Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług dotyczący ustalenia, czy dostawa przez Gminę lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w gruncie będzie korzystała ze zwolnienia z VAT - wpłynął 20 grudnia 2024 r. Uzupełnienie wniosku wpłynęło 28 lutego 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina (…) (dalej: Gmina) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

Gmina jest właścicielem lokalu mieszkalnego nr 2 zlokalizowanego w budynku mieszkalnym wielorodzinnym wraz z przynależnym do lokalu pomieszczeniem (piwnicą nr 2) oraz przypadającym na ten lokal udziałem w gruncie (2314/10000 cz.), stanowiącego nieruchomość nr (…) w obrębie (…), objętego Księgą Wieczystą nr (…).

Działka, na której posadowiony jest budynek mieszkalny, w którym znajduje się lokal nr 2 jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i stanowi tereny zabudowy mieszkaniowo-usługowej (MNU).

Budynek, w którym znajduje się lokal mieszkalny nr 2 to budynek dwukondygnacyjny, podpiwniczony, wybudowany w 1975 r. W budynku zlokalizowane są 4 mieszkania. Do poszczególnych lokali przynależą piwnice usytuowane w części piwnicznej budynku.

Gmina nabyła prawo własności do lokalu mieszkalnego w drodze komunalizacji w latach 90. Gmina od tej pory wynajmowała lokal na cele mieszkaniowe. Gmina stosowała zwolnienie z podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT). W świetle tego przepisu zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa (Dz. U. z 2023 r. poz. 790, 1114, 1463 i 1693). W stosunku do lokalu mieszkalnego nr 2 pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT nastąpiło w latach 70 ubiegłego stulecia.

Od 1 lipca 2023 r. lokal nie jest wynajmowany przez Gminę (najemca nie był zainteresowany przedłużeniem umowy najmu). Lokal jest w zasobie gminnym. Gmina planuje sprzedaż przedmiotowej nieruchomości.

W 2023 r. wspólnota mieszkaniowa zarządzająca budynkiem mieszkalnym, w którym zlokalizowany jest lokal wykonała termomodernizację (ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym) budynku. W ramach przeprowadzonych prac, docieplono ściany budynku, wykonano nowy tynk mineralny i silikonowy na cokole, wykonano obróbki blacharskie oraz nowe rynny. Inwestycja została sfinansowana ze środków funduszu remontowego, którym Gmina jako właściciel lokalu mieszkalnego jest comiesięcznie obciążana według wielkości udziałów. Dodatkowo zgodnie z uchwałą Wspólnoty Mieszkaniowej, Gmina została obciążona dopłatą do brakującej kwoty w funduszu remontowym. W styczniu 2024 r. Gmina otrzymała od Wspólnoty rachunek dokumentujący wpłatę na fundusz celowy na poczet prowadzonej termomodernizacji, a w marcu 2024 Gmina otrzymała od Wspólnoty mieszkaniowej fakturę (stawka zwolniona z VAT, bowiem Wspólnota Mieszkaniowa korzysta ze zwolnienia podmiotowego z VAT w świetle art. 113 ust. 1 ustawy o VAT), na podstawie której została obciążona za koszty remontu cokoła wokół przedmiotowego budynku (według udziału Gminy w nieruchomości). Wartość wydatków na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości przekroczyła 30% wartości początkowej środka trwałego. Gmina nie ponosiła bezpośrednio wydatków na termomodernizację budynku. Gmina nie otrzymywała od wykonawcy faktur VAT z wykazanym podatkiem należnym, dokumentujących nabycie usług budowalnych, lecz rachunki/faktury od Wspólnoty mieszkaniowej związane z pokryciem środków na fundusz remontowy/celowy. Gmina w związku z przeprowadzoną w 2023 r. termomodernizacją budynku, w którym zlokalizowany jest lokal mieszkalny nie podwyższyła wartości początkowej środka trwałego. Od momentu ulepszenia nieruchomości do sprzedaży lokalu nie minie okres 2 lat. Gmina nie dokonała odliczenia VAT od wydatków dokumentowanych wystawianymi przez Wspólnotę mieszkaniową rachunkami /fakturami w związku z przeprowadzoną termomodernizacją.

Gmina planuje sprzedaż lokalu wraz z udziałem w gruncie. Gmina wystąpiła do rzeczoznawcy celem określenia wartości rynkowej przedmiotowej nieruchomości.

W uzupełnieniu do wniosku podali Państwo, że:

Wspólnota mieszkaniowa zarządzająca budynkiem poniosła w 2023 r. wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym budynku, w którym zlokalizowany jest lokal. Wartość tych wydatków przekroczyła 30% wartości początkowej budynku. Jednakże Gmina nie zwiększyła wartości początkowej środka trwałego, jakim jest lokal. Gmina nie ponosiła żadnych wydatków bezpośrednio na lokal, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej środka trwałego. Gmina otrzymywała od Wspólnoty rachunki/faktury za dopłatę do funduszu remontowego, fundusz celowy remontowy czy partycypację w kosztach remontu całego budynku.

Gmina zakłada, że w związku z przeprowadzonymi pracami termomodernizacyjnymi, transakcja sprzedaży lokalu będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia (od ulepszenia budynku, w którym zlokalizowany jest lokal mieszkalny nr 3 do dostawy lokalu minie okres krótszy niż 2 lata, a wydatki Wspólnoty Mieszkaniowej przekroczyły 30% wartości początkowej budynku). Od czasu remontu do czasu sprzedaży brak było chętnych do wynajmu lokalu. Lokal pozostawał w zasobie Gminy.

W przedmiotowej sprawie, Gmina nie ponosiła bezpośrednio wydatków na ulepszenie lokalu. Gmina nie otrzymywała od wykonawcy faktur VAT z wykazanym podatkiem należnym, dokumentujących nabycie usług budowalnych, lecz rachunki/faktury od Wspólnoty mieszkaniowej związane z pokryciem środków na fundusz remontowy/celowy (bez wykazanego podatku należnego). Gmina nie miała możliwości odliczenia VAT od przedmiotowej inwestycji. Co więcej lokal nie był wynajmowany, był na czas przeprowadzania inwestycji w zasobie gminnego majątku. Zdaniem Gminy, nie miała ona prawa do odliczenia VAT od wydatków na ulepszenie.

Pytanie

Czy dostawa przez Gminę lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w gruncie będzie korzystała ze zwolnienia z VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Dostawa przez Gminę lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w gruncie będzie korzystała ze zwolnienia z VAT.

Uzasadnienie stanowiska Gminy

W świetle art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jednocześnie jak stanowi art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1)przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2)wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3)wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4)wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5)ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6)oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7)zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Dodatkowo należy wskazać, że jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Ponadto, w świetle art. 15 ust. 6 cyt. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że Gmina zbywając opisaną nieruchomość będzie działała jako podatnik VAT, dokonując odpłatnej dostawy towaru, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Przedmiotowa czynność będzie dokonywana na podstawie zawartej umowy cywilnoprawnej, a wynagrodzeniem Gminy będzie wartość otrzymana w pieniądzu.

Wątpliwości Gminy dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia z VAT dla dokonywanej dostawy nieruchomości.

W świetle art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane przez obiekt budowlany należy rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Na podstawie art. 3 pkt 2 cyt. wyżej ustawy, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

W świetle zatem Prawa budowlanego na opisanej nieruchomości gruntowej, w której Gmina posiada udziały, posadowiony jest budynek. Gmina jest właścicielem części budynku – lokalu mieszkalnego.

W przedmiotowej sprawie, mamy zatem do czynienia z dostawą udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym.

W świetle art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, stawka VAT dla sprzedawanego udziału w gruncie powinna być taka sama jak lokalu zlokalizowanego w budynku posadowionym na tym gruncie i trwale z tym gruntem związanym.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku, dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Jak wskazuje, art. 2 pkt 14 cyt. ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich: a) wybudowaniu lub b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W świetle powyższego, należy uznać, że Gmina dokonuje zbycia udziału w gruncie wraz z lokalem mieszkalnym (częścią budynku). W analizowanej sytuacji, pierwsze zasiedlenie lokalu miało miejsce w latach 70. ubiegłego wieku. Gmina od lat 90. wynajmowała lokal na cele mieszkalne. W 2023 r. nastąpiło ulepszenie budynku, w którym zlokalizowany jest lokal mieszkalny. Wydatki poniesione przez Wspólnotę Mieszkaniową przekroczyły 30% wartości początkowej środka trwałego. W związku z przeprowadzoną termomodernizacją Gmina nie podwyższyła wartości początkowej środka trwałego. Gmina zakłada jednak, że w związku z przeprowadzonymi pracami termomodernizacyjnymi, transakcja sprzedaży lokalu będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia (od ulepszenia budynku, w którym zlokalizowany jest lokal mieszkalny nr 2 do dostawy nieruchomości minie okres krótszy niż 2 lata, a wydatki Wspólnoty Mieszkaniowej przekroczyły 30% wartości początkowej środka trwałego).

Tym samym, zwolnienia z podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT nie będzie miało zastosowania.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Jednocześnie, w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W przedmiotowej sprawie, Gmina nie ponosiła bezpośrednio wydatków na termomodernizację budynku. Gmina nie otrzymywała od wykonawcy faktur VAT z wykazanym podatkiem należnym, dokumentujących nabycie usług budowalnych, lecz rachunki/faktury od Wspólnoty mieszkaniowej związane z pokryciem środków na fundusz remontowy/celowy (bez wykazanego podatku należnego). Gmina nie miała możliwości odliczenia VAT od przedmiotowej inwestycji. Co więcej lokal nie był wynajmowany, był na czas przeprowadzania inwestycji w zasobie gminnego majątku.

Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 14 września 2023 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.380.2023.3.EW wskazano, że „Wskazaliście Państwo, że nabyliście nieruchomość jako zwolnioną z VAT, nakłady na stawy ponosił dzierżawca nieruchomości, a nie Państwo. W stosunku do tych budowli (stawów) nie przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz nie ponosili Państwo także wydatków na ich ulepszenie. Przed planowaną dostawą nie dojdzie do ich pierwszego zasiedlenia.

W związku z tym skoro nie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku VAT przy nabyciu Nieruchomości (działki nr 1) oraz nie były ponoszone wydatki na ulepszenie budowli, to sprzedaż budowli w postaci stawów rybnych będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust.1 pkt 10a ustawy”.

Podobne podejście zostało przedstawione w interpretacji indywidualnej z dnia 8 kwietnia 2020 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.18.2020.2.MS, w której uznano, iż „Wnioskodawca nie planował przekazać wybudowanej sieci na cele wskazane w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT tym samym zamierzał wykorzystywać sieć kanalizacji sanitarnej do czynności niepodlegających opodatkowaniu.

Jednocześnie infrastruktura wodociągowa oraz infrastruktura kanalizacji sanitarnej była budowana w celu przekazania jej nieodpłatnie sąsiadującej gminie. Nie miała być zatem przeznaczona do wykonywania przez Wnioskodawcę czynności podlegających opodatkowaniu.

Zatem w tak przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawcy w związku z wybudowaniem sieci kanalizacji sanitarnej nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Jednocześnie Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie przedmiotowej sieci kanalizacji sanitarnej.

W konsekwencji powyższego, wypełnione zostały przesłanki zdefiniowane w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Zatem aport wskazanej we wniosku sieci kanalizacji sanitarnej do Spółki z o.o. w zamian za udziały będzie korzystał ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy”.

W konsekwencji, dostawa przez Gminę opisanej nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia z VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

W przypadku uznania, że zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT nie będzie miało zastosowania, w ocenie Gminy transakcja będzie podlegała zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. W świetle tego przepisu, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W przedmiotowej sprawie należy zauważyć, że Gmina od momentu nabycia lokalu w drodze komunalizacji, wynajmowała nieruchomość na cele mieszkaniowe, zwolnione z VAT w świetle art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT. Gmina nie wykorzystywała obiektu do innych czynności. Tym, samym, dostawa lokalu będzie zwolniona z podatku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361, ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy:

Sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do powołanych powyżej przepisów nieruchomości spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dla dostawy towarów zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

I tak, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Kwestia pierwszego zasiedlenia została uregulowana w art. 2 pkt 14 ustawy, zgodnie z którym:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części do używania, jak również jego sprzedaż bądź najem. Zatem, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do sprzedaży, zajęcia budynku, budowli lub ich części, najmu, ich używania, w tym na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w przypadku sprzedaży jak również w sytuacji, w której po wybudowaniu budynek, budowlę lub ich części oddano w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika czy też potrzeby własne osoby fizycznej – bowiem w ww. przypadkach dochodzi do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W przypadku nieruchomości zabudowanych niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Powyższy przepis wskazuje, jakie muszą zostać spełnione warunki, aby sprzedaż budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Z przepisu tego wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do budynków, budowli lub ich części będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Analiza powołanych wyżej przepisów prowadzi do stwierdzenia, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym:

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Wobec powyższego, przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Co do zasady zatem grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według tych samych regulacji jak budynki i budowle na nim posadowione.

W celu ustalenia, czy w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy w odniesieniu do lokalu miało miejsce pierwsze zasiedlenie oraz jaki okres upłynie pomiędzy jego pierwszym zasiedleniem a jego planowaną dostawą.

Analizując informacje zawarte w opisie sprawy w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia stwierdzam, że w stosunku do lokalu użytkowego doszło do jego pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Jak Państwo wskazaliście, Gmina jest właścicielem lokalu mieszkalnego nr 2 zlokalizowanego w budynku mieszkalnym wielorodzinnym wraz z przynależnym do lokalu pomieszczeniem (piwnicą nr 2) oraz przypadającym na ten lokal udziałem w gruncie. Budynek, w którym znajduje się lokal mieszkalny nr 2 to budynek dwukondygnacyjny, podpiwniczony, wybudowany w 1975 r. Gmina nabyła prawo własności do lokalu mieszkalnego w drodze komunalizacji w latach 90. Gmina od tej pory wynajmowała lokal na cele mieszkaniowe. Gmina stosowała zwolnienie z podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy. W stosunku do lokalu mieszkalnego nr 2 pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT nastąpiło w latach 70 ubiegłego stulecia. Gmina nie zwiększyła wartości początkowej środka trwałego, jakim jest lokal. Gmina nie ponosiła żadnych wydatków bezpośrednio na lokal, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej środka trwałego. W 2023 r. wspólnota mieszkaniowa zarządzająca budynkiem mieszkalnym, w którym zlokalizowany jest lokal wykonała termomodernizację (ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym) budynku. Wartość wydatków na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości przekroczyła 30% wartości początkowej środka trwałego. Gmina w związku z przeprowadzoną w 2023 r. termomodernizacją budynku, w którym zlokalizowany jest lokal mieszkalny nie podwyższyła wartości początkowej środka trwałego.

Wobec powyższego, planowana dostawa lokalu nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, ponieważ w stosunku do ww. lokalu doszło już do pierwszego zasiedlenia. Ponadto lokal nie był ulepszany (ulepszenie dotyczyło budynku w którym znajduje się lokal).

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdzam, że planowana dostawa lokalu wraz z przynależnym gruntem oraz udziałem w częściach wspólnych budynku będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Tym samym stanowisko Państwa w powyższym zakresie należy uznać za nieprawidłowe.

Wprawdzie wywiedli Państwo prawidłowy skutek prawny w postaci możliwości zastosowania zwolnienia dla transakcji sprzedaży przedmiotowego lokalu wraz z przynależnym gruntem oraz udziałem w częściach wspólnych budynku, niemniej wskazali Państwo we własnym stanowisku, że zwolnienie to będzie wynikało z regulacji zawartych w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, a zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT nie będzie miało zastosowania. Tymczasem, przedmiotowa transakcja będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, a jak wykazano powyżej, badanie przesłanek do zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy staje się zasadne dopiero wówczas, gdy dostawa budynków, budowli lub ich części nie może korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.