Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 10 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT dostawy nieruchomości, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(…) (dalej: Wnioskodawca), zarejestrowana dla celów rozliczania podatku od towarów i usług jako czynny podatnik VAT od 21 czerwca 1993 r., jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości gruntowej, położonej przy ulicy (…), w miejscowości (…), która stanowi działkę ewidencyjną nr (…), dla której Sąd Rejonowy w (…) VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą numer (…) (dalej: Nieruchomość).

Na mocy § 1 pkt 4 lit. b Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 25 lipca 2022 r. (Dz. U. z dnia 29 lipca 2022 r. poz. 1597) w sprawie ustalenia granic niektórych gmin i miast oraz nadania niektórym miejscowościom statusu miast, z dniem (...) nastąpiło włączenie do dotychczasowego obszaru gminy (…) obszaru obrębu ewidencyjnego (…). Od tego czasu, Nieruchomość stanowi obszar administracyjny województwa (…), powiatu (…), gminy (…).

Wnioskodawca nabył prawo użytkowania wieczystego gruntu z dniem (...), na mocy zawartej ze Skarbem Państwa umowy w formie aktu notarialnego, na którego podstawie dokonano właściwych wpisów do księgi wieczystej.

Na przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca wybudował w latach (...) ośrodek wypoczynkowy, który do (...) był wykorzystywany jako tego rodzaju obiekt na cele działalności socjalnej Wnioskodawcy. Następnie w okresie do roku (...) ośrodek ten (cała Nieruchomość – obiekty wraz z gruntem) był odpłatnie wydzierżawiany w ramach usługi opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. W roku (...) Wnioskodawca przeprowadził rozbiórkę obiektów ośrodka wczasowego pozostawiając ogrodzenie.

Aktualnie działka jest w pełni uzbrojona i znajdują się na niej przyłącza wodne, kanalizacyjne oraz energetyczne stanowiące własność podmiotów trzecich (przy czym wszystkie media są obecnie odłączone/odcięte). Działka posiada dostęp do drogi publicznej i infrastruktury technicznej oraz własne zejście do plaży (niestanowiące części działki nr (…)).

Działka jest ogrodzona w granicach władania. Ogrodzenie działki nr (…) od strony południowej (przy ulicy (…)) oraz częściowo od strony wschodniej (ulica (…)) jest wykonane ze słupków i podmurówki z cegły klinkierowej z przęsłami stalowymi, natomiast pozostała część ogrodzenia to przęsła stalowe. Ogrodzenie powstało i zostało przyjęte do używania jako ogrodzenie ośrodka wczasowego, który znajdował się na działce nr (…) do czasu jego rozbiórki, przeprowadzonej przez Wnioskodawcę w roku (...). Wnioskodawca nie ponosił nakładów na ulepszenie ogrodzenia, w szczególności nakłady takie nie były i nie będą ponoszone w okresie co najmniej 2 lat przed sprzedażą Nieruchomości.

W ewidencji gruntów i budynków Nieruchomość oznaczona jest symbolem: Bp (zurbanizowane tereny niezabudowane lub w trakcie zabudowy).

Na okoliczność ustalenia przeznaczenia terenu Wnioskodawca wystąpił do właściwego organu władzy lokalnej z wnioskiem o wydanie zaświadczenia o ustanowionym dla przedmiotowej Nieruchomości miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oraz wnioskiem o udzielenie informacji w sprawie wydanych wobec Nieruchomości decyzji o warunkach zabudowy.

W odpowiedzi na powyższe, Burmistrz Gminy i Miasta (…):

1) pismem z dnia 9 października 2023 r., o nr (…), zaświadczył, że: „dla działki o numerze ewidencyjnym gruntów (…) położonej w obrębie ewidencyjnym miejscowości (…) brak jest obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego”,

2)pismem z dnia 18 września 2024 r., o nr (…), udzielił informacji, iż: „według uzyskanych danych, w latach 2018-2024, nie wydano żadnych decyzji o warunkach zabudowy na przedmiotową działkę”.

Dodatkowo należy wskazać, że zgodnie z danymi ujawnionymi w dziale I i II księgi wieczystej na terenie Nieruchomości znajdowały się budynki ośrodka wczasowego stanowiące własność Wnioskodawcy. Niemniej, z inicjatywy Spółki, w efekcie uzyskania pozytywnych decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w (…) oraz starosty (…), w zakresie pozwolenia na dokonanie robót rozbiórkowych znajdujących się na nieruchomości obiektów, w okresie (...) przeprowadzone zostały prace rozbiórkowe niniejszego kompleksu. Od momentu zakończenia likwidacji, grunt stanowi teren ogrodzony, lecz nieużytkowany i niezabudowany.

Powyższe potwierdza przeprowadzona w dniu (...) opinia szacunkowa, według której, stan zabudowania terenu nieruchomości przedstawia się następująco: „działka niezabudowana, miejscami widoczne pozostałości po dokonanej rozbiórce ośrodka wczasowego np.: kostka brukowa, wystające z ziemi kable, zieleń w postaci pojedynczych drzew, krzewów. Brak informacji w zakresie pozostałości fundamentów po zlikwidowanych budynkach i budowlach, elementów infrastruktury technicznej w gruncie”. Fundamenty budynków zostały trwale usunięte z gruntu przez Wykonawcę robót rozbiórkowych w ramach zawartej pomiędzy stronami umowy.

Obecnie, z uwagi na zmianę koncepcji gospodarczej związanej z użytkowaniem niniejszego terenu, Wnioskodawca planuje zbyć prawo wieczystego użytkowania Nieruchomości w procedurze przetargu. W ramach planowanej transakcji, Wnioskodawca zamierza przenieść na rzecz przyszłego nabywcy prawo użytkowania wieczystego niezabudowanej działki o numerze ewidencyjnym (…) wraz z ogrodzeniem i nasadzeniami, jak również wszelkie inne prawa i obowiązki związane z posiadaniem tytułu prawnego do przedmiotowego gruntu – w zamian za zapłatę przez tego nabywcę ustalonej ceny. Znajdujące się na działce przyłącza wodne, kanalizacyjne oraz energetyczne, jako stanowiące własność podmiotów trzecich dostarczających media, nie będą przedmiotem dostawy.

W świetle zaistniałego stanu faktycznego, Wnioskodawca chce uzyskać potwierdzenie dotyczące prawidłowej interpretacji przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), dalej jako: „ustawa o VAT”, w zakresie możliwości skorzystania w przedmiocie planowanej sprzedaży ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT.

Należy zaznaczyć, że Wnioskodawca uprzednio złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w przedmiocie możliwości objęcia dostawy działki nr (…) zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zgodnie z którym zwolniona jest dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. W odpowiedzi uzyskał interpretację indywidualną z dnia 3 lutego 2025 r., znak: (…), w której organ stwierdził, że działka nr (…) nie korzysta z ww. zwolnienia z VAT, gdyż stanowi teren zabudowany budowlą w postaci ogrodzenia.

W drodze złożonego wniosku Wnioskodawca dąży do ustalenia, czy dostawa przedmiotowej działki korzysta ze zwolnienia w oparciu o inną podstawę prawną niż art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Pytania

1.Czy dostawa Nieruchomości w ramach opisanej transakcji korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?

2.W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, czy dostawa Nieruchomości w ramach opisanej transakcji korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w oparciu o inną podstawę prawną niż art. 43 ust. 1 pkt 9 albo pkt 10 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

1.W ocenie Wnioskodawcy, dostawa Nieruchomości w ramach opisanej transakcji korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

2.W ocenie Wnioskodawcy, dostawa Nieruchomości w ramach opisanej transakcji nie spełni warunków do zwolnienia od podatku od towarów i usług w oparciu o inną podstawę prawną niż art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT: opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT: przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również: (...)

6)oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7)zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Jak wynika z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT: ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT: podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zaś przepis art. 15 ust. 2 ustawy o VAT doprecyzowuje, że: działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższego uznać należy, że nieruchomości gruntowe zasadniczo spełniają definicję towaru wskazaną w art. 2 pkt 6 ustawy, a sprzedaż prawa użytkowania gruntu traktowana jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Dla podmiotów zarejestrowanych dla celów podatku od towarów i usług jako czynni podatnicy VAT, sprzedaż takiej nieruchomości spełniać zatem będzie przesłanki wskazane w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, stanowiąc odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie art. 41 w zw. z art. 146ef ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 23%. Niemniej, w art. 43 ust. 1 ustawy o VAT, ustawodawca ustanowił katalog czynności korzystających ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT wraz z zakresem i zasadami korzystania ze zwolnienia. W aspekcie sformułowanych pytań, w pierwszej kolejności ocenić należy, czy Nieruchomość może korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, obejmującego dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z treści powołanego przepisu wynika, że zwolnienie to dotyczy dostawy towarów spełniających łącznie dwa warunki, a mianowicie:

‒z ich nabyciem nie wiązało się prawo do odliczenia podatku naliczonego oraz

‒były wykorzystywane wyłącznie do działalności zwolnionej.

Jak wskazano w stanie faktycznym, Wnioskodawca wykorzystywał Nieruchomość m.in. do działalności opodatkowanej w zakresie usług dzierżawy, przez co w przedmiotowym przypadku nie mogą zostać spełnione warunki zwolnienia określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Kolejnym przepisem regulującym zwolnienie od podatku, który potencjalnie mógłby znaleźć zastosowanie jest art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Definicję „terenów budowlanych” zawiera art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, zgodnie z którym oznacza ono grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1130): kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie gminnych aktów planowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych ustalonych przez organ inny niż minister właściwy do spraw transportu, należy do zadań własnych gminy.

Jednocześnie, jak stanowi art. 4 ust. 1 i ust. 2 tej samej ustawy: ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

A w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1)lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

2)sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

Powyższe oznacza, że zwolnienie wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, nie znajduje zastosowania przy dostawie terenu niezabudowanego jedynie wówczas, gdy ten grunt niezabudowany został przeznaczony, wyłącznie na mocy bezpośrednio wskazanych w ustawie dokumentów planistycznych lub aktów administracyjnych, na cele budowlane.

Inne dokumenty lub dotyczące nieruchomości ewidencje (w tym np. ewidencja gruntów i budynków) nie mają znaczenia przy ustalaniu statusu i przeznaczenia gruntu.

Powyższe założenia potwierdził Minister właściwy do spraw Finansów Publicznych w interpretacji ogólnej o sygn. PT10/033/12/207/WLI/13/RD58639:

„Tym samym od dnia 1 kwietnia 2013 r. w związku z wprowadzeniem do ustawy o VAT definicji terenu budowlanego dla potrzeb prawidłowej klasyfikacji gruntów celem zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 tej ustawy, w sytuacji gdy brak jest planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, nie należy już kierować się danymi zawartymi w ewidencji gruntów i budynków, które były, zgodnie z wykładnią zaprezentowaną w wyroku z dnia 17 stycznia 2011 r., istotne w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r. W konsekwencji dostawa terenu niezabudowanego, nieobjętego planem zagospodarowania przestrzennego lub decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług”.

Ustawa nie definiuje natomiast pojęcia „terenu niezbudowanego”.

Niemniej jednak zgodnie z jednolitą linią interpretacyjną, dla celów VAT, za działkę niezabudowaną uznaje się teren, na którym nie znajdują się budynki ani budowle w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 725), dalej jako: „Prawo budowlane”.

Zgodnie z art. 3 Prawa budowlanego – ilekroć w ustawie mowa jest o:

1)obiekcie budowlanym – należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych;

2)budynku – należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach;

3)budowli – należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową;

3a)obiekcie liniowym – należy przez to rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrom jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego;

4)obiekcie małej architektury – należy przez to rozumieć niewielkie obiekty, a w szczególności:

a)kultu religijnego, jak: kapliczki, krzyże przydrożne, figury,

b)posągi, wodotryski i inne obiekty architektury ogrodowej,

c)użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, jak: piaskownice, huśtawki, drabinki, śmietniki;

9)urządzeniach budowlanych – należy przez to rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Co ważne dla ustalenia statusu gruntu jako niezabudowanego albo zabudowanego nie bierze się pod uwagę znajdujących się na nim urządzeń sieciowych, należących do przedsiębiorstwa sieciowego i stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności zgodnie z art. 49 § 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. z 2024 r. poz. 1061), które to urządzenia nie są przedmiotem dostawy wraz z gruntem.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacjach m.in. w:

‒interpretacji indywidualnej z dnia 17 czerwca 2021 r., znak: 0114-KDIP1-1.4012.180. 2021.2.MKA,

‒interpretacji indywidualnej z dnia 2 lipca 2020 r. znak: 0111-KDIB3-3.4012.94. 2020.2.MS,

‒interpretacji indywidualnej z dnia 15 stycznia 2018 r., znak: 0114-KDIP1-3.4012.483. 2017.2.MT.

Podsumowując, przedmiotem złożonego wniosku jest sprzedaż niezabudowanej nieruchomości gruntowej, ogrodzonej w granicach władania, z pozostałościami po dokonanej rozbiórce ośrodka wczasowego w formie: kostki brukowej, wystających z ziemi kabli oraz zieleni w postaci pojedynczych drzew i krzewów, które to, w ocenie Wnioskodawcy, nie spełniają definicji budynku, budowli ani ich części, w myśl art. 3 pkt 2-3 Prawa budowlanego.

Niemniej jednak, na działce znajduje się ogrodzenie. Mając na uwadze definicję urządzenia budowlanego (art. 3 pkt 9 Prawa budowlanego), w której wymieniono m.in. ogrodzenie, dla uznania danego obiektu za urządzenie budowlane, musi być ono związane z innym obiektem budowlanym, któremu zapewnia ono możliwość użytkowania zgodnie z przeznaczeniem. W odniesieniu do przedmiotowego stanu faktycznego, jak zauważył organ w interpretacji indywidualnej z dnia 3 lutego 2025 r., znak: (…), cyt. „jedynym znajdującym się na działce obiektem (będącym przedmiotem sprzedaży) jest ogrodzenie. Obiekt ten służy wyłącznie korzystaniu z niego samego (ogrodzenie nieruchomości), a nie innych obiektów budowlanych (budynków), gdyż na nieruchomości innych obiektów nie ma. Ogrodzenie znajdujące się na działce nr (A) nie jest funkcjonalnie związane z budynkiem bądź innym obiektem. Zatem znajdujące się na działce ogrodzenie spełnia wymogi definicji obiektu budowlanego zawartej w art. 3 pkt 1 prawa budowlanego, natomiast nie spełnia wymogów definicji urządzenia budowlanego, o której mowa w art. 3 pkt 9 Prawa budowlanego, co potwierdza wskazane wyżej orzecznictwo sądowe. Tym samym, ogrodzenie znajdujące się na działce nr (A) nie stanowi urządzeń budowlanych, a budowle. Zatem działka ta jest nieruchomością zabudowaną budowlą w postaci ogrodzenia. W konsekwencji, planowana sprzedaż działki nr (A) będzie stanowiła dostawę terenu zabudowanego, który nie może być objęty zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT”.

Stosownie do brzmienia art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części wraz z gruntem, na którym są posadowione, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że przy takiej transakcji w stosunku do gruntu stosuje się zasady opodatkowania właściwe dla zbywanych wraz z nim budynków lub budowli. Z kolei na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Pojęcie „pierwszego zasiedlenia” definiuje art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, jako oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W okolicznościach stanu faktycznego przedmiotem sprzedaży jest Nieruchomość składająca się z działki gruntu wraz z jej ogrodzeniem. Ogrodzenie to zostało wybudowane i było używane jako ogrodzenie ośrodka wczasowego w okresie do (...), tj. do czasu rozbiórki ośrodka wczasowego. Od października (...) r. ogrodzenie jest używane jako ogrodzenie terenu działki i w okresie dłuższym niż dwa lata przed sprzedażą Wnioskodawca nie ponosił i nie będzie ponosił nakładów na ulepszenie ogrodzenia.

Odnosząc powołane przepisy do okoliczności stanu faktycznego, w stosunku do przedmiotowego ogrodzenia uznanego za budowlę, z uwagi na brak innych obiektów budowlanych na Nieruchomości (nie biorąc pod uwagę urządzeń sieciowych stanowiących własność podmiotów trzecich), można twierdzić, że jego pierwsze zasiedlenie jako budowli nastąpiło w (...), i jako budowla nieulepszana od tego momentu, ogrodzenie to spełnia przesłankę zwolnienia od podatku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, tj. dostawa tego ogrodzenia jako budowli nastąpi po upływie okresu dłuższego niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia. Równocześnie na mocy art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, zwolnienie to obejmie również działkę gruntu, na której jest posadowione.

Podsumowując, przy dostawie nieruchomości zastosowanie może znaleźć jedno ze zwolnień od podatku uregulowane w art. 43 ust. 1 ustawy o VAT, przy czym przeprowadzona analiza wykazała, że zwolnienie:

‒z pkt 2 – dla towarów w stosunku do których nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części oraz równocześnie były one wykorzystywane wyłącznie do działalności zwolnionej – nie znajdzie zastosowania, ponieważ Wnioskodawca nie wykorzystywał przedmiotowej Nieruchomości do działalności zwolnionej i już tylko z tego powodu nie może spełnić przesłanek do tego zwolnienia,

‒z pkt 9 – dla terenu niezabudowanego, innego niż teren budowlany – nie znajdzie zastosowania gdyż w okolicznościach stanu faktycznego, pomimo że grunt nie stanowi terenu budowlanego (w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT), to na Nieruchomości znajduje się ogrodzenie, które w związku z brakiem innych obiektów budowlanych może stanowić budowlę, zatem przedmiotowa Nieruchomość nie jest trenem niezabudowanym, o którym mowa w tym przepisie,

‒z pkt 10 – dla dostawy budynku, budowli lub ich części po upływie dwóch lat od ich pierwszego zasiedlenia – jest właściwe dla planowanej transakcji, ponieważ w ramach dostawy Nieruchomości oprócz gruntu zostanie zbyte posadowione na tym gruncie ogrodzenie, w stosunku do którego upłynął okres 2 lat od pierwszego zasiedlenia.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym:

1)dostawa Nieruchomości w ramach opisanej transakcji korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT,

2)dostawa Nieruchomości w ramach opisanej transakcji nie spełni warunków do zwolnienia od podatku od towarów i usług w oparciu o inną podstawę prawną niż art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT,

należy uznać za prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Według art. 2 pkt 22 ustawy:

Sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, budynki/budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Należy zaznaczyć, że sprzedaż składników majątku przedsiębiorstwa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że (...) nabyli Państwo prawo użytkowania wieczystego gruntu.

Na przedmiotowej nieruchomości wybudowali Państwo w latach (...) ośrodek wypoczynkowy, który do (...) był wykorzystywany na cele Państwa działalności socjalnej. Następnie w okresie do roku (...) ośrodek ten (cała Nieruchomość – obiekty wraz z gruntem) był odpłatnie wydzierżawiany w ramach usługi opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. W roku (...) przeprowadzili Państwo rozbiórkę obiektów ośrodka wczasowego pozostawiając ogrodzenie.

Działka jest ogrodzona w granicach władania. Ogrodzenie działki nr (…) od strony południowej (przy ulicy (…)) oraz częściowo od strony wschodniej (ulica (…)) jest wykonane ze słupków i podmurówki z cegły klinkierowej z przęsłami stalowymi, natomiast pozostała część ogrodzenia to przęsła stalowe. Ogrodzenie powstało i zostało przyjęte do używania jako ogrodzenie ośrodka wczasowego, który znajdował się na działce nr (…) do czasu jego rozbiórki, przeprowadzonej przez Państwa w roku (...). Nie ponosili Państwo nakładów na ulepszenie ogrodzenia, w szczególności nakłady takie nie były i nie będą ponoszone w okresie co najmniej 2 lat przed sprzedażą Nieruchomości.

Obecnie, z uwagi na zmianę koncepcji gospodarczej związanej z użytkowaniem niniejszego terenu, planują Państwo zbyć prawo wieczystego użytkowania Nieruchomości w procedurze przetargu. W ramach planowanej transakcji, zamierzają Państwo przenieść na rzecz przyszłego nabywcy prawo użytkowania wieczystego niezabudowanej działki o numerze ewidencyjnym (…) wraz z ogrodzeniem i nasadzeniami, jak również wszelkie inne prawa i obowiązki związane z posiadaniem tytułu prawnego do przedmiotowego gruntu – w zamian za zapłatę przez tego nabywcę ustalonej ceny.

Państwa wątpliwości dotyczą wskazania, czy dostawa Nieruchomości w ramach opisanej transakcji korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Z wniosku wynika, że Nieruchomość była przez Państwa wykorzystywana na cele związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Zatem przy dostawie ww. Nieruchomości, będą Państwo podatnikiem podatku, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, bowiem sprzedaż będzie dotyczyła składników majątku wykorzystywanych do prowadzonej działalności gospodarczej. Tym samym, ww. sprzedaż Nieruchomości będzie stanowić dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Należy zauważyć, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może korzystać ze zwolnienia od tego podatku albo może być opodatkowana tym podatkiem.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

W świetle art. 2 pkt 14 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu – rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części do użytkowania. Zatem aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, budowli lub ich części, ich używania, w tym na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynek, budowlę lub ich część oddano w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika czy też potrzeby własne osoby fizycznej – bowiem w obydwu przypadkach dochodzi do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

Zatem, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków lub budowli, jeżeli w stosunku do nich miało miejsce pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Jak wynika z powyższego, prawo do zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów, będących przedmiotem sprzedaży, nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Tak więc, aby dostawa budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule.

Natomiast gdy nie zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Dla zastosowania powyższego zwolnienia muszą być spełnione łącznie dwa warunki, tj.:

‒towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

‒przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie może przysługiwać dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków wyklucza zastosowanie zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy stanie się bezzasadne.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Ponadto, zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy:

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku”, „budowli” czy „urządzenia budowlanego”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 725 ze zm.).

W myśl art. 3 pkt 1, 2 i 3 ustawy Prawo budowlane

Ilekroć w ustawie jest mowa o:

1)obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych;

2)budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach;

3)budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową;

Przepis regulujący definicję budowli stanowi domniemanie, iż obiekt podlegający regulacji prawu budowlanemu (powstały w toku procesu budowlanego), który nie spełnia definicji budynku lub obiektu małej architektury stanowi budowlę.

Natomiast w myśl art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane:

przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Z przepisu tego wynika, że obiekty, takie jak ogrodzenia lub place postojowe stanowią „urządzenia techniczne” wyłącznie, gdy związane z innym obiektem budowlanym znajdującym się na nieruchomości (budynkiem), w taki sposób, że zapewniają możliwość zgodnego z przeznaczeniem użytkowania tego budynku. Natomiast, jeżeli stanowią one jedyne obiekty na działce, to powinny zostać zakwalifikowane jako budowle w rozumieniu prawa budowlanego.

Podobny wniosek wynika z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 lutego 2020 r., sygn. akt II OSK 1879/17, w którym czytamy „Urządzeniem budowlanym jest ogrodzenie zapewniające użytkowanie danego obiektu budowlanego, które bez tego obiektu nie spełniałoby swojej funkcji technicznej. Nie jest nim ogrodzenie działki niezabudowanej, będące samodzielną inwestycją niepowiązaną z innym obiektem budowlanym. Stanowi wówczas odrębny obiekt budowlany”.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów prawa, aby ocenić, czy dostawa przez Spółkę budowli (ogrodzenia) posadowionej na wskazanej działce nr (…), będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy względem ww. budowli nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budowli (ogrodzenia), do dnia sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Jednocześnie nie ponosili Państwo nakładów na ulepszenie ogrodzenia, w szczególności nakłady takie nie były i nie będą ponoszone w okresie co najmniej 2 lat przed sprzedażą Nieruchomości.

W konsekwencji, spełnione zostaną przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Zatem sprzedaż Nieruchomości, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W tej sytuacji – uwzględniając zapis art. 29a ust. 8 ustawy – dostawa gruntu, na którym znajduje się ww. budowla, również będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

W związku z zastosowaniem do dostawy ww. budowli zwolnienia od podatku od towarów i usług wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, bezzasadne jest badanie możliwości zastosowania dla tej dostawy zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a i art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż zwolnienia te mają zastosowanie do dostawy budynków, budowli lub ich części nieobjętej zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W efekcie, dostawa przedmiotowej Nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy.

Podsumowując, stwierdzić należy, że dostawa Nieruchomości w ramach opisanej transakcji korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

Z uwagi na fakt, że oczekiwali Państwo odpowiedzi na pytanie oznaczone we wniosku nr 2, w przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, nie udziela się odpowiedzi na pytanie oznaczone we wniosku nr 2.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji  

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.