Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

16 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 16 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości wystawiania przez A dwóch faktur za świadczenie usług zarządzania na rzecz B, gdzie jedna z faktur dotyczyć będzie usługi zarządzania działalnością B opodatkowaną podatkiem VAT, a druga faktura dotyczyć będzie usługi zarządzania działalnością B zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT, tj. działalnością realizowaną w (…), prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktury wystawionej przez A z tytułu świadczenia usług zarządzania działalnością B, opodatkowaną podatkiem VAT, bez konieczności stosowania proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy oraz wskazania, czy w przypadku bezpośredniej alokacji zakupionych towarów i usług do działalności opodatkowanej VAT oraz zwolnionej z opodatkowania VAT, B nie będzie zobowiązana do stosowania proporcji o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1.Zainteresowana będąca stroną postępowania:

B;

2.Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

A.

Opis zdarzenia przyszłego

B (dalej: „B” lub „Wnioskodawca”) oraz A (dalej: „A”) są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT (w dalszej części wniosku B i A łącznie będą określane również jako „Spółki”).

B prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży detalicznej prowadzonej w punktach sprzedaży, w tym w sklepach zlokalizowanych na terenie (…). Wnioskodawca planuje także poszerzenie swojej działalności o sprzedaż towarów w (…).

W związku z aktualnie prowadzoną działalnością B wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. W ramach działalności Wnioskodawcy nie są realizowane dostawy lub też świadczone usługi podlegające zwolnieniu z VAT. B wskazuje jednak, że w przypadku rozszerzenia działalności o sprzedaż na terenie (…). Tym samym w przypadku planowanego rozszerzenia działalności, B będzie wykonywała czynności zarówno opodatkowane jak i zwolnione z VAT.

Natomiast A w ramach prowadzonej działalności świadczy na rzecz B usługi na podstawie jednej umowy usługi zarządzania, które podlegają opodatkowaniu VAT.

W ramach umowy A świadczy m.in. następujące usługi:

a)zarządzania;

b)obsługi księgowej;

c)obsługi podatkowej;

d)obsługi prawnej;

e)przygotowywania analiz i raportów finansowych;

f)przygotowywania biznes planów;

g)obsługi IT;

h)obsługi procesu przepływu środków pieniężnych;

i)zawierania i zabezpieczania wybranych umów z podmiotami trzecimi;

j)obsługi administracyjnej

– (dalej łącznie jako: „usługi zarządzania”).

Spółki planują wdrożenie nowego systemu rozliczeń usług zarządzania związanego z planowanym rozszerzeniem działalności o obsługę (…), w ramach którego A za wykonane usługi w ramach danego okresu rozliczeniowego będzie wystawiał dwie faktury VAT. Przy czym jedna z wystawionych faktur będzie dotyczyć usług zarządzania działalnością B, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, tj. dotycząca punktów sprzedaży w których realizowane są czynności opodatkowane, z kolei druga z wystawionych faktur będzie dotyczyć usług zarządzania działalnością B, która podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT, tj. sprzedaży realizowanej w (…), która podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie przepisów Umowy uzupełniającej oraz Rozporządzenia dot. zwolnień.

W momencie rozszerzenia działalności Spółki o sprzedaż w (…) możliwe jest zawarcie aneksu do obowiązującej obecnie umowy, w którym zostanie określone, że usługi świadczone przez A w zakresie sprzedaży w (…) oraz sprzedaży w pozostałych punktach sprzedaży Spółki, będą odrębnie fakturowane. Możliwe jest jednak, że taki aneks nie będzie podpisywany. Niezależnie jednak od tego, usługi świadczone przez A, a dotyczące działalności związanej ze sprzedażą w (…), tj. działalności zwolnionej z VAT, nie będzie przedmiotem odrębnej umowy o świadczenie usług zarządzania.

Biorąc jednak pod uwagę specyfikę działalności w zakresie sprzedaży prowadzonej w (…) oraz działalności w pozostałych punktach sprzedaży A w rzeczywistości świadczy dwie usługi, tj.:

1)    usługę zarządzania działalnością B w zakresie sprzedaży prowadzonej w (…) (opisaną wyżej w punktach a)-j) oraz

2)  usługę zarządzania działalnością B w zakresie sprzedaży prowadzonej w pozostałych punktach sprzedaży (opisaną wyżej w punktach a)-j).

O odrębności usługi zarządzania działalnością B w zakresie sprzedaży prowadzonej w (…) świadczy specyfika prowadzonej w nich działalności gospodarczej, tj. okoliczność, że:

1)    B w celu jej wykonywania musi zawierać odpowiednie umowy z właściwymi podmiotami, na mocy których występuje w charakterze koncesjonariusza,

2)  sprzedaż prowadzona jest w wyznaczonych miejscach oraz wyłącznie na rzecz określonych osób – (…), a także

3)do sprzedaży towarów w (…) stosuje się limity wynikające z Rozporządzenia dot. zwolnień.

Z uwagi na zupełnie inny charakter (…) jako punktów sprzedaży, między innymi poprzez ich ulokowanie na (…), które nie stanowią klasycznych sklepów, ale są (…), jak również ze względu na specyfikę usług zarządzania świadczonych przez A, w ocenie A ma ona możliwość wydzielenia prac poświęconych na usługi zarządcze wymienione w opisie zdarzenia przyszłego związane z działalnością (…) oraz działalnością pozostałych punktów sprzedaży i w tym zakresie odrębnie zafakturować świadczone usługi związane z tymi dwoma segmentami działalności B. Wyodrębnienie tych dwóch usług nie będzie zatem miało charakteru sztucznego, ale będzie związane ze specyfiką tych dwóch sfer prowadzonej działalności B.

A będzie miało zatem możliwość jednoznacznego rozdzielenia usług związanych z działalnością (…) oraz pozostałą działalnością B. Wynagrodzenie należne A za świadczenie usług zarządzania będzie każdorazowo kalkulowane m.in. na podstawie ewidencji czasu pracy pracowników A, z której wynika ile czasu przeznaczono na świadczenie:

1)usługi zarządzania działalnością B w zakresie sprzedaży prowadzonej w (…) – działalności B podlegającej zwolnieniu z podatku VAT, oraz

2)usługi zarządzania działalnością B w zakresie sprzedaży prowadzonej w pozostałych punktach sprzedaży – działalności B podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podział przez A usługi zarządzania na usługę związaną ze sprzedażą w (…) oraz sprzedaż w pozostałych punktach sprzedaży w oparciu o ewidencję czasu pracy wynika z tego, że metoda ta pozwala na najbardziej dokładne odniesienie jaka ilość pracy poświęconej przez pracowników A związana była z działalnością B w zakresie (…) oraz pozostałych punktów sprzedaży.

A określa swoje wynagrodzenie na zasadzie koszt plus tzn. że wynagrodzenie za usługę zarządzania stanowi rzeczywiście poniesione koszty bezpośrednie i pośrednie związane ze świadczoną usługą powiększone o marżę. Tym samym określenie ilości czasu pracy poświęconej przez pracowników na te dwie usługi jest najbardziej wiarygodnym sposobem określenia wynagrodzenia za nie.

Pytania

1.Czy w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego A jest uprawniona do wystawiania dwóch faktur za świadczenie usług zarządzania na rzecz B, gdzie jedna z faktur dotyczyć będzie usługi zarządzania działalnością B podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, a druga faktura dotyczyć będzie usługi zarządzania działalnością B zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT, tj. działalnością (…)?

2.Czy B będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktury VAT wystawionej przez A z tytułu świadczenia usługi zarządzania działalnością B, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, bez konieczności stosowania proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 Ustawy o VAT?

3.Czy w przypadku bezpośredniej alokacji kosztów zakupu towarów i usług do działalności opodatkowanej VAT oraz zwolnionej z opodatkowania VAT, B nie będzie zobowiązana do stosowania proporcji o której mowa w art. 90 ust. 2 Ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

1.A jest uprawniona do wystawiania dwóch faktur za świadczenie usług zarządzania na rzecz B, gdzie jedna z faktur dotyczyć będzie usługi zarządzania działalnością B podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, a druga faktura dotyczyć będzie usługi zarządzania działalnością B zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT.

2.B będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktury VAT wystawionej przez A z tytułu świadczenia usługi zarządzania działalnością B, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, bez konieczności stosowania proporcji, o której mowa w art. 90 Ustawy o VAT.

3.W przypadku, gdy w związku z prowadzoną działalnością B będzie dokonywała bezpośredniej alokacji kosztów zakupu towarów i usług związanych z działalnością opodatkowaną i zwolnioną, nie będzie zobowiązana do stosowania proporcji o której mowa w art. 90 ust. 2 Ustawy o VAT i będzie uprawniona do pełnego odliczenia podatku naliczonego od zakupu towarów i usług związanych z działalnością opodatkowaną.

Uzasadnienie stanowiska

Ad 1.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 Ustawy o VAT, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Natomiast elementy, jakie powinna zawierać faktura zostały określone w art. 106e Ustawy o VAT i zalicza się do nich m.in. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4 ustawy, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury, czy też sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku.

W związku z powyższym należy zauważyć, że obowiązek wystawienia faktury odnosi się do udokumentowania świadczenia usługi na rzecz innego podatnika podatku VAT lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Jednocześnie należy podkreślić, że przepisy Ustawy o VAT, w zakresie dotyczącym zasad fakturowania, nie zawierają norm, które nakazywałyby podatnikom łączne wykazywanie w ramach jednej faktury wszystkich usług wykonanych na rzecz danego podmiotu w określonym okresie rozliczeniowym.

Zatem biorąc pod uwagę brzmienie przytoczonych powyżej przepisów oraz że w opisie zdarzenia przyszłego A będzie świadczył w rzeczywistości dwie usługi, tj.:

1)usługę zarządzania działalnością B w zakresie sprzedaży prowadzonej w (…) – działalnością B podlegającą zwolnieniu z podatku VAT, oraz

2)usługę zarządzania działalnością B w zakresie sprzedaży prowadzonej w pozostałych punktach sprzedaży – działalnością B podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT

– należy uznać, że A jest uprawniona do wystawiania dwóch faktur za świadczenie usług zarządzania na rzecz B.

Dodatkowo Spółki wskazują, że o odrębności usługi zarządzania działalnością B w zakresie sprzedaży prowadzonej w (…) świadczy specyfika prowadzonej w nich działalności gospodarczej, tj. okoliczność, że:

1)B w celu jej wykonywania musi zawierać odpowiednie umowy z właściwymi podmiotami, na mocy których występuje w charakterze koncesjonariusza,

2)sprzedaż prowadzona jest w wyznaczonych miejscach oraz wyłącznie na rzecz określonych osób – (…), a także

3)do sprzedaży towarów w (…) stosuje się limity wynikające z Rozporządzenia dot. zwolnień.

Ze względu na zupełnie inny charakter (…) jako punktów sprzedaży, które nie stanowią klasycznych sklepów, ale są placówkami ulokowanymi na terenie (…), ale także ze względu na specyfikę usług zarządzania świadczonych przez A, w ocenie A ma ona możliwość wydzielenia prac poświęconych na usługi zarządcze wymienione w opisie zdarzenia przyszłego związane z działalnością (…) oraz działalnością pozostałych punktów sprzedaży i w tym zakresie odrębnie zafakturować świadczone usługi związane z tymi dwoma segmentami działalności B.

Wskazane powyżej zasady w zakresie wystawiania faktur, zgodnie z którymi przepisy Ustawy o VAT nie zawierają nakazu łącznego fakturowania sprzedanych towarów oraz świadczonych usług na rzecz jednego podmiotu w danym okresie rozliczeniowym znajdują potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej z 19 grudnia 2019 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.646.2019.1.AZ, w której stwierdzono, że: „W świetle powołanych przepisów należy zauważyć, że nie ma przeszkód, aby sprzedawca w ramach realizacji jednego zamówienia dokonywał odrębnego fakturowania sprzedaży towarów ujętych w załączniku nr 15 do ustawy oraz sprzedaży towarów spoza tego załącznika (sprzedawca może więc wystawić odrębne faktury: jedna z nich będzie odnosić się do dostawy towarów objętych załącznikiem nr 15 do ustawy, druga zaś do sprzedaży towarów spoza załącznika nr 15 do ustawy)”.

W konsekwencji, mając na uwadze powołane przepisy prawne oraz stanowisko organów podatkowych, należy stwierdzić, że A jest uprawniona do wystawiania dwóch faktur za świadczenie usług zarządzania na rzecz B.

Ad 2.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 90 ust. 1 Ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Natomiast, w myśl art. 90 ust. 2 Ustawy o VAT, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W związku z powyższym należy uznać, że Ustawa o VAT nakłada na podatnika obowiązek wyodrębnienia kwot podatku naliczonego, związanego z czynnościami opodatkowanymi, a dopiero w przypadku, gdy nie jest to możliwe, podatnik zobowiązany jest do dokonania proporcjonalnego odliczenia naliczonego podatku VAT w oparciu o tzw. współczynnik VAT.

Zatem zastosowanie współczynnika VAT jest konieczne wyłącznie, gdy podatnik nie ma możliwości rzeczywistego wyodrębnienia kwot dotyczących czynności związanych lub niezwiązanych z prawem do odliczenia naliczonego podatku VAT.

Tym samym należy uznać, że w przypadku B, gdzie możliwe jest wskazanie, które z usług zarządzania dotyczą działalności podlegającej opodatkowaniu VAT, a które odnoszą się do działalności zwolnionej z podatku, nie wystąpi konieczność stosowania proporcji odliczenia podatku naliczonego, o której mowa w art. 90 Ustawy o VAT.

Dodatkowo należy zauważyć, że analogiczne podejście znajdzie zastosowanie w przypadku innych usługi i towarów nabywanych przez B, tj. przykładowo w odniesieniu do nabywanej przez B energii elektrycznej, która zużywana jest w (…), czyli miejscach gdzie wykonywana jest działalność zwolniona z podatku nie wystąpi konieczność stosowania proporcji odliczenia podatku naliczonego, o której mowa w art. 90 Ustawy o VAT.

Wskazany powyżej prymat alokacji bezpośredniej znajduje potwierdzenie m.in. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 21 kwietnia 2009 r., sygn. I FSK 238/09 stwierdzono, że: „Stosownie do art. 90 ust. 1 u.p.t.u. w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, czyli w rozpoznawanym zakresie, z jednej strony z czynnościami opodatkowanymi oraz nieopodatkowanymi dającymi prawo do odliczenia, a z drugiej – z czynnościami zwolnionymi, niedającymi prawa do odliczenia. Dopiero gdy nie jest możliwe takie przypisanie, tzn. nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części takich kwot, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego”.

Jednocześnie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w szeregu wydanych indywidualnych interpretacjach podatkowych stwierdzał, iż: „Jak wynika z cytowanych wyżej przepisów, w przypadku prawa do odliczenia podatku naliczonego obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, to na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych od podatku”.

Taki pogląd został wyrażony m.in. w interpretacji indywidualnej z 27 marca 2024 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.569.2023.2.RK, w interpretacji indywidualnej z 22 lipca 2024 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.383.2024.1.JM, czy też w interpretacji indywidualnej z 23 października 2020 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.746.2020.1.ASY.

W konsekwencji, mając na uwadze powołane przepisy prawne, orzecznictwo sądów administracyjnych oraz stanowisko organów podatkowych, należy stwierdzić, że B nie będzie zobowiązana do stosowania proporcji odliczenia podatku naliczonego, o której mowa w art. 90 Ustawy o VAT w odniesieniu do nabywanych usług zarządzania.

Ad 3.

W ocenie B w sytuacji, gdy w związku z prowadzoną działalnością będzie ona dokonywała bezpośredniej alokacji kosztów zakupu towarów i usług związanych z działalnością opodatkowaną i zwolnioną, B nie będzie zobowiązana do stosowania proporcji o której mowa w art. 90 ust. 2 Ustawy o VAT i będzie uprawniona do pełnego odliczenia podatku naliczonego od zakupu towarów i usług związanych z działalnością opodatkowaną.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 90 ust. 1 Ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Natomiast w myśl art. 90 ust. 2 Ustawy o VAT, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W związku z powyższym należy uznać, że Ustawa o VAT nakłada na podatnika obowiązek wyodrębnienia kwot podatku naliczonego, związanego z czynnościami opodatkowanymi, a dopiero w przypadku, gdy nie jest to możliwe, podatnik zobowiązany jest do dokonania proporcjonalnego odliczenia naliczonego podatku VAT w oparciu o tzw. współczynnik VAT. Zastosowanie współczynnika VAT jest konieczne wyłącznie, gdy podatnik nie ma możliwości rzeczywistego wyodrębnienia kwot dotyczących czynności związanych lub niezwiązanych z prawem do odliczenia naliczonego podatku VAT.

W ocenie B będzie ona miała możliwość bezpośredniego alokowania zakupionych towarów i usług (w tym wskazanych usług zarządzania, ale także m.in. kosztu zakupu towarów, kosztów najmu powierzchni, kosztów mediów itp.) bezpośrednio do działalności podlegającej opodatkowaniu VAT, jak i do działalności zwolnionej z opodatkowania.

Ponadto sprzedaż zwolniona z opodatkowania VAT będzie realizowana wyłącznie w ramach sprzedaży w (…), pozostała sprzedaż będzie natomiast wyłącznie opodatkowana VAT. Oznacza to, że kwota podatku naliczonego wynikająca z faktury A dokumentującej usługi zarządcze związane ze sprzedażą w punktach sprzedaży innych niż (…) będzie związana z działalnością opodatkowaną. Analogicznie wiadome będzie, że faktura za usługę zarządzania realizowaną w związku z działalnością Spółki w zakresie sprzedaży (…) będzie związana ze sprzedażą zwolnioną z VAT, a tym samym w tym zakresie Spółce nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

B w prowadzonych rejestrach, ale także w systemie magazynowym prowadzi zapisy, które pozwalają jej na bezpośrednie alokowanie kosztów zakupu towarów i usług do konkretnej lokalizacji, w tym do konkretnego rodzaju sprzedaży tj. sprzedaży opodatkowanej lub zwolnione. Taką możliwość daje m.in. określenie w rejestrach prowadzonych przez B miejsca powstania kosztu (MPK) dzięki czemu jest w stanie jednoznacznie wskazać, czy dany towar lub usługa będzie związana jest z działalnością (…) (tj. sprzedażą zwolnioną), czy też działalnością pozostałą (podlegającą opodatkowaniu). W ocenie B na możliwość bezpośredniego alokowania nabytych towarów i usług do działalności (…) oraz działalności pozostałej będą wpływały także ustalenia i warunki świadczenia usług i dostaw towarów, jakie B będzie określała z dostawcami (jak chociażby wskazany sposób podziału usług zarządzania).

B zaznacza przy tym, że w sytuacji, gdyby pojawił się koszt zakupu towaru lub usługi, którego B nie mogłaby bezpośrednio przypisać do działalności opodatkowanej lub zwolnionej, B nie będzie dokonywała odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej nabycie takiego towaru lub usługi.

W konsekwencji B stoi na stanowisku, że w sytuacji, gdy będzie ona miała możliwość bezpośredniego alokowania towarów i usług do działalności zwolnionej i opodatkowanej, B nie będzie musiała stosować proporcjonalnego odliczenia VAT od dokonywanych zakupów towarów i usług zgodnie z art. 90 ust. 2 Ustawy o VAT.

W takim przypadku B będzie w całości dokonywała odliczenia VAT od zakupu towarów i usług związanych z działalnością opodatkowaną i nie będzie dokonywała odliczenia VAT od zakupu towarów i usług bezpośrednio związanych z działalnością (…), tj. działalnością zwolnioną z opodatkowania VAT, a więc będzie stosowała zasady odliczenia podatku naliczonego określone w art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT.

W ocenie B stanowiska tego nie zmienia okoliczność, że mogą pojawiać się towary i usługi, których bezpośrednia alokacja nie będzie możliwa i w odniesieniu do których B będzie rezygnować z prawa do odliczenia podatku naliczonego. Samo istnienie podatku naliczonego związanego z działalnością opodatkowana i zwolnioną nie powoduje konieczności stosowania współczynnika w sytuacji, gdy podatnik nie korzysta z przysługującego mu prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup takich towarów lub usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

W świetle powyższego przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Z opisu spawy wynika, że B (dalej: „B”) oraz A (dalej: „A”) są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT.

B prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży detalicznej prowadzonej w punktach sprzedaży, w tym w sklepach zlokalizowanych na terenie (…). B planuje także poszerzenie swojej działalności o sprzedaż towarów w (…).

W związku z aktualnie prowadzoną działalnością B wykonuje czynności opodatkowane podatkiem VAT. W ramach działalności B nie są realizowane dostawy lub też świadczone usługi podlegające zwolnieniu z VAT. W przypadku rozszerzenia działalności o sprzedaż na terenie (…) B będzie w tym zakresie realizowała dostawy zwolnione z podatku VAT. Tym samym w przypadku planowanego rozszerzenia działalności B będzie wykonywała czynności zarówno opodatkowane, jak i zwolnione z VAT.

A w ramach prowadzonej działalności świadczy na rzecz B usługi na podstawie jednej umowy usługi zarządzania, które podlegają opodatkowaniu VAT. W ramach umowy A świadczy m.in. następujące usługi:

a)zarządzania;

b)obsługi księgowej;

c)obsługi podatkowej;

d)obsługi prawnej;

e)przygotowywania analiz i raportów finansowych;

f)przygotowywania biznes planów;

g)obsługi IT;

h)obsługi procesu przepływu środków pieniężnych;

i)zawierania i zabezpieczania wybranych umów z podmiotami trzecimi;

j)obsługi administracyjnej

– (dalej łącznie jako: „usługi zarządzania”).

Spółki planują wdrożenie nowego systemu rozliczeń usług zarządzania związanego z planowanym rozszerzeniem działalności o obsługę (…), w ramach którego A za wykonane usługi w ramach danego okresu rozliczeniowego będzie wystawiał dwie faktury VAT. Przy czym jedna z wystawionych faktur będzie dotyczyć usług zarządzania działalnością B – punktów sprzedaży, w których realizowane są czynności opodatkowane, z kolei druga z wystawionych faktur będzie dotyczyć usług zarządzania działalnością B – sprzedaży realizowanej w (…), która podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT.

Usługi świadczone przez A, a dotyczące działalności związanej ze sprzedażą w (…), tj. działalności zwolnionej z VAT, nie będą przedmiotem odrębnej umowy o świadczenie usług zarządzania.

Biorąc jednak pod uwagę specyfikę działalności w zakresie sprzedaży prowadzonej w (…) oraz działalności w pozostałych punktach sprzedaży A w rzeczywistości świadczy dwie usługi, tj.:

1)usługę zarządzania działalnością B w zakresie sprzedaży prowadzonej w (…) (opisaną wyżej w punktach a)-j) oraz

2)  usługę zarządzania działalnością B w zakresie sprzedaży prowadzonej w pozostałych punktach sprzedaży (opisaną wyżej w punktach a)-j).

O odrębności usługi zarządzania działalnością B w zakresie sprzedaży prowadzonej w (…) świadczy specyfika prowadzonej w nich działalności gospodarczej, tj. okoliczność, że:

1)  B w celu jej wykonywania musi zawierać odpowiednie umowy z właściwymi podmiotami, na mocy których występuje w charakterze koncesjonariusza,

2)  sprzedaż prowadzona jest w wyznaczonych miejscach oraz wyłącznie na rzecz określonych osób – (…), a także

3)do sprzedaży towarów w (…) stosuje się limity wynikające z Rozporządzenia dot. zwolnień.

A będzie miało możliwość jednoznacznego rozdzielenia usług związanych z działalnością (…) oraz pozostałą działalnością B. Wynagrodzenie należne A za świadczenie usług zarządzania będzie każdorazowo kalkulowane m.in. na podstawie ewidencji czasu pracy pracowników A, z której wynika ile czasu przeznaczono na świadczenie:

1)usługi zarządzania działalnością B w zakresie sprzedaży prowadzonej w (…) – działalności B podlegającej zwolnieniu z podatku VAT, oraz

2)usługi zarządzania działalnością B w zakresie sprzedaży prowadzonej w pozostałych punktach sprzedaży – działalności B podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

A określa swoje wynagrodzenie na zasadzie koszt plus tzn. że wynagrodzenie za usługę zarządzania stanowią rzeczywiście poniesione koszty bezpośrednie i pośrednie związane ze świadczoną usługą powiększone o marżę. Tym samym określenie ilości czasu pracy poświęconej przez pracowników na te dwie usługi jest najbardziej wiarygodnym sposobem określenia wynagrodzenia za nie.

Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą wskazania, czy A jest uprawniona do wystawiania na rzecz B dwóch faktur za świadczenie usług zarządzania, gdzie jedna z faktur dotyczyć będzie usługi zarządzania działalnością B opodatkowaną podatkiem VAT, a druga faktura dotyczyć będzie usługi zarządzania działalnością B zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT, tj. działalnością realizowaną w (…).

Na podstawie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy:

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów – co do zasady – podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika.

Faktura jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt dostawy określonych towarów lub świadczenia usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi. Faktura jest więc dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego.

Faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku od towarów i usług, dlatego też istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

W tym miejscu wskazać należy, że zasadniczo każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być uznawane za odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Jeżeli zatem dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania przepisów ustawy.

Powyższe znajduje wyraz w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w którym wskazuje się na konieczność traktowania, dla celów podatkowych, złożonego działania podatnika, jako jednolitej całości bez sztucznych podziałów. W orzeczeniu z 25 lutego 1999 r. w sprawie Card Protection Plan Ltd v Commissioners of Customs and Excise (C-349/96), Trybunał rozstrzygnął, że przy świadczeniu usług obejmujących kilka części składowych należy stosować te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą, jeżeli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz środek do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej. Podobnie wypowiedział się Trybunał wydając 27 września 2012 r. orzeczenie w trybie prejudycjalnym w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse.

Zatem w celu ustalenia, czy podatnik świadczy kilka odrębnych usług czy też jedną usługę należy określić cechy transakcji. Aby móc wskazać, że dana usługa jest usługą złożoną, winna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Zatem pojedyncza usługa jest traktowana jak element usługi kompleksowej wówczas jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać bez usługi pomocniczej usługi głównej.

Ważne jest, czy świadczenia są ze sobą ściśle powiązane w taki sposób, że samodzielnie nie przynoszą wymaganej praktycznej korzyści z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Nie ma znaczenia subiektywny punkt widzenia dostawcy lub odbiorcy świadczenia. Istnienie jednego świadczenia złożonego nie jest wykluczone z tego powodu, że do poszczególnych elementów wykazane są odrębnie ceny. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Z wniosku wynika, że A świadczy na rzecz B usługi zarządzania dotyczące całej działalności B, zarówno opodatkowanej podatkiem VAT, jak i zwolnionej od podatku VAT. Usługi świadczone przez A, a dotyczące działalności związanej ze sprzedażą w (…), nie będą przedmiotem odrębnej umowy o świadczenie usług zarządzania.

Z powyższego wynika, że na podstawie jednej umowy, A świadczy na rzecz B jedną, ogólną usługę zarządzania działalnością B. W ramach tej usługi zarządzania A świadczy na rzecz B m.in. usługi: zarządzania; obsługi księgowej; obsługi podatkowej; obsługi prawnej; przygotowywania analiz i raportów finansowych; przygotowywania biznes planów; obsługi IT; obsługi procesu przepływu środków pieniężnych; zawierania i zabezpieczania wybranych umów z podmiotami trzecimi; obsługi administracyjnej.

Wskazali Państwo również, że A będzie miało możliwość jednoznacznego rozdzielania usług związanych z działalnością (…) oraz pozostałą działalnością B. Wynagrodzenie należne A za świadczenie usług zarządzania będzie każdorazowo kalkulowane m.in. na podstawie ewidencji czasu pracy pracowników A, z której wynika ile czasu przeznaczono na świadczenie:

1)usługi zarządzania działalnością B w zakresie sprzedaży prowadzonej w (…) – działalności B podlegającej zwolnieniu z podatku VAT, oraz

2)usługi zarządzania działalnością B w zakresie sprzedaży prowadzonej w pozostałych punktach sprzedaży – działalności B opodatkowanej podatkiem VAT.

Podział przez A usługi zarządzania na usługę związaną ze sprzedażą w (…) oraz sprzedaż w pozostałych punktach sprzedaży w oparciu o ewidencję czasu pracy wynika z tego, że metoda ta pozwala na najbardziej dokładne odniesienie jaka ilość pracy poświęconej przez pracowników A związana była z działalnością B w zakresie (…) oraz pozostałych punktów sprzedaży.

Biorąc pod uwagę Państwa wyjaśnienia nie sposób zgodzić się, że jest możliwość jednoznacznego rozdzielenia wykonywanej przez A w ramach jednej umowy o świadczenie jednej usługi zarządzania dotyczącej całej działalności gospodarczej B, w ramach której to działalności B wykonuje czynności opodatkowane i zwolnione od podatku VAT, na dwie odrębne usługi zarządzania – jedna związana z działalnością opodatkowaną B, a druga związana z działalnością zwolnioną od podatku VAT.

Przyporządkowanie odrębnie wynagrodzenia za wykonanie ww. usług (na podstawie czasu pracy pracownika A) do poszczególnych czynności wykonywanych przez B (tj. opodatkowanych i zwolnionych), w ramach jednej działalności gospodarczej B, będzie sztuczne i nie znajdzie odzwierciedlenia w rzeczywistości. A bowiem na podstawie jednej umowy świadczy jedną kompleksową usługę zarządzania działalnością B, która odnosi się do całej działalności gospodarczej B. Wskazany przez A podział nie uwzględnia faktu, że poszczególne usługi (np. obsługa księgowa, podatkowa czy przygotowanie analiz i raportów finansowych) wykonywane w ramach usługi zarządzania odnoszą się do działalności B jako całości i nie można ich wyodrębnić na dwie usługi (jedna dotycząca działalności opodatkowanej podatkiem VAT, druga dotycząca działalności zwolnionej od VAT).

Podkreślić należy, że przedmiotowa usługa zarządzania składa się m.in. z obsługi księgowej. Zauważyć należy, że obsługa księgowa dotyczy całej działalności B, zarówno opodatkowanej podatkiem VAT, jak i zwolnionej od podatku VAT, a nie każdej z tych czynności odrębnie. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie dopuszczają możliwości składania dwóch lub więcej deklaracji podatkowych za ten sam okres rozliczeniowy przez jednego podatnika dla każdej prowadzonej przez podatnika działalności odrębnie. Tym samym, Spółka B składa jedną deklarację podatkową z całej działalności. Zatem sposób podziału usługi zarządzania zaprezentowany przez A jest niezasadny.

W świetle powyższego, nie ma podstaw do odrębnego fakturowania przez A świadczonych na rzecz B usług zarządzania całą działalnością gospodarczą B, gdzie jedna faktura będzie dotyczyła usług zarządzania działalnością B opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, a druga faktura będzie dotyczyła usług zarządzania działalnością B zwolnioną od podatku od towarów i usług. Zatem, A będzie zobowiązana do wystawienia jednej faktury dokumentującej świadczenie usługi zarządzania dotyczącej całej działalności B, tj. opodatkowanej podatkiem VAT i zwolnionej od podatku VAT.

Podsumowując, stwierdzić należy, że A nie będzie uprawniona do wystawiania dwóch faktur na rzecz B dokumentujących świadczenie usług zarządzania, gdzie jedna z faktur dotyczyć będzie usługi zarządzania działalnością B opodatkowaną podatkiem VAT, a druga faktura dotyczyć będzie usługi zarządzania działalnością B zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT, tj. działalnością realizowaną w (…).

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest nieprawidłowe.

Wątpliwości Państwa dotyczą również kwestii prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktury wystawionej przez A z tytułu świadczenia usług zarządzania działalnością B.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Tak skonstruowana zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Art. 86 ust. 1 ustawy stanowi generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego i jest uzupełniony regulacjami zawartymi w art. 90 ustawy. Art. 90 ustawy znajduje zastosowanie w przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych od opodatkowania tym podatkiem.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 90 ust. 2 ustawy:

Stosownie do art. 90 ust. 3 ustawy:

Przepis art. 90 ust. 4 ustawy stanowi, że:

Ponadto w myśl art. 90 ust. 8 ustawy:

Na podstawie art. 90 ust. 9 ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 90 ust. 10 ustawy:

Należy podkreślić, że przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Zatem dotyczą czynności podlegających opodatkowaniu (opodatkowanych i zwolnionych).

Jeżeli zatem nabywane towary i usługi służą w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do czynności opodatkowanych, jak również czynności zwolnionych od podatku, w sytuacji gdy nie ma możliwości wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku, do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, podatnik jest obowiązany, do proporcjonalnego rozliczenia podatku, zgodnie z art. 90 ust. 2 i 3 ustawy.

W odniesieniu do Państwa wątpliwości wskazać należy, że w pierwszej kolejności na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, B ma obowiązek dokonania bezpośredniej alokacji podatku naliczonego, tj. wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Wskazanego przez Państwa sposobu wyodrębnienia podatku od towarów i usług polegającego na przypisaniu poszczególnych kosztów do czynności zwolnionych oraz opodatkowanych na podstawie zaproponowanego przez Spółkę klucza, tj. podziału uwzględniającego czas pracy poświęcony przez pracownika A na wykonanie usług zarządzania dotyczący działalności opodatkowanej podatkiem VAT i działalności zwolnionej od podatku VAT nie spełnia wymaganego przez ustawodawcę skutku zakładanego w art. 90 ust. 1 ustawy. Nie przewidują takiego sposobu przepisy art. 90 ustawy.

Jak zostało wyżej wskazane, A będzie zobowiązana do wystawienia jednej faktury dokumentującej świadczenie na rzecz B usługi zarządzania dotyczącej całej działalności Spółki, tj. opodatkowanej podatkiem VAT i zwolnionej od podatku VAT.

Zatem – skoro nabywane przez B usługi zarządzania będą dotyczyły całej działalności Spółki, tj. opodatkowanej i zwolnionej od podatku VAT i nie będzie możliwości odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynnościami zwolnionymi od podatku VAT, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego – B będzie obowiązane do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, na zasadach określonych w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy.

Tym samym, B będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z faktury dokumentującej świadczenie usługi zarządzania, w części odpowiadającej proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy. Proporcja ta winna zostać ustalona na podstawie metody wskazanej w art. 90 ust. 3 ustawy. Podkreślić należy, że w art. 90 ust. 3 ustawy ustawodawca jednoznacznie określił, w jaki sposób należy ustalić proporcję, według której następnie należy dokonywać odliczeń. Proporcja ta opiera się wyłącznie na kwotach obrotów osiągniętych bądź szacowanych.

Podsumowując, stwierdzić należy, że B nie będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego z faktury wystawionej przez A dokumentującej wykonanie usługi zarządzania całą działalnością B, tj. opodatkowaną podatkiem VAT i zwolnioną od podatku VAT. W celu odliczenia podatku naliczonego z ww. faktury, B będzie zobowiązana do stosowania proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy w związku z art. 90 ust. 3 ustawy.

Tym samym, Państwa stanowisko w odmienieniu do pytania oznaczonego we wniosku nr 2 i nr 3 jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym oraz opisem zdarzenia przyszłego. Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa wyroków i interpretacji należy wskazać, że zarówno wyroki, jak i interpretacje indywidualne są wydawane w indywidualnych sprawach i nie wiążą w sprawach innych podatników, co jest zrozumiałe zważywszy na różnorodność i odmienność okoliczności faktycznych występujących w każdej z indywidualnych spraw podlegających rozstrzygnięciu. Przytoczone orzeczenia Organ potraktował jako element Państwa argumentacji, lecz nie mogły mieć one wpływu na ocenę prawną rozpatrywanej sprawy. Nie negując powołanych orzeczeń jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy zwrócić uwagę, że organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę. Tym samym, powołane wyroki nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości rozstrzygnięcia przyjętego w przedmiotowej sprawie.

Wskazać również należy, że powołana przez Państwa interpretacja indywidualna z 19 grudnia 2019 r., znak 0111-KDIB3-2.4012.646.2019.1.AZ odnosi się do odrębnego fakturowania sprzedaży towarów, natomiast przedmiotowa sprawa dotyczy świadczenia usług.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

B (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.