Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 stycznia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 20 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącego prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupionych usług parkingowych i jednocześnie nie naliczenia podatku należnego od nieodpłatnego udostępniania parkingu swoim klientom.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(...) (dalej: Spółka) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży imprez turystycznych (wycieczek lub wczasów zagranicznych) na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (dalej: Klienci).

Klientom sprzedawane są imprezy organizowane przez największe podmioty na rynku (przez tzw. touroperatorów), na podstawie umów zawartych z tymi podmiotami. Za świadczone usługi pośrednictwa Spółka otrzymuje wynagrodzenie prowizyjne.

W celu zachęcenia Klientów do zakupu imprez turystycznych Spółka dodaje świadczenie w postaci możliwości nieodpłatnego skorzystania z parkingu przy lotnisku.

Na rynku panuje silna konkurencja i zapewnienie Klientom parkingu na lotnisku (do tego bezpłatnego) jest czynnikiem, który pozytywnie wpływa na decyzję o wyborze oferty Spółki. Jest to zabieg o charakterze marketingowym, mający na celu zachęcenie Klientów do zakupu usług. Pozwala też odróżnić się od konkurencji, a także zapewnia Spółce większą elastyczność w stosunku do Klientów. Dodatkowe świadczenia, w tym „załatwienie” niektórych spraw (w tym wypadku zarezerwowanie i opłacenie parkingu) są lepiej postrzegane przez Klientów niż samo obniżenie ceny imprezy turystycznej.

Zakup usług parkingowych dla Klientów jest dokumentowany fakturami, a Spółka odlicza podatek naliczony zawarty w cenie. Spółka uznaje, że zakup ma związek z prowadzoną działalnością opodatkowaną jako wydatek na cele promocyjne (marketingowe).

Z ostrożności, Spółka obecnie dolicza podatek należny od przekazania usług parkingowych Klientom.

Spółka jest podatnikiem VAT czynnym.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym Spółka ma prawo odliczać podatek naliczony od zakupionych usług parkingowych i jednocześnie nie naliczać podatku należnego od nieodpłatnego udostępnienia (świadczenia) tych usług swoim Klientom na cele promocyjne (marketingowe), tj. związane z prowadzoną działalnością gospodarczą?

Państwa stanowisko w sprawie

W opisanym stanie faktycznym, Spółka ma prawo odliczać podatek naliczony od zakupionych usług parkingowych i jednocześnie nie naliczać podatku należnego od nieodpłatnego udostępnienia (świadczenia) tych usług swoim Klientom.

Literalne brzmienie art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje, że opodatkowane jest wyłącznie nieodpłatne świadczenie usług na cele inne niż związane z prowadzoną działalnością i nie jest opodatkowane nieodpłatne świadczenie usług na cele związane z prowadzoną działalnością (np. na cele promocji).

Jednocześnie wydatki na cele marketingowe (promocyjne) mają bezpośredni związek z prowadzoną działalnością opodatkowaną, w związku z czym, zgodnie z art. 86 ust. 1, Spółka ma prawo odliczać podatek naliczony od zakupionych usług parkingowych.

Należy przy tym odróżnić nieodpłatne świadczenie usług na cele związane z promocją podatnika od nieodpłatnego przekazania towarów na tego rodzaju cele. Zgodnie z art. 7 ust. 2 opodatkowane jest nieodpłatne przekazanie towarów zarówno na cele związane z prowadzoną działalnością (np. na cele promocji lub reklamy), jak też na cele, które z działalnością nie są związane. Różnica w podejściu do czynności nieodpłatnych w zakresie towarów oraz usług jest jednoznaczna.

Potwierdzeniem stanowiska Spółki jest m.in. interpretacja indywidualna z 20 stycznia 2023 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0114-KDIP1-1.4012.681.2022.1.MM.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu:

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wynika z treści art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Stosownie natomiast do art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z treści wskazanych wyżej przepisów wynika, że odliczenie podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom podatku od towarów i usług, jeżeli nabyte towary i usługi służą czynnościom opodatkowanym, tzn. czynnościom, które generują podatek należny.

Natomiast prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie przysługuje m.in. przy nabyciu towarów i usług:

1)wykorzystywanych do czynności nieobjętych zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług (tzn. niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem),

2)wykorzystywanych do czynności wprawdzie podlegających zakresowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług, niemniej jednak na podstawie przepisów szczególnych zwolnionych od tego podatku.

W tym miejscu należy ponownie wskazać, że odliczenie podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom podatku od towarów i usług, jeżeli nabyte towary i usługi służą czynnościom opodatkowanym.

Na podstawie treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy dla uznania, że świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę i odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi zostaje wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Wypłacający wynagrodzenie otrzymuje w zamian świadczenie przynoszące mu korzyść.

Podkreślić jednak należy, że w ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

I tak, w art. 8 ust. 2 ustawy postanowiono, że:

Za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przepisy ustawy formułują zatem zasadę, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega co do zasady odpłatne świadczenie usług, a nieodpłatne ich świadczenie traktuje się jako odpłatne w przypadkach określonych w ww. art. 8 ust. 2 ustawy.

Dla stwierdzenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie będzie się wpisywało w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Zatem, aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, tj. za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika. Opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością. Przez świadczenie usług niezwiązanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy rozumieć takie świadczenie usług, które odbywa się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności.

Natomiast przez usługi związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, należy rozumieć te usługi, które są wykonywane nieodpłatnie w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podatnika, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa. W tym więc aspekcie winny być rozpatrywane działania podejmowane przez dany podmiot.

Powyższe zagadnienie było także przedmiotem orzeczenia TSUE z 16 października 1997 r. w sprawie C-258/95 Julius Fillibeck Söhne GmbH & Co. KG. W orzeczeniu tym Trybunał rozważał, czy bezpłatny przewóz pracowników na teren przedsiębiorstwa stanowi świadczenie usług w rozumieniu artykułu 6(2)(b) VI Dyrektywy (opodatkowane VAT). Trybunał wskazał, że w większości sytuacji usługi transportowe świadczone nieodpłatnie na rzecz pracowników podlegają opodatkowaniu. Jednak zdarza się, że usługi transportowe świadczone przez pracodawcę są jedyną możliwością dowozu pracowników do miejsca pracy i wówczas takie usługi służą celom prowadzonej przez pracodawcę działalności gospodarczej. Wówczas osobiste korzyści uzyskiwane przez pracowników mają znaczenie drugorzędne w stosunku do korzyści gospodarczych, zaś artykuł 6(2)(b) nie ma zastosowania.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy Spółka ma prawo odliczać podatek naliczony od zakupionych usług parkingowych i jednocześnie nie naliczać podatku należnego od nieodpłatnego udostępnienia (świadczenia) tych usług swoim Klientom na cele promocyjne (marketingowe), tj. związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z opisu sprawy wynika, że:

·Spółka jest podatnikiem VAT czynnym;

·Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży imprez turystycznych (wycieczek lub wczasów zagranicznych) na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej;

·Klientom sprzedawane są imprezy organizowane przez największe podmioty na rynku (przez tzw. touroperatorów), na podstawie umów zawartych z tymi podmiotami. Za świadczone usługi pośrednictwa Spółka otrzymuje wynagrodzenie prowizyjne;

·w celu zachęcenia Klientów do zakupu imprez turystycznych Spółka dodaje świadczenie w postaci możliwości nieodpłatnego skorzystania z parkingu przy lotnisku;

·jest to zabieg o charakterze marketingowym, mający na celu zachęcenie Klientów do zakupu usług. Pozwala też odróżnić się od konkurencji, a także zapewnia Spółce większą elastyczność w stosunku do Klientów. Dodatkowe świadczenia, w tym „załatwienie” niektórych spraw (w tym wypadku zarezerwowanie i opłacenie parkingu) są lepiej postrzegane przez Klientów niż samo obniżenie ceny imprezy turystycznej;

·Zakup usług parkingowych dla Klientów jest dokumentowany fakturami, a Spółka odlicza podatek naliczony zawarty w cenie. Spółka uznaje, że zakup ma związek z prowadzoną działalnością opodatkowaną jako wydatek na cele promocyjne (marketingowe).

Należy powtórzyć, że dla ustalenia wskazania, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia.

Jak wynika z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności m.in. do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów. Tym samym, w analizowanej sprawie art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy nie ma zastosowania.

Z kolei przepis art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, ma zastosowanie tylko do tych spośród usług nieodpłatnych, które nie spełniają warunku w nim wymienionego, tj. dotyczy tych usług nieodpłatnych, które służą celom innym niż działalność gospodarcza podatnika. Jeśli ww. warunek nie jest spełniony, nie może być mowy o potraktowaniu usługi świadczonej nieodpłatnie jako usługi odpłatnej i objęcie jej zakresem opodatkowania VAT.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że wskazane we wniosku udostępnianie miejsc parkingowych na lotnisku na rzecz swoich Klientów jako świadczenia promocyjne (marketingowe), służą celom prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej, stanowią zatem nieodpłatne świadczenie usług w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Zgodnie z Państwa wskazaniem, Klientom sprzedawane są imprezy organizowane przez największe podmioty na rynku (przez tzw. touroperatorów), na podstawie umów zawartych z tymi podmiotami. Za świadczone usługi pośrednictwa Spółka otrzymuje wynagrodzenie prowizyjne. W celu zachęcenia Klientów do zakupu imprez turystycznych Spółka dodaje świadczenie w postaci możliwości nieodpłatnego skorzystania z parkingu przy lotnisku. Jest to zabieg o charakterze marketingowym, mający na celu zachęcenie Klientów do zakupu usług. Pozwala też odróżnić się od konkurencji, a także zapewnia Spółce większą elastyczność w stosunku do Klientów. Dodatkowe świadczenia, w tym „załatwienie” niektórych spraw (w tym wypadku zarezerwowanie i opłacenie parkingu) są lepiej postrzegane przez Klientów niż samo obniżenie ceny imprezy turystycznej.

W konsekwencji powyższego, uznać należy, że opisane we wniosku udostępnianie miejsc parkingowych na lotnisku na rzecz swoich Klientów jako świadczenia promocyjne (marketingowe), są wykonywane na potrzeby prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej i nie stanowią czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, ponieważ nie są spełnione warunki, o których mowa w art. 8 ust. 2 ustawy.

Tym samym, wskazane we wniosku usługi udostępniania miejsc parkingowych na lotnisku na rzecz swoich Klientów stanowią nieodpłatne świadczenie usług związane z Państwa działalnością gospodarczą, czego konsekwencją jest niepodleganie opodatkowaniu tych usług podatkiem VAT.

Odnosząc się zatem do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup usług parkingowych, które następnie udostępniają Państwo nieodpłatnie swoim Klientom należy stwierdzić, że warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą, np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Zaznaczyć należy, że określenie pośredniego związku nabywanych towarów i usług z konkretną działalnością przedsiębiorcy (czynnościami opodatkowanymi bądź nieopodatkowanymi) może mieć miejsce dopiero w sytuacji, gdy niemożliwym jest wykazanie ich bezpośredniego związku z daną działalnością.

W rozpatrywanej sprawie zakup usług parkingowych ma związek pośredni z wykonywaną przez Spółkę działalnością, gdyż jak Państwo wskazali, służy celom promocyjnym (marketingowym). Zapewnienie nieodpłatne parkingu jest czynnikiem, który pozytywnie wpłynie na decyzję klienta o wyborze oferty Spółki.

Podkreślić należy także, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku VAT na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, z faktur dokumentujących zakup usług parkingowych na lotnisku dla swoich Klientów, gdyż ma związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT. Przy czym prawo to będzie przysługiwać, o ile nie wystąpią przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy.

Podsumowanie

Spółce przysługuje – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupionych usług parkingowych, prawo to będzie przysługiwać, o ile nie wystąpią przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy. Jednocześnie Spółka nie jest zobowiązana do naliczenia podatku należnego z tytułu nieodpłatnego udostępniania parkingu przy lotnisku klientom dokonujących zakupu imprez turystycznych, ponieważ nie są spełnione warunki, o których mowa w art. 8 ust. 2 ustawy.

Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu sprawy. Nadmienia się, że ta interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opisem stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że ta interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.