Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0114-KDIP1-3.4012.60.2025.3.AMA

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 stycznia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 27 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia 100% zapłaconego podatku VAT, wynikającego z faktury dokumentującej nabycie samochodu ciężarowego, wystawionej przez Komornika, pomimo, że Sprzedający nie prowadził działalności w dniu wystawienia tej faktury oraz nie był już czynnym podatnikiem podatku VAT (część pytania dotycząca zakresu podatku od towarów i usług). Uzupełnił go Pan pismem z 24 lutego 2025 r. (data wpływu 28 lutego 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

18 grudnia 2024 r., biorąc udział w przetargu przeprowadzonym przez Komornika Sądowego (...) (NIP (...)), nabył Pan samochód ciężarowy (...).

16 grudnia 2024 r. wpłacił Pan przelewem na konto komornika kwotę (…) zł tytułem rękojmi na zakup (vadium).

Po wygranej licytacji, 18 grudnia 2024 r. gotówką zapłacił Pan Komornikowi kwotę (...) zł.

Pozostałą kwotę w wysokości (...) zł wpłacił Pan przelewem na konto Komornika również 18 grudnia 2024 r.

Po sfinalizowaniu transakcji otrzymał Pan od Komornika wystawioną przez Niego 23 grudnia 2024 r. fakturę VAT nr (…) na łączną kwotę brutto (…) zł, w której jako Sprzedający występuje dotychczasowy właściciel samochodu B.B., (…), NIP: (…). Na fakturze naliczony został VAT w stawce 23%.

Sprzedający B.B. prowadził działalność gospodarczą od 1 stycznia 1992 r., natomiast jako podatnik VAT zarejestrowany został 31 grudnia 1997 r. Od 30 września 2024 r. nie jest czynnym podatnikiem VAT. Został wyrejestrowany na podstawie art. 96 ust. 6-8 ustawy o VAT.

W CEIDG jako data zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej prowadzonej przez Niego działalności również widnieje 30 września 2024 r.

Natomiast, jako data wykreślenia wpisu z rejestru działalności gospodarczej – 15 listopada 2024 r.

Jest Pan czynnym podatnikiem VAT.

Komornik pobrał od Pana podatek VAT i jako płatnik jest zobowiązany do wpłacenia go do Urzędu Skarbowego.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Działalność prowadzi Pan od 20 lipca 1995 r. w zakresie: (…).

Ww. działalność jest opodatkowana w formie podatku liniowego.

Dla celów rozliczeń w podatku dochodowym od osób fizycznych ww. działalność prowadzona jest księga przychodów i rozchodów.

Zakupiony samochód ciężarowy ma być wykorzystywany jedynie w ramach i na potrzeby prowadzonej przez Pana działalności.

Opisany we wniosku samochód ciężarowy spełnia definicję środka trwałego. Na chwilę obecną nie został wprowadzony jeszcze do ewidencji środków trwałych.

Zakupiony pojazd służyć będzie do przewozu kruszywa.

Samochód będzie służył tylko i wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Konstrukcja przedmiotowego pojazdu powoduje, że jego użycie do celów niezwiązanych działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Przedmiotowy samochód jest pojazdem o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 tony. Jego d.m.c. wynosi 32 tony.

Zakupiony samochód jest pojazdem, o którym mowa w art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy o VAT, co potwierdza zapis w dowodzie rejestracyjnym oraz przeprowadzone badanie techniczne dopuszczające go do ruchu, jako „samochód ciężarowy i spec., ciągnik samoch. siodłowy pow. 16 t d.m.c.”

Pytanie

Czy pomimo, że Sprzedający nie prowadzi działalności w dniu wystawienia przez Komornika faktury oraz nie był już czynnym podatnikiem VAT, to ma Pan prawo do odliczenia 100% zapłaconego podatku VAT, wynikającego z przedmiotowej faktury?

Pana stanowisko w sprawie

Jest Pan czynnym podatnikiem VAT, a ponieważ Komornik pobrał od Pana podatek VAT i jako płatnik jest zobowiązany do wpłacenia go do Urzędu Skarbowego, zdaniem Pana, ma Pan prawo do odliczenia 100% zapłaconego podatku VAT wynikającego z przedmiotowej faktury.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wobec tego należy stwierdzić, że za podatnika będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów opodatkowanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy, w myśl którego:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jedynie w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Aby zatem podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z wystawionych faktur VAT, zakupy dokumentowane tymi fakturami muszą być związane (w sposób bezsporny) z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w 88 ust. 3a ustawy, zgodnie z którym:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1)sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:

a)wystawionymi przez podmiot nieistniejący;

b)(uchylona)

2)transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;

3)(uchylony)

4)wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:

a)stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,

b)podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,

c)potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności;

5)faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;

6)(uchylony)

7)wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.

Przepis art. 88 ust. 4 ustawy stanowi, że:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanej faktury w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy ma Pan prawo do odliczenia 100% zapłaconego podatku VAT, wynikającego z faktury dokumentującej nabycie samochodu ciężarowego, wystawionej przez Komornika, pomimo, że Sprzedający nie prowadzi działalności w dniu wystawienia przez Komornika faktury oraz nie był już czynnym podatnikiem podatku VAT.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 18 ustawy:

Organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2023 r. poz. 2505 i 2760) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacji podatkowej (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111), zgodnie z którą:

Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zatem, przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku  z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

W tym miejscu należy wskazać, iż w myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Na podstawie art. 106c ustawy:

Faktury dokumentujące dostawę towarów, o której mowa w art. 18, z tytułu której na dłużniku ciąży obowiązek podatkowy, wystawiają w imieniu i na rzecz dłużnika:

1)organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji;

2)komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą m.in. w zakresie transportu drogowego towarów, wydobywania żwiru i piasku oraz wydobywania gliny i kaolinu, a także jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT. 18 grudnia 2024 r., biorąc udział w przetargu przeprowadzonym przez Komornika Sądowego (…), nabył Pan samochód ciężarowy (…). Po sfinalizowaniu transakcji otrzymał Pan od Komornika wystawioną przez Niego 23 grudnia 2024 r. fakturę VAT nr (…), w której jako Sprzedający występuje dotychczasowy właściciel samochodu (Dłużnik). Na fakturze naliczony został VAT w stawce 23%. Sprzedający prowadził działalność gospodarczą od 1 stycznia 1992 r., natomiast jako podatnik VAT zarejestrowany został 31 grudnia 1997 r. Od 30 września 2024 r. nie jest czynnym podatnikiem VAT, został wykreślony z tego rejestru. 30 września 2024 r. jest również datą zaprzestania wykonywania przez Niego działalności gospodarczej, a z 15 listopada 2024 nastąpiło wykreślenie Jego wpisu z rejestru działalności gospodarczej. Komornik pobrał od Pana podatek VAT i jako płatnik jest zobowiązany do wpłacenia go do Urzędu Skarbowego.

Zatem w opisanej sytuacji Dłużnika (Sprzedającego) należy uznać za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży ww. samochodu ciężarowego. Wykreślenie Dłużnika z rejestru podatników VAT czynnych i zaprzestanie wykonywania przez Niego działalności gospodarczej w tej sytuacji nie skutkuje tym, że dla danej transakcji sprzedaży nie może On być uznany za podatnika podatku od towarów i usług, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Odnosząc się zatem do odliczenia podatku VAT z faktury wystawionej przez Komornika należy wskazać, że jednym z najistotniejszych warunków umożliwiających czynnemu podatnikowi VAT realizację prawa do odliczenia jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Z przytoczonych wyżej regulacji prawnych wynika także, że prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury uzależnione jest nie tylko od spełnienia warunków wynikających z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, ale również od niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W tym miejscu wskazać należy, że szczegółowe regulacje odnoszące się do prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zawarte są w art. 86a ustawy.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy:

W przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Jak stanowi art. 2 pkt 34 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pojazdach samochodowych - rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

W myśl art. 86a ust. 2 ustawy:

Do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1)nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2)używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3)nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Na podstawie art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a) ustawy:

Przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W świetle art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy:

Pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Stosownie do art. 86a ust. 9 pkt 1 i 2 ustawy:

Do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

1)pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

a)klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub

b)z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;

2)pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu.

Na podstawie art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy:

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9 pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Z okoliczności przedstawionej sprawy wynika, że zakupiony przez Pana w licytacji komorniczej samochód ciężarowy (…), ma być wykorzystywany jedynie w ramach i na potrzeby prowadzonej przez Pana działalności. Zakupiony pojazd służyć będzie do przewozu kruszywa. Samochód ten będzie służył tylko i wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Konstrukcja tego pojazdu powoduje, że jego użycie do celów niezwiązanych działalnością gospodarczą jest nieistotne. Jest on pojazdem o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 tony (jego dopuszczalna masa całkowita wynosi 32 tony). Wskazał Pan także, że zakupiony samochód jest pojazdem, o którym mowa w art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy, co potwierdza zapis w dowodzie rejestracyjnym oraz przeprowadzone badanie techniczne dopuszczające go do ruchu, jako „samochód ciężarowy i spec., ciągnik samoch. siodłowy pow. 16 t d.m.c.”

Odnosząc się zatem do Pana wątpliwości dotyczących prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w przypadku zakupu ww. samochodu, wskazać należy, że kluczową rolę w rozwiązaniu tej kwestii odgrywa przepis art. 86a ust. 4 pkt 2 w związku z art. 86a ust. 9 ustawy. Z treści tych przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących m.in. nabycia pojazdów samochodowych, innych niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu.

W tej grupie pojazdów, uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika mieszczą się pojazdy ustawowo uznane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, przy wykorzystywaniu których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Są to pojazdy o konstrukcji wskazującej na ich podstawowe przeznaczenie do celów gospodarczych, wykluczającej ich użycie do celów prywatnych lub powodującej, że ewentualny użytek do celów prywatnych będzie nieistotny.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że aby dokonać odliczenia pełnej kwoty podatku VAT z tytułu wydatków związanych z samochodami wymienionymi w art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy, warunkiem koniecznym jest, aby pojazdy te posiadały zaświadczenie wydane przez okręgową stację kontroli pojazdów, po przeprowadzeniu dodatkowego badania technicznego, przy czym powyższe powinno wynikać również z dowodu rejestracyjnego zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

W okolicznościach analizowanej sprawy jest Pan czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i nabył Pan w toku licytacji komorniczej ww. samochód ciężarowy, który będzie służył Panu wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Stwierdzić więc należy, że kwota podatku VAT wynikająca z faktury wystawionej w imieniu Dłużnika (Sprzedającego) przez Komornika sądowego, stanowi kwotę podatku naliczonego, o którą ma Pan prawo obniżyć kwotę podatku należnego, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy. Innymi słowy, przysługuje Panu prawo do odliczenia 100% zapłaconego podatku VAT, wynikającego z faktury dokumentującej nabycie samochodu ciężarowego w opisanym przypadku. Prawo to przysługuje Panu, w sytuacji, gdy nie zaistniały ograniczenia wynikające z art. 88 ustawy, inne niż wskazane w art. 88 ust. 4 ustawy. Jednocześnie prawo to przysługuje Panu od dnia w którym uzyskał Pan ww. zaświadczenie i adnotację w dowodzie rejestracyjnym pojazdu. Tym samym, w opisanej sytuacji nie ma znaczenia, że Dłużnik (Sprzedający) w chwili odliczenia przez Pana podatku VAT z faktury wystawionej przez Komornika, nie był czynnym podatnikiem podatku VAT ani nie prowadził działalności gospodarczej.

Pana stanowisko uznaję zatem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług, czyli kwestii prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego, wynikającego z faktury dokumentującej nabycie samochodu ciężarowego, wystawionej przez Komornika, pomimo, że Sprzedający nie prowadził działalności w dniu wystawienia tej faktury oraz nie był już czynnym podatnikiem podatku VAT (pierwsza część pytania zdanego we wniosku), natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie analizuję załączonych do wniosku dokumentów, lecz dokonuję oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Tym samym, dokumenty dołączone do złożonego wniosku nie są przedmiotem merytorycznej analizy.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.