Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 stycznia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 13 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w kwestii braku obowiązku wykazania samochodu (…) w remanencie likwidacyjnym wraz z likwidacją działalności i braku odprowadzenia podatku VAT przy zachowaniu statusu podatnika tego podatku.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 5 lutego 2025 r. (wpływ 10 lutego 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W dnia 27 listopada 2023 r. zlikwidowałam działalność gospodarczą tj. sklep (…) przechodząc na emeryturę, pozostając czynnym płatnikiem VAT w roku 2024, uzyskując dochody z najmu budynku usługowego i rozliczając JPK.

Ponieważ w 2024 r. obroty nie przekroczyły 200.000,00, złożyłam wniosek VAT-R o zwolnienie z VAT. Posiadam samochód (…) z (…) r., kupiony i zarejestrowany (…) 2005 r., który był przeznaczony jako cel mieszany, czyli cele firmowe i prywatne i nie został ujęty w remanencie likwidacyjnym i nie został odprowadzony podatek VAT.

Dzwoniłam na infolinię (…) 2024 r. i otrzymałam odpowiedź, że art. 14 mnie nie dotyczy gdyż zachowany status, nie straciłam statusu płatnika czynnego VAT, cel mieszany. Okres użytkowania prawie 20 lat samochodu, nie odliczamy i nie płacimy VAT. Okres korekty upłynął.

Uzupełniła Pani wniosek – w odpowiedzi na wezwanie – o następujące informacje:

1.Czy po zlikwidowaniu działalności gospodarczej związanej z prowadzeniem sklepu (…) odprowadziła Pani podatek od towarów i usług z tytułu najmu budynku usługowego, jeśli tak to proszę podać w jakim okresie?

Odpowiedź: Tak, odprowadziłam podatek za miesiąc grudzień 2023 rok w kwocie (…) zł/pln oraz za cały rok 2024, od stycznia do grudnia 2024 r.

2.Czy w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie najmu budynku usługowego była Pani czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w roku 2024, natomiast od 1 stycznia 2025 r. korzysta Pani ze zwolnienia od podatku w oparciu o art. 113 ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.)?

Odpowiedź: Przez cały rok 2024 r. byłam czynnym płatnikiem VAT od towarów i usług, a od stycznia 2025 roku korzystam ze zwolnienia podatku VAT.

3.Czy po likwidacji działalności gospodarczej tj. sklepu (…), samochód (…) z (…) r. był/będzie nadal wykorzystywany w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej w zakresie najmu budynku usługowego?

Odpowiedź: Po likwidacji działalności gospodarczej tj. sklepu (…), nie prowadzę żadnej działalności gospodarczej, pozostawałam czynnym płatnikiem podatku VAT w całym roku 2024 samochód był wykorzystywany, ale teraz to nadaje się tylko do zezłomowania, naprawianie nic nie daje, samochód ciągle się psuje, naprawy przewyższają jego wartość.

4.Czy przysługiwało Pani prawo do odliczania podatku naliczanego przy nabyciu samochodu (…)?

Odpowiedź: Przysługiwało prawo do odliczania podatku VAT od samochodu.

5.Czy odliczała Pani poniesione koszty związane z utrzymaniem samochodu (…) z (…) roku?

Odpowiedź: Koszty związane z utrzymaniem samochodu odliczałam 50% czyli połowę kosztów.

6.Czy w związku z likwidacją działalności wycofała Pani do majątku osobistego samochód (…) z (…) roku?

Odpowiedź: Nie, nie wycofałam samochodu do majątku osobistego.

Pytanie

1.Czy powinnam zapłacić VAT od samochodu (…) wraz z likwidacją działalności (…) 2023 r. zachowując status i pozostając nadal czynnym płatnikiem VAT cały rok 2024 r?

2.Czy powinnam wykazać samochód (…) w remanencie likwidacyjnym w 2023 r. i odprowadzić podatek VAT?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem nie powinna Pani płacić podatku VAT, art. 14 nie dotyczy Pani zdarzenia i nie powinna Pani wykazać samochodu (…) w remanencie likwidacyjnym

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT” opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem).

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 1 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że (…) 2023 r. zlikwidowała Pani działalność gospodarczą tj. sklep (…) i przeszła Pani na emeryturę. Pozostała Pani czynnym podatnikiem podatku VAT w roku 2024, gdyż uzyskuje Pani dochody z najmu budynku usługowego. W 2024 r. obroty nie przekroczyły 200.000,00 i złożyła Pani wniosek o zwolnienie z VAT. Jest Pani właścicielką samochodu (…) z (…) r., z przeznaczeniem na cele firmowe i prywatne. Po zlikwidowaniu działalności gospodarczej związanej z prowadzeniem sklepu (…) odprowadziła Pani podatek od towarów i usług z tytułu najmu budynku usługowego, za grudzień 2023 rok oraz za cały rok 2024, od stycznia do grudnia 2024 r. W zakresie prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie najmu budynku usługowego przez cały rok 2024 r. była Pani czynnym podatnikiem podatku VAT, a od stycznia 2025 roku korzysta Pani ze zwolnienia z tego podatku.

Przysługiwało Pani prawo do odliczania podatku VAT od samochodu i odliczała Pani koszty związane z utrzymaniem samochodu (…) z (…) r. w wysokości 50%. Nie wycofała Pani samochodu do majątku osobistego.

Na podstawie art. 659 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2024 poz. 1061 ze zm.):

§ 1 Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

§ 2 Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.

Stosownie do treści powyższego przepisu, oddanie rzeczy innej osobie do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony na podstawie umowy najmu związane jest z wzajemnym świadczeniem najemcy polegającym na zapłacie umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej własności i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie rzeczy przez jego najemcę.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem, oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zatem charakter usług najmu wyczerpuje znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ww. art. 15 ust. 2 ustawy, podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie uznać zatem należy, że z dniem 27 listopada 2023 r. nie nastąpiła całkowita likwidacja prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, bowiem nadal świadczyła Pani usługi w zakresie najmu budynku usługowego. Zatem czynności najmu wykonywane przez Panią w kolejnych miesiącach stanowiły działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ w związku z wykonywaną usługą najmu budynku usługowego wypełniała Pani przesłanki zdefiniowane w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i w dalszym ciągu występowała Pani w charakterze podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą, chociaż korzystała Pani ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 113 ustawy o VAT.

Jak stanowi art. 5 ust. 3 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem podlegają również towary w przypadku, o którym mowa w art. 14. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

1.rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej;

2.zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną albo przedsiębiorstwem w spadku wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego;

3.wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego albo uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego – w przypadku gdy zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony i dokonano zgłoszenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1c ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz.U. z 2022 r. poz. 2500 oraz z 2023 r. poz. 614, 1234 i 1723).

Jak stanowi art. 14 ust. 1 ustawy o VAT przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 albo art. 113a ust. 1.

Stosownie do art. 14 ust. 4 ustawy przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 14 ust. 5 ustawy o VAT w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3, zwany dalej „spisem z natury”. Podatnicy są obowiązani złożyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości towarów i o kwocie podatku należnego, nie później niż w dniu złożenia deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3.

Jak stanowi art. 96 ust. 6 ustawy jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, jest on obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; zgłoszenie to stanowi dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT.

Z treści art. 14 ustawy wynika, że obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotyczy tej części posiadanych przez osobę fizyczną towarów, które po nabyciu nie zostały odprzedane i w stosunku do których przysługiwało podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. A zatem warunkiem koniecznym do opodatkowania towarów w zakresie wynikającym z art. 14 ustawy jest istnienie po stronie podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towaru. Tym samym w przypadku zaistnienia określonych okoliczności, wszystkie towary, przy zakupie których został odliczony podatek naliczony muszą zostać opodatkowane podatkiem od towarów i usług, aby zrównoważyć to odliczenie. Towary, które nie spełniają ww. warunku, nie podlegają w takiej sytuacji opodatkowaniu.

A zatem towary (w tym środki trwałe oraz towary handlowe) objęte spisem z natury, o którym mowa w art. 14 ustawy należy opodatkować w sposób pozwalający na zachowanie zasady neutralności podatku VAT, a więc na zasadach takich samych, jak przy sprzedaży, stosując obowiązujące stawki VAT lub zwolnienie od podatku.

Zauważyć należy, że wprawdzie 27 listopada 2023 r. zlikwidowała Pani prowadzoną działalność gospodarczą – sklep (…), jednakże, jak wynika z całokształtu sprawy, nadal prowadzi Pani działalność w zakresie najmu budynku usługowego, która w 2024 r. była opodatkowana podatkiem od towarów i usług, natomiast od stycznia 2025 r. korzysta ze zwolnienia podmiotowego, z uwagi na nieprzekroczenie w 2024 r. obrotu 200 000 zł.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisany we wniosku stan faktyczny należy wskazać, że nie wystąpią przesłanki wynikające z art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy, tj. nie nastąpi zaprzestanie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Po likwidacji sklepu (…) w dniu 27 listopada 2023 r., prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie najmu budynku usługowego. W wyniku likwidacji sklepu (…) nie doszło do zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Zatem nie można zgodzić się z Pani stwierdzeniem, że po likwidacji działalności gospodarczej tj. sklepu (…), nie prowadzi Pani działalności gospodarczej. Tym samym w związku z likwidacją działalności gospodarczej – sklepu (…) z jednoczesnym prowadzeniem działalności gospodarczej w zakresie najmu budynku usługowego, pozostała Pani czynnym podatnikiem VAT. Zatem nie miała Pani obowiązku sporządzenia remanentu likwidacyjnego w 2023 r. i uwzględnienia w nim samochodu (…) oraz odprowadzenia z tego tytułu podatku VAT, jeśli samochód był/jest wykorzystywany przez Panią również w prowadzonej po likwidacji sklepu działalności gospodarczej w zakresie najmu budynku usługowego.

Zatem Pani stanowisko całościowo jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania), czyli do wykazania samochodu w remanencie likwidacyjnym w 2023 r. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym albo opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państw sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1.z zastosowaniem art. 119a;

2.w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.