Temat interpretacji
Usługi opiekuńcze w prywatnym domu opieki a zwolnienie z VAT
Wnioskodawczyni od 2015 roku prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, polegającą na prowadzeniu domu opieki dla osób starszych, niepełnosprawnych i przewlekle chorych. Placówka działa na podstawie decyzji wojewody, posiada zezwolenie oraz wpis do rejestru prowadzonego przez wojewodę. Usługi świadczone w ramach działalności obejmują kompleksową opiekę bytową, medyczną, pielęgnacyjną, rehabilitacyjną i społeczną, a mieszkańcy mają zapewnione całodobowe wsparcie w miejscu przystosowanym do ich potrzeb.
W związku z tym podatniczka wystąpiła do KIS o wydanie interpretacji indywidualnej. Zapytała, czy świadczone przez nią usługi opiekuńcze na rzecz osób starszych, niepełnosprawnych i przewlekle chorych mogą korzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 22 lit. d ustawy o podatku od towarów i usług. W przedstawionym stanowisku argumentowała, że jej działalność spełnia przesłanki tego przepisu – zarówno w zakresie rodzaju usług (pomoc społeczna), jak i formy organizacyjnej (placówka z odpowiednim zezwoleniem).
Dyrektor KIS potwierdza: działalność spełnia warunki ustawowe
Dyrektor KIS uznał przedstawione stanowisko za prawidłowe i potwierdził, że usługi opiekuńcze świadczone w takiej formie mogą korzystać ze zwolnienia z VAT.
W uzasadnieniu podkreślono, że świadczone usługi mają charakter usług pomocy społecznej w rozumieniu przepisów ustawy o pomocy społecznej, ponieważ obejmują całodobową opiekę nad osobami starszymi, niepełnosprawnymi i przewlekle chorymi. Obejmują one zarówno pomoc w podstawowych czynnościach życiowych, jak i wsparcie medyczne, rehabilitacyjne oraz zapewnienie godnych warunków bytowych. Usługi te są świadczone w sposób ciągły, przez wykwalifikowany personel i w miejscu zakwaterowania podopiecznych.
Jednocześnie organ potwierdził, że placówka prowadzona przez wnioskodawczynię spełnia wymogi formalne – działa na podstawie zezwolenia wojewody i widnieje w rejestrze placówek zapewniających całodobową opiekę, prowadzonym przez właściwy organ administracji publicznej. Spełnione są zatem obie kluczowe przesłanki określone w przepisach ustawy o VAT: przedmiotowa, dotycząca charakteru usług, oraz podmiotowa, związana ze statusem placówki.
KIS zaznaczyła również, że świadczone usługi nie mają charakteru komercyjnego, nie są konkurencyjne wobec innych podmiotów i są bezpośrednio skierowane do beneficjentów pomocy społecznej. Tym samym nie występują okoliczności, które mogłyby wykluczyć zastosowanie zwolnienia, o których mowa w art. 43 ust. 17 ustawy o VAT.
W rezultacie całościowa ocena stanu faktycznego i prawnego doprowadziła organ do jednoznacznego wniosku: wnioskodawczyni może korzystać ze zwolnienia z VAT w zakresie świadczonych usług opiekuńczych.