Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

15 stycznia 2025 r.  wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania sprzedaży działki nr 1/1 i obowiązku wystawienia faktury z tytułu sprzedaży tej działki przez Współwłaścicieli, oraz prawa do odliczenia podatku VAT z otrzymanej faktury przez Wnioskodawcę (Kupującą Spółkę). Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 lutego 2025 r. (wpływ 21 lutego 2025 r.), oraz pismem z 25 lutego 2025 r. (wpływ 25 lutego 2025 r.).

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1.Zainteresowany będący stroną postępowania:

Sp. z o.o.

2.Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

A.B.

3.Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

B.B.

Opis zdarzenia przyszłego

(…) Sp. z o. o. (dalej: „(…)” lub „Wnioskodawca”) jest polskim rezydentem podatkowym dla celów podatku dochodowego i jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. Przedmiotem działalności Spółki jest, zgodnie z wypisem z KRS PKD 01.13.Z - Uprawa warzyw, włączając melony oraz uprawa roślin korzeniowych i roślin bulwiastych.

Państwo A. i B.B. są współwłaścicielami (Współwłaściciele, Zainteresowani 1 i 2) niezabudowanej działki (Działka) o nr 1/1, powierzchni 26 000 m², położonej w województwie (…), powiecie (…), gminie (…), obrębie (…). Współwłaściciele Działki są polskimi rezydentami podatkowymi.

Jeden ze Współwłaścicieli (Zainteresowany 2) prowadzi działalność rolniczą, którą rozlicza dla celów VAT na zasadach ogólnych, co oznacza, że jest zarejestrowany jako podatnik czynny VAT, natomiast drugi Współwłaściciel (Zainteresowany 1) nie prowadzi działalności gospodarczej na własny rachunek.

Działka należy do majątku prywatnego Współwłaścicieli (wspólność ustawowa) i jest związana z prowadzoną przez jednego z nich działalnością gospodarczą/rolniczą. Działka została nabyta w drodze umowy sprzedaży, w roku 2011. Jej zakup nie był opodatkowany VAT.

Działka została wyodrębniona w drodze podziału geodezyjnego - został on dokonany, i w jego skutku zostały wyodrębnione działki: 1/1 i 1/2. Obecnie przeprowadzana jest aktualizacja map, a w sierpniu złożony został wniosek do sądu wieczystoksięgowego o sprostowanie oznaczenia nowopowstałych działek. Działka nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Działka jest niezabudowana, a Współwłaściciele otrzymali dla Działki decyzję WZ na budowę biogazowni rolniczej.

Wnioskodawca jest zainteresowany zakupem Działki.

Spółka uzyskała operat szacunkowy na Działkę (jeszcze przed jej ostatecznym podziałem, ale bazujący na projekcie tego podziału) i zamierza wystąpić o zgodę (…) na zakup Działki, po zrealizowaniu ustawowego wymogu umieszczenia ogłoszenia na portalu e-rolnik o planowanej transakcji dotyczącej nabywanej Działki.

Wnioskodawca będzie wykorzystywał Działkę do działalności opodatkowanej VAT, to jest do realizacji i eksploatacji inwestycji polegającej na budowie biogazowni rolniczej.

Druga działka powstała przez podział (1/2) nie jest przeznaczona do sprzedaży i nie jest przedmiotem niniejszego wniosku.

Pytania

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym:

1.sprzedaż Działki będzie opodatkowana VAT i udokumentowana fakturą VAT wystawioną przez Współwłaścicieli;

2.Wnioskodawca, po otrzymaniu od Współwłaścicieli prawidłowo wystawionej faktury VAT potwierdzającej zakup Działki będzie uprawniony do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego z tytułu planowanego zakupu Działki wynikającego z faktury sprzedaży wystawionej przez Współwłaścicieli oraz do zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego nad podatkiem VAT należnym, o ile taka wystąpi?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w okolicznościach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego:

1.sprzedaż Działki będzie opodatkowania VAT i będzie udokumentowana fakturą VAT wystawioną przez Współwłaścicieli, po dokonaniu zakupu Działki oraz otrzymaniu prawidłowo wystawionej faktury potwierdzającej ten zakup, Wnioskodawca będzie uprawniony do:

2.obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego z tytułu zakupu, oraz zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego nad podatkiem VAT należnym o ile wystąpi.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Przedmiot opodatkowania VAT

1)Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (a zatem również nieruchomości).

Biorąc pod uwagę, że przedmiotem planowanej transakcji między Wnioskodawcą a Współwłaścicielami będzie Działka, w ocenie Wnioskodawcy powinna ona być traktowana dla potrzeb VAT jako odpłatna dostawa towarów.

Kwalifikacja sprzedaży Działki dla celów VAT

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2, 9 ustawy o VAT zwalnia się z podatku VAT: dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W konsekwencji należy przeanalizować, czy w okolicznościach, o których mowa w niniejszym wniosku mamy do czynienia z dostawą towarów (to jest Działki) wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeśli ta przesłanka do zwolnienia sprzedaży Działki z VAT nie byłaby spełniona, to czy Działkę można zakwalifikować jako teren niezabudowany terenów inny niż teren budowlany.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ Działka była wykorzystywana w działalności rolniczej prowadzonej przez jednego ze Współwłaścicieli, dla której to działalności Współwłaściciel był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, nie można uznać, że Działka była wykorzystywana wyłącznie do działalności zwolnionej z VAT.

Jeśli chodzi o kwalifikację Działki jako grunt budowlany, to w myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT tereny budowlane to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Ponieważ w stosunku do Działki wydana została decyzja WZ dotycząca budowy biogazowni, należy ja uznać za tern budowlany w rozumieniu ustawy o VAT. Potwierdzeniem tego stanowiska są np. konkluzje wynikające z interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora KIS 8 lutego 2023 r., znak 0112-KDIL1-3.4012.533.2022.2.AKS.

Opodatkowanie sprzedaży Działki

W związku z faktem, że planowana transakcja dotyczy dostawy Działki, spełniającej kryteria do uznania jej za grunt budowlany w rozumieniu ustawy o VAT, sprzedaż Działki będzie podlegała VAT i będzie udokumentowana fakturą VAT wystawioną przez Współwłaścicieli.

Prawo Wnioskodawcy od odliczenia VAT

Zdaniem Wnioskodawcy, elementem kluczowym dla rozstrzygnięcia o jego prawie do obniżenia VAT należnego o VAT naliczony przy nabyciu Działki zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, jest potwierdzenie faktu, iż Działka będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę o wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Jak wynika bowiem z treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług w zakresie, w jakim są one wykorzystywane do wykonywania przez podatnika czynności opodatkowanych VAT.

Zgodnie zaś z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do zwrotu tej różnicy na rachunek bankowy.

Jeżeli zatem dane towary lub usługi są wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia całości VAT naliczonego przy ich nabyciu.

Jak wskazano wcześniej w dacie dokonania planowanego zakupu Działki Wnioskodawca będzie zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Działka będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę w celu wykonywania działalności opodatkowanej VAT w zakresie realizacji i eksploatacji inwestycji polegającej na budowie biogazowni rolniczej.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, po dokonaniu zakupu Działki i otrzymaniu od Współwłaścicieli prawidłowo wystawionej faktury VAT potwierdzającej ten zakup, Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia VAT należnego o VAT naliczony wynikający z faktury dokumentującej dostawę Przedmiotu Transakcji (lub do uzyskania zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nad VAT należnym.

W przypadku wystąpienia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do zwrotu tej nadwyżki zgodnie z przepisem art. 87 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt (działka) spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy lub świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, należy przyjąć, że zbycie nieruchomości gruntowych (działek) traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1, ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1)określone udziały w nieruchomości,

2)prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,

3)udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.).

Zgodnie z art. 195 ustawy Kodeks cywilny:

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Jak stanowi art. 196 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

Kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).

Na mocy art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

Na podstawie art. 35 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Według art. 36 § 1 oraz § 2 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny.

Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Należy wskazać, że małżeństwo nie należy do żadnej kategorii podmiotów wymienionych w cytowanym wyżej art. 15 ust. 1 ustawy. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Żaden z przepisów ustawy nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa.

W konsekwencji, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu.

Autonomiczność prawa podatkowego wyklucza bowiem możliwość interpretacji przepisów, która zakładałaby, że stosunki majątkowe między małżonkami, regulowane przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, mogą kształtować zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług.

Jeżeli zatem przedmiotem dokonywanej dostawy/lub świadczonej usługi jest majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy będzie ten małżonek, który dokonuje dostawy lub świadczy usługę we własnym imieniu (który jest stroną czynności prawnej) – jako podatnik VAT.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, że status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy podmiot dokonujący transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z zapisem art. 2 pkt 15 ustawy:

Przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (CN 4403 41 00 i 4403 49) oraz bambusa (CN 1401 10 00), a także świadczenie usług rolniczych.

Biorąc pod uwagę przytoczoną definicję działalności gospodarczej (art. 15 ust. 2 ustawy) uznać należy, że działalność rolnicza (art. 2 pkt 15 ustawy) mieści się w pojęciu działalności gospodarczej.

Mając na względzie definicję działalności gospodarczej, zawartą w art. 15 ust. 2 ustawy, należy uznać, że działalność rolnicza, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy, mieści się w pojęciu działalności gospodarczej.

Zatem rolnik, w świetle przepisów ustawy, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Co istotne, w sytuacji gdy rolnik dokona rejestracji i uzyska miano podatnika podatku VAT czynnego, oznacza to, że prowadzi on działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT według właściwej stawki tego podatku.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Sprzedający posiada wraz z żoną niezabudowaną działkę o nr 1/1, powierzchni 26 000 m kw. Działka ta została nabyta w drodze umowy sprzedaży, w roku 2011. Jej zakup nie był opodatkowany VAT.

Działka nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Działka jest niezabudowana, a Współwłaściciele otrzymali dla tej działki decyzję WZ na budowę biogazowni rolniczej.

Działka należy do majątku prywatnego Współwłaścicieli (wspólność ustawowa) i jest związana z prowadzoną przez jednego z nich działalnością gospodarczą/rolniczą. Jeden ze Współwłaścicieli (Zainteresowany 2) prowadzi działalność rolniczą, którą rozlicza dla celów VAT na zasadach ogólnych, co oznacza, że jest zarejestrowany jako podatnik czynny VAT, natomiast drugi Współwłaściciel (Zainteresowany 1) nie prowadzi działalności gospodarczej na własny rachunek.

Sprzedający zamierzają sprzedać działkę nr 1/1 Spółce, która jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT, a przedmiotem działalności Spółki jest, uprawa warzyw, włączając melony oraz uprawa roślin korzeniowych i roślin bulwiastych. Spółka będzie wykorzystywała ww. działkę do działalności opodatkowanej VAT, to jest do realizacji i eksploatacji inwestycji polegającej na budowie biogazowni rolniczej.

Wątpliwości Sprzedających w pierwszej kolejności dotyczą tego czy sprzedaż działki nr 1/1 będzie opodatkowana podatkiem VAT i czy powinna zostać udokumentowana fakturą VAT wystawioną przez Współwłaścicieli.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10).

Z ww. orzeczenia wynika m.in., że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W powyższym wyroku Trybunał stwierdził również, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112, zmienionej Dyrektywą 2006/138, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.

Wskazane orzeczenie Trybunału odnosiło się do rolnika, który korzystał ze zwolnienia od podatku VAT. Natomiast w przypadku, gdy sprzedaży działki należącej do przedsiębiorstwa rolnego dokonuje rolnik będący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT, należy uznać, że mamy do czynienia z sytuacją, gdzie grunt podlegający sprzedaży jest wykorzystywany w działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT.

Przechodząc na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że fakt prowadzenia przez Zainteresowanego 2 działalności rolniczej, jako podatnik VAT czynny, w której wykorzystywana była działka nr 1/1, ma znaczenie dla opodatkowania podatkiem VAT dostawy tej działki.

Wobec powyższych okoliczności wskazać należy, że przedmiotem sprzedaży będzie składnik  majątkowy wykorzystywany przez Zainteresowanego 2 – (B.B.) w prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. W konsekwencji, sprzedaż opisanej niezabudowanej działki nr 1/1 będzie dokonana w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Ponadto, skoro przedmiotowa działka, jest wykorzystywana do działalności gospodarczej prowadzonej przez Zainteresowanego 2 który jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny z tytułu jej prowadzenia, tym samym tylko Zainteresowany 2 dla całej transakcji będzie występował w charakterze podatnika zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy i będzie zobowiązany do rozliczenia dostawy tej nieruchomości w zakresie podatku VAT.

W konsekwencji, Zainteresowana 1 nie będzie uznana za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z tytułu planowanej transakcji sprzedaży działki nr 1/1. W tej sprawie – działania Zainteresowanej 1, (A.B.) ograniczą się wyłącznie do kwestii formalnych, takich jak wyrażenie zgody na sprzedaż działki nr 1/1,  która – jak wynika z powołanych przepisów - jest wymagana przy sprzedaży majątku objętego współwłasnością małżeńską.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy stwierdzam, że dostawa niezabudowanej działki nr 1/1, będącej we współwłasności małżeńskiej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy. Dostawa ww. nieruchomości będzie dokonana w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i Zainteresowany 2 dla całej transakcji będzie występował w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy oraz będzie zobowiązany do rozliczenia dostawy tej nieruchomości w zakresie podatku VAT. Natomiast, Zainteresowana 1 nie będzie zobowiązana do dokonania rejestracji jako podatnik VAT i rozliczenia podatku VAT z tytułu sprzedaży działki nr 1/1.

Dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług ujęte zostały między innymi w art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.

Stosownie do treści art. 2 pkt 33 ustawy:

Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy - są zwolnione od podatku VAT.

Ustawa o podatku od towarów i usług w kontekście zastosowania właściwej stawki podatku VAT przy sprzedaży gruntu nakazuje oceniać przeznaczenie tego gruntu wyłącznie na podstawie istniejącego planu zagospodarowania przestrzennego i wydanych decyzji o warunkach zabudowy.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, Działka nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Działka jest niezabudowana, a Współwłaściciele otrzymali dla tej działki decyzję WZ na budowę biogazowni rolniczej. Zatem działka nr 1/1 stanowi grunt przeznaczony pod zabudowę, tj. teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, którego dostawa nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W tej sytuacji należy przeanalizować przesłanki do ewentualnego zastosowania zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT dostawy działki nr 1/1 będącej we współwłasności majątkowej małżeńskiej wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

  • towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
  • brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Z okoliczności sprawy wynika, że Współwłaściciele nabyli prawo własności działki nr 1/1 na podstawie umowy sprzedaży w 2011 r. a jej zakup nie był opodatkowany podatkiem od towarów i usług. Działka ta jest wykorzystywana przez Zainteresowanego 2 w działalności gospodarczej rolniczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

NSA w wyroku z 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że:

„Zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”.

W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje zatem, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia podatku VAT.

Oznacza to, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, nie może mieć zastosowania do zbycia towaru przez podatnika, jeżeli transakcja sprzedaży, w wyniku której nabył on wcześniej ten towar nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W tej sprawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie będzie miał zastosowania gdyż nabycie tej działki nie było opodatkowane podatkiem VAT. Nie można tym samym uznać, że nie przysługiwało Zainteresowanemu 2 prawo do odliczenia podatku VAT, skoro dostawa nie była objęta tym podatkiem. Jednocześnie działka ta jest wykorzystywana do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT przez Zainteresowanego 2.

Zatem, skoro do dostawy przez Zainteresowanego 2 działki nr 1/1 nie znajdzie zastosowania zwolnienie z podatku wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 i pkt 9 ustawy, to sprzedaż podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla przedmiotu dostawy.

Jak stwierdzono wyżej, w sprawie wystąpią przesłanki stanowiące podstawę uznania Zainteresowanego 2, z tytułu dostawy działki nr 1/1 za podatnika podatku VAT, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, dla całej transakcji. Zatem będzie On zobowiązany do rozliczenia dostawy tej działki w zakresie podatku VAT.

Na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Jak stanowi przepis art. 106b ust. 2 ustawy:

Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów - co do zasady - podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika.

Faktura jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa.

Z okoliczności przedstawionych w opisie sprawy wynika, że nabywcą działki nr 1/1 w sprawie będzie Spółka zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. Transakcja sprzedaży będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT bez możliwości zastosowania zwolnienia. Tym samym planowaną dostawę niezabudowanej działki nr 1/1 Zainteresowany 2 jako podatnik ma obowiązek udokumentować fakturą obejmującą całą kwotę transakcji sprzedaży działki nr 1/1.

Zatem Zainteresowana 1 nie będzie zobowiązana do rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu transakcji sprzedaży działki nr 1/1.

Jeszcze raz należy podkreślić, że w tej sprawie Zainteresowana 1 nie będzie działać jak podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Działania Zainteresowanej 1, ograniczą się wyłącznie do kwestii formalnych, takich jak wyrażenie zgody na sprzedaż działki nr 1/1, która jest wymagana przy sprzedaży majątku objętego współwłasnością małżeńską.

Odnosząc się natomiast do Państwa wątpliwości dotyczących prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia Nieruchomości przez Spółkę, należy zauważyć, że podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy.

W myśl tego przepisu:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że:

W przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z opisu sprawy wynika, że Kupująca Spółka (Wnioskodawca) jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Po zakupie działki nr 1/1 planuje ją wykorzystać w prowadzonej przez siebie działalności opodatkowanej VAT, to jest do realizacji i eksploatacji inwestycji polegającej na budowie biogazowni rolniczej.

Skoro, jak wyjaśniono wyżej, Sprzedający Zainteresowany 2 będzie podatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy na rzecz Spółki Kupującej działki nr 1/1, a sama transakcja będzie opodatkowana podatkiem VAT w stawce właściwej dla przedmiotu sprzedaży i nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, to Kupująca Spółka będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy w związku z zakupem ww. działki z faktury wystawionej przez Zainteresowanego 2. Tym samym, Spółce będzie również przysługiwało prawo do zwrotu podatku VAT, w myśl art. 87 ust. 1 ustawy.

Państwa stanowisko uznaję za nieprawidłowe w całości, gdyż zobowiązanym do opodatkowania transakcji dostawy nieruchomości i tym samym wystawienia z tego tytułu prawidłowej faktury będzie wyłącznie Zainteresowany 2, a nie jak Państwo wskazali Współwłaściciele łącznie.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Sp. z o.o. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.