Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 stycznia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej który dotyczy nieuznania Pani za podatnika podatku VAT z tytułu dostawy udziału w działkach powstałych z podziału działki A. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W czerwcu 2015 r.: Pani wraz z współmałżonkiem … - bez rozdzielczości majątkowej oraz starszy brat Pani małżonka … wraz z Jego współmałżonką … - również bez rozdzielczości majątkowej, zakupili Państwo na zasadach współwłasności ustawowej działkę orną nr A, obręb …, o powierzchni 7 ha 7973 m², po 1/2 części każda ze stron, w celu powiększenia Państwa gospodarstw rolnych.

Dla tej nieruchomości prowadzona jest w Sądzie Rejonowym …księga wieczysta nr …. W chwili zakupu działka nr A zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gminy przeznaczona była na cele rolne.

Działka była niezabudowana. Przy zawarciu aktu notarialnego zakupu ww. działki podatku VAT nie pobrano.

Każda z dwóch stron, tj. Pani oraz starszy brat Pani męża, prowadzi osobne indywidualne gospodarstwa rolne. Każda z dwóch stron posiada również odrębne działki rolne, które uprawia w ramach Państwa odrębnych gospodarstw rolnych. Natomiast wspólnie zakupiona działka A jest przez Państwa również wspólnie uprawiana. Działka od momentu zakupu do chwili obecnej wykorzystywana była przez Państwa osobiście na cele rolnicze, nigdy nie była przedmiotem umów najmu ani innych umów o podobnym charakterze.

Prowadząc gospodarstwo rolne jest Pani rolnikiem ryczałtowym, nie była i nie jest Pani czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i jako rolnik była i jest Pani zwolniona z podatku VAT. Nie prowadziła i nie prowadzi Pani żadnej działalności gospodarczej i tym samym nie była i nie jest Pani podatnikiem VAT.

W 2022 r. będąc zmuszonymi do racjonalizacji dochodów z Państwa gospodarstw rolnych (niskie dochody z produkcji rolnej) podjęli Państwo decyzję o zmniejszeniu produkcji rolnej i w związku z tym zapadła decyzja o sprzedaży w przyszłości działki A. W celu łatwiejszej jej sprzedaży dokonali Państwo jej podziału na 22 działki o powierzchni od 3000 do 5700 m² oraz 1 działkę w charakterze drogi dojazdowej do tych działek o powierzchni 8570 m², zgodnie z ustalonym projektem podziału nieruchomości. Powstałe działki mają numery od A/20 do A/42, w tym działka w charakterze drogi dojazdowej o nr A/30. W momencie podziału działki A w ewidencji gruntów i budynków wyodrębnione w niej były następujące oznaczenia użytków: Ł - kl III - 0,2587 ha; N - 0,0627 ha; Ps - kl III - 0,0029 ha; R - kl lllb - 5,4272 ha; R kl IVa - 2,0458 ha.

W związku z tym, że cały obszar działki znajduje się w obrębie ewidencyjnym miasta, uzyskali Państwo informację w Urzędzie Miejskim, że istnieje możliwość uzyskania dla nowo powstałych działek warunków zabudowy.

Z tej możliwości skorzystali Państwo i w latach 2022 i 2023 r. wystąpili Państwo do Burmistrza o warunki zabudowy na 21 działek powstałych z działki A i na te działki otrzymali Państwo decyzje o warunkach zabudowy:

• AB wystąpił o warunki zabudowy dla działek: … - nr decyzji ….
• CD wystąpiła o warunki zabudowy dla działek: … - nr decyzji ….
• EF wystąpił o warunki zabudowy dla działek: … - nr decyzji ….

We wszystkich ww. decyzjach ustalono warunki zabudowy: budowa budynku mieszkalnego jednorodzinnego wolnostojącego.

Nie występowali Państwo o warunki zabudowy dla działki … - działka w charakterze drogi dojazdowej do pozostałych wydzielonych działek oraz dla działki … - przechodzą przez nią linie energetyczne.

Nie poczynili Państwo poza tym żadnych działań zwiększających wartość nieruchomości. Dokonali Państwo tylko podziału działki z wyznaczeniem dodatkowej działki w charakterze drogi dojazdowej do pozostałych działek i wystąpili Państwo o warunki zabudowy na 21 wyodrębnionych działek.

Nie występowali Państwo o wyłączenie gruntu z produkcji rolnej, nie zostały dokonane zmiany przeznaczenia terenu, a cała nieruchomość w dalszym ciągu wykorzystywana jest przez Państwa na cele rolnicze. Nie uzbroili Państwo wyodrębnionych działek i nie ogrodzili ich Państwo. Powstałe z podziału działki A działki o numerach … do … (23 szt., w tym 22 działek + 1 działka o charakterze drogi dojazdowej do wyodrębnionych działek): nie są objęte postanowieniami miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego gminy i nie są zabudowane. Wyodrębnione działki są majątkiem prywatnym.

Te wyodrębnione 23 działki, w tym udziały w działce drogowej … zamierzają Państwo w przyszłości sprzedać.

Nie udzielili Państwo pełnomocnictwa podmiotom trzecim do występowania w Państwa imieniu w sprawach dotyczących wszystkich ww. działek, w szczególności w sprawie ich sprzedaży. Sprzedaży działek dokonywać będą Państwo bez pośrednika (nie przez biura nieruchomości itp.), lecz poprzez prywatne ogłoszenia i na zasadzie „poczty pantoflowej", więc ich sprzedaż może przeciągnąć się w czasie. Nie prowadzą Państwo działań marketingowych w celu sprzedaży działek.

Na dzień składania wniosku nie została sprzedana żadna działka, nie została zawarta żadna umowa warunkowa ani przedwstępna sprzedaży działek. W chwili obecnej nie wiedzą Państwo, kto będzie nabywcą działek.

Pytanie

Czy przy transakcjach sprzedaży 23 szt. ww. działek wydzielonych z pierwotnej działki nr A występuje Pani jako podatnik VAT, czy też nie?

Pani stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. 2023 poz. 1570), ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o: towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zbycie więc w przyszłości 23 szt. działek spełnia definicję sprzedaży, zgodnie z art. 2 pkt 22 ww. ustawy, rozumianej jako odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju.

W myśl przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: 1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Lecz aby dana czynność opodatkowana była podatkiem VAT, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonywaniem jest podatnikiem od towarów i usług.

Nadmienia Pani, że nie była i nie jest Pani podatnikiem od towarów i usług i nie prowadzi Pani żadnej działalności gospodarczej poza prowadzeniem indywidualnego gospodarstwa rolnego na zasadach ryczałtowych.

Transakcje sprzedaży w przyszłości 23 szt. wyodrębnionych działek są sprzedażą przez osobę fizyczną części majątku osobistego, a majątek ten nie został nabyty, ani również nie był wykorzystany w okresie jego posiadania w celu jego sprzedaży. Korzysta Pani tu tylko z przysługującego Jej prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej.

Z racji ilości sprzedawanych działek, co prawda transakcje będą miały charakter powtarzalny, lecz związane będą ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, nie podejmowane będą aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami i nie zajmuje się Pani profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Nie poczyniła Pani działań zwiększających wartość nieruchomości: nie wystąpiła Pani o wyłączenie gruntu z produkcji rolnej, nie zostały dokonane zmiany przeznaczenia terenu, a cała nieruchomość w dalszym ciągu wykorzystywana jest przez Państwa na cele rolnicze, nie uzbroiła Pani działek będących przedmiotem sprawy. Nie prowadzi Pani również działań marketingowych w celu sprzedaży ww. działek. Sprzedaży działek dokonywać będą Państwo tylko poprzez prywatne ogłoszenia i na zasadzie „poczty pantoflowej”.

Biorąc powyższe argumenty pod uwagę w Pani przekonaniu przyszłe transakcje sprzedaży 23 szt. ww. działek wyodrębnionych z pierwotnej działki nr A nie będą stanowić działalności gospodarczej i Wnioskodawca, czyli Pani, z tego tytułu nie wystąpi w charakterze podatnika podatku VAT, a czynności te nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt (działka) spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 22 ustawy:

Towarem jest także udział w prawie własności. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą:

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.).

Na mocy art. 195 ustawy Kodeks cywilny:

Jak stanowi art. 196 § 1 ww. ustawy Kodeks cywilny:

Na podstawie art. 196 § 2 ww. ustawy Kodeks cywilny:

Kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. 2023 r. poz. 2809 ze zm.).

Jak stanowi art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

Jak wynika z art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Zgodnie z art. 36 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W myśl art. 36 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W świetle art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

W oparciu o art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy lub świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku, wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy, w celu dokonania sprzedaży przedmiotowych działek podejmowała/będzie podejmowała Pani aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Pani za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). TSUE orzekł w tej sprawie, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Zatem przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Ze wskazanych regulacji należy wywnioskować, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że w czerwcu 2015 r. Pani wraz z współmałżonkiem bez rozdzielczości majątkowej oraz starszym bratem Pani małżonka wraz z Jego współmałżonką również bez rozdzielczości majątkowej, zakupili Państwo na zasadach współwłasności ustawowej działkę orną nr A. W chwili zakupu działka nr A zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gminy przeznaczona była na cele rolne. Działka była niezabudowana. Przy zawarciu aktu notarialnego zakupu ww. działki podatku VAT nie pobrano. Wspólnie zakupiona działka A jest przez Państwa również wspólnie uprawiana. Prowadząc gospodarstwo rolne jest Pani rolnikiem ryczałtowym, nie była i nie jest Pani czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i jako rolnik była i jest Pani zwolniona z podatku VAT. Nie prowadziła i nie prowadzi Pani żadnej działalności gospodarczej, nie była i nie jest Pani podatnikiem VAT. Ponadto wskazała Pani, że:

·działka od momentu zakupu do chwili obecnej wykorzystywana była przez Państwa osobiście na cele rolnicze, nigdy nie była przedmiotem umów najmu ani innych umów o podobnym charakterze;

·dokonali Państwo podziału działki na 22 działki oraz 1 działkę w charakterze drogi dojazdowej do tych działek, zgodnie z ustalonym projektem podziału nieruchomości;

·w latach 2022 i 2023 r. wystąpili Państwo o warunki zabudowy na 21 działek powstałych z działki A i na te działki otrzymali Państwo decyzje o warunkach zabudowy – we wszystkich ww. decyzjach ustalono warunki zabudowy: budowa budynku mieszkalnego jednorodzinnego wolnostojącego;

·nie poczynili Państwo poza tym żadnych działań zwiększających wartość nieruchomości;

·dokonali Państwo tylko podziału działki z wyznaczeniem dodatkowej działki w charakterze drogi dojazdowej do pozostałych działek i wystąpili Państwo o warunki zabudowy na 21 wyodrębnionych działek;

·nie występowali Państwo o wyłączenie gruntu z produkcji rolnej, nie zostały dokonane zmiany przeznaczenia terenu, a cała nieruchomość w dalszym ciągu wykorzystywana jest przez Państwa na cele rolnicze;

·nie uzbroili Państwo wyodrębnionych działek i nie ogrodzili ich Państwo;

·powstałe z podziału działki A działki o numerach od … do … (23 szt., w tym 22 działek + 1 działka o charakterze drogi dojazdowej do wyodrębnionych działek): nie są objęte postanowieniami miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego gminy i nie są zabudowane;

·wyodrębnione działki są majątkiem prywatnym;

·nie udzielili Państwo pełnomocnictwa podmiotom trzecim do występowania w Państwa imieniu w sprawach dotyczących wszystkich ww. działek, w szczególności w sprawie ich sprzedaży;

·sprzedaży działek dokonywać będą Państwo bez pośrednika (nie przez biura nieruchomości itp.), lecz poprzez prywatne ogłoszenia i na zasadzie „poczty pantoflowej”;

·nie prowadzą Państwo działań marketingowych w celu sprzedaży działek.

·na dzień składania wniosku nie została sprzedana żadna działka, nie została zawarta żadna umowa warunkowa ani przedwstępna sprzedaży działek.

W okolicznościach niniejszej sprawy działania podjęte w związku z planowaną sprzedażą działek, polegające na podziale działki nr A oraz wystąpieniu o warunki zabudowy dla 21 działek powstałych z działki A, nie przesądzają o prowadzeniu przez Panią działalności w formie zorganizowanej, handlowej. Jak bowiem wynika z przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy poza podziałem działki nr A na 22 działki oraz 1 działkę w charakterze drogi dojazdowej do tych działek, zgodnie z ustalonym projektem podziału nieruchomości, z której powstały działki mające numery od … do …, w tym działka w charakterze drogi dojazdowej o nr …, będące przedmiotem sprzedaży oraz uzyskaniem ww. warunków zabudowy dla 21 działek, nie podejmowała Pani żadnych działań zwiększających wartość nieruchomości. Nie występowała Pani o wyłączenie gruntu z produkcji rolnej, nie zostały dokonane zmiany przeznaczenia terenu, a cała nieruchomość w dalszym ciągu wykorzystywana jest na cele rolnicze. Nie uzbroiła Pani wyodrębnionych działek i nie ogrodziła ich Pani. Sprzedaży działek dokonywać będzie Pani bez pośrednika. Nie prowadzi Pani działań marketingowych w celu sprzedaży działek.

W świetle przedstawionego we wniosku opisu sprawy, nie można zatem mówić o aktywnych działaniach w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez podmioty zajmujące się profesjonalnie tego rodzaju sprzedażą.

Wobec powyższego należy uznać, że w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy, zbycie przez Panią udziału w prawie własności 23 działek o numerach od … do … (22 działek + 1 działka o charakterze drogi dojazdowej do wyodrębnionych działek) powstałych z podziału działki A, nie będzie stanowić działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż – w świetle wskazanych przez Panią okoliczności sprawy – brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Pani w przedmiocie zbycia tychże działek, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

W przedmiotowej sprawie brak jest zatem przesłanek przesądzających o uznaniu Pani w zakresie sprzedaży udziału w prawie własności ww. działek, za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem, w rozpatrywanej sprawie planowaną sprzedaż udziału w prawie własności 23 działek o numerach od … do … powstałych z podziału działki A, należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz opis sprawy, stwierdzam, że planowana przez Panią sprzedaż udziału w 23 działkach wydzielonych z działki nr A nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Pani dokonując sprzedaży ww. działek nie będzie działała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Zatem Pani stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem zaznaczam, że niniejsza interpretacja nie wywiera skutków prawnych dla Pani męża oraz pozostałych współwłaścicieli działek, o których mowa we wniosku.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, w szczególności dokonania przed sprzedażą działek dodatkowych czynności, w tym np. zmierzających do uzbrojenia działek w media, udzielenia pełnomocnictw wydana interpretacja traci swą aktualność.

Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.