Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 stycznia 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej przez zagranicznego dostawcę towaru. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

C.C. (zwany dalej „Wnioskodawca” lub „Podatnik”) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zajmującą się sprzedażą towarów w sklepie Internetowym (wielobranżowym) oraz świadczy usługi medyczne w placówkach medycznych. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT.

W grudniu 2023 r., Wnioskodawca przy użyciu portalu sprzedażowego (…) dokonał zakupu towarów - (…) robotów sprzątających (…) z zamiarem ich dalszej odsprzedaży w prowadzonym sklepie Internetowym.

Sprzedawca towaru, który na wystawionej fakturze posługuje się nazwą A. CO., LIMITED z siedzibą w Hong Kongu ((…)), dokonał wysyłki towaru z magazynu znajdującego się na terenie Polski. Punkt nadawczy wskazany w posiadanym liście przewozowym znajduje się w (…). Powyższe potwierdza również czas wysyłki - następnego dnia po nadaniu paczki, Wnioskodawca odebrał zamówiony towar. Ponadto, w ofercie sprzedaży robotów sprzątających, miejscem wysyłki również wskazywana była Polska. Tym samym, Wnioskodawca dokonując zakupu towaru oraz przebiegu jego wysyłki nie ma wątpliwości, że doszło do odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Jednakże, faktura zakupu którą otrzymał Wnioskodawca, wystawiona przez A. CO., LIMITED z siedzibą w Hong Kongu, wykazuje 22% stawkę podatku od towarów i usług.

Dodatkowo, sprzedawca posługuje się włoskim numerem podatkowym (…). Na przedmiotowej fakturze nie wykazano numeru, który potwierdzałby, że sprzedawca jest czynnym podatnikiem VAT zarejestrowanym w Polsce. Co więcej, dokonując weryfikacji numeru (…) w systemie VIES (VAT Information and Exchange System), widnieje informacja o aktywnym numerze VAT UE. Na szczególną uwagę zasługuje również fakt, że nazwa podmiotu w systemie VIES to B. LIMITED z adresem w (…), a nie A. CO., LIMITED tak jak widnieje na fakturze sprzedaży.

Podsumowując powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, sprzedawca towaru wykazuje niezgodną z polskimi przepisami stawkę podatku od towarów i usług dla transakcji krajowej (dostawa towaru na terenie Polski).

W momencie nabywania towaru Wnioskodawca nie mógł wiedzieć, że dojdzie do zastosowania 22% stawki podatku od towarów i usług, bo kierując się ofertą sprzedaży otrzymał informacje o wysyłce towaru na terenie Polski. Dodatkowo, Wnioskodawca korzystał z platformy sprzedażowej, która działa na międzynarodowym rynku od 2012 r. i zapewnia kupujących o bezpieczeństwie zakupów. Na fakturze zakupu znajdują się wszystkie wymagane dane Wnioskującego - nazwa prowadzonej działalności, adres, dane kontaktowe oraz numer VAT z identyfikatorem „PL”. Tym samym, nie ma wątpliwości, że zakup był dokonywany w celach działalności gospodarczej przez czynnego podatnika podatku od towarów i usług. Kontakt ze sprzedawcą w celu wyjaśnienia zastosowanej stawki podatku jest utrudniony.

Pytanie

Czy Wnioskodawca ma możliwość odliczenia podatku naliczonego z przedmiotowej faktury zakupu towarów z błędną stawką VAT, stosownie do art. 86 ust. 1 i 2 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 z późn. zm.)?

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktury dotyczącej zakupu towarów wykazującej błędną stawkę podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 z późn. zm., zwana dalej „ustawa o VAT”), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Ponadto, zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. z powołanych powyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

W przedmiotowej sprawie nie ma wątpliwości, że powyższe warunki zostały spełnione - Wnioskodawca, czynny podatnik VAT dokonał zakupu towarów w celu ich dalszej odsprzedaży (wykonanie czynności opodatkowanej). Czynność dostawy towarów, którą dokumentuje wystawiona faktura faktycznie miała miejsce.

Zgodnie z powyższymi regulacjami, ustawodawca wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są/nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Dodatkowo, art. 88 ustawy o VAT określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wyłączenia wskazane w art. 88 ustawy o VAT nie mają miejsca w przedmiotowej sprawie.

Jedną z fundamentalnych zasad konstrukcji podatku od towarów i usług jest prawo podatnika do odliczenia podatku zapłaconego w cenie przy nabyciu towarów i usług związanych z działalnością gospodarczą. Podstawowa zasada wspólnego systemu VAT, jaką jest zasada neutralności podatku, jest rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Wszelkie ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego wpływają na neutralność tego podatku i mogą wynikać jedynie z wyraźnej regulacji ustawowej. Analiza powołanego art. 88 ustawy o VAT prowadzi do wniosku, że w dyspozycji tego przepisu, jako przesłanki wyłączającej prawo nabywcy (podatnika) do odliczenia podatku naliczonego, nie ujęto przypadku, gdy podatek naliczony wynika z faktury dokumentującej nabycie towarów lub usług, które podlegają opodatkowaniu inną niż przyjęta przez sprzedawcę (wyższą bądź niższą) stawką podatku od towarów i usług. Faktury są szczególnym dokumentem na gruncie podatku od towarów i usług ponieważ są dokumentami źródłowymi potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze, na podstawie których podatnik podatku VAT odlicza podatek naliczony. Sam wymóg posiadania faktury, określony w przepisie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT jest odzwierciedleniem przepisów unijnych. Podstawowym dowodem poniesienia przez podatnika ciężaru podatku VAT jest właśnie faktura, wystawiona przez sprzedającego. Faktura jest niejako „nośnikiem” podatku naliczonego, w związku z czym zasadniczo realizacja prawa do odliczenia podatku naliczonego nie może obyć się bez faktury.

Stosownie, do art. 168 lit. a Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. z 2006 r. Nr 347, str. 1 z późn. zm.), jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika, podatnik jest uprawniony, w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, do odliczenia następujących kwot od kwoty VAT, którą jest zobowiązany zapłacić: VAT należnego lub zapłaconego w tym państwie członkowskim od towarów i usług, które zostały mu dostarczone lub które mają być mu dostarczone przez innego podatnika.

Natomiast, samo otrzymanie faktury nie oznacza prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Przedmiotowe prawo przysługuje tylko i wyłącznie do czynności, które rzeczywiście miały miejsce.

W niniejszej sprawie należy również przytoczyć wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie C-439/04 z dnia 6 lipca 2006 r., z którego wynika, że w przypadku gdy dostawa jest realizowana na rzecz podatnika, który nie wiedział i nie mógł wiedzieć o tym, że dana transakcja jest wykorzystywana do celów oszustwa, które zostało popełnione przez sprzedawcę, art. 17 szóstej dyrektywy 77/388 w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych, zmienionej przez dyrektywę 95/7, należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on temu, aby przepis prawa krajowego, zgodnie z którym stwierdzenie nieważności umowy sprzedaży na mocy przepisu prawa cywilnego, który powoduje bezwzględną nieważność umowy jako sprzecznej z zasadami porządku publicznego, powodował utratę prawa do odliczenia podatku od wartości dodanej zapłaconego przez podatnika.

Natomiast, gdy na podstawie obiektywnych okoliczności zostanie ustalone, że dostawa została zrealizowana na rzecz podatnika, który wiedział lub powinien wiedzieć, że nabywając towar, uczestniczył w transakcji wykorzystanej do popełnienia oszustwa w podatku od wartości dodanej, stwierdzenie niemożności skorzystania z prawa do odliczenia należy do sądu krajowego.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 21 lutego 2017 r. sygn. akt I FSK 1679/16 podkreśla, powołując się m.in. na wyrok TSUE z dnia 22 października 2015 r. w sprawie C-277/14 PPUH Stehcemp, że jeżeli istnieją przesłanki, by podejrzewać nieprawidłowości lub naruszenie prawa, przezorny przedsiębiorca powinien, zależnie od okoliczności konkretnego przypadku, zasięgnąć informacji na temat podmiotu, u którego zamierza nabyć towary lub usługi, w celu upewnienia się co do jego wiarygodności. Jednakże organy podatkowe nie mogą w sposób generalny wymagać, by podatnik zamierzający skorzystać z prawa do odliczenia podatku VAT badał, czy wystawca faktury za towary lub usługi, których odliczenie ma dotyczyć, jest podatnikiem, czy dysponuje towarami będącymi przedmiotem transakcji i jest w stanie je dostarczyć oraz czy wywiązuje się z obowiązku złożenia deklaracji i zapłaty podatku VAT, w celu upewnienia się, że podmioty działające na wcześniejszych etapach obrotu nie dopuszczają się nieprawidłowości lub przestępstwa albo żeby podatnik ten posiadał potwierdzające to dokumenty.

Podkreślając najważniejsze kwestie, w przedmiotowej sprawie doszło do dostawy towarów na terenie Polski na rzecz Wnioskodawcy będącego czynnym podatnikiem VAT, który w momencie zakupu był zapewniony o wysyłce towaru z terenu Polski. Towar w postaci czterech robotów sprzątających został mu dostarczony. Faktura zakupu, którą otrzymał Wnioskodawca do przedmiotowej transakcji zawiera wszystkie wymagane przepisami dane oraz podatek od towarów i usług w stawce 22%. Wnioskodawca nie ma informacji oraz nie jest w stanie ich uzyskać, dlaczego kontrahent zastosował wskazaną stawkę podatku dla transakcji dostawy towarów na terenie Polski.

W ocenie Wnioskodawcy, nie powinien on utracić prawa do odliczenia podatku naliczonego w sytuacji kiedy nie zostały spełnione przesłanki z art. 88 ustawy o VAT, a zakup służy czynności opodatkowanej (art. 86 ust. 1 ustawy o VAT). Równocześnie, Wnioskodawca zdaje sobie sprawę, że błędy na fakturach - dotyczące stawek podatkowych powinny zostać skorygowane w myśl art. 106j ustawy o VAT, jednakże Wnioskodawca nie ma wpływu czy lub kiedy zostanie taka korekta wystawiona.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie, z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 1 ustawy:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Miejsce świadczenia (opodatkowania) przy dostawie towarów uzależnione jest od sposobu, w jaki jest realizowana dostawa.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT:

Z powyższego przepisu wynika, że w przypadku gdy do sprzedaży towarów dochodzi w momencie kiedy towary te znajdują się na terytorium Polski (nie są w wyniku tej sprzedaży transportowane do Polski z innego kraju) to miejscem opodatkowania takiej sprzedaży jest Polska. Transakcja ta zawsze będzie podlegała polskiemu podatkowi VAT bez względu na to, gdzie dostawca lub nabywca posiada siedzibę.

W zależności od okoliczności zobowiązanym do opodatkowania tej czynności na terytorium Polski jest podatnik, dokonujący sprzedaży lub podatnik nabywający towary. W sytuacji gdy transakcja dostawy towarów jest zawierana pomiędzy zagranicznym dostawcą a polskim nabywcą w określonym stanie rzeczy to polski nabywca może być zobowiązany do rozliczenia podatku VAT należnego. Stanowi o tym art. 17 ust. 1 pkt 5 lit. a) i b) ustawy, zgodnie z którym:

Stosownie do art. 17 ust. 2 ww. ustawy:

Powołany przepis art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy wprowadza mechanizm tzw. odwrotnego obciążenia, który polega na opodatkowaniu dostawy towarów przez nabywcę towarów. Przepis ten ma zastosowanie, gdy miejscem dostawy, a tym samym opodatkowania ustalonym na podstawie przepisów ustawy jest terytorium Polski. Przy tym warunkiem zastosowania odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy względem dostawy towarów jest spełnienie warunków dotyczących podmiotu dokonującego dostawy towarów oraz nabywającego towar. Jak wynika z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy warunkiem niezbędnym do tego, aby w przypadku nabycia towarów podatnikiem stał się nabywca towaru jest, aby podmiotem dokonującym ich dostawy na terytorium kraju był podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju jak również nie był zarejestrowany jako podatnik VAT polski.

Ustalenie, który z podmiotów jest zobowiązany do rozliczenia podatku należnego jest bardzo istotne dla zastosowania prawidłowej podstawy prawnej do odliczenia przez nabywcę podatku VAT w związku z dokonanym zakupem towarów.

Podstawowa zasada dotycząca odliczania podatku naliczonego została sformułowana w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu:

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego. Kwotę podatku naliczonego stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy stanowi:

Zgodnie z art. 2 pkt 31 ustawy:

A zatem zarejestrowany czynny podatnik podatku VAT ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach otrzymanych w związku z nabyciem przez niego towarów i usług wykorzystywanych do sprzedaży opodatkowanej. Aby móc odliczyć podatek VAT wykazywany na fakturach, faktury te powinny być wystawiane zgodnie z polskimi przepisami ustawy o VAT przez podatnika posługującego się co do zasady polskim numerem NIP oraz zawierać stawkę podatku VAT właściwą dla takiej sprzedaży, obowiązującą w Polsce oraz wyliczoną kwotę podatku VAT, która u nabywcy może podlegać odliczeniu, zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy.

Z kolei, w sytuacji kiedy to polski nabywca staje się podatnikiem zobowiązanym na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy do rozliczenia podatku należnego z tego względu, że dostawca jest podmiotem nieposiadającym siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju jak również nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT w Polsce wówczas odliczenia podatku VAT nie dokonuje się z faktury (faktura w tym przypadku nie jest fakturą wystawianą na podstawie polskich przepisów, nie powinna zawierać polskiego podatku VAT) lecz zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. b) ustawy, który stanowi, że:

A zatem, polski podatnik, zobowiązany do wykazania podatku należnego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku VAT w wysokości równej kwocie tego wykazanego podatku należnego.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą i jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. W grudniu 2023 r. przy użyciu portalu sprzedażowego zakupił Pan (…) roboty sprzątające z zamiarem ich dalszej odsprzedaży w prowadzonym przez Pana sklepie internetowym. Sprzedawca towaru, który widnieje na wystawionej fakturze to Spółka z siedzibą w Hong Kongu. Sprzedawca dokonał wysyłki towaru z magazynu znajdującego się na terenie Polski a Pan otrzymał informacje o wysyłce towaru na terenie Polski. Na wystawionej fakturze którą Pan otrzymał, sprzedawca posłużył się włoskim numerem identyfikacji podatkowej i wykazał stawkę podatku VAT w wysokości 22%. Na fakturze nie wykazano numeru, który potwierdzałby, że sprzedawca jest czynnym podatnikiem VAT zarejestrowanym w Polsce. Na wystawionej fakturze znajdują się wszystkie wymagane Pana dane. Zakupu dokonał Pan jako podmiot polski prowadzący działalność gospodarczą.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Pana wątpliwości dotyczą określenia czy przysługuje Panu prawo od odliczenia podatku naliczonego z faktury zakupu wystawionej z błędną stawką podatku VAT na podstawie art. 86 ust. 1 i 2 pkt 1 lit. a) ustawy.

Pana zdaniem sprzedawca towaru wykazał niezgodną z polskimi przepisami stawkę podatku od towarów i usług dla transakcji krajowej (dostawa towaru na terenie Polski) i przysługuje Panu prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktury dotyczącej zakupu towarów wykazującej błędną stawkę podatku od towarów i usług na podstawie ww. przepisu.

Nie można się zgodzić z przedstawionym przez Pana stanowiskiem. Wskazany przez Pana art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy stanowi o możliwości odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia towarów i usług wyłącznie na podstawie faktury wystawionej zgodnie z polskimi przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, tj. przez podatnika posługującego się co do zasady polskim numerem identyfikacji podatkowej, zawierającej stawkę podatku VAT określoną na podstawie przepisów obowiązujących w Polsce. Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Dostawca posłużył się włoskim a nie polskim numerem NIP oraz nie wykazał stawki podatku VAT w wysokości obowiązującej w Polsce. Nie można zatem uznać, że wystawiona faktura zawierała błąd w stawce podatku i stanowi bez względu na to podstawę do odliczenia przez Pana kwoty podatku VAT w niej zawartej. Jak Pan wskazuje kontakt ze sprzedawcą w celu wyjaśnienia zastosowanej stawki podatku jest utrudniony. Nie może mieć Pan zatem pewności, że Dostawca nie zastosował na fakturze stawki podatku VAT obowiązującej we Włoszech (podstawowa stawka 22%), skoro na fakturze posłużył się numerem NIP włoskim.

Niemniej jednak, z okoliczności przedstawionych w opisie zdarzenia nie wynika aby Dostawca miał w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, które uczestniczyłoby w tej transakcji, oraz żeby był zarejestrowany w Polsce do celów VAT. Potwierdzeniem tego może być fakt wystawienia faktury z włoskim a nie z polskim numerem identyfikacji podatkowej. Skoro transakcja miała miejsce pomiędzy podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą (B2B), przy czym Dostawca był podmiotem zagranicznym nieposiadającym w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej a przedmiotem transakcji był towar, który znajdował się w Polsce, to Dostawca ten nie był podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT należnego w Polsce z tytułu sprzedaży towarów na Pana rzecz. To Pan jako zarejestrowany w Polsce czynny podatnik podatku VAT był zobowiązany do wykazania podatku należnego, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy. Okoliczności przedstawione przez Pana we wniosku wskazują, że w niniejszej sprawie wszystkie warunki wynikające z tego przepisu zostały spełnione.

A zatem, podatek VAT na terytorium Polski powinien być rozliczony przez Pana jako przez nabywcę a nie wykazywany na fakturze przez zagranicznego Dostawcę. Wykazanie jednak tego podatku przez Dostawcę nie powoduje, że nie są spełnione warunki do zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy.

Rozliczenie podatku VAT należnego w ww. sposób nie pozbawia Pana prawa do odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem robotów. Jednakże podstawą do tego odliczenia będzie inny przepis niż przez Pana wskazany. Prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Dostawcę zagranicznego posługującego się dla tej transakcji włoskim numerem identyfikacji podatkowej, niezarejestrowanego dla celów podatku VAT w Polsce przysługuje Panu zgodnie z cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 w zw. art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. b) ustawy. Zatem ma Pan prawo do odliczenia kwoty podatku VAT w związku z dokonanym zakupem robotów w wysokości równej kwocie podatku należnego jako podatnik (nabywca towarów), o którym mowa art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy.

W związku z tym, Pana stanowisko całościowo należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Należy mieć na uwadze, że to strony transakcji powinny w taki sposób dokonać zawarcia umowy (lub np. przedstawienia postanowień w regulaminie), aby dawała ona pewność co do prawidłowego rozliczenia podatku VAT. Istotną okolicznością mającą wpływ na prawidłowe rozliczenie transakcji jest pewność dostawcy co do statusu nabywcy towaru, co wpływa na sposób dokumentowania sprzedaży. Wydając niniejszą interpretację dokonałem wyłącznie analizy zdarzenia przedstawionego we wniosku. Nie jestem kompetentny do przeprowadzenia postępowania dowodowego w celu ustalenia stanu faktycznego sprawy.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.