Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 stycznia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 7 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działek nr………

Wniosek uzupełniono - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 11 marca 2025 r. (data wpływu 14 marca 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest właścicielem niezabudowanych gruntów tj. działki gruntu nr ……. położonej w miejscowości …. Zgodnie z zapisami Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego uchwalonego uchwałą Rady Gminy Nr … z dnia 30.04.2009 roku grunty te objęte są przeznaczeniem produkcja, składy, magazyny, usługi, rzemiosło aktywność gospodarcza, droga publiczna lokalna, droga publiczna dojazdowa. Działki powyższe do dnia podjęcia wyżej wskazanej uchwały były Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego ujęte jako grunty role. Wnioskodawca nabył grunty w drodze dziedziczenia oraz działu spadku. Żadna z czynności na podstawie których nastąpiło nabycie gruntów przez Wnioskodawcę nie była związana z powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie dokonywał z tytułu tych czynności odliczenia podatku naliczonego VAT. Wnioskodawca zamierza sprzedać ww. grunty. Potencjalny nabywca zamierza prowadzić na gruntach działalność gospodarczą.

Wskazał Pan że: Nie był Pan czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Właścicielem działek, stał się Pan na podstawie Postanowienia Sądu Rejonowego o stwierdzeniu nabycia spadku po mamie i tacie z dnia 16 marca 1995 roku oraz umowie o dział spadku z siostrą akt - notarialny z dnia 21.08.2019 roku, działki zostały nabyte do majątku prywatnego, nabycie nie nastąpiło w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, przy nabyciu działek nie przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, udokumentowanie nabycia działek nastąpiło w formie aktu notarialnego i postanowienia Sądu, nie były wystawiane faktury, od momentu nabycia do chwili obecnej działki były nieużytkowane, działki nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy, w tym w działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy, nie był Pan rolnikiem ryczałtowym, działki nie były przedmiotem najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze, nie występował Pan z wnioskiem o opracowanie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla działek, nie wnosił Pan o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla działek, nie poczynił Pan jakiekolwiek działań dotyczących zwiększenia wartości działek.

Na pytania Organu zawarte w wezwaniu:

1)W jaki sposób do dnia sprzedaży będzie Pan wykorzystywał działki nr …… będące przedmiotem wniosku?

2)Czy do dnia sprzedaży będzie Pan wykorzystywał ww. działki będące przedmiotem wniosku w ramach prowadzonej działalności gospodarczej?

3)Czy do dnia sprzedaży ww. działki będą oddane w najem lub dzierżawę? Jeśli tak, to czy udostępnienie ww. działek będzie miało charakter odpłatny czy nieodpłatny?

4)Czy przed dokonaniem sprzedaży ww. działek zawarł Pan/zamierza Pan zawrzeć z ich nabywcą umowę przedwstępną?

5)Jeśli zawarł/zawrze Pan z przyszłym nabywcą umowę przedwstępną, to należy wskazać:

a.jakie prawa i obowiązki wynikające z postanowień ww. umowy, która jest/będzie zawarta z przyszłym nabywcą, ciążą/będą ciążyły na Kupującym, a jakie na Sprzedającym?

b.czy w umowie przedwstępnej sprzedaży zostały/zostaną ustalone warunki, które muszą być spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży, przenoszącej własność ww. działek na nabywcę? Jeśli tak, to jakie?

6)Czy przed dokonaniem sprzedaży ww. działek udzielił/udzieli Pan przyszłemu nabywcy działek pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) w celu występowania w Pana imieniu w sprawach dotyczących ww. działek? Jeżeli tak, to należy wskazać:

a.do uzyskania jakich konkretnie decyzji i pozwoleń udzieli/udzieli Pan pełnomocnictwa nabywcy do występowania w Pana imieniu?

b.jakich czynności dokonał/dokona nabywca do momentu sprzedaży przez Pana działek w związku z udzielonym pełnomocnictwem?

wskazał Pan:

1)Do dnia sprzedaży działki nr ……… będą wykorzystywane tak jak dotychczas, tj. jako grunty rolne (ugór).

2)Do dnia sprzedaży działki nr ……. nie będą wykorzystywane w ramach działalności gospodarczej (nie prowadzi Pan działalności i nie zamierza Pan jej prowadzić).

3)Do dnia sprzedaży działki nr ………. nie będą oddane ani w najem ani w dzierżawę.

4)Nie zawarł Pan ani nie zamierza Pan zawrzeć z nabywcą działek umowy przedwstępnej.

5)Nie zawarł Pan ani nie zamierza Pan zawrzeć z nabywcą działek umowy przedwstępnej w związku z czym pytanie pozostaje bezprzedmiotowe.

6)Nie udzielił Pan ani nie zamierza Pan udzielić przyszłemu nabywcy żadnych pełnomocnictw ani zgód na występowanie w Pana imieniu w jakiejkolwiek sprawie związanej z działkami …..

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym odsprzedaż gruntów przez Wnioskodawca będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Definicję sprzedaży znajdziemy w art. 2 ust. 22 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej jako: ustawa o VAT). Zgodnie z tą definicją przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Nieruchomość gruntowa spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a jej sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju. Tym samym co do zasady sprzedaż gruntów niezabudowanych winna być opodatkowana podatkiem VAT. Wskazać należy, że określona czynność będzie obciążona podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług określony w ustawie pokazuje więc, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. W tym miejscu wskazać należy na orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej który w polskiej sprawie w wyroku z 15 września 2011 r. (orzeczenie w połączonych sprawach sygn. C-180/10 i C-181/10) uznał, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Również sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego. Jak orzekł Trybunał, zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobiste. W świetle powyższego orzeczenia okoliczność, że przed sprzedażą dokonano podziału gruntu na działki sama z siebie także nie jest decydująca. Decydującego charakteru nie ma też długość okresu, w jakim te transakcje następowały ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Wszystkie te elementy mogą bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym. Przekładając powyższe na przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe sprzedaż gruntu przez Wnioskodawcę nie będzie objęta podatkiem od towarów i usług albowiem Wnioskodawca nie jest podatnikiem tego podatku a to z tego powodu, że sprzedaż gruntu nie nosi znamion działalności gospodarczej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy:

Zatem w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, należy przyjąć, że zbycie nieruchomości gruntowych (działek) traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku, wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Ponadto jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10), dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Wskazać należy, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan właścicielem niezabudowanych działek gruntu nr ………Zgodnie z zapisami Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego grunty te objęte są przeznaczeniem produkcja, składy, magazyny, usługi, rzemiosło aktywność gospodarcza, droga publiczna lokalna, droga publiczna dojazdowa. Grunty nabył Pan w drodze dziedziczenia oraz działu spadku. Działki nie były przedmiotem najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze, nie występował Pan z wnioskiem o opracowanie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla działek, nie wnosił Pan o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla działek, nie poczynił Pan jakiekolwiek działań dotyczących zwiększenia wartości działek. Do dnia sprzedaży działki nr …….nie będą wykorzystywane w ramach działalności gospodarczej. Do dnia sprzedaży działki nr ………. nie będą oddane ani w najem, ani w dzierżawę. Nie zawarł Pan ani nie zamierza Pan zawrzeć z nabywcą działek umowy przedwstępnej. Nie udzielił Pan ani nie zamierza Pan udzielić przyszłemu nabywcy żadnych pełnomocnictw ani zgód na występowanie w Pana imieniu w jakiejkolwiek sprawie związanej z działkami …….

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że z całokształtu okoliczności sprawy nie wynika taka Pana aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zatem należy uznać, że dokonana przez Pana sprzedaż działek nr ………, nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Brak jest bowiem przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności w przedmiocie zbycia ww. działek, która jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Nie występuje bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że dostawa przedmiotowych działek będzie stanowiła działalność gospodarczą. Jak wynika z całokształtu okoliczności sprawy, nie podejmie Pan aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców.

Konsekwentnie, z tytułu sprzedaży działek nr ……. nie będzie Pan działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Działania podejmowane przez Pana należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. W związku z tym, będzie Pan korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Wobec powyższego, sprzedaż przez Pana działek nr …… nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zatem, Pana stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.