Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 stycznia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT udostępnienia Współpracownikowi Pakietu i infrastruktury oraz podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnili go Państwo pismem z 12 marca 2025 r. (wpływ 12 marca 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (zwany dalej także Spółką) zajmuje się sprzedażą oraz serwisem samochodów. Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlega opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (jest rezydentem podatkowym w Polsce). Spółka od 2022 roku wybrała ryczałt od dochodów spółek (tzw. system estoński). Wnioskodawca sprzedaje swoje usługi, części samochodowe oraz samochody innym podmiotom zarówno prowadzącym, jak i nieprowadzącym działalności gospodarczej (dalej: Klienci).

Obecnie Spółka zawiera umowy współpracy z osobami fizycznymi prowadzącymi indywidualne działalności gospodarcze świadczącymi usługi na rzecz Spółki (dalej Współpracownicy). Za wykonywanie ww. usług zgodnie z umową Współpracownikom przysługuje wynagrodzenie, na które składają się następujące składniki: wynagrodzenie stałe, prowizja, prowizja dodatkowa za wykonanie poszczególnych czynności w ramach umowy. Prowizja oraz prowizja dodatkowa obliczane i ustalane są na podstawie postanowień załączników stanowiących integralną część umowy (dalej Umowa).

W związku z zawarciem umowy Współpracownik otrzymuje do dyspozycji pakiet Współpracownika (dalej zwany również: Pakietem), co stanowi normalną praktykę w tego typu stosunkach gospodarczych. W ramach Pakietu zostają udostępnione Współpracownikowi nieodpłatnie następujące urządzenia, dostępy do środowisk teleinformatycznych oraz inne narzędzia i materiały na czas obowiązywania umowy w zależności od zakresu realizowanej Współpracy.

Szczegółowe zasady udostępnienia Pakietu Współpracownikowi, w szczególności telefonu, sprzętu komputerowego, w tym laptopa, oraz karty do dostępu do infrastruktury Spółki zostają określone w Procedurze udostępnienia Pakietu (dalej zwana Procedurą). Pakiet współpracownika zostaje udostępniony Współpracownikowi w celu stworzenia warunków do poprawnego wykonywania przez Współpracownika zobowiązań wynikających z postanowień umowy.

Jednocześnie, zawierając umowę Współpracownik oświadcza, że zapoznał się z regulacjami Wnioskodawcy, w szczególności Procedurą oraz będzie jej przestrzegać. Co zresztą znajduje odzwierciedlenie w rzeczywistości.

Współpracownik nie ma prawa do dalszego udostępniania elementów Pakietu osobom trzecim bez uprzedniego uzyskania pisemnej zgody od Spółki. Współpracownik uprawniony jest do nieodpłatnego korzystania, w zależności od zakresu współpracy określonej w umowie współpracy albo od zakresu zlecenia określonego w umowie zlecenia z infrastruktury biurowej albo warsztatowej Spółki zgodnie z procedurami wewnętrznymi funkcjonującymi w Spółce. W praktyce, działalność współpracownika w biurze/warsztacie obejmuje spotkania z Klientami. Przykładowo w przypadku współpracowników zajmujących się sprzedażą samochodów aktywność biurowa obejmuje kompletowanie dokumentacji związanej z zawieranymi w imieniu Spółki umowami, przygotowywanie dokumentów do wysyłki do klientów pocztą kurierską, wykonywanie kserokopii i skanów umów. Współpracownik we własnym zakresie ustala ilość czasu, jaką tam spędza w infrastrukturze biurowej/warsztatowej Spółki. Udostępnienie infrastruktury biurowej/warsztatowej oraz udostępnienie elementów Pakietu następuje bezpłatnie, tj. bez wynagrodzenia w formie pieniężnej. Umowy zawierają potwierdzenie, że wartość wynagrodzenia należnego Współpracownikowi z tytułu świadczonych Usług na podstawie Umowy uwzględnia okoliczność udostępniania mu infrastruktury biurowej/warsztatowej oraz udostępnienie elementów Pakietu w celu wykonywania tych usług (wynagrodzenie byłoby odpowiednio wyższe gdyby Spółka nie zapewniała infrastruktury biurowej/warsztatowej oraz Pakietu i musieliby oni pozyskać to we własnym zakresie).

Model udostępniania Pakietów Współpracownikom odpowiada tzw. umowie toolingowej, w której Spółka zobowiązują się do nieodpłatnego udostępnienia Pakietu, w celu i na czas świadczenia usług na rzecz Spółki. Po zakończeniu współpracy Pakiet będzie zwracany Spółce. Elementy Pakietu mogą też być wymieniane na inne w trakcie trwania współpracy (w razie ich zużycia lub zepsucia). Przez cały okres współpracy ze Współpracownikami prawo własności i/lub prawo do rozporządzania elementami Pakietu jak właściciel będzie pozostawało po stronie Spółki i w żadnym momencie nie dojdzie do przeniesienia tych praw na rzecz Współpracowników. Umowa będzie wprost wskazywała, że elementy Pakietu są udostępniane Współpracownikom wyłącznie w celu wykonywania Usług na rzecz Spółki i nie jest dopuszczalne ich użytkowanie na inne cele, tj. ani do świadczenia usług na rzecz innych podmiotów, ani na cele prywatne Współpracowników.

Pytanie

Czy należy uznać, że udostępnienie Współpracownikowi Pakietu oraz infrastruktury Spółki, w szczególności infrastruktury biurowej, w ramach Umowy powoduje powstanie po stronie Spółki zobowiązanie w podatku VAT? (oznaczone we wniosku jako pytanie nr 2)

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej ustawą: opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy: przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej.

Z treści art. 8 ust. 1 ustawy, wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu, które nie stanowi dostawy towarów.

Słownik języka polskiego definiuje czasownik „świadczyć” jako „wykonywać coś na czyjąś rzecz”, a „świadczenie” – to obowiązek wykonywania, przekazania czegoś na czyjąś rzecz.

Zgodnie z wyżej wskazanymi regulacjami, przy ocenie charakteru świadczenia, jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni jego odbiorca odnoszący korzyść związaną z tym świadczeniem. W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów. Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W tym miejscu należy wskazać, że jak wynika z powołanych powyżej przepisów, każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

·w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia;

·świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednocześnie treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte w przypadku dostawy towarów w art. 7 ust. 2 ustawy VAT, a w przypadku świadczenia usług - w art. 8 ust. 2 ustawy VAT.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika z powyższego przepisu, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia, w całości lub części, kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 2 ustawy: za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1)użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2)nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w ww. przepisach w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy powołanego wyżej art. 8 ust. 2 ustawy VAT, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona.

Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują. Aby zatem nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, a co za tym idzie za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika.

Wątpliwości Spółki dotyczą między innymi ustalenia, czy nieodpłatne udostępnianie infrastruktury biurowej/warsztatowej oraz narzędzi w ramach w ramach umowy o współpracy zawieranej przez Współpracowników w celu świadczenia Usług na rzecz Wnioskodawcy, na zasadach opisanych w zdarzeniu przyszłym, będzie świadczeniem podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 8 ust. 1-2 ustawy VAT. Wykonywanie Usług przez Współpracowników wymaga korzystania z określonych urządzeń oraz funkcjonalności, tj. elementów Pakietu oraz elementów infrastruktury biurowej/warsztatowej.

Wskazać należy, że w myśl art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 z późn. zm.): strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Umowa zakładająca udostępnienie kontrahentowi narzędzi wykorzystywanych w ramach przedsięwzięcia - którą w praktyce gospodarczej przyjęto nazywać umową toolingową (z ang. tool - narzędzie) - jako umowa nienazwana nie została unormowana w prawie cywilnym. Na mocy umowy toolingowej zlecający zobowiązuje się do bezpłatnego udostępnienia wykonawcy, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, określonych składników majątkowych stanowiących jego własność. Wykonawca zobowiązuje się natomiast do wykorzystania otrzymanych przedmiotów do wykonania uzgodnionych w umowie toolingowej usług na rzecz zlecającego. W wyniku zawarcia umowy nie dochodzi do przeniesienia własności składników majątkowych na rzecz wykonawcy, nie jest on również uprawniony do swobodnego dysponowania udostępnionymi przedmiotami.

Mając zatem na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku nieodpłatne udostępnienie infrastruktury biurowej/warsztatowej oraz Pakietu nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem, w świetle przedstawionych okoliczności sprawy należy uznać, że nieodpłatne udostępnienie infrastruktury biurowej/warsztatowej oraz Pakietu w celu świadczenia Usług na rzecz Spółki związane będzie z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Zatem czynności te nie będą świadczeniem usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy VAT.

W konsekwencji, stwierdzić należy, że czynności udostępnienia infrastruktury biurowej/warsztatowej oraz Pakietu w ramach Umowy, nie będą stanowiły świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 i 2 ustawy VAT. W związku z powyższym, nieodpłatne udostępnienie infrastruktury biurowej/warsztatowej oraz Pakietu w ramach Umowy w celu świadczenia Usług na rzecz Spółki, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zaznaczam także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jestem ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie podkreślam, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosuje się Państwa do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.