nr 0114-KDIP2-2.4010.209.2020.1.JG), w której przyznał rację podatnikowi, który argumentował, że „wyodrębnienie organizacyjne, o którym mowa w art. 4a pkt 4 Ustawy o CIT, nie musi być rozumiane jako wyodrębnienie formalno-prawne np. jako wydzielony w danym podmiocie oddział, wydział lub inna jednostka organizacyjna. Żaden przepis prawa podatkowego nie przewiduje takiego wymogu. Do stwierdzenia wydzielenia organizacyjnego zorganizowanej części przedsiębiorstwa wystarczające powinno być (…) jej wyodrębnienie faktyczne i materialne – polegające na odrębnym określeniu przedmiotu jej działalności i przypisaniu do niej składników majątkowych pozwalających na jego realizowanie, tak aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła funkcjonować samodzielnie, niezależnie od pozostałych części przedsiębiorstwa”.

Do analogicznych wniosków doszedł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 listopada 2019 r. (sygn. II FSK 24/18), w którym stwierdził, że „oczywiście zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa może być np. zakład, wydział lub oddział przedsiębiorstwa (np. oddział przedsiębiorstwa sporządzający bilans) spełniający wszystkie warunki przewidziane w art. 5a pkt 4 Ustawy o PIT. Mamy tu bowiem do czynienia z wyodrębnieniem organizacyjnym (oddział) oraz finansowym (samodzielne sporządzenie bilansu). Dodać warto, że tego rodzaju zorganizowana część przedsiębiorstwa może zaciągać, posiadać i regulować swoje zobowiązania”.

Podobnie wskazał również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 27 lutego 2020 r. (nr 0111-KDIB3-2.4012.41.2020.2.MD), w której uznał, że „wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp.”.

Mając na uwadze powyższe – w ocenie Wnioskodawcy – Dział Nieruchomości został faktycznie wyodrębnione organizacyjnie na podstawie uchwały Zarządu Spółki Dzielonej i spełnia zatem przedmiotową przesłankę.

Jednocześnie, istotnym czynnikiem świadczącym o wyodrębnieniu organizacyjnym jest przypisanie pracownika i członka zarządu wchodzących w skład Działu Nieruchomości i tym samym dedykowanych do wykonywania zadań przypisanych Działu Nieruchomości, oraz przypisanie składników materialnych i niematerialnych.

c.Wyodrębnienie finansowe

W odniesieniu do przesłanki wyodrębnienia finansowego wskazuje się, że wyodrębnienie finansowe cechuje się możliwością przypisania do konkretnego ZCP ponoszonych kosztów i osiąganych przychodów, a także zobowiązań przypisanych do ZCP i należności przysługujących przedsiębiorstwu w związku z działalnością prowadzoną przez ZCP. Istotna jest również możliwość sporządzenia bilansu oraz rachunku zysków i strat, których przedmiotem jest działalność danego zespołu składników majątkowych mających stanowić ZCP.

W tym kontekście, zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 stycznia 2017 r. (sygn. akt II FSK 2463/16) „wyodrębnienie finansowe nie oznacza bowiem samodzielności finansowej, lecz sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa”.

Analogicznie organy podatkowe, w odniesieniu do spełnienia warunku wyodrębnienia finansowego, w wydawanych interpretacjach indywidualnych często podkreślają, że: „wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa”. Stanowisko takie zostało zaprezentowane m.in. przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 9 sierpnia 2023 r. (nr 0111-KDIB3-3.4012.207.2023.2.AW).

Niniejszym, na wyodrębnienie finansowe Działu Nieruchomości wskazuje możliwość przypisania przychodów i kosztów związanych z funkcjonowaniem tego działu.

Za wyodrębnieniem finansowym przemawia także fakt, że – na wewnętrzne potrzeby Spółki – możliwe jest sporządzenie odrębnego rachunku zysków i strat.

Co również istotne, wyodrębnienie finansowe potwierdza także posiadanie przez Dział Nieruchomości odrębnego rachunku bankowego.

Mając na uwadze powyższe, w szczególności z uwagi na fakt przyporządkowania przychodów i kosztów a także należności i zobowiązań do Działu Nieruchomości – w ocenie Wnioskodawcy – Dział Nieruchomości spełnia przesłankę wyodrębnienia finansowego.

d.  Wyodrębnienie funkcjonalne (niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze)

Zgodnie z definicją podatkową ZCP, składniki majątkowe tworzące ZCP muszą umożliwiać podatnikowi realizację określonych zadań gospodarczych (prowadzenie działalności gospodarczej w  określonym zakresie).

W tym względzie organy podatkowe prezentują jednolite stanowisko, zgodnie z którym wyodrębnienie funkcjonalne powinno być rozumiane jako przeznaczenie zespołu do realizacji określonych zadań gospodarczych. Innymi słowy, ZCP musi obejmować elementy niezbędne do samodzielnego wykonywania działań gospodarczych, które realizuje w strukturze przedsiębiorstwa.

ZCP musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania na rynku jako samodzielny podmiot gospodarczy.

W interpretacji indywidualnej z dnia 31 lipca 2023 r. (nr 0112-KDIL3.4012.298.2023.6.EW) wskazano „oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjne i funkcjonalnie całość). Wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie”.

W zakresie analizy tej przesłanki, w praktyce, wskazuje się, że aby zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za ZCP, musi on posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład ZCP muszą zatem umożliwiać nabywcy tego zespołu składników majątkowych podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Jak wskazują organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych, możliwość podjęcia samodzielnej działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa nie musi być pełna. W tym zakresie podkreśla się, że aby zespół składników mógł zostać uznany za samodzielne przedsiębiorstwo, nie musi on bezpośrednio dysponować wszystkimi elementami związanymi z prowadzoną działalnością gospodarczą. Przedsiębiorstwo takie może dodatkowo korzystać z usług zewnętrznych, bez potrzeby posiadania wszystkich składników majątkowych na własność.

W tym kontekście, należy wskazać przykładowo na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 10 marca 2016 r. (sygn. akt I SA/Gl 954/15), w którym Sąd uznał, że: „brak w przedsiębiorstwie wewnętrznych działów (np. obsługujących jego zadania kadrowe, informatyczne i finansowe) nie pozbawia tegoż przedsiębiorstwa możliwości realizacji określonych zadań gospodarczych”, a także interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 października 2020 r. (nr 0112-KDIL3.4012.533.2020.1.LS), w której organ ten, wskazał, że: „Istotą przedsiębiorstwa, jako zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych, jest bowiem prowadzenie działalności gospodarczej, poprzez realizację określonych zadań gospodarczych, które mogą być wykonywane bez wewnętrznych działów obsługi kadrowej, informatycznej i finansowej przedsiębiorstwa, które to zadania mogą być przedmiotem obsługi dokonywanej przez firmy zewnętrzne (outsourcing). Usługi te bowiem, jako niematerialne, nie decydują o realizacji przez przedsiębiorstwo jego zadań gospodarczych, lecz wspomagają jedynie jego funkcjonowania jako podmiotu gospodarczego”. Dodatkowo w interpretacji tej organ zaaprobował stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym: „spełniona zostanie przesłanka wyodrębnienia funkcjonalnego. W ocenie Wnioskodawcy, bez znaczenia jest przy tym, że w momencie wydzielenia do Pionu Holdingu, jako podmiotu odpowiedzialnego za obsługę IT całej grupy zostanie przypisana całość sprzętu IT i oprogramowania należącego do Spółki”.

Z kolei, w interpretacji z dnia 10 czerwca 2020 r. ( nr 0114-KDIP2-2.4010.63.2020.12.PP/RK), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że: „jak wskazał NSA „Definicja zawarta w art. 4a pkt 4 Ustawy o CIT nie wymaga, aby zespół składników, o którym w niej mowa, obejmował wszelkie elementy obsługi funkcjonowania przedsiębiorstwa, gdyż zawęża ona pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa do składników materialnych i niematerialnych pozwalających na realizację określonych zadań gospodarczych, jako niezależne przedsiębiorstwo. Brak w przedsiębiorstwie wewnętrznych działów obsługujących jego zadania kadrowe czy informatyczne nie pozbawia tegoż przedsiębiorstwa możliwości realizacji określonych zadań gospodarczych. Ponadto trzeba wskazać, że istotą przedsiębiorstwa, jako zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych, jest prowadzenie działalności gospodarczej poprzez realizację określonych zadań gospodarczych. Mogą być one wykonywane bez wewnętrznych działów obsługi kadrowej, informatycznej i finansowej przedsiębiorstwa, które to zadania, jak trafnie podniósł sąd I instancji, mogą być przedmiotem obsługi dokonywanej przez firmy zewnętrzne (outsourcing). Usługi te jako niematerialne, nie decydują o realizacji przez przedsiębiorstwo jego zadań gospodarczych, lecz wspomagają jedynie jego funkcjonowanie jako podmiotu gospodarczego (tak: Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 23 marca 2013 r., sygn. akt II FSK 1643/2010)”.

Mając na uwadze powyższe – w ocenie Wnioskodawcy – Dział Nieruchomości spełnia warunek wyodrębnienia funkcjonalnego przez przypisanie mu działań gospodarczych w formie niezależnego przedsiębiorstwa. Jego działalność jest bowiem realizowana przy wykorzystaniu przypisanych do nich składników majątkowych i niemajątkowych, przy jednoczesnym zaangażowaniu alokowanego personelu. W konsekwencji, uznać należy, że Dział Nieruchomości ma zdolność samodzielnego wykonywania zadań gospodarczych w zakresie wynajmu nieruchomości.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, wydzielony do Spółki Przejmującej (Dział Nieruchomości), należy uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT, w związku z czym do Podziału nie znajdą zastosowania przepisy ustawy VAT i tym samym, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy VAT, Spółka Dzielona nie będzie zatem zobowiązana do naliczenia podatku należnego VAT od składników majątkowych Działu Nieruchomości przenoszonych w ramach podziału na Spółkę Przejmującą oraz nie będzie zobowiązana do zapłaty VAT.

Kryteria kwalifikacji zbycia nieruchomości komercyjnych jako przedsiębiorstwa lub ZCP dla celów podatku VAT zostały również objęte Objaśnieniami podatkowymi wydanymi przez Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2018 r.

Zgodnie z tym dokumentem, „przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za (i) przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT czy też (ii) zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT uwzględnić należy następujące okoliczności:

1)zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

2)faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji”.

Co ważne, wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. W konsekwencji, jak wskazano w Objaśnieniach: „w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub ZCP”.

W ocenie Wnioskodawcy, w analizowanym zdarzeniu przyszłym, przedmiotowe kryteria zostaną łącznie spełnione.

Spółka Przejmująca będzie miała zamiar kontynuowania działalności w zakresie zarządzania nieruchomością, najmu powierzchni oraz obsługi najemców prowadzonej dotychczas przez Spółkę Dzieloną (w zakresie obowiązujących umów najmu, które przejdą w tramach ZCP na Spółkę Przejmującą, jak również nowych umów, które zostaną zawarte, w tym ze Spółką Dzieloną) oraz składniki przeniesione w ramach Działu Nieruchomości będą wystarczające do kontynowania działalności tego Działu Nieruchomości (co najmniej w dotychczasowym kształcie), co wynika z faktu, że Spółka Dzielona zaalokowała do Działu Nieruchomości wszystkie składniki materialne i niematerialne, które były Wnioskodawcy niezbędne do prowadzenia takiej działalności, w tym prawa i obowiązki z umów najmu, z dostawcami mediów, należności i zobowiązania (o czym była szczegółowa mowa powyżej).

Tym samym, również w świetle przywołanych Objaśnień Ministerstwa Finansów z dnia 11 grudnia 2018 r. należy uznać, że z uwagi, iż przedmiotem Podziału będzie ZCP do Podziału nie znajdą zastosowania przepisy ustawy VAT i tym samym, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy VAT i Spółka Dzielona nie będzie zobowiązana do naliczenia podatku należnego VAT od składników majątkowych Działu Nieruchomości przeniesionych w ramach podziału na Spółkę Przejmującą oraz nie będzie zobowiązana do zapłaty VAT w związku z Podziałem.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Jednocześnie art. 6 ustawy wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Przy czym należy zaznaczyć, że użyte w cytowanym przepisie sformułowanie „transakcje zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy:

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić Nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. W przeciwnym razie nie można bowiem uznać, że dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1)istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2)zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3)składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4)zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące okoliczności:

- zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji, oraz

- faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „Trybunał” lub „TSUE”) w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Schriever „przekazanie całości lub części aktywów” należy interpretować w taki sposób, że obejmuje ono przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą. Podobne stanowisko prezentowane jest w orzecznictwie sądów administracyjnych (wyroki NSA: z dnia 25 czerwca 2013 r. sygn. akt I FSK 955/12 oraz z dnia 21 listopada 2016 r. sygn. akt I FSK 1316). Zgodnie natomiast z orzecznictwem TSUE (wyrok TSUE z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Christel Schriever, pkt 26) ocena, jakie dobra – ruchome lub nieruchome – są niezbędne do utworzenia przedsiębiorstwa lub ZCP, musi być dokonywana „(…) z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej”.

W rozpatrywanej sprawie zasługuje na uwagę orzeczenie NSA z 24 listopada 2016 r., sygn. I FSK 1316/15, w którym Sąd stwierdził, że „Same w sobie nieruchomości (zabudowane nieruchomości) nie tworzą całości zdolnej do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej. Nie stanowią zatem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, nawet jeżeli były wykorzystywane przez sprzedawcę również do działalności gospodarczej polegającej na wynajmowaniu tych nieruchomości lub ich części, albo znajdujących się na nich obiektów budowlanych i ich części. (...) Natomiast sprzedaż wyodrębnionych z takiego zakładu pojedynczych lub nawet wszystkich nieruchomości, nie mogłaby być uznana za sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Bez całej struktury składającej się na działalność w zakresie wynajmu nieruchomości – wciąż byłaby to jedynie sprzedaż nieruchomości, jako składników majątkowych”. Podobna teza została zawarta w wyroku z 26 stycznia 2018 r., sygn. I FSK 1127/17.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Planowany jest podział Spółki Dzielonej, który przeprowadzony zostanie w sposób przewidziany w art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych, tj. podział przez wydzielenie. Podział ten będzie polegał na przeniesieniu Działu Nieruchomości na Spółkę Przejmującą. Z kolei Dział IT pozostanie w Spółce Dzielonej.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest uznanie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań stanowiących Dział Nieruchomości, który zostanie wydzielony w wyniku podziału przez wydzielenie do Spółki Przejmującej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT.

Jak już wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie ich przekazania (na ile stanowią w przedsiębiorstwie w tym momencie, wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przedstawione we wniosku okoliczności wskazują, że opisany zespół składników materialnych i niematerialnych składających się na Dział Nieruchomości, będzie cechował się wyodrębnieniem organizacyjnym, finansowym oraz funkcjonalnym i mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące przypisane mu zadania.

Za wyodrębnieniem organizacyjnym zespołu składników materialnych i niematerialnych składających się na Dział Nieruchomości przemawia w pierwszej kolejności fakt formalnego wyodrębnienia – jak wskazali Państwo w opisie zdarzenia przyszłego – w Spółce Dzielonej funkcjonują dwa odrębne działy, tj. dział IT oraz Dział Nieruchomości, które wyodrębnione zostały w strukturze Spółki Dzielonej uchwałą Zarządu Spółki Dzielonej.

Ponadto o wyodrębnieniu organizacyjnym Działu Nieruchomości świadczy fakt, że - jak Państwo podali – do Działu Nieruchomości przypisany został pracownik, który zajmuje się zarządzeniem nieruchomością, w tym obsługą najemców będących podmiotami powiązanymi, kwestiami administracyjnymi i technicznymi związanymi z utrzymaniem infrastruktury budynku itp., dodatkowo, pracami Działu Nieruchomości kieruje wyznaczony Członek Zarządu Spółki Dzielonej.

Ponadto do Działu Nieruchomości przypisane są umowy związane z wykonywaniem czynności zarządzania nieruchomością, której Wnioskodawca jest właścicielem, najmu powierzchni oraz obsługą najemców.

Powyższe świadczy, że Dział Nieruchomości ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa - jest odrębny od Działu IT i przeznaczony do wykonywania odmiennego rodzaju działalności, tj. działalności w zakresie najmu.

Opisany we wniosku zespół składników materialnych i niematerialnych składających się na Dział Nieruchomości na dzień podziału będzie również wyodrębniony finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, o czym świadczy fakt, że do Działu Nieruchomości przypisane są aktywa, konta księgowe, w tym konta wynikowe, jak również konta rozrachunkowe, na których księgowane są należności i zobowiązania stricte związane z działalnością Działu Nieruchomości. Tym samym, możliwe jest stworzenie odrębnego rachunku zysków i strat (na wewnętrzne potrzeby) dla Działu Nieruchomości. Dział Nieruchomości osiąga przychody przede wszystkim z tytułu świadczenia wskazanych powyżej usług najmu, ewentualnie refaktury mediów. Z kolei koszty Działu Nieruchomości stanowią wydatki związane z utrzymaniem technicznym i administracyjnym budynku. Dodatkowo, do pionu działalność Nieruchomości przypisane są zgodnie z przyjętym kluczem alokacji wydatki wspólne, związane z ogólnym zarządem Spółki Dzielonej. Do Działu Nieruchomości przypisany został odrębny rachunek bankowy, w wyniku czego zasilenia i wypływy związane z działalnością Działu Nieruchomości odbywają się z zastosowaniem dedykowanego rachunku bankowego, w tym przykładowo w tego rachunku wypłacane są wynagrodzenia pracownika, czy też regulowane są faktury za nabywane usługi związane z utrzymaniem technicznym i administracyjnym budynku.

Oprócz wyodrębnienia organizacyjnego i finansowego, opisany zespół składników materialnych i niematerialnych składających się na Dział Nieruchomości będzie również wyodrębniony funkcjonalnie w istniejącym przedsiębiorstwie Sprzedającego.

Dział Nieruchomości, który ma zostać przeniesiony do Spółki Przejmującej – jak wskazali Państwo w opisie sprawy i jego uzupełnieniu – może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania, które wykonuje obecnie w Spółce Dzielonej. Ponadto Dział Nieruchomości wykonuje w ramach Spółki Dzielonej działalność odrębną od pozostałej działalności Spółki – działalności w zakresie szeroko rozumianego outsourcingu IT, wspierania procesów IT, doradztwa w zakresie IT oraz rozwoju i wdrożenia autorskiego projektu, którą Prowadzi Dział IT.

Ponadto jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego Spółka Przejmująca nie będzie musiała angażować dodatkowych środków w celu kontynuacji działalności z wykorzystaniem otrzymanych składników, jak również innych składników majątku (niebędących przedmiotem przeniesienia). Nie będzie również konieczne podejmowanie przez Spółkę Przejmującą dodatkowych działań faktycznych lub prawnych niezbędnych do prowadzenia działalności w tożsamym zakresie w oparciu o przejęte składniki.

Jak wynika z wniosku przedmiotem transakcji będzie do Działu Nieruchomości przypisane aktywa rzeczowe – przede wszystkim nieruchomość oraz inny aktywa rzeczowe związane z stricte z działalnością Działu Nieruchomości, w tym m.in. meble biurowe i wyposażenie sal konferencyjnych, serwerownia i sieć komputerowa, system sterowania szlabanami, obiekty inżynierii lądowej obejmujące oświetlenie, ciepłociągi, ogrodzenie, jak również centrala telefoniczna, klimatyzacja i wentylacja oraz system monitoringu.

W wyniku podziału przez wydzielenie w postaci Działu Nieruchomości Spółka Przejmująca przejmie zakład pracy w rozumieniu art. 23¹ Kodeksu pracy. W ramach Podziału na Spółkę Przejmującą zostaną przeniesione:

- prawa i obowiązki z umowy, na podstawie której udzielono Spółce Dzielonej finansowania dłużnego na nabycie przenoszonej nieruchomości;

- umowy najmu;

- umowy związane z wykonywaniem przez Spółkę Dzieloną czynności zarządzania nieruchomością, której jest właścicielem, oraz obsługą najemców, kwestiami administracyjnymi i technicznymi związanymi z utrzymaniem infrastruktury budynku, w tym m.in. umowy z dostawcami mediów, umowy z dostawcami usług konserwacji i sprzątania nieruchomości; oraz

- należności o charakterze pieniężnym związane z przenoszonym majątkiem.

Spółka Dzielona nie zawarła jakiejkolwiek „umowy zarządzania aktywami”, tj. Spółka Dzielona samodzielnie zarządza swoimi aktywami, w tym nieruchomością (i będzie nią zarządzać do dnia Podziału, po którym właścicielem nieruchomości stanie się Spółka Przejmująca).

Na podstawie powyższego należy stwierdzić, że w przypadku wydzielenia Działu Nieruchomości dochodzi do wydzielenia całej struktury składającej się na działalność w zakresie wynajmu nieruchomości.

Przedstawione w opisie sprawy okoliczności oraz dokonana w kontekście przytoczonych regulacji prawnych oraz orzecznictwa TSUE ich całościowa analiza, prowadzi do wniosku, że zostaną spełnione wszystkie wskazane wcześniej przesłanki do uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych składających się na Dział Nieruchomości, za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

W konsekwencji uznania opisanego zespołu składników materialnych i niematerialnych składających się na Dział Nieruchomości za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, planowana transakcja przeniesienia Działu Nieruchomości do Spółki Przejmującej - która będzie kontynuować działalność w zakresie najmu prowadzonej dotychczas przez Spółkę Dzieloną, realizowaną z wykorzystywaniem tego zespołu składników - będzie stanowić czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko przedstawione we wniosku jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych, Organ pragnie zauważyć, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i odnoszą się wyłącznie do okoliczności przedstawionych w inicjujących tę sprawę wnioskach. Podkreślenia w tym miejscu bowiem wymaga, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podmiotów w wyniku rozstrzygnięć, dotyczących konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych osadzonych w określonym stanie prawnym. Interpretacje indywidualne nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 27 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowani ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111) Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego oraz zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.