Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 stycznia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 22 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia proporcji odliczeniowej i braku uwzględnienia w tej kalkulacji wartości transakcji realizowanych przez Oddział na rzecz Wnioskodawcy. Uzupełnili go Państwo pismem z 25 lutego 2025 r. (wpływ 25 lutego 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. S.A.R.L. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest spółką posiadającą siedzibę działalności w Luksemburgu i jest w tym kraju zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT w związku z prowadzoną działalnością.

Wnioskodawca jest częścią B., (...) organizacji zarządzających aktywami (dalej: „Grupa”). Dominującą rolą Grupy jest zarządzanie funduszami inwestycyjnymi, opracowywanie i dostarczanie klientom zaawansowanych strategii inwestycyjnych, zarządzanie ryzykiem oraz zapewnienie bieżącej obsługi inwestycyjnej klientów, a także szeroko pojęte doradztwo biznesowe.

Grupa oferuje szereg funduszy z różnych klas aktywów i instrumentów, aby zaspokoić zróżnicowane potrzeby klientów, w tym m.in. inwestycje w akcje, inwestycje o stałym dochodzie, inwestycje alternatywne oraz inwestycje w zróżnicowane aktywa.

Spółka pod koniec 2019 r. utworzyła w Polsce oddział o nazwie A. S.A.R.L. (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością) Oddział w Polsce (dalej: „Oddział”), za pośrednictwem którego prowadzi w Polsce działalność gospodarczą. Spółka dokonała rejestracji dla celów podatkowych – został jej nadany NIP oraz jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, w tym także dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce. Wnioskodawca oraz Oddział nie należą do grupy VAT w rozumieniu przepisów art. 15a ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z utworzeniem Oddziału w Polsce, Spółka uzyskała dla Oddziału odrębny NIP dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych i świadczeń socjalnych, tj. dla celów innych niż VAT.

W efekcie Spółka, działając w formie Oddziału, w zakresie rozliczeń VAT korzysta z nadanego jej NIP i wszelkie rozliczenia dotyczące podatku VAT deklarowane są w Polsce z wykorzystaniem NIP Spółki.

Działalność Wnioskodawcy wykonywana w Polsce za pośrednictwem Oddziału obejmuje zarówno sprzedaż opodatkowaną VAT, jak i zwolnioną z VAT. W szczególności są to czynności takie, jak:

• marketing funduszy zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe oraz alternatywnych funduszy inwestycyjnych zarządzanych przez Wnioskodawcę,
• wprowadzanie potencjalnych klientów instytucjonalnych do usług finansowych (w tym oferowanych przez inne podmioty Grupy);
• zarządzanie portfelami na zlecenie w odniesieniu do mandatów segregowanych;
• doradztwo inwestycyjne;
• różne funkcje wsparcia dla Grupy.

Jednocześnie, Oddział dokonuje na rzecz Wnioskodawcy w Luksemburgu usługi wsparcia, które w przypadku świadczenia ich na terytorium Polski na rzecz odrębnego podmiotu, podlegałyby opodatkowaniu VAT lub zwolnieniu z VAT. Transakcje dokonywane przez Oddział na rzecz Wnioskodawcy polegają m.in. na świadczeniu usług doradztwa produktowego oraz usług promocyjnych, wsparcia w zakresie marketingu.

Spółka nabywa towary i usługi, które mają związek z dokonywaną przez Spółkę działalnością opodatkowaną VAT oraz zwolnioną z VAT. Wydatki ponoszone są m.in. na zakup usług promocyjnych, dystrybucyjnych, szkolenia, usługi telekomunikacyjne, usługi płacowe, najem powierzchni biurowych, wynajem i ubezpieczenie samochodów, karty sportowe dla pracowników, tłumaczenia. Zakupy te dokonywane są na potrzeby ogólnej działalności prowadzonej przez Spółkę, bądź też dokonywane są na potrzeby określonych jednostek organizacyjnych Spółki.

Od początku roku podatkowego Spółki, tj. od października 2024 r. (rok podatkowy Spółki nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym), w przypadku gdy dany wydatek jest związany ze sprzedażą mieszaną (opodatkowaną oraz zwolnioną z VAT), Spółka stosuje proporcję odliczenia VAT zgodnie z regulacją art. 90 ust. 2 oraz ust. 3 ustawy o VAT.

Jednakże, obecnie przy ustalaniu niniejszej proporcji Wnioskodawca stosuje podejście ostrożnościowe, w wyniku którego wszystkie transakcje dokonywane przez Oddział na rzecz Spółki, Wnioskodawca uwzględnia w całkowitym obrocie (tj. obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo), a pomija je (w całości) przy wyliczaniu obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Oddział w wyniku wewnętrznej kontroli powziął wątpliwość co do poprawności stosowanej metody.

Biorąc pod uwagę całość zaprezentowanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca występując z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego, chce upewnić się co do prawidłowości planowanego podejścia polegającego na kalkulacji proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 oraz ust. 3 ustawy o VAT, tj. czy z kalkulacji proporcji należy wyłączyć czynności dokonywane przez Oddział na rzecz Spółki.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym ustalając proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 2 oraz ust. 3 ustawy VAT, Wnioskodawca nie powinien uwzględniać w jej kalkulacji wartości transakcji realizowanych przez Oddział na rzecz Wnioskodawcy?

Państwa stanowisko w sprawie

Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym transakcje dokonywane przez Oddział na rzecz Wnioskodawcy nie powinny być uwzględniane do ustalenia proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 oraz ust. 3 ustawy o VAT. Oznacza to, że wartość ww. transakcji nie powinna być wliczana ani do obrotu uzyskanego z tytułu czynności, w związku z którymi Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego, ani do całkowitego obrotu uzyskanego z tytułu czynności, w związku z którymi Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi Wnioskodawcy nie przysługuje takie prawo.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

a. Obecne regulacje dotyczące funkcjonowania oddziału zagranicznego przedsiębiorcy w Polsce

Punktem wyjścia dla przedstawienia stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania objętego niniejszym wnioskiem jest analiza charakteru oraz ram prawnych funkcjonowania wyodrębnionych jednostek organizacyjnych danego przedsiębiorstwa, jakimi są jego oddziały.

Kwestie dotyczące funkcjonowania oddziału podmiotu zagranicznego działającego w Polsce regulują przepisy ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2022 r. poz. 470 z późn. zm., dalej: „ustawa o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych”).

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych, dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorcy zagraniczni z państw członkowskich mogą tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Natomiast termin „oddział” zdefiniowany został w art. 3 pkt 4 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych, jako wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności.

Ponadto art. 15 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych, wskazuje, że przedsiębiorca zagraniczny w ramach oddziału może wykonywać działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie, w jakim prowadzi tę działalność za granicą. Oddział posiada więc jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie posiada możliwości prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, zaś prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego. Potwierdza to również regulacja zawarta w art. 17 zdanie pierwsze ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych, zgodnie z którą Przedsiębiorca zagraniczny może rozpocząć działalność w ramach oddziału po uzyskaniu wpisu oddziału do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego. Jednocześnie, stosownie do treści art. 19 pkt 1 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych, przedsiębiorca zagraniczny, który utworzył oddział, jest obowiązany używać do oznaczenia oddziału oryginalnej nazwy przedsiębiorcy zagranicznego wraz z przetłumaczoną na język polski nazwą formy prawnej przedsiębiorcy oraz dodaniem wyrazów „oddział w Polsce”.

W świetle powołanych regulacji prawnych, podmiot zagraniczny prowadzący działalność na terytorium Polski w formie oddziału, zarejestrowany dla potrzeb podatku VAT, traktowany jest jako jeden podmiot - przedsiębiorca zagraniczny. Rejestracja tego oddziału jest jednoznaczna z rejestracją przedsiębiorcy zagranicznego. Oddział posiada więc jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie posiada możliwości prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, zaś prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego.

Zatem, zdaniem Spółki, podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania oddziału w Polsce, przedsiębiorca zagraniczny. W kontekście posiadanej podmiotowości prawnej należy stwierdzić, że oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz jest jej częścią.

b. Jedność podmiotu

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 tego przepisu, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Mając na uwadze fakt, iż Oddział:

i.nie stanowi żadnego z podmiotów wymienionych w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT (w szczególności nie jest odrębną osobą prawną ani jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej) oraz

ii.nie wykonuje samodzielnie działalności gospodarczej (tzn. działalność gospodarcza Oddziału jest de facto działalnością gospodarczą Spółki prowadzoną w formie oddziału przedsiębiorcy zagranicznego),

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że jednostka macierzysta Spółki i utworzony przez nią Oddział będą traktowane jako ten sam podmiot i jeden podatnik VAT. W szczególności, w wyniku utworzenia Oddziału Spółki w Polsce w rozumieniu przepisów ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych, nie doszło do powstania nowego, odrębnego podatnika VAT (mimo iż na terytorium kraju funkcjonuje oddział przedsiębiorcy zagranicznego, podatnikiem VAT pozostaje przedsiębiorca zagraniczny prowadzący działalność za pośrednictwem utworzonego w tym celu oddziału). Oddział nie jest bowiem samodzielnym podmiotem, a jedynie pewną strukturą organizacyjną utworzoną do prowadzenia działalności gospodarczej w innym miejscu niż siedziba przedsiębiorcy zagranicznego.

Powyższe podejście zostało potwierdzone przez organy podatkowe w licznych interpretacjach przepisów prawa podatkowego wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, z których jako przykład można wskazać na:

• interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 16 października 2024 r. (sygn. 0114-KDIP2-2.4010.381.2024.3.PK), w której organ uznał: „W świetle powołanych regulacji prawnych, podmiot zagraniczny prowadzący działalność na terytorium Polski w formie oddziału, zarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług, traktowany jest jako jeden podmiot - przedsiębiorca zagraniczny. Rejestracja tego oddziału jest jednoznaczna z rejestracją przedsiębiorcy zagranicznego. Oddział posiada więc jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie posiada możliwości prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, zaś prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego. Zatem podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania oddziału w Polsce, przedsiębiorca zagraniczny. W kontekście posiadanej podmiotowości prawnej należy stwierdzić, że oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz jest jej częścią.”;
• analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane zostało zaprezentowane w wielu innych interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, przykładowo: interpretacja indywidualna z dnia 4 października 2024 r. o sygn. 0114-KDIP1-2.4012.473.2024.1.AP; interpretacja indywidualna z dnia 26 września 2024 r. o sygn. 0114-KDIP1-2.4012.388.2024.1.AP.

Pogląd ten został również potwierdzony w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”). Przykładowo, w wyroku z 23 marca 2006 r. w sprawie FCE Bank plc, sygn. C-210/04, TSUE stwierdził, że stały zakład mający siedzibę w innym państwie członkowskim, niebędący pod względem prawnym podmiotem odrębnym od spółki (będącej nierezydentem), do której należy (...) pozbawiony jest niezależności i stanowi jedynie część składową spółki. Spółkę oraz jej oddział należy uznać za jednego i tego samego podatnika w rozumieniu art. 4 ust. 1 szóstej dyrektywy.

c. Transakcje pomiędzy oddziałem i zagranicznym przedsiębiorcą a opodatkowanie VAT

W świetle powyższych przepisów i utrwalonej praktyki organów podatkowych oraz orzecznictwa TSUE, w ocenie Wnioskodawcy, to Spółka będąca przedsiębiorcą zagranicznym wykonującym działalność w Polsce za pośrednictwem Oddziału (a nie sam Oddział) powinna być uznawana na gruncie ustawy o VAT za podatnika, zatem transakcje zachodzące między tymi podmiotami powinny być rozpatrywane jako wewnętrzne przesunięcia, tj. transakcje wewnątrz tego samego podatnika, które nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Organy podatkowe potwierdzają brak opodatkowania transakcji wewnątrzzakładowych, tj. odbywających się pomiędzy oddziałem a zagranicznym przedsiębiorcą. Przykładowo można wskazać na:

• interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 listopada 2024 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.415.2024.1.JO), w której organ potwierdził, iż: „Przedsiębiorstwo zagraniczne rejestrując swój oddział w Polsce nie dokonuje rejestracji odrębnego podatnika, lecz rejestracji własnego przedsiębiorstwa. Mimo, że na terytorium kraju funkcjonuje oddział przedsiębiorcy zagranicznego, to podatnikiem podatku od towarów i usług pozostaje przedsiębiorca zagraniczny prowadzący działalność za pośrednictwem utworzonego w tym celu oddziału. Zatem czynności wykonywane pomiędzy oddziałem a macierzystym podmiotem zagranicznym mają charakter tzw. czynności wewnątrzzakładowych (realizowanych na rzecz jednostki macierzystej). (…) Tym samym, czynności wykonywane pomiędzy oddziałem a macierzystym podmiotem zagranicznym bądź innym oddziałem mają charakter tzw. czynności wewnątrzzakładowych, co skutkuje uznaniem tych czynności za niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W świetle art. 8 ustawy, czynności wykonywanych w ramach jednego podmiotu gospodarczego będącego osobą prawną, nie można uznać za świadczenie usług, gdyż nie jest możliwe świadczenie usług „samemu sobie”;
• interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 1 października 2024 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.315.2024.2.JO), zgodnie z którą: „Zatem oddział nie stanowi odrębnego podatnika podatku od towarów i usług. Przedsiębiorstwo zagraniczne rejestrując swój oddział w Polsce nie dokonuje rejestracji odrębnego podatnika, lecz rejestracji własnego przedsiębiorstwa. Mimo, że na terytorium kraju funkcjonuje oddział przedsiębiorcy zagranicznego, to podatnikiem podatku od towarów i usług pozostaje przedsiębiorca zagraniczny prowadzący działalność za pośrednictwem utworzonego w tym celu oddziału. Zatem czynności wykonywane pomiędzy oddziałem a macierzystym podmiotem zagranicznym mają charakter tzw. czynności wewnątrzzakładowych (realizowanych na rzecz jednostki macierzystej)”.

Mając na uwadze powyższe, Spółka przedstawia poniżej szczegółowe stanowisko w zakresie pytania objętego złożonym wnioskiem:

d. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania objętego wnioskiem

Kwestie dotyczące proporcjonalnego odliczenia VAT reguluje art. 90 ustawy o VAT. Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jednocześnie, z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT wynika, że jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 dotyczącego wartości przekraczających 98% lub nieprzekraczających 2%.

Tym samym, w stosunku do nabywanych towarów i usług, które wykorzystywane są przez podatnika zarówno do czynności dających prawo do odliczenia, jak i czynności nieuprawniających do odliczenia podatku naliczonego, odliczenie przysługuje tylko w odniesieniu do tej części podatku naliczonego, która jest proporcjonalna do kwoty związanej z pierwszą grupą czynności (opodatkowanych).

Sposób obliczania proporcji określono w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, według którego stanowi ona udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. Niniejszą proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja i zaokrągla w górę do najbliższej liczby całkowitej, o czym mowa w art. 90 ust. 4 ustawy o VAT.

Zatem, ustalenie proporcji wymaga określenia wysokości obrotu uzyskanego: (i) z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz (ii) z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. Ustawa stanowi, że do obrotu nie wlicza się:

• obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności;
• obrotu z tytułu transakcji dotyczących pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych;
• obrotu z tytułu transakcji dotyczących usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy;
• kwoty podatku.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca dokonuje sprzedaży opodatkowanej VAT i sprzedaży zwolnionej z VAT, a wykonywana działalność obejmuje również usług wsparcia dokonywane przez Oddział na rzecz Wnioskodawcy.

W zakresie proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 oraz ust. 3 ustawy o VAT, Wnioskodawca zauważa, że niniejsza proporcja dotyczy czynności opodatkowanych VAT i czynności zwolnionych z VAT, na co wskazuje m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 1 marca 2022 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.575.2021.2.RD), w którym organ stwierdza, że: „współczynnik odliczenia przyjąłby postać ułamka gdzie w liczniku znajdowałby się obrót z czynności opodatkowanych uprawniających do odliczenia podatku naliczonego zaś w mianowniku takiego ułamka byłby uwzględniany oprócz obrotu uwzględnionego w liczniku ułamka również obrót z tytułu czynności zwolnionych z opodatkowania niedających prawa do odliczenia podatku naliczonego”.

Zdaniem Wnioskodawcy, rozpatrywane transakcje między Oddziałem a Wnioskodawcą nie stanowią ani czynności opodatkowanych, ani zwolnionych, bowiem jako czynności wewnątrzzakładowe w ogóle nie podlegają opodatkowaniu VAT, przez co nie należy uwzględniać ich w proporcji. Niniejsze znajduje potwierdzenie w stanowisku prezentowanym przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w wydawanych interpretacjach indywidualnych, przykładowo z dnia 24 października 2023 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.319.2023.2.RST) oraz 1 marca 2022 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012. 575.2021.2.RD), w których organ uznał, że: „czynności niepodlegające opodatkowaniu nie są w ogóle objęte zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, tak więc nie uwzględnia się ich w proporcji” oraz, że „czynności wewnątrzzakładowe nie są uwzględniane w proporcji odliczenia”.

Dodatkowo, organ w wydanej interpretacji indywidualnej z dnia 26 października 2023 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.356.2023.2.RST), potwierdził powyższą opinię, wskazując że: „(…) czynności wewnętrzne wykonywane przez Oddział na rzecz Centrali (macierzystego podmiotu zagranicznego) w takim przypadku nie są czynnościami wykonywanymi na rzecz innego podmiotu, lecz mają charakter tzw. czynności wewnątrzzakładowych, realizowanych w ramach jednego podmiotu i tym samym nie stanowią czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem czynności wewnętrzne należy oceniać z perspektywy kwalifikacji dla celów VAT czynności wykonywanych przez Centralę, nie zaś czynności wewnętrznych wykonywanych przez Oddział dla celów działalności Centrali. Wobec tego czynności wewnętrzne jako czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie powinny być uwzględniane w proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 i ust. 3 ustawy.”

Analogiczne stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej również w innych interpretacjach indywidualnych, przykładowo z dnia 8 listopada 2023 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.411.2023.2.AGM).

Na podstawie analizy wszystkich przedstawionych powyżej przesłanek oraz przytoczonej praktyki stosowania przepisów prawa podatkowego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym proporcja stosowana przez Oddział zgodnie z art. 90 ust. 2 oraz ust. 3 ustawy o VAT nie powinna uwzględniać transakcji dokonywanych przez Oddział na rzecz Wnioskodawcy ani w liczniku, ani w mianowniku wyliczanej proporcji.

Oznacza to, że wartość ww. transakcji nie powinna być wliczana ani do obrotu uzyskanego z tytułu czynności, w związku z którymi Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego, ani do całkowitego obrotu uzyskanego z tytułu czynności, w związku z którymi Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi Wnioskodawcy nie przysługuje takie prawo.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie, z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Przy tym, w myśl art. 2 pkt 1 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Z powyższego przepisu wynika, że aby doszło do świadczenia usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

• świadczenie musi być odpłatne,
• miejscem świadczenia musi być terytorium kraju,
• świadczenie musi być wykonane na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
• świadczenie nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Kwestie dotyczące funkcjonowania oddziału podmiotu zagranicznego działającego w Polsce regulują przepisy ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 89), zwanej dalej ustawą o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych:

Pojęcie „oddział” zdefiniowane zostało w art. 3 pkt 4 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych, jako:

Na podstawie art. 15 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych:

W myśl art. 19 pkt 1 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych:

Oddział posiada więc jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie dysponuje możliwością prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, a prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego.

W świetle powołanych regulacji prawnych, podmiot zagraniczny prowadzący działalność na terytorium Polski w formie oddziału, zarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług, traktowany jest jako jeden podmiot – przedsiębiorca zagraniczny. Rejestracja tego oddziału jest jednoznaczna z rejestracją przedsiębiorcy zagranicznego. Oddział posiada więc jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie posiada możliwości prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, zaś prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego. Zatem podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania oddziału w Polsce, przedsiębiorca zagraniczny. W kontekście posiadanej podmiotowości prawnej należy stwierdzić, że oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz jest jej częścią.

Zatem oddział nie stanowi odrębnego podatnika podatku od towarów i usług. Przedsiębiorstwo zagraniczne rejestrując swój oddział w Polsce nie dokonuje rejestracji odrębnego podatnika, lecz rejestracji własnego przedsiębiorstwa. Mimo, że na terytorium kraju funkcjonuje oddział przedsiębiorcy zagranicznego, to podatnikiem podatku od towarów i usług pozostaje przedsiębiorca zagraniczny prowadzący działalność za pośrednictwem utworzonego w tym celu oddziału.

Pogląd ten jest zgodny z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 23 marca 2006 r. w sprawie FCE Bank, sygn. C-210/04, Trybunał stwierdził, że stały zakład mający siedzibę w innym państwie członkowskim, niebędący pod względem prawnym podmiotem odrębnym od spółki (będącej nierezydentem), do której należy (…) pozbawiony jest niezależności i stanowi jedynie część składową spółki. Tak więc spółkę oraz jej oddział należy uznać za jednego i tego samego podatnika w rozumieniu art. 4 ust. 1 Szóstej Dyrektywy.

Tym samym, czynności wykonywane pomiędzy oddziałem a macierzystym podmiotem zagranicznym bądź innym oddziałem mają charakter tzw. czynności wewnątrzzakładowych, co skutkuje uznaniem tych czynności za niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W świetle art. 8 ustawy, czynności wykonywanych w ramach jednego podmiotu gospodarczego będącego osobą prawną, nie można uznać za świadczenie usług, gdyż nie jest możliwe świadczenie usług „samemu sobie”.

Tezy powyższego wyroku zostały doprecyzowane przez TSUE w wyroku w sprawie C-7/13 Skandia America Corp. wydanym w dniu 17 września 2014 r. Wyrok ten wskazał, że od zasady ogólnej przedstawionej w przytoczonym powyżej wyroku C-210/04, zgodnie z którą świadczenia między centralą podatnika i jego oddziałami pozostają poza zakresem VAT, istnieje wyjątek. Wyjątek ten dotyczy specyficznej sytuacji, gdy oddział jest członkiem tzw. grupy VAT. Wówczas rozliczenia pomiędzy centralą podatnika z państwa trzeciego i jego oddziałem powinny być objęte opodatkowaniem VAT.

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy,

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy,

Z treści art. 86 ustawy, wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

O bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z działalnością można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów będących przedmiotem dostawy, czy też niezbędne do świadczenia usług; bezpośrednio więc wiążą się z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania firmy; mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością gospodarczą, istnieć musi związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu.

Co więcej, zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy,

Uprawnienie wynikające z powyższego przepisu odnosi się do podatników, którzy dokonują dostaw towarów bądź świadczenia usług opodatkowanych poza terytorium kraju, a zakupy, jakich dokonują, są związane właśnie z tymi czynnościami. Warunkiem do odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami dokonywanymi poza terytorium kraju jest to, aby – hipotetycznie – w przypadku wykonywania tych samych czynności w kraju podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Powołany przepis wymaga ponadto, aby podatnik posiadał dokumenty, z których wynikać będzie związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju. Powinny to być przede wszystkim dokumenty potwierdzające dokonanie określonych czynności poza terytorium kraju, które będą jednocześnie opisywać te czynności.

Istotne pozostaje również to, że omawiany przepis nie wprowadza odrębnej definicji podatnika. Oznacza to, że za podatnika w rozumieniu tego przepisu uznać należy każdy podmiot prowadzący działalność gospodarczą (w rozumieniu ustawy), niezależnie od tego, gdzie ma on „rezydencję” podatkową. Zatem prawo do odliczenia podatku naliczonego w takiej sytuacji przysługuje zarówno podatnikom z kraju, jak i z innych państw.

Podkreślić również należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jednocześnie zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy,

W myśl art. 90 ust. 2 ustawy,

Stosownie do art. 90 ust. 3 ustawy,

Na mocy art. 90 ust. 4 ustawy,

Należy zauważyć, że ustawodawca nie przewiduje specyficznych norm regulujących zasady kalkulacji proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy, dla podatników działających w Polsce za pośrednictwem oddziału. Należy zatem stosować w tym zakresie przepisy ogólne.

Podkreślić należy, że TSUE w wyroku z 24 stycznia 2019 r. sygn. C-165/17 orzekał, że:

1)Artykuł 17 ust. 2, 3 i 5 oraz art. 19 ust. 1 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, a także art. 168, 169 i 173-175 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, należy interpretować w ten sposób, że w odniesieniu do wydatków poniesionych przez oddział zarejestrowany w jednym państwie członkowskim, które są przeznaczone wyłącznie jednocześnie do realizacji transakcji opodatkowanych podatkiem od wartości dodanej i transakcji zwolnionych z tego podatku, dokonanych przez zakład główny tego oddziału znajdujący się w innym państwie członkowskim, należy zastosować proporcję podlegającą odliczeniu wynikającą z ułamka, na którego mianownik składa się obrót, z wyłączeniem podatku od wartości dodanej, złożony z tych tylko transakcji, a na którego licznik składają się transakcje opodatkowane, które uprawniałyby do odliczenia także wtedy, gdyby zostały dokonane w państwie członkowskim rejestracji tego oddziału, także wtedy, gdy to prawo do odliczenia wynika z dokonania przez ten oddział wyboru opodatkowania podatkiem od wartości dodanej transakcji dokonanych w tym państwie.

2)Artykuł 17 ust. 2, 3 i 5 oraz art. 19 ust. 1 szóstej dyrektywy 77/388, a także art. 168, 169 i 173-175 dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że aby ustalić proporcję podlegającą odliczeniu mającą zastosowanie do kosztów ogólnych oddziału zarejestrowanego w jednym państwie członkowskim, które służą jednocześnie do realizacji transakcji dokonanych przez ten oddział w tym państwie i transakcji dokonanych przez jego zakład główny z siedzibą w innym państwie członkowskim, w mianowniku ułamka stanowiącego tę proporcję podlegającą odliczeniu należy uwzględnić transakcje realizowane zarówno przez ten oddział, jak i przez ten zakład główny, przy czym w liczniku tego ułamka, oprócz transakcji opodatkowanych zrealizowanych przez tenże oddział należy umieścić tylko transakcje opodatkowane zrealizowane przez rzeczony zakład główny, które również uprawniałyby do odliczenia, gdyby zostały dokonane w państwie rejestracji danego oddziału”.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką posiadającą siedzibę działalności w Luksemburgu. Wnioskodawca pod koniec 2019 r. utworzył w Polsce Oddział, za pośrednictwem, którego prowadzi w Polsce działalność gospodarczą. Wnioskodawca dokonał rejestracji dla celów podatkowych – został mu nadany NIP oraz jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, w tym także dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce. Wnioskodawca oraz Oddział nie należą do grupy VAT w rozumieniu art. 15a ustawy. Działalność Wnioskodawcy wykonywana w Polsce za pośrednictwem Oddziału obejmuje zarówno sprzedaż opodatkowaną VAT, jak i zwolnioną z VAT. Oddział dokonuje na rzecz Wnioskodawcy w Luksemburgu usługi wsparcia, które w przypadku świadczenia ich na terytorium Polski na rzecz odrębnego podmiotu, podlegałyby opodatkowaniu VAT lub zwolnieniu. Transakcje dokonywane przez Oddział na rzecz Wnioskodawcy polegają m.in. na świadczeniu usług doradztwa produktowego oraz usług promocyjnych, wsparcia w zakresie marketingu. Wnioskodawca nabywa towary i usługi, które mają związek z dokonywaną przez niego działalnością opodatkowaną VAT oraz zwolnioną z VAT. Wydatki ponoszone są m.in. na zakup usług promocyjnych, dystrybucyjnych, szkolenia, usługi telekomunikacyjne, usługi płacowe, najem powierzchni biurowych, wynajem i ubezpieczenie samochodów, karty sportowe dla pracowników, tłumaczenia. Zakupy te dokonywane są na potrzeby ogólnej działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę, bądź też dokonywane są na potrzeby określonych jednostek organizacyjnych Wnioskodawcy. Od początku roku podatkowego Wnioskodawca, tj. od października 2024 r. (rok podatkowy nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym), w przypadku gdy dany wydatek jest związany ze sprzedażą mieszaną (opodatkowaną oraz zwolnioną z VAT), Wnioskodawca stosuje proporcję odliczenia VAT zgodnie z regulacją art. 90 ust. 2 oraz ust. 3 ustawy o VAT. Jednakże, obecnie przy ustalaniu niniejszej proporcji Wnioskodawca stosuje podejście ostrożnościowe, w wyniku którego wszystkie transakcje dokonywane przez Oddział na rzecz Wnioskodawcy, uwzględnia w całkowitym obrocie (tj. obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo), a pomija je (w całości) przy wyliczaniu obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Oddział w wyniku wewnętrznej kontroli powziął wątpliwość co do poprawności stosowanej metody.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia czy ustalając proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 2 i ust. 3 ustawy, Wnioskodawca nie powinien uwzględniać w jej kalkulacji wartości transakcji realizowanych przez Oddział na rzecz Wnioskodawcy.

Przepisy dotyczące odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ust. 2 ustawy oraz następnych ustępach tego artykułu znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Zatem dotyczą czynności podlegających opodatkowaniu. Natomiast nie dotyczą czynności, których wykonanie nie powoduje konsekwencji podatkowych, gdyż nie podlegają one przepisom ustawy. Należy zauważyć, że Oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej (Wnioskodawcy), lecz jest jej częścią, a tym samym nie stanowi odrębnego podatnika podatku od towarów i usług. Ponadto z wniosku wynika, że Wnioskodawca oraz Oddział nie należą do grupy VAT. Natomiast czynności wewnętrzne wykonywane przez Oddział na rzecz Wnioskodawcy (macierzystego podmiotu zagranicznego) w takim przypadku nie są czynnościami wykonywanymi na rzecz innego podmiotu, lecz mają charakter tzw. czynności wewnątrzzakładowych, realizowanych w ramach jednego podmiotu i tym samym nie stanowią czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem czynności wewnętrzne należy oceniać z perspektywy kwalifikacji dla celów VAT wykonywanych przez Wnioskodawcę (Centralę), nie zaś czynności wewnętrznych wykonywanych przez Oddział dla celów działalności Wnioskodawcy. Odpowiadając na Państwa wątpliwości wskazać należy, że skoro wykonywane czynności przez Oddział względem Wnioskodawcy stanowią czynności wewnątrzzakładowe niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to nie powinny być uwzględniane w proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 i ust. 3 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko, zgodnie z którym transakcje dokonywane przez Oddział na rzecz Wnioskodawcy nie powinny być uwzględnione do ustalenia proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 oraz ust. 3 ustawy uznać należy za prawidłowe.

Przy czym należy raz jeszcze podkreślić, że istotne są tezy wynikające z cyt. powyżej wyroku TSUE C-165/17 w zakresie ustalania proporcji wskazujące, że „aby ustalić proporcję podlegającą odliczeniu mającą zastosowanie do kosztów ogólnych oddziału zarejestrowanego w jednym państwie członkowskim, które służą jednocześnie do realizacji transakcji dokonanych przez ten oddział w tym państwie i transakcji dokonanych przez jego zakład główny z siedzibą w innym państwie członkowskim, w mianowniku ułamka stanowiącego tę proporcję podlegającą odliczeniu należy uwzględnić transakcje realizowane zarówno przez ten oddział, jak i przez ten zakład główny, przy czym w liczniku tego ułamka, oprócz transakcji opodatkowanych zrealizowanych przez tenże oddział należy umieścić tylko transakcje opodatkowane zrealizowane przez rzeczony zakład główny, które również uprawniałyby do odliczenia, gdyby zostały dokonane w państwie rejestracji danego oddziału”.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.