Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe, w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:

-nieprawidłowe w zakresie braku uznania za podstawę opodatkowania dotacji otrzymanej w ramach realizowanego projektu (pytanie nr 1) oraz momentu powstania obowiązku podatkowego (pytanie nr 3),

-prawidłowe w zakresie określenia adresata faktury oraz podstawy opodatkowania na fakturze wystawionej z tytułu realizacji usług objętych projektem (pytanie nr 2) oraz prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług służących realizacji projektu (pytanie nr 4).

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w kwestii uznania za podstawę opodatkowania dotacji otrzymanej w ramach realizowanego projektu, określenia adresata faktury oraz podstawy opodatkowania na fakturze wystawionej z tytułu realizacji usług objętych projektem, momentu powstania obowiązku podatkowego, prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług służących realizacji projektu.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 lutego 2025 r. (wpływ do Organu 20 lutego 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(…) (dalej(..)), będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług w ramach prowadzonej działalności wykonuje czynności, które są opodatkowane podatkiem od towarów i usług, zwolnione z tego podatku oraz czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca, w dniu 10 kwietnia 2024 r. zawarła porozumienie w sprawie współpracy partnerskiej (dalej: Porozumienie) w celu przystąpienia do przygotowania, złożenia a także wspólnej realizacji Projektu pn. „….” w ramach Priorytetu 1 Fundusze europejskiej dla badań i rozwoju przedsiębiorczości, Działania 1.5 Regionalny ekosystem innowacji, program Fundusze Europejskiej (…) (dalej: Projekt).

Partnerem Wiodącym, zgodnie z Porozumieniem, jest (…), a pozostałymi stronami, poza Wnioskodawcą są: (…)

Partnerzy Projektu posiadają potencjał naukowo – badawczy w zakresie (…), w ramach których zaplanowano realizację Projektu. Realizowany Projekt polega na świadczeniu innowacyjnych usług dla przedsiębiorców (…). W przypadku (…), tę funkcję będzie pełnić istniejące od 2010 roku (…), które posiada wykwalifikowany personel do realizacji zadań w Projekcie w postaci doświadczonych brokerów technologii. Personel merytoryczny w głównej mierze będzie opierał się na pracownikach naukowych Wnioskodawcy.

Zadaniem Partnera Wiodącego jest: prowadzenie Punktu Kontaktowego dla przedsiębiorców (…).

Partnerzy odpowiedzialni są za świadczenie proinnowacyjnych usług dla przedsiębiorców (…).

W ramach swoich działań Wnioskodawca zapewni personel Projektu, umożliwiający efektywną realizację zadań, tj.: eksperci merytoryczni wewnętrzni (15 os.), specjaliści ds. rozwoju (2 os.), brokerzy (6 os.), eksperci zewnętrzni. (…)  będzie odpowiedzialne za nawiązanie kontaktów z przedsiębiorcami, zainteresowanie ich udziałem w projekcie, sprawdzenie możliwości wzięcia udziału w projekcie (status prawny, limit pomocy de minimis), bieżące kontakty z przedsiębiorcami, podpisanie umowy, wystawienie zaświadczenia de minimis, dobór odpowiednich ekspertów do realizacji usługi dla konkretnego przedsiębiorcy, realizację usługi przez personel (…), ekspertów wewnętrznych i ekspertów zewnętrznych oraz opracowanie dokumentów z przeprowadzonej usługi i obsługę finansową. Zgodnie ze wspomnianym wcześniej Porozumieniem każda ze stron porozumienia deklaruje gotowość wniesienia wkładu własnego w wysokości 5% wydatków kwalifikowanych w zakresie realizowanych zadań.

Dotacja na realizację Projektu będzie wypłacana Wnioskodawcy po wykonaniu czynności na rzecz ostatecznego beneficjenta na podstawie zestawienia przedstawionego przez Wnioskodawcę.

Środki finansowe przekazywane Wnioskodawcy przez Partnera Wiodącego stanowią finansowanie poniesionych kosztów w związku z wykonaniem zadań dla ostatecznych beneficjentów, określonych w Porozumieniu oraz wynikających z wniosku o dofinansowanie Projektu. Wnioskodawca realizuje zadania zgodnie z budżetem, wskazującym koszty niezbędne do realizacji Projektu.

Otrzymana dotacja będzie stanowiła refundację za poniesione koszty za usługi świadczone w trakcie realizacji Projektu. W ramach Projektu wystąpią świadczenia na rzecz zindywidualizowanych beneficjentów ostatecznych (przedsiębiorców uczestniczących w Projekcie). Wnioskodawca nie otrzyma wynagrodzenia z tego tytułu a jedynie zwrot poniesionych kosztów w ramach dotacji otrzymanej od Partnera Wiodącego. Wnioskodawca nie ma żadnej zawartej z Partnerem Wiodącym umowy na płatność wynagrodzenia w związku z czynnościami wykonywanymi na rzecz podmiotu trzeciego (ostatecznego beneficjenta). Relacje umowne i faktyczne zostały opisane powyżej niemniej jednak nie dotyczą one porozumienia w zakresie zobowiązania Partnera Wiodącego do zapłaty wynagrodzenia za podmiot trzeci.

Właścicielem efektów Projektu będą jego beneficjenci ostateczni (przedsiębiorcy uczestniczący w projekcie). Prawa do efektów świadczonych przez Wnioskodawcę działań zostają przeniesione na rzecz poszczególnych przedsiębiorców przy czym świadczenie to będzie finansowane ze środków dotacji jaką otrzyma bezpośrednio Wnioskodawca od Partnera Wiodącego.

Możliwe jest ewentualnie otrzymanie środków bezpośrednio od ostatecznego beneficjenta, przy czym w tym wypadku finansowanie to nie może przekroczyć 23% wartości kosztów i miałoby na celu jedynie sfinansowanie poniesionego przez Wnioskodawcy kosztu podatku od towarów i usług jeśli uznać, z czym Wnioskodawca się nie zgadza, że otrzymana dotacja stanowi podstawę opodatkowania VAT. Jak wspomniano powyżej kwota dofinansowania stanowi tylko i wyłącznie koszty, które będą przeznaczone na realizację zadań zaplanowanych w Projekcie i osiągnięcie jego celów, w związku z tym nie obejmuje ewentualnej kwoty podatku należnego. Oznacza to, że w przypadku uznania kwoty dofinansowania za wynagrodzenie opodatkowane podatkiem od towarów i usług, kwota dofinansowania nie pokrywa całości kosztów Wnioskodawcy (tj. podatku VAT należnego).

W tym stanie rzeczy Wnioskodawca, aby pokryć wynagrodzenie w części podatku należnego, zobowiązana będzie tą kwotą obciążać ostatecznego beneficjenta. W takim przypadku w momencie podpisania umowy beneficjent ostateczny dokona zapłaty części wynagrodzenia w wysokości kwoty VAT, którą Wnioskodawca będzie zobowiązana odprowadzić jako podatek należny.

Na otrzymaną kwotę Wnioskodawca wystawi fakturę VAT traktując wspomnianą kwotę jako kwotę brutto i wyliczając podatek metodą „w stu”. Następnie po otrzymaniu kwoty dotacji Wnioskodawca wystawi fakturę VAT na otrzymaną kwotę dotacji traktując wspomnianą kwotę jako kwotę brutto i wyliczając podatek metodą „w stu”.

W obu przypadkach faktura zostanie wystawiona nie później niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu otrzymania wpłaty (uwzględniając kasowy moment powstania obowiązku podatkowego). W zakresie obu faktur jako nabywca wskazany będzie ostateczny beneficjent.

W przypadku, gdy przed otrzymaniem dotacji Wnioskodawca faktycznie wykona wszystkie czynności na rzecz beneficjenta ostatecznego faktura zostanie wystawiona nie później niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostaną wykonane wszystkie czynności na rzecz beneficjenta rzeczywistego w oparciu o obowiązek podatkowy powstały w dacie zakończenia wykonywania czynności.

Niemniej jednak zdaniem Wnioskodawcy otrzymana kwota dotacji nie stanowi podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, a co za tym idzie nie będzie konieczności obciążania ostatecznego beneficjenta dodatkową kwotą, bowiem kwota dotacji pokryje w całości ponoszone przez Wnioskodawcy koszty.

W uzupełnieniu wskazali Państwo, że:

Umowa na świadczenie usług będzie podpisywana pomiędzy Wnioskodawcą (z definicji umowy: „Zleceniobiorca”), a przedsiębiorcą ( z definicji umowy: „Zleceniodawca”).

Przedmiot umowy zostanie sformułowany następująco:

Zleceniodawca zleca, a Zleceniobiorca przyjmuje zlecenie świadczenia usług proinnowacyjnych polegających na: (do wyboru – w zależności od potrzeby przedsiębiorcy)

-przeprowadzeniu audytu technologicznego wstępnego, lub - przeprowadzeniu audytu technologicznego pogłębionego, lub

-świadczeniu usług specjalistycznego doradztwa ukierunkowanego na transfer wiedzy, lub

-świadczeniu usługi szkoleniowej dotyczącej podnoszenia kompetencji i umiejętności kadr przedsiębiorstw niezbędnych w procesach transformacji przedsiębiorstw.

Warunki zaproponowane w umowie będą tożsame dla wszystkich przedsiębiorców. Treść umowy będzie różnić się rodzajem wykonywanej usługi (audyt/doradztwo/szkolenie) oraz jej terminem realizacji i zakresem, a co za tym idzie wysokością wynagrodzenia.

Umowy z przedsiębiorcami przewidują możliwość wypowiedzenia jej przez którąkolwiek ze stron z zachowaniem jednomiesięcznego okresu wypowiedzenia, ze skutkiem na koniec miesiąca kalendarzowego. W okresie wypowiedzenia Wnioskodawca (Zleceniobiorca) nie jest zobowiązany do kontynuowania prac w celu realizacji przedmiotu umowy zgodnie z umową.

Dodatkowo, zapisy umowy uwzględniają możliwość wypowiedzenia jej, przez każdą ze stron, ze skutkiem natychmiastowym. Takie wypowiedzenie może nastąpić w przypadku istotnego naruszenia umowy przez drugą stronę, lecz wyłącznie w przypadku, gdy takie naruszenie nie zostanie naprawione przez stronę dopuszczającą się naruszenia w terminie wskazanym przez stronę w wezwaniu doręczonym stronie naruszającej. Za istotne naruszenia umowy, uważa się w szczególności:

-naruszenie przez stronę zobowiązania do zachowania poufności określonego w umowie,

-działanie strony na szkodę drugiej strony lub rażące naruszenie przez stronę obowiązku współpracy.

Wnioskodawca będzie świadczył usługi na rzecz przedsiębiorców w następujących formach:

a)        przeprowadzenie audytu technologicznego:

-wstępnego, obejmującego ogólną sytuację przedsiębiorstwa, sytuację branży/rynków, w których przedsiębiorstwo działa, trendy w obszarze technologii, w których pracuje przedsiębiorstwo, potencjał do absorbcji i skutecznego wykorzystania udzielonej pomocy,

-pogłębionego, zawierającego ocenę potencjału i otoczenia funkcjonowania przedsiębiorcy, plan rozwoju przedsiębiorcy na podstawie nowych lub znacząco ulepszonych rozwiązań,

b)        doradztwo ukierunkowane na transfer wiedzy, w zakresie:

-przygotowania projektów badawczo-rozwojowych, obejmujące m.in.: analizę koncepcji projektu B+R pod kątem jego potencjału innowacyjnego i biznesowego, zasobów niezbędnych do przeprowadzenia projektu oraz ryzyk związanych z jego realizacją, ocenę potencjału projektu B+R pod kątem możliwości uzyskania dofinansowania ze środków zewnętrznych np. funduszy europejskich wraz z rekomendacjami służącymi jego weryfikacji w celu zwiększenia szans na uzyskanie dofinansowania, wsparcie doradcze w zakresie właściwego przygotowania i zarządzania projektami B+R a także wprowadzaniem innowacyjnych rozwiązań na rynek (m.in. aspekty przedwdrożeniowe: prawne, regulacyjne, biznesowe, marketingowe),

-absorpcji innowacji, związanej z wdrażaniem w działalności przedsiębiorstw innowacji produktowych oraz innowacji w procesach biznesowych,

-cyfrowej transformacji, związane z wprowadzaniem do działalności przedsiębiorstwa nowych lub znacząco ulepszonych rozwiązań cyfrowych,

-zielonej transformacji, związane z wprowadzaniem do działalności przedsiębiorstwa nowych lub znacząco ulepszonych rozwiązań m.in. w zakresie gospodarki o obiegu zamkniętym oraz gospodarki niskoemisyjnej (w tym w zakresie 3)

-efektywności energetycznej, analiz związanych ze śladem węglowym, śladem środowiskowym),

-wdrażania przez przedsiębiorstwa celów zrównoważonego rozwoju, obejmującego rozwiązania związane z ochroną środowiska, kwestiami społecznymi oraz ładem korporacyjnym,

c)świadczeniu usług szkoleniowych dotyczących podnoszenia kompetencji i umiejętności kadr przedsiębiorstw niezbędnych w procesach transformacji przedsiębiorstw w kierunku rozwijania działalności innowacyjnej oraz transformacji cyfrowej i zielonej (crossfinancing).

Podstawą do rozliczenia się z realizacji wskazanych powyżej usług, będzie:

a)w przypadku audytu technologicznego wstępnego lub pogłębionego - raport zawierający wykonaną usługę,

b)w przypadku usługi specjalistycznego doradztwa - karta usługi doradczej,

c)w przypadku usługi przeprowadzenia szkolenia - lista obecności potwierdzająca liczbę uczestników szkolenia.

W ramach Porozumienia zawartego z Partnerem Wiodącym oraz pozostałymi Partnerami, Wnioskodawca zachowuje pełną odrębność i samodzielność w działaniach związanych ze świadczeniem usług na rzecz przedsiębiorców. Te kwestie sprecyzowane są również w Porozumieniu w sprawie współpracy partnerskiej z dnia 10 kwietnia 2024 r., gdzie w §7 ust. 1 wskazano odpowiedzialność stron tj. „Każda ze Stron umowy ponosi wyłączną odpowiedzialność za wszystkie działania lub zaniechania związane z realizacją powierzonych im zadań wobec osób trzecich, w tym odpowiedzialność za straty przez nie poniesione w związku z realizacją tych zadań”.

Zgodnie z zapisami zawartego Porozumienia (§9), każdy z Partnerów Projektu (w tym Wnioskodawca), jest zobligowany do zwrotu całości lub części kwoty dofinansowania Projektu ze względu na nieprawidłowości w jego realizacji wraz z naliczonymi odsetkami. Nieprawidłowości te, mogą być związane z wykorzystaniem środków niezgodnie z ich przeznaczeniem, czy też w przypadku wykorzystania ich z naruszeniem procedur np. prawa zamówień publicznych czy też niezgodnie z Wytycznymi dotyczącymi kwalifikowalności wydatków na lata 2021 – 2027, SZOP.

Zgodnie z założeniami Projektu, Partner Wiodący (…) ma możliwość oceny realizacji Projektu w drodze monitoringu, którego celem jest systematyczna obserwacja procesu wdrażania Projektu i postęp prac w ramach poszczególnych zadań oraz poziomu osiągnięcia założonych we wniosku o dofinansowanie celów i wskaźników. Wskaźnikami Projektu są m. in. liczba przedsiębiorstw dla których zostały zrealizowane usługi i liczba pracowników, którzy byli uczestnikami szkoleń. Zatem Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec Partnera Wiodącego, za należyte wykonanie zadań określonych w Projekcie oraz za realizację usług, które stanowią wskaźnik w Projekcie. W przypadku braku zrealizowanych usług lub ich nieprawidłowego wykonania, Wnioskodawca może nie otrzymać refundacji poniesionych wydatków w ramach Projektu.

Dodatkowo Wnioskodawca ponosi wyłączną odpowiedzialność wobec osób trzecich za szkody powstałe w związku z realizacją powierzonych zadań w ramach Projektu. W tym, wobec przedsiębiorców w przypadku nienależytego wykonania świadczonej usługi audytu/doradztwa/szkolenia lub niewykonania jej w wyznaczonym w umowie terminie. Wszelkie nieprawidłowości mogą zostać wskazane w protokole zdawczo – odbiorczym z realizacji usługi. Protokół z każdej usług będzie miał formę określoną w Ad. 4. Wnioskodawca natomiast, nie będzie ponosił odpowiedzialności za wdrożenie rekomendacji powstałych w ramach realizowanych usług.

Wnioskodawca planuje wdrożenie do stałej oferty świadczenie odpłatnych usług określonych w projekcie ale dopiero po jego zakończeniu. Specyfika Projektu nie daje możliwości wykorzystania wytworzonych materiałów w trakcie trwania Projektu do późniejszych działań.

Wszystkie płatności związane z realizacją Projektu, pomiędzy Wnioskodawcą a Partnerem Wiodącym będą dokonywane za pośrednictwem wyodrębnionego dla Projektu rachunku bankowego. Środki dla Wnioskodawcy od Partnera Wiodącego będą przekazywane w transzach wynikających z uzgodnionego harmonogramu zrealizowanych wydatków, po zakończonym okresie rozliczeniowym tj. po każdym kwartale. Wysokość transzy będzie zawsze dostosowana do zrealizowanych usług na rzecz przedsiębiorców i wysokości wystawianych zaświadczeń de minimis. Z kolei transfer całości środków finansowych otrzymanych w ramach Projektu na rzecz ostatecznych odbiorców (przedsiębiorców) zostanie zrealizowane w postaci zaświadczeń de minimis.

Wnioskodawca będzie dokonywał zakupu towarów i usług samodzielnie w zakresie wyłącznie swojej części budżetu.

Wnioskodawca jest wskazany samodzielnie jako „Nabywca” na fakturach, dotyczących realizacji zadań przypadających Wnioskodawcy w Projekcie.

Realizacja przedmiotu projektu uzależniona jest całkowicie od otrzymania dofinansowania.

W przypadku braku otrzymanego dofinansowania na realizację projektu, usługi zaplanowane w ramach projektu nie byłyby świadczone dla przedsiębiorców.

Wnioskodawca zobligowany jest do sporządzania trzymiesięcznych zestawień poniesionych wydatków (na podstawie dokumentów tj. list płac, ewidencji czasu pracy personelu projektu, faktur, delegacji) do wysokości udzielonej pomocy de minimis. Zestawienie sporządzane jest każdorazowo na podstawie faktycznie zaksięgowanych i zapłaconych dokumentów księgowych oraz składane wraz z dokumentacją do Partnera Wiodącego w wersji elektronicznej na adres e-mail co kwartał w terminie do 3 dni roboczych od miesiąca, za który składane jest rozliczenie. Dokumenty te, podlegają wstępnej weryfikacji przez Partnera Wiodącego, który informuje Partnera o ich poprawności lub konieczności wprowadzenia korekt i uzupełnień. Po zatwierdzeniu dokumentów od każdego z Członków Konsorcjum, Partner Wiodący składa wspólny wniosek o płatność do Instytucji Pośredniczącej (…), celem otrzymania środków na dofinansowanie Projektu. Po zatwierdzeniu wniosku o płatność przez Instytucję Pośredniczącą, Partner Wiodący otrzymuje środki z (…), które następnie przekazuje Wnioskodawcy na wyodrębniony rachunek bankowy, na finansowanie kosztów realizacji zadań w projekcie w formie refundacji poniesionych kosztów.

W przypadku uznania, że kwota stanowiąca dofinansowanie w formie refundacji kosztów kwalifikowanych Projektu, przekazana Wnioskodawcy przez Partnera Wiodącego w związku z realizacją Projektu nie stanowi podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dokonywane zakupu będą związane wyłącznie z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu VAT.

W przypadku uznania, że kwota stanowiąca dofinansowanie w formie refundacji kosztów kwalifikowanych Projektu, przekazana Wnioskodawcy przez Partnera Wiodącego w związku z realizacją Projektu stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług, zakupy towarów i usług będą wykorzystywane wyłącznie do czynności dających pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego (tj. wyłącznie czynnościami opodatkowanymi VAT, które nie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania). Tym samym uzupełniając stanowisko własne dotyczące pytanie nr 5 dokonywane zakupu będą związane wyłącznie do czynności opodatkowanych.

Wydatki ponoszone w ramach realizacji Projektu będą udokumentowane fakturami wystawianymi wyłącznie na Wnioskodawcę.n

Pytanie

1.Czy kwota stanowiąca dofinansowanie w formie refundacji kosztów kwalifikowanych Projektu, przekazana Wnioskodawcy przez Partnera Wiodącego w związku z realizacją Projektu stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

2.W przypadku uznania w odpowiedzi na pytanie nr 1, że kwota dofinansowania stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług, kto jest odbiorcą świadczenia stanowiącego przedmiot opodatkowania podatkiem od towarów i usług, na rzecz którego należałoby wystawić fakturę potwierdzającą wykonanie świadczenia oraz w jaki sposób określić należy podstawę opodatkowania na takiej fakturze?

3.W przypadku uznania w odpowiedzi na pytanie nr 1, że kwota dofinansowania stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług, kiedy po stronie Wnioskodawcy powstaje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług?

4.W przypadku uznania w odpowiedzi na pytanie nr 1, że kwota dofinansowania stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług czy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i świadczenie usług służących realizacji Projektu zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r.?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy kwota stanowiąca dofinansowanie w formie refundacji kosztów kwalifikowanych Projektu, przekazana Wnioskodawcy przez Partnera Wiodącego w związku z realizacją Projektu nie stanowi podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, na podstawie art. 7 ust. 1 tej ustawy, rozumieć należy przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Kwestię podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług reguluje art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Zgodnie z tym przepisem podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze „mającymi bezpośredni wpływ na cenę” towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Przytoczony przepis ustawy z dnia 11 marca 2004 r. stanowi implementację do krajowego porządku prawnego art. 73 dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zgodnie z którym podstawą opodatkowania jest w odniesieniu do dostaw towarów i usług innych niż wymienione w art. 74-77, wszystko co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia. Kluczowe dla analizowanego zagadnienia jest pojęcie dotacji „które mają bezpośredni wpływ na cenę” towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. W tym celu, poza wykładnią językową należy odwołać się do orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Zagadnienie to było analizowane w wyrokach w sprawach C- 184/00 (Office de produits wallons ASBF przeciwko Państwu Belgijskiemu) oraz C-381/01 (Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Włoskiej). W pierwszym ze wspomnianych orzeczeń Trybunał wywiódł, że dotacje operacyjne na pokrycie części kosztów prowadzenia działalności niemal zawsze mają wpływ na kalkulowaną na bazie kosztów cenę towarów i usług dostarczanych (świadczonych) przez podmiot dotowany. W takim zakresie, w jakim oferuje on określone towary lub usługi, może on zazwyczaj oferować je po cenach, których nie byłby w stanie zaproponować, gdyby musiał jednocześnie pokryć swoje koszty i osiągnąć zysk. Jednakże sam fakt, że dotacja może mieć wpływ na cenę towarów lub usług dostarczanych lub świadczonych przez podmiot dotowany nie wystarcza, by dotacja ta podlegała opodatkowaniu. Aby dotacja była bezpośrednio powiązana z ceną takich dostaw konieczne jest także, by była ona wypłacana danemu podmiotowi bezpośrednio w celu umożliwienia mu dostarczania określonych towarów lub świadczenia określonych usług. Jedynie w tym przypadku dotację należy uznać za wynagrodzenie za dostawę towarów lub świadczenie usług, a w konsekwencji za podlegającą opodatkowaniu. Dalej Trybunał wywodził, że nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy, by możliwe było jej ustalenie. Cena, jaką płaci nabywca, musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalania ceny, jakiej żąda ten ostatni.

Należy obiektywnie zbadać czy fakt, że dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu, pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku tej dotacji. Trybunał zauważył, że w świetle faktu, iż beneficjent wykonuje szereg czynności należy zweryfikować, czy każda z tych czynności daje podstawę do konkretnej i identyfikowalnej płatności, czy też dotacja jest wypłacana globalnie na pokrycie ogólnych kosztów działalności. W każdym razie, jedynie część dotacji identyfikowalna jako wynagrodzenie za dostawę podlegającą opodatkowaniu może podlegać VAT.

W drugim ze wspomnianych orzeczeń Trybunał Sprawiedliwości uznał, że w celu bezpośredniego związania dotacji z ceną określonej transakcji powinna ona być przede wszystkim przyznawana konkretnie podmiotowi subwencjonowanemu po to, by dostarczał on określonego towaru lub wykonywał określoną usługę. Jedynie w tym przypadku subwencja może być uznana za świadczenie wzajemne względem dostawy towaru lub świadczonej usługi, a w związku z tym podlegać opodatkowaniu. Zdaniem Trybunału należy zbadać, czy nabywcy towarów lub usługobiorcy czerpią zysk z subwencji przyznanej jej beneficjentowi. Niezbędne jest również, by cena, którą ma zapłacić nabywca lub usługobiorca, była ustalona w taki sposób, by zmniejszała się w stosunku odpowiadającym subwencji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, która stanowiłaby zatem element determinujący ceny, jakiej ten ostatni żąda.

Należy zatem zbadać, czy okoliczność, że subwencja jest przyznawana sprzedawcy lub świadczącemu usługi, pozwala mu obiektywnie na sprzedaż towarów lub świadczenie usług po cenie niższej od tej, której by żądał, gdyby nie otrzymał subwencji. Powinno być w każdym razie możliwe zidentyfikowanie świadczenia wzajemnego, które stanowi subwencja. Nie ulega wątpliwości, że dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają one opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Warunkiem opodatkowania jest to, aby istniał bezpośredni związek między usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami. Jednakże sam zatem fakt, że dotacja wpływa na ostateczną cenę świadczenia, nie ma znaczenia dla uznania, czy powinno ono zwiększać podstawę opodatkowania VAT. W praktyce bowiem praktycznie w każdym przypadku dofinansowanie działalności podatnika wpływa w pewien sposób na poziom stosowanych prze niego cen.

Należy zauważyć, że w przedmiotowym przypadku dotacja jest przyznawana w określonej kwocie bez związku z jakąkolwiek ceną świadczenia. Co więcej, jak wskazano w stanie faktycznym przy założeniu, że dotacja nie stanowi podstawy opodatkowania (jak wywodzi Wnioskodawca) w ogóle nie wystąpi „cena” bowiem Wnioskodawca w związku z wykonywanymi czynnościami otrzyma jedynie dotację od Partnera Wiodącego na pokrycie kosztów czynności, a ostateczny beneficjent nie dokonuje żadnej płatności w tym zakresie. Brak ceny powoduje jednocześnie, że nie może zostać spełniony warunek bezpośredniej dopłaty do ceny, skora „cena” nie występuje.

Na powyższą kwestię jednoznacznie wskazuje się w orzeczeniach sądów administracyjnych. Przykładowo w prawomocnym wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 lipca 2020 r. I FSK 1600/19: „Konkludując, należy stwierdzić, że otrzymanego przez skarżącą dofinansowania, które jest przeznaczone na pokrycie wydatków (kosztów) związanych z realizacją projektu, a w jego ramach na wykonanie określonych usług, za które uczestnik projektu nie musi już ponosić żadnych kosztów, nie można uznać za mające bezpośredni wpływ na cenę usług świadczonych w ramach tego projektu.”). Tak też orzekł WSA w Białymstoku w prawomocnym wyroku z dnia 28 lipca 2021 r. sygn. I SA/Bk 283/21: „Podsumowując, sąd stwierdza, że otrzymanego przez PPŁ dofinansowania, które jest przeznaczone na pokrycie wydatków (kosztów) związanych z realizacją Projektu, a w jego ramach na wykonanie określonych usług, za które uczestnik projektu nie musi już ponosić żadnych kosztów, nie można uznać za mające bezpośredni wpływ na cenę usług świadczonych w ramach tego projektu.”.

Podobnie WSA w Gdańsku w wyroku z dnia 12 marca 2024 r. I SA/Gd 19/24 Dotacja otrzymywana przez Wnioskodawcę ma oparcie w kalkulacji kosztowej (szacowanych kosztach, które będą poniesione przez Wnioskodawcę), a nie jakimkolwiek cennikiem lub wynagrodzeniem, które Wnioskodawca ustaliłaby dla tego typu świadczeń. Nie mamy tutaj zatem do czynienia z usługą, którą Wnioskodawca wykonuje, a związku z otrzymaniem dotacji usługa taka ma niższe wynagrodzenie. W tym wypadku Wnioskodawca nie otrzymuje wynagrodzenia, a jedynie dotację do kosztów realizacji Projektu i jednocześnie nie występuje w tym wypadku „cena” brak jest bowiem czynności, z którą związana jest odpłatność. Tak więc Wnioskodawca wykonuje czynności na rzecz beneficjenta ostatecznego, a otrzymana kwota pieniężna ma jedynie pokryć poniesione, koszty, nie stanowiąc wynagrodzenia za świadczone usługi. Powyższe argumenty, w świetle przedstawionego stanu prawnego oraz orzecznictwa TSUE, prowadzą do wniosku, że w analizowanym przypadku nie mamy do czynienia z wypełnieniem normy prawnej art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., a co za tym idzie dotacja nie powinna stanowić podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Poniższe stanowisko własne w zakresie pytań 2-4 dotyczy sytuacji uznania dotacji za stanowiącej podstawę opodatkowania i Wnioskodawca stanowisko to prezentuje z ostrożności podatkowej.

Ad. 2

W przypadku uznania w odpowiedzi na pytanie nr 1, że kwota dofinansowania stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług, zdaniem Wnioskodawcy odbiorcą świadczenia jest ostateczny beneficjent i to na ten podmiot należy wystawić fakturę.

Kwota na fakturze winna opiewać na kwotę otrzymanej dotacji powiększonej o część odpłatności opłacaną przez ostatecznego beneficjenta – wskazane kwoty będą stanowić kwotę brutto wynagrodzenia, w ramach której kwota podatku należnego winna być wyliczona metodą „w stu”. Z przedstawionego stanu faktycznego jednoznacznie wynika, że istotą działania Wnioskodawcy jest wykonanie świadczenia na rzecz ostatecznego beneficjenta. Partner Wiodący jest jedynie podmiotem, który na podstawie zawartej umowy przekazuje świadczenie pieniężne na rzecz Wnioskodawcy. Nie jest jednak beneficjentem działań Wnioskodawcy, nie odnosi żadnej korzyści z tytułu działania Wnioskodawcy jak również Strony (tj. Wnioskodawcę i Partnera Wiodącego) nie łączy żaden stosunek zobowiązaniowy polegający na świadczeniu usług za wynagrodzeniem w ramach realizacji programu – taki stosunek zobowiązaniowy łączy Wnioskodawcę z Partnerem Wiodącym.

Ad. 3

W przypadku uznania w odpowiedzi na pytanie nr 1, że kwota dofinansowania stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zdaniem Wnioskodawcy obowiązek podatkowy powstaje w dacie otrzymania każdej transzy płatności (odpłatności wnoszonej przez klienta lub dotacji) chyba, że wcześniej faktycznie została wykonana usługa na rzecz beneficjenta ostatecznego (w takim wypadku obowiązek podatkowy powstaje w dacie wykonania czynności na rzecz beneficjenta rzeczywistego w pozostałej kwocie należnej Wnioskodawcy).

Zgodnie z ogólną zasadą, zawartą w art. 19a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1 tej ustawy.

Moment powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług w przypadku otrzymania dotacji, subwencji oraz innych dopłat stanowi wyjątek od ogólnej reguły i został uregulowany w art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

Zgodnie z tym przepisem obowiązek podatkowy powstaje w momencie otrzymania całości lub części dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Odnosząc powyższe regulacje do przedstawionego stanu faktycznego należy podkreślić, iż obowiązek podatkowy powstanie w dacie otrzymania odpłatności, a jeśli wcześniej zostanie wykonana czynność opodatkowana wówczas obowiązek podatkowy powstaje w dacie wykonania czynności do części odpłatności, która nie została uprzednio opodatkowana na zasadzie kasowej w związku z jej otrzymaniem.

Ad. 4.

W przypadku uznania w odpowiedzi na pytanie nr 1, że kwota dofinansowania stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zdaniem Wnioskodawcy będzie jej przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją Projektu.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. podatnikami tego podatku są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Oznacza to, że Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług w zakresie czynności innych niż związane z wykonywaną działalnością organu władzy publicznej. Co więcej Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W tym stanie rzeczy należy uznać, że wszelkie wydatki związane z realizacją Projektu, w ramach którego otrzymana dotacja będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (podobnie jak ewentualna odpłatność ponoszona przez ostatecznego beneficjenta) będą bezpośrednio związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, a jednocześnie Wnioskodawca nie będzie działać w tym zakresie w charakterze organu władzy publicznej.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wskazano w stanie faktycznym Wnioskodawca przy założeniu, że otrzymana dotacja stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług będzie ponosiła wyodrębnione koszty, które w całości będą służyły wykonywaniu czynności opodatkowanych na rzecz ostatecznego beneficjenta.

Jednocześnie nie wystąpią w tym przypadku koszty, które związane są z działalnością dającą pełne prawo do odliczenia VAT oraz działalnością, która tego prawa nie daje (działalność niepodlegająca opodatkowaniu i zwolniona z opodatkowania). W tym stanie rzeczy spełnione zostaną warunki określone w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. przyznające Wnioskodawcy prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków ponoszonych w związku z wykonywanie czynności na rzecz ostatecznego beneficjenta, które to czynności w całości będą opodatkowane VAT.

Ponadto należy zauważyć, że przedmiotowym stanie faktycznym nie zachodzą negatywne przesłanki odliczenia podatku naliczonego określone w art. 88 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. – czyli wydatki związane z realizacją Projektu nie są związane z okolicznościami, w zakresie których ustawodawca wyłączył prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Co również istotne w przedmiotowym przypadku nie zachodzą przesłanki proporcjonalnego odliczenia podatku naliczonego określone w art. 86 ust. 2a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. oraz w art. 90 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. bowiem Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować dokonane zakupy wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej w ramach realizacji Projektu. Mając powyższe na względzie, w ocenie Wnioskodawcy spełnione są wszystkie warunki do pełnego odliczenia podatku naliczonego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest:

-nieprawidłowe w zakresie braku uznania za podstawę opodatkowania dotacji otrzymanej w ramach realizowanego projektu (pytanie nr 1) oraz momentu powstania obowiązku podatkowego (pytanie nr 3),

-prawidłowe w zakresie określenia adresata faktury oraz podstawy opodatkowania na fakturze wystawionej z tytułu realizacji usług objętych projektem (pytanie nr 2) oraz prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług służących realizacji projektu (pytanie nr 4).

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu.

Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od  dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, że nie każde działanie, powstrzymanie się  od  działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy.

Muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

- w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

- świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Przy czym oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub  usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów  i  świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy  są  wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz  w  art. 8 ust. 2 ustawy).

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za  wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu świadczącego usługę do żądania od odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub  ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Przepisy dotyczące funkcjonowania podatku VAT w krajach członkowskich Unii Europejskiej podlegają harmonizacji na zasadach określonych w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28  listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr  347 str. 1, ze zm.), zwanej dalej dyrektywą. Uszczegółowieniem zasad obowiązywania i  funkcjonowania podatku VAT określonych w dyrektywie są wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).

TSUE w wyroku z 27 października 2011 r. w sprawie C-93/10 Finanzamt Essen–NordOst przeciwko GFKL Financial Services AG wskazał, że:

W wyroku z 27 marca 2014 r. w sprawie C-151/13 Le Rayon d’Or SARL przeciwko Ministre de  l’Économie et des Finances Trybunał wskazał, że

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez  świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za  odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Zatem, aby dana czynność (usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi  istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a  otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do  wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za  wykonanie tego świadczenia.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy:

W świetle art. 29a ust. 6 ustawy:

Z treści powołanego przepisu wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są czy też nie są  opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że  dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna  dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi.

W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub  świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z  tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

Przepis art. 29a ust. 1 ustawy jest odpowiednikiem art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z  którym:

Opodatkowanie subwencji (dotacji) stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie subwencje (dotacje) stanowią element podstawy opodatkowania VAT. Jedynie takie, które są subwencjami (dotacjami) związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko subwencje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast inne subwencje (dotacje) nie wchodzą tym samym do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Istotne zatem dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy, jest wyjaśnienie pojęcia „dotacja bezpośrednio związana z ceną”.

W tym celu istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W  szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des products wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commisioners of Customs and Excise, w skrócie KNW).

W wyroku C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z  ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy  dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie  później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do  jej  otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy, by możliwe było jej ustalenie. Cena, jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w  proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.

W wyroku C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z  funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po  niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.

Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je  tylko  w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo, że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.

Jeżeli otrzymywana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

W sytuacji zatem, gdy podatnik dla konkretnej dostawy towarów lub konkretnego świadczenia usług otrzymuje od innego podmiotu dofinansowanie, np. w postaci dotacji stanowiącej dopłatę do ceny towaru lub usługi – tego rodzaju dofinansowanie stanowi, obok ceny, uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu tej dostawy lub świadczenia. Natomiast dotacje mające na celu dofinansowanie ogólnych kosztów działalności, niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a więc nieuzależnione od ilości i  wartości dostarczanych towarów lub świadczonych usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy, a zatem nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i  usług.

Z treści art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że nie ma znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest aby było to  wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za daną konkretną dostawę.

Należy w tym miejscu wskazać również na wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z  dnia 4 lipca 2024 r. w sprawie C-87/23 Biedrība „Latvijas Informācijas un komunikācijas tehnoloģijas asociācija” przeciwko Valsts ieņēmumu dienests. Wprawdzie okoliczności, których  dotyczy ten wyrok nie są identyczne z niniejszą sprawą, ale jednak TSUE wskazuje w nim na  uwzględnienie kwoty dotacji w podstawie wymiaru opodatkowania. W powołanym wyroku Trybunał wskazał, że:

Dalej TSUE wskazał, że:

Trybunał stwierdził również, że:

Dalej, odwołując się do treści art. 9 Dyrektywy TSUE wskazał, że:

Podsumowując Trybunał doszedł do wniosku, że:

Odnosząc się do kwestii objętej zakresem zadanego pytania nr 1 wniosku należy jeszcze raz podkreślić, że dotacja podlega opodatkowaniu, jeżeli ma bezpośredni związek z ceną dostarczonego towaru/usługi świadczonej przez otrzymującego dotację. W takiej sytuacji przyjmuje się, że dotacja stanowi składnik tej ceny. Innymi słowy dotacja „uzupełniając” podstawę opodatkowania z tytułu dostawy towaru/świadczenia usługi jest opodatkowana na takich samych zasadach jak czynność, której dotyczy.

Analizując zatem kwestię, czy otrzymywana dotacja podlega opodatkowaniu, należy rozważyć, czy  występują konkretne podlegające opodatkowaniu czynności (dostawa towarów lub świadczenie usług) wykonywane przez Państwa, z którymi związane są środki z otrzymanego dofinansowania.

Jak wynika z opisu sprawy, w celu realizacji projektu pn. „…”, zawarli Państwo umowę partnerską, która reguluje zasady współpracy na linii Partner Wiodący - Partnerzy oraz między poszczególnymi Partnerami. Partnerzy odpowiedzialni są za świadczenie proinnowacyjnych usług dla przedsiębiorców z sektora , jak również posiadających status firmy small mid - caps z terenu województwa. Wnioskodawca będzie świadczył usługi na rzecz przedsiębiorców formie  (…). Wykonanie czynności w ramach Projektu na rzecz danego przedsiębiorcy będzie odbywało się na podstawie umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a tym przedsiębiorcą. Warunki umów będą tożsame dla wszystkich przedsiębiorców. Treść umowy będzie różnić się rodzajem wykonywanej usługi (audyt/doradztwo/szkolenie) oraz jej terminem realizacji i zakresem, a co za tym idzie wysokością wynagrodzenia.

Po zatwierdzeniu wniosku o płatność przez Instytucję Pośredniczącą, Partner Wiodący otrzymuje środki z (…), które następnie przekazuje Wnioskodawcy na wyodrębniony rachunek bankowy, na finansowanie kosztów realizacji zadań w projekcie w formie refundacji poniesionych kosztów. Środki dla Wnioskodawcy od Partnera Wiodącego będą przekazywane w transzach wynikających z uzgodnionego harmonogramu zrealizowanych wydatków, po zakończonym okresie rozliczeniowym tj. po każdym kwartale. Wysokość transzy będzie zawsze dostosowana do zrealizowanych usług na rzecz przedsiębiorców i wysokości wystawianych zaświadczeń de minimis. Z kolei transfer całości środków finansowych otrzymanych w ramach Projektu na rzecz ostatecznych odbiorców (przedsiębiorców) zostanie zrealizowane w postaci zaświadczeń de minimis.

Otrzymana dotacja będzie stanowiła refundację za poniesione koszty za usługi świadczone w trakcie realizacji Projektu. W ramach Projektu wystąpią świadczenia na rzecz zindywidualizowanych beneficjentów ostatecznych (przedsiębiorców uczestniczących w Projekcie).Wnioskodawca nie otrzyma wynagrodzenia z tego tytułu a jedynie zwrot poniesionych kosztów w ramach dotacji otrzymanej od Partnera Wiodącego. Wnioskodawca nie ma żadnej zawartej z Partnerem Wiodącym umowy na płatność wynagrodzenia w związku z czynnościami wykonywanymi na rzecz podmiotu trzeciego (ostatecznego beneficjenta). Relacje umowne i faktyczne zostały opisane powyżej niemniej jednak nie dotyczą one porozumienia w zakresie zobowiązania Partnera Wiodącego do zapłaty wynagrodzenia za podmiot trzeci.

W chwili obecnej nie zamierzają Państwo wprowadzać odpłatności za czynności realizowane w ramach Projektu. Realizowane przez Państwa czynności na rzecz przedsiębiorców, będą stanowiły świadczenia nieodpłatne. Mocą dofinansowania będzie Państwu zwrócony koszt ich realizacji. Możliwe jest ewentualnie otrzymanie środków bezpośrednio od ostatecznego beneficjenta, przy czym w tym wypadku finansowanie to nie może przekroczyć 23% wartości kosztów i miałoby na celu jedynie sfinansowanie poniesionego przez Wnioskodawcę kosztu podatku od towarów i usług jeśli uznać, że otrzymana dotacja stanowi podstawę opodatkowania VAT.

Wskazali Państwo, że realizacja przedmiotu projektu uzależniona jest całkowicie od otrzymania dofinansowania. W przypadku braku otrzymanego dofinansowania na realizację projektu, usługi zaplanowane w ramach projektu nie byłyby świadczone dla przedsiębiorców.

Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą kwestii czy kwota stanowiąca dofinansowanie w formie refundacji kosztów kwalifikowanych Projektu, przekazana Wnioskodawcy przez Partnera Wiodącego w związku z realizacją Projektu stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W celu ustalenia podstawy opodatkowania w przedmiotowej sprawie w pierwszej kolejności należy przeanalizować, czy otrzymane dofinansowanie powinno być wliczone do podstawy opodatkowania.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której wystąpią skonkretyzowane świadczenia na rzecz zindywidualizowanych beneficjentów (przedsiębiorców uczestniczących w Projekcie) w zamian za określone wynagrodzenie (przekazaną przez Partnera Wiodącego kwotę refundacji). Analiza przedstawionego opisu sprawy, treści cytowanych przepisów prawa podatkowego oraz orzecznictwa TSUE prowadzi bowiem do stwierdzenia, że przekazywane Państwu środki finansowe na realizację przedmiotowego Projektu stanowią dotację, która ma bezpośredni wpływ na cenę świadczonych przez Wnioskodawcę usług. Przedmiotowy Projekt jest konkretnym zadaniem, wyodrębnionym z Państwa ogólnej działalności. W opisie sprawy wskazali Państwo, że w przypadku braku otrzymanego dofinansowania na realizację Projektu, usługi zaplanowane w ramach Projektu nie byłyby świadczone dla przedsiębiorców.

W rozpatrywanej sprawie szczególne znaczenie ma to, że realizacja Projektu będzie możliwa dzięki otrzymanemu dofinansowaniu, a zatem stanowi ona dopłatę do świadczonych usług. Gdyby nie otrzymano dofinansowania uczestnicy ww. Projektu, w normalnych warunkach rynkowych musieliby zapłacić cenę za usługi w wysokości co najmniej równej wydatkom związanym z ich świadczeniem.

Przedmiotowej dotacji nie można uznać za dotację kosztową przeznaczoną na Państwa ogólną działalność, niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Celem przekazanego Państwu dofinansowania nie jest dotowanie całej działalności Państwa działalności, ale konkretnych czynności wykonywanych w ramach Projektu na rzecz przedsiębiorców.

Z opisu sprawy wynika, że kwota dofinansowania stanowi tylko i wyłącznie koszty, które będą przeznaczone na realizację zadań zaplanowanych w Projekcie i osiągnięcie jego celów. Podstawą do rozliczenia się z realizacji wskazanych powyżej usług, będzie:

a)w przypadku audytu technologicznego wstępnego lub pogłębionego - raport zawierający wykonaną usługę,

b)w przypadku usługi specjalistycznego doradztwa - karta usługi doradczej,

c)w przypadku usługi przeprowadzenia szkolenia - lista obecności potwierdzająca liczbę uczestników szkolenia.

Zgodnie z zapisami zawartego Porozumienia (§9), każdy z Partnerów Projektu (w tym Wnioskodawca), jest zobligowany do zwrotu całości lub części kwoty dofinansowania Projektu ze względu na nieprawidłowości w jego realizacji wraz z naliczonymi odsetkami. Nieprawidłowości te mogą być związane z wykorzystaniem środków niezgodnie z ich przeznaczeniem, czy też w przypadku wykorzystania ich z naruszeniem procedur np. prawa zamówień publicznych czy też niezgodnie z Wytycznymi dotyczącymi kwalifikowalności wydatków na lata 2021 – 2027, SZOP.

Zatem przedstawione okoliczności sprawy wskazują, że otrzymana przez Państwa dotacja jest policzalna – ściśle określona i przeznaczona na konkretne Państwa świadczenia (o określonej ilości i wartości), co powoduje, że stanowi zapłatę od osoby trzeciej za wykonane świadczenia na rzecz przedsiębiorców. 

W konsekwencji otrzymane przez Państwa ww. dofinansowanie Projektu stanowi podstawę opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 z uwzględnieniem art. 29a ust. 6 ustawy o VAT i  podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1  jest nieprawidłowe.

Kolejne Państwa wątpliwości dotyczą tego, kto jest odbiorcą świadczenia stanowiącego przedmiot opodatkowania podatkiem od towarów i usług, na rzecz którego należałoby wystawić fakturę potwierdzającą wykonanie świadczenia oraz w jaki sposób określić należy podstawę opodatkowania na takiej fakturze.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 106b ust. 2 ustawy:

Zgodnie z art. 106b ust. 3 ustawy:

W myśl art. 106e ust. 1 ustawy:

Z okoliczności sprawy wynika, że właścicielem efektów Projektu będą jego beneficjenci ostateczni (przedsiębiorcy uczestniczący w projekcie). Prawa do efektów świadczonych przez Wnioskodawcę działań zostają przeniesione na rzecz poszczególnych przedsiębiorców przy czym świadczenie to będzie finansowane ze środków dotacji jaką otrzyma bezpośrednio Wnioskodawca od Partnera Wiodącego.

Jak wskazano powyżej w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której wystąpią skonkretyzowane świadczenia na rzecz zindywidualizowanych beneficjentów (przedsiębiorców uczestniczących w Projekcie) w zamian za określone wynagrodzenie (przekazaną przez Partnera Wiodącego kwotę refundacji).

Odbiorcą świadczenia są zatem przedsiębiorcy uczestniczący w Projekcie i na ich rzecz wystawiają Państwo fakturę potwierdzającą wykonanie tego świadczenia.

Wskazali Państwo, że możliwe jest ewentualnie otrzymanie środków bezpośrednio od ostatecznego beneficjenta, przy czym w tym wypadku finansowanie to nie może przekroczyć 23% wartości kosztów i miałoby na celu jedynie sfinansowanie poniesionego przez Wnioskodawcę kosztu podatku od towarów i usług jeśli uznać, że otrzymana dotacja stanowi podstawę opodatkowania VAT. Kwota dofinansowania stanowi tylko i wyłącznie koszty, które będą przeznaczone na realizację zadań zaplanowanych w Projekcie i osiągnięcie jego celów, w związku z tym nie obejmuje ewentualnej kwoty podatku należnego. Oznacza to, że w przypadku uznania kwoty dofinansowania za wynagrodzenie opodatkowane podatkiem od towarów i usług, kwota dofinansowania nie pokrywa całości kosztów Wnioskodawcy (tj. podatku VAT należnego).

W tym stanie rzeczy Wnioskodawca, aby pokryć wynagrodzenie w części podatku należnego, zobowiązana będzie tą kwotą obciążać ostatecznego beneficjenta. W takim przypadku w momencie podpisania umowy beneficjent ostateczny dokona zapłaty części wynagrodzenia w wysokości kwoty VAT, którą Wnioskodawca będzie zobowiązana odprowadzić jako podatek należny.

Należy zauważyć, że z powołanego art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług. Podstawę opodatkowania podatkiem VAT stanowią kwoty, które usługodawca lub dostawca otrzymał lub ma otrzymać, pomniejszone o kwotę podatku należnego.

W przedmiotowej sprawie taką kwotą otrzymaną przez usługodawcę, mającą wpływ na cenę jest ww. dofinansowanie (refundacja) wypłacone przez Partnera Wiodącego.

Tym samym koszty kwalifikowane Projektu, jako wynagrodzenie od osoby trzeciej za Państwa świadczenia wykonywane na rzecz przedsiębiorców biorących udział w Projekcie, będą kwotą stanowiącą podstawę opodatkowania tego świadczenia.

W przedmiotowej sprawie wskazali Państwo, że w przypadku, gdy dotacja otrzymana przez Państwa będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług to może dojść do sytuacji, że przedsiębiorcy będą musieli ponieść koszt tego podatku VAT.

Zatem w związku z powyższym, może dojść do sytuacji, że łączna kwota wynagrodzenia otrzymana przez Państwa (podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług) to refundacja płacona przez Partnera Wiodącego i kwota równoważąca podatek od towarów i usług płacona przez przedsiębiorcę.

Z uwagi zatem na fakt, że oprócz kwot od Partnera Wiodącego, mogą Państwo ewentualnie otrzymać podatek od towarów i usług od przedsiębiorcy, ww. dofinansowanie, jako kwota netto, będzie podstawą opodatkowania w sytuacji opisanej we wniosku.

Reasumując, odbiorcą świadczenia będą przedsiębiorcy, na rzecz których będą Państwo zobowiązani do wystawienia faktury dokumentującej świadczenie opisanych we wniosku usług. Podstawą opodatkowania wykazaną na tej fakturze będzie kwota otrzymanego dofinansowania, tj. wydatki kwalifikowane Projektu.

Zatem, stanowisko Państwa w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.

Wątpliwości Państwa dotyczą również kwestii momentu powstania obowiązku podatkowego w opisanej we wniosku sytuacji.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy:

W myśl art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy:

Stosownie do art. 19a ust. 6 ustawy:

Jak Państwo wskazali, wszystkie płatności związane z realizacją Projektu, pomiędzy Wnioskodawcą a Partnerem Wiodącym będą dokonywane za pośrednictwem wyodrębnionego dla Projektu rachunku bankowego. Środki dla Wnioskodawcy od Partnera Wiodącego będą przekazywane w transzach wynikających z uzgodnionego harmonogramu zrealizowanych wydatków, po zakończonym okresie rozliczeniowym tj. po każdym kwartale.

Zatem obowiązek podatkowy z tytułu przedmiotowej kwoty dofinansowania będzie powstawał w myśl ww. uregulowań w momencie otrzymania przez Państwa konkretnej transzy dotacji.

Tym samym realizacja usługi nie będzie wiązać się z zaistnieniem obowiązku podatkowego – powstanie on bowiem w terminie, o którym mowa powyżej.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3, zgodnie z którym obowiązek podatkowy powstaje w dacie otrzymania każdej transzy płatności chyba, że wcześniej faktycznie została wykonana usługa na rzecz beneficjenta ostatecznego (w takim wypadku obowiązek podatkowy powstaje w dacie wykonania czynności na rzecz beneficjenta rzeczywistego w pozostałej kwocie należnej Wnioskodawcy), należy uznać za nieprawidłowe.

Kolejne Państwa wątpliwości dotyczą prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i świadczenie usług służących realizacji Projektu.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy, który stanowi, że:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z  których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust.  1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten  określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Z okoliczności sprawy wynika, że są Państwo czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od  towarów i usług. Wnioskodawca będzie dokonywał zakupu towarów i usług samodzielnie w zakresie wyłącznie swojej części budżetu. Na fakturach, dotyczących realizacji zadań przypadających Wnioskodawcy w Projekcie widnieją Państwo jako nabywca.

Jednocześnie – jak  wskazano w niniejszej interpretacji, dofinansowanie w formie refundacji kosztów kwalifikowanych Projektu przekazane Państwu przez Partnera Wiodącego stanowi pokrycie ceny świadczonych usług i stanowi wynagrodzenie od podmiotu trzeciego za świadczenia wykonywane przez Państwa, które podlega opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W związku z powyższym, z uwagi na spełnienie przesłanek wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy, będzie Państwu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i świadczenie usług służących realizacji Projektu. Przy czym prawo to będzie przysługiwało, o ile nie wystąpią przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 4 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie podkreślam, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnośnie powołanych przez Państwa we wniosku wyroków wyjaśnić należy, że powołane wyroki są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają. Zatem wskazane we wniosku wyroki nie mają wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.