Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 stycznia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 23 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w kwestii braku obowiązku naliczenia i odprowadzenia podatku VAT z tytułu sprzedaży licytacyjnej nieruchomości.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 lutego 2025 r. (wpływ 7 marca 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Komornik Sądowy dokonała w ramach toczącego się postępowania egzekucyjnego przeciwko dłużnikom (będącym we wspólności majątkowej małżeńskiej) (…), (….), dokonał zajęcia nieruchomości stanowiących wspólność majątkową małżeńską ww. dłużników położonych w miejscowości (…).

Powyższe nieruchomości zgodnie ze sporządzonym przez biegłego operatem są to nieruchomości gruntowe niezbudowane, określone w planie zagospodarowania przestrzennego wsi (…) jednostką – M – treny zabudowy mieszkaniowej, jednorodzinnej.

Dłużniczka (…) oświadczyła, że nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT, w stosunku do nieruchomości nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku VAT przy jej nabyciu. Dłużniczka nie poniosła nakładów przeważających 30% jej wartości początkowej i nie korzystała z prawa do odliczenia podatku VAT od tych nakładów.

Dłużnik (…) oświadczył, że nie prowadzi obecnie działalności gospodarczej, nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT. W stosunku do przedmiotowej nieruchomości nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT przy jej nabyciu. Nie poniósł nakładów przewyższających 30% jej wartości początkowej i nie skorzystał z prawa do odliczenia podatku VAT od tych nakładów. Zlikwidował działalność gospodarczą i rozliczył się z Urzędem Skarbowym zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Dłużnik oświadczył, że wszystkie działki mają dostęp do prądu, wody i gazu.

Dłużnicy oświadczyli, że nieruchomość została zakupiona na potrzeby własnej rodziny w 1988 r., wówczas stanowiła jedną nieruchomość - gospodarstwo rolne. Celem zakupienia nieruchomości było prowadzenie działalności rolniczej, a w dalszej perspektywie zamieszkania tam.

W chwili zakupienia nieruchomość stanowiła tereny rolnicze i tak były wykorzystywane. Dopiero po 2005 r. gmina (…) zmieniła plany zagospodarowania przestrzennego przeznaczając te tereny pod zabudowę jednorodzinną. W ten sposób z gospodarstwa rolnego zostały wydzielone niniejsze działki.

Według oświadczenia wydatki związane z nieruchomością nie były rozliczane w prowadzonej działalności gospodarczej.

W wyniku podziału gospodarstwa rolnego na działki Dłużnicy nabyli własność do 14 działek, z których 10 podlega pod licytację komorniczą, pozostałe 4 działki utracili wskutek niespłaconych zobowiązań w roku 2016. Innych działek nie posiadają.

Z informacji od urzędu skarbowego w (…) wynika, że od zakupu przez dłużników działki (…) został pobrany podatek PCC.

Działki (…) były zwolnione z podatku – art. 9 pkt 2 ustawy o podatku PCC. Pozostałe działki, urząd nie posiada informacji o zakupie.

Dodatkowe informacje uzyskane przez komornika od dłużników na pytania zgodnie z wezwaniem z dnia 24 września 2024 r., znak pisma 0114-KDIP1-1.4012.582.2024.1.MKA. Uzyskanie tych informacji trwało ponad 7 dni, dlatego nie było możliwe uzupełnienie braków w terminie, co spowodowało pozostawienie wniosku bez rozpoznania i konieczność ponownego złożenia wniosku.

Wskazanie numerów ewidencyjnych działek będących przedmiotem sprzedaży w drodze licytacji:

-działka ewidencyjna nr (…);

-działka ewidencyjna nr(…);

-działka ewidencyjna(…).

1.Czy posiadana działka zakupiona w 1988 r., a następnie wydzielone z niej mniejsze działki były wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej – Nie.

2.Czy z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej Dłużnicy byli czynnymi zarejestrowanymi podatnikami podatku VAT – Nie.

3.Czy w tym okresie posiadania tj. od momentu zakupu w 1988 r. nieruchomość, a następnie działki z niej wydzielone były wykorzystywane przez każdego z dłużników - jeśli rolniczo np. w celu produkcji roślinnej, zwierzęcej, sadowniczej, itp. - prosimy wskazać. Działalność rolnicza była prowadzona do 1989 r., a potem ziemia była odłogowana. Działalność rolnicza dotyczyła wyłącznie (…).(…) nigdy nie prowadziła działalności rolniczej.

4.Czy działka zakupiona w 1988 r., a następnie działki z niej wydzielone były przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, bądź umowy o podobnym charakterze – Nie.

5.W jakim celu Dłużnicy doprowadzili do działek media tj. prąd wodę, gaz. W wyniku działań podjętych przez mieszkańców wsi (…) i Gminy(…).

6.W jakim celu i przez kogo z gospodarstwa rolnego zostały wydzielone niniejsze działki i kiedy. W 2005 r. Urząd Gminy (…) dokonał zmiany planu zagospodarowania przestrzennego, przeznaczając te tereny pod zabudowę jednorodzinną.

7.Czy sprzedaż 4 działek w 2016 r. stanowiła czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Tak. Podatki odprowadzone zostały przez notariusza.

8.Czy podatnicy w odniesieniu do działek, które będą przedmiotem sprzedaży w trybie licytacji komorniczej podejmowali działania zmierzające do podniesienia ich wartości np. uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg dojazdowych, ogrodzenie itp. Tak, wydzielenie dróg dojazdowych na rzecz Gminy(…).

9.Czy dłużnik (każdy odrębnie) był/jest rolnikiem ryczałtowym o którym mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z 11 marca 2004 r. od podatku od podatku od towarów i usług. Każdy dłużnik odrębnie nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym.

10.Czy dokonywane były z działki zakupionej w 1988 r., a następnie z działek wydzielonych będących przedmiotem sprzedaży licytacyjnej, zbiory i dostawy (sprzedaży) płodów rolnych opodatkowane podatkiem VAT. Nie były.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 28 lutego 2025 r.)

Czy sprzedaż licytacyjna ww. działek położonych w miejscowości (…), dla których Sąd Rejonowy (…) prowadzi księgi wieczyste o numerach (…) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT jako sprzedaż za podatników, podlega zwolnieniu czy nie podlega zwolnieniu od podatku VAT. Prosi Pani również o wskazanie czy obowiązek podatkowy, brak obowiązku lub zwolnienie od podatku VAT dotyczy obojga dłużników czy tylko jednego.

Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 28 lutego 2025 r.)

Zdaniem komornika, Dłużnicy (oboje) nie będą podatnikami z tytułu sprzedaży wskazanych nieruchomości i sprzedaż nie będzie obciążona obowiązkiem naliczania przez komornika i odprowadzenia podatku VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”:

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111), zgodnie z którym:

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik. W przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasność nieruchomości), stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r. sygn. akt I FPS 2/11.

Jak wynika z art. 196 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.).

W myśl art. 198 Kodeksu cywilnego:

Podkreślić więc należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela, a rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z 25 lutego 1964 r. Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy (t. j. Dz. U. 2023 r. poz. 2809 ze zm.).

Stosownie do art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Należy jednak wskazać, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Jednocześnie należy wskazać, że małżeństwo nie należy do żadnej kategorii podmiotów wymienionych w cytowanym art. 15 ust. 1 ustawy, co stwarza szczególną sytuację prawną dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą. Żaden z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności gospodarcze istniała ustawowa wspólność majątkowa.

W konsekwencji, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokona czynności podlegającej opodatkowaniu.

Jeżeli zatem, przedmiotem dostawy jest majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy będzie ten małżonek, który dokonuje dostawy we własnym imieniu (który jest stroną czynności prawnej) – jako podatnik VAT.

Z opisu sprawy wynika, że jako komornik sądowy dokonała Pani w ramach toczącego się postępowania egzekucyjnego przeciwko dłużnikom Pani (…) oraz Panu (…) zajęcia nieruchomości stanowiących wspólność majątkową małżeńską ww. dłużników. Są to nieruchomości gruntowe niezabudowane składające się z dziełek nr (…) . Ww. działki są przedmiotem sprzedaży w drodze licytacji.

Pani wątpliwości dotyczą obowiązku naliczenia i odprowadzenia podatku VAT z tytułu sprzedaży licytacyjnej nieruchomości.

Aby rozstrzygnąć czy sprzedaż licytacyjna niezabudowanej nieruchomości składającej się z działek nr (…), będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, należy ustalić czy w odniesieniu do tej czynności, dłużnicy będą spełniali przesłanki do uznania ich za podatników podatku od towarów i usług.

Jak wskazano powyżej, dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego.

Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10).

Z ww. orzeczenia wynika m.in., że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.

Ponadto, Trybunał orzekł, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie, nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Przyjęcie więc, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działki, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że nieruchomość została zakupiona przez dłużników na potrzeby własnej rodziny w 1988 r. Wówczas stanowiła jedną nieruchomość - gospodarstwo rolne. Celem zakupienia nieruchomości było prowadzenie działalności rolniczej, a w dalszej perspektywie zamieszkanie tam. W chwili zakupienia nieruchomość stanowiła tereny rolnicze i była wykorzystywana przez Pana (…) do 1989 r. do działalności rolniczej. Nie były dokonywane z działki zakupionej w 1988 r., a następnie z działek wydzielonych będących przedmiotem sprzedaży licytacyjnej, zbiory i dostawy (sprzedaż) płodów rolnych opodatkowanych podatkiem VAT. Pan (…) nie był zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Potem ziemia była odłogowana. Pan (…) prowadził również działalność gospodarczą, którą następnie zlikwidował i rozliczył się z Urzędem Skarbowym zgodnie z art. 14 ustawy o podatku od towarów i usług. Jak wskazano w opisie sprawy, posiadana działka zakupiona w 1988 r., a następnie wydzielone z niej mniejsze działki nie były wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej. Pani (…) nigdy nie prowadziła działalności rolniczej. Pani (…) nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Działka zakupiona w 1988 r., a następnie działki z niej wydzielone nie były przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, bądź innej umowy o podobnym charakterze. W 2005 r. Gmina (…) zmieniła plany zagospodarowania przestrzennego przeznaczając te tereny pod zabudowę jednorodzinną. W ten sposób z gospodarstwa rolnego zostało wydzielone 14 działek, z których 10 podlega pod licytację komorniczą, pozostałe 4 działki utracili wskutek niespłaconych zobowiązań w roku 2016. Innych działek dłużnicy nie posiadają.

Mając na uwadze powyższe okoliczności należy stwierdzić, że sprzedaż w drodze licytacji komorniczej działek nr (…), które nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej oraz nie były przedmiotem najmu, dzierżawy ani innej umowy o podobnym charakterze, będzie sprzedażą majątku osobistego dłużników, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Dłużnicy wobec ww. dostawy nie wystąpią w charakterze podatników w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Zatem sprzedaż licytacyjna tych działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, sprzedaż w drodze licytacji komorniczej działek nr (…), będących własnością dłużników, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Pani, jako komornik, nie będzie zobowiązana do naliczenia i odprowadzenia podatku VAT z tytułu sprzedaży tej nieruchomości.

Tym samym, Pani stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pani wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy i własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Należy wskazać, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Panią w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

W tym miejscu organ interpretacyjny zastrzega, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.