Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego, w podatku od towarów i usług, jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 17 grudnia 2024 roku o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy w zakresie podatku od towarów i usług, uznania, że:

-planowana Reorganizacja nie będzie stanowić transakcji przeniesienia przedsiębiorstwa, ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa i należy zakwalifikować ją jako przeniesienie poszczególnych składników majątkowych, a w konsekwencji nie znajdzie zastosowania wyłączenie na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT;

-wniesienie wkładu niepieniężnego w ramach Reorganizacji powinno zostać uznane za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów lub import usług (w zależności od przedmiotu przeniesienia) podlegające opodatkowaniu VAT w Polsce, w wyniku którego nabywca będzie zobowiązany do rozpoznania VAT należnego, rozpoznając jako podstawę opodatkowania wartość emisyjną wydanych udziałów;

-nabywca, będzie uprawniony do odliczenia VAT naliczonego rozpoznanego w związku z Reorganizacją (w konsekwencji, Reorganizacja będzie neutralna pod względem VAT dla stron w Polsce);

- wpłynął 17 grudnia 2024 r. Uzupełnili go Państwo pismem z 18 lutego 2025 r. (wpływ 18 lutego 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1.Zainteresowany będący stroną postępowania:

A.;

   2.Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

B. sp. z o.o.

Opis zdarzenia przyszłego

a. Charakterystyka A. i B.

Wnioskodawca jest spółką kapitałową mającą siedzibę i zarząd na terenie (...). Wnioskodawca podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów w (...) i jest (...) rezydentem podatkowym. Wnioskodawca prowadzi działalność w formie spółki C. (C.), która jest odpowiednikiem polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Zainteresowany jest polską spółką kapitałową posiadającą siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i podlegającymi w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Wnioskodawca i Zainteresowany należą do grupy D. (dalej: „Grupa”), (...). Grupa zapewnia kompleksowe rozwiązania w zakresie (...),(...). Dzięki (...) Grupa umożliwia klientom (...).

Oprócz (...) oferta Grupy obejmuje również m.in. (...). Grupa działa w ponad (...) miastach w (...).

W skład Grupy wchodzi spółka C. (dalej: „Holding”) oraz inne podmioty zlokalizowane na terenie różnych krajów Europy. Holding odpowiedzialny jest za strategiczne zarządzanie działalnością Grupy — jego rolą jest nadzór nad funkcjonowaniem wszystkich spółek wchodzących w skład Grupy i integracja zgodnie ze standardami obowiązującymi w Grupie oraz monitoring (...). Holding jest jedynym bezpośrednim udziałowcem B. oraz A. Struktura Grupy uwzględniająca Wnioskodawcę oraz Zainteresowanego prezentuje się następująco:

(…)

Pomiędzy Wnioskodawcą i Zainteresowanym występują więc powiązania w rozumieniu przepisów art. 11a ust. 1 pkt 4 Ustawy o CIT.

i. Szczegółowy opis działalności A.

A. to spółka pełniąca kluczową rolę w Grupie. Jej główna działalność koncentruje się na  (...) dla Grupy.

Działalność A. opiera się na (...). W ramach tego modelu A. dokonuje zakupu (...). Po nabyciu (...) A. zajmuje się dostosowaniem (...) do wymagań klientów oraz (...).

Następnie w celu (...) A. dokonuje sprzedaży zakupionych (...) podmiotom (...) w drodze leasingu (dalej: „Leasingodawcy”). Po dokonanej sprzedaży, (...) udostępnianie są A. w drodze leasingu zwrotnego. Na dzień złożenia niniejszego Wniosku, w ramach tego systemu Wnioskodawca posiada około (...). Każdorazowo nowe (...) nabywane przez A. są sprzedawane wyłącznie Leasingodawcom i następnie leasingowane zwrotnie, co umożliwia Grupie płynne finansowanie jej działalności. Po przejęciu posiadania (...) w ramach umowy leasingu zwrotnego, A. dokonuje dalszego leasingu (subleasingu) na rzecz spółek operacyjnych z poszczególnych jurysdykcji, działających w  (...) i Polsce (dalej: „Spółki Operacyjne”). W Polsce funkcje Spółki Operacyjnej pełni B. sp. z.o.o. Spółki Operacyjne w zamian za (...) wypłacają wynagrodzenie na rzecz A.

Oprócz zarządzania (...) A. prowadzi również działalność w zakresie (...). Wnioskodawca nabywa (...), głównie od podmiotów z (...), a następnie sprzedaje je poszczególnym Spółkom Operacyjnym, które odpowiadają za (...).

Kluczowa działalność Wnioskodawcy prowadzona jest w (...), w których składowane są (...) oraz (...) przed (...).

Ponadto, A. pełni istotną funkcję w zakresie finansowania całej Grupy. W ramach funkcji finansowej Wnioskodawca między innymi zarządza (...)  (...), a także odpowiada za (...).

Wnioskodawca jest podatnikiem zarejestrowanym w (...) dla potrzeb podatku od towarów i usług, w dla transakcji transgranicznych jak podatnik VAT-UE. A. nie jest jednocześnie zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce i nie prowadzi działalności gospodarczej w Polsce za pośrednictwem stałego zakładu podatkowego.

Podsumowując, A. jest centralnym operacyjnym podmiotem w strukturze Grupy, łączącym funkcje (...), co pozwala na efektywne zarządzanie kluczowym dla Grupy segmentem działalności, tj. (...), które (...). Wnioskodawca pełni także kluczową rolę w (...). W ramach działalności A. nie są realizowane zadania w obszarze funkcji holdingowej (także związanych z zarządzaniem strategicznym Grupą). Zadania te są wykonywane przez Holding.

Struktura organizacyjna Wnioskodawcy

A. funkcjonuje w oparciu o jednolitą, niezróżnicowaną strukturę organizacyjną. W szczególności Wnioskodawca nie dokonał wewnętrznego podziału na oddziały, piony czy działy, które mogłyby stanowić odrębne jednostki. Struktura wewnętrzna A. ma charakter jednowymiarowy, bez wyraźnego rozgraniczenia poszczególnych obszarów działalności. W konsekwencji, pracownicy Wnioskodawcy (zarówno kadra zarządzająca, jak i pozostali pracownicy) są przypisani do całego obszaru działalności prowadzonej przez podmiot – w obrębie A. nie istnieje podział na działy lub inne formy organizacyjne, do których przypisani byliby pracownicy odpowiedzialni tylko za konkretny obszar działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Dodatkowo, w toku swojej działalności Wnioskodawca nie podjął działań organizacyjnych mających na celu rozdzielenie lub wyodrębnienie konkretnych funkcji biznesowych w ramach podmiotu. W szczególności nie wprowadzono formalnego podziału zadań czy odpowiedzialności, który skutkowałby powstaniem wyspecjalizowanych jednostek w ramach organizacji.

Wnioskodawca nie prowadzi odrębnych ksiąg rachunkowych i raportowania finansowego dla konkretnych segmentów prowadzonej działalności (prowadzone są zbiorcze księgi rachunkowe). Ze względu na brak odrębnych ksiąg rachunkowych, odrębnych kont bilansowych i wynikowych, Wnioskodawca nie sporządza oddzielnych bilansów oraz rachunków zysków i strat tylko dla określonych części swojej działalności.

ii. Szczegółowy opis działalności B.

Zainteresowany jest podmiotem utworzonym w (...) roku. Został on nabyty przez Grupę dla celów (...). Zainteresowany podjął już pewne działania przygotowawcze mające umożliwić mu prowadzenie działalności gospodarczej, takie jak zatrudnienie pierwszych pracowników, wynajęcie niezbędnych pomieszczeń (magazynu oraz przestrzeni biurowej) oraz zamówienie (...).

B. jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, w tym dla potrzeb (...) jako podatnik VAT UE. Zainteresowany nie jest jednocześnie zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług w (...) i nie prowadzi działalności gospodarczej w (...) za pośrednictwem stałego zakładu podatkowego.

b. Planowana reorganizacja Grupy

Ze względów biznesowych, chcąc uporządkować strukturę Grupy, Grupa planuje przenieść część działalności prowadzonej przez A. z (...) do Polski. W wyniku tego procesu działalność finansowa i logistyczna (zgodnie z opisem z wcześniejszej części Wniosku) nie będzie dalej prowadzona w (...), a A. nie będzie już pełnić w tym zakresie istotnych funkcji w ramach Grupy. Podkreślić jednakże należy, że w ramach reorganizacji przeniesione zostaną tylko wybrane komponenty posiadane przez Wnioskodawcę, które pozbawione będą zdolności do samodzielnego wykorzystania do prowadzenia określonej działalności gospodarczej. Część komponentów wykorzystywanych dotychczas przez A. – w szczególności umowy z pracownikami oraz umowy najmu nieruchomości (a więc kluczowe elementy w tego rodzaju działalności) – nie zostaną przeniesione do B. Umowy te zostaną wygaszone na poziomie Wnioskodawcy poprzez ich rozwiązanie. Szczegółowy opis składników przenoszonych do B. zawarty jest w dalszej części Wniosku.

Wniesienie składników majątkowych do B. nastąpi w formie wkładu niepieniężnego w zamian za wydanie udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Zainteresowanego (dalej: „Reorganizacja”). Wniesienie aportem ma obejmować aktywa wykorzystywane obecnie przez A. do prowadzenia działalności, opisane w dalszej części Wniosku w pkt c „Opis przedmiotu Reorganizacji” (dalej: „Składniki Majątkowe”). Przeniesieniu Składników Majątkowych przez A. do B. towarzyszyć będzie w szczególności przeniesienie praw i obowiązków, wynikających z umów zawartych przez A., opisanych w pkt c. „Opis przedmiotu Reorganizacji” (dalej: „Umowy”).

Należy zaznaczyć, że sam proces reorganizacji Grupy jest bardziej złożony i wiąże się z (...). W związku z tym Reorganizacja jest jednym z etapów tego obszernego procesu, tu akurat nakierowanym na podmiot polski i jego przewidywaną rolę w Grupie. Niniejszy Wniosek dotyczy natomiast wyłącznie składników majątkowych przenoszonych w ramach Reorganizacji, tj. w drodze aportu. Niezależnie od podejmowanych kroków, do B. nie będą przenoszeni pracownicy ani umowy dotyczące przestrzeni magazynowej.

Na moment złożenia niniejszego Wniosku, A. wciąż kontynuuje prowadzoną dotychczas działalność gospodarczą.

Jak zostało wcześniej wskazane, wniesienie Składników Majątkowych do B. nastąpi w formie wkładu niepieniężnego w zamian za wydanie udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Zainteresowanego. Mając na uwadze, że B. działa w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, wartość emisyjna udziałów może odpowiadać lub będzie wyższa od wartości nominalnej udziałów (odpowiadać będzie wartości rynkowej wkładu).

Wskutek Reorganizacji struktura Grupy obejmująca Holding, A. oraz B. będzie wyglądać następująco:

(…)

Na dzień przeprowadzenia Reorganizacji A. będzie w posiadaniu aktualnego certyfikatu rezydencji podatkowej wydanego przez organy podatkowe.

Wnioskodawca wskazuje, że Reorganizacja posiada uzasadnienie ze strony biznesowej, jednakże nie jest to przedmiotem zapytania Wnioskodawcy. Dla potrzeb postępowania w zakresie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego należy przyjąć, że uzasadnienie biznesowe istnieje i ani głównym ani jednym z głównych celów przeprowadzanej Reorganizacji nie jest uzyskanie korzyści podatkowej.

c. Opis przedmiotu Reorganizacji

Poniżej Wnioskodawca przedstawia szczegółowy opis elementów przedmiotu Reorganizacji.

i. Majątek

Składniki Majątkowe A. obejmują środki trwałe, takie jak urządzenia techniczne, maszyny i materiały oraz wyposażenie operacyjne i biurowe, do których należą przede wszystkim (...) i (...), komponenty, sprzęt biurowy (np. drukarka), a także narzędzia warsztatowe i akcesoria, wyposażenie magazynowe (np. stojak montażowy, półki magazynowe, przyczepy skrzyniowe). W ramach Reorganizacji, środki trwałe należące do A. zostaną w całości przeniesione do B. Wnioskodawca podkreśla, że Składniki Majątkowe nie obejmują między innymi nieruchomości wykorzystywanych w jego działalności gospodarczej ani praw do takich nieruchomości, co zostało szerzej opisane w dalszej części Wniosku.

W ramach Reorganizacji nie zostaną przeniesione środki pieniężne posiadane przez A.

ii. Pracownicy i nieruchomości

Kluczowa działalność Wnioskodawcy prowadzona jest w (...), w których składowane są (...) oraz (...). Wskazać należy, że B. zawarło nowe umowy najmu obejmujące (...). W ramach procesu Reorganizacji natomiast na B. nie zostaną przeniesione żadne nieruchomości ani prawa do nieruchomości (takie, jak przykładowo umowy najmu nieruchomości, których stroną jest A.), które są kluczowe i niezbędne dla działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę. W ramach Reorganizacji nie zostaną przeniesione także umowy z dostawcami mediów (np. woda, energia elektryczna).

W tym miejscu podkreślić należy, że nieruchomości są jednym z dwóch kluczowych komponentów niezbędnych do funkcjonowania przedsiębiorstwa Wnioskodawcy – to w magazynach najmowanych przez A. składowane są (...) i (…), także w tych magazynach Wnioskodawca dostosuje (...) do potrzeb danego klienta końcowego. Bez dostępu do dużych powierzchni magazynowych nie byłoby możliwe prowadzenie tego rodzaju działalności.

Drugi z filarów tego rodzaju działalności to dedykowani specjaliści. Wnioskodawca w ramach swojej działalności korzysta między innymi z pracowników fizycznych (takich jak (...), które zajmują się (...)), pracowników (...), a także z kadry zarządzającej. Ze względu na specyfikę działalności, a także przyjęty model biznesowy, Wnioskodawca nie jest w stanie prowadzić swojej działalności bez wsparcia tych pracowników.

W ramach Reorganizacji pracownicy nie zostaną przeniesieni do B. Planowane jest, że B. zatrudni nowych pracowników w Polsce, którzy zostaną pozyskani przez Grupę w procesie rekrutacji. Proces tejże rekrutacji został już rozpoczęty przez B., a część niezbędnych pracowników została już zatrudniona (we … r. Zainteresowany zatrudniał … osób na różnych stanowiskach). Nie jest także intencją Grupy, aby do B. zostały przeniesione umowy zawarte z podmiotami trzecimi, na mocy których niektóre zadania, do wykonania których potrzebna jest kadra pracownicza, byłyby powierzone takim podmiotom (w ramach tzw. „outsourcingu”), gdyż A. nie zawierało tego typu umów.

iii. Prawa i obowiązki wynikające z Umów

Reorganizacja obejmie również przeniesienie praw i obowiązków wynikających z kluczowych Umów zawartych przez A. Prawa i obowiązki te zostaną przeniesione na B. w drodze cesji umów lub poprzez zawiązanie nowych umów.

W szczególności, w ramach Reorganizacji przeniesione zostaną prawa i obowiązki wynikające z:

(i) Umów dotyczących (...) leasingowanych podmiotom z Grupy prowadzącym działalność operacyjną w poszczególnych jurysdykcjach (np. (...)). W ramach tych umów A. leasinguje podmiotom z Grupy (...). (...) te są następnie leasingowane przez spółki operacyjne klientom końcowym, głównie operującym w (...),

(ii) Umów o współpracy w zakresie leasingu (...) zawartych z podmiotami niepowiązanymi, które adresują między innymi szczegółowe zasady leasingu, dalszego leasingu i związanych z tym procesów.

Natomiast w ramach Reorganizacji nie zostaną przeniesione żadne umowy związane z finansowaniem A. Takie finansowanie jest niezbędne dla działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę, w związku z czym B. zawrze nowe umowy pożyczki. Nie zostaną też przeniesione umowy obejmujące usługi niezbędne dla prowadzenia działalności o parametrach i rozmiarach Wnioskodawcy, takie jak umowy dotyczące wsparcia księgowego, prawnego, a także dostaw (...).

Dodatkowo, w ramach Reorganizacji nie zostaną także przeniesione umowy obejmujące rachunek bankowy Wnioskodawcy ani środki pieniężne (B. posiada własny rachunek bankowy).

iv. Podsumowanie kluczowych aspektów planowanej Reorganizacji

Z uwagi na zamiar przeprowadzenia przez A. i B. Reorganizacji, niniejszy Wniosek jest składany przed jej ukończeniem, w celu potwierdzenia skutków podatkowych tego zdarzenia. Jak zostało wskazane na początku Wniosku, w opisie zdarzenia przyszłego, Reorganizacja obejmująca przeniesienie własności Składników Majątkowych ma nastąpić w formie wniesienia wkładu niepieniężnego.

W ramach Reorganizacji nie będą przenoszone przez A. wartości niematerialne i prawne, koncesje posiadane przez A., nie nastąpi przeniesienie pracowników, osób zarządzających, nieruchomości ani praw do nieruchomości, zobowiązań. W przedsiębiorstwie A. pozostanie również dokumentacja księgowa oraz nazwa przedsiębiorstwa. Przeniesieniu nie ulegną także prawa i obowiązki wynikające z umów o pracę z pracownikami A., a także umowy z dostawcami mediów (np. woda, energia elektryczna). W ramach Reorganizacji nie zostaną również przeniesione środki pieniężne posiadane przez A. ani sam rachunek bankowy.

Z uwagi na liczne wyłączenia składników przenoszonych w ramach Reorganizacji (w szczególności związanych z pracownikami, osobami zarządzającymi, a także nieruchomościami i prawami do nieruchomości), przenoszone Składniki Majątkowe nie będą samodzielne i niezależne, a konieczne będzie podjęcie dodatkowych kroków przez B. w celu rozpoczęcia prowadzenia działalności (w szczególności zatrudnienie pracowników, zawarcie umów najmu, a także umów z dostawcami mediów; proces ten został już rozpoczęty przez B.).

d. Działalność Wnioskodawcy po Reorganizacji

Po przeprowadzeniu Reorganizacji, A. nie zamierza kontynuować obecnie prowadzonej działalności. Intencją Grupy jest, aby funkcje pełnione dotychczas w Grupie przez Wnioskodawcę były kontynuowane przez B.

Podkreślić jednakże należy, że w ramach Reorganizacji przeniesione zostaną tylko wybrane i nieliczne komponenty posiadane przez Wnioskodawcę, które pozbawione będą przymiotu samodzielności. Komponenty (przykładowo umowy), które nie zostaną przeniesione do B., zostaną wygaszone na poziomie Wnioskodawcy (przykładowo poprzez rozwiązanie umów). Wskazać należy, że większość niezbędnych umów i zasobów (przykładowo umowy o pracę, najem nieruchomości) zostanie pozyskana bezpośrednio przez B. i nie będzie częścią Reorganizacji.

W związku z tym istnienie A. w Grupie nie będzie już dłużej wymagane, jednakże decyzja w sprawie dalszych losów tego podmiotu nie została jeszcze podjęta.

W uzupełnieniu wniosku doprecyzowali Państwo opis zdarzenia przyszłego przez wskazanie, że:

-wartość wkładu na dzień przeniesienia zostanie określona w statucie, umowie spółki lub w innym dokumencie o podobnym charakterze;

-wartość wkładu na dzień przeniesienia odpowiadać będzie wartości rynkowej tego wkładu. W związku z czym jego wartość nie będzie niższa od wartości rynkowej;

-  nabycie Składników Majątkowych związane będzie z przeniesieniem prawa własności do nich i zostaną one przetransportowane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki (z (...) do Polski);

-nabyte w ramach Reorganizacji Składniki Majątkowe będą wykorzystywane przez B. (nabywcę) do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT;

-na moment aportu B. będzie zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pytania w zakresie podatku od towarów i usług

1.   Czy Składniki Majątkowe przenoszone przez A. w ramach Reorganizacji będą stanowić przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa, a w konsekwencji aport będzie podlegać przepisom Ustawy o VAT?

2.   W przypadku potwierdzenia prawidłowości stanowiska Zainteresowanych odnośnie pytania nr 1 i uznania, że Składniki Majątkowe nie będą stanowiły przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa – czy wniesienie wkładu niepieniężnego w ramach Reorganizacji powinno zostać uznane za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów lub import usług (w zależności od przedmiotu przeniesienia) podlegające opodatkowaniu VAT w Polsce, w wyniku którego B. jako nabywca będzie zobowiązany do rozpoznania VAT należnego, rozpoznając jako podstawę opodatkowania wartość emisyjną wydanych udziałów?

3.   Czy B., jako nabywca, będzie uprawnione do odliczenia VAT naliczonego rozpoznanego w związku z Reorganizacją?

Państwa stanowisko w sprawie

Pytanie nr 1.

Zdaniem Zainteresowanych, planowana Reorganizacja nie będzie stanowić transakcji przeniesienia przedsiębiorstwa, ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”), jako że należy zakwalifikować ją jako przeniesienie poszczególnych składników majątkowych. W konsekwencji do Reorganizacji tej nie znajdzie zastosowania wyjątek określony w art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT i tym samym Reorganizacja będzie podlegać przepisom Ustawy o VAT.

Pytanie nr 2.

Zdaniem Zainteresowanych, w przypadku potwierdzenia prawidłowości stanowiska Zainteresowanych odnośnie do pytania nr 1, wniesienie wkładu niepieniężnego w ramach Reorganizacji powinno zostać uznane za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów lub import usług (w zależności od przedmiotu przeniesienia) podlegające opodatkowaniu VAT w Polsce, w wyniku którego B. jako nabywca będzie zobowiązany do rozpoznania VAT należnego, rozpoznając jako podstawę opodatkowania wartość emisyjną wydanych udziałów.

Pytanie nr 3.

Zdaniem Zainteresowanych, B., jako nabywca, będzie uprawnione do odliczenia VAT naliczonego rozpoznanego w związku z Reorganizacją (w konsekwencji, Reorganizacja będzie neutralna pod względem VAT dla stron w Polsce).

IV. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Z uwagi na to, że Wnioskodawca i Zainteresowany będą uczestniczyć w tym samym zdarzeniu przyszłym, zgodnie z art. 14r Ordynacji podatkowej występują o wydanie interpretacji indywidualnej we wniosku wspólnym. Określenie, czy planowana Reorganizacja będzie podlegała opodatkowaniu VAT z punktu widzenia Wnioskodawcy, będzie wpływało na jego obowiązki w zakresie między innymi wystawienia faktury VAT na rzecz B., a także potencjalnie rozpoznania VAT należnego na transakcji.

Z punktu widzenia B. określenie, czy planowana Reorganizacja będzie podlegała opodatkowaniu VAT, będzie bezpośrednio wpływało na rozpoznanie VAT należnego na tej transakcji oraz na potencjalny obowiązek zapłaty PCC.

Każda ze stron Reorganizacji ma zatem istotny interes prawny w tym, aby wystąpić z wnioskiem wspólnym o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego dotyczącej tego samego zdarzenia przyszłego.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast zgodnie z art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub ZCP. Oznacza to, iż do transakcji mającej za przedmiot przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część nie znajdą zastosowania przepisy Ustawy o VAT.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT, ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, także w drodze wniesienia wkładu) przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 z późn. zm.; dalej: „Kodeks Cywilny”) lub jego zorganizowanej części zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT.

Zbycie przedsiębiorstwa

Przepisy Ustawy o VAT nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa", zatem dla potrzeb regulacji podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ Kodeksu Cywilnego. Takie stanowisko zostało uznane za prawidłowe przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 17 marca 2023 r. (sygn. 0114-KDIP1-1.4012.59.2023.2.AKA).

Zgodnie z wyżej wymienionym przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej i obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5. koncesje licencje i zezwolenia;

6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8. tajemnice przedsiębiorstwa;

9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Ustawodawca w ww. przepisie wskazał, jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, czyli przedsiębiorstwa, które może być przedmiotem czynności prawnej.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia musi stanowić całość pod względem organizacyjnym, funkcjonalnym i finansowym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa majątkowa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Dodatkowo, na gruncie interpretacji podatkowych podkreślane jest, że zespół składników majątkowych nie stanowi przedsiębiorstwa, jeśli w ramach konkretnej transakcji nie dochodzi do przeniesienia istotnych z punktu widzenia konkretnego przedsiębiorstwa składników. Jako przykład można wskazać księgi rachunkowe, nieruchomości lub pracowników. Zgodnie ze stanowiskiem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wyartykułowanym w interpretacji indywidualnej z dnia 26 lutego 2024 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.411.2023.4.AW:

„Co do zasady – zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. O tym, czy doszło do wyodrębnienia przedsiębiorstwa decyduje pełen zakres zbywanego majątku, praw i zobowiązań, wyodrębnienie to musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości. Nie może ono obejmować dowolnej części danego przedsiębiorstwa, żeby można było uznać, że doszło do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstw”.

W świetle powyższego należy podkreślić, że Reorganizacja obejmować będzie tylko wybrane składniki majątkowe, a nie całość przedsiębiorstwa prowadzonego przez A. Jak zostało wskazane we wcześniejszych częściach Wniosku, z zakresu Reorganizacji wyłączone zostaną kluczowe elementy, które są niezbędne do kontynuowania działalności przez podmiot przejmujący. W szczególności wskazać tutaj można elementy wymienione w art. 55¹ Kodeksu Cywilnego, takie jak nazwa przedsiębiorstwa, własność nieruchomości, prawa wynikające z umów najmu nieruchomości, a w szczególności pracownicy (w tym kadra zarządzająca). Te braki wskazują na niekompletność funkcjonalną przenoszonego majątku, która nie będzie pozwalać na samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej przez B. na podstawie przeniesionych Składników Majątkowych. Podkreślić należy, że przenoszone komponenty nie będą także stanowić całości pod względem organizacyjnym.

Przenoszone Składniki Majątkowe same w sobie nie stworzą zorganizowanej struktury zdolnej do samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej. Brak w nich spójności organizacyjnej i funkcjonalnej, która charakteryzuje przedsiębiorstwo jako całość, między innymi ze względu na fakt, że w ramach Reorganizacji nie zostaną przeniesieni pracownicy Wnioskodawcy zaangażowani w jej działalność, a także nieruchomości i prawa do nich. W związku z tym nie zachowano kluczowych powiązań między przenoszonymi składnikami a pracownikami odpowiedzialnymi za kluczowe procesy operacyjne A., co uniemożliwia kontynuację działalności w dotychczasowej formie.

Ponadto, przeniesieniu nie będą podlegać prawa do biura oraz przestrzeni magazynowej, stanowiące nieodzowny element prowadzonej przez A. działalności. Ze względu na jej specyfikę, (...) są niezbędne w prowadzonej przez A. działalności, z uwagi na konieczność (...). W magazynach tych prowadzone są również (...) Wnioskodawcy, obejmujące między innymi (...) . Brak tych kluczowych składników infrastrukturalnych dodatkowo potwierdza, że przenoszone aktywa nie tworzą funkcjonalnej całości zdolnej do samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej, która jest prowadzona przez A. Biuro i magazyn są bowiem niezbędne do efektywnego zarządzania i realizacji podstawowych procesów operacyjnych Wnioskodawcy.

Dodatkowo, w ramach Reorganizacji do B. nie zostaną przeniesione żadne umowy związane z finansowaniem A. Takie finansowanie jest niezbędne dla działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę, w związku z czym B. zawrze nowe umowy pożyczki. Nie zostaną też przeniesione umowy obejmujące usługi niezbędne dla prowadzenia działalności o parametrach i rozmiarach Wnioskodawcy, takie jak umowy dotyczące wsparcia księgowego, prawnego, a także dostaw (...) i (…).

Dodatkowo, w ramach Reorganizacji nie zostaną przeniesione umowy obejmujące rachunek bankowy Wnioskodawcy ani środki pieniężne (B. posiada własny rachunek bankowy).

W konsekwencji, sam fakt przeniesienia wybranych aktywów i umów nie będzie zapewniać możliwości prowadzenia działalności w sposób analogiczny do przedsiębiorstwa, z którego przenoszone są te komponenty. Podkreślić należy, że Reorganizacja nie obejmuje większości niezbędnych elementów, które umożliwiałyby nabywcy kontynuowanie działalności gospodarczej A. w jej dotychczasowym kształcie i zakresie. Innymi słowy, przenoszone Składniki Majątku pozbawione są przymiotu samodzielności i niezależności, które to immanentnie wpisane są w definicję przedsiębiorstwa.

W konsekwencji, w ocenie Zainteresowanych, nie ma możliwości uznania przedmiotu Reorganizacji za przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT.

Zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa

W celu stwierdzenia, czy planowana Reorganizacja będzie podlegać przepisom Ustawy o VAT, należy dodatkowo ustalić, czy przedmiot Reorganizacji nie może zostać uznany za ZCP.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT przez ZCP rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Z przepisu tego wynika zatem, że za ZCP można uznać wchodzący w skład przedsiębiorstwa taki zespół składników materialnych i niematerialnych w tym zobowiązań, który jest jednocześnie:

A. wyodrębniony organizacyjnie,

B. wyodrębniony finansowo,

C. wyodrębniony funkcjonalnie.

- a zarazem mógłby samodzielnie stanowić niezależne przedsiębiorstwo.

W ocenie Wnioskodawcy nie zostaną spełnione wszystkie wyodrębnienia konstytuujące ZCP, o której mowa w art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT:

Ad. A) Wyodrębnienie organizacyjne

Zgodnie z utrwalonym poglądem organów podatkowych wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że odrębny pod względem organizacyjnym zespół składników materialnych i niematerialnych powinien być umiejscowiony w strukturze organizacyjnej jako dział, oddział, pion, wydział itp. Istotne w tym względzie jest formalne potwierdzenie struktury organizacyjnej, co powinno znaleźć odzwierciedlenie w stosownej dokumentacji, tj. uchwale właściwego organu, brzmieniu statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Stanowisko to wynika m.in. z: interpretacji indywidualnej z dnia 27 grudnia 2023 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.333.2023.2.MPU; interpretacji indywidualnej z dnia 20 listopada 2023 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.439.2023.2.AKS oraz interpretacji indywidualnej z dnia 7 kwietnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.22.2022.3.MAZ.

Jak zostało wcześniej wskazane, A. funkcjonuje w oparciu o jednolitą, niezróżnicowaną strukturę organizacyjną. Składniki Majątkowe nie są organizacyjnie lub formalnie wyodrębnione w ramach A. Ponadto przedmiot Reorganizacji nie został przypisany do żadnej struktury wyodrębnionej przez A. w postaci chociażby działu lub departamentu. W konsekwencji, pracownicy Wnioskodawcy (zarówno kadra zarządzająca, jak i pozostali pracownicy) są przypisani do całego obszaru działalności prowadzonej przez podmiot – w obrębie A. nie istnieje podział na działy lub inne formy organizacyjne, do których przypisani byliby pracownicy odpowiedzialni tylko za konkretny obszar działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę.

W toku swojej działalności Wnioskodawca nie podjął działań reorganizacyjnych mających na celu rozdzielenie lub wyodrębnienie konkretnych funkcji biznesowych w ramach podmiotu. W szczególności nie wprowadzono formalnego podziału zadań czy odpowiedzialności, który skutkowałby powstaniem wyspecjalizowanych jednostek w ramach organizacji.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy przedmiot Reorganizacji nie spełnia kryterium wyodrębnienia organizacyjnego, gdyż nie jest on wyodrębniony w sposób formalny w strukturze A. (np. na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze) i nie funkcjonuje on również w postaci oddziału, departamentu, wydziału. Takie stanowisko zgodne jest chociażby z interpretacją indywidualną z dnia 12 lutego 2024 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012. 771.2023.1.AKA; interpretacją indywidualną z dnia 5 stycznia 2024 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012 .645.2023.1.AKA oraz interpretacją indywidualną z dnia 4 grudnia 2023 r., sygn. 0111-KDIB3-3. 4012.328.2023.5.PJ.

Ad. B) Wyodrębnienie finansowe

Wyodrębnienie finansowe zdaniem Wnioskodawcy należy rozpatrywać na płaszczyźnie formalnej. Tak rozumiana odrębność oznacza wymóg wdrożenia specjalnie dostosowanej ewidencji zdarzeń gospodarczych, która pozwalałaby na rozdzielenie przychodów i kosztów działalności ZCP od przychodów i kosztów całego przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do ZCP. W sytuacji wyodrębnienia finansowego powinno być możliwe oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części, bez potrzeby przeprowadzania dodatkowych analiz czy wyliczeń. Takie stanowisko zostało przedstawione m.in. w prawomocnych wyrokach WSA w Gdańsku w wyroku z 7 września 2021 r., sygn. I SA/Gd 534/21 oraz NSA z 12 stycznia 2021 r. sygn. I FSK 324/20 i z 28 stycznia 2019 r., sygn. I FSK 293/17.

Wskazać należy, że Wnioskodawca nie prowadzi odrębnych ksiąg rachunkowych dla działalności będącej przedmiotem Reorganizacji. System księgowy A. nie posiada odrębnych kont wynikowych i bilansowych przypisanych do tego segmentu działalności. Ze względu na brak odrębnych ksiąg rachunkowych, odrębnych kont bilansowych i wynikowych, Wnioskodawca nie sporządza oddzielnych bilansów oraz rachunków zysków i strat tylko dla określonych części swojej działalności. Bez przeprowadzenia dodatkowych analiz oraz wyliczeń niemożliwe byłoby przyporządkowanie przychodów i kosztów, a także należności i zobowiązań obejmujących tylko konkretną część działalności prowadzonej przez A.

Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe obejmujące całość prowadzonej działalności (w tym także przedmiot Reorganizacji). W związku z tym nie prowadzi on oddzielnych kont rachunkowych, na których prowadzona byłaby oddzielna ewidencja przychodów, kosztów, aktywów i pasywów związanych wyłącznie ze Składnikami Majątkowymi. Ponadto Składniki Majątkowe nie posiadają odrębnego rachunku bankowego. Wnioskodawca posiada jeden rachunek bankowy, przypisany do całości prowadzonej działalności gospodarczej, który też nie zostanie przeniesiony w ramach reorganizacji na B. Do B. nie zostaną także przeniesione umowy finansowania, które obecnie są zawarte przez A. – zgodnie z intencją Grupy, B. zawrze nowe umowy finansowe. W ramach Reorganizacji nie zostaną przeniesione także środki finansowe.

Jak podkreślił WSA w Rzeszowie w prawomocnym wyroku z dnia 21 listopada 2019 r., sygn. I SA/Rz 691/19:

„Użycie terminu "wyodrębnienie" przez ustawodawcę wymaga pewnego formalnego ujęcia w księgowości zbywcy i wydzielenia wszystkich zdarzeń mających wpływ na rozliczenie finansowe jednostki organizacyjnej istniejącej w strukturze przedsiębiorcy, które umożliwia w każdym czasie bezpośrednią prezentację jego sytuacji finansowej i majątkowej”. Natomiast w interpretacji indywidualnej z dnia 16 sierpnia 2021 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.327.2021.2.MŻ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, iż przesłanka wyodrębnienia finansowego jest spełniona, gdy „poprzez szczegółową analitykę rachunkową możliwe jest precyzyjne wskazanie, które operacje dotyczyły ZCP, a tym samym istnienie możliwość rozliczenia przychodów i kosztów ZCP każdego z obiektów wchodzących w skład ZCP”.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, przedmiot Reorganizacji nie spełnia przesłanki wyodrębnienia finansowego z uwagi na nieprowadzenie odrębnych kont wynikowych i bilansowych pozwalających na pełną alokację operacji finansowych do przedmiotu Reorganizacji oraz z uwagi na brak możliwości sporządzenia dla tych składników majątku bilansu oraz rachunku zysków i strat. W związku z tym nie sposób stwierdzić, że w ramach A. istnieje możliwość wydzielenia wszystkich zdarzeń mających wpływ na rozliczenie finansowe Składników Majątkowych jako jednostki organizacyjnej istniejącej w strukturze przedsiębiorstwa.

Ad. C) Wyodrębnienie funkcjonalne

Wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć je jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. (interpretacja indywidualna z dnia 2 lipca 2024 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.290.2024.2.PRP; interpretacja indywidualna z dnia 26 czerwca 2024 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.272.2024.3.MŻ; interpretacja indywidualna z dnia 31 maja 2024 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.177.2024.2.AJB oraz interpretacja indywidualna z dnia 28 maja 2024 r., sygn. 0112-KDIL3.4012.133.2024.4.EW).

Funkcją Składników Majątkowych przenoszonych w ramach Reorganizacji jest umożliwienie prowadzenia działalności obejmującej między innymi leasing (...), która to działalność jest obecnie prowadzona przez Wnioskodawcę. A. posiada niezbędną do tej działalności przestrzeń magazynową oraz biurową (z której korzysta na podstawie umowy najmu). Umowy te nie podlegają jednak przeniesieniu. Ze względu na specyfikę działalności, (...) są niezbędne w prowadzonej przez A. działalności, z uwagi na konieczność (...) (...). Brak tych kluczowych składników infrastrukturalnych potwierdza, że przenoszone aktywa nie tworzą funkcjonalnej części zdolnej do samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej. Biuro i magazyn są bowiem niezbędne do efektywnego zarządzania i realizacji podstawowych procesów operacyjnych Spółki.

Dodatkowo, Wnioskodawca w ramach swojej działalności (...) korzysta także z pracowników fizycznych oraz z kadry zarządzającej – pracownicy Ci nie zostaną przeniesieni do B. Nie jest także intencją Grupy, aby przeniesione do B. zostały umowy zawarte z podmiotami trzecimi, na mocy których niektóre zadania, do wykonania których potrzebna jest kadra pracownicza, byłyby powierzone takim podmiotom (w ramach tzw. „outsourcingu”).

W przedsiębiorstwie A. pozostanie również dokumentacja księgowa oraz nazwa przedsiębiorstwa. Przeniesieniu nie ulegną także umowy z dostawcami mediów (np. woda, energia elektryczna).

W ramach Reorganizacji do B. nie zostaną przeniesione żadne umowy związane z finansowaniem działalności Wnioskodawcy, której komponenty mają zostać przeniesione do Zainteresowanego. Takie finansowanie jest niezbędne dla jej funkcjonowania w związku z czym B. zawrze nowe umowy pożyczki. Nie zostaną też przeniesione umowy obejmujące usługi niezbędne dla prowadzenia działalności o parametrach i rozmiarach Wnioskodawcy, takie jak umowy dotyczące wsparcia księgowego, prawnego, a także dotyczące dostaw.

Dodatkowo, w ramach Reorganizacji nie zostaną przeniesione umowy obejmujące rachunek bankowy Wnioskodawcy ani środki pieniężne związane z działalnością, której część zostanie przeniesiona do Zainteresowanego (B. posiada własny rachunek bankowy).

Z uwagi na liczne wyłączenia składników przenoszonych w ramach Reorganizacji (w szczególności związanych z pracownikami, osobami zarządzającymi, a także nieruchomościami i prawami do nieruchomości), przenoszone Składniki Majątkowe nie będą stanowić funkcjonalnie odrębnej całości – tj. nie będą obejmować elementów niezbędnych do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, a konieczne będzie podjęcie dodatkowych kroków przez B. w celu rozpoczęcia prowadzenia działalności (w szczególności zatrudnienie pracowników, zawarcie umów najmu, a także umów z dostawcami mediów – proces został już rozpoczęty przez B.).

Wobec powyższego w ocenie Wnioskodawcy i Zainteresowanego przedmiot Reorganizacji nie jest wyodrębniony funkcjonalnie w ramach A. Prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie leasingu wymaga zapewnienia realizacji całego szeregu funkcji m.in. związanych z posiadaniem kluczowego personelu, umów związanych z dostawcami, a także dostępu do nieruchomości. Te elementy nie są objęte przedmiotem Reorganizacji, a same przenoszone Składniki Majątkowe bez tych elementów nie pozwalają na samodzielne kontynuowanie działalności gospodarczej A.

Klasyfikacja Reorganizacji

Zakwalifikowanie danego zespołu składników majątkowych jako ZCP lub przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 2 pkt 27e i art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT uzależnione jest zatem nie od jakiegokolwiek zorganizowania masy majątkowej – musi się ona odznaczać bowiem pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. ZCP lub przedsiębiorstwo tworzą więc składniki, będące w takich wzajemnych relacjach, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Podsumowując, przedmiot planowanej Reorganizacji nie wykazuje odrębności organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej, ani nie stanowi zespołu składników majątkowych, który mógłby funkcjonować jako niezależne przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, samodzielnie realizujące określone cele gospodarcze. W rezultacie planowana transakcja nie będzie mogła zostać uznana za zbycie ZCP/przedsiębiorstwa w myśl art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT.

Wnioskodawca podkreśla, iż w orzecznictwie sądów administracyjnych funkcjonuje pogląd, że już na etapie posiadania przez zbywcę przedmiot transakcji powinien posiadać cechy kwalifikujące do uznania za ZCP. W wyroku z dnia 18 października 2022 r. Sąd Administracyjny w Rzeszowie (sygn. I SA/Rz 465/22) wskazał, że:

„Kryterium uznania za zorganizowaną część przedsiębiorstwa przenoszonych składników, jest ich zorganizowany charakter, dzięki któremu mogą one realizować zadania gospodarcze. Kluczowa zatem jest ich wzajemna funkcjonalność oraz organizacyjna odrębność. Możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Zatem zgodzić się należy ze stanowiskiem organu, że badany przedmiot transakcji powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowych realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego zbyciu możliwe musi być kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa, choć niekoniecznie o tym samym profilu”.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę powyższe, przedmiot Reorganizacji nie jest wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie w A., aby mógł stanowić ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e i art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT przy jego zbyciu do B. Nie posiada samodzielnie zdolności do bycia odrębnym podmiotem realizującym zadania gospodarcze.

W przedmiocie przedsiębiorstwa natomiast, jak zostało wskazane we wcześniejszej części Wniosku, w ocenie Wnioskodawcy sam fakt przeniesienia wybranych aktywów i umów nie zapewnia możliwości prowadzenia działalności w sposób analogiczny do oryginalnego przedsiębiorstwa. Brakuje wielu niezbędnych elementów organizacyjnych i prawnych, które umożliwiałyby nabywcy kontynuowanie działalności gospodarczej A. w jej dotychczasowym kształcie i zakresie, bez podejmowania dodatkowych kroków (takich jak zawarcie umów najmu, finansowania, a także zatrudnienie nowych pracowników). Innymi słowy, przenoszone Składniki Majątku pozbawione są przymiotu samodzielności i niezależności, które to immanentnie wpisane są w definicję przedsiębiorstwa.

Co istotne, jak wskazał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w indywidualnej interpretacji z dnia 15 lipca 2021 r., sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.198.2021.4.MG w sytuacji, w której nabywca składników majątkowych nie może kontynuować działalności gospodarczej zbywcy i musi nabyć np. dodatkowe usługi, zawrzeć umowy z zewnętrznymi dostawcami w celu ich wykorzystania, to takie składniki nie stanowią ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT:

„W związku z powyższym składniki majątkowe wchodzące w skład Biznesu 2 pozwoliły Nabywcy prowadzić analogiczną działalność, nie zaś kontynuować działalność prowadzoną wcześniej przez Zbywcę w ramach Biznesu 2. Nabywca po dokonaniu transakcji, w celu prowadzenia działalności Biznesu 2 w zakresie sprzedaży przy pomocy nabytych składników majątkowych, musiał dodatkowo nabyć usługi wsparcia procesu sprzedaży w zakresie obsługi klienta (przyjmowanie i realizacja zamówień sprzedaży, koordynowanie realizacji zamówień i wysyłki towaru do klienta), a także nabyć usługi zarządzania działaniami logistycznymi w zakresie gospodarki magazynowej. Tym samym stwierdzić należy, że składniki majątkowe wchodzące w skład Biznesu 2 nie stanowiły – na dzień zbycia – niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego określone zadania gospodarcze ze względu na konieczność podjęcia przez Nabywcę dodatkowych działań w postaci nabycia usług wsparcia procesu sprzedaży w zakresie obsługi klienta oraz usług zarządzania działaniami logistycznymi w zakresie gospodarki magazynowej. Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że zespół składników materialnych i niematerialnych wchodzących w skład Biznesu 2, objęty przedmiotem zbycia, nie stanowił – na dzień zbycia – zorganizowanej część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy”.

Stanowisko to ma również swoje potwierdzenie chociażby w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 grudnia 2023 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012. 342.2023.3.JSU oraz interpretacji indywidualnej z dnia 21 grudnia 2020 r., sygn. 0113-KDIPT1-1. 4012.697.2020.2.MG. Podobny pogląd należy także przypisać do oceny, czy składniki majątkowe przenoszone w ramach konkretnej transakcji stanowią przedsiębiorstwo. W przypadku, gdy z zakresu transakcji wyłączone zostaną kluczowe komponenty niezbędne dla prowadzonej działalności (takie jak umowy z pracownikami, umowy najmu), przedmiotem takiej transakcji nie będzie przedsiębiorstwo, lecz niesamodzielny zbiór składników majątkowych.

Wobec powyższego, z uwagi na to, że Składniki Majątkowe nie będą umożliwiać kontynuowania działalności przez B. bez podejmowania dodatkowych kroków (które to kroki zostały już zapoczątkowane przez Grupę), nie będą charakteryzować się samodzielnością w ujęciu finansowym, funkcjonalnym oraz organizacyjnym, to przedmiot Reorganizacji nie będzie stanowić ZCP ani przedsiębiorstwa.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy przedmiotem Reorganizacji będą poszczególne składniki majątku, a zatem Reorganizacja powinna być traktowana dla celów VAT jako przeniesienie indywidualnych składników majątku.

Skoro przedmiot planowanej Reorganizacji nie będzie stanowił ani przedsiębiorstwa, ani ZCP, do przeniesienia przedmiotu Reorganizacji w ocenie Wnioskodawcy i Zainteresowanego nie znajdzie zastosowania wyłączenie stosowania przepisów Ustawy o VAT na podstawie art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT. W konsekwencji, w ocenie Zainteresowanych przeprowadzenie Reorganizacji, obejmującej zespół składników majątkowych opisanych w niniejszym Wniosku będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 2

Zgodnie z art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT opodatkowaniu VAT podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2) eksport towarów;

3) import towarów na terytorium kraju;

4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Biorąc pod uwagę szeroki zakres komponentów, które mają być przeniesione do B. w ramach Reorganizacji (Składniki Majątkowe), część z nich może zostać sklasyfikowana jako usługa, a część jako towar. W tym miejscu Zainteresowani podkreślają, że przedmiotem Wniosku nie jest potwierdzenie prawidłowej klasyfikacji na gruncie Ustawy o VAT komponentów przenoszonych w ramach Reorganizacji, a w szczególności stawki VAT, która powinna znaleźć zastosowanie do konkretnych przenoszonych składników.

Zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym w interpretacjach podatkowych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nie ulega wątpliwości, że wniesienie aportu rzeczowego do spółki prawa handlowego – w zależności od tego, co jest jego przedmiotem – spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług. Tym samym, w rozumieniu art. 2 pkt 22 Ustawy o VAT, uznawane jest za odpłatną dostawę/świadczenie, ponieważ odbywa się za wynagrodzeniem. Istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług, a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie udziałów.

Dostawa towarów

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz, zgodnie z art. 9 ust. 1 Ustawy o VAT.

Przy czym, jak stanowi art. 9 ust. 2 Ustawy o VAT, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1) nabywcą towarów jest:

a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,

b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

2) dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Jednocześnie, na mocy art. 25 ust. 1 Ustawy o VAT wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

Zatem, przy spełnieniu warunków odnoszących się do podmiotów biorących udział w transakcji, wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, o którym mowa w art. 9 ust. 1 Ustawy o VAT ma miejsce wówczas, gdy w wyniku dostawy, w ramach której dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, towary są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki.

Na podstawie art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zdaniem Wnioskodawcy, A. dokonując przeniesienia komponentów do B. będzie działać w charakterze podatnika. Należy bowiem wskazać, iż wszystkie komponenty przenoszone w ramach Reorganizacji były wykorzystywane przez Wnioskodawcę w jego działalności gospodarczej, polegającej m.in. na (...). Wnioskodawca jest również zarejestrowany w (...) dla potrzeb transakcji transgranicznych dotyczących towarów i usług w charakterze podatnika. W Polsce natomiast statusu takiego nie posiada i nie prowadzi działalności gospodarczej w Polsce za pośrednictwem stałego zakładu podatkowego.

Ze względu na fakt, że nabywcą praw w ramach Reorganizacji będzie B., spółka która prowadzi działalność gospodarczą w Polsce, jest zarejestrowana dla potrzeb transakcji transgranicznych dotyczących towarów i usług jako podatnik VAT UE i która zamierza korzystać z otrzymanych praw w toku jej działalności gospodarczej, należy przyjąć, że także B. wpisuje się w definicję podatnika w rozumieniu Ustawy o VAT. Zainteresowany nie jest jednocześnie zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług w (...) i nie prowadzi działalności gospodarczej w (...) za pośrednictwem stałego zakładu podatkowego.

W transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów opodatkowaniu podlega czynność nabycia towarów. Podatek należny rozliczany jest przez nabywcę towarów w państwie, do którego następuje dostawa towarów. Transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów towarzyszy lustrzana czynność, wykonywana przez drugą stronę transakcji, tj. dostawa towarów (co do zasady mająca charakter dostawy wewnątrzwspólnotowej).

W związku z powyższym dostawa towarów w ramach Reorganizacji powinna zostać sklasyfikowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przez B.

Import usług

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również przeniesienie praw i obowiązków, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Jednakże, odpłatne świadczenie usług podlega podatkowi od towarów i usług jedynie wtedy, gdy jest dokonane przez podmiot działający w charakterze podatnika. Na podstawie art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak zostało wcześniej wskazane, zdaniem Wnioskodawcy, A. dokonując przeniesienia komponentów do B. będzie działać w charakterze podatnika. Należy bowiem wskazać, iż wszystkie komponenty przenoszone w ramach Reorganizacji są wykorzystywane przez Wnioskodawcę w jego działalności gospodarczej, polegającej m.in. na (...). Wnioskodawca jest również zarejestrowany w (...) dla potrzeb transakcji transgranicznych dotyczących towarów i usług w charakterze podatnika.

Ponadto, aby przyjąć, iż wniesienie przez Wnioskodawcę części komponentów do B. tytułem wkładu niepieniężnego stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT (tj. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, czyli Polski), należy potwierdzić, że miejscem świadczenia tego rodzaju usług jest terytorium Polski.

Zgodnie z art. 28b ust. 1 Ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Pod pojęciem podatnika, użytym w art. 28b ust. 1 Ustawy o VAT, należy rozumieć w szczególności: podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6.

Ze względu na fakt, że nabywcą praw w ramach Reorganizacji będzie B., spółka która prowadzi działalność gospodarczą w Polsce, jest zarejestrowana dla potrzeb transakcji transgranicznych dotyczących towarów i usług jako podatnik VAT UE i która zamierza korzystać z otrzymanych praw w toku jej działalności gospodarczej, należy przyjąć, że B. wpisuje się w definicję podatnika w rozumieniu Ustawy o VAT, w związku z czym art. 28b ust. 1 Ustawy o VAT powinien znaleźć zastosowanie w analizowanym przypadku.

W związku z powyższym zgodnie z art. 28b ust. 1 Ustawy o VAT, w przypadku przeniesienia składników w ramach Reorganizacji, które powinny zostać sklasyfikowane jako usługi, miejscem świadczenia usług będzie Polska.

Rozliczenie VAT Reorganizacji

W tym miejscu wskazać należy, że aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być rzeczy lub prawa.

Jak zostało wcześniej wskazane, czynność wniesienia aportu (w zależności od jego przedmiotu) może zatem spełniać przesłanki uznania jej za dostawę towarów w myśl art. 7 Ustawy o VAT (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel) lub za świadczenie usług w świetle art. 8 Ustawy o VAT (każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów, w szczególności przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, a więc kwalifikacja oparta została o definicję negatywną).

Odpłatność może przybierać różne formy – nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową – zapłata w innym towarze lub usłudze albo mieszana – zapłata w części pieniężna i w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność. Odpłatnością jest więc także np. otrzymanie udziałów spółki, w związku z którym wnoszący aport uzyskuje wymierną korzyść.

Jak zostało wcześniej wskazane, zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym w interpretacjach podatkowych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nie ulega wątpliwości, że wniesienie aportu rzeczowego do spółki prawa handlowego – w zależności od tego, co jest jego przedmiotem – spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług. Tym samym, w rozumieniu art. 2 pkt 22 Ustawy o VAT, uznawane jest za odpłatną dostawę/świadczenie, ponieważ odbywa się za wynagrodzeniem: istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług, a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie udziałów. W sytuacji zatem, gdy przedmiotem aportu w zamian za udziały są towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 Ustawy o VAT i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT. (interpretacja indywidualna z dnia 15 lutego 2024 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.855.2023.2.PRP oraz interpretacja indywidualna z dnia 13 lutego 2024 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.518.2023.2.MKA)

Przenosząc powyższe ustalenia na grunt analizowanej sprawy, należy zatem uznać, że wniesienie aportu aktywów przez A. do B. wpisuje się w definicję odpłatnej dostawy towarów/świadczenia usług, za które A. otrzyma wynagrodzenie w postaci udziałów.

Zdaniem Wnioskodawcy i Zainteresowanego, opisany aport komponentów sklasyfikowanych jako aktywa stanowić będzie dla B. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Z drugiej strony, jak zostało wskazane we wcześniejszej części Wniosku, zgodnie z art. 28b ust. 1 Ustawy o VAT, w przypadku przeniesienia komponentów w ramach Reorganizacji, które powinny zostać sklasyfikowane jako usługi, miejscem świadczenia usług będzie Polska. Tym samym, przeniesienie komponentów w ramach Reorganizacji należy opodatkować podatkiem VAT w Polsce zgodnie z przepisami dotyczącymi wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importu usług – zgodnie z którymi VAT należny będzie rozliczony w Polsce.

Na tej podstawie Wnioskodawca wystawi fakturę zgodnie z (...) przepisami i niezawierającą polskiego VAT. B. będzie natomiast zobowiązane do rozliczenia w polskiej deklaracji według stawki VAT obowiązującej dla danego towaru lub usługi w Polsce zgodnie z zasadami odwrotnego obciążenia (reverse charge). W tym miejscu ponownie należy wskazać, że przedmiotem Wniosku nie jest potwierdzenie prawidłowej klasyfikacji na gruncie Ustawy o VAT komponentów przenoszonych w ramach Reorganizacji jako usług lub towarów, a w szczególności stawki VAT, która powinna znaleźć zastosowanie do konkretnych przenoszonych składników.

Podstawą opodatkowania Reorganizacji natomiast, w myśl art. 29a ust. 1 Ustawy o VAT, będzie wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy.

Z uwagi na specyfikę transakcji aportu, podstawę opodatkowania w przypadku aportu stanowi wartość emisyjna udziałów wydanych w zamian za otrzymany aport. Jednocześnie Zainteresowani świadomi są, że zgodnie z dotychczasowym podejściem polskich organów podatkowych, podstawą opodatkowania w tym przypadku byłaby wartość nominalna udziałów wydanych w zamian za Składniki Majątkowe. Potwierdzają to między innymi interpretacja indywidualna z dnia 21 sierpnia 2023 r., sygn. 0112-KDIL1-2.4012.293.2023.2.ID; interpretacja indywidualna z dnia 13 lutego 2023 r., sygn. 0114-KDIP4-2.4012.584.2022.1.MB, czy też interpretacja indywidualna z dnia 9 marca 2020 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.33.2020.1.AMO. Jednakże w związku z ostatnim wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości UE z 8 maja 2024 r., sygn. C-241/23, Zainteresowani przyjmują, iż na podstawie artykuł 73 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, podstawę opodatkowania w przypadku wniesienia aportu w zamian za udziały stanowi wartość emisyjna tych udziałów.

W konsekwencji, dostawa towarów i świadczenie usług związanych z Reorganizacją powinno zostać rozpoznane jako – odpowiednio – wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów lub import usług (zgodnie z art. 28b. ust. 1 Ustawy o VAT). B. będzie więc zobowiązane do rozpoznania VAT należnego od Reorganizacji. Podstawą opodatkowania natomiast będzie wartość emisja udziałów wydanych przez B. (odpowiadająca wartości rynkowej komponentów przeniesionych w ramach Reorganizacji).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 3

Jeżeli z tytułu wniesienia komponentów w ramach Reorganizacji przez Wnioskodawcę do B., B. będzie podatnikiem podatku od towarów i usług, to zdaniem Wnioskodawcy B. będzie przysługiwało prawo odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług z tytułu tej transakcji.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT: w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast, zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a Ustawy o VAT: kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca. Zgodnie natomiast z ust. 2 pkt 4 lit. c, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Skoro, jak wykazano w uzasadnieniu Wnioskodawcy co do pytania nr 2 powyżej, wniesienie przez Wnioskodawcę do B. komponentów w ramach Reorganizacji będzie stanowiło wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów lub import usług, z którego podatek należny rozliczyć powinna B., to po stronie B. powstanie jednocześnie podatek naliczony z tytułu przedmiotowej transakcji. A jako że komponenty będą wykorzystywane w działalności gospodarczej Zainteresowanego, to należy uznać, iż spełnione zostaną przesłanki z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT określające prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Jak zostało wcześniej wskazane, w ramach Reorganizacji Wnioskodawca wystawi fakturę zgodnie z (...) przepisami i niezawierającą polskiego VAT. Zainteresowany będzie natomiast zobowiązany do rozliczenia w polskiej deklaracji według stawki VAT obowiązującej dla danego towaru lub usługi w Polsce zgodnie z zasadami odwrotnego obciążenia (reverse charge). W konsekwencji kwota VAT należnego z tytułu Reorganizacji wykazana przez B. będzie jednocześnie stanowić dla niego kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym, zdaniem Zainteresowanych, B. będzie uprawnione do wykazania z tytułu Reorganizacji podatku naliczonego w wysokości kwoty podatku należnego. Oznaczać to będzie, że Reorganizacja będzie neutralna na gruncie VAT dla B.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, w zakresie podatku od towarów i usług, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361, ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)  wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Jednocześnie art. 6 ustawy o VAT wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przy czym użyte w ww. przepisie sformułowanie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem:

Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1)  oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2)własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3)prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4)wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5)koncesje, licencje i zezwolenia;

6)patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7)majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8)tajemnice przedsiębiorstwa;

9)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W myśl art. 55² Kodeksu cywilnego:

Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla badanej kwestii jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Przedsiębiorstwo, w rozumieniu powyższego przepisu, powinno więc łączyć mienie w funkcjonalnie zorganizowane przedsięwzięcie gospodarcze, a nie tylko stanowić zgromadzone niematerialne i materialne składniki stanowiące sobą przedsiębiorstwo w przedstawionym znaczeniu przedmiotowym. Organizacyjna i funkcjonalna istota przedsiębiorstwa kreuje powstanie samodzielnego podmiotu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia. Ponadto, przepis art. 55¹ Kodeksu cywilnego wskazuje, że przedsiębiorstwo jest „zespołem składników”. Pojęcie zespół (a nie zbiór) zakłada istnienie pewnego poziomu powiązań organizacyjnych pomiędzy składnikami przedsiębiorstwa.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 27e ustawy:

Przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić Nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1) istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2)zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3)składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4)zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące okoliczności:

-zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji, oraz

-faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „Trybunał” lub „TSUE”) w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Schriever „przekazanie całości lub części aktywów” należy interpretować w taki sposób, że obejmuje ono przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą. Podobne stanowisko prezentowane jest w orzecznictwie sądów administracyjnych (wyroki NSA: z dnia 25 czerwca 2013 r. sygn. akt I FSK 955/12 oraz z dnia 21 listopada 2016 r. sygn. akt I FSK 1316). Zgodnie natomiast z orzecznictwem TSUE (wyrok TSUE z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Christel Schriever, pkt 26) ocena, jakie dobra – ruchome lub nieruchome – są niezbędne do utworzenia przedsiębiorstwa lub ZCP, musi być dokonywana „(…) z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej”.

W rozpatrywanej sprawie zasługuje na uwagę orzeczenie NSA z 24 listopada 2016 r., sygn. I FSK 1316/15, w którym Sąd stwierdził, że „Same w sobie nieruchomości (zabudowane nieruchomości) nie tworzą całości zdolnej do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej. Nie stanowią zatem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, nawet jeżeli były wykorzystywane przez sprzedawcę również do działalności gospodarczej polegającej na wynajmowaniu tych nieruchomości lub ich części, albo znajdujących się na nich obiektów budowlanych i ich części. (...) Natomiast sprzedaż wyodrębnionych z takiego zakładu pojedynczych lub nawet wszystkich nieruchomości, nie mogłaby być uznana za sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Bez całej struktury składającej się na działalność w zakresie wynajmu nieruchomości – wciąż byłaby to jedynie sprzedaż nieruchomości, jako składników majątkowych”. Podobna teza została zawarta w wyroku z 26 stycznia 2018 r., sygn. I FSK 1127/17.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Państwa wątpliwości dotyczą w pierwszej kolejności ustalenia czy Składniki Majątkowe przenoszone przez A. w ramach Reorganizacji będą stanowić przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa, a w konsekwencji aport będzie podlegać przepisom ustawy o VAT.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że należą Państwo do grupy D., będącej (...). Grupa zapewnia kompleksowe rozwiązania w zakresie (...),(...). Oprócz leasingu oferta Grupy obejmuje również m.in.(...).

Natomiast główna działalność A. koncentruje się na  (...) dla Grupy. A. prowadzi również działalność w zakresie (...), które nabywa głównie od podmiotów z (...), a następnie sprzedaje je poszczególnym Spółkom Operacyjnym.

Grupa planuje przenieść część działalności prowadzonej przez A. z (...) do Polski, w wyniku czego działalność (...) nie będzie dalej prowadzona w (...).

Z wniosku wynika, że w ramach Reorganizacji, środki trwałe należące do A. (takie jak urządzenia techniczne, maszyny i materiały oraz wyposażenie operacyjne i biurowe, do których należą przede wszystkim (...) i (...), komponenty, sprzęt biurowy, a także narzędzia warsztatowe i akcesoria, wyposażenie magazynowe np. stojak montażowy, półki magazynowe, przyczepy skrzyniowe) zostaną w całości przeniesione do B.

Reorganizacja obejmie również przeniesienie praw i obowiązków wynikających z kluczowych Umów zawartych przez A., które zostaną przeniesione na B. w drodze cesji umów lub poprzez zawiązanie nowych umów, tj.:

-Umów dotyczących (...) leasingowanych podmiotom z Grupy prowadzącym działalność operacyjną w poszczególnych jurysdykcjach,

-Umów o współpracy w zakresie leasingu (...) zawartych z podmiotami niepowiązanymi, które adresują między innymi szczegółowe zasady leasingu, dalszego leasingu i związanych z tym procesów.

Wskazali Państwo, że kluczowa działalność Wnioskodawcy prowadzona jest w (...), w których składowane są (...), a także dostosowywane są do potrzeb danego klienta końcowego. Natomiast w ramach procesu Reorganizacji nie zostaną przeniesione żadne nieruchomości ani prawa do nieruchomości (takie, jak umowy najmu nieruchomości, których stroną jest A.), które są kluczowe i niezbędne dla działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę. Bez dostępu do dużych powierzchni magazynowych nie byłoby możliwe prowadzenie przedmiotowej działalności, dlatego B. zawarło nowe umowy najmu obejmujące przestrzenie magazynowe oraz biurowe w Polsce. Ponadto, w ramach Reorganizacji nie zostaną przeniesione także umowy z dostawcami mediów (np. woda, energia elektryczna).

Podali Państwo, że drugim z filarów działalności są dedykowani specjaliści. Wnioskodawca w ramach swojej działalności korzysta między innymi z pracowników fizycznych (takich jak (...), które zajmują się (...)), pracowników (...), a także z kadry zarządzającej. Ze względu na specyfikę działalności, a także przyjęty model biznesowy, Wnioskodawca nie jest w stanie prowadzić swojej działalności bez wsparcia tych pracowników.

W ramach Reorganizacji pracownicy nie zostaną przeniesieni do B. Planowane jest, że B. zatrudni nowych pracowników w Polsce, którzy zostaną pozyskani przez Grupę w procesie rekrutacji (proces rekrutacji został już rozpoczęty przez B., a część niezbędnych pracowników została już zatrudniona).

Po przeprowadzeniu Reorganizacji, A. nie zamierza kontynuować obecnie prowadzonej działalności. Intencją Grupy jest, aby funkcje pełnione dotychczas w Grupie przez Wnioskodawcę były kontynuowane przez B.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że opisane we wniosku składniki mające być przedmiotem Reorganizacji (wniesienia składników majątkowych do B. w formie wkładu niepieniężnego w zamian za nabycie udziałów) nie będą stanowiły przedsiębiorstwa w rozumieniu powołanego art. 55¹ Kodeksu cywilnego, ponieważ wniesieniu nie będzie towarzyszył transfer szeregu kluczowych składników, wchodzących w skład normatywnej definicji przedsiębiorstwa i determinujących funkcjonowanie przedsiębiorstwa zbywającego. Przedmiotem przeniesienia będą tylko wybrane i nieliczne komponenty posiadane przez Wnioskodawcę, które pozbawione będą przymiotu samodzielności. Część komponentów wykorzystywanych dotychczas przez A. – w szczególności umowy z pracownikami oraz umowy najmu nieruchomości (a więc kluczowe elementy w tego rodzaju działalności) – nie zostaną przeniesione do B., natomiast z wniosku wynika, że Zainteresowany podjął już pewne działania przygotowawcze mające umożliwić mu prowadzenie działalności gospodarczej, takie jak zatrudnienie pierwszych pracowników, wynajęcie niezbędnych pomieszczeń (magazynu oraz przestrzeni biurowej) oraz zamówienie (...).

Jak wyjaśniono powyżej, dla uznania, że zbywane składniki stanowią przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa istotne znaczenie ma ocena, czy są one zdolne do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę, itp., na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze, powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowy realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego zbyciu powinno być możliwe kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.

W zaistniałej sytuacji ww. warunki nie będą spełnione. Jak bowiem wynika z opisu sprawy, w ramach Reorganizacji nie zostaną przeniesione żadne umowy związane z finansowaniem A., natomiast – jak Państwo wskazali – takie finansowanie jest niezbędne dla działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę, w związku z czym B. zawrze nowe umowy pożyczki. Ponadto, w ramach Reorganizacji nie zostaną przeniesione umowy obejmujące usługi niezbędne dla prowadzenia działalności o parametrach i rozmiarach Wnioskodawcy (umowy dotyczące wsparcia księgowego, prawnego, a także dostaw (...)), umowy obejmujące rachunek bankowy Wnioskodawcy ani środki pieniężne (B. posiada własny rachunek bankowy), nie będą przenoszeni pracownicy ani umowy dotyczące przestrzeni magazynowej. W ramach Reorganizacji nie będą przenoszone przez A. wartości niematerialne i prawne, koncesje posiadane przez A., nie nastąpi przeniesienie pracowników, osób zarządzających, nieruchomości ani praw do nieruchomości, zobowiązań. W przedsiębiorstwie A. pozostanie również dokumentacja księgowa oraz nazwa przedsiębiorstwa. Przeniesieniu nie ulegną także prawa i obowiązki wynikające z umów o pracę z pracownikami A., a także umowy z dostawcami mediów (np. woda, energia elektryczna). W ramach Reorganizacji nie zostaną również przeniesione środki pieniężne posiadane przez A. ani sam rachunek bankowy.

Planowana transakcja wniesienia składników majątkowych do B. nie będzie również stanowić zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ze względu na niespełnienie przesłanek zawartych w art. 2 pkt 27e ustawy. Z okoliczności sprawy podanych przez Państwa wynika bowiem, że przedmiot transakcji nie będzie stanowił masy majątkowej wydzielonej organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie w istniejącym przedsiębiorstwie Zbywcy, która umożliwiłaby funkcjonowanie jako niezależne przedsiębiorstwo. Jak wskazali Państwo w opisie zdarzenia przyszłego, A. nie dokonał wewnętrznego podziału na oddziały, piony czy działy, które mogłyby stanowić odrębne jednostki – jego struktura wewnętrzna ma charakter jednowymiarowy, bez wyraźnego rozgraniczenia poszczególnych obszarów działalności. Podali Państwo, że pracownicy A. (zarówno kadra zarządzająca, jak i pozostali pracownicy) są przypisani do całego obszaru działalności prowadzonej przez podmiot – nie istnieje podział na działy lub inne formy organizacyjne, do których przypisani byliby pracownicy odpowiedzialni tylko za konkretny obszar działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Dodatkowo, A. nie podjął działań organizacyjnych mających na celu rozdzielenie lub wyodrębnienie konkretnych funkcji biznesowych w ramach podmiotu. W szczególności nie wprowadzono formalnego podziału zadań czy odpowiedzialności, który skutkowałby powstaniem wyspecjalizowanych jednostek w ramach organizacji.

Ponadto, A. nie prowadzi odrębnych ksiąg rachunkowych i raportowania finansowego dla konkretnych segmentów prowadzonej działalności (prowadzone są zbiorcze księgi rachunkowe). Ze względu na brak odrębnych ksiąg rachunkowych, odrębnych kont bilansowych i wynikowych, nie są sporządzane oddzielne bilanse oraz rachunki zysków i strat tylko dla określonych części swojej działalności.

Z powyższego wynika również, że przedmiot Reorganizacji nie będzie działał jako niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze. Jak bowiem wskazali Państwo wprost w opisie zdarzenia przyszłego - z uwagi na liczne wyłączenia składników przenoszonych w ramach Reorganizacji (w szczególności związanych z pracownikami, osobami zarządzającymi, a także nieruchomościami i prawami do nieruchomości), przenoszone Składniki Majątkowe nie będą samodzielne i niezależne, a konieczne będzie podjęcie dodatkowych kroków przez B. w celu rozpoczęcia prowadzenia działalności (w szczególności zatrudnienie pracowników, zawarcie umów najmu, a także umów z dostawcami mediów; proces ten został już rozpoczęty przez B.).

Zatem, w rozpatrywanej sprawie wniesienie składników majątkowych nie będzie stanowiło transakcji wniesienia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, której definicję zawiera art. 2 pkt 27e ustawy. Tym samym przedmiotowa transakcja będzie pozostawać w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą także ustalenia czy wniesienie wkładu niepieniężnego w ramach Reorganizacji powinno zostać uznane za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów lub import usług (w zależności od przedmiotu przeniesienia) podlegające opodatkowaniu VAT w Polsce, w wyniku którego B. jako nabywca będzie zobowiązany do rozpoznania VAT należnego, rozpoznając jako podstawę opodatkowania wartość emisyjną wydanych udziałów.

Aby odnieść się do powyższych wątpliwości należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy o VAT:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium kraju - rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

W rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o państwie członkowskim - rozumie się przez to państwo członkowskie Unii Europejskiej, a także Irlandię Północną w zakresie określonym w Protokole w sprawie Irlandii / Irlandii Północnej do Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz.Urz. UE L 29 z 31.01.2020, str. 7, z późn. zm.).

W świetle art. 2 pkt 4 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium państwa członkowskiego - rozumie się przez to terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy:

Przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Zarówno dostawa towarów, jak i świadczenie usług mieszczą się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, zgodnie z którym:

Przez sprzedaż rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z treści cytowanego wyżej przepisu art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia niebędące dostawą towarów. Jednocześnie pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi więc istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę.

Natomiast zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Przy czym, jak stanowi art. 9 ust. 2 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1)nabywcą towarów jest:

a)podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,

b)osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

-  z zastrzeżeniem art. 10;

2)dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Zgodnie z art. 17 ust. 3 ustawy:

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Jednocześnie, na mocy art. 25 ust. 1 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

Zatem, przy spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w transakcji, wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy ma miejsce wówczas, gdy w wyniku dostawy, w ramach której dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, towary są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki.

W transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów opodatkowaniu podlega czynność nabycia towarów. Podatek należny rozliczany jest przez nabywcę towarów w państwie, do którego następuje dostawa towarów. Transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów towarzyszy lustrzana czynność, wykonywana przez drugą stronę transakcji, tj. dostawa towarów (co do zasady mająca charakter dostawy wewnątrzwspólnotowej).

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy:

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a)usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,

b)usługobiorcą jest:

- w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,

- w przypadku transferu bonów jednego przeznaczenia, w przypadku których miejscem świadczenia usług, których te bony dotyczą, jest terytorium kraju - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15,

- w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy:

Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Pod pojęciem podatnika, użytym w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, należy rozumieć w szczególności: podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6.

W ustawie przewidziane są szczególne przypadki miejsca świadczenia do usług wymienionych w przepisach art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n, jednak nie mają one zastosowania w przedmiotowej sprawie.

W tym miejscu wyjaśnić należy, że aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aport pieniężny), rzeczy lub prawa (aport rzeczowy) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

Z odpłatnością za dostawę towarów lub świadczenie usług mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usługi a zapłatą istnieje adekwatny związek.

Odpłatność może przybierać różne formy – nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową – zapłata w innym towarze lub usłudze albo mieszana – zapłata w części pieniężna i w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność. Odpłatnością jest więc także, np. otrzymanie akcji/udziałów spółki, w związku z którym wnoszący aport uzyskuje pewną wymierną korzyść.

O czynności dokonanej za wynagrodzeniem można zatem mówić w sytuacji, gdy:

• istnieje ścisły związek pomiędzy wykonanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty na relacjach cywilnoprawnych pomiędzy podmiotami,

• wynagrodzenie może być wyrażone w pieniądzu,

• związek, o którym mowa powyżej ma charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że odpłatność następuje za dane świadczenie.

Z orzecznictwa TSUE wynika, że zapłata musi być wyrażalna w formie pieniężnej, choć niekoniecznie w jednostkach pieniężnych (może to być, np. świadczenie usługi lub dostawa towarów). Podstawą opodatkowania jest zapłata faktycznie otrzymana (którą ma otrzymać podatnik), a nie wartość oszacowana według obiektywnych kryteriów (m.in. wyroki w sprawie C-33/93, czy C-154/80).

W świetle wskazanych wyżej przepisów, należy stwierdzić, że wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) w postaci składników majątku do spółki kapitałowej spełnia definicję odpłatnego świadczenia usług/dostawy towarów, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem usług/dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem (w formie wyrażonych pieniężnie akcji lub udziałów), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot, np. prawa do wartości niematerialnych i prawnych/rozporządzania towarami jak właściciel.

Przenosząc powyższe ustalenia na grunt analizowanej sprawy, należy zatem uznać, że wniesienie aportu aktywów przez A. do B. wpisuje się w definicję odpłatnej dostawy towarów/świadczenia usług, za które A. otrzyma wynagrodzenie w postaci udziałów.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że wniesienie aportem obejmować będzie aktywa wykorzystywane przez A. do prowadzenia działalności, na które składają się środki trwałe: urządzenia techniczne, maszyny i materiały oraz wyposażenie operacyjne i biurowe, do których należą przede wszystkim (...) i (...), komponenty, sprzęt biurowy (np. drukarka), a także narzędzia warsztatowe i akcesoria, wyposażenie magazynowe (np. stojak montażowy, półki magazynowe, przyczepy skrzyniowe). Przedmiotem aportu również prawa i obowiązki, wynikające z umów zawartych przez A., dotyczących leasingowanych (...) oraz umów o współpracy w zakresie leasingu.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że nabycie Składników Majątkowych związane będzie m.in. z przeniesieniem prawa własności do nich i zostaną one przetransportowane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki (z (...) do Polski).

A. jest podatnikiem zarejestrowanym w (...) dla potrzeb podatku od towarów i usług, a dla transakcji transgranicznych jak podatnik VAT-UE. A. nie jest jednocześnie zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce i nie prowadzi działalności gospodarczej w Polsce za pośrednictwem stałego zakładu podatkowego.

Zatem w przypadku wniesieniem aportem składników materialnych B. rozpozna WNT.

Natomiast w odniesieniu do wniesienia aportem ww. umów B. rozpozna import usług na terytorium kraju (dla tych usług nie przewidziano szczególnego miejsca świadczenia, a B. jest podatnikiem z siedzibą w kraju).

Tym samym, przeniesienie komponentów w ramach Reorganizacji należy opodatkować podatkiem VAT w Polsce zgodnie z przepisami dotyczącymi wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importu usług – zgodnie z którymi VAT należny będzie rozliczony w Polsce.

Odnosząc się do wątpliwości dotyczących podstawy opodatkowania należy wskazać, że zgodnie z art. 30a ust. 1 ustawy:

Do ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów stosuje się odpowiednio przepisy art. 29a ust. 1-1b, 6, 7, 10, 11 i 17.

W myśl art. 30c ust. 1 ustawy:

Podstawy opodatkowania z tytułu importu usług nie ustala się, w przypadku gdy wartość usługi została wliczona do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub wartość usługi, na podstawie odrębnych przepisów, zwiększa wartość celną importowanego towaru.

Jak stanowi art. 29a ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Przepis art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę, obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy. Stosownie do tego przepisu:

Podstawa opodatkowania obejmuje:

1)podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2)koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z kolei w art. 29a ust. 7 ustawy zostały wymienione elementy, które należy wyłączyć z podstawy opodatkowania (zmniejszające podstawę opodatkowania).

Zgodnie z treścią ww. przepisu:

Podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1)stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;

2)udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;

3)otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

W oparciu o art. 29a ust. 10 ustawy:

Podstawę opodatkowania obniża się o:

1)   kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;

2)   wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;

3)   zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;

4)   wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Z przytoczonych przepisów wynika, że podstawą opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy lub osoby trzeciej, oraz podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem samego podatku VAT, a także koszty dodatkowe, takie jak prowizja, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy.

Z istoty aportu (wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki) wynika ekonomiczna wymiana świadczeń, której stronami są:

-wnoszący wkład niepieniężny oraz

-spółka wydająca w zamian udziały/akcje (zapewniające udział w zyskach).

Ekwiwalentem dla wnoszącego aport jest wartość udziałów/akcji otrzymanych w zamian za ten wkład.

Przepisy ustawy, co do zasady, nie ograniczają podatnika w ustaleniu ceny. W prawodawstwie polskim obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Zasada ta ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego. W związku z tym, przy ustalaniu wysokości należności ustawodawca nie ingeruje, poza wyjątkiem określonym w art. 32 ustawy, w sferę podejmowania decyzji, co do sposobu określenia należności (ceny - tj. jej wysokości oraz czy winna być ona uzgodniona w zawartej pomiędzy kontrahentami umowie jako wartość bez podatku VAT, tzw. cena netto, czy też wartość z podatkiem VAT, tzw. cena brutto) za sprzedawany towar. Ze wskazanych przepisów wynika natomiast, że podstawą opodatkowania jest wszystko co stanowi zapłatę.

W tym miejscu należy wskazać, że 8 maja 2024 r. zapadł wyrok w sprawie C-241/23, w którym TSUE wskazał, że:

„27. (…) z utrwalonego orzecznictwa wynika, że podstawą opodatkowania odpłatnej dostawy towarów jest wynagrodzenie rzeczywiście otrzymane z tego tytułu przez podatnika. Owo wynagrodzenie jest zatem wartością subiektywną, czyli rzeczywiście otrzymaną, a nie wartością oszacowaną według kryteriów obiektywnych (zob. podobnie wyrok z dnia 19 grudnia 2012 r., Orfey, C-549/11, EU:C:2012:832, pkt 44 i przytoczone tam orzecznictwo).

28. Jeżeli wartość ta nie jest kwotą pieniędzy uzgodnioną między stronami, powinna ona, jako wartość subiektywna, odpowiadać wartości, jaką odbiorca dostawy towarów, stanowiącej zapłatę za inną dostawę towarów, przypisuje towarom, które zamierza uzyskać, i musi odpowiadać kwocie, jaką byłby on skłonny za tę usługę zapłacić (zob. podobnie wyrok z dnia 19 grudnia 2012 r., Orfey, C-549/11, EU:C:2012:832, pkt 45 i przytoczone tam orzecznictwo).

29. W niniejszej sprawie subiektywna wartość zapłaty za wniesienie aportem nieruchomości odpowiada wartości pieniężnej, jaką W. i B. przyznały akcjom P., gdy przyjęły je w zamian za te wkłady na kapitał tej spółki.

30. Z zastrzeżeniem weryfikacji przez sąd odsyłający, z umów zawartych pomiędzy W. i B. z jednej strony a P. z drugiej strony wynika, że zapłata za włączenie dotychczas należących do W. i B. nieruchomości do jej kapitału odpowiada przyznaniu liczby akcji, których wartość jednostkowa jest ustalana w zależności od wartości emisyjnej takiej akcji. Wynika z tego, że subiektywna wartość każdej z tych akcji, które W. i B. objęły w ramach tego podwyższenia kapitału, odpowiada cenie emisyjnej tych akcji.

31. Ta cena emisyjna, która wynosi 35 287,19 PLN, czyli około 8123 EUR, odpowiada zatem wartości pieniężnej uzgodnionej i rzeczywiście otrzymanej przez W. i B. za każdą z akcji P.”.

Podsumowując, we wskazanym wyroku TSUE zaznaczył, że:

„40. W świetle całości powyższych rozważań na pytanie sądu odsyłającego należy odpowiedzieć, iż art. 73 dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, że podstawę opodatkowania wniesienia aportem nieruchomości przez pierwszą spółkę do kapitału drugiej spółki w zamian za akcje tej ostatniej należy ustalić na podstawie wartości emisyjnej tych akcji, jeżeli spółki te uzgodniły, że zapłatę za ten wkład kapitałowy będzie stanowić ta wartość emisyjna”.

Jak wynika ze zdarzenia przyszłego, wniesienie Składników Majątkowych do B. nastąpi w formie wkładu niepieniężnego w zamian za wydanie udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Zainteresowanego. Wskazali Państwo, że – z uwagi na fakt, iż B. działa w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością – wartość emisyjna udziałów może odpowiadać lub będzie wyższa od wartości nominalnej udziałów (odpowiadać będzie wartości rynkowej wkładu).

W analizowanej sytuacji podstawę opodatkowania należy rozpoznać odrębnie dla każdego składnika, który będzie składał się na aport.

Mając na uwadze powyższe, uznać należy, że dostawa towarów i świadczenie usług związanych z Reorganizacją powinno zostać rozpoznane jako – odpowiednio – wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów lub import usług, dla których miejscem opodatkowania będzie Polska, a w konsekwencji B. będzie zobowiązane do rozpoznania VAT należnego od Reorganizacji.

Przy czym podstawą opodatkowania będzie wartość emisja udziałów wydanych przez B., przypadająca, proporcjonalnie na każdy składnik będącego przedmiotem aportu.

Oceniając Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 należy uznać je za prawidłowe.

Przechodząc natomiast do Państwa wątpliwości dotyczących prawa nabywcy, do odliczenia podatku VAT naliczonego rozpoznanego w związku z Reorganizacją, wskazać należy, że podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu:

a)świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b)dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c)wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9,

d)wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11;

Z art. 86 ust. 10 ustawy wynika, że:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Na podstawie art. 86 ust. 10b. ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w:

1)ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny;

2)ust. 2 pkt 4 lit. c - powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem że podatnik:

a)(uchylona),

b)uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek;

3)ust. 2 pkt 4 lit. a, b i d - powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem że podatnik uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu tych transakcji w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek.

Z przytoczonych przepisów wynika, że podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jedynie w takim zakresie, w jakim nabyte towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przy czym, w przypadku WNT i importu usług, warunkiem odliczenia podatku jest wykazanie podatku należnego z tytułu tych transakcji.

Jak wynika z opisu sprawy:

-nabywca (B.)na moment aportu będzie zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług;

-dojdzie do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i importu usług na terytorium Polski;

-nabyte w ramach Reorganizacji Składniki Majątkowe będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zatem w sytuacji gdy Spółka B. zgodnie z obowiązkiem, rozliczy w podatek należny z tytułu opisanego WNT i importu usług - będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i importu usług w ramach Reorganizacji.

Państwa stanowisko, w zakresie podatku od towarów i usług, całościowo jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-    Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

A. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-  w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-  w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.